Τα μέτρα που ψηφίστηκαν προβλέπουν:

• Αυστηρότερα πρόστιμα για tampering, με τη νέα ανώτατη ποινή να διπλασιάζεται και να πηγαίνει από τα $5 εκατ. στα $10 εκατ.
• Αυστηρότερες ποινές για παράλληλες, μη επιτρεπόμενες από το ΝΒΑ, οικονομικές συμφωνίες μεταξύ ομάδων και παιχτών, προκειμένου να τους δελεάσουν να υπογράψουν, με το πρόστιμο να μπορεί να ανέλθει ως τα $6 εκατ. σχετικά.
• Υποχρέωση διατήρησης ηλεκτρονικού αρχείου συνομιλιών και επικοινωνιών των διευθυντικών στελεχών των ομάδων με παίχτες και ατζέντηδες.
• Ετήσια δειγματοληψία των επικοινωνιών πέντε ομάδων αναφορικά με θέματα επικοινωνίας με παίχτες και ατζέντηδες.
• Ετήσιες γραπτές διαβεβαιώσεις συμμόρφωσης των ομάδων με τους καθορισμένους κανόνες.
• Υποχρεωτική γνωστοποίηση εντός 24 ωρών από την πλευρά των ομάδων περιπτώσεων που οι παίχτες ή οι ατζέντηδές τους ζητάνε πρόσθετες παράνομες πληρωμές ή δικαιώματα.

Όμως, γιατί όλα αυτά να αποτελούν είδηση;

Οι συγκεκριμένες ποινές ήδη υπήρχαν, απλώς αυξήθηκαν τα πρόστιμα, ενώ οι διατάξεις αναφορικά με τις συμπεριφορές παιχτών και ομάδων είναι καταγεγραμμένες στα άρθρα 35 και 35^Α  της διακήρυξης της Λίγκας.

Αυτό που προσωπικά μου κάνει την όλη διαδικασία να φαντάζει όλο και πιο αστεία, είναι το ότι γίνονται οι συγκεκριμένες βαρύγδουπες ανακοινώσεις, χωρίς η Λίγκα να ερευνά το τι έλαβε χώρα στη free agency που προηγήθηκε το καλοκαίρι του 2019.

Συγκεκριμένα, βγαίνουμε από ένα καλοκαίρι που:

1. Οι Lakers απέκτησαν τον Davis, κάτι που παίχτης και ομάδα είχαν ουσιαστικά προαναγγείλει από τα μέσα της σεζόν 2018-19
2. Οι Clippers απέκτησαν τους Kawhi και George, χωρίς να διστάζουν να δηλώνουν on the record σε συνεντεύξεις πως έστελναν απεσταλμένους τους (ως και τον ίδιο τον ιδιοκτήτη τους, Steve Ballmer) σε κάθε αγώνα του Kawhi την προηγούμενη σεζόν, ενώ στον ίδιο έδωσαν λίστα για να διαλέξει τον παίχτη που θα ήθελε να παίξει μαζί του.
3. Οι Nets και ο Durant δήλωσαν πως δεσμεύτηκε σε αυτούς ο παίχτης λίγα λεπτά μετά την έναρξη της free agency χωρίς να μιλήσει ποτέ με κανέναν τους παράγοντα και χωρίς να έχει επισκεφθεί τις εγκαταστάσεις της ομάδας.
4. Ο Shams Charania έδωσε το sign and trade του Rozier στους Hornets, με λεπτομέρειες για συμβόλαιό του μάλιστα, 48 λεπτά πριν την επίσημη έναρξη της free agency.
5. Ο Kemba Walker είχε ταξιδέψει στην Βοστώνη από την προηγούμενη της έναρξης της free agency.
6. Ο Horford ήταν γνωστό πως είχε βρει συμβόλαιο άνω των $100 εκατ. πέντε μέρες πριν την 1^η Ιούλη.

