Η πρώτη πεντάδα
1. Βασίλιε Μίτσιτς. Ο Σέρβος γκαρντ αναδεικνύεται στον καλύτερο παίχτη για την ομάδα του και ίσως τον κορυφαίο play maker στη φετινή διοργάνωση μέχρι στιγμής, αναλογικά με την πορεία που κάνει η Εφές. Εν αντιθέσει με τον έτερο γκαρντ που μοιραζόταν τον χρόνο στη Ζάλγκιρις, Κέβιν Πάνγκος, αυτός έχει κάνει πραγματικά το step up και παρουσιάζει στοιχεία που έμοιαζαν να έλειπαν από το παιχνίδι του, όπως το σουτ τριών πόντων. 20π/4ρ/5ας με 4/5 τρίποντα και 29 ράνκινγκ (ενώ σουτάρει με 46,3% στη διοργάνωση από το τόξο) για έναν παίχτη που στην αρχή της καριέρας του θεωρούνταν μεγάλο ταλέντο και φέτος δείχνει να αποδεικνύει το γιατί.
2. Η περιφέρεια της Χίμκι. Η τριάδα των Μποστ-Τζένκινς-Μάρκοβιτς στο ματς της Πέμπτης στους μακρινούς Κανάριους Νήσους «ντύθηκε» Σβεντ. Με τρεις σμπάρους ένα τρυγόνι. Ο Μάρκοβιτς δημιουργούσε (9 ασίστ), το spacing ήταν εξαιρετικό, με τους ψηλούς να ανεβαίνουν στην περιφέρεια δημιουργώντας χώρους, ενώ οι άλλοι δύο «κοντοί» σούταραν με εξαιρετικά ποσοστά από μακριά (4/6 τρίποντα έκαστος), βοηθώντας το σύνολο του κόουτς Μπι να φτάσει στη δεύτερη εκτός έδρας νίκη του, σε μία κακή-ομολογουμένως-χρονιά. Μέσα σε όλα αυτά, ειδική μνεία πρέπει να γίνει στην εξαιρετική άμυνα στο δεύτερο δεκάλεπτο, που υποχρέωσε μια ομάδα που τα παιχνίδια της πάνε σε υψηλό ρυθμό να σκοράρει μόλις 6 πόντους. Ας δούμε μερικές φάσεις από το πώς οι αποστάσεις της Χίμκι βοήθησαν το σκορ μέσα στη ρακέτα.
3. 111. Η επίθεση των Ιταλών της Αρμάνι «πέταγε» φωτιές στο ματς εναντίον της Μπούντουτσνοστ. Αναμενόμενο βέβαια, μιας και η πρώην ομάδα του συμπαθούς σε όλους μας Αλεξάνταρ Τζίκιτς, δεν είναι αυτό που θα λέγαμε…αμυντικογενής. Τουναντίον. Η Αρμάνι πέτυχε το δεύτερο υψηλότερο σκορ στη φετινή διοργάνωση, μετά τους 116 πόντους της Μπάγερν εναντίον της Νταρουσάφακα. Οι Ιταλοί, που ταλανίζονται από τα «μπες-βγες» του Νέντοβιτς είναι εκ των κορυφαίων επιθετικά ομάδων (πέμπτη καλύτερη επίθεση σύμφωνα με τα στατιστικά του Αντρέα Χριστοφόρου για το badbasket.gr σε offensive rating-πόντοι ανά 100 κατοχές) . Πλουραλισμός με πέντε παίχτες να έχουν 14+ πόντους, ποσοστά 53,3% στο τρίποντο και 21 ασίστ για μόλις 9 λάθη.
4. Γκουστάβο Αγιόν. Ο Μεξικανός σέντερ της Ρεάλ, έκανε «πάρτι» απέναντι στη φροντλάιν της ομάδας του Γιάννη Σφαιρόπουλου. 18 πόντοι, με ένα χαμένο σουτ, χωρίς να εκτελέσει βολή, 9 ριμπάουντ και 3 ασίστ η συγκομιδή του. Έκανε δύσκολη τη ζωή των Τάιους, Ο’Μπράιαν, είτε μετά το πικ και το γρήγορο ρολ του στη ρακέτα, είτε με το ποστ παιχνίδι και με φάσεις άλεϋ ουπ.
