Η πρώτη πεντάδα

1. Ο Ρώσος ηγέτης της Χίμκι σούταρε 17 ολόκληρα τρίποντα απέναντι στην Μάλαγα, ευστοχώντας μόλις στα 5 και παίρνοντας πάνω του ένα σωρό σκοτωμένες επιθέσεις. Εβγαλε μόλις 1 ασίστ, ζωγραφίζοντας σχεδόν μόνος του τον πιο παραξενο αγωνιστικό πίνακα της φετινής σεζόν μέχρι στιγμής. Η Χίμκι, βλεπετε, είχε στο σύνολο έναν υψηλότατο αριθμό τελικών πασών (22), παρόλα αυτά το παιχνίδι της έμοιαζε έρμαιο της προβλέψιμης τάσης του Σβεντ να τα παίρνει όλα πάνω του. Η ομάδα του Μπαρτζώκα σούταρε επίσης 37 (!) ολόκληρα τρίποντα και παρά τα καλά ποσοστά, προδόθηκε τελικά από τις χαμένες κατοχές . Η Μάλαγα είχε 11 παραπάνω και έτσι κέρδισε ένα παιχνίδι που θεωρητικά είχε πάει στα μέτρα του αντιπάλου. Για μια φορά όμως, οι Ανδαλουσιάνοι ήταν όντως πολύ εύστοχοι.

2. 16-6-7 αυτή την φορά για τον Λούκα Ντόντσιτς, ή αλλιώς τον καλύτερο παίκτη του ισπανικού κλάσικο, το οποίο η Ρεάλ κέρδισε σχετικά εύκολα. Η Μπαρτσελόνα, άλλωστε, προσφέρεται για να κάνει καλύτερο τον οποιονδήποτε αντίπαλο, έτσι όπως παίζει φέτος. Μετά τον Βεζένκοφ, το νέο θύμα του Σίτο Αλόνσο ακούσει στο όνομα Πέτερι Κόπονεν. Είναι Φινλανδός και στα τελευταία παιχνίδια παίρνει δεν παίρνει 10 λεπτά συμμετοχής. Ομως μην ξεφεύγουμε, ο 18χρονος είναι το θέμα μας. Παρακάτω κάνει μία απολαυστική παρανομία, του την συγχωρούμε.

Pongan ustedes el adjetivo. Doncic. ? pic.twitter.com/85dKKlth5D

— KIA en Zona ? (@kiaenzona) December 14, 2017

3. Ο Κέβιν Πάνγκος έβαλε πιθανώς τα δύο πιο κρίσιμα τρίποντα, που κράτησαν την Ζαλγκίρις κοντά στην Φενέρ και σήμαναν την έναρξη της ανατροπής από ένα σημείο που συνήθως οι αντίπαλοι του Ζοτς δεν γυρνάνε. Ο Καναδός πέτυχε διάφορα κρίσιμα καλάθια στην ροή του παιχνιδιού, δεν φοβήθηκε ούτε τον Βέσελι και τελικά ολοκλήρωσε μία σπουδαία εμφάνιση με 22 πόντους, 4/5 τρίποντα και 7 ασίστ. Στο αναβαθμισμένο φετινό του ρόλο ανταπκρίνεται εξαιρετικά. Εχει 12,8 πόντους, 50% πίσω από το τόξο και 5,7 τελικές πάσες. Το περίεργο; Εχει σουτάρει όλες και όλες 11 βολές συνολικά, ευστοχώντας μόνο στις 6. Ντονγκ!

4. Τέταρτος γκαρντ στην ίδια πεντάδα , ο Τζέιμς Φελντέιν ήταν απλώς εκπληκτικός στην νίκη του Αστέρα μέσα στην Βαλενθια, παίζοντας μάλιστα ως ο βασικός οργανωτής στο μεγαλύτερο μέρος της crunch time. Ενα μεγάλο credit αξίζει και στον προπονητή Αλιμπίγεβιτς, ο οποίος απέσυρε τον Ρότσεστι, προκειμένου να πετύχει την ανατροπή μιας διαφοράς 10 πόντων με ball handlers τον πρώην πάικτη του ΠΑΟ και τον άσημο φόργουορντ Ντέγιαν Νταβίντοβατς. Με αυτό το σχημα στην περιφέρεια ο Αστέρας απέκτησε μάκρος, παίζοντας τρομερή άμυνα όταν όλα έγερναν προς την πλευρά των αντιπάλων. Αντιτς και Μπιέλιτσα ήταν επίσης πολύ καλοί στα αμυντικά τους καθήκοντα. Πίσω στον Φελντέιν, τελείωσε με 26 πόντους και 5 ασίστ.

5. Κλείνουμε την περίεργη πεντάδα της αγωνιστικής, με ποιον άλλον, τον τρομερό Κέι Σι Ρίβερς, ο οποίος κράτησε μόνος του τον ΠΑΟ στο δύσκολο πρώτο ημίχρονο, ευστοχώντας σε 4/5 τρίποντα σε αυτό το διάστημα και 6/9 συνολικά. Ο Ρίβερς στο τριφύλλι παίζει συχνά σαν σουτέρ ρυθμού, με τους υπόλοιπους να τον ψάχνουν επίμονα πίσω από τα σκριν , αν βάλει το πρώτο. 20 πόντοι στο σύνολο, αλλά η καθοριστική παρουσία είναι εκίνη που του δίνει το πρόκριμα. Μιας και μιλάμε ...

Ο Παναθηναϊκός

15/28 τρίποντα για τους πράσινους απέναντι στην Μιλάνο, οι οποίοι συνεχίζουν σε πείσμα διάφορων επικριτών να σουτάρουν κάμποσα τρίποντα. Επίσης, συνεχίζουν να τα βάζουν και να έχουν μία αποτελεσματική επίθεση. Βρίσκω άτοπη την κριτική επί αυτού του φαινομένου, καθώς το τριφύλλι διαθέτει εξαιρετικούς πλάγιους σουτέρ και το σχέδιο του Πασκουάλ είναι να μεταφέρεται η μπάλα σε εκείνους. Συνεπώς, δεν μιλάμε για γιουρούσι, αλλά για κάτι που είναι βασικός άξονας του παιχνιδιού. Κάποιες φορές τα ποσοστά οφείλονται στις καλές ατομικές βραδιές, όμως κάποιες αλλες στα σωστά σουτ. Η χθεσινή ανήκει στις δεύτερες. Αν ήμουν φίλος της ομάδας (είμαι Ολυμπιακάρα) , θα προβληματιζόμουν περισσότερο για την αμυντική εικόνα χωρίς τον Γκιστ , για την μηδαμινή προσφορά Βουγιούκα και Όγκαστ και για το συνεχόμενο 3-guard rotation στην περιφέρεια.

Επίσης, έχει πλέον πολύ ενδιαφερον να δούμε πώς θα τα πάει ο Παναθηναϊκός χωρίς τον Καλάθη, στα επόμενα παιχνίδια. Η βλακώδης αποβολή του Τζόρνταν Θίοντορ βοήθησε κάμποσο , ώστε να μην φανεί η απουσία του Νικ στο τέταρτο δεκάλεπτο, όμως τέτοια τύχη δύσκολο να συνεχιστεί. Ο Ντένμον θα κληθεί να ξαναμπεί και θα έχει τις ευκαιρίες του, ενώ θα ανέβουν και τα λεπτά του Λεκαβίτσιους. Ο Λιθουανός χθες τα πήγε μια χαρά, όπως σε γενικές γραμμές μια χαρά τα πήγε και ο Γκάμπριελ. Και πάλι όμως, την μοίρα του παιχνιδιού καθόρισε το διάστημα συνύπαρξης Γκιστ - Καλάθη στο γ δεκάλεπτο, καθώς η άμυνα τους άλλαξε τα πάντα. Σε αυτό το διάστημα οι πράσινοι κατάφεραν και να σκοράρουν, παίζοντας χωρίς την μυστηριώδη παρουσία του Θανάση Αντετοκούνμπο. Η περίπτωση του τελευταίου χρήζει ανάλυσης, μια άλλη φορά όμως.

Χ Factor

H εκπληκτική άμυνα του Ντάνιελ Χάκετ στο χαμηλό ποστ (όπου έβγαινε περίπου σκόπιμα στις αλλαγές) αποσυντόνισε πλήρως την επίθεση του Ολυμπιακού και βοήθησε όσο τίποτα τον Αντρέα Τρινκιέρι να πετύχει ακόμη μία ανατροπή. Μακλίν και Πρίντεζης δεν κατάφεραν να κερδίσουν από εκείνον ούτε μία προσωπική φάση στην τέταρτη περίοδο, την ίδια στιγμή που οι ιδέες για οτιδήποτε άλλο στέρεψαν. Ο Χάκετ ήταν εξαιρετικός και στην άλλη πλευρά του γηπέδου, σπρώχνοντας γρήγορα την μπάλα και πετυχαίνοντας 13 πόντους.

Η ματσαρα της αγωνιστικής.

Το τρομερό 89 90 της Ζαλγκίρις στην Πόλη τα είχε όλα. Θέαμα, τρίποντα, φωνές, αμφιλεγόμενες διαιτητικές αποφάσεις και (προπάντων) μία υψηλού επιπέδου προπονητική μονομαχία στις άκρες του παρκέ. Σάρας και Ζοτς έβγαλαν