Όλα αυτά ενώ η Λίγκα είχε ήδη προειδοποιήσει από το Δεκέμβρη του 2018 για τη συμπεριφορά των ομάδων στην συγκεκριμένη free agency, μεταφέροντας παράλληλα (για διευκόλυνση των ομάδων, αλλά και για εμπορικούς λόγους) την έναρξη της έξι ώρες νωρίτερα, από την, έως το 2019, καθιερωμένη 1^η Ιουλίου. Παρόλα αυτά οι υποδείξεις της αγνοήθηκαν προκλητικά.

Άλλωστε, δε γίνεται να διαφεύγει από τη συζήτηση το βασικότερο: Τα ίδια τα franchises είναι που προβαίνουν σε tampering, επομένως πώς μπορεί κάποιος να πιστέψει σοβαρά ότι ξαφνικά θα αρχίσουν να είναι πιο ‘’νομότυποί’’ ; Eπειδή νομοθέτησαν οι ίδιοι κάτι εναντίον του εαυτού τους;

Επιπρόσθετα, ήταν μόλις 23 Ιούλη του 2018 όταν οι πρώτες γκρίνιες (αναφορικά με τα όσα έλαβαν χώρα στη free agency) πήραν επίσημη μορφή στο τότε Board of Governors, προφανώς από τις ομάδες που δεν κατάφεραν να υπογράψουν τους βασικούς τους στόχους. Ο εκλεγμένος, μα στην ουσία υπάλληλος του Board of Governors, Commissioner Adam Silver, ρώτησε εαν επιθυμούν το ξεκίνημα μίας έρευνας ηλεκτρονικών υπολογιστών και τηλεφώνων, ώστε να βρεθεί οτιδήποτε παράτυπο είχε συμβεί το προηγούμενο εξάμηνο. Οι ίδιες οι ομάδες είπαν ένα «ας πάει το παλιάμπελο, δεν πειράζει».

Τι μπορεί να άλλαξε ξαφνικά στους τρεις μήνες που ακολούθησαν;

Η απάντηση είναι απλή. Τίποτα απολύτως. Η Λίγκα ενδιαφέρεται απλώς για την έξωθεν καλή μαρτυρία της. Παρότι το ΝΒΑ είναι ένας κεντρικά διαχειριζόμενος οργανισμός, εξακολουθεί να λειτουργεί με δομές τεράστιας πολυεθνικής εταιρείας και κατ’ επέκταση λαμβάνει αντίστοιχα μέτρα. Έτσι, όπως σε κάθε μεγάλο χρηματοοικονομικό οργανισμό, ετησίως ζητείται από τους εργαζομένους να υπογράψουν μία σειρά από έγγραφα πως δεν παραβιάζουν καμία από τις -άπειρες- πολιτικές συμπεριφοράς και συμμόρφωσης, αδιαφορώντας για την ουσία των πράξεων, ζητώντας απλά το τυπικό υπογεγραμμένο χαρτί του «συμμορφώνεσθαι».

Όσο για την καταγραφή των συνομιλιών, στην εποχή των encrypted συσκευών αλλά και applications επικοινωνίας, είναι αστείο να μιλάμε για αποκάλυψη καταγεγραμμένων συνομιλιών. Για τον πρόσθετο λόγο πως, ακριβώς όπως στις χρηματοοικονομικούς κολοσσούς, αντίστοιχα κι εδώ, αν θέλει κανείς «νομότυπα» να κάνει παράνομη προσέγγιση, πρώτον: Δε στέλνει μηνύματα ή e-mail, και δεύτερον: Δεν κάνει ο ίδιος την επαφή. Προσλαμβάνει μία διαφημιστική εταιρεία, υπογράφει με αυτήν ένα γενικού περιεχομένου συμβόλαιο παροχής υπηρεσιών, ώστε εκείνη με τη σειρά της κάνει τις απαραίτητες προσεγγίσεις. Πρακτικές λυμένες χρόνια είναι αυτές: «Στον καπιταλισμό δεν υπάρχουν αδιέξοδα».

Υπάρχει, ωστόσο, «βιτρίνα» και αυτή πρέπει να είναι καλογυαλισμένη. Με την επίσημη έναρξη συνεργασίας μεταξύ NBA και στοιχηματικών εταιρειών, δεν γίνεται να περνάνε χωρίς κάποια (έστω τυπική και για τα μάτια του κόσμου) αντίδραση, μία σειρά από τόσο εξόφθαλμες παραβιάσεις του πλαισίου λειτουργίας της Λίγκας. Θαρρώ πως ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο, «των τύπων», του «γυαλίσματος της βιτρίνας», εντάσσονται και τα συγκεκριμένα μέτρα, μαζί με τις σχετικές δηλώσεις του Adam Silver:

Adam Silver says "there needs to be consequences" when rules are violated. Says the league is willing to suspend executives, take away draft picks and void contracts for teams that don't comply to anti-tampering rules.

— Chris Mannix (@SIChrisMannix) September 20, 2019

Δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιος που πιστεύει πως αν έλεγαν στον Ballmer των Clippers ότι ‘’θα χρειαστεί να πληρώσουμε $20 εκατ. πρόστιμο, $10 εκατ. για τον τρόπο που προσεγγίσαμε τον Kawhi και άλλα $10 εκατ. για την προσέγγιση στον Paul George’’ εκείνος θα είχε το παραμικρό πρόβλημα να τα πληρώσει (ή ότι το συγκεκριμένο ενδεχόμενο θα τον απέτρεπε από τις κινήσεις), αλλιως νομίζω ελάχιστα αντιλαμβάνεται για τη Λίγκα του ΝΒΑ και πως αυτή λειτουργεί.

Προς επίρρωση όλων των ανωτέρω, αρκεί κανείς να ανατρέξει στα τελευταία σημαντικά πρόστιμα της Λίγκας προς ομάδες ή executives ομάδων:

• Το 2017 στον Magic για tampering στον Paul George, μετά από σχετική καταγγελία των Pacers,
• το 2000 πρόστιμο ύψους $3,5 εκατ. και αφαίρεση πέντε picks πρώτου γύρου στους Timberwolves (με δύο από αυτά, του 2003 και 2005, να τους επιστρέφονται τελικά) για παράνομη συμφωνία με πολλά έξτρα κάτω από το τραπέζι με τον Joe Smith,
• ακύρωση του επταετούς συμβολαίου έναντι $98 εκατ. του Juwan Howard με τους Miami Heat το 1996 για παράνομες αλχημείες στο salary cap ώστε να χωρέσει και τέλος,
• έναν χρόνο νωρίτερα, πρόστιμο -πάλι- στους Heat για παραβίαση των κανόνων του tampering ως προς τον τρόπο προσέγγισης του τότε προπονητή των Knicks, Pat Riley, με την ποινή να είναι 1 εκατομμύριο δολλάρια και ένα pick πρώτου γύρου, τα οποία δόθηκαν στην ομάδα της Νέας Υόρκης.

Αυτά είναι όλα! Τα υπόλοιπα είναι πρόστιμα των $50 χιλ. για τα μάτια του κόσμου.

Ένα τέτοιο έδωσαν και στους Bucks αμέσως μετά την ψήφιση της αυστηροποίησης των μέτρων κατά του tampering, επειδή προέβησαν σε δημόσια δήλωση πως σκοπεύουν να προσφέρουν το supermax συμβόλαιο στον παίχτη τους Giannis Antetokounmpo!

Here's the clip of Bucks GM Jon Horst pledging to offer MVP Giannis Antetokounmpo a supermax contract at a town hall event, incurring a $50,000 fine from the NBA League office (via @fswisconsin)pic.twitter.com/xrp5DqqorC

— Ben Golliver (@BenGolliver) September 24, 2019

Αυτό ακριβώς είναι που τελικά επιβεβαιώνει το όλο «φαίνεσθαι», χωρίς καμία ουσία, για το οποίο συζητάμε. Άλλωστε, δεν πρέπει κανείς να υποτιμά πόσο τελικά ωφέλιμο είναι για το NBA το tampering, καθώς ένας από τους βασικούς λόγους που το NBA έχει γίνει Λίγκα 12 μηνών είναι και το έντονο ενδιαφέρον του κοινού για την free agency και τις μετακινήσεις των παιχτών. Είναι μάλιστα τέτοιο το ενδιαφέρον των ημερών πριν και κατά τη διάρκεια της free agency, που το engagement των φιλάθλων, όπως αυτό καταγράφεται σαν trend στο twitter, συγκρίνεται αποκλειστικά με τους Τελικούς του ΝΒΑ και ακριβώς για αυτό οι κακοπροαίρετοι (όπως εγώ) μπορούν να τονίσουν σχετικά μερικά σημεία της συγκεκριμένης απόφασης.

Πρώτο είναι η χρονική στιγμή της λήψης της, ύστερα από μία free agency (από τις πιο έντονες της ιστορίας), όπου η μισή περίπου λίγκα άλλαξε ομάδες, και ενώ ακολουθεί μία ‘’ήσυχη’’ (έως εντελώς ξενέρωτη) το 2020, με τους Drummond και DeRozan (με δεδομένο πως ο Anthony Davis θα παραμείνει στους Lakers) να είναι οι παίχτες ψηλού ραφιού που βγαίνουν εκτός συμβολαίου. Ε, δεν τους λες και Durant, Irving, Klay δαύτους. Είναι πιο εύκολο έτσι να βγει το καλοκαίρι του 2020 ο Silver και να πει «τα νέα μέτρα πέτυχαν, περιορίσαμε τα φαινόμενα tampering».

Προς αυτή την κατεύθυνση άλλωστε πηγαίνει το μυαλό οποιουδήποτε δεν βλέπει να γίνεται η παραμικρή κίνηση για έρευνα του ‘’πως, πόσο και από ποιους’’ σε σχέση με τους κανόνες που καταστρατηγήθηκαν στην free agency του 2019, όπως αναφέραμε και παραπάνω. 

Τέλος, ο πιο κρίσιμος παράγοντας αλλαγής ομάδων από τους παίκτες ακόμη δεν αγγίζεται και δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά. Μιλάμε φυσικά για την επικοινωνία μεταξύ των παιχτών, τον παράγοντα που τα τελευταία χρόνια έχει αποδειχθεί ως ο πλέον καθοριστικός για τις μετακινήσεις παιχτών: από τους Heat των early-‘00s, τη Δυναστεία των Warriors με τον KD, τη μετακίνηση του Davis στους Lakers, μέχρι το δίδυμο Durant-Irving στους Nets. Όπως άλλωστε είχε δηλώσει o Kyrie, στο podcast του Bill Simmons το καλοκαίρι του 2018, για τους παίχτες η free agency ξεκινά στο All Star Game. Aυτό ούτε άλλαξε, ούτε θα αλλάξει.

Συνεπώς; Τι ακριβώς συζητάμε; Πως θα βάλουμε τις ίδιες τις ομάδες να αυτοτιμωρούνται στην περίπτωση που παραβιάζουν τους κανόνες που οι ίδιες θεσπίζουν; Ποιο το νόημα, αφού η όλη διαδικασία είναι ωφέλιμη για τη Λίγκα στο τέλος της ημέρας; Μήπως θα ήταν πιο απλό και πιο συνετό να όριζαν πως κάθε παίχτης μπορεί να μιλήσει με άλλες ομάδες τη χρονιά που τελειώνει το συμβόλαιό του, με το που θα τελειώσει η σεζόν για εκείνον; Είτε αυτό συμβεί μέσα Απρίλη, με τον αποκλεισμό του από τα Playoffs, είτε με τον αποκλεισμό του σε κάποιον επόμενο γύρο. Θα ήταν πιο απλό στην εφαρμογή και πιο ουσιαστικό ένα τέτοιο μέτρο, σε σχέση με όλα αυτά τα βαρύγδουπα των τελευταίων ημερών. Η Λίγκα έχει μία σειρά από σοβαρότερα ζητήματα να ασχοληθεί και να λύσει, θεσμικά και ουσιαστικά, και το συγκεκριμένο, στα μάτια του γράφοντος μεταξύ άλλων, απλά αποτελεί επιβεβαίωση της παροιμίας «μέλι, μέλι, κι από τηγανίτα τίποτα».

Tanking happens
People get upset
NBA changes the rules
People are happy
Tanking continues

Tampering happens
People get upset
NBA changes the rules
People are happy
Tampering continues

— CelticsBlog (@celticsblog) September 20, 2019