5. Νίκολα Μιλουτίνοφ. MVP, MVP. O πολυτιμότερος παίχτης της αγωνιστικής πρωταγωνίστησε στο ελληνικό ντέρμπι. Τη φετινή χρονιά αποδεικνύεται στο βασικό επιθετικό πυλώνα του Ολυμπιακού και με τα προβλήματα που παρουσιάζει η γραμμή ψηλών του Παναθηναϊκού ήταν αναμενόμενο ότι δεν θα είχε κανένα πρόβλημα εναντίον των Γκιστ, Λάσμε, Παπαγιάννη. Έκανε αρκετά ρεκόρ καριέρας, όπως αυτό των ριμπάουντ με 18 καθώς και των 41 βαθμών στο σύστημα αξιολόγησης. Είχε επίσης 18 πόντους με 5/8 δίποντα και 8/10 βολές και 11(!) κερδισμένα φάουλ, χωρίς να υποπέσει ούτε σε ένα. Η επιβράβευση ήρθε και από τον αντίπαλο προπονητή, Ρικ Πιτίνο, στη συνέντευξη τύπου μετά το πέρας του αγώνα, όπου τον χαρακτήρισε game changer και τόνισε πως τιμώρησε κάθε παγίδα, ενώ τον παρομοίασε και με τον Τσαρλς Όκλεϊ, όσον αφορά την αίσθηση παιχνιδιού που έχει.
Most rebounds, single game, from @olympiacosbc player at @EuroLeague history
— Yannis Psarakis (@YPsar) January 4, 2019
N.Milutinov 18 vs PAO 2018-19
D.Radja 17 vs Real 2000-01
N.Milutinov 14 vs Barcelona 2018-19
G.Printezis 14 vs Valencia 2017-18
K.Birch 14 vs Bamberg 2016-17
I.Bourousis 14 vs Milano 2008-09#OLYPAO
Χ Factor
Nτάνιελ Χάκετ οέ οέ οέ. Ο συμπαθής σε αρκετούς φίλους του Ολυμπιακού γκαρντ της ΤΣΣΚΑ ήταν ο καταλύτης στην τελική επικράτηση των Ρώσων στην έδρα της Ζάλγκιρις. Ο παίχτης που όταν η μπάλα «έκαιγε» βγήκε μπροστά για την ομάδα του Μπλατ κόουτς Ιτούδη και με μεγάλα σουτ καθόρισε το τελικό αποτέλεσμα, κάνοντας μερίδα ερυθρόλευκων οπαδών να βαριαναστενάζουν και με σκυθρωπό ύφος να αναπολούν περασμένα μεγαλεία και να ονειρεύονται στην επιστροφή του αγαπημένου Ντάνι Μπόυ καβάλα σε άλογο. Τι έκανε ο Ιταλός; 19 πόντους με ¾ τρίποντα και εφτά πόντους στα τελευταία 75 δευτερόλεπτα του αγώνα.
Το avatar
H περιφέρεια της Μακάμπι. Εξαρχής το «πάντρεμα» της Ισραηλίτικης ομάδας και του κόουτς Μπούλετ έμοιαζε από τα πιο ενδιαφέροντα στη φετινή διοργάνωση. Ένα ρόστερ ιδιαίτερο σε σχέση με τα αντίστοιχα των προηγούμενων ομάδων, που είχε να διαχειριστεί ο Έλληνας τεχνικός. Το ματς εναντίον της Ρεάλ στη Μαδρίτη ήταν εξαρχής δύσκολο, με το backcourt της ομάδας «του λαού» - πλην Ρολ - να παίρνει το βραβείο του avatar της αγωνιστικής. Οι Ουίλμπεκιν -που ακόμα δυσκολεύεται στο ρόλο του βασικού κουμανταδόρου-, Ρέι, ΝτιΜπαρτολομέο είχαν συνολικά εννέα πόντους, 3/15 σουτ, 6 ασίστ και 4 λάθη, με το ράνκινγκ και των τριών μαζί να είναι στο απόλυτο μηδέν. Παίχτες που δεν είναι play makers με την ακριβή έννοια του όρου, αλλά point guards και σίγουρα μοιάζουν να μην ταιριάζουν στον προπονητή τους. Αυτός που μοιάζει περισσότερο παίχτης Σφαιρόπουλου είναι μάλλον ο Κέιν. Στο σημείο αυτό δίνω την δική μου έξτρα πάσα στον Γιάννη Ψαράκη για μερικά επιπλέον στοιχεία.
Με τη γλώσσα των αριθμών (Γιάννης Ψαράκης)
Εκτός από όσα ήδη αναφέρθηκαν παραπάνω για τον Μιλουτίνοφ, να προσθέσω τα εξής. Εγινε ο 12ος παίκτης στην ιστορία της Ευρωλίγκα που είχε τουλάχιστον 18 πόντους και 18 ριμπάουντ σε ματς της διοργάνωσης και ο πρώτος που το πέτυχε τα τελευταία 11 χρόνια! Ο τελευταίος που κατέγραψε ανάλογα νούμερα ήταν ο Αμερικανοιρλανδός Πατ Μπερκ με τη φανέλα της Προκόμ (παλαιότερα είχε παίξει σε Παναθηναϊκό και Μαρούσι) τον Δεκέμβρη του 2008. Μοναδικός παίκτης που το έχει καταφέρει τρεις φορές είναι ο Μιρσάντ Τουρκτσάν ενώ δύο το είχε… διαπράξει ο Τανόκα Μπέαρντ.
Οι παίκτες του 18+/18+ στην Ευρωλίγκα
Π-Ρ |
Παίκτης |
Ημερομηνία |
Αγώνας |
22-24 |
Αντώνης Φώτσης |
21/3/2007 |
Ντινάμο Μόσχας – Μπένετον |
27-23 |
Μιρσάντ Τουρκτσάν |
10/1/2002 |
ΤΣΣΚΑ – Μπούντουτσνοστ |
18-21 |
Μιρσάντ Τουρκτσάν |
8/1/2003 |
Σιένα – Τάου |
18-20 |
Πατ Μπερκ |
18/12/2008 |
Ζάλγκιρις – Πρόκομ |
23-20 |
Σπένσερ Νέλσον |
22/12/2005 |
Μπάμπεργκ – Μπένετον |
35-19 |
Τανόκα Μπέαρντ |
22/1/2004 |
Σκίπερ Μπολόνια – Ζάλγκιρις |
31-19 |
Μάτε Σκέλιν |
1/11/2001 |
ΤΣΣΚΑ – Κρκα |
21-19 |
Βίκτορ Αλεξάντερ |
17/4/2001 |
Κίντερ Μπολόνια – Τάου |
18-18 |
Γκρεγκόρ Φούτσκα |
13/1/2005 |
Μπαρτσελόνα – Σκαβολίνι |
25-18 |
Τανόκα Μπέαρντ |
6/1/2005 |
Ζαλγκίρις – ΑΕΚ |
19-18 |
Μασέο Μπάστον |
27/11/2003 |
Σκίπερ Μπολόνια – Μακάμπι |
19-18 |
Μιρσάντ Τουρκτσάν |
31/1/2002 |
ΤΣΣΚΑ – Ζαντάρ |
35-18 |
Ρουσλάν Αβλέεβ |
19/12/2001 |
Ουράλ Γκρέιτ – Οστάνδη |
20-18 |
Τζόζεφ Μπλερ |
15/11/2000 |
ΠΑΟΚ – Λόντον Τάουερς |
18-18 |
Νικόλα Μιλουτίνοβ |
4/1/2019 |
Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός |
Στο ματς της Αρμάνι Μιλάνο με τη Μπούντουτσνοστ ο Κροάτης τεχνικός Γιασμίν Ρέπεσα έγινε ο πρώτος προπονητής που κοούτσαρε 8η διαφορετική ομάδα στην Ευρωλίγκα. Κανείς άλλος δεν μετράει περισσότερες από 6 ομάδες (Νέβεν Σπάχια). Δείτε παρακάτω τον πίνακα με τους κόουτς με τις περισσότερες διαφορετικές δουλειές στην διοργάνωση.
Προπονητής |
Αριθμός |
Ομάδες |
Ρέπεσα |
8 |
Τσιμπόνα, Σλασκ, Φορτιτούντο, Ρόμα, Ουνικάχα, Τσεντεβίτα, Μιλάνο, Μπούντουτσνοστ |
Σπάχια |
6 |
Τσιμπόνα, Κρκα, Λιέτουβος Ρίτας, Μακάμπι Τελ Αβίβ, Μπασκόνια, Φενέρμπαχτσε |
Ίβκοβιτς |
5 |
ΑΕΚ, ΤΣΣΚΑ, Ντιναμό Μόσχας, Ολυμπιακός, Εφές |
Μπαρτζώκας |
5 |
Μαρούσι, Ολυμπιακός, Λοκομοτίβ Κουμπάν, Μπαρτσελόνα, Χίμκι |
Αταμάν |
5 |
Σιένα, Ούλκερ, Φορτιτούντο, Εφές, Γαλατασαράι |
Σκαριόλο |
5 |
Ρεάλ, Ουικάχα, Χίμκι, Μιλάνο, Μπασκόνια |
Mία τελευταία έξτρα πάσα στον Giorgos B.
Kαι κάτι ακόμη (Giorgos B.)
Yπάρχει μία αλληλουχία γεγονότων σε εξέλιξη, που δεν είναι υποθέτω τυχαία. Ο Μπράντον Ντέιβις πλήγωσε την φροντ λάιν της ΤΣΣΚΑ με 19 πόντους και 7 ριμπάουντ. Σπουδαία τα λάχανα θα πείτε, το έχει κάνει και σε άλλους. Ισχύει. Στον πρώτο γύρο, στο παιχνίδι μεταξύ των δύο ομάδων όμως, αντίστοιχη ζημιά είχε κάνει ο Καβαλιάουσκας. Επίσης, στις τελευταίες (αισθμαίνουσες) εμφανίσεις των Ρώσων, που έχουν φέρει και τέσσερις ήττες σε οκτώ αγωνιστικές (η ΤΣΣΚΑ ξεκίνησε με 8-0 και συνεχίζει με 4-4), διάφοροι σέντερ έχουν κάνει πάρτι στη ρακέτα. Ο Βέσελι, ο Πουαριέ, μέχρι και οι ξανά "ψόφιοι" χθες Γκιστ και Λάσμε, επικράτησαν επιθετικά κατά κράτος των Χάινς και Χάντερ. Καθώς γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι ο Μπολομπόι έχει αποκτηθεί για λίγα πράγματα, η θέση 5 της ΤΣΣΚΑ είναι μακράν η κοντύτερη μεταξύ των ανταγωνιστών της και μάλλον η μόνη που έχει μείνει πιστή στο δόγμα των undersized, κάτι που δεν της κοστίζει ως τώρα στην συνολική εικόνα της άμυνας της (οι αντίπαλοι της σουτάρουν με 60% στη ρακέτα, περίπου στους μέσους όρους της λίγκας και κάπως καλύτερα), αλλά της φέρνει ήττες.
Είναι ένα πρόβλημα κατά τη γνώμη μου, διότι σε μεμονωμένα παιχνίδια ο αντίπαλος βρίσκει αμέσως ένα σχέδιο για να χτυπήσει. Αν μάλιστα αναλογιστεί κανείς πως Σερχι και Ντε Κολό δεν είναι ακριβώς σούπερ αμυντικοί, τότε σίγουρα η άμυνα στο 1-5 πικ εν ρολ έχει διαστληματα που είναι αληθινά ευάλωτη. Το χω παρατηρήσει κάμποσο φέτος και για αυτό ίσως ο Ιτούδης καταφεύγει συχνά σε τακτικές (όπως το trapping στα μέτρια εκτελεστικά γκαρντ του ΠΑΟ ή τα hedge out σε Βασκονία και Κάουνας), που δεν βγάζουν και πολύ νόημα εκ πρώτης όψεως. Οι μάχες σώμα με σώμα στα σέντερ σοφά αποφεύγονται και ακολουθούνται τακτικές που ποντάρουν στα γρήγορα πόδια των ψηλών στην περίμετρο και στις περιστροφές ικανών αμυντικών στις θέσεις 2-4 (Χάκετ, Κουρμπάνοφ, Χίγκινς, Κλάιμπερν). Παρεμπιπτόντως, ο Χάινς έχει φέτος μόλις 1,6 αμυντικά ριμπάουντ ανά 20 λεπτά συμμετοχής και ο Χάντερ 2,8 σε λίγο λιγότερα. Και οι δύο έχουν ίδια επιθετικά ριμπάουντ με αμυντικά, ενώ η ομάδα τους εμφανίζεται αληθινά μέτρια στην εξασφάλιση του αμυντικού ριμπάουντ, με τους αντιπάλους να ανανεώνουν το 33,6% των επιθέσεων (5η από το τέλος στην κατηγορία, πηγή badbasket.gr).