Τρίτη, 13 Απριλίου 2021 09:36

We Got Game - 14: Ο καταλύτης Chris Paul και οι αφανείς ήρωες των Warriors

Aπό :
We Got Game - 14: Ο καταλύτης Chris Paul και οι αφανείς ήρωες των Warriors

Ο Chris Paul μετατρέπει σε χρυσό ό,τι ακουμπάει. Ο James Wiseman αδικείται από την κριτική που του γίνεται, ενώ παράλληλα είναι πέρα για πέρα άτυχος. Οι Warriors χαρίζουν χαμόγελα με τις εξωαγωνιστικές κινήσεις τους. Οι superstars της Λίγκας γράφουν μυθικά ρεκόρ. Η Λίγκα πάει προς τα playins και τα playoffs, αλλά δεν το κάνει βαριεστημένα. Κάθε άλλο. Όλα τα παραπάνω, καθώς και φάσεις, στατιστικά, όμορφες και δυσάρεστες ιστορίες από τον “Μαγικό Κόσμο” παρουσιάζουν σε ένα ακόμα “We Got Game” οι Νίκος Ραδικόπουλος και Gus Χρυσοχού.

 Το άγγιγμα του Chris Paul

To παιχνίδι της εβδομάδας που πέρασε ήταν αυτό ανάμεσα στους πρωτοπόρους της Δύσης αλλά και του Πρωταθλήματος, Jazz και Suns. Και αν για τους Jazz τους βλέπουμε χρόνια να βρίσκονται στα ψηλά της Δύσης, με αποτέλεσμα να μην αποτελεί εντελώς έκπληξη η φετινή τους πορεία, τους Suns, παρότι τους πιστεύαμε για εντός Playoffs από την αρχή, επουδενί δεν τους φανταζόμασταν στην κορυφή της Δύσης και της Λίγκας.

Ωστόσο, ο GM James Jones έχει χτίσει ένα αξιοθαύμαστο σύνολο, ξεκινώντας από τον coach Monty Williams, τον οποίο και έπεισε να προτιμήσει τους Suns από τους Lakers του LeBron. Τον coach τον εξόπλισε με μία σειρά από εξαιρετικά 3&D εργαλεία, που κανείς δεν κατάλαβε πως στους υπόλοιπους περίσσευαν και στους Suns ταιριάζουν γάντι (τελευταίο σχετικό παράδειγμα ο Craig). Πλέον, στη δεύτερη σεζόν του Williams στον πάγκο της ομάδας τους Phoenix, ο Ayton έχει αρχίσει να ωριμάζει αγωνιστικά σε βαθμό που όχι μόνο ήταν στην πεντάδα που έκλεισε τον αγώνα με τους Jazz,αλλά στάθηκε άκρως ικανοποιητικά αγωνιστικά και στις δύο πλευρές του παρκέ, εκμεταλλευόμενος μάλιστα τις όποιες βοήθειες του Gobert προς Booker ή Paul, για να μαζέψει μια σειρά από κρίσιμα επιθετικά rebounds.

Πλέον, με τον Booker ως τον βασικό εκτελεστή, τον Ayton ως έναν αποτελεσματικό 7-footer που κάνει παραπάνω από τα βασικά πάνω από τον μέσο όρο, τα πολυεργαλεία, Crowder, Bridges, Cam Johnson και Torrey Craig στο ενδιάμεσο, ένα πλούσιο πάγκο, αποτελούμενο από τον Payne, τον Saric -σε ρόλο back up center πια-, αλλά και τους Galloway, Nader, Moore, οι Suns είναι γεμάτοι και έτοιμοι. Διαθέτουν πλέον τόσα -και τέτοια- κορμιά που κοιτάζουν κάθε μα κάθε διεκδικητή της Δύσης στα μάτια.

Και αν για το «γεμάτοι» φρόντισε ο Jones, για το «έτοιμοι» φροντίζει καθημερινά, πέρα από τον Williams και ο Chris Paul. O τελευταίος, ό,τι κι αν είναι αυτό το μαγικό ζουμί που πίνει και έχει τα ίδια αποτελέσματα με το ελιξίριο της νεότητας, πλέον αναντίρρητα πρέπει να χαρακτηρίζεται αναμορφωτής ομάδων επιπέδου LeBron James.

Αν κάτι όμως υπογραμμίζει την επιρροή του, δεν είναι η μεταμόρφωση κάθε ομάδας με το που φτάνει, αλλά και η αντίστοιχη, προς το χείριστο αυτή τη φορά, με το που φεύγει. Συγκεκριμένα:

-          Hornets 2010-11 με αυτόν: ρεκόρ 46-36. Hornets 2011-12 χωρίς αυτόν: ρεκόρ 21-45

-          Clippers 2016-17 με αυτόν: ρεκόρ 51-31. Clippers 2017-18 χωρίς αυτόν: ρεκόρ 42-40

-          Rockets 2018-19 με αυτόν: ρεκόρ 53-29. Rockets 2019-20 χωρίς αυτόν: ρεκόρ 44-28

-          Thunder 2019-20 με αυτόν: ρεκόρ 44-28 (σε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις/υπερβάσεις των τελευταίων πολλών χρόνων). Thunder 2020-21 χωρίς αυτόν: ρεκόρ 20-33 ως σήμερα.

Παράλληλα, πέρσι ο Paul ήταν μακράν ο πιο clutch παίκτης της κανονικής περιόδου. Φέτος δεν χρειάζεται να αναλάβει (και) αυτόν τον ρόλο. Ο τρόπος με τον οποίο οδηγεί τους νεαρούς Suns, όχι απλά στο καλύτερο ρεκόρ τους εδώ και 15 χρόνια, μα στην αγωνιστική ωριμότητα, δεν είναι απλά αξιοθαύμαστος, είναι -και πάλι- πέρα για πέρα αποτελεσματικός 

Kάτω τα χέρια από τον Wiseman

Το να προστατεύεις τον νούμερο ένα rookie σου είναι ένα σημαντικό στοιχείο για έναν οργανισμό. Δείχνει πολλά τόσο για το ποιόν μιας ομάδας, αλλά και το πώς και πόσο σοβαρά έχουν πάρει το εκάστοτε project -γιατί περί τέτοιου πρόκειται- που επέλεξε τη βραδιά του draft. Ο James Wiseman είναι ένα μεγάλο project. Δυστυχώς την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, έχει γίνει ήδη γνωστό πως o νεαρός center των Warriors τραυματίστηκε στο μηνίσκο του δεξιού γονάτου και θα επιστρέψει πια του χρόνου - ελπίζουμε δυνατός και υγιής. Αυτό που μας προκάλεσε έναν έντονο εκνευρισμό την περασμένη εβδομάδα, ωστόσο, ήταν το γεγονός πως αρκετά μεγάλη μερίδα των media συμπεριφέρεται στον Wiseman σαν να βρισκόταν πέντε χρόνια στη Λίγκα.

Αφορμή για το παρόν story είναι το προ έξι ημερών podcast του Zach Lowe, με καλεσμένο τον Nick Friedell, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ, αναφέρθηκε στην περίπτωση του παίκτη σα να είναι ήδη χαμένη. Το έσωσε κάπως λέγοντας πως “προφανώς είναι νωρίς να μιλάμε για bust”, αλλά είναι σαφές πως η όλη ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί γύρω από το νεαρό είναι μια της τάξης του “win now”. Για να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα: Αναμφίβολα οι Warriors χρειάζονται παίκτες που να μπορούν να ανταποκριθούν στις υψηλές προσδοκίες του οργανισμού, οι οποίες φτάνουν στη διεκδίκηση ενός ακόμα δαχτυλιδιού. Αυτό χρειάζεται η ομάδα, προεξάρχοντος του Steph Curry, ο οποίος έμεινε -δυστυχώς- από νωρίς φέτος χωρίς τουν splash brother του. Είναι ο Wiseman ο παίκτης που θα δώσει αυτή την ώθηση τώρα; Προφανώς όχι και το Golden State δεν τον επέλεξε γι’αυτό. Τον επέλεξε για να τον δουλέψει και να μπορέσει να έχει ένα σημείο αναφοράς μέσα στη ρακέτα για τα επόμενα χρόνια. Αν στην όλη διαδικασία μπορούσε να βοηθήσει την τριάδα Curry, Thompson και Green, αυτό θα ήταν ένα μεγάλο συν. 

Ο Wiseman όμως είναι άπειρος, άγουρος και κυρίως είναι η πρώτη φορά μάλλον που δυσκολεύεται στο μπάσκετ, καθώς τόσο στο Λύκειο, όσο και στο κολέγιο, η διαφορά με τους αντιπάλους του ήταν μεγάλη. Όλα αυτά αποτελούν μια καλοπροαίρετη κριτική, πάνω στην οποία πολλοί μπορούν να επωφεληθούν. Η απόσταση όμως από αυτή την κριτική, μέχρι να υποστηρίζεις πως ο παίκτης θα έχει πρόβλημα στο μέλλον στη Λίγκα, κρίνοντας την απόδοσή του από τους πρώτους έξι μήνες, λέγεται εμπάθεια. Πως διάολο, ένας κουστουμάτος τύπος που είναι όλη μέρα μέσα σε ένα στούντιο μπορεί να κρίνει τι μπορεί να κάνει ένας αθλητής και τι όχι; Πώς μπορεί να ξέρει καλύτερα εκείνος από τους προπονητές; Πως μπορεί να υποστηρίζει ότι ένας -κατά γενική ομολογία- αξιόλογος νεαρός παίκτης που έχει φάει τη ζωή του με προπονήσεις και αμέτρητα camps, δεν θα βοηθήσει τους Warriors; 

Μπορεί να κάνει καλύτερα κάποια πράγματα; Ναι, σαφώς και θέλει δουλειά. Να στήνει καλύτερα picks, να βελτιώσει -αρκετά- το timing στο rebound και να τρέχει με καλύτερο ρυθμό στο γήπεδο, καθώς δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που μοιάζει χαμένος. Από εκεί και έπειτα, με δεδομένο ότι θα υπάρξει summer league το ερχόμενο καλοκαίρι ή εν πάσει περιπτώσει κάποιου είδους καλύτερης προετοιμασίας από αυτή που έγινε φέτος, ο Wiseman θα έχει την ευκαιρία να βελτιώσει κι άλλες πτυχές του παιχνιδιού του, εφόσον είναι υγιής από τον τραυματισμό του. Ορίστε, να μια εποικοδομητική κριτική, που δεν λέει πως ο παίκτης δεν κάνει. Για να μη νομίζουμε πως ο μηδενισμός κάποιων νεαρών παικτών συμβαίνει μόνο στα καθ’ ημάς.   

Οι φάσεις που μας έβγαλαν τα μάτια

Από εντυπωσιασμό...

Μια βδομάδα που μας πρόσφερε πάρα μα πάρα πολύ υλικό, το εντυπωσιακό coast to coast κάρφωμα του Pokusevski, το tiki-taka Jokic και Gordon (τα είχε γράψει ο Gus; Τα είχε.), τα δύο καρφώματα που αμφισβήτησαν το κάρφωμα της χρονιάς ως τώρα, του Kawhi πάνω στον Ayton και του Mo Harkless (και όμως!) στον Stewart, τίτλο που δικαιωματικά κατείχε εκείνο του Anthony Edwards των Wolves κόντρα στους Raptors, τίτλο όμως που του ξήλωσε και πήρε άνετα σπίτι του ο Miles Bridges το βράδυ της Κυριακής, ρίχνοντας τα σαγόνια μας στο πάτωμα:

... και από τα γέλια

Όλο το fit του Steven Adams στους Pelicans σε μία φάση:

Η γωνιά του Geek

➢ Αλλαγές που θα διευκολύνουν τη θέαση των αγώνων σκέφτεται το Board of Governors της Λίγκας (το Συμβούλιο των ιδιοκτητών των ομάδων), όπως μας πληροφόρησε πρώτος ο Shams Charania. Συγκεκριμένα, οι δύο αλλαγές που σκέφτονται να προτείνουν αφορούν αρχικά το coach’s challenge, και δη όταν αυτό είναι επιτυχημένο, είτε να έχει δικαίωμα και για δεύτερο ο προπονητής, είτε να μην χάνει το timeout που πήρε για να κάνει challenge, και δευτερευόντως, τα fouls που δίνονται στους παίκτες που απλά πετάνε την μπάλα προς το καλάθι όταν νιώθουν επαφή που θα τους κερδίσει foul. Έτσι, οτιδήποτε οι διαιτητές θεωρούν πως είναι εκτός του φυσικού μηχανισμού σουτ ενός παίκτη (“unnatural shooting motions in connection with perimeter jump-shots and on-ball screens, and the principle of verticality”) αλλά αντίθετα, “το εκβιάζει”, να μην οδηγεί πλέον σε βολές. 

➢ Mία σειρά από τρομερές εμφανίσεις είχε η εβδομάδα που μας πέρασε, και καθώς αυτές ήταν αρκετά εντυπωσιακές, ας κάνουμε μια προσπάθεια να τις σταχυολογήσουμε.

  •  19 πόντου και 15 assists για τον Τ.J. McConnell στη νίκη των Pacers κόντρα στους Wolves, γινόμενος ο πρώτος παίκτης με πάνω από ένα 15/15 σε μια σεζόν από τον πάγκο από το 1983.
  • 53 πόντοι για τον Tatum στη νίκη των Celtics επί (πάλι…) των Wolves στην παράταση, με τον Jayson να γίνεται ο νεαρότερος «Κέλτης» που πετυχαίνει 50άρα.
  • Το ίδιο βράδυ είχαμε 50άρα και από τον Zach LaVine κόντρα στους Hawks (ήττα για την ομάδα του Chicago), που μαζί με τον Jamal Crawford και τον Jimmy Butler είναι οι μόνοι «Ταύροι» που έχουν σκοράρει τόσους σε αγώνα μετά τον MJ.
  • Kαι έχασαν από τους Hawks καθώς για αυτούς είχε 42 πόντους με οχτώ rebounds και εννιά assists ο Trae Young.
  • Πάλι βράδυ Παρασκευής και είχαμε και το 37/15/8 του Ζion. Ενός Zion που είχε δει στον προηγούμενο αγώνα των Pelicans να σταματά το σερί του με αγώνες με 20+ πόντους και πάνω 50% FG%, κόντρα στους Nets (4/12), φτάνοντας αυτό μέχρι τα 25 παιχνίδια. Όσα δηλαδή και ο Shaq στην πρώτη σχετική θέση. Ωστόσο με 26,5 πόντους μέσο όρο, σε 61,7% ποσοστό ευστοχίας ο τελευταίος έχει τον καλύτερο σχετικό συνδυασμό πόντων στην ιστορία καθώς και είναι και ο μοναδικός που καταφέρνει τέτοιο ποσοστό ευστοχίας με πάνω από 15 προσπάθειες ανά αγώνα.
  • Βράδυ Σαββάτου και ο Gary Trent Jr. έκανε το παιχνίδι της ζωής του, με 44 πόντους με 17/19 σουτ, εκ των οποίων 7/9 ήταν πίσω από τα 7,25. 40αρα με πάνω από 85% ποσοστό ευστοχίας μόνο ο Giannis και ο Klay είχαν την τελευταία 10ετία.
  • Το ίδιο βράδυ ο Kanter έπαιζε βόλεϊ κόντρα στους Pistons, τελειώνοντας το παιχνίδι με 26 πόντους και 30 (!!) rebounds. 

➢ Ειδική αναφορά στον Curry, που με 41 δικούς του πόντους εκ των οποίων οι 11 στα τελευταία οκτώ λεπτά του αγώνα, κατάφερε και κέρδισε (μόνος του) τους Bucks.

Ο οποίος Curry:

Παρά την παρουσία του ωστόσο, και παρά το γεγονός πως ήταν μπροστά στο σκορ με τρεις πόντους έξι δεύτερα πριν τη λήξη του αγώνα, κατάφεραν το βράδυ της Παρασκευής να χάσουν από τους Wizards (χάρη στο τρίποντο και foul από τον Wiggins).

➢ The Westbrook effect: Ένα triple double κάθε δύο παιχνίδια έχει στην ως τώρα διαδρομή του με τους Wizards ο Westbrook, ήτοι 22 σε 45 αγώνες. Αυτά τα 22 είναι πέρα για πέρα αρκετά για να τον κατατάσσουν στην πρώτη θέση της ιστορίας του franchise σχετικά, εφτά περισσότερα από τον Darrell Walker που βρίσκεται πια στη δεύτερη θέση. 

Αξίζει μιας και κάναμε αναφορά στα triple doubles του Westbrook να πούμε πως πλέον είναι μόλις 13 πίσω από τον Oscar Roberson και τα 181 του για την πρώτη θέση όλων των εποχών στη Λίγκα. 

➢ Μιλώντας για ακραία στατιστικά, 11 στα 11 τρίποντα είχαν στην τρίτη περίοδο οι Hawks κόντρα στους Pelicans, προφανώς και νέο ρεκόρ εύστοχων τριπόντων χωρίς κανένα άστοχο για μία περίοδο.

➢ Όποιος έβρισκε τους Wolves τους τάιζε καλά μες στη βδομάδα όπως γράψαμε και ανωτέρω, ωστόσο τα ευχάριστα δείχνουν να έρχονται για την ομάδα της Minnesota. Συγκεκριμένα, ο θρύλος του baseball -και νυν επενδυτής- Alex Rodriguez, μαζί με τον συνεργάτη του, επιχειρηματία, Marc Lore κατέθεσαν πρόταση αγοράς των δύο μπασκετικών franchises της πόλης, Wolves και Lynx, από τον 79χρονο τρέχοντα ιδιοκτήτη αυτών, Glen Taylor. Κατά το The Athletic το τίμημα εξαγοράς θα ανέρχεται στα $1,5 δισ, ενώ θα υπάρχουν δύο ρήτρες: η μεν πρώτη η ομάδα να παραμείνει στη Minnesota, και η δε δεύτερη, για τα πρώτα δύο χρόνια μετά την αγορά ο Taylor να παραμείνει ως συνδιοικητής στην ομάδα και στη συνέχεια να αποχωρήσει. 

H αποχώρηση του Taylor είναι κάτι σαν ευλογία για τον οργανισμό, καθώς ο ίδιος θεωρείται ένας από τους χειρότερους decision makers της Λίγκας, αποκομμένος από τους υπόλοιπους ιδιοκτήτες, με τις τρεις δεκαετίας μετριότητας του οργανισμού υπό την ηγεσία του (και παρά την ευτυχία που είχε να draftάρει τον Kevin Garnett το 1995) να μιλούν από μόνες τους. 

Στα ενδιαφέροντα της όλης ιστορίας, οι φήμες που ήδη άρχισαν να κυκλοφορούν -και παρά τον ενδεχόμενο σχετικό όρο- για μετακίνηση της ομάδας στο Seattle, πόλη που ο Rodriguez έχει άλλωστε πολλούς οπαδούς, έχοντας ξεκινήσει την καριέρα του με τους τοπικούς Mariners (1994-2000). Ταυτόχρονα, ο A-Rod είναι ένας εκ των παικτών-είδωλα του Towns, φανατικού οπαδού των New York Yankees, ομάδα με την οποία ο Rodriguez πήρε δύο (από τα τρία του MVP) αλλά και το World Series (2009).  

➢ Δύο ακραία στατιστικά καταγράφουν ως τώρα οι δύο ομάδες του LA. Οι μεν Clippers, σουτάρουν από το τρίποντο αυτή την στιγμή με το καλύτερο ποσοστο στην ιστορία για ομάδα με πάνω από 30 προσπάθειες ανά παιχνίδι, με 42,1% (οι Warriors του 2016 είχαν 41,5%). Αντίστοιχα οι Lakers, παρά τις απουσίες Davis και LeBron, όχι μόνο καταφέρνουν να διατηρούν σε τρομακτικά υψηλά επίπεδα την άμυνά τους, παραμένοντας στην κορυφή της λίγκας σχετικά, μα έχουν βελτιώσει κιόλας το defensive rating της ομάδας (από 106,8 σε 105,2) στα παιχνίδια της απουσίας των δύο superstars τους.

➢ Το μεγαλύτερο σερί νικών του Aaron Gordon ως Magic ήταν έξι παιχνίδια. Στους Nuggets ξεκίνησε με 8/8. Αντίστοιχα, από τον Jokic είχε λάβει περισσότερες assists σε αυτά από ό,τι από κάθε πρώην συμπαίκτη του όλη τη σεζόν ως τώρα. Παρόλα αυτά, αυτή η ωραία ιστορία τελείωσε με κρότο το βράδυ της Κυριακής, όπου οι Nuggets, παρά το 14o triple double του Jokic στη σεζόν, σαν να σταμάτησαν να παίζουν κόντρα στους Celtics, και δεχόμενοι ένα σερί 8-40 (!), με ένα επιμέρους 3-31, όπου είχαν 1/14 σουτ (και όμως), κατάφεραν και σταμάτησαν (μόνοι τους σε σημαντικό βαθμό) το σερί τους. 

➢ Ο Khem Birch έμεινε ελεύθερος από τους Magic, σε μια μάλλον απονενοημένη κίνηση του front office της ομάδας, προκειμένου να εξαναγκάσει τον προπονητή τους, Steve Clifford, να δώσει επιτέλους σοβαρό χρόνο συμμετοχής στους Mo Mamba και Wendell Carter Jr. 

Ως επόμενο σταθμό της καριέρας του, ο Birch επέλεξε την ομάδα της πατρίδας του, τους Καναδούς Raptors, με προπονητή τον προπονητή της εθνικής ομάδας Καναδά, Nick Nurse. Ωστόσο, να σημειώσουμε πως μάλλον, ο επίσης Καναδός, Chris Boucher θέλησε να δείξει από νωρίς πως θα διεκδικήσει τη θέση βασικού, καθώς τη μέρα της ανακοίνωσης του Birch είχε career night με 38 πόντους και 19 rebounds, γινόμενος μόλις ο πέμπτος undrafted παίκτης από το 1983 και μετά που τελειώνει παιχνίδι με πάνω από 35 πόντους και 15 rebounds (Moses Malone -19 φορές, Terry Davis, Brad Miller και Aron Baynes, οι υπόλοιποι). 

➢ Προσπάθεια να επιστρέψει μετά από δυομιση παιχνίδια εκτός έκανε ο Harden την προηγούμενη Δευτέρα απλά και μόνο για να νιώσει μετά από τέσσερα αγωνιστικά λεπτά το ίδιο τράβηγμα στο ίδιο πόδι και να αποχωρήσει. Επανεξέταση στο τέλος της τρέχουσας εβδομάδας. Η απουσία του ωστόσο ενίσχυσε μάλλον το MVP case του, καθώς οι Nets έχουν ρεκόρ μόλις 9-10 χωρίς αυτόν, ενώ με αυτόν στο παρκέ είναι στο 27-7. Έχοντας γράψει ήδη αρκετά για αυτούς πρόσφατα, και με δεδομένο πως θα έχουμε την ευκαιρία να το ξανακάνουμε στο άμεσο μέλλον, αναλυτικότερα για τη λειτουργία τους σας παραπέμπουμε στο σχετικό άρθρο του Rob Mahoney στο The Ringer.

Ups and Downs

 ⬆ Μιλήσαμε και παραπάνω τόσο για Wolves, όσο και για τον LaVine, ωστόσο μία πολύ δυνατή στιγμή μας χάρισε το αντάμωμα των δύο ομάδων το βράδυ της Κυριακής. Τούτο καθώς ο LaVine πέρα από πρώην συμπαίκτης του -μέχρι την ανταλλαγή του στους Bulls-, είναι προσωπικός φίλος του Towns. Με την 13η Απρίλη να σηματοδοτεί έναν χρόνο από την απώλεια της μητέρας του Towns από covid (στη συνέχεια έχασε άλλα έξι συγγενικά του πρόσωπα από την πανδημία), η αγκαλιά μεταξύ των δύο φίλων, αλλά και του πατέρα Towns ήταν από τις πλέον δυνατές στιγμές της εβδομάδας:

⬆ Η επιστροφή στα παρκέ του Isaiah Thomas, με τη φανέλα των New Orleans Pelicans ήταν αναμφισβήτητα ένα από τα γεγονότα που μας χάρισαν ένα μεγάλο χαμόγελο τη βδομάδα που μας πέρασε.

⬇ Οι Lakers είναι οι περσινοί Πρωταθλητές και οι Raptors οι προπέρσινοι. Η κλωτσοπατινάδα (για τα 2020s standards πάντα) στον μεταξύ τους αγώνα ήταν ό,τι πιο ενδιαφέρον. Και αυτό, από όποια αγωνιστική σκοπιά και αν το εξετάσεις για τις δύο ομάδες είναι κακό.

Και αν οι Lakers, με την επιστροφή του Drummond και την επιβλητική νίκη μέσα στο Brooklyn έσωσαν αρκετά τις εντυπώσεις για την χωρίς LeBon και Davis ομάδα τους, όντας στο 5-6 χωρίς τους δύο φέτος, οι Raptors παραμένουν σταθερά και άτυχοι και κακοί.

⬇ Σε αρκετές περιπτώσεις έχουμε εκθειάσει τον Draymond Green και τις δηλώσεις, συχνά εντελώς outside the box, που κάνει. Ωστόσο η επίθεση του στις γυναίκες αθλήτριες πως απλά “σκούζουν” που δεν πληρώνονται το ίδιο με τους άντρες μπασκετμπολίστες και πως πρέπει να κάνουν πολλά περισσότερο από αυτό, δεν ήταν outside the box, ή μη political correct, μα πέρα για πέρα άστοχη. Ειδικά σαν μαύρος και δη σαν μαύρος που αγωνίζεται για ισότητα, θα έπρεπε να ξέρει πολύ καλά πως αυτή η ισότητα δεν κερδίζεται απλά “κάνοντας κάτι παραπάνω από το να γκρινιάζεις”, και πως δεν είναι μόνο θέμα χρώματος. Να το θέσουμε πιο απλά, μέσω του Lennon: “Women are the niggers of the world”.

Kλείνοντας: σε περίπτωση που δεν έχετε δει ακόμα το Nanette, της Hannah Gadsby στο Netflix, κάντε τη χάρη στον εαυτό σας και δείτε το. 

Η αποχώρηση του Welts και η περιγραφή του Aaron Taylor

Δύο μη αγωνιστικές ειδήσεις αναφορικά με τους Golden State Warriors είχαμε τη βδομάδα που μας πέρασε, άξιες αναφοράς αμφότερες, οπότε πάμε να τις δούμε και αυτές.

H αποχώρηση του Welts

Στην πρώτη, αντιγράφουμε από τη facebook σελίδα του Pick ‘n’ Popa, των Δημήτρη και Παναγιώτη:

“Πριν από δέκα χρόνια, ο τότε πρόεδρος των Phoenix Suns, Rick Welts ανακοίνωσε δημόσια ότι είναι gay. Η πράξη του Welts ήταν ιστορικής σημασίας καθώς έγινε ο πρώτος openly gay αθλητικός παράγοντας στις ΗΠΑ.

Τότε, δήλωσε ότι προχώρησε σε αυτή την κίνηση διότι «δεν μπορεί σήμερα να υπάρχουν νέοι αθλητές που πνίγονται στη σιωπή». 

Ο - γεννημένος στο τιμημένο Seattle - Welts είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στη σύγχρονη ιστορία του ΝΒΑ. Μέλος του διοικητικού staff των Seattle Supersonics που κατέκτησαν το πρωτάθλημα το 1979.Στενός συνεργάτης του κομισάριου David Stern για πάνω από δεκαπέντε χρόνια και εκτελεστικός αντιπρόεδρος του ΝΒΑ την τετραετία 1996-99. Πρόεδρος της σπουδαίας ομάδας των Suns 2002-11.Από το 2011, πρόεδρος της πιο επιτυχημένης ομάδας της δεκαετίας και μιας από τις μεγαλύτερες δυναστείες ever, των Golden State Warriors. Σήμερα, στα 68 του πια, ο – Hall of Famer από το 2018 - Rick Welts ανακοίνωσε την απόφαση του να αποχωρήσει από την ενεργό δράση στο τέλος της σεζόν.”

Στα ανωτέρω πρέπει να τονιστούν η σημαντική συμβολή του Welts στην ανάπτυξη του αθλήματος κατά τα χρόνια του δίπλα στον Stern, αλλά και η επιμονή του για το χτίσιμο του Chase Center, του ιδιόκτητου νέου γηπέδου των Warriors στο San Francisco, ως το απαραίτητο βήμα για την περαιτέρω ανάπτυξη του οργανισμού. Η κίνηση αυτή ήδη αποτυπώθηκε στη λίστα με τις ετήσιες αποτιμήσεις του Forbes, όπου οι Warriors για πρώτη φορά πέρασαν σε αξία τους Lakers, στη δεύτερη θέση της σχετικής λίστας πίσω αποκλειστικά από τους Knicks. 

Για τον Welts και την επιρροή του στην εξέλιξη αλλά και ανάπτυξη του NBA ως global brand έγραψε ένα εξαιρετικό αναλυτικότατο κείμενο ο Howard Beck στο Sports Illustrated “'He Transformed This League': Rick Welts Is Ready to Exit the Stage”. 

H περιγραφή του Aaron Taylor

Για οχτώ χρόνια οι Warriors επισκέπτονταν τις φυλακές του San Quentin, παίζοντας μπάσκετ με τους εκεί κατάδικους και προσφέροντας κοινωφελές έργο. Στις συγκεκριμένες φυλακές από το 1994 ήταν κρατούμενος, καταδικασμένος για ληστεία, ο Aaron Taylor. Το προφίλ του “Showtime” Taylor έκανε πρόσφατα για το The Athletic ο Marcus Thompson. Δύσκολα παιδικά χρόνια, ληστείες, μπλέξιμο με ναρκωτικά. Στις φυλακές ωστόσο, ήταν ο speaker των αγώνων. Τρεις αγώνες κάθε μέρα, πέντε μέρες κάθε βδομάδα, περιγράφονταν από τον Taylor. 

Εκεί τον συνάντησαν κατά τις επισκέψεις τους οι Warriors, όπου προφανώς και έκανε τις περιγραφές των εκεί δικών τους αγώνων. 

Μετά την αποφυλάκισή του, λίγους μήνες πίσω, ξεκίνησε να εργάζεται ως speaker για τα Venice Beach League και American Basketball Association. Οι Warriors δεν άργησαν να ενημερωθούν και να του στείλουν πρόσκληση. Έτσι, στον αγώνα τους κόντρα στους Rockets, προσκεκλημένος της ομάδας για να τον περιγράψει ήταν ο Taylor. 

Η αγκαλιά του μετά το τέλος του αγώνα με τον Curry φαντάζομαι περιγράφει πολύ καλύτερα από όσα και ό,τι εμείς μπορούμε να γράψουμε.

Προσεχώς

Πάμε να δούμε τα τρία παιχνίδια που ξεχωρίσαμε για αυτή την εβδομάδα, ελπίζοντας ότι ο covid θα μας επιτρέψει α) να τα δούμε, β) να τα δούμε χωρίς σημαντικές απουσίες, και, γ) να δούμε καλό θέαμα:

  1. BOS @ POR, 14/4, 05:00: Οι Celtics ξεκίνησαν το mini road trip τους νικηφόρα απέναντι στους Nuggets, φτάνοντας τις τρεις σερί νίκες και ελπίζουν να συνεχίζουν έτσι και στο Oregon. Η ομάδα του Brad Stevens βρίσκεται στην έβδομη θέση της Ανατολής με ρεκόρ 28-26 και πλέον κάθε παιχνίδι έχει τη δική του βαρύτητα στη διεκδίκηση μιας θέσης που οδηγεί απευθείας στην post-season. Η αμυντική επίδοση των Κελτών στο παιχνίδι με το Denver ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή, καθώς κατάφεραν να περιορίσουν την παρέα του Jokic στους οχτώ πόντους στην τέταρτη περίοδο (σωστά διαβάζετε). Το Portland δεν είναι καλύτερο μεν του Denver, αλλά η απειλή που επιχειρεί από την περιφέρεια μπορεί να αποβεί μοιραία για την οποιαδήποτε ομάδα και έχει ενδιαφέρον να δούμε πως ο Stevens θα συγκρατήσει τον Lillard. Από την άλλη πλευρά οι Blazers έχουν μια μικρή ασφάλεια στην κούρσα για τα playoffs, αφού βρίσκεται δύο νίκες πάνω από τους Mavericks, αλλά η ήττα των τελευταίων από τους Spurs φέρνουν το Portland σε μια κατάσταση να ελέγξουν τη μοίρα τους. Αυτά τα ματς περιμένουμε για να ξενυχτήσουμε.
  2. BRK @ PHI, 15/4, 02:00: Ο Durant επέστρεψε, ο Embiid επέστρεψε και πλέον οι Sixers και οι Nets θα μονομαχήσουν για το ποιος θα αποδειχθεί το φετινό αφεντικό της Ανατολής. Το Brooklyn έδειξε μια αξιοθαύμαστη αντοχή χωρίς τους αστέρες της πρώτης γραμμής που διαθέτει το τελευταίο διάστημα και μένει να δούμε αν μπορεί να συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό με τους Harden (θα επανεξεταστεί εντός της βδομάδας) και Irving (προσωπικοί λόγοι) να μένουν εκτός. Ο Durant, ωστόσο, δείχνει να έχει επιστρέψει ορεξάτος και γερός, έστω και με περιορισμένο χρόνο συμμετοχής. Η εκτίμηση όλων είναι πως στο παιχνίδι με τους Sixers θα δοθούν παραπάνω λεπτά συμμετοχής στον ίδιο, καθώς το συγκεκριμένο παιχνίδι αποτελεί και μια πρόβα τελικών Ανατολής. Οι Sixers από την πλευρά τους δείχνουν να έχουν μπει σε μια ισορροπία πια και μένει να δούμε αν θα διατηρηθούν στο καλό τους φεγγάρι και τη συγκεκριμένη αναμέτρηση. Σημαντική απουσία, πάντως, ίσως είναι εκείνη του Tobias Harris που αυτή τη στιγμή έχει ενοχλήσεις στο γόνατο και ίσως προφυλαχθεί.
  3. SAS @ PHO, 18/4, 05:00: Κανονικά το τρίτο παιχνίδι αυτής της λίστας θα ήταν το Lakers - Celtics, αλλά με τις απουσίες να ταλαιπωρούν το L.A. το αφήνουμε στην άκρη και πάμε στην προσπάθεια των Spurs να συμμετάσχουν στα playoffs, μέσω του play-in tournament. Αντίπαλός τους οι εξαιρετικοί φέτος Suns, οι οποίοι διεκδικούν με το σπαθί τους την κορυφή της Δύσης - αν και οι Jazz φέτος δείχνουν πως δεν θα τη χάσουν. Το Phoenix αποτελεί μία από τις καλύτερες ομάδες της Λίγκας σε άμυνα και επίθεση (πέμπτη και έβδομη, αντίστοιχα) και ο νεαρός κορμός των Spurs θα έχει αρκετή δουλειά για να μπορέσει να σταματήσει την παρέα του Chris Paul. Το San Antonio κατάφερε στο παιχνίδι με τους Mavericks να βάλει τέλος στο αρνητικό σερί πέντε ηττών που είχε υποπέσει και μέχρι το παιχνίδι με τους Suns μεσολαβούν οι αναμετρήσεις με Magic, Raptors και Blazers, δηλαδή ματς με ομάδες που μπορούν να τις κερδίσουν  και να εδραιώσουν τη θέση τους στις θέσεις του play-in tournament. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να δούμε πως ο Popovich θα σταματήσει την τριπλέτα Paul, Booker και Ayton, με τους White και Murray να έχουν πολλή δουλειά. Παράλληλα περιμένουμε και με ενδιαφέρον την ένταξη του Dieng στους Spurs και το πως θα μπορέσει να βοηθήσει, με το πιθανό matchup του με τον Ayton να είναι ένα πολύ καλό πρώτο crash test. 

Διαβάσαμε, μας άρεσαν και σας προτείνουμε

Στα ενδιαφέροντα άρθρα της εβδομάδας, η Seerat Sohi στο Yahoo! Sports αναλύει τον ιδιαίτερο σωματότυπο του Zion και την αποτελεσματικότητα αυτού, “Zion Williamson's football frame blended with basketball finesse could be next frontier”, το ESPN, σε μια συνεργασία των Bobby Marks, Kevin Pelton και Mike Schmitz αξιολόγησε τους κατ’ αυτούς 25 καλύτερους παίκτες του NBA κάτω των 25 ετών “NBA's best 25 under 25: Ranking young stars by future potential”, ο Cody Houdek στο Premium Hoops έκανε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση πάνω στις προσωπικές άμυνες της Λίγκας “Evaluating NBA Perimeter Defense: Establishing and Using a Rubric”, ενώ ενδιαφέρον είχε και η πρόταση του Dan Feldman του NBC Sports για το πως πρέπει να αλλάξουν τα buyouts “How to fix the NBA buyout market”.

 

Κατηγορία We got game
Ετικέτες

Σχετικά Άρθρα

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « We Got Game -15: Οι Knicks επέστρεψαν! We Got Game -13: Σαμάνοι και σφήκες »
επιστροφή στην κορυφή

 

 

 PODCASTS

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely