Δευτέρα, 05 Απριλίου 2021 11:51

We Got Game -13: Σαμάνοι και σφήκες

Aπό :
We Got Game -13: Σαμάνοι και σφήκες

Ο Σαμάνος που μετακόμισε από το Phoenix στη Νέα Ορλεάνη κρατάει τα γόνατα του Zion υγιή, οι Hornets που, παρά τις απανωτές ατυχίες, εξακολουθούν να δημιουργούν άξιες αναφοράς ιστορίες, η Λίγκα που ξεκινα διαπραγματεύσεις για το επόμενο -τεράστιο- τηλεοπτικό της συμβόλαιο, η buyout market που, μήπως είναι κάπως υπερεκτιμημένη τελικά; Όλα τα παραπάνω, καθώς και φάσεις, στατιστικά, όμορφες και δυσάρεστες ιστορίες από τον “Μαγικό Κόσμο” παρουσιάζουν σε ένα ακόμα “We Got Game” οι Νίκος Ραδικόπουλος και Gus Χρυσοχού.

Ο Σαμάνος της Νέας Ορλεάνης

Ποτέ δεν μοιάζει κατάλληλη χρονική στιγμή για να γράψει κανείς κάτι για τον Zion Williamson. Κάθε βράδυ περιμένεις κάτι ακραίο από το νέο αστέρι του παγκόσμιου μπάσκετ, σκεπτόμενος πώς θα αναφερθείς σε αυτόν μετά από κάποια απίθανη εμφάνιση. Και εκείνος επιδίδεται σε συνεχόμενες τέτοιες, αναγκάζοντάς σε να ανασκευάσεις σε μεγάλο βαθμό αυτά που είχες σημειώσει ή είχες στο μυαλό σου. Σε κάθε περίπτωση, με τη φετινή σεζόν να έχει “γράψει” 48 παιχνίδια για τους Pelicans,  ο Zion έχει ήδη στις πλάτες του μια σεζόν που δεν θυμόμαστε εύκολα από κάποιον -τυπικά- sophomore (και λέμε τυπικά μιας και ουσιαστικά δεν έχει ακόμα αγωνιστεί συνολικά σε 82 παιχνίδια στο ΝΒΑ).

Ξεκινάμε λοιπόν από τα βασικά: Ο Zion είναι κτήνος και ως τέτοιο αντιμετωπίζεται. Ως ένας παίκτης που βασίζεται σε υπερβολικό βαθμό στο να σκοράρει εντός της ρακέτας, άντε και από την κορυφή αυτής. Σύμφωνα με το συνδρομητικό Synergy Sports, το 90% των προσπαθειών του προέρχεται από ακριβώς αυτήν την περιοχή, νούμερο που είναι εξωπραγματικό αν αναλογιστούμε πως δεν μιλάμε για κάποιον center. Το 37,8% που σημειώνει από τη γραμμή του τριπόντου, σαφώς και δεν είναι κακό, ωστόσο η συχνότητα με την οποία σουτάρει από εκεί είναι από αραιή ως σπάνια. Εδώ θα τολμήσουμε να θεωρήσουμε πως η έλλειψη εμπιστοσύνης στο χέρι του τον κάνει μέχρι στιγμής να μην σουτάρει αρκετά συχνά από το τρίποντο. Μέχρι να γίνει αυτό, θα βλέπουμε τους αμυντικούς να βρίσκονται δύο και τρία μέτρα μακριά του.

Bέβαια, η φετινή σεζόν του Zion δείχνει κι άλλα στοιχεία για το τι θα θαυμάσουμε από αυτόν, τόσο βραχυπρόθεσμα, όσο και μακροπρόθεσμα. Διαθέτει ένα αξιοπρεπές court vision, το οποίο σαφώς μπορεί και να βελτιωθεί, αλλά ας μην ξεχνάμε πως μιλάμε για έναν παίκτη που είναι 20 ετών μόλις, ενώ μετά τον περσινό τραυματισμό του έχει μειώσει σε μεγάλο βαθμό την προσπάθεια να καρφώνει στα μούτρα των αντιπάλων του. Όσον αφορά το πρώτο κομμάτι, οι assists του έχουν αυξηθεί φέτος σε 3,5, από 2,1 πέρυσι, με τον ίδιο να αντιλαμβάνεται από νωρίς στην καριέρα του πως δεν υπάρχει λόγος να πηγαίνει και να τα βάζει με δύο και τρεις αντιπάλους κρεμασμένους πάνω του σε κάθε φάση. Ο Zion έχει τη θέληση να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του μεν, αλλά χάνει πολλές ευκαιρίες για ακόμη περισσότερη δημιουργία, εξαιτίας του γεγονότος πως είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό dominant στο αριστερό του χέρι. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που o Williamson δεν εκμεταλλεύεται τους ελεύθερους συμπαίκτες, ακριβώς γιατί πρέπει να κάνει την πάσα με το δεξί, καταλήγοντας να ψάχνει μια, ενδεχομένως, πιο δύσκολη πάσα με το αριστερό. Στο παρακάτω βίντεο (από το 6:45 και μετά) παρουσιάζεται με εξαιρετικό τρόπο, αυτό που περιγράφουμε πιο πάνω.

Αναφορικά με το ότι δεν ψάχνει μανιωδώς να καρφώσει την μπάλα στο καλάθι, κάτι που το έκανε σωρηδόν ο Blake Griffin στα πρώτα χρόνια της καριέρας του, σκεφτόμαστε ένα όνομα αποκλειστικά, αυτό του Aaron Nelson. Ποιος είναι ο κύριος; Ο επί χρόνια athletic trainer των Suns και ένας εκ των υπευθύνων “σαμάνων”, χάρη στου οποίους παίκτες σαν τον Steve Nash, τον Shaquille O’Neal και τον Grant Hill, επέκτειναν τις μπασκετικές τους καριέρες για αρκετά χρόνια. Η πρόσληψη του Nelson από τους Pelicans την offseason του 2019, μόνο τυχαία δεν ήταν, αφού ο νυν General Manager τους, David Griffin, συνυπήρξε μαζί του στο Phoenix για 17 χρόνια. Για να μην παρεξηγηθούμε, προφανώς όποτε ο Zion έχει την ευκαιρία να επιδοθεί σε ένα εντυπωσιακό κάρφωμα θα το κάνει, αλλά είναι εντυπωσιακό το πόσο συχνά προτιμάει το lay-up πλεόν. Και αυτό είναι σαφώς κάτι που θα τον βοηθήσει μακροπρόθεσμα στην καριέρα του, από πλευράς καταπόνησης και τραυματισμών.  

Clutch Hornets

Ειλικρινά, ούτε στα πιο απίθανα όνειρά μας δεν φανταζόμασταν να ξεστομίσουμε -πόσο μάλλον να γράψουμε- την παραπάνω φράση για υπότιτλο. Οι Charlotte Hornets, μια ομάδα που δεν αποτελούσε και κάποιο σοβαρό μέγεθος τα τελευταία πολλά χρόνια, βρίσκεται στη τέταρτη θέση την Ανατολής, κάνοντας τους φίλους τους να χαμογελούν μετά από καιρό. Και επειδή τα πάντα ξεκινούν από πάνω προς τα κάτω, όλα ξεκινούν από τον Mitch Kupchak, ο οποίος πήρε τα “θέλω” του James Borrego και τα διαμόρφωσε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, κάτι που φαίνεται πλέον στο παρκέ. Οι πολλές και σοβαρές ενστάσεις που υπήρξαν για την απόκτηση του Gordon Hayward έχουν μπει στον πάγο -προς το παρόν αλλά φανταζόμαστε πως πλέον θα βγουν εκ νέου- με τον ίδιο να αποτελεί έναν εκ των πυλώνων της φετινής πορείας των Hornets.

Και ενώ η πορεία της φετινής Charlotte είναι εντυπωσιακή από μόνη της, αυτό που την κάνει ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι η απόδοσή της στις clutch καταστάσεις. Ο Seth Partnow του Athletic έγραψε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, όσον αφορά ακριβώς αυτή την απόδοση των Hornets κάτω από αυτές τις συνθήκες και το αποτέλεσμα είναι άκρως εντυπωσιακό. Ξεκινώντας από το βασικό στοιχείο, να πούμε πως είναι λογικό οι καλύτερες ομάδες που διαθέτουν τους καλύτερους παίκτες να είναι πολύ καλύτεροι σε καταστάσεις clutch. Επίσης, στο σημείο αυτό, θα πρέπει να σημειώσουμε πως στο nba.com, clutch θεωρείται το τελευταίο πεντάλεπτο ενός παιχνιδιού με τη διαφορά στο σκορ να βρίσκεται στους πέντε ή λιγότερους πόντους.

Οι Hornets λοιπόν έχουν βρεθεί σε τέτοιες καταστάσεις σε 21 παιχνίδια φέτος και κατάφεραν να κερδίσουν τα 15 από αυτά. Αν το μεταφράσουμε σε ποσοστό, φτάνει το ακραίο 71,4%. Σύμφωνα με τα μοντέλα που ακολουθεί ο Partnow για να υπολογίσει τις πιθανότητες νίκης των ομάδων σε clutch καταστάσεις, οι Hornets θα έπρεπε να έχουν κερδίσει τα 8,6, ήτοι ποσοστό 40,8%. Είναι σαφές λοιπόν πως το ποσοστό τους, καθώς και η απόδοσή τους, είναι εξωπραγματική. Πως καταφέρνουν και βρίσκονται σε αυτή την ευτυχή θέση; Ο λόγος μάλλον είναι τα τρίποντα.

Η Charlotte σουτάρει με ένα καταπληκτικό 49,2% (32/65) από τη γραμμή του τριπόντου σε clutch κατοχές, ποσοστό που είναι το μεγαλύτερο στη Λίγκα. Οι παίκτες του Borrego δείχνουν μια αξιοθαύμαστη σταθερότητα στα τελευταία λεπτά, σε συνδυασμό με τις περισσότερες προσπάθειες από τα 7,25 από κάθε άλλη ομάδα, επίσης σε clutch καταστάσεις. Από τα παραπάνω, καθίσταται σαφές πως η απόδοση της Charlotte δεν είναι φυσιολογική και προφανώς είναι εκτός λογικής. Κι αν τα όσα περιγράφουμε παραπάνω είναι εντυπωσιακά, τότε η αντίστοιχη απόδοση της ομάδας σε μη clutch καταστάσεις, είναι κάτι που πρέπει να προβληματίσει. Ο λόγος είναι απλός: Στα παιχνίδια που η Charlotte προηγούνταν με τουλάχιστον πέντε πόντους, πέντε λεπτά πριν τη λήξη τους, έχει καταφέρει να κερδίσει μόλις το ⅓ αυτών.

