Αυτό επιβεβαιώνουν και τα μοντέλα προβλέψεων, τόσο του Kevin Pelton του ESPN, που βλέπει τους Rockets να τερματίζουν με το καλύτερο ρεκόρ της Λίγκας, στις 54 νίκες, όσο και του site FiveThirtyEight, που τους βλέπει, ακόμα ψηλότερα, στις 57 νίκες, δεύτερους πίσω μόνο από τους Sixers.
Είναι, όμως, τελικά τόσο απλό; Αρκεί να «πετάξεις στο γήπεδο δύο παιχταράδες» για να φτάσεις τόσο ψηλά στη regular και να διεκδικείς το Πρωτάθλημα στην post season;
Η Ενδιαφέρουσα Εκ Νέου Συνύπαρξη Δύο Παλιών Φίλων
Οι δυο τους, Harden και Westbrook, λοιπόν, κάθε άλλο παρά άγνωστοι είναι μεταξύ τους. Και δεν είναι τόσο οι όποιες κοινές αναμνήσεις τους από το Los Angeles όπου αμφότεροι μεγάλωσαν, όσο η κοινή παρουσία τους στους Thunder, κατά τη διάρκεια της οποίας έφτασαν ως τους Τελικούς του NBA. Μα τότε, το όχι και τόσο κοντινό πια 2012, στην τελευταία χρονιά του Harden στην Oklahoma, ο «Moύσιας» «περιοριζόταν» σε 31,4 λεπτά, 16,8 πόντους και 3,7 assists ανά παιχνίδι. Το δε usage rate του ήταν στο 21,6% και βασικός είχε ξεκινήσει μόλις σε δύο παιχνίδια.
Αντίθετα, στα χρόνια που ακολούθησαν, από τη σεζόν 2012-13 ως και αυτή του 2018-19, ο Harden αγωνίζεται κατά μέσο όρο 37,1 λεπτά ανά αγώνα, «γράφοντας» 29 πόντους και 7,7 assists κατά μέσο όρο. Τη σεζόν 2018-19 μάλιστα είχε το δεύτερο υψηλότερο usage rate στην Ιστορία του ΝΒΑ, με 40,5%, πίσω μόνο από το 41,7% του -καλά μαντέψατε- Westbrook, της πρώτης μετά-Durant σεζόν του στους Thunder, το 2016-17.
Συνεπώς η εκ νέου συνύπαρξή τους χρίζει αρκετών προσαρμογών από δύο παίχτες, που στα χρόνια που μεσολάβησαν χρίστηκαν αμφότεροι MVPs της Λίγκας, με κύριο χαρακτηριστικό του παιχνιδιού τους την υπερβολική -σε βαθμό κατάχρησης- κατοχή της μπάλας αποκλειστικά στα δικά τους χέρια. Και αυτό επιβεβαιώνει, πέρα από το usage rate, και ο αριθμός των touches ανά παιχνίδι, με τον Westbrook να είναι τη σεζόν 2018-19 δεύτερος στη σχετική λίστα (πίσω μόνο από τον Jokic – και όμως!), με 91,2 ανά παιχνίδι, και τον Harden να μην είναι μακριά, αλλά στην τέταρτη θέση, με 87,2 ανά παιχνίδι.
Ένα ακόμα ενδιαφέρον στατιστικό στοιχείο του παιχνιδιού των δύο παιχτών είναι τα iso plays. Κυρίαρχος της συγκεκριμένης κατηγορίας είναι ο Harden, που τη σεζόν 2018-19 είχε τέλειωσε 1.280 κατοχές με isos, που είναι όχι απλά τα περισσότερα από κάθε άλλο παίχτη της Λίγκας, μα και από κάθε άλλου συνόλου κάθε άλλης ομάδας της Λίγκας! Οι 1,1 πόντοι που πετύχαινε κατά μέσο όρο σε τέτοιες κατοχές δικαιολογούν φυσικά την συγκεκριμένη αγωνιστική τακτική των Rockets. Kαι βέβαια, δεύτερος στη σχετική λίστα -με το ¼ μόλις των προσπαθειών του Harden!-, με 353, είναι ο Westbrook, με αποτελεσματικότητα, όμως, μόλις 0,95 πόντων ανά iso.
Ένα ακόμα στοιχείο από την ως τώρα ξεχωριστή πορεία των δύο παιχτών είναι το pace που αρέσκονται να αγωνίζονται. Τη σεζόν 2018-19, οι Thunder του Westbrook ήταν έκτοι σε pace, την στιγμή που οι Rockets του Harden, με αυτόν να διαβάζει ως «υπνωτίζει» τις αντίπαλες άμυνες ως ότου (τις) εκτελέσει, ηρθαν πέμπτοι από το τέλος, δηλαδή 26οι στη Λίγκα.
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό σχετικά, πως στα 11 χρόνια της παρουσίας του Westbrook στους Thunder, η ομάδα του ποτέ δεν τερμάτισε κάτω από όγδοη στους αιφνιδιασμούς, ενώ τη σεζόν 2018-19 μόλις το 76% των επιθέσεών τους εκτελέστηκαν απέναντι σε στημένες άμυνες, το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό της Λίγκας. Αντίθετα, οι Rockets εκτελούσαν το 81,5% των επιθέσεών τους απέναντι σε set άμυνες.
Αυτός ο τρόπος επίθεσης ήταν άκρως αποτελεσματικός για την ομάδα του Houston. Στις τρεις σεζόν με τον Mike D’Antoni στον πάγκο τους τερμάτισαν δεύτεροι, πρώτοι και πάλι δεύτεροι σε offensive rating, υπολειπόμενοι μόνο της Νέμεσής τους, των Warriors.
Αντίθετα, ένας τομέας στον οποίο αναμένεται να βοηθήσει η προσθήκη του Westbrook αυτό είναι αυτός των rebounds, μιας και ο Russ αποτελεί τον καλύτερο περιφερειακό rebounder της Λίγκας (με τεράστιο κόστος στα στατιστικά του Steven Adams τόσα χρόνια βέβαια), με 11,1 ανά αγώνα πέρσι και το εντυπωσιακό 28,3% σε DREB% (στοιχεία από Basketball Reference). Τα νούμερα αυτά αποτελούν μια σημαντική προσθήκη στην τελευταία ομάδα της Λίγκας σε αμυντικά rebounds κατά τη σεζόν 2018-19.
Ωστόσο, αυτό ενδεχομένως να είναι και το μόνο όφελος των Rockets αμυντικά, μιας και ο Westbrook κάθε άλλο παρά στο επίπεδο του Paul είναι στην πίσω μεριά του παρκέ.
Τέλος, ένα ερώτημα προκύπτει για τον βαθμό συμμετοχής των υπόλοιπων παικτών του roster των Rockets στο παιχνίδι της ομάδας. Και τούτο καθώς, με την παρουσία του Paul, τα (όποια λίγα) λεπτά ο Harden ξεκουραζόταν και ο Paul έτρεχε την επίθεση, η μπάλα γύριζε και το σύνολο των παιχτών συμμετείχαν. Αντίθετα, ο Westbrook, παρά τη θέση του στην κορυφή της λίστας με τις περισσότερες assists μέσο όρο την τελευταία διετία, δεν είναι επουδενί passer επιλογής, (πόσο δε floor general), αλλά ανάγκης, καθιστώντας ακόμα πιο ανενεργούς τους υπόλοιπους Rockets με την έλευση και του δικού του ball dominant παιχνιδιού στην ομάδα.
Ανάγκη Προσαρμογών
Όλα τα παραπάνω τονίζουν την ανάγκη προσαρμογής του παιχνιδιού των δύο παιχτών για την νέα τους συνύπαρξη, ειδικά από την στιγμή που ο στόχος είναι σαφής και είναι το Larry O’Brien Trophy. Ο Harden όμως, ποτέ δεν έδειξε διάθεση να προσαρμόσει το δικό του παιχνίδι για να συνυπάρξει με τον Chris Paul. Αντίθετα, το usage rate του αυξήθηκε κάθε μία από τις δύο σεζόν της κοινής τους πορείας. Και ενδεχομένως να είναι τόσο σαφές όσο φαίνεται πως αυτός που θα πρέπει να προσαρμόσει το παιχνίδι του να είναι και πάλι ο συμπαίκτης του, αυτή τη φορά ο Westbrook.
Kαι ενώ μια αρχική παρατήρηση λέει πως ο Westbrook, ιστορικά, δεν προσάρμοσε ποτέ το παιχνίδι του, ανεξαρτήτως συμπαικτών, είτε αυτός ήταν ο Durant, είτε ο ίδιος ο Harden, μία μελέτη των πρόσφατων αριθμών δείχνει πως με τον Paul George έδειξε διάθεση να περιοριστεί κάπως, με το usage του να πέφτει, από το ιστορικά κορυφαίο 41,7% που αναφέραμε και ανωτέρω της σεζόν 2016-17, στο 34,1% την πρώτη σεζόν συνύπαρξής του με τον PG13 και στο 30,9% την τελευταία, ένα ποσοστό που αποτέλεσε και το χαμηλότερό του από το 2010 (στοιχεία από το Basketball Reference). Ωστόσο, για να ευδοκιμήσει η νέα συνεργασία του με τον Harden θα πρέπει ενδεχομένως να πέσει αρκετά χαμηλότερα ακόμα και από αυτό το ποσοστό.
Για να παραμείνει αποτελεσματικός ο Russ δεν θα μπορέσει να περιοριστεί στον ρόλο που ο Chris Paul αποδέχτηκε. Ο Paul άλλωστε, είχε κάποια πλεονεκτήματα ως προς τον Westbrook στον ρόλο του συμπαίκτη του Harden. Και το βασικότερο από αυτά δεν είναι άλλο από το περιφερειακό σουτ του. Ο Paul είναι σουτέρ του 37% καριέρας πίσω από τα 7,25, ενώ στην τελευταία σεζόν της συνύπαρξής του με τον Harden σούταρε με 35,8% σε 6,1 προσπάθειες ανά παιχνίδι. Αντίθετα, ο Westbrook σουτάρει μόλις με 30,8% στην καριέρα του από το τρίποντο. Μάλιστα, μόλις μία σεζόν από τις τελευταίες πέντε σούταρε με πάνω από 30% από μακριά, συγκεκριμένα με 34% το 2017, τη χρονιά του MVP του, ενώ πέρσι είχε 29% σε 5,6 προσπάθειες ανά παιχνίδι. Καμία άμυνα συνεπώς δεν θα τον «σεβαστεί» όσο τον Paul από μακριά.
Άρα αυτό που καλείται ο Russ να κάνει -στα 31 του- είναι βελτιωθεί ως cutter. Έναν τομέα που τα πρόσφατα δείγματα δεν ήταν και ιδιαίτερα ενθαρρυντικά, καθώς τη σεζόν 2018-19 μόλις το 1,5% των επιθέσεών του εκτελέστηκαν από off-ball cuts.
Ωστόσο, οι Rockets στα χρόνια του Paul, παρότι δεν προσαρμόστηκαν στο παιχνίδι του απόλυτα, έδειξαν κάθε διάθεση να το αφομοιώσουν. Έτσι, ακριβώς όπως ενέταξαν τα mid-ranges του Paul, μπορούν να κάνουν με τα δυνατά χαρακτηριστικά του Westbrook. Και καθώς ποτέ ως τώρα στην καριέρα του ο Westbrook δεν ήταν περιστοιχισμένος από τόσους τόσο καλούς σουτέρ, πλέον για αυτόν ανοίγονται νέες ευκαιρίες εφορμήσεων, μιας και δύσκολα θα συναντά double teams με την ίδια συχνότητα που συναντούσε στις Thunder days του.
Κάπως έτσι, ίσως ξαναδούμε συχνή χρήση picks ‘n rolls από τους Rockets, έναν τρόπο επίθεσης που, με εξαίρεση την τελευταία διετία, ο Mike D’Antoni αρεσκόταν να χρησιμοποιεί. Και ένα pick ‘n roll του Westbrook με τον Capela, ένα δυναμικό και αποτελεσματικό roller στην αντίπαλη ρακέτα, και παράλληλα τρεις σουτέρ ακροβολισμένους, δεν θα αφήνει πολλά περιθώρια απαντήσεων στις αντίπαλες άμυνες.
Αντίστοιχα, ενδεχομένως να πρέπει να δούμε και τον Harden να προσαρμόζει το παιχνίδι του κάπως, κινούμενος περισσότερο χωρίς την μπάλα (κάτι που την τελευταία διετία δεν έκανε, όταν απλά στεκόταν ακίνητος σαν κώνος, όποτε η μπάλα δεν ήταν στα χέρια του). Πλέον καλό θα ήταν να κινείται σε σημεία υποδοχής ενδεχόμενων kick-out πασών από τις εφορμήσεις του Westbrook, να μπερδεύει περισσότερο τις άμυνες με screens στην weak side, να κάνει back door κοψίματα. Να βρει νέους τρόπου να αναστατώνει τις άμυνες, διευρύνοντας το -έτσι κι αλλιώς φονικό- ρεπερτόριό του.
Tο να ζητάει όμως κάποιος σε δύο αστέρες τέτοιας λάμψης και τέτοιου βεληνεκούς να προσαρμόσουν δραστικά το παιχνίδι τους και δη χωρίς την μπάλα στα χέρια τους, όταν έχουν κυριαρχήσει στη Λίγκα με συγκεκριμένο αγωνιστικό τρόπο για κοντά μια δεκαετία, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα. Πόσο δε όταν ο Harden έκλεισε τον Αύγουστο του 2019 τα 30 του και ο Westbroοk τον Νοέμβρη του ίδιου έτους κλείνει τα 31 του. Ωστόσο αυτό είναι το ερώτημα που θα κρίνει την επιτυχία του «ρίσκου» της συνύπαρξής τους που πήρε το front office και ο General Manager, Daryl Morey: Στο κατά πόσο αμφότεροι είναι διατεθειμένοι να δουλέψουν για την ομάδα και την επίθεση αυτής, όταν δεν θα είναι οι βασικοί χειριστές της μπάλας.
Σε δηλώσεις του στο The Athletic σχετικά, ο Westbrook εμφανίστηκε καθησυχαστικός, τονίζοντας πως ακόμα και στις κοινές τους μέρες στους Thunder υπήρχαν περιπτώσεις που σε κλεισίματα αγώνων ο Harden ήταν ο κύριος χειριστής και αυτός έπαιζε off ball και πως δεν έχει κανένα πρόβλημα να μην έχει αυτός την μπάλα κυρίως στα χέρια του, υπογραμμίζοντας πως η όλη συνεργασία θα είναι τόσο αποτελεσματική, όσο και ευχάριστη.
Η Δυσχερής Θέση του Mike D’Antoni
Και κάπως έτσι περνάμε στον άνθρωπο που καλείται να λύσει αποτελεσματικά όλα τα προβλήματα που ως τώρα στο παρόν κείμενο παρουσιάστηκαν, και να άρει τους όποιους προβληματισμούς η συνύπαρξη των δύο συγκεκριμένων superstars αυτόματα εγείρει. Και αυτός δεν είναι άλλος από τον προπονητή της ομάδας, Mike D’Antoni.
«Μα τα ίδια λέγατε και γράφατε και όταν ο Morey του πήρε τον Paul και αποστόμωσε τους πάντες με αυτό που έδειξε μέσα στα παρκέ» μπορεί να είναι μια -εύστοχη- πρώτη αντίδραση. Και αυτό είναι ένα εύλογο αντεπιχείρημα. Μόνο που οι συνθήκες κάθε άλλο παρά ίδιες -ή έστω εφάμιλλες- είναι με τότε.
Ο D’Antoni έρχεται από ένα ταραχώδες καλοκαίρι, με τον ιδιοκτήτη της ομάδας, τον ιδιαίτερα ιδιότροπο (αναλυτικότερα ακολούθως) Tilman Fertitta, να θέλει να τον διώξει από τη θέση του μετά από την δεύτερη συνεχόμενη αποτυχία των Rockets να προκριθούν απέναντι στους Warriors. Με τον D’Antoni να μπαίνει στον τρίτο χρόνο του διάρκειας 2+1 χρόνων συμβολαίου του, θα μπορούσε ενδεχομένως να το είχε πράξει εύκολα, αν δεν είχε κάνει το front office πλήρως εγγυημένο και τον επερχόμενο τρίτο χρόνο από πριν την έναρξη της προηγούμενης σεζόν, του 2018-19.
Έτσι, οι Rockets ξεκίνησαν μαζί του συνομιλίες για νέο συμβόλαιο, αλλά η πρόταση που του έκαναν ήταν για δύο χρόνια με buyout clause σε κάθε ένα από αυτά, πρόταση που εύλογα ο Coach of the Year της σεζόν 2017-18 απέρριψε. Οι συνομιλίες διακόπηκαν και ξαναξεκίνησαν αρκετές φορές μέσα στο καλοκαίρι, χωρίς ωστόσο οι δύο πλευρές να καταλήξουν σε κάποια συμφωνία. Και παρά τις όποιες δηλώσεις Fertitta, πως θέλει να συνεχίσει την συνεργασία του με τον D’Antoni, οι πράξεις τόσο του ίδιου, όσο και του GM Morey, κάθε άλλο παρά προς αυτό συνηγορούν. Μάλιστα ο Marc Stein των New York Times έγραψε πως ιδίως ο Fertitta ήταν αυτός που προσπαθούσε o D’Antoni να παραιτηθεί και να μην επιστρέψει για την επόμενη σεζόν.
Επικουρικά της συγκεκριμένης θέσης άλλωστε λειτουργεί και το γεγονός πως από το προπονητικό του team του 68χρονου coach απομακρύνθηκαν (για την ακρίβεια, δεν ανανεώθηκαν) μία σειρά από σημαντικά στελέχη, χωρίς να ληφθεί υπόψη η γνώμη του ίδιου. Κάπως έτσι παύτηκε η συνεργασία με τους assistants coaches Mitch Vanya, Roy Rogers, αλλά και τον Jeff Bzdelik. Ειδικά ο τελευταίος ήταν ο υπεύθυνος για την εξαιρετική άμυνα της σεζόν 2017-18, και ο άνθρωπος που εσπευσμένα είχε ανακαλέσει (πίσω από την συνταξιοδότησή του!) πέρσι κακήν κακώς ο Morey, προκειμένου να συμμαζέψει εκ νέου την άμυνα μετά το κακό ξεκίνημα της σεζόν 2018-19, στα μέσα του Νοέμβρη. Ακόμα απομακρύνθηκαν ο player development assistant, Irv Roland, που δούλευε στενά ιδίως με τον Harden, αλλά και ο video coordinator John Cho.
Στη θέση όλων των παραπάνω αποκτήθηκε ο Elston Turner ως lead assistant coach. Ο Turner έχει ένα πολύ δυνατό βιογραφικό να επιδείξει, όντας δύο δεκαετίες στη Λίγκα, εξειδικευμένος και αυτός με τη σειρά του στην άμυνα. Την τελευταία τριετία ήταν στους Kings, ως βοηθός του Dave Joerger, με τον οποίον ήταν συνεργάτες και στους Grizzles, αμέσως προηγουμένως. Από τους Rockets έχει ξαναπεράσει, την περίοδο 2007 με 2011, ως βοηθός του Rick Adelman, όπως και από τους Kings στις αρχές της δεκαετίας των ‘00s, στην ομάδα που κοίταζε στα μάτια τους τότε Lakers. Και ενώ έχει όντως καλό έργο να επιδείξει, το πρόβλημα παραμένει: Δεν είναι επιλογή του D’Antoni. Αλλά θα είναι ο κύριος συνεργάτης του.
Ο Westbrook έχει διαχρονικά δείξει εμπιστοσύνη στους εκάστοτε προπονητές του, ενώ η σχέση του Harden με τον D’Antoni έχει αποδειχθεί ισχυρή κατά τη διάρκεια της συνεργασίας τους. Ωστόσο, η εμφανής και στην πράξη έλλειψη εμπιστοσύνης του ιδιοκτήτη και του front office προς το πρόσωπό του, θα είναι μία σκιά κατά τη διάρκεια της σεζόν, ενδεχομένως πολύ βαριά για να μπορέσει ο D’Antoni να επιτελέσει το -έτσι κι αλλιώς- δύσκολο φετινό του έργο χωρίς περισπασμούς.
Ο Ιδιότροπος Tilman Fertitta και το Απόθεμα Θαυμάτων του Daryl Morey
Ο Fertitta από τη μέρα που αγόρασε τους Rockets, τον Σεπτέμβρη του 2017, έναντι $2,2 δισ., δείχνει σαν κυριότερο σκοπό από το να κατακτήσει η ομάδα του το Πρωτάθλημα να έχει να μην ξεπεράσει αυτή το tax line. Κάπως έτσι, ο πρόσφατα ανανεωθείς για ακόμα πέντε χρόνια με την ομάδα, General Manager, Daryl Morey έκανε μία σειρά από ακροβατικές κινήσεις στο trade deadline του Φλεβάρη του 2019 για να καταφέρει να διατηρήσει ένα ανταγωνιστικό σύνολο, χωρίς να πληρώσει το αφεντικό του tax penalties.
Ωστόσο, τόσο το ξέσπασμα του ιδιοκτήτη μετά τον αποκλεισμό της ομάδας του από τους Warriors, όπου δήλωνε
"I'm a fighter. That's my culture. The longer I own this team, they're gonna pick up more of my culture. We had 'em. We should have stepped on their throats the other night and cut their throats",
όσο και οι ενέργειες του κατά την offseason, δείχνουν έναν άνθρωπο που ακόμα δεν έχει αντιληφθεί τον κόσμο του NBA.
Και αυτό είναι κάτι σύνηθες για τους υπερεπιτυχημένους στους τομείς δραστηριοτήτων τους πολυδισεκατομμυριούχους με το που μπαίνουν στην ιδιαίτερη Λίγκα του ΝΒΑ. Ωστόσο, η έκδοση του πρώτου βιβλίου του Fertitta, με τίτλο “Shut Up and Listen” δεν προϊδεάζει θετικά πως είναι ένας άνθρωπος που θα καταφέρει να σταματήσει να φωνάζει και να αφουγκραστεί το νέο επιχειρηματικό περιβάλλον στο οποίο δραστηριοποιείται, καθώς και τη διαφορετικότητα αυτού σε σχέση με τον τομέα της εστίασης, στην οποία ως τώρα είναι -εντυπωσιακά- επιτυχημένος.
Ακόμα και έτσι πάντως, είναι σωστή η διαπίστωση του ίδιου, πως πλέον οι Rockets έχουν κάνει “all-in”. Στα πλαίσια της παρουσίασής του βιβλίου του, σε συνέντευξή του με τον Chris Haynes του Yahoo! Sports δήλωσε:
"I think we put ourselves in the position that if we don't win it in the next three or four years, we probably aren't going to win one in the next 10 years. This is our window, and we need to seize the opportunity."
Αναλύοντας την ουσία της συγκεκριμένης δήλωσης, οι Rockets αποκτώντας τον Westbrook και ανανεώνοντας τον Eric Gordon για τέσσερα χρόνια έναντι $75,5 εκατ., αλλά με αρκετά από αυτά μη εγγυημένα και με μια σειρά bonuses για να φτάσει το συνολικό ποσό, έχουν «δέσει» ως κορμό την πεντάδα των Harden, Westbrook, Gordon, Tucker, Capela, ως και τη σεζόν 2022-23, με τους πέντε παίχτες να απορροφούν όλο το salary cap της ομάδας για την τρέχουσα και κάθε μία από τις επόμενες τρεις σεζόν1. Και μιλάμε για μία πεντάδα που έχει ήδη μέσο όρο ηλικίας πάνω από 30 χρόνια ζωής και με την οποία η ομάδα σκοπεύει να πορευτεί ως αυτό το νούμερο να περάσει και τα 34! Eνώ με τα μελλοντικά picks που το Houston έδωσε για τον Westbrook, η οποιαδήποτε ευελιξία κινήσεων για αναβάθμιση του roster δείχνει να έχει απωλεσθεί.
Sources: Pick protections in Thunder/Rockets, Russell Westbrook/Chris Paul trade:
— Shams Charania (@ShamsCharania) July 12, 2019
2024 first round pick, protected 1-4
2026 first round pick, protected 1-4
2025 swap, 1-20 protected
2021 swap, protected 1-4 -- OKC can swap Clippers pick or Heat pick.
Και το πρόβλημα διογκώνεται ακριβώς όταν αναλογιστεί κανείς πως το υπόλοιπο ρόστερ, πέρα των βασικών, είναι φτωχότατο. Πλαισιωμένο με παίχτες στοιχήματα, όπως ο Danuel House και ο Gary Clark, παίχτες στην τελευταία τους ευκαιρία στη Λίγκα, όπως ο Ben McLemore και ο Anthony Bennett, και τους -στα βαθιά 30+ τους- Gerald Green, Nene και Tyson Chandler, φαντάζει δύσκολο για τους Rockets να βρουν σημαντική βοήθεια από τον πάγκο, όταν ο μόνος παίχτης επιπέδου NBA που υπάρχει εκεί στα ξεκινήματα της σεζόν είναι ο Austin Rivers.
Πέρσι ο Morey κατάφερε να βγάλει μία σειρά από λαγούς από το καπέλο τους, βρίσκοντας στην αγορά των free agents τους Rivers, Faried και Shumpert, οι οποίοι βοήθησαν σημαντικά τους Rockets κατά τη διάρκεια της σεζόν. Όμως ο περιορισμός που ο Fertitta έβαζε και βάζει στον Morey, ώστε η ομάδα να μην περάσει το tax line, κατεβάζει κατά πολύ το ταβάνι της. Και είναι χαρακτηριστικό πως όλοι οι τελευταίοι Πρωταθλητές NBA, με την -ιδιαίτερη- εξαίρεση των Spurs την τελευταία δεκαετία, πλήρωναν φόρο τη χρονιά της κατάκτησης του “Larry O’B”.
Τα Δομικά Ερωτήματα -για τους Rockets και το NBA συνολικότερα- που Χρίζουν Απάντησης
Δύο superstars που έχουν μάθει να κυριαρχούν με την μπάλα διαρκώς στα χέρια τους. Ένα ρόστερ με δύο supertars, τέσσερις ρολίστες και τίποτα άλλο πέραν αυτών. Ένας ιδιοκτήτης που θέλει το Πρωτάθλημα άμεσα, χωρίς όμως να πληρώσει tax -και χωρίς μάλλον διάθεση να ακούσει εναλλακτικές επιλογές από αυτές που έχει στο μυαλό του. Ένας GM που πρέπει να καταφέρει να συνθέσει ένα ρόστερ πρωταθλητισμού με σοβαρούς οικονομικούς περιορισμούς. Ένας προπονητής υπό διωγμό, χωρίς το επιτελείο που είχε επιλέξει, αλλά με έναν βοηθό που δεν είναι της επιλογής του.
Κάπως έτσι τα ερωτήματα των φετινών Rockets απλώνονται πολύ πέρα από το «πως θα συνυπάρξουν στο παρκέ οι Harden και Westbrook;». Για την ακρίβεια, επεκτείνονται και «γρατζουνούν» δύο από τις θεμελιακότερες αξίες του NBA: «μία ομάδα είναι τόσο καλή όσο ο καλύτερός της παίχτης» και «ownership is the biggest competitive advantage in the NBA». Τα μοντέλα προβλέψεων υπαγορεύουν πως ενδεχομένως το πρώτο είναι βασικότερο αξίωμα από το δεύτερο, βλέποντας τους Rockets να ξεπερνούν τις 50 νίκες. Ίσως πάλι απλά να μην υπολογίζουν στα μοντέλα τους όλα τα υπόλοιπα, μη αγωνιστικά δεδομένα των Rockets.
Από την πλευρά μου, δυσκολεύομαι να πάρω την ίδια θέση με τα μοντέλα προβλέψεων από τόσο νωρίς. Μία αγωνιστική κρίση αντίστοιχη των δύο πρώτων μηνών της σεζόν 2018-19, με τους Rockets να είναι σε αρνητικό ρεκόρ αρχές Δεκέμβρη (στο 11-14 στις 08.12.18), δεν είμαι σίγουρος πως θα μπορέσει εκ νέου να ξεπεραστεί. Πόσο δε πως δεν θα οδηγήσει σε απομάκρυνση του D’Antoni. Μου φαντάζει δύσκολο να αποδεχτώ πως οι δύο superstars θα βρουν αυτόματα αγωνιστική χημεία, με ένα έλλειπες ή μη ομογενοποιημένο προπονητικό team να δίνει τις κατευθύνσεις. Επίσης δυσκολεύομαι να φανταστώ το πώς θα καταφέρει ο Morey να δυναμώσει το -στα ξεκινήματα της σεζόν και στα χαρτιά- φτωχό ρόστερ της ομάδας, αποκλειστικά με ελεύθερους παίχτες σε minimum συμβόλαια για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά.
Στα μάτια μου, αν παρά όλους αυτούς τους περιορισμούς και τις οργανικές/οργανωτικές δυσκολίες, οι Harden και Westbrook καταφέρουν να πάνε την ομάδα στις 50 και πλέον νίκες και βαθιά στα Playoffs της επόμενης άνοιξης, θα έχουν καταφέρει ένα εξαιρετικά σημαντικό και δύσκολο επιτεύγματα. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πως το πιο πρόσφατο παράδειγμα που έχουμε από έναν δυσλειτουργικό οργανισμό στον οποίο εντάχθηκε ένας superstar (ο λαμπρότερος όλων της τρέχουσας περιόδου), ήταν οι Lakers της σεζόν 2017-18 με τον LeBron να πηγαίνει στην ομάδα. Μα τα αποτελέσματα ήταν δραματικά. Οι Rockets δεν είναι σε αντίστοιχα κακή δομική κατάσταση με τους περσινούς Lakers και ο Morey είναι αναντίρρητα ένας πολύ πιο έμπειρος και επιτυχημένος GM από τον Pelinka. Επομένως η σύγκριση δεν είναι ευθεία. Επιπλέον, ίσως οι δύο superstars να είναι αρκετοί, ακόμα και σε μη ιδανική κατάσταση. Ενδεχομένως. Σε κάθε περίπτωση, αυτά ακριβώς είναι τα ερωτήματα που οι δύο superstars και ο οργανισμός των Rockets συνολικότερα καλούνται να απαντήσουν τη σεζόν που σε έναν μήνα ξεκινά.
Σημείωση
1. $106 εκατ. για τη σεζόν 2019-20 με cap στα $109 εκατ., $116 εκατ. για τη σεζόν 2020-21, όσο ακριβώς και η πρόβλεψη για το όριο του cap, $125 εκατ. για τη σεζόν 2021-21, με πρόβλεψη για cap στα $126 εκατ. και $132 εκατ. για τη σεζόν 2022-23 -χωρίς να υπάρχει για την συγκεκριμένη σεζόν πρόβλεψη ακόμα.
