Η πρώτη πεντάδα.

1. 15 πόντοι, 7 ασίστ , 25 στο ranking , και όλα αυτά μέσα σε μόλις 15 λεπτά συμμετοχής για τον Κέρτις Τζέρελς, ο οποίος ήταν ο factor X στην νίκη ανάσα της Μιλάνο επί της Μπασκόνια. Ο Τζέρελς εξελίσσεται στην καλύτερη mid season μεταγραφή μέχρι στιγμής, έχοντας προσθέσει στην Μιλάνο το βάθος που της έλειπε την περιφέρεια και έχοντας αφαιρέσει κάμποσο την μπάλα από τα χέρια του τρελο-Γκάουντλοκ. Δεν είναι ότι και ο ίδιος δεν παρασύρεται ποτέ (ίσα ίσα), όμως χθες ήταν πιο ουσαστικός από ποτέ άλλοτε. 

2. Ο Νεμάνια Νέντοβιτς πρόσθεσε το όνομα του στην μακρά λίστα με τους περιφερειακούς που κάνουν πάρτι απέναντι στην άμυνα της Μπαρτσελόνα. 26 πόντοι και 4 ασίστ ο απολογισμός του μεγαλύτερου underachiever της φετινής διαργάνωσης μέχρι στιγμής, ο οποίος τελευταία παίζει πολύ καλύτερα. Η Μάλαγα κέρδισε δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι με υψηλό σκορ, δείχνοντας ότι μπορεί να παίξει και διαφορετικά, επιτέλους. Δεν ισχύει το ίδιο και για την Μπαρτσελόνα, που παρά τις κάποιες προσαρμογές (Οριόλα πίσω στο 5, Βεζένκοφ) έπαιξε πάλι ο,τι να ναι. Μαντήλια Σίτο, τι να κάνουμε, ας πρόσεχες.

3. Οι διατητές της Ευρωλίγκα δείχνουν χαμένοι μέσα στους κανονισμούς-κουλουβάχατα της διοργανώτριας αρχής, επιβάλοντας τιμωρίες αχρειαστες σε ένα σωρό παίκτες. Από τα αντιαθλητικά για ψύλλου πήδημα, μέχρι τεχνικές ποινές για μαλακίες, οι "πορτοκαλί" έχουν αποκτήσει παραπάνω εξουσίες, οι οποίες αύριο μεθαύριο ενδεχομένως να χρησιμοποιηθούν από διάφορους για διάφορους σκοπούς. Αλλος θα διαμαρτύρεται για να επηρεάσει, αλλος θα ουρλιάζει ότι αδικήθηκε. Είναι ένα κανονικό μπάχαλο αυτό που παρακολουθούμε, ουδεμία σχέση έχει με απονομή δικαιοσύνης. Ο Λούκα Ντόντσιτς ήταν το τελευταίο θύμα, θα υπάρξουν και άλλα.

4. Ο παίκτης - έμβλημα της Ζαλγκίρις ήταν καθοριστικός στο ντέρμπι των Λιθουανών με την Μπάμπεργκ, βάζοντας ένα πολύ κρίσιμο τρίποντο στην τέταρτη περίοδο, την στιγμή που το σύνολο του Σάρας ήταν έτοιμο να πέσει στις δαγκάνες του Ντάνιελ Χάκετ. Ο Γιανκούνας ήταν για άλλη μια φορά η σταθερή αξία, παίρνοντας την σκυτάλη από τον εκληκτικό Αρτούρας Μιλάκνις, όταν εκείνος έπαψε να βάζει τρίποντα (6/9). 17 πόντοι και 5 ριμπάουντ ο τελικός απολογισμός του. Στα τελευταία 6 παιχνίδια, παίζει ως ο καλύτερος πάουερ φόργουορντ όλης της διοργάνωσης.

5. Παίζοντας χωρίς το alter ego του, ο Τζέιμς Γκιστ πήρε κάμποσα από τον Λεκαβίτσιους, αλλά κυρίως έβαλε μόνος του την σφραγίδα του στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Εφτιαξε προσωπικές φάσεις, έφτιαξε φάσεις για τους συμπαίκτες του (4 ασίστ) και κυριάρχησε απόλυτα στην άμυνα όταν έβγαινε στην περιφέρεια. Αλλοι μπορεί να έγραψαν καλύτερα νούμερα, όμως στις πλάτες του στηρίχθηκε όλο το οικοδόδημα της εύκολης νίκης των πράσινων επί της Μακάμπι. Το τριφύλλι παίζει απόψε με τον Αστέρα, ο οποίος παρουσιάζει την ιδιαιτερότητα να επιλέγει τους σκρίνερ κατά το δοκούν (Μπιελιτσα, Αντιτς) και λογικά θα προσπαθήσει να κρατήσει τον Αμερικάνο μακριά από τα πικ εν ρολ. Λογικά, πάντα. Λείπει και ο Παππάς, θα δούμε.

Ο Ολυμπιακός

Ενας τρομερός Ολυμπιακός πήρε μία νίκη μεγάλης σημασίας, την στιγμη που οι απουσίες προϊδέαζαν περισσότερο για ήττα μετά επαίνων. Όμως οι ερυθρόλευκοι έπαιξαν για κάμποσα λεπτά εξαιρετικά, προσφέροντας παράλληληα διάφορα διδάγματα περί του πώς έχει εξελιχθεί το άθλημα στον καιρό μας. Ενα από αυτά είναι πως το μπάσκετ, παρότι δεν καταργεί την θέση, δίνει εντούτοις (πλέον) μεγάλη βαρύτητα στους ρόλους. Ενα τριάρι, αν χρειαστεί, μπορεί να γίνει προσωπικός αντίπαλος ενός κοντού σέντερ και να κερδίσει κατά κράτος την μονομαχία. Αυτό έκανε στην αρχή ο Παπανικολάου, μαρκάροντας τον Χάινς στα πικ εν ρολ - με τον Μπόγρη να κρύβεται στον Αντόνοφ - και τελειοποίησε στο τρομερό διάστημα των πρώτων πέντε λεπτών της τελευταίας περιόδου ο Ιωάννης Παπαπέτρου. Ο πιο "παρεξηγημένος" παίκτης του Ολυμπιακού έπαιξε ως σέντερ για περίπου 7 συνεχόμενα λεπτά , μέχρι την αποβολή με 4 φάουλ + 1 flopping του έτερου Παπ. Σε΄αυτό το διάστημα, ο Ολυμπιακός ήταν τροφή για τα μάτια.

Βλέπετε, δεν είναι μόνο το αν θα παραταχθεί σε ένα παρκέ ένα smallball σχήμα, αλλά και το τι θα κάνει κανείς με αυτό. Διότι μπορεί μια switch everything άμυνα να αποφέρει κερδισμένες μπάλες, αλλά ενδεχομένως να μην αρκεί. Οι ερυθρόλευκοι έκαναν όλα τα σωστά πράγματα. Έβαλαν την μπάλα στα χέρια του Σπανούλη, άνοιξαν το γήπεδο σε πλάτος, δεν φοβήθηκαν να τρέξουν και να σουτάρουν τρίποντα στον αιφνιδιασμό (ένα ο Στρέλνιεκς και ένα ο Παπανικολάου από πάσα - διαβήτη του αρχηγού), έστησαν γρηγορα πικ εν ρολ και έβαλαν εξίσου γρήγορα την μπάλα στην καρδιά της ρακέτας. Πάμε να δούμε τι κέρδισε ο Ολυμπιακός σε αυτό το διάστημα , με την πεντάδα με τους τρεις φόργουορντ, σε μερικές χαρακτηριστικές φάσεις transition και γρήγορης επιθεσης. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στην τρίτη από αυτές, η οποία αφορά άστοχο τρίποντο. Γιατί την έχω βάλει; Διότι ο Παπαπέτρου, παίζοντας ως πεντάρι, έχει τραβήξει έξω τον Χάινς και μακριά από την διεκδίκηση του ριμπάουντ. Παρατηρήστε επίσης την τέταρτη και τελευταία, όπου ο Στρέλνιεκς είναι ο σκρίνερ. Και πάλι ο Χάινς μένει εκτός φάσης, με τον Σπανούλη να μην μπαίνει στην λογική του να φάει τον χρόνο.

Μπορεί άραγε ο Ολυμπιακός να παίζει αυτό το μπάσκετ συνέχεια; Και ναι και όχι. Το σχήμα παραείναι χαμηλό και κάποτε πρέπει να παίζουν και οι σέντερ, οι οποίοι είναι τρομερά χρήσιμοι στην ροή της επίθεσης. Η χθεσινή εμφάνιση του Μακλίν το πιστοποιεί. Δεν είναι δυνατόν ένα σύνολο να παίζει συνέχεια small και να αλλάζει ασταμάτητα με τόση ένταση στα σκριν. Αυτό που όμως γίνεται, είναι η ομάδα να απλώνεται σε πλάτος αμέσως και να επιδιώκει την λεγόμενη early offense, χωρίς πολλά πολλά. Με τα επιθετικά όπλα που υπάρχουν στο ρόστερ, μία τέτοια ποιοτική στορφή δεν είναι ανέφικτη, ίσα ίσα. Σε αυτό θα βοηθήσει εάν το ποσοστά των πλάγιων (Παπι, Τόμπσον, Παπ) σταθεροποιηθούν και αν ο Σπανούλης θα επιδιώκει να εκμεταλλευτεί την άμυνα πριν οργανωθεί. Σε κάθε περίπτωση, η καλύτερη άμυνα της Ευρωλίγκα μπορεί να κεφαλοποιήσει τα οφέλη της.

Δεν περιμένω πως στην πρώτη ήττα (ενδεχομένως και αύριο) δεν θα ξαναρχίσει η μουρμούρα. Υπάρχουν πολλοί που είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως και θα αρχίσουμε παλι τα γνωστά. Ο Παπαπέτρου έχει μία και μόνο και θέση, ο Σπανούλης είναι role player πλέον, πάρτε παίκτες. Η εμπιστοσύνη ενός προπονητή στο υλικό του, μπορεί να ανεβάσει κατακόρυφα τόσο την ψυχολογία των παικτών, όσο και την διάθεση τους να προσπαθήσουν για το σύνολο. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε. #metonKyle.

H τακτική

Tι κάνει εκεί αμέτοχος στο τέταρτο δεκάλεπτο ενός ντέρμπι, ο μέχρι στιγμής καλύτερος παίκτης του; Ο Αρτούρας Μιλάκνις (6/9 τριποντα) σταμάτησε να σκοράρει νωρίς, παρόλα αυτά ο Σάρας τον κράτησε στο παρκέ καθόλη την διάρκεια της τελευταίας περιόδου, παίζοντας ως επί το πλείστον μακριά του και βγάζοντας τον ουσιαστικά εκτός συστημάτων. Ετσι, ο Χάκετ έμεινε μακριά από εκεί που παιζόταν η μπάλα, μην μπορώντας να παρενοχλήσει κανέναν. Ο Ιταλός επέστρεψε σε ουσιαστικό ρόλο στο χαμηλό ποστ όταν μπήκε ξανά ο Ουλάνοβας για να παίξει κώλο-κώλο, όμως η Ζαλγκίρις είχε ήδη καταφέρει να μειώσει την αμυντική του επιρροη, μέσω του δολώματος του τρομερού σουτέρ της. Θα επιστρέψουμε σε αυτό , μετά τις γιορτές, ή και πριν.

Χ Factor

Με τον Ρόμπινσον εκτός, ο Άντονι Γκιλ έχει κάνει το λεγόμενο step-up, παίζοντας πλέον και λίγα λεπτάκια ως σέντερ, όταν ο Μπαρτζώκας επιχειρεί να δώσει ένταση. Τέτοια είχε η Χίμκι στο τελευταίο δεκάλεπτο απέναντι στην Εφές στην Μόσχα, όταν με ένα επιμέρους 29-12 καθάρισε το παιχνίδι, παραμένοντας ψηλά στην βαθμολογία. Ο Γκιλ ήταν μέχρι και περυσι ένα τεσσάρι ρακέτας, αθλητικό κλπ κλπ. Το ίδιο είναι και φέτος, με την βασική διαφορά ότι έχει (κρατηθείτε) 76,9% στα τρίποντα. Ο μοντιέ. Οκ, οι προσπάθειες είναι λίγες, μόλις μία ανά παιχνίδι. Και πάλι όμως, ο Γκιλ εξελίσσεται μέρα με την μέρα σε ένα πολυχρηστικό εργαλείο για όλα τα γούστα και σε ένα Μπαρτζωκικό σύμβολο.

Για το τέλος, το avatar

Mιας και λέγαμε για τον Γκιλ, είναι ευκαιρία να γίνει ειδική μνεία στον προσωπικό του αντίπαλο, Ντέρικ Μπράουν. 0/4 τριποντα, 1/6 σουτ και -2 στο ranking σε 22 λετπά συμμετοχής, ο Μπράουν βολόδερνε αμέτοχος στο παρκέ χωρίς ουσιαστικές αρμοδιότητες, καθυστερώντας πολλες φορές (κλασικά) την επίθεση της Εφές. Ο Αταμαν θα αργήσει να βάλει την σφραγίδα του σε αυτό το συνονθύλευμα. Από την αλλη, για ποια σφραγίδα ακριβώς μιλάμε; Ελα μου ντε. Σε κάθε περίπτωση, ο τούρκος κόουτς λογικά θα επιχειρήσει να σφίξει την άμυνα και να αλλάξει την yolo νοοτροπία.  Εχει καταφέρει στο παρελθόν να φτιάξει μαχητικά σύνολα, αν και τα τελευταία δείγματα του δεν ήταν και τα καλύτερα.