Oι ιστορίες

Νο Kyrie

Πρωί Πέμπτης, και παρά την απροσδόκητη ήττα των Nets από τους Hornets, με την επιστροφή των τελευταίων από το -20, η ομάδα του Brooklyn φαίνεται να κινείται ασφαλώς σε εντός Playoffs Ανατολής μονοπάτια, όντας στο 13-11 συνολικό ρεκόρ και μάλιστα στο 9-4 χωρίς τους δύο superstars της ομάδας, Kyrie Irving και Kevin Durant. Και αν για τον KD δεν υπάρχει κάποια είδηση, μιας και ο ετήσιος τραυματισμός του τον καθιστούσε ουδέτερο παράγοντα για όλη τη σεζόν, το γεγονός πως η ομάδα των Nets αποδίδει πολύ καλύτερα χωρίς τον Irving, έχει επαναφέρει στην επικαιρότητα ερωτήματα αναφορικά με την αγωνιστική και μη συνεισφορά αυτού.

Ήταν στις αρχές της σεζόν όταν ο coach της ομάδας, Kenny Atkinson, δήλωνε πως οι Nets επιθετικά “not really running anything.” Η παρουσία του Irving κολλούσε την μπάλα στα χέρια του, αυτή δεν γύριζε, η πανέμορφη περσινή επίθεση των Nets είχε πάει περίπατο. Έξι εβδομάδες αργότερα και η κατάσταση έχει αντιστραφεί. Οι Nets τριπλάρουν λιγότερο, πασάρουν περισσότερο (και καλύτερα), είναι αποτελεσματικότεροι. Τα καλάθια μετά από assists της ομάδας έχουν ανέβει από το 54,5% αυτών στο 63,7% στα παιχνίδια που ο Kyire είναι τραυματίας. Αμυντικά δε, η διαφορά είναι ακόμα πιο εμφανής. Οι Nets είναι κατά πέντε πόντους ανά 100 κατοχές καλύτεροι χωρίς τον Irving στο παρκέ. Το defensive rating της ομάδας μετά τον τραυματισμό του Kyrie έχει περιοριστεί στο 108,0, ένας μέσος αριθμός για τη Λίγκα, αλλά κατά πολύ καλύτερος από ό,τι προηγουμένως.

Πρωτεργάτης στην όλη μεταμόρφωση, ο ακάματος Spencer Dinwiddie, που αναλαμβάνοντας την οργανωτική μπαγκέτα αμά τον τραυματισμό του Kyrie, παίζει σε επίπεδα all star, έχοντας κατά μέσο όρο 20,6 πόντους και 6,2 assists ανά παιχνίδι. Το εντυπωσιακότερο; Οι Nets είναι στους +3.6 πόντους στο box plus/minus με αυτόν στο παρκέ, πέφτοντας στο -8.3 όταν κάθεται στον πάγκο. Καθώς όμως η θέση του είναι αυτή που ο Kyrie θα ξαναπάρει άμα τη επιστροφή του, το ερώτημα έχει να κάνει τόσο με τους ρόλους μες στην ομάδα, όσο και την όποια συνεισφορά του Irving γενικότερα.

Τα τελευταία τρία χρόνια σε Celtics και Nets, όταν και αποφάσισε να αφήσει τον προστατευτικό μανδύα του “Bασιλιά” James και να διεκδικήσει για τον εαυτό του ηγετικό ρόλο, οι ομάδες του Kyrie έχουν ρεκόρ 35-15. Ωστόσο, πλέον το δείγμα είναι μεγάλο. Το 0,700 των ομάδων του με αυτόν απόντα είναι σημαντικά καλύτερο από το 0,594 ποσοστό νικών που έχουν (82-56) με την παρουσία του. Και το ερώτημα που πλέον τίθεται ευθέως είναι το κατά πόσο ο Kyrie είναι ένας μπασκετικός ηγέτης ή ένας χορευτής της σπυριάρας με θέση ρολίστα πολυτελείας στην σύγχρονη έκδοση του αθλήματος, που αποδίδει πολύ καλύτερα δίπλα στον βασικό άξονα μιας ομάδας. Η απάντηση φαίνεται να έρχεται από μόνη της προς το δεύτερο.