Η σχετική ισορροπία, λοιπόν, που υπάρχει στο ρεκόρ του μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές (24-23), αντικατοπτρίζει ως ένα βαθμό και την παραπάνω “ανωμαλία”. Αν οι Hornets αρχίσουν να καταρρέουν στις clutch περιστάσεις δε θα παραξενευτεί κανείς. Αν όχι, θα έχουμε δει μία από τις πιο ενδιαφέρουσες και nerdy ιστορίες των τελευταίων πολλών ετών.

Σ.σ.: Οι παραπάνω γραμμές για τους Hornets γράφτηκαν πριν τον τραυματισμό του Gordon Hayward, ο οποίος αλλάζει κατά πολύ τη δυναμική της ομάδας.  

Οι φάσεις που μας έβγαλαν τα μάτια

Από εντυπωσιασμό...

Τον έκανε γιο-γιο ο Booker σε όλο το παιχνίδι, βάζοντάς του 45 πόντους; Τον έκανε. 

Μας έριξε το σαγόνι στο πάτωμα ωστόσο με αυτό το κόψιμο; Αν μας το έριξε λέει;!

Κυρίες, κύριοι, μικρά παιδιά, ο Pat Williams:

... και από τα γέλια.

Δύο σερί airball βολές ρε αθεόφοβε;!

(joke in a joke, o Shaq στο shaqtin’ να κοροϊδεύει κάποιον για τις βολές του!)

Η γωνιά του Geek

➢ Παρότι το τρέχον συμβόλαιο του NBA με τη Warner και το ESPN, συνολικής αξίας $24 δισ. τρέχει μέχρι τη σεζόν 2024-25 (με έναρξη τη σεζόν 2016-17), ήτοι να έχει ακόμα τέσσερις σεζόν ως τη λήξη του, η Λίγκα έχει ήδη ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τους τηλεοπτικούς εταίρους της για ανανέωση αυτού. Η συγκυρία δεν είναι τυχαία, καθώς τον Μάρτη ανανέωσε το δικό του τηλεοπτικό συμβόλαιο το NFL, υπογράφοντας για 11 χρόνια έναντι $113 δισ. Με τα τηλεοπτικά ποσοστά να έχουν ανακάμψει φέτος στις ΗΠΑ, αλλά με εξαιρετική καταγραφή (πολύ καλύτερη από το NFL) τόσο στις νεαρές ηλικίες, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο, το NBA σκοπεύει να ζητήσει συμβόλαιο εννιαετούς διάρκειας και αξίας άνω των $70 δισ., αυξάνοντας δηλαδή το ετήσιο αντίτιμο από τα $2,7 δισ. στα κοντά $8 δισ. τον χρόνο, προσεγγίζοντας πια τα αντίστοιχα $10 δισ. του NFL. 

➢  Το σκηνικό της πανδημίας, με τα άδεια ή περιορισμένης προσέλευσης κοινού γήπεδα, έχει φέρει νέο χαμηλό στο ποσοστό νικών των εντός έδρας ομάδων, με αυτό να είναι για τη φετινή σεζόν μόλις στο 54,1%, χαμηλότερα από το περσινό 55,1%. Σύμφωνα πάλι με το Cleaning the Glass, από τη σεζόν 2003-4 ως τη σεζόν 2018-19, ο μέσος όρος εντός έδρας νικών στο NBA ήταν στο 59,6%.

➢ Πρωί Κυριακής και Πάσχα των Καθολικών και οι Milwaukee Bucks ευχήθηκαν σχετικά δημοσιεύοντας φωτογραφία με τον Jrue Holiday να υπογράφει την επέκταση του συμβολαίου του για τέσσερα χρόνια και έναντι $160 εκατ. Και ενώ το αντίτιμο του συμβολαίου είναι αρκετά στυφό για παίκτης άνω των 31 και όχι πρώτο βιολί στην ομάδα του, για τους Bucks δεν υπήρχε εναλλακτική πέρα από το να δώσουν όσα ο Jrue ζητούσε. Και αυτό για δύο λόγους: πρώτον, γιατί είχαν δώσει υπερβολικά υψηλό αντίτιμο για να τον αποκτήσουν (τρία πρώτα picks θυμίζω στο πακέτο), δεύτερον γιατί με την (κάκιστη) διαχείριση των assets τους την τελευταία τριετία, πλέον δεν διαθέτουν το παραμικρό σχετικό για να βελτιώσουν περαιτέρω την ομάδα (δεν έχουν ούτε μελλονικά picks, ούτε νεαρούς αξιόλογους παίκτες). Άρα ενδεχόμενη απώλεια ως ελεύθερου το καλοκαίρι του Jrue Holiday θα οδηγούσε νομοτελειακά σε γκρίνια του Giannis και στο κακό σενάριο, ακόμα και σε αίτημα αποχώρησής του. Οπότε; Οπότε $160 εκατ. για τέσσερα χρόνια στον κύριο Jrue και καλοφάγωτα να είναι του ανθρώπου. Ωστόσο, για τους Bucks αυτή είναι η ομάδα τους για τα επόμενα δύο-τρία χρόνια: Giannis-Khris-Jrue και ό,τι ελεύθερο καταφέρνουν να πείθουν κάθε χρόνο να τους πλαισιώνει. Μπορεί αυτή η ομάδα να τους οδηγήσει στο Larry O’Brien Trophy; Όχι απίθανο, αλλά όχι και το πιθανότερο θα έλεγα. Κοινώς, μάλλον η θυσία του Middleton θα συμβεί εντός της επόμενης διετίας.   

➢ Μένοντας λίγο ακόμα στους Bucks, μαγική ήταν η εμφάνιση του Giannis κόντρα στους Blazers το βράδυ της Παρασκευής, όταν και είχε 47 πόντους με 18/18 δίποντα και 11/13 βολές! Το εντυπωσιακότερο; Όλοι οι Blazers είχαν αθροιστικά από δίποντα και βολές 46 πόντους, στην πρώτη σχετική καταγραφή στην ιστορία, όπου ένας παίκτης μόνος του έβαλε παραπάνω πόντους από τους αντιπάλους του από βολές και δίποντα.   

➢ Το βράδυ της προηγούμενης Κυριακής και το σερί με τουλάχιστον δύο assists σε κάθε παιχνίδι για τον Chris Paul έλαβε τέλος στη Charlotte, ύστερα από 1.063 διαδοχικές αναμετρήσεις. Προφανώς και επανήλθε στα επόμενα, με οχτώ κόντρα στην Atlanta και 14 κόντρα στο Chicago, αλλά η ιστορία έγραψε πως άνετα πρωτοπόρος της σχετικής κατηγορίας θα παραμείνει ο Stockton με 1.390.

➢ Μένοντας σε στατιστικά περί assists, ο Jokic τα ξημερώματα της Δευτέρας έγραψε το 81ο του παιχνίδι με πάνω από 10 assists, περνώντας τον Wilt Chamberlain στην πρώτη θέση της σχετικής λίστας για center. Φτάνοντας δε στις 16 στη νίκη των Nuggets επί των Magic, έγραψε το έκτο του παιχνίδι με παραπάνω από 15 assists. Πόσοι άλλοι center έχουν πετύχει κάτι τέτοιο τα τελευταία 40 χρόνια; Ουδείς. To πιο εντυπωσιακό βέβαια για τους Nuggets είναι το επίπεδο που έχουν ανέβει με την προσθήκη του Gordon. Συγκεκριμένα, στα τέσσερα παιχνίδια με αυτόν στη σύνθεσή τους, η βασική του πεντάδα, Murray, Barton, Gordon, Porter, Jokic, μετράει 90 λεπτά μαζί στο παρκέ και τα νούμερά της ζαλίζουν: 133,3 offensive rating, 100 defensive, ήτοι μέση διαφορά ανά 100 κατοχές της τάξης των 33 πόντων!. 

➢ Δυόμιση παιχνίδια έχασε τη βδομάδα που μας πέρασε ο James Harden με τράβηγμα στο πόδι του, με το γεγονός αυτό να αποτελεί είδηση μιας και από τη σεζόν 2009-10, όταν και μπήκε στη Λίγκα, ο Harden έχει αγωνιστεί στο 96% αγώνων! Ακόμα και έτσι ωστόσο, στο ματς που τραυματίστηκε, στη νίκη των Nets επί της προηγούμενης ομάδας του, τους Rockets, η ομάδα του Brooklyn έπιασε για πρώτη φορά κορυφή περιφέρειας μόνη της από τις παλιές New Jersey μέρες της, το μακρινό 2003, όταν και είχε πάει για δεύτερη σερί χρονιά τελικούς (χάνοντας μετά από τους Lakers και από τους Spurs). Με την ήττα τους από τους Bulls το βράδυ της Κυριακής, οι Sixers τους καβάλησαν εκ νέου στη βαθμολογία, ωστόσο με Harden, αλλά και Durant να επιστρέφουν σύντομα σύμφωνα με τις δηλώσεις του Nash, κόσμε τρέμε.

➢ Ένα από τα πολλά παράδοξα της φετινής σεζόν αποτελεί το γεγονός πως οι Russell Westbrook και Tyler Herro έχουν το ίδιο ποσοστό τριπόντων στη σεζόν ως τώρα:

  • Westbrook: 32,0% (55/172) σε 40 παιχνίδια στη σεζόν, ήτοι σε  4,3 προσπάθειες ανά παιχνίδι
  • Herro: 32,7% (72/220) σε 38 παιχνίδια στη σεζόν, ήτοι σε  5,7 προσπάθειες ανά παιχνίδι

Αυτό εν μέρει δικαιολογείται από το γεγονός πως ο Herro δεν είχε ουσιαστικά offseason. Από τη λήξη των τελικών κόντρα στους Lakers, έναν μήνα μετά ξεκίνησε η σεζόν. Με τις offseasons να είναι οι περίοδοι που οι παίκτες δουλεύουν και βελτιώνουν το παιχνίδι τους, ο Herro είχε αυτή τη δυνατότητα περισσότερο πριν, παρά μετά, το Bubble. 

➢ Μένοντας λίγο ακόμα στα παράδοξα των Heat, Πέμπτη πρωί τα ρεκόρ τους ήταν τα κάτωθι:

Θα μπορούσε να είναι και post στο “Οι Μέτριοι”.

➢ Ολοκληρώνοντας τις αναφορές στους Heat, ένα ακόμα εντυπωσιακό στοιχείο για αυτούς αποτέλεσε το γεγονός πως μες στο Μάρτη κατάφεραν να κρατήσουν τους οκτώ από τους 15 αντιπάλους τους κάτω από τους 100 πόντους, τους δε τέσσερις εξ αυτών, κάτω από τους 90. Το Miami έχει την έκτη καλύτερη άμυνα για τη σεζόν, την τρίτη καλύτερη για τον Μάρτη (πίσω από Sixers και Lakers) και ελπίζει οι προσθήκες του deadline να βοηθήσουν κάπως την επίθεση που παραμένει σταθερά στην 25η θέση της Λίγκας (τόσο στη σεζόν, όσο και τον Μάρτη).

➢ Τέλος και ο Μάρτης για το 2021 και για το NBA αυτό σήμανε πως μόλις τελείωσε ο πρώτος μήνας χωρίς καμία απολύτως αναβολή αγώνα λόγω covid. Σε αυτό προφανώς και βοήθησε και η δεκαήμερη διακοπή του All Star Game (όταν το μισό Toronto, καθώς και αρκετοί Lakers  είχαν κολλήσει corona), αλλά σε κάθε περίπτωση το γεγονός πως τα παιχνίδια που έχουν αναβληθεί παρέμειναν στα 31 είναι μια κάποια βελτίωση. Kαι μόνο προς το καλύτερο θα πηγαίνει λογικά από εδώ και στο εξής η Λίγκα, καθώς όλο και περισσότεροι παίκτες εμβολιάζονται. Nα πούμε πως μόλις τρεις ομάδας δεν έχουν δει αγώνα τους να αναβάλλεται ως τώρα, οι Lakers, οι Clippers και οι Nets. 

➢ Αυτό:

Ups and Downs

⬆ Ακριβώς παραπάνω μιλήσαμε για την επέκταση των εμβολιασμών και στους παίκτες του NBA και τη βδομάδα που προηγήθηκε σειρά πήραν και οι παίκτες των Thunder. Το γύρο του διαδικτύου έκανε λοιπόν από τη μέρα του εμβολιασμού τους, το στιγμιότυπο που ο φοβικός προς τις βελόνες SGA δέχεται τη δόση του εμβολίου κρατώντας το χέρι του συμπαίκτη του Lu Dort για συμπαράσταση. 

Μένοντας στους Thunder είναι απίθανο αυτό το οποίο καταφέρνουν τη φετινή σεζόν. Κατεβάζοντας πια βασικές πεντάδες που καμία σχέση δεν έχουν με αυτή που ξεκίνησαν τη σεζόν (SGA, Dort, Bazley, Hill, Horford), αλλά αντίθετα περισσότερο θυμίζουν παιδάκια που μαζεύτηκαν στο πάρκο για να παίξουν, χωρίς να γνωρίζονται μεταξύ τους ως το προηγούμενο λεπτό. Ακόμα και έτσι ωστόσο, οι Thunder καταρρίπτουν κάθε παγιωμένη θεώρηση περί χημείας, συνέχειας, ωριμότητας, ως απαραίτητα στοιχεία σε μια ομάδα για να κερδίζει σταθερά στο NBA.  

⬆ Όλα τα λόγια για αυτά τα παιδιά και το παραμυθένιο τους ταξίδι δεν χωράνε για να περιγράψουν την χαρά και την ευτυχία τους στην παρακάτω στιγμή. 

⬆ Μια από τις εξίσου όμορφες ιστορίες της προηγούμενης εβδομάδας ήταν και αυτή της 94χρονης που τον χρόνο της καραντίνας πέρασε βλέποντας NBA και σημειώνοντας τους αγαπημένους της παίκτες. Στη φωτογραφία της εγγονής της φαίνεται στο σημειωματάριό της πως ο αγαπημένος της παίκτης από τους Sixers είναι ο Danny Green, κάτι που φαίνεται πως έφτασε σαν εικόνα στον ίδιο, που με τη σειρά του για να την ευχαριστήσει της έστειλε μια εμφάνισή του. 

⬆ Κλείνουμε την τριπλέτα “a touch of the heart” με τον Norman Powell, που στον δεύτερο αγώνα του μετά την ανταλλαγή του στους Blazers κλήθηκε να αντιμετωπίσει την επί πεντέμισι χρόνια ομάδα του, τους Raptors. 

Ευλογα -και αρκούντως συγκινητικά- ο άνθρωπος μπερδεύτηκε:

Το τι σήμαινε για αυτόν το Toronto και οι Raptors, το παρουσίασε στο (long long read) γράμμα του στο Players’ Tribune με τίτλο “The North”. 

⬆ Σαν παίκτης είναι σαφές πως δεν μας αρέσει, το έχουμε γράψει πάμπολλες φορές, ωστόσο η απάντησή του Rusell Westbrook στην κριτική του Steven A. Smith ήταν άξια αναφοράς, ως εξαιρετική:

⬇ Στην ακριβώς αντίπερα όχθη, ο πρώην διόσκουρός του Durant, που και πρωτάθλημα έχει πάρει (δις)  και εκεί που ήθελε πήγε (Νέα Υόρκη) και με τους φίλους του παίζει (Kyrie, DeAndre), και πρώτο φαβορί για να ξανακακτήσει πρωτάθλημα φέτος είναι, ωστόσο ό,τι κι αν είναι αυτό που ταλαιπωρεί την ψυχούλα του, δεν λέει να το δουλέψει για να ηρεμήσει, με αποτέλεσμα και πάλι να βγάζει την εικόνα του μεγαλομαλάκα. Αυτή τη φορά με μια σειρά από χυδαία σεξιστικά και ομοφοβικά μηνύματα προς τον κωμικό Michael Rapaport: 

⬇ Αν έχετε εμφάνιση των Lakers σπίτι σας, σας συνιστούμε να αποφεύγετε να τη φοράτε αυτή την περίοδο. Μετά τους τραυματισμούς του Davis και του LeBron, τον covid του Gasol, η ατυχία χτύπησε και τον Andre Drummond, καθώς στο πρώτο του παιχνίδι με τη φανέλα των “Λιμνανθρώπων” ο Brook Lopez τον πάτησε με τέτοιο τρόπο που έχασε ένα νύχι στο δάχτυλο του ποδιού του με αποτέλεσμα τόσο να αποσυρθεί από τον αγώνα, όσο και να χάσει τον επόμενο. Κερασάκι στην όλη τούρτα, ο τραυματισμός του Wes Matthews, που πρώτα στραμπούλιξε το πόδι του πατώντας το πόδι διαιτητή (στη λήξη της νίκης των Lakers επί των Magic) και στον επόμενο αγώνα, αφού κατάφερε να αγωνιστεί τραυματίστηκε στον αυχένα και χάνει δύο αγώνες ως τώρα. Κρεμασμένες σκελίδες σκόρδο στο UCLA Health Training Center σύμφωνα με πληροφορίες. 

⬇ Το είχαμε γράψει και αμέσως μετά το trade του Torrey Craig στους Suns, πως αυτός δεν βρήκε τις ευκαιρίες που περιμέναμε από τον coach Βud στο Milwaukee, ενώ αντίθετα μάλλον θα βοηθήσει τους Suns που έχουν πληθώρα παικτών στο αρχέτυπό του και ξέρουν πώς να τους χρησιμοποιούν, μα η άμεση προσαρμογή του και συνεισφορά του (12/8 σε 18 λεπτά από τον πάγκο κόντρα στους Hawks), επανέφεραν τα ερωτήματα για το πώς ακριβώς διαχειρίζεται ο προπονητής των Bucks το roster του, ακόμα και φέτος που αυτό είναι ιδιαίτερα φτωχό. Με την έννοια πως ok, όσο συμπαθής και να μας είναι ο Θανάσης και χαιρόμαστε που τον βλέπουμε να παίζει πια κοντά 15 λεπτά ανά αγώνα, δεν γίνεται να μην υπήρχε αντίστοιχος χρόνος μες στη σεζόν για τον πολύ ανώτερό του Craig.

⬇ Πάνω σε σμήνος πουλιών έπεσε το αεροπλάνο των Jazz κατά την απογείωσή του από την πόλη της Utah με προορισμό το Memphis την Τρίτη που μας πέρασε. Αποτέλεσμα της συνάντησης ήταν να χαλάσει ο ένας κινητήρας του αεροσκάφους και να πρέπει αυτό να προβεί σε αναγκαστική προσγείωση. Οι παίκτες δήλωσαν τον τρόμο που ένιωσαν κατά το περιστατικό, ο δε Mitchell δεν ήταν σε θέση να ξαναμπεί σε αεροπλάνο αμέσως μετά και να πετάξει ως το Memphis, με αποτέλεσμα να μην αγωνιστεί στην συγκεκριμένη αναμέτρηση. 

Buyout Market

Και όπως ήταν αναμενόμενο μετά το trade deadline, σειρά είχαν τα buyouts. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι LaMarcus Aldridge και Andre Drummond δεν κατάφεραν να γίνουν ανταλλαγή από τις ομάδες τους και αφέθηκαν ελεύθεροι, ωστόσο, όπως δεν ήταν αναμενόμενο, αυτοί κατέληξαν στους Nets και τους Lakers αντίστοιχα (αντί για τους Heat και Knicks όπως οι φήμες έλεγαν), ήτοι στα δύο μεγάλα φαβορί Ανατολής και Δύσης.

“Ε, δεν γίνεται οι δυνατοί να γίνονται διαρκώς δυνατότεροι” άρχισαν άμεσα οι αντιδράσεις, ιδίως από τις ομάδες των μικρών αγορών.
“Δύο χρόνια είχα βαρεθεί να ακούω πως πια δεν κάνω και δεν μπορώ, τώρα ξαφνικά είναι έγκλημα που υπέγραψα στους Nets”, ήρθε ο αντίλογος από τον Blake Griffin.

Ας κάνουμε εμείς εδώ λοιπόν δύο βήματα πίσω να δούμε κάπως πιο ψύχραιμα την κατάσταση και ας ξεκινήσουμε από τα πολύ-πολύ βασικά: όλα στη ζωή έχουν και παρονομαστή, όχι μόνο αριθμητή. Και στο NBA αν ο αριθμητής είναι πόσο καλός είναι ένας παίκτης, ο παρονομαστής του είναι το συμβολαιό του και ο ρόλος του σε μια ομάδα, οι απαιτήσεις δηλαδή της ομάδας από αυτόν. Έτσι, οι Griffin, LaMarcus, Drummond στην περίπτωσή μας, στη δεδομένη φάση της καριέρας τους, είχαν και οι τρεις γινόμενο πολύ μικρότερο της μονάδας στα περί των $30 εκατ. συμβόλαιά τους και σε νεανικές ομάδες που ήθελαν να αλλάξουν σελίδα και οι τρεις. Ωστόσο, το γινόμενο αλλάζει όταν από πρώτα βιολιά σε max συμβόλαια, γίνονται συμπληρώματα πολυτελείας σε ήδη γεμάτα rosters και δη με minimum συμβόλαια.

