Στα αποτελέσματα, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός συνέχισαν με εκτός έδρας νίκες επί του Ερυθρού Αστέρα και της Εφές με τον πρώτο μάλιστα να το κάνει και σχετικά εύκολα. Εύκολο διπλό και για τη Ρεάλ Μαδρίτης επί της Μπάμπεργκ, νέο διπλό της τρομερής Ζαλγκίρις, της οποίας ήταν η σειρά να περάσει πάνω από το κορμί της Βαλένθια. Στα υπόλοιπα παιχνίδια οι γηπεδούχοι υπερασπίστηκαν τα "σπίτια" τους: H Μάλαγα κέρδισε την Αρμάνι, η ΤΣΣΚΑ πήρε το ρωσικό ντέρμπι μίσους από την Χίμκι, μπροστά πάντα στον αφιονισμένο λαό της, η Μπασκόνια έκανε νίκησε με περιπέτειες τη Μπαρτσελόνα με τον Πέδρο Μαρτίνεθ να κάνει εμφάνιση... ηττημένου στις post match δηλώσεις του, ενώ στην αληθινή έκπληξη της αγωνιστικής έλαβε χώρα στο Τελ Αβίβ, όπου η Μακάμπι κέρδισε την Φενέρ, η οποία μάλλον βρίσκεται εν μέσω της υλοποίησης ενός σατανικού σχεδίου, στα περσινά πρότυπα.
Η πρώτη πεντάδα
1.Τζεφ Μπρουκς. Η Μάλαγα δείχνει να "σουλουπώνεται" σιγά σιγά και θα χρειαστεί περισσότερες τέτοιες εμφανίσεις από τον Αμερικανό φόργουορντ, ο οποίος ήταν ο καλύτερος παίκτης του γηπέδου σε ένα ματς που κρίθηκε στο σουτ. Κατάφερε μάλιστα να "κεράσει τον εαυτό του και ένα double double, έχοντας 15π, 6/9δπ, 0/1τρ, 3/4β, 11ριμπ, 1 ασίστ και 1 κλέψιμο, με 26PIR. Αυτά, ντάξει.
2. 3-3. Δύο εκ των τριών βαρύτερων "πολυβόλων" της λίγκας, οι Νάντο Ντε Κολό και Αλέξεϊ Σβεντ βρέθηκαν αντιμέτωποι το βράδυ της Παρασκευής στην αναμέτρηση της ΤΣΣΚΑ με την Χίμκι. Αντί για μια επιθετική ραψωδία, απολαύσαμε το απόλυτο επιθετικό "κοκομπλόκο που αποτυπώθηκε με το άθροισμα των ranking τους να "κολλάει" στο 6 (3-3). Τα δύο "όπλα" αλληλοεξουδετερώθηκαν από δύο σπουδαίους προπονητές και έμειναν πολύ χαμηλά. Ο Γάλλος τελείωσε το ματς με 5π, 0/3διπ, 0/3τρ, 5/5β, 1ριμπ, 1ασίστ και 1λάθος ενώ ο Ρώσος με 16 πόντους, αλλά και 6/13διπ, 0/6τρ, 4/4β, 3ασίστ και 3 λάθη. Ας είναι, για μια φορά θα τους συγχωρέσουμε.
3. Τόκο Σενγκέλια. Αν υπήρχε βραβείο... MVP πρώτου γύρου, θα το έδινα στον Γεωργιανό από σήμερα κιόλας. Έχω την εντύπωση ότι ο Σενγκέλια και ο Βέσελι είναι οι δύο πιο "καυτοί" παίκτες του μήνα που διανύουμε. Ο Τόκο είναι εντυπωσιακός και για ολόκληρο το πρώτο ημίχρονο, έδειχνε ικανός να "σκοτώσει" μόνος του την Μπαρτσελόνα. Η σταθερότητά του καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν, είναι πραγματικά αξιοζήλευτη. Την Παρασκευή πέτυχε 24 πόντους με 5/9διπ, 4/6τρ, 2/2β, 6ριμπ, 2ασ, 2κλ,2 τάπες και δύο λάθη, σε κάτι λιγότερο από 30'. Τρομερός, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τους τρόπους που θα επιχειρήσει να τον περιορίσει ο Ολυμπιακός την επόμενη εβδομάδα.
4. Νικίτα Κουρμπάνοφ. Ήταν η μέρα του! Ο Ρώσος έκανε το καλύτερο φετινό παιχνίδι του και μάλιστα σε παιχνίδι που η ομάδα του έψαχνε κάποιον να βγει μπροστά, λόγω της κακής απόδοσης του ηγέτη της. Τον ρόλο αυτό ανέλαβε κατά το ήμισυ ο Κουρμπάνοφ, ο οποίος προσέφερε στην ΤΣΣΚΑ 18 πόντους με 2/2διπ, 4/6τρ, 2/2β αλλά και 7ριμπ, 4ασ, 1κλέψιμο και κανένα λάθος, με 28PIR σε 27 λεπτά.
5. Γιαν Βέσελι. Συνήθως προτιμούμε νικητές για την ομάδα της αγωνιστικής, αλλά είναι αδύνατο να αρνηθεί κανείς μία θέση στον Βέσελι σήμερα, θα ήταν άδικο. Μέσα στο χάλι της Φενέρ, ξεχώριζε σαν την καλαμιά στον κάμπο και ήταν ο κυρίως λόγος που η Φενέρμπαχτσε δεν διασύρθηκε στο Ισραήλ. Ο Τσέχος σέντερ είναι σε αυτό που ένας μεγάλος δάσκαλος ονόμασε "ημιάγρια κατάσταση" και δείχνει ασταμάτητος στο φινάλε του πρώτου γύρου. Παρά την ήττα της ομάδας του, κανείς δε μπορεί να τον κατηγορήσει ότι δεν έκανε ότι καλύτερο μπορούσε: 18π, 6/11διπ, 6/9β, 6ριμπ, 2 ασ, 1κλ, 1λάθος και 9 κερδισμένα φάουλ!
MVP
Κόρι Χίγκινς. Το βραβείο θα πάει σε αυτόν και όχι στον Τορνίκε Σενγκέλια κι αυτό γιατί ο Γεωργιανός έχει σταθεροποιηθεί σε αυτές τις αποδόσεις τελευταία, ενώ ο Χίγκινς σχεδόν... "εξερράγη" τη σωστή βραδιά, οπότε ας κερδίσει και κάτι. Ο Αμερικανός φόργουορντ ντύθηκε Ντε Κολό και οδήγησε τους Ρώσους στη νίκη με τις 23 από τις 31 μονάδες του ranking του να προέρχονται από τα κερδισμένα φάουλ και τις βολές! Αυτό μάλλον λίγο θα απασχόλησε τον κόουτς Ιτούδη, που είδε τον παίκτη του να πηγαίνει στα αποδυτήρια με 26π, 2/6διπ, 3/6τρ, 14/16β, 3ριμπ, 2ασ, 1λάθος σε 35' στο παρκέ, να παίρνει αυτός από το ένα χέρι την ΤΣΣΚΑ (από το άλλο την κρατούσε ο Κουρμπάνοφ) και να την οδηγεί στη νίκη.
Το ματς της αγωνιστικής
Μπασκόνια - Μπαρτσελόνα. Το παιχνίδι που ξεχώρισε αυτή την αγωνιστική είναι αυτό που φαινόταν αρχικά ότι θα "καθαρίσει" πρώτο. Η Μπασκόνια μπήκε πολύ δυνατά στο ματς, βρήκε από τον Σενγκέλια μία λύση για κάθε πρόβλημα που προσπάθησε να της βάλει ο αντίπαλος και φαινόταν ότι θα κερδίσει με άνεση την προβληματική Μπαρτσελόνα, όταν η κόρνα έστειλε τις δύο ομάδες στα αποδυτήρια με το σκορ να είναι στο 52-35 για τους Βάσκους. Η τρίτη περίοδος συνέχισε στο ίδιο τέμπο για τους γηπεδούχους, που πέρασαν μπροστά ακόμα και με 25 πόντους όταν ο Μπομπουά έκανε το 70-45, τρία λεπτά πριν τη λήξη της τρίτης περιόδου. Από εκείνο το σημείο και μετά, η Μπαρτσελόνα παρουσίασε και πάλι σφυγμό, βρήκε λύσεις στην επίθεση με τον Ναβάρο να δίνει το σύνθημα πίσω από τα 6,75 και θα μπορούσε να πάρει και τη νίκη αν ο ίδιος δεν τα έκανε σαλάτα με απανωτά λάθη και άστοχα σουτ στο τελευταία δύο λεπτά.
Το σουτ
Ο αρχηγός του Ολυμπιακού επέστρεψε με ένα από τα μεγάλα του σουτ 62´´ πριν τη λήξη του αγώνα με την Εφές, με το οποίο έβαλε μπροστά τους "ερυθρόλευκους" με 56-59, καλάθι που αποδείχθηκε καθοριστικό για την τελική έκβαση του αγώνα. Ο Λαρισαίος γκαρντ δείχνει να ανεβάζει σταδιακά "στροφές" μετά την επιστροφή από τον τραυματισμό του και γι'άλλη μια φορά απέδειξε ότι δικαιούται ακόμα να παίρνει τις αποφάσεις στα κρίσιμα.
Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός (Giorgos B.)
Καθώς βλέπω ότι ο Πέτρος δεν μπορεί να κρύψει τον ενθουσιασμό του για τα κατορθώματα του Σπανούλαρου, λέω να πιαστώ από εκείνον και να προσφέρω μία οπτική. Ο Σπανούλης, παίζοντας ως παρτενέρ με τον Ρόμπερτς, δείχνει σαφή διάθεση να μοιραστεί τα οργανωτικά καθήκοντα. Παρόλα αυτά, ο διπλανός του μέχρι στιγμής δεν ανταποκρίνεται σε ευθύνες και απαιτήσεις, υποπίπτοντας σε σφάλματα, αλλά κυρίως χάνοντας ευκαιρίες. Απέναντι στην Εφές ο Ρόμπερτς δεν είδε πάσες σε ελεύθερους συμπαίκτες, ενώ δίστασε να πάρει προσπάθειες από την μέση απόσταση αμέσως μετά από σκριν. Δεν γίνεται έτσι. Ο Σφαιρόπουλος συνεχίζει να τους βάζει παρέα για να δώσει στον Στρέλνιεκς αναβαθμισμένο ρόλο και πιστεύω θα επιμείνει, καθώς ο Λετονός αξίζει να βρει ρυθμό. Στα επόμενα παιχνίδια ο Ρόμπερτς πρέπει να ανέβει, αλλιώς η επιστορφή στην πεπατημένη (Μάντζαρης) πιθανώς να είναι σύντομη.
Παρόλα αυτά, δεν είναι για να κάνει κανείς σαματά. Η ομαδική λειτουργία του Ολυμπιακού είναι στο σημείο αυτό της σεζόν θαυμάσια, κυρίως διότι η παρουσία πσαπρτού των τριών φόργουορντ προσφέρει διάφορες λύσεις. Αυτή την φορά εξέπληξε η μαχητικότητα του Τόμπσον και η clutch συνεισφορά του Παπαπέτρου. Το τρίποντο στο τέλος είναι πολύ δύσκολο, καθώς δεν υπάρχει ο χώρος και ο χρόνος για σωστη μηχανική στο σουτ και πρακτικά η μπάλα παίρνει ώθηση μόνο από τις παλάμες. Τόσο ο Πάπι, όσο και ο αποτελεσματικός (μόνο στην επίθεση) Ουίλτζερ, έκαναν το χρέος τους και πλέον περιμένουν τον Πρίντεζη για να αποφορτιστούν από την κύρια ευθύνη της θέσης. Όσο ο Φεβρουάριος πλησιάζει και οι νίκες έρχονται με καλό ρυθμό, τόσο γίνεται πιο φανερό πως δεν χρειάζεται κάποια βιαστική προσθήκη.
Στην τριφυλλάρα τώρα, οι δύο απανωτές απουσίες του Νικ Καλάθη δεν κόστισαν σε τίποτα και επιπλέον κατέρριψαν για μία ακόμη φορά την εγκυρότητα μία δημοφιλούς ιστορίας. Ήδη από περυσι η απόδοση του Τζέιμς Γκιστ είχε σχετιστεί άμεσα με εκείνη του Νικ και το αντίστροφο. Η πραγματικότητα είναι πως είναι και οι δύο πολύ καλοί παίκτες , που μπορούν να καταστούν ωφέλιμοι σε διάφορα πλαίσια. Για παράδειγμα, οι φετινές αμυντικές επιδόσεις του Αμερικάνου είναι πάνω από όλα τα στάνταρ που μας είχε συνηθίσει, τα οποία ήταν και αυτά υψηλά. Επίσης, η φετινή ευστοχία του πίσω από τα 6,75 κάνει μικρότερη την εξάρτηση από έναν πασέρ ολκής, καθώς όσο να ναι μια σωστή πασα σε πικ εν ποπ μπορεί να την βγάλει και ο ... Λεκαβίτσιους. Για να λέμε τα σύκα σκάφη και τα σκάφη σύκα , ο Λιθουανός έχει ανταποκριθεί σε ο,τι του έχει ζητήσει ο Πασκουάλ μέχρι τώρα. Δεν είναι πολλά , αλλά και τι έγινε; Ο Λεκα μια χαρά τα βγάζει τα λεφτά του.
Κάπου εδώ ξεκινούν και κάποιες ομοιότητες σε σχέση με την αξιοποίηση των δυνατοτήτων του ρόστερ των αιωνίων. Όπως ο Ολυμπιακός περιμένει περισσότερα από τον Ρόμπερτς, το ίδιο συμβαίνει με τον ΠΑΟ και τον Ντένμον. Μάλιστα, σε σχεδόν θαυμαστή αντιστοιχία, ο off guard των πράσινων έχει παιχνίδια στα οποία έχει διαφανεί η ποιότητα του. Τόσο με τον Αστέρα, όσο και (λιγότερο) με την Μακάμπι, ο Ντένμον ήταν θετικότατος. Λεπρομέρεια; Kαι στα δυο παιχνίδια είχε τα περιθώρια να αστοχήσει, χωρίς την απειλή του πάγκου να παραμονεύει. Είναι όμως πιο δύσκολη η θέση του προπονητή απο ο,τι φαίνεται. Όταν το rotation είναι πλήρες, δεν είναι εύκολο να προσφέρονται μονίμως τα περιθώρια της απόκτησης ρυθμού. Back to Petros.
Το avatar
Kέρτις Τζέρελς. Με τους Ντε Κολό και Σβεντ να μπαίνουν με κάποιο μαγικό τρόπο στην πεντάδα και όχι στο άβαταρ, επόμενος στη σειρά έρχεται ο Κέρτις Τζέρελς. Ο γκαρντ της Αρμάνι έπιασε πάτο στο παιχνίδι με τη Μάλαγα και το τάιμινγκ ήταν πολύ κακό. Οκ, η λέξη "αστάθεια" δεν προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη όταν συνοδεύει το όνομα του Τζέρελς, αλλά η αρνητική του εμφάνιση σε ένα εκτός έδρας παιχνίδι που η ομάδα μπορούσε να κερδίσει, όσο να'ναι μας χαλάει λίγο παραπάνω. Ο Πιανιτζιάνι δεν τον κράτησε πάνω από 11 λεπτά στο παιχνίδι. Διέγνωσε έγκαιρα την κακή βραδιά ή του στέρησε τη δυνατότητα ν' αλλάξει την εικόνα του; Φυσικά δε θα μάθουμε ποτέ. Ο Αμερικανός τελείωσε το ματς με ένα ωραιότατο κουλούρι στους πόντους που προέκυψε από 0/4 δίποντα, 2 ριμπάουντ, 1 λάθος και -4 PIR.
Άξια αναφοράς:
*Μόνο από βολές σκόραρε η ΤΣΣΚΑ σε ολόκληρη την τρίτη περίοδο, πετυχαίνοντας 14 πόντους από 16 βολές.
*Η Μακάμπι σημείωσε το high score της αγωνιστικής στα ριμπάουντ, με 42, απέναντι στην ομάδα του καλύτερου σέντερ της αγωνιστικής, Γιαν Βέσελι.
*Με το ασύλληπτο 66,7% (8/12) στα τρίποντα έκλεισε το ημίχρονο η Μπασκόνια
*20/20 βολές η εκνευριστική σε αυτόν τον τομέα Ρεάλ Μαδρίτης