H επικείμενη επιστροφή του εντός του Δεκέμβρη θα βρει τον coach Atkinson να προσπαθήσει να συνδυάσει εκ νέου σχήματα και ρόλους με αποτελέσματα. Ο Kyrie πρέπει να βρει ρόλο για το υπόλοιπο της σεζόν. Η παρουσία του στην ομάδα είναι επιβεβλημένη για να μην διαταραχθεί το -όπως μάλλον έχει αποδειχθεί- ευμετάβλητο του ψυχισμού του Durant. H παρουσία του τελευταίου από του χρόνου θα επαναφέρει έκαστο στον πραγματικό του ρόλο και η ομάδα θα σχεδιαστεί από την αρχή με νέο, κατά πολύ ψηλότερο δυνητικό ταβάνι. Ως τότε οι Nets θα πρέπει με υπομονή να περάσουν the Kyrie experience, ως το απαραίτητο κόστος για τις του χρόνου φιλοδοξίες και δυνατότητές τους.

Pacers χωρίς Dipo

Αν για τους Nets πάντως μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι παίζουν καλύτερα χωρίς τον Kyrie, δεν μπορεί να κάνει και το ίδιο για τους Pacers, που τα πηγαίνουν εξαιρετικά χωρίς τον σταρ τους, Victor Oladipo. Το λογικό είναι πως όταν εκείνος επιστρέψει (τέλος Δεκέμβρη-αρχές Γενάρη) θα τα πάνε ακόμη καλύτερα, διεκδικώντας μέχρι και την δεύτερη θέση της Ανατολής.

Θα ακουγόταν παλαβομάρα πριν το καλοκαίρι, όμως η αλήθεια είναι πως τα άστρα ευθυγραμμίστηκαν εντυπωσιακά και έτσι κατέληξαν στην Indiana τόσο ο Brogdon, όσο και ο (και καλά) μονοδιάστατος TJ Warren, έναντι πινακίου φακής που λέγαν και οι παλιότεροι. Ο τελευταίος μάλιστα, σε ανύποπτο χρόνο δήλωσε τσαντισμένος που οι Suns σχεδόν τον ξεφορτώθηκαν για λίγα χρήματα, μετατρέποντας συνεπώς την τσαντίλα του σε πράξη, με 18 πόντάκια και ένα έξοχο 50%+ στην ευστοχία.

Γιατί ξεκινά από αυτόν και όχι από τον special Brogdon, των διπλάσιων ασίστ από τη θητεία τους στους Bucks; Για δύο λόγους: Πρώτον, διότι το να διατηρήσει o Warren τα ίδια νούμερα, περνώντας σε μία πολύ καλύτερη (και πολυσυλλεκτική) ομάδα δεν είναι μικρό επίτευγμα και δεύτερον διότι κατά τη γνώμη μου αποτελεί παίκτη-κλειδί, στο φετινό ανακάτεμα της βασικής πεντάδας των Pacers. Παίρνοντας ως δεδομένο ότι ο Sabonis ως starter θα ήταν έτσι κι αλλιώς ωφέλιμος και ότι σιγά μην δεν έπαιζε καλά ο "δοκιμασμένος" Brogdon, η απόδοση του Warren σε σχέση με εκείνη του Bojan θα καθόριζε εν πολλοίς την ισορροπία στα φτερά της επίθεσης. To κενό αναπληρώθηκε και έτσι οι Pacers βρίσκονται πλέον σε μία θέση, η οποία διέπεται από τις εξής συνθήκες.

• Δεν έχουν καμία τρομερή επίθεση. Είναι 13οι σε αποτελεσματικότητα, σουτάρουν ελάχιστα τρίποντα, παίζουν σχετικά αργά.
• Ο Μyles Turner παίρνει λιγότερες μπάλες, παραμένοντας κυρίως αφοσιωμένος στην άμυνα.
• Το σκορ, ελέω Warren και του διαυγούς playmaking του Brogdon, είναι μοιρασμένο. 
• Ή άμυνα τα σπάει (πέμπτη στο ΝΒΑ).
• O γκαρντ Jeremy Lamb επίσης τα σπάει (μόλις 30%+ στο τρίποντο).

Τι σημαίνουν τα παραπάνω; Ότι δεν υπάρχει ευνοϊκότερο πλαίσιο για να επιστρέψει ο Dipo και να κάνει την ομάδα αυτή ακόμη καλύτερη από το 18-9, στο οποίο βρίσκεται τώρα. Θα της δώσει ακόμη περισσότερη ενέργεια στην άμυνα, θα τη σπρώξει να παίξει γρηγορότερα στην επίθεση, δεν θα ζημιώσει τα ποσοστά της, ούτε θα διαταράξει τις ισορροπίες της παίρνοντας τη μπάλα από τα χέρια του Brogdon. Στην επιστροφή του θα βρει μία ομάδα που έχει μέσες άκρες τις ίδιες σταθερές και επιδόσεις, καλύτερο ρεκόρ (δεν είχε τόσο δύσκολο πρόγραμμα), καλύτερο πλέι μέικερ και γενικώς τα προβλήματα της λυμένα. Θα στείλει τον Lamb να ηγηθεί της second unit και ... όλα καλά, πλην του ότι οι Pacers είναι γενικώς κάπως ξενέρωτοι. (Giorgos B.)

Οι φάσεις που *μας έβγαλαν τα μάτια*

Από εντυπωσιασμό…

Και εκεί που είχαμε βάλει όμορφα κι ωραία τον Ja Morant να στέλνει δύο Warriors να μαζέψουν χόρτα με μια προσποίηση και σχόλιο “Μα επαγγελματίας να κοροϊδεύει επαγγελματίες με τέτοιον τρόπο;!”, και το είχαμε κουμπώσει εξυπνατζίδικα με τον Chris Paul να κάνει το ίδιος στον back-to-back DPOY Gobert, με σχολιάκι εξίσου εξυπνατζίδικο “Το ίδιο κι εσύ ρε Paul…Πρόεδρος του Σωματείου Παιχτών είσαι… Μην τους κοροϊδεύεις…”, έρχεται αυτός ο αληταράς ο Morant και καρφώνει μέσα στο καλάθι τον Baynes και μας βάζει να ακυρώσουμε τα παραπάνω και να βάλουμε αυτό το έργο τέχνης σαν τη φάση που μας έβγαλε τα μάτια. Γιατί όχι απλά μας τα έβγαλε, αλλά μας τα πέταξε και στη θάλασσα. 

A work of art ? pic.twitter.com/2c6CmcPWvy

— Bleacher Report (@BleacherReport) December 12, 2019

…και από τα γέλια

Α ρε κατακαημένε KAT…

Look at KAT LMAOOOOOOOO pic.twitter.com/r4ebWDDghQ

— Gianni (@Gianni2225) December 10, 2019

υπομονή άλλα δύο χρόνια, να καθαρίσουν τα βιβλία της ομάδας από κάθε Thibodeau-ιανό κατάλοιπο αδερφέ... 

Βonus, σε συνέχεια του προηγούμενου WGG: ο Matt Ellentuck μάζεψε για το SB Nation σε ένα post τις εννέα πιο εντυπωσιακές -χαμένες διαιτητικά- φάσεις βημάτων των τελευταίων χρόνων. Απολαύστε υπεύθυνα.

Η γωνιά του Geek

➢ Οι πρώτες ομάδες σε Ανατολή και Δύση, οι Bucks και οι Lakers είναι και οι ομάδες με μεγαλύτερο μέσο όρο ηλικίας roster. Στα 29,4 έτη είναι ο μέσος όρος των Lakers, στα 29,2 αυτός των Bucks. Veteran experience does matter…

➢ Μάλιστα, το 22-3 είναι το καλύτερο ρεκόρ των Lakers από τη σεζόν 1985-86! Έκτοτε έχουν πάρει εφτά από τα 16 τους Πρωταθλήματα, χωρίς ωστόσο ποτέ ως φέτος να έχουν ξεκινήσει καλύτερα κάποια σεζόν. Για την ιστορία βέβαια, τη σεζόν 1985-86 τελείωσαν τη regular με 62-20, αλλά αποκλείστηκαν στους τελικούς της δυτικής περιφέρειας από τους Rockets με 4-1.

➢ Τη σεζόν 2018-19 ο Curry εκτελούσε 4,7 βολές ανά αγώνα στους 69 αγώνες που συνολικά έπαιξε, για ένα σύνολο 287 βολών στη χρονιά. Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2019 και ο Harden έχει σουτάρει σε 24 παιχνίδια 335 βολές, για έναν μέσο όρο 14 ανά παιχνίδι. 

➢ Πέντε παίχτες έχουν πάνω από 90 touches (πόσες φορές ακουμπάνε την μπάλα) ανά παιχνίδι μέχρι στιγμής: ο Α.Σ.Κ. Luka, με 96,0, ο “Βασιλιάς” James με 93,2, ο παρότι βαρύς και νωχελικός ως τώρα Jokic, με 91,6, ο -εδώ περίμενα να δω το ονομα του Harden- Ben Simmons, με 90,4 and τέλος ο Champion Kyle Lowry, με 90,3. Ο Harden, μιας και τον αναφέραμε, δεν είναι πολύ μακριά από τους προαναφερθέντες, με 88,5.

➢ Oι Jimmy Butler και Bam Adebayo έγιναν το δέκατο ζευγάρι συμπαικτών που κάνουν στον ίδιο αγώνα triple double αμφότεροι, επίδοση που κατάφεραν στη νίκη των Heat στην παράταση κόντρα στους Hawks. Είχαν προηγηθεί οι:

• James & Ball (2018)
• Carter & Kidd (2007)
• Jordan & Pippen (1989)
• Bird & Parrish (1987)
• Magic & Kareem (1982)
• Wilkens & Harris (1969)
• Scott Butcher (1964) 

➢ Το ίδιο παιχνίδι μας έδωσε ένα ακόμη ενδιαφέρον στατιστικό, ξέχωρα από το “its over” -που τελικά κάθε άλλο παρά ήταν- του Trae Young. Συγκεκριμένα, τέσσερις παίχτες των Heat πέτυχαν ατομικά ρεκόρ στον ίδιο αγώνα, ο rookie Kendrick Nunn σε πόντους, με 36, επίσης σε πόντους ο επίσης Duncan Robinson, με άλλους 34, ισοφαρίζοντας μάλιστα και το franchise record me 10 εύστοχα τρίποντα (με τους δύο να γίνονται με τη σειρά τους το πρώτο undrafted δίδυμο συμπαικτών που βάζει 70 πόντους σε παιχνίδι ΝΒΑ), ο Bam, που αναφέραμε και ανωτέρω, έκανε το πρώτο triple-double της διαδρομής του (με 30/11/11), ενώ στο δικό του triple-double -και έβδομο της καριέρας του-, ο Butler έκανε ατομικό ρεκόρ με τα 18 rebounds που κατέβασε.

Κλείνοντας, να πούμε πως ο Bam δεν σταμάτησε εκεί, και τρεις μέρες αργότερα, κόντρα στους Mavericks έκανε το δεύτερο triple double της καριέρας του.

➢ Οι 88 πόντοι που πέτυχαν αθροιστικά οι Kawhi Leonard και Paul George κόντρα στους Wolves είναι η πέμπτη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών ως άθροισμα πόντων συμπαικτών σε έναν αγώνα. 

Ups & Downs

⬆  Ο Kawhi επέστρεψε στο Toronto με τους Clippers και παρέλαβε το δαχτυλίδι του. Το tribute video που του είχαν ετοιμάσει οι Πρωταθλητές ήταν αντάξιο της συνεισφοράς του στον οργανισμό και ένα από τα καλύτερα tribute videos που γενικά έχουμε δει. Μπράβο του και μπράβο τους. 

The Raptors' tribute video to Kawhi included "The Shot Heard Around the World" ? pic.twitter.com/LiVMrC16Dr

— SportsCenter (@SportsCenter) December 12, 2019

Α, και αν δεν έχετε μάθει πως έληξε το παιχνίδι, να σας πούμε απλά πως ο Kawhi έκανε ό,τι έκανε και πέρυσι στο Toronto: κέρδισε.

⬆ Σε μία εξαιρετική πρωτοβουλία προχώρησε το NBA, αποφασίζοντας την έναρξη της δράσης “Play for Justice” στα πλαίσια της οποίας, ομάδες της Λίγκας θα δίνουν αγώνες σε φυλακές των ΗΠΑ με στόχο την προώθηση της επανένταξης και την άρση του όποιου κοινωνικού στιγματισμού πηγάζει από τον εγκλισμό, ιδίως σε βάρος μαύρων και φτωχών. Πρώτες ομάδες που θα συμμετάσχουν στο Play for Justice, οι Sacramento Kings και οι Milwaukee Bucks. 

⬆ O Richaun Holmes στα τέσσερα πρώτα χρόνια της ΝΒΑικής διαδρομής του ήταν ένα συμπαθής journeyman σε Sixers και Suns, έχοντας αγωνιστεί σε 226 παιχνίδια εκ των οποίων τα 20 ως βασικός. Φέτος όμως, παναγιά μου, σε τι θηρίο μεταμορφώθηκε;! Η αλλαγή του με τον Dedmon στη βασική πεντάδα των Kings είναι από τις βασικές αλλαγές του coach Walton για την αλλαγή πορεία της ομάδας, με τον Holmes να δικαιώνει την επιλογή, με 12,4 πόντους, 8,5 rebounds, 2,5 κοψίματα, 1,1 κλέψιμο και μία assist ανά παιχνίδι, με 70% TS% μάλιστα. Το σημαντικότερο στοιχείο του δε, είναι η ενέργειά που καταθέτει, μια ενέργεια που φαίνεται να μεταδίδει σε όλους τους συμπαίκτες του, ενεργοποιώντας τους μετά το πολύ νωθρό ξεκίνημά τους. Σε μια ομάδα που διαθέτει στο roster της Fox, Bagley, Heild και Bogdanovic, θα ακουγόταν εντελώς παράδοξο στην αρχή της σεζόν να υποστηρίξει κανείς πως ο Holmes θα ήταν ο καλύτερός της παίχτης στο ¼ της διαδρομής. Αυτή είναι όμως η αναντίρρητη αλήθεια. 

⬇ O Kevin Love έχει σιχαθεί και τον Sexton και τον Garland και τον Baylen και τη ζωή του την ίδια. Και έχει απόλυτο δίκιο. 

⬇ Αν όλη αυτή η αναμονή για “μια χρονιά χωρίς ξεκάθαρο φαβορί”, όπου “εφτά ομάδες μπορούν θεωρηθούν διεκδικήτριες για τον τίτλο” και από τέλη Νοέμβρη ξέρουμε τις 13 (ίσως και 14, αν νιώθετε σίγουροι/ες για το Orlando) από τις 16 ομάδες των Playoffs, με μία θέση στην Ανατολή και δύο στη Δύση -εντελώς διαδικαστικά- να βρίσκονται σε εκκρεμότητα, πολλώ δε μάλλον, πως οι Τελικοί θα λάβουν χώρα σε L.A. και Milwaukee και το μόνο που μένει να μάθουμε είναι τα χρώματα της ομάδας από το LA, τότε μην σας πω ψέματα, θα ήθελα να πατήσουμε ένα fast forward ως τα μέσα Μάη και τον δεύτερο γύρο. Σε περίπτωση που δεν είναι σαφές το τι φταίει, δηλαδή, για την πτώση της τηλεθέασης ακόμα.  

⬇ H ύβρις και η νέμεσις. Ταχεία ανάρρωση μωρή Α.Σ.Κ...

⬇ Τι πάθατε ρε παιδιά με τα κουρέματα; O Carsen Edwards έκοψε τη μαλλάρα με την οποία τον μάθαμε ως τώρα, στράφηκε στο κοντοκουρεμένο με ψηλό fade και μοιάζει άλλος άνθρωπος, το ίδιο και ο Nassir Little που με ανάγκασε σε ένα ‘’ποιος είναι αυτός με το #9;’’ την πρώτη φορά που πάτησε παρκέ με τη νέα κόμμωση. Καψόνια στους rookies ενδεχομένως, να δούμε αν θα ακολουθήσουν και άλλοι. Στον αντίποδα, τα ψαλίδια στην οικία Nurkic φαίνεται να είναι χαλασμένα.

Σακάκι, παντελόνι με λάστιχο χαμηλά, λευκή κάλτσα, καπέλο, μαλλί χάος. Ο Nurkic διαμαρτύρεται σε κάποιον, λογικά στην αισθητική του που τον παρατάει και φεύγει μακριά. Ο Βόσνιος σέντερ θα επιστρέψει στα παρκέ μετά το Γενάρη και ευτυχώς τότε θα φοράει τις φόρμες της ομάδας. Για το μαλλί βλέπουμε. 

Τα σενάρια

Την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου έγιναν διαθέσιμοι για trades όσοι παίχτες υπέγραψαν την offseason του 2019 ως free agents στις ομάδες τους. Ωστόσο το φετινό σκηνικό δείχνει αρκετά μπερδεμένο, με πολλές ομάδες να έχουν διάθεση και πρόθεση να ενισχυθούν, μα ενδεχομένως να μην καταφέρουν να βρουν τρόπο να το επιτύχουν, καθώς οι περισσότερες έχουν δυσκολία στο να υποδεχτούν συμβόλαια, και δη τα συμβόλαια που θα επιιθυμούσαν (Σημείωση: Για να γίνει ένα trade αν οι ομάδες είναι πάνω από το cap -χοντρικά- τα salaries που θα ανταλλαχθούν πρέπει να έχουν το πολύ 125% απόκλιση μεταξύ τους.)

Στην αγορά δεδομένα υπάρχουν οι παίχτες των Thunder, πλην του Shai Gilgeous-Alexander,, ο Iguodala από τους Grizzles, οι Love και Thompson από τους Cavaliers, όλοι οι Knicks πλην Barrett και ίσως και Knox. 

To πρόβλημα είναι πως ελάχιστοι έχουν τα assets ή τον χώρο στο cap για να κινηθούν. Οι Lakers και Clippers θέλουν τον Iguodala, αλλά ως ελεύθερο, οι Celtics θέλουν έναν ψηλό για να ενισχύσουν την μόνη χτυπητή αδυναμία του τρέχοντος roster τους, οι Sixers θα ήθελαν πίσω τον J.J. Redick ή οποιονδήποτε παίχτη με χαρακτηριστικά που του προσομοιάζουν. Όμως οι Lakers δεν έχουν τίποτα να δώσουν, οι Clippers παρουσιάζονται διστακτικοί να δώσουν το μόνο pick τους που τους έχει απομείνει, αυτό του ‘20 και τον Harkless, οι Celtics επίσης δεν φαίνονται διατεθημένοι να αποχωριστούν το pick των Grizzles που κατέχουν, ενώ δεν διαθέτουν και “μεσαία συμβόλαια” για να ματσάρουν όσα θα πάρουν, ενώ οι Sixers ξεπούλησαν τα assets τους από πέρσι. 

Ομάδες που έχουν τη δυνατότητα να κάνουν κινήσεις και ίσως να είναι αυτές που θα βάλουν σε κίνηση την όλη αγορά είναι τρεις κατά την άποψή μου είναι τρεις: οι Suns, οι Blazers και οι Kings. Οι μεν Suns έχουν το expiring του Tyler Johnson στα $19,2 εκατ. και τα picks τους, μαζί με την επιθυμία να μπουν στα φετινά Playoffs, που τους δίνει τη δυνατότητα για να κινηθούν. Ο Love είναι ένας παίχτης που θα τους ταίριαζε, οικονομικά και αγωνιστικά για παράδειγμα. Για τον οποίο Love βέβαια, εδώ και δύο χρόνι συζητιούνται ως κύριο φαβορί προορισμού του οι Blazers. Tα expirings των Whiteside ($27 εκατ.) και Bazemore ($19,3 εκατ.) ματσάρουν κάθε εισερχόμενο συμβόλαιο, όμως η διστακτικότητά τους να αποχωριστούν τον Anfernee Simons ίσως αποτελέσει τροχοπέδη για ενδεχόμενα trades. Περισσότερο πιθανό προορισμό του Gallinari τους βλέπω ωστόσο. 

Τέλος, οι Kings, μετά τους τραυματισμούς των -θεωρητικά- καλύτερων παιχτών τους, Fox και Bagley, έδειξαν να κάνουν καλύτερη διαχείριση του roster τους και να έχουν θετικά αποτελέσματα. Dedmon, Ariza, ακόμα και ο Barnes ενδεχομένως, δείχνουν να μην χρειάζονται, ενώ το συμβόλαιο του Bogdanovic λήγει το καλοκαίρι. Για να ανανεώσουν τον Σέρβο θα χρειαστούν χώρο, οπότε το να δωθούν κάποιοι από τους τρεις αρχικά αναθερθέντες έναντι expirings φαντάζει απόλυτα λογική κίνηση, με αυτούς.να είναι χρήσιμοι σε άλλα rosters, οπότε οι Kings έχουν τη δυνατότητα να κινηθούν στην αγορά έξυπνα (πέρα του γεγονότος πως είναι οι Kings και σπάνια κινούνται έξυπνα).

Σε αυτή την κατηγορία θα μπορούσε κανείς να συμπεριλάβει και τους Heat, που διαθέτουν τα συμβόλαια των James Johnson ($16 εκατ. για φέτος και άλλα τόσα για του χρόνου), του Waiters (στα $12,1 εκατ.), ακόμα-ακόμα και του Olynyk (στα $11,7 εκατ.), καθώς και το expiring του Dragic. Όμως χουν δώσει δύο μελλοντικά picks τους, του 2021 και 2023 και δεν έχουν κάτι για να γλυκάνουν τα προαναφερθέντα συμβόλαια αρνητικής αξίας. Εκτός αν είναι διατεθημένοι να συμπεριλάβουν κάποιον εκ των Herro ή Winslow σε όποιο ενδεχόμενο deal. Τότε, ναι, γίνονται παίχτες της αγοράς και αυτοί. Ίσως είναι ο ιδανικότερος trade partner για την Oklahome (που έχει και τα δύο προαναφερθέντα picks), τόσο για τον Paul, όσο και για τον Gallo. Θεωρητικά πάντα, οι Heat μπορούν να στήσουν Big-3 και να αποκτήσουν Chris Paul και Love με τα assets που διαθέτουν.   

Κλείνοντας, το γεγονός πως η επερχόμενη free agent αναμένεται τρομακτικά φτωχή, με τους Ingram και Drummond να είναι τα πιο αξιόλογα ονόματα αυτής, ενδεχομένως να πιέσει τις ομάδες για κινήσεις με βάθος 1,5 χρόνου, και έτσι να δούμε την όλη αγορά να κινείται πολύ περισσότερο από όσο η αρχική ανάγνωση αφήνει να φανεί. 

Διαβάσαμε, μας άρεσαν και σας προτείνουμε

• "The Houston Rockets Have A Russell Westbrook Problem”, του Ben Dowsett στο Forbes
• H απόλυση Fizdale άνοιξε εκτενή Knicksολογία. Μέχρι να γράψει για δαύτους ο Μητσάκος από βδομάδα εδώ στο Guru, μπορείτε να διαβάσετε τα κάτωθι σχετικά:
  • “Fixing The Knicks Shouldn’t Be This Difficult”, του Chirs Herring στο FiveThirtyEight
  • “An 11-Point Plan to Save the Knicks (in an Ideal World Where Actual Plans Exist)”, του Rob Mahoney στο The Ringer
  • “Lost stars, lack of leadership and fleeting hope for the Knicks”, της Ramona Shelburne στο ESPN
• “Matisse Thybulle, 76ers rookie and defensive wrecking ball, is the cult hero Philly deserves”, του Ricky O'Donnell στο SB Nation
• “Wait, Is Rob Pelinka Good Now?”, της Haley O'Shaughnessy στο The Ringer
• “This Is the Anthony Davis We’ve All Been Waiting For”, του Rob Mahoney, στο The Ringer
• “Giannis Is Still Evolving, Much to the Chagrin of Everyone Else”, του Jonathan Tjarks στο The Ringer
• “Bam Adebayo is redefining what an NBA center can be”, του Mike Pina στο SBNation