Ποιος φταίει για αυτό; Δεδομένα όχι οι ίδιοι οι παίκτες. Σε αυτούς προσφέρθηκαν από τις ομάδες συμβόλαια και ρόλοι συγκεκριμένου ύψους και αυτοί τα αποδέχτηκαν. Αν οι ομάδες άλλαξαν φάση και δεν τους κάνουν τώρα οι παίκτες στα συγκεκριμένα συμβόλαια, δεν είναι δικό τους θέμα. Και από την στιγμή που θα μείνουν ελεύθεροι (χαρίζοντας μάλιστα χρήματα, στην περίπτωση του Blake πάνω από 13 εκατ. και του LaMarcus περί τα $6 εκατ.), ε μετά πάνε όπου θέλουν.

Δημιουργεί αυτό στρεβλώσεις στο ίδιο το NBA; Eίναι κάτι κακό για την ίδια τη Λίγκα; Η ιστορία λέει πως όχι. Σε άρθρο του στο ESPN ο Woj παρουσίασε πως τα τελευταία 15 χρόνια, από όσους παίκτες έχουν εξαγοραστεί και έχουν υπογράψει μετά ως ελεύθεροι μες στη σεζόν, μόλις 39 είχαν μέσο όρο πάνω από δύο παιχνίδια και πάνω από 10 λεπτά συμμετοχής σε playoffs. Ως προς την επιρροή τέτοιων παικτών στο πρωτάθλημα, όχι ως πρωταγωνιστές, μα ως απλά τίμιοι προς σημαντικοί ρολίστες, τα τελευταία 10 χρόνια μόνο ο Peja στους Mavs το 2011 και ο Markieff Morris πέρσι στους Lakers έχουν καταγραφεί ως τέτοιοι.

Αρκεί να δούμε αναλυτικότερα για παράδειγμα τους αντίστοιχους περσινούς παίκτες που εξαγόρασαν τα συμβόλαιά τους μετά το deadline. Αυτοί ήταν οι:

• Marvin Williams στους Bucks
• Michael Kidd-Gilchrist στους Mavericks
• Reggie Jackson στους Clippers
• DeMarre Carroll στους Rockets
• Markieff Morris στους Lakers
• Troy Daniels στους Nuggets
• Dion Waiters στους Lakers

Και; “Ναι, αλλά ο Drummond θα βοηθήσει σημαντικά τους Lakers”. Το πιστεύω κι εγώ αυτό ως έναν βαθμό. Αλλά πρώτον, ακόμα και αν αυτό συμβεί θα είναι η εξαίρεση, δεύτερον, μιλάμε για τον ίδιο Drummond που πέρσι ανταλλάχθηκε για ένα pick δεύτερου γύρου και φέτος δεν δόθηκε τίποτα απολύτως για αυτόν.

Και έτσι περνάμε στο δεύτερο σκέλος, που μάλλον είναι το σημαντικότερο και το μόνο ουσιαστικά προβληματικό για τη Λίγκα. Και αυτό είναι πως η αγορά των buyouts λειτουργεί εν είδη παρεμπορίου. Σε απλή αντιστοιχία είναι σαν έναν έμπορο που έχει μαγαζί με ακριβό νοίκι, δημοτικά τέλη, κόβει σε κάθε του πώληση ΦΠΑ και πληρώνει φόρο εισοδήματος, πληρώνει μισθό και ΕΦΚΑ σε υπαλλήλους και την ίδια στιγμή μπροστά στο μαγαζί του ένας λαθρέμπορας στέλνει έναν μετανάστη (γιατί σιγά μην έπαιρνε πάνω του το ρίσκο να πιάσουν τον ίδιον) να απλώσει ένα σεντόνι και να πουλάει χωρίς κανένα από τα παραπάνω κόστη αντίγραφα των ίδιων προϊόντων. Ακριβώς την ίδια στρέβλωση δημιουργεί και η αγορά των buyouts. Βάζει τις ομάδες να λένε “δεν θα δώσω κάτι για τον ‘Χ’ παίκτη, γιατί μπορώ να βρω έναν με αντίστοιχα χαρακτηριστικά ελεύθερο λίγες μέρες μετά”. Έτσι, πολλές ομάδες χάνουν ανταλλακτικές αξίες και assets.

Κοντολογίς, είναι η διαδικασία των buyouts κάτι που η λίγκα πρέπει να επιλύσει. Ναι, αλλά όχι κατα προτεραιότητα και όχι επειδή αυτή δημιουργεί αγωνιστικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα είναι η δική μου απάντηση.

Προσεχώς

Πάμε να δούμε τα τρία παιχνίδια που ξεχωρίσαμε για αυτή την εβδομάδα, ελπίζοντας ότι ο covid θα μας επιτρέψει α) να τα δούμε, β) να τα δούμε χωρίς σημαντικές απουσίες, και, γ) να δούμε καλό θέαμα:

  1. CHI @ IND, 7/4, 02:00: Οι μάχες για το play-in tournament κορυφώνονται όσο πλησιάζουμε στη λήξη της σεζόν, με τους Bulls να καίγονται πιο πολύ για τη νίκη, σε σχέση με τους Pacers, καθώς καραδοκούν σε απόσταση αναπνοής οι Raptors. Η ομάδα του Billy Donovan, ενισχυμένη πια με την παρουσία του Vucevic κάτω από τα καλάθια, θα επιχειρήσει να βάλει τα δυνατά της ώστε να δώσει το παρόν στην post-season. Το Chicago δείχνει να “πατάει” καλά στα πόδια, προέρχεται από μία μεγάλη νίκη επί των Nets και ευελπιστεί πως μπορεί να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο. Από την άλλη οι Pacers είδαν Caris LeVert να επιστρέφει δυνατός, μετά το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε, δίνοντάς τους μια σαφής ενίσχυση στα φτερά. Λογικά σε αυτό το match-up θα δούμε ένα κλασικό “ανατολικό” μπάσκετ. Αν περιμένετε, δηλαδή, υψηλό σκορ, βρίσκεστε στο λάθος παιχνίδι.
  2. UTA @ PHO, 8/4, 05:00: Όταν αναμετρώνται το νούμερο ένα και δύο της Δύσης, τότε εξ ορισμού μιλάμε για ένα παιχνίδι που είναι must watch. Οι Jazz πηγαίνουν στην έρημο της Arizona για να αντιμετωπίσουν την παρέα των Paul, Booker και Ayton, με στόχο να προσθέσουν ακόμα μια νίκη που θα τους επιτρέψει να “κλειδώσουν” το καλύτερο ρεκόρ της Δύσης, αλλά και του NBA. Αγωνιστικά είναι ενδιαφέρον να δούμε πως οι Suns θα αντιμετωπίσουν την περιφερειακή απειλή της Utah, αλλά και το κατά πόσο ο Ayton θα μπορέσει να καθαρίσει τα rebounds έναντι στην παρουσία του Gobert. Από την άλλη, αναμένουμε με ανυπομονησία το πως οι Jazz θα αντιμετωπίσουν τα pick n’ rolls που στήνει ο Paul, αλλά και το κατά πόσο ο O’Neale θα μπορέσει να περιορίσει τον Booker. 
  3. BOS @ DEN, 11/4, 22:00: Οι Celtics έχουν κατρακυλήσει στην κατάταξη της Ανατολής και το ενδεχόμενο να τους δούμε να διεκδικούν την είσοδό τους στα playoffs μέσω του play-in tournament, δεν είναι τόσο μακρινό. Κόντρα στους Nuggets, σε μια από τις πλέον γεμάτες ομάδες της Λίγκας, οι παίκτες του Brad Stevens θα προσπαθήσουν να υπερβούν εαυτούς στο συγκεκριμένο παιχνίδι και να θυμήσουν σε όλους μας πως πρόκειται για contenders. Και πρέπει να το κάνουν κόντρα στην τέταρτη καλύτερη επίθεση του NBA. Από την άλλη οι Nuggets, έχοντας πλέον και τον Aaron Gordon στις τάξεις τους, μοιάζουν να ξεχυλίζουν αυτοπεποίθηση, κάτι που φαίνεται και στα πρώτα νούμερά τους, μετά την απόκτηση του 26χρονου forward. Στα χαρτιά οι Nuggets είναι σαφώς το φαβορί, αλλά αυτού του είδους οι αναμετρήσεις προσφέρονται για να αφυπνιστούν ομάδες που βρίσκονται σε κακό φεγγάρι.  

Διαβάσαμε, μας άρεσαν και σας προτείνουμε

Δύο ενδιαφέροντα άρθρα για τον Andre Drummond διαβάσαμε τις προηγούμενες ημέρες, ένα πριν το buy out του και την κατάληξή του στους Lakers από τον πάντα εξαιρετικό Chris Herring, του SI πλέον, με τίτλο “Board to Death? Welcome to an NBA Where Rebounders Have Little Value” καθώς και ένα δεύτερο αμέσως μετά την υπογραφή του με τους πρωταθλητές, από τον επίσης εξαιρετικό Nekius Duncan στο BasketballNews αναφορικά με τον επικείμενο νέο του ρόλο: “How will the Lakers use Andre Drummond?”

Μια έτερη ενδιαφέρουσα διάδα άρθρων βρήκαμε στο The Ringer, αναφορικά με δύο από τις πιο δραστήριες ομάδες της Ανατολής κατά το πρόσφατο deadline, τους Bulls και τους Heat. Για τους μεν Bulls έγραψε ο Rob Mahoney “The Bulls Are Done Waiting. So … Now What?”, ενώ για τους δε Heat ο Kevin O’Connor “The Heat May Already Have Their Eyes on the Offseason”.

Για τέλος, μια “moneyball” δυάδα, από τους cap experts, Bobby Marks του ESPN και Eric Pincus του Bleacher Report. Ο μεν πρώτος κάνει μία καταγραφή των picks που έχει κάθε ομάδα στην κατοχή της την επόμενη επταετία “NBA draft assets for all 30 teams”, ενώ ο δεύτερος μια καταγραφή της κατάστασης του salary cap κάθε ομάδας την επερχόμενη offseason “Ranking Every NBA Team by Their Offseason Spending Power”.

Κατηγορία We got game
Ετικέτες

Σχετικά Άρθρα

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « We Got Game - 14: Ο καταλύτης Chris Paul και οι αφανείς ήρωες των Warriors We Got Game -12: Ένας άγριος λύκος και ένας μαινόμενος ταύρος »
επιστροφή στην κορυφή

 

 

 PODCASTS

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely