Οι πρωταθλητές είναι εδώ

Λίγες ημέρες πριν μπει ο Δεκέμβριος, οι Bucks μάλλον μαζεύτηκαν σ’ ένα δωμάτιο και o coach Bud σκέφτηκε δυνατά: ‘’Ρε ‘σεις, θυμάστε που το καλοκαίρι κάναμε μία γιορτή ως πρωταθλητές; Μήπως να αρχίσουμε να παίζουμε ξανά σε αυτό το επίπεδο;’’ Και σαν πρωταθλητές έπαιξαν πράγματι, ακόμη και αν ο παραπάνω μονόλογος δε συνέβη ποτέ. Το πρόγραμμα από τις 18 Νοεμβρίου, όταν δηλαδή οι Bucks σάρωσαν τους Lakers με 47 πόντους του Αντετοκούνμπο, ήταν αρκετά ευνοϊκό (Τhunder, Magic δις, Pistons, Nuggets, Pacers) και το εκμεταλλεύτηκαν σε απόλυτο βαθμό, πιάνοντας τις 7 σερί νίκες. 

Ο Giannis επί της ουσίας δεν έχει σταματήσει δευτερόλεπτο να παίζει σε MVP επίπεδο, εκείνο που επιτεύχθηκε ωστόσο είναι να ενεργοποιηθούν ακόμη καλύτερα οι ρολίστες γύρω από εκείνον και τους Khris Middleton και Jrue Holiday. Ο τραυματισμός του Brook Lopez έδωσε την ευκαιρία στον Portis να βρίσκει περισσότερα από 30 λεπτά κατα μέσο όρο, δημιουργώντας ένα ευέλικτο σχήμα στη frontline μαζί με τον Αντετοκούνμπο, ο Grayson Allen ξεκίνησε να καθιερώνεται ως το 3-and-D φτερό της αρχικής πεντάδας, ενώ ο Pat Connaughton μεταφέρει το 2-way παιχνίδι του στα second units, εκεί που βρίσκει περισσότερο χρόνο και στιγμές εκτέλεσης, αποτελώντας μάλιστα ένα από τα ύπουλα ονόματα για το βραβείο του sixth-man της χρονιάς.

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, σύμφωνα με το Cleaning The Glass, οι Bucks έχουν την καλύτερη άμυνα στο ΝΒΑ ανα 100 κατοχές, με μόλις 100.3 στον δείκτη DefRtg, ενώ αντίστοιχα η επίθεσή τους επιστρέφει στο top-10, όντας μάλιστα από τις πιο λειτουργικές στο μοτίβο ‘’τρίποντα και ζωγραφιστό’’ και με υψηλό eFG% (53,7%, έβδομη θέση στο πρωτάθλημα).

Η ταυτόχρονη παρουσία πολλαπλών σουτέρ σε όλα τα σχήματα, έχει προσφέρει στον Γιάννη έξτρα χώρο ώστε να κυριαρχεί ως Shaq 2.0, με αστείρευτη δύναμη στη ρακέτα, όσο φυσικά σκουπίζει ό,τι πλησιάζει στο καλάθι του Milwaukee. Το αρχικό ζόρικο ξεκίνημα έχει μετατραπεί σε 13-8 και πλέον ισορροπούν ξανά, την κατάλληλη στιγμή. Η πορεία στους επόμενους αγώνες απέναντι σε αρκετές καλές ομάδες της Ανατολής (Hornets, Raptors, ντέρμπι με Heat δις, Cavaliers, Knicks, Celtics, Pacers) θα μας δώσει ασφαλέστερο δείγμα για το αν μπορούν να δηλώνουν ξανά φαβορί για την κατάκτηση μιας εκ των θέσεων που δίνουν πλεονέκτημα έδρας στην postseason. Η εικόνα τους πάντως το τελευταίο διάστημα υποδηλώνει πως όχι απλά θα πετύχουν την καθιέρωση στην πρώτη τετράδα, αλλά μάλλον θα αποτελέσουν τη σοβαρότερη απειλή στη super team των Νets για την πρωτιά στην περιφέρεια.

Ένα υποθετικό σενάριο ανταλλαγής

Μιλώντας για αυτοκρατορίες και δυναστείες: Οι Warriors έχουν τους Wiseman και Kuminga. Αμφότεροι εξαιρετικά ταλαντούχοι, όμως κανείς τους δεν κολλάει -πλήρως- με το μπάσκετ του Steve Kerr. Τουλάχιστον όχι όσο θα έδεναν παίκτες όπως οι Franz Wagner και Davion Mitchell από το φετινό draft, με πολύ κόψιμο και κίνηση μακριά από την μπάλα δηλαδή, σε συνεχείς αντιπερισπασμούς για τον Steph Curry. Συν αυτό, είναι λίγο περίεργο να πάρεις έναν παίκτη με το potential του Wiseman και να του πεις ‘’έλα να σε κάνουμε Kevon Looney’’. Μία επίθεση που ακόμη ψάχνει το δρόμο της, ίσως τον χρειάζεται περισσότερο από τους άμεσους διεκδικητές Warriors.

Οι Raptors έχουν τον Pascal Siakam, ο οποίος επέστρεψε από τον τραυματισμό του και αργά ή γρήγορα θα επιστρέψει και στο all-star επίπεδο, ως ένας ακόμη point-forward/ψηλός. Το πρόβλημα είναι πως ο ρόλος του μοιάζει πάρα πολύ με εκείνον του Scottie Barnes και η ξεκάθαρη pass-first μενταλιτέ του rookie στερεί σημαντικές επαφές από την επίθεση από τον ίδιο, οι οποίες -δίκαια- επέστρεψαν στον Pascal. Οι Raptors είναι φοβεροί στην εξέλιξη παικτών και στη δημιουργία λειτουργικών σχημάτων, όμως στο τέλος της ημέρας Siakam και Barnes πάντα θα ‘’τρακάρουν’’, ενώ λείπει από την αρχική πεντάδα και ένα μέγεθος όπως ο Khem Birch, τουλάχιστον σε σημεία. 

Ο συνδυασμός Draymond Green-Siakam φαντάζει τρομακτικός αμυντικά, ενώ στην επίθεση, παρ’ ότι μοιάζουν στο δημιουργικό κομμάτι, μπορούν να λειτουργήσουν αποδοτικά και οι Warriors να έχουν έναν ικανό initiator ψηλό ανα πάσα στιγμή στο παρκέ. O Draymond άλλωστε δεν είναι πια ένας παίκτης στην άνοδο, που ψάχνει κάποια προβολή και επαφές (όπως ο Barnes), παρα μάλλον κάποιος σε μία περίοδο της καριέρας του που βροντοφωνάζει ‘’κάντε ό,τι είναι απαραίτητο για να κερδίσουμε ένα ακόμη με τον Curry’’.

Όσον αφορά τη χρηματική ισορροπία, θα χρειαζόταν ο Andrew Wiggins και το συμβόλαιό του. Σε πρώτη φάση η πρόσφατη άνοδός του κάνει την ανταλλαγή αποτρεπτική, ειδικά από τη στιγμή που προσφέρει 2-way παιχνίδι και σημαντική περιφερειακή άμυνα, όμως στο τέλος της ημέρας επιστρέφει ο Klay Thompson σε λιγότερο από δύο μήνες, υπάρχει ο most improved candidate Jordan Poole και οι Warriors μπορούν να ενεργοποιήσουν και τον Moses Moody, off-ball σκόρερ που δένει στα περισσότερα σχήματα του Golden State, ο οποίος μάλιστα είναι και εξαιρετικός αμυντικός πάνω στην μπάλα, με σημαντικό wingspan για βοήθειες στα φτερά.

Οι Warriors θα πρόσθεταν άμεσα έναν ακόμη all-star, απελευθερώνοντας έξτρα χώρο στους ικανούς σκόρερ γύρω από τον Curry, οι Raptors με τους Kuminga και Wiseman δίπλα από τους VanVleet, OG, Barnes και Gary Trent, θα δημιουργούσαν μία εξάδα παικτών που μπορούν να δέσουν ως σύνολο την επόμενη πενταετία, με μεγάλα κορμιά και τεράστιο αμυντικό potential. Παράλληλα θα έπεφτε στα χέρια τους ο Wiggins, ακόμη και ως μελλοντική ανταλλακτική αξία, αν δεν αρκεί το στόρι επιστροφής στον Καναδά.

Οι Warriors παίρνουν: Pascal Siakam, Chris Boucher (οι Raptors θα χρειαστεί να κάνουν χρήση και του trade exception του Terence Davis ή του Matt Thomas)

Οι Raptors παίρνουν: James Wiseman, Jonathan Kuminga, Andrew Wiggins

Ίσως υπάρχει ένα καλό trade εδώ. Δε λέω κάντε το, απλά σκεφτείτε το, ακόμη και αν ο Wiseman δεν ακολουθήσει τη διαδρομή για το Toronto.

Οι φάσεις που μας έβγαλαν τα μάτια

Από ενθουσιασμό...

Δύο poster καρφώματα. Εκείνο που μέτρησε…

...και εκείνο που δε μέτρησε, που να πάρει η ευχή με τα charging φάουλ ενώ ο επιτιθέμενος βρίσκεται στον αέρα.

Σε κάθε περίπτωση, δε θα ήθελα να αμύνομαι κοντά στο ζωγραφιστό όσο πλησιάζουν οι Keldon Johnson και Anthony Edwards, μάλλον θα κατέληγα στη λάθος πλευρά της ιστορίας.

…και από τα γέλια

Λίγο context: Τέταρτη περίοδος στο Clippers-Warriors και ο ρεφ γραμμής αποφασίζει να μη σφυρίξει φάουλ σε drive του Curry πάνω στον Mann, προκαλώντας -αξιοπερίεργα- νεύρα στον σταρ των Warriors και μία τεχνική ποινή. Στην ακόλουθη επαναφορά προφανώς τους κόλλησε τρίποντο, μόνο που ακυρώθηκε για κινούμενο σκριν του Bjelica. Μην τα πολυλογώ, τρία τρίποντα μετά, το ένα πιο εξωφρενικό από το άλλο, ο Steph έδωσε τη δική του απάντηση στον διαιτητή.

Αν ήμουν μέλος των Clippers θα είχα παρακαλέσει τον ρεφ να σταματήσει να μπλέκεται πολύ νωρίτερα. Στην τελική αυτοί την πλήρωσαν.

Η γωνιά του Geek

➢ Οι Atlanta Hawks κάνουν σιγά-σιγά το δικό τους comeback, μετά από το μέτριο ξεκίνημα στη σεζόν, με τις δύο τελευταίες εβδομάδες να τους βρίσκουν πολύ ψηλά σε point differential. Για την ακρίβεια είναι δεύτεροι με +16,7, πίσω μόνο από την Utah και πάνω απο το Milwaukee, σύμφωνα με το Cleaning The Glass. Σε αυτή την ανοδική πορεία σημαντικό ρόλο παίζει η spacing πεντάδα τους, με Trae-Huerter-Bogdanovic-Collins-Capela, όπου οι Hawks σουτάρουν με το εξαιρετικό 62,6 eFG%, σε μία επίθεση που φτιάχνει σχεδόν 131 πόντους ανά 100 κατοχές, όσο το δίδυμο Collins-Capela εξασφαλίζει σημαντική αμυντική συνέπεια και ένα +34 στο net rating.

➢ Ρεκόρ 13-9 για τους Charlotte Hornets οι οποίοι, όπως είδαμε είδαμε σε κείμενο στην αρχή της σεζόν, έχουν χτιστεί εξ’ ολοκλήρου γύρω από τις δυνατότητες του LaMelo Ball και εκμεταλλεύονται την breakout χρονιά του Miles Bridges. Ο δευτεροετής Ball είχε στα 20 πρώτα παιχνίδια (από τα 22 συνολικά) 398 πόντους, 156 ριμπάουντ, 150 ασίστ, 39 κλεψίματα και 8 τάπες. Ο μόνος δευτεροετής με αντίστοιχα νούμερα ονομαζόταν Magic Johnson, το μακρινό 1980-81, ήδη πρωταθλητής με τους Lakers από την πρώτη του σεζόν. Καθόλου άσχημη παρέα για τον νεαρό guard της Charlotte.

➢ Το χθεσινό 2-16 του Tatum τον έριξε στο 39,5 fg% για τη σεζόν, όντας ένας από τους πέντε παίκτες σ’ ολόκληρη την ιστορία της λίγκας που σουτάρει με ποσοστό μικρότερο του 40%, ενώ παράλληλα έχει περισσότερες από 20 προσπάθειες ανα αγώνα. Μοιάζει άσχημο, παράλληλα όμως ο Tatum ήταν ο βασικός λόγος που οι Celtics επέστρεψαν στη διεκδίκηση της postseason την τελευταία εβδομάδα, καλύπτοντας σε μεγάλο βαθμό και την απουσία του Jaylen Brown, κάτι που ενδεχομένως δικαιολογεί και τις περισσότερες άστοχες προσπάθειες. 

Τα advanced νούμερά του είναι παρομοίως πεσμένα, ακόμη όμως παραμένει επιδραστικός σε επίθεση και άμυνα και έχει θετικούς δείκτες σε ό,τι αφορά τη λειτουργία των Celtics στα λεπτά που βρίσκεται στο παρκέ. Μόλις -μοιραία- ισορροπήσει την αποτελεσματικότητά του στα standards των προηγούμενων ετών, και σε συνδυασμό με την επιστροφή Jaylen Brown, η Βοστώνη θα κάνει το απαραίτητο push για παραπάνω.

Ups and Downs

⬆ 16 σερί νίκες για το Phoenix της εκπληκτικής τετράδας Booker-Paul-Ayton-Bridges, μόλις μία λιγότερη από τις 17 που αποτελούν ρεκόρ για το franchise, από την εποχή του Steve Nash και της 7-second-or-less επίθεσης που επηρέασε ολόκληρο το άθλημα. Οι Suns έχουν την ευκαιρία να πιάσουν το ιστορικό ρεκόρ τα ξημερώματα της Τετάρτης. Απέναντί τους οι Golden State Warriors. Σε πιθανή επικράτηση οι Suns ισοφαρίζουν, πέραν από το σερί, και την ομάδα του Steph Curry στην πρώτη θέση της Δύσης, με τις δύο ομάδες να βρίσκονται ξανά απέναντι τρεις μέρες αργότερα, τα ξημερώματα του Σαββάτου, αυτή τη φορά στο San Francisco.

⬆ Είχε πλάκα όσο κράτησε, έγραφε ο Γιάννης στο προηγούμενο We Got Game για τους Cavaliers, με ένα σημαντικό μπαράζ ηττών και τραυματισμών να ρίχνει την αρχική τους εντυπωσιακή εικόνα, όμως η σημαντική επιστροφή πραγματοποιήθηκε. Ο φοβερός rookie Evan Mobley γύρισε στον αγώνα με τους Magic, έκανε τα πάντα στο παρκέ, από κοψίματα κοντά στο καλάθι, μέχρι σουτ από τις γωνίες και επιθέσεις στα close outs με την μπάλα στο παρκέ, λες και πρόκειται για guard. 13 πόντοι, 9 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 4 τάπες και νίκη για το Cleveland. Μοιάζει υπερβολή, όμως ο Mobley θυμίζει πραγματικά ένα κράμα Garnett-Duncan ώρες ώρες, πλήρως υβριδικός ψηλός, χρειάζεται η κατάλληλη καθοδήγηση για μία τεράστια, τεράστια καριέρα.

⬆ Μιλώντας για επιστροφές, ο DeMarcus Cousins είναι ξανά μέλος της λίγκας, υπογράφοντας μη εγγυημένο συμβόλαιο με τους Milwaukee Bucks, σε μία προσπάθεια να βάλει τέλος στην πτωτική πορεία των τελευταίων ετών με τους συνεχείς τραυματισμούς. Αυτή είναι η τέταρτη διεκδικήτρια ομάδα που παίρνει τον Cousins από το 2018 και μετά (Warriors, Rockets, Clippers οι προηγούμενες) και εκείνη που προσωπικά στηρίζω περισσότερο ώστε να πετύχει. Το παιχνίδι του DeMarcus ως initiator ψηλός είναι δυσεύρετο, ακόμη και για τα λίγα λεπτά χωρίς τον Γιάννη που οι Bucks χρειάζονται εύκολο σκορ και μία δυναμική παρουσία χαμηλά. Από την άλλη, καταλαβαίνω όσους ήδη έχουν ξεχάσει τον παίκτη που κυριαρχούσε ως μέλος των Pelicans, λογικά δε θα τον δούμε ποτέ ξανά, είναι πια πολλά τα χρόνια. Please, please stay healthy, αν έχει παραμείνει μέσα του οποιοδήποτε ψήγμα τοπ επιπέδου, οι Bucks ενισχύονται σημαντικά.

⬇ O τραυματισμός του Ja Morant. Από τη μία πλευρά, καταλαβαίνω ότι η μαγεία στο παιχνίδι του είναι ακριβώς αυτή η αστείρευτη ενέργεια που βγάζει σε κάθε φάση, η θέληση να σηκωθεί για κάθε κάρφωμα, να μείνει στον αέρα για το παραμικρό drive ή την πιο απλή πάσα. Από την άλλη, ορίστε τα αποτελέσματα, ζούμε τα deja vu του Derrick Rose κάθε φορά που καταλήγει στο παρκέ. Τέλος πάντων, απ’ ότι φαίνεται γλίτωσε τα χειρότερα, η ζημιά στο γόνατο δεν είναι -τόσο- σημαντική και θα απουσιάσει από το παρκέ μόνο μερικές εβδομάδες. Ακόμη και αυτές βέβαια στοιχίζουν, τόσο στο ρεκόρ των Grizzlies, όσο και στα μάτια μας ως θεατές.

⬇ Οι Grizzlies πάντως, στο πρώτο παιχνίδι χωρίς εκείνον, απάντησαν με 76 πόντους στο πρώτο ημίχρονο απέναντι στους Kings. Που είναι το αρνητικό σε αυτό; Οι Kings. Προπονητή άλλαξαν, meeting έκαναν, η σεζόν θα καταλήξει μία απ’ τα ίδια. Δεκάδα δεν πιάνουν, ειδικά από τη στιγμή που ανταγωνιστές όπως οι Timberwolves έχουν κάνει σοβαρό step up, τουλάχιστον ας το πάρουν απόφαση να ανταλλάξουν τον De’Aaron Fox, επενδύοντας ακόμη περισσότερο πάνω στο περιφερειακό δίδυμο τον Tyrese Haliburton και Davion Mitchell. Είναι κρίμα ένας αθλητής όπως ο Fox, έτοιμος για το breakout στο all-star επίπεδο, να πετάει σεζόν με τέτοιο τρόπο.

⬇ Το νέο επεισόδιο στο σήριαλ μεταξύ Wall και Rockets περιείχε meeting του αθλητή με τον gm και τον head coach του Houston, με τον ίδιο να ζητά λεπτά βασικού και ενεργό ρόλο και το franchise να απαντά ουσιαστικά ‘’καλύτερα να μείνεις στον πάγκο, μπας και μπορέσουμε να πατώσουμε λίγο ακόμη’’. Κάπως έτσι ο Wall θα παραμείνει ανενεργός, παρ’ ότι θα ήταν εξωφρενικά χρήσιμος στους νεαρούς Jalen Green, Kevin Porter και Alperen Sengun, ως κάποιος που πράγματι ξέρει πως παίζεται η θέση του playmaker σε υψηλό επίπεδο. Από τη στιγμή πάντως που είναι υγιής, ίσως θα έπρεπε η λίγκα να ξεκινήσει να τιμωρεί τους Rockets για τη μη χρήση αθλητή που είναι σε θέση να προσφέρει. 

Προσεχώς

Warriors @ Suns, 05:00, ξημερώματα Τετάρτης: Η μάχη για την κορυφή της Δύσης, όπως συζητήσαμε και νωρίτερα, με τους περσινούς φιναλιστ Suns και τους πρωτοπόρους Warriors, με το rematch να τοποθετείται τα ξημερώματα του Σαββάτου, ξανά στις 05:00.

Bulls @ Knicks, 02:30, ξημερώματα Παρασκευής: Η γνωστή κόντρα των 90s, που πάντα θα τραβά το μάτι, ειδικά τώρα που τα δύο ιστορικά franchises έχουν μπει στο σωστό δρόμο. Η σειρά μεταξύ τους είναι στο 1-1 με αμφότερα τα ματς να έχουν πραγματοποιηθεί στο United Center, η τρίτη πράξη φιλοξενείται στη μέκκα του Madison Square Garden. 

Jazz @ Cavs, 22:30, βράδυ Κυριακής: Ναι, δεν υπάρχει κάποιο μεγάλο rivalry εδώ. Υπάρχει όμως ο Evan Mobley, πακέτο με τον εξαιρετικά βελτιωμένο Darius Garland. Οι Cavaliers είναι ξανά διασκεδαστικοί, η ώρα προσφέρεται για τσεκάρισμα σε μία από τις ανερχόμενες δυνάμεις της επόμενης πενταετίας.

Διαβάσαμε, είδαμε, μας άρεσαν και σας προτείνουμε.

• DeMar DeRozan is Hitting Fourth Gear, της Seerat Sohi στο The Ringer, μία ακόμη ενδιαφέρουσα προσέγγιση στην all-star σεζόν που τρέχει ο DeRozan και το πάντρεμα με τους Bulls
• Mock Draft 3.0, του Sam Vecenie στο The Athletic. Όσοι είστε ντραφτάκηδες όπως εγώ, μάλλον ήδη θα γνωρίζετε τον Vecenie ως πραγματικό guru για τα επερχόμενα draft prospects. Αν όχι, εδώ θα βρείτε έναν πληρέστατο οδηγό, τον οποίον ανανεώνει ανα τακτά χρονικά διαστήματα. Η πρόσβαση στο The Athletic έχει συνδρομή, όμως το κόστος πραγματικά αξίζει για τη δουλειά που παρουσιάζεται, όχι μόνο στο ΝΒΑ. 
• Open Gym, episode 7, The Road, o βασιλιάς του all-access content επί σειρά ετών, που ακολουθεί τις εκάστοτε σεζόν των Toronto Raptors. Το πρόσφατο επεισόδιο μάλιστα έχει και εκτενή αναφορά στους ανθρώπους που δουλεύουν στο background για την ομάδα, φροντιστές και προσωπικό εξοπλισμού. Πάντα με ιντρίγκαρε η ενεργή συμμετοχή τους στην διατήρηση ισορροπιών στα μεγάλα road trips των ομάδων. Φυσικά έχει και Scottie Barnes, οπότε ήδη συζητάμε για wholesome content.