Πέμπτη, 05 ΜΑΙΟΥ 2022 09:08

We Got Playoffs #6: Δυο μάχες και δύο περίπατοι

Από :
We Got Playoffs #6: Δυο μάχες και δύο περίπατοι

Η πρώτη διάδα αγώνων, στις έδρες των ομάδων με πλεονέκτημα, ανήκουν πια στην Ιστορία, με τα πρώτα seeds κάθε περιφέρειας, Suns και Heat να κάνουν βόλτα στο πάρκο ως τώρα, την ίδια ώρα που τα άλλα ζευγάρια είναι αίμα και άμμος.

Την επιμέλεια της σημερινής έκδοσης της στήλης την έχει ο Νίκος Ραδικόπουλος.

 Fastbreak 

Η Αυτοκρατορία Αντεπιτίθεται

Η απουσία του Smart, καπάκια μετά την εμφατική νίκη των Bucks στο Game-1 είχαν δημιουργήσει την εντύπωση πως οι Πρωταθλητές πάνε να καθαρίσουν εύκολα τη σειρά, με πολλούς σχολιαστές της απέναντι όχθης του Ατλαντικού να αναρωτιούνται αν θα δούμε “σκούπα”. Φευ. Η ΝΒΑική Αυτοκρατορία των 18 Πρωταθλημάτων έχει δείξει πως φέτος έχει βρει τους τρόπους τα γρανάζια της να κλικάρουν. Σε κάθε περίσταση. Γνωρίζοντας πια το gameplan των “Ελαφιών” προσαρμόστηκαν ανάλογα. Πήραν τα ελεύθερα τρίποντα που τους έδωσαν και πάλι, μοίρασαν το κατέβασμα της μπάλας για να περιορίσουν το στραγγάλισμα του -όποιου- χειριστή τους από τον -με αντοχές μαραθωνοδρόμου- Jrue Holiday, επιτέθηκαν στον αδύναμο κρίκο της άμυνας των Bucks, Bobby Portis, έφθηραν με fouls τον Brook Lopez, περιορίζοντας τη συμμετοχή του στα 25 λεπτά. Παράλληλα, κράτησαν τον Giannis όσο περισσότερο μακριά από τη στεφάνη γινόταν, με τον Horford να κάνει εξαιρετική δουλειά πάνω του (o Antetokounmpo έχει μόλις 6/22 απέναντί του στη σειρά ως τώρα), αναγκάζοντάς τον και πάλι να ψάξει τους συμπαίκτε του, που αυτή τη φορά δεν βοήθησαν και ιδιαίτερα… 3/18 πίσω από τη γραμμή των 7,25 είχε η ομάδα του coach Bud, τη χειρότερη σχετικά επίδοση υπό τις οδηγίες του. Την ίδια στιγμή που οι Celtics ευστοχούσαν στο -franchise record-  των 20. Με όλα τα παραπάνω να παρουσιάζονται με το καλημέρα στο παρκέ, η διαφορά άνοιξε από νωρίς, με 27-12, και παρά το σερί 7-0 των Bucks, oι Βοστωνέζοι αντέδρασαν και η διαφορά δεν έπεσε ποτέ ξανά κάτω από τους 13 έκτοτε. Κλειδί και στις δύο πλευρές του παρκέ στο Game-2 o Grant Williams που και την άμυνά του την έπαιξε εξαιρετικά και τα σουτ του τα έβαλε. 

Η σειρά λοιπόν προφανώς δεν έχει σκούπα, η περιφέρεια των Bucks παραμένει γυμνή πέρα του Holiday, o Smart λογικά θα εκμεταλλευτεί το κενό ως το Game-3 και θα επιστρέψει και μένει να δούμε ποια άμυνα θα στραγγαλίσει περισσότερο τον αντίπαλο. Ο Giannis έχει ένα ξέσπασμα 50 πόντων στη σειρά, και η προσδοκία για ένα Game-7, με τους Celtics φαβορί εκεί και τότε, φαίνεται να έχει αποκατασταθεί. 

Ο Θάνατος της “Death LineUp II”

Η τελευταία θέση στο roster των Warriors πέρσι τον Οκτώβρη παιζόταν ανάμεσα στον Avery Bradley και τον Gary Payton ll, με τον πρώτο να έχει την προτίμηση του coaching staff. To front office επέλεξε ωστόσο τον δεύτερο και δικαιώθηκε στη συνέχεια απόλυτα. Στον βαθμό που ο GPII όχι μόνο είναι βασικός σε αγώνα δεύτερου γύρου Playoffs, αλλά που και η απουσία του δείχνει να καθορίζει την εξέλιξη της σειράς. Τούτο καθώς, με τα πόδια του Klay να είναι μισό δευτερόλεπτο πιο αργά, χρόνος όμως ικανός ώστε ο Ja Morant να τον περάσει με ταχύτητα Road Runner φωνάζοντας “μπι-μπιμ” αφήνοντάς τον πίσω, ο Payton ήταν ο μόνος που έδειχνε να μπορεί να σταθεί ικανοποιητικά απέναντι στον superstar των Grizzlies. Το χυδαία αντιαθλητικό χτύπημα του Brooks στο κεφάλι από πίσω, ενώ ήταν στον αέρα, στο τρίτο λεπτό του δεύτερου αγώνα της σειράς, είχε αποτελεσμα έναν σπασμένο αγκώνα και το τέλος της σεζόν για τον δυναμικό guard των Warriors. Σε συνδυασμό με την απουσία του Iguodala λόγω τραυματισμού (όχι πως στην ηλικία του θα είχε την ταχύτητα να κλειδώσει τον Ja, αλλά δεδομένα έχει την εμπειρία και το μυαλό για προβάλει μεγαλύτερες αντιστάσεις από τους υπόλοιπους), οι Warriors δεν έχουν κορμί να σταματήσει τον δαίμονα. 47 πόντοι, εκ των οποίων οι 15 τελευταίοι της ομάδας του, σε μια τρομακτική ατομική παράσταση, προοικονομία για το NBA του μέλλοντος. Ωστόσο, ευθύνες για το συγκεκριμένο πάρτυ έχει σαφώς το προπονητικό team των Warriors. Με τον Brooks να έχει αποβληθεί από το τρίτο λεπτό, τον Bane να μην μπορεί να δέσει καν τα παπούτσια του από τους πόνους στη μέση και τον Jarren Jackson σε εμφανώς κακό βράδυ, φαντάζει εντελώς ακατανόητη η επιλογή του Kerr και τον συνεργατών του να μην στείλουν ποτέ και για κανέναν λόγο δεύτερο αμυντικό παίκτη στον Morant. Ακόμα χειρότερα, δεν του έκλειναν καν τον αριστερό διάδρομο, δίνοντάς του μόνη επιλογή τα δεξία που εμφανώς δεν προτιμάει. Κάπως έτσι, είδαμε την ίδια φάση σε repeat καμιά 15αριά φορές, με τον Ja να παίρνει φόρα, να μπαίνει από αριστερά, να κάνει κάτι μαγικά, τύπου “δείτε με που περπατάω στον αέρα τώρα” και… Τι και; Καλάθι, 47 πόντους είπαμε έβαλε. 

Κάπως έτσι η πολυδιαφημισμένη νέα “Death LineUp ΙΙ” των Curry, Poole, Klay, Wiggins, Draymond έγραψε -11 όσο συνυπήρξε στο παρκέ, χάνοντας μάλιστα τη διαφορά των τεσσάρων πόντων προβάδισμα που είχε η ομάδα του San Fransisco 4,5 λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα. Κερασάκι στην κακοφτιαχμένη προχτεσινή τούρτα των Warriors, η αστοχία τους από τα 7,25 όπου οι Steph, Klay, Pool είχαν 6/29 αθροιστικά, για το χείριστο 7/38 της ομάδας. Αυτό το 18,4% εςίναι το χειρότερο των Warriors σε αγώνα Playoffs που έχουν πάρει τουλάχιστον 20 προσπάθειες. 

Η εικόνα των δύο πρώτων αναμετρήσεων είναι πως δύσκολα θα είναι τόσο κακοί ξανά οι Warriors. Δεν γίνεται τόσο έμπειρη ομάδα να κάνει τόσα πολλά και δη τόσα εύκολα λάθη, ειδικά απέναντι σε ένα σαφώς πιο νεανικό και άπειρο σύνολο. Ωστόσο, ακόμα και αν θεωρούμε πως τα τρίποντα θα μπουν, τα λάθη θα περιοριστούν (και η διαιτησία δεν θα είναι τόσο κακή εις βάρος τους όσο στα δύο πρώτα παιχνίδια: στο Game-2 το foul στη διεκδίκηση του rebound λίγο πριν τη ληξη και με τη διαφορά στον πόντο στον Draymond -και είναι απορίας άξιο γιατί δεν έκανε challenge σε αυτό ο Kerr), ωστόσο κλειδί παραμένει ο περιορισμός του Morant. Το double team σε αυτόν, ο περιορισμός της αριστερής του μπούκας -που πια έχει αρχίζει να θυμίζει είσοδο πεινασμένου σκύλου σε κρεοπωλείο- ή έστω η μεγαλύτερη χρονικά παρουσία στον Kuminga για να δίνει αυτός βοήθειες θα πρέπει να είναι επιλογές που θα δούμε στα δύο παιχνίδια στο Chase Center, στο πρώτο από το οποίο λογικά θα είναι τιμωρημένος και δεν θα αγωνιστεί ο Brooks λόγω του τραυματισμού του Payton. 

Και ποτέ δεν ξέρεις, ίσως εμφανιστεί σε κάποιον αγώνα και ο βασικός στο All Star Game φέτος Wiggins, για κάτι παραπάνω από ένα -άκρως εντυπωσιακό ομολογουμένως- κάρφωμα…. 

Περίπατος Ι: Aποδομώντας τον Luka

Δεν είναι μόνο το γεγονός πως έχουμε δει ξανά και ξανά την Αγνή Σλοβένικη Καύλα να μπαίνει σε αγώνα Playoffs, να τα σαρώνει όλα στο πρώτο ημίχρονο και μετά να σκάει. Είναι ότι πλέον είναι η πολλοστή φορά που το βλέπουμε. Το να τραβάει τόσο κουπί στην επίθεση της ομάδας του, προφανώς τον εξαντλεί. Επίσης, ο πρόσφατος τραυματισμός του στη γάμπα φαίνεται να έριξε τα επίπεδα της φυσικής του κατάταστασης, που προς το τέλος της σεζόν ήταν εμφανώς σε καλύτερα επίπεδα. Κάπως έτσι, χωρίς τα αμυντικά κορμιά στο πλάι του για να τον προστατέψουν, ο Luka έγινε κυνικός στόχος των επιθέσεων των Suns στο δεύτερο ημίχρονο, σε βαθμό που κάθε επίθεση της ομάδας του Phoenix να μοιάζει με φωτοτυπία της προηγούμενης. Αποτέλεσμα; Όποια και να ήταν η επιθετική συνεισφορά του Luka επιθετικά, ακυρωνόταν και με το παραπάνω αμυντικά, με τα μοντέλα τόσο του Kirk Goldsberry, όσο και του Bob Voulgaris να βγάζουν πως οι Suns πετύχαιναν πάνω από 1,7 πόντους όποτε τον συμάδευαν. Και τον σημάδεψαν για κοντά 50 επιθέσεις…

Κάπως έτσι γίνεται και εμφανής η απόσταση της Utah και της backcourt της από το επίπεδο που απαιτει ο πρωταθλητισμός, επίπεδο που οι Suns όχι απλά κατέχουν, αλλά φέτος νιώθουν τρομακτικά άνετοι σε αυτό. Το ζευγάρι Paul - Booker στοχεύει παίκτες ή καταστάσεις και εκτελεί με κρύο αίμα, οι ρολίστες ξέρουν απόλυτα τι πρέπει να κάνουν και που να κινηθούν σε άμυνα και επίθεση, ενώ οι centers της ομάδας κάνουν παραπάνω από καλά τα βασικά. Όποιος center και αν είναι στο παρκέ. Έτσι ακόμα και στο Game-2 που ο Ayton είχε περιορισμένη συμμετοχή λόγω fouls, McGee και -ιδίως σε αυτό- Biyombo προσέφεραν και με το παραπάνω τα αναμενόμενα από τη θέση. 

Κλείνοντας, δεν είναι μόνο το γεγονός πως έχουμε δει ξανά και ξανά τον “Point God” για τέσσερα 12λεπτα να κάνει τον facilitator και στο τελευταίο να εκτελεί τον αντίπαλο. Είναι ότι πλέον είναι η πολλοστή φορά που το βλέπουμε. Στα 37 του. Στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Οδηγώντας έτσι στην καλύτερη δυνατή εκτελεστική εμφάνιση των Suns, με 65/52/86%, στο όγδοο παιχνίδι (στα οχτώ…) στη φετινή postseason με ποσοστό ευστοχίας πάνω από 50%. Και αυτό κόντρα σε μια κατά τεκμήριο από τις καλύτερες άμυνες της Λίγκας στη regular. Ε, τι άλλο να πεις πέρα από “μπράβο”;

Περίπατος ΙI: Embiid λείπεις…

Προσωπικά θα είχα φαβορί αυτό το Miami και με υγιή τον Καμερουνέζο γίγαντα, ωστόσο η απουσία του έχει ρίξει το επίπεδο ενδιαφέροντος της σειράς από ημιτελικά Ανατολής σε επίπεδα Charlotte - Orlando βράδυ Δευτέρας μέσα Φλεβάρη… Και τούτο καθώς δεν είναι μόνο η απουσία του Embiid, αλλά και η αδυναμίά των Sixers να γεμίσουν με οποιονδήποτε τρόπο το κενό του. O DeAndre έχει την αναμενόμενη απόδοση του παλαίμαχου σε αγώνα έναντι εν ενεργεία αθλητών, ο Milsap ακόμα χειρότερα, ο Reed δεν έχει την εμπιστοσύνη του προπονητή του, ενώ ο Niang έκανε έξι fouls σε δέκα λεπτά. Κάπως έτσι είδαμε και τον Tobias Harris να παίζει center. Αποτέλεσμα; Ένα ακόμα πάρτι για τον Bam Adebayo, που έκανε ό,τι ήθελε επιθετικά, σκοράροντας ή δημιουργώντας για τους συμπαίκτες του. 

Το πρόβλημα των Sixers βέβαια παραμένει στην επίθεση, με τον Harden να παραμένει σκία του μέχρι πρόπερσι εαυτό του, ακόμα και στην καλύτερη εμφάνισή του στα φετινά Playoffs στο πρώτο ημίχρονο έστω. Με την άμυνα των Heat να αγνοεί επιδεικτικά τον Thybulle (κανένα απολύτως σουτ σε πάνω από 20 λεπτά συμμετοχής!), Maxey δείχνει διαρκώς απελπιστικά μόνος στο να προσπαθήσει να σώσει το καράβι που βυθίζεται.

Με τον Embiid να δηλώνει πως μόλις προχτές κατάφερε να δει έστω το κινητό του, τον αντίχειρά του να εξακολουθεί να χρειάζεται εγχείρηση, δεν βλέπω πως θα μπορέσει να επιστρέψει και να επηρεάσει σημαντικά τη σειρά. Και κάπως έτσι δεν βλέπω καν πως μπορούμε να έχουμε καν σειρά εδώ. Για την ιστορία, οι Heat ποτέ δεν έχουν αποκλειστεί όταν έχουν προηγηθεί με 2-0 (σε 16 περιπτώσεις) και αντίθετα οι Sixers δεν έχουν ποτέ επιστρέψει από 0-2 πίσω (σε 17 περιπτώσεις).

Οι φάσεις που μας έβγαλαν τα μάτια

Από εντυπωσιασμό…

Περπάτησαν στο νερό: Χριστός.

Περπάτησαν στον αέρα: Γκάλης, Jordan, Morant. 

…αλλά και από τα γέλια

“Γεια σου!”

Η γωνιά του Geek

➣ Αυτό:

➣ Εικοσιτέσσερις ομάδας στην ιστορία της Λίγκας έχουν κερδίσει τουλάχιστον 64 παιχνίδια στη regular (στα 82 παιχνίδια ή την αναλογία αυτών), με τις 15 από αυτές να κερδίζουν στο τέλος και το Πρωτάθλημα. Τρεις έχασαν στους Τελικούς, τέσσερις στους τελικούς περιφέρειας. Μόνο δύο αποκλείστηκαν νωρίτερα, οι San Antonio Spurs το 2015-16, όπου αποκλείστηκαν από τους Thunder στον δεύτερο γύρο και οι Dallas Mavericks το 2006-07, που αποκλείστηκαν στον πρώτο γύρο από τους “We Believe” Warriors. Για να δούμε που θα φτάσουν φέτος οι Suns…

➣ Και τούτο καθώς, μαζί με τους Grizzlies, είναι οι μόνες δύο ομάδας της οχτάδας χωρίς Πρωτάθλημα. Οι Sixers κυνηγάνε το πρώτο τους από το μακρινό 1983, ενώ οι φίλαθλοι των υπολοίπων πέντε ομάδων έχουν πρόσφατες σχετικά τις μνήμες των πανηγυρισμών της κατάκτησης του Larry O’Brien Trophy: οι Bucks πέρσι, οι Warriors το 2015, 2017 και 2018, το Miami το 2012 και το 2013, οι Celtics το 2008. 

➣  Το βραβείο του Καλύτερου Έκτου Παίκτη της σεζόν που τελείωσε πήρε -και τυπικά- το φαβορί για την κατάκτησή του, Tyler Herro. O Herro έγινε έτσι ο πέμπτος παίκτης κατά τα τελευταία 50 χρόνια που έχει μέσο όρο πάνω από 20 πόντους ερχόμενος από τον πάγκο. Η πλάκα είναι πως είχε μόλις έναν πόντο λιγότερο από τον Butler που ήταν ο πρώτος σκόρερ των Heat.

➣ Εγχείρηση στη μεσή για αποκατάσταση του προβλήματός του έκανε τελικά ο Ben Simmons, με τον χρόνο αποκατάστασης να υπολογίζεται στους τέσσερις με πέντε μήνες. 

Διαβάσαμε, είδαμε, ακούσαμε μας άρεσαν και σας προτείνουμε

Ο Zach Lowe στο ESPN+ εξηγεί τους λόγους που ο Deantre Ayton αποτελεί μεγαλύτερο εμπόδιο για τους Mavericks σε σχέση με τον Gobert.

Τα εμπόδια που οι ίδιοι οι Nets έβαλαν στους εαυτούς τους με το πως έστησαν το roster τους εξηγεί ο Jared Dublin στο FiveThirthyEight

Σε περίπτωση που ακόμα δεν ξέρετε ποιο είναι το επόμενο “big thing” της Λίγκας: “Wembanyama's limits? The sky's not high enough!”

Κατηγορία We got game
Ετικέτες

Σχετικά Άρθρα

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « We Got Playoffs #5: Are you not entertained? We Got Playoffs #4: To νέο τοπίο καθορίζεται από τις άμυνες και τους τραυματισμούς »
επιστροφή στην κορυφή

 

 

 PODCASTS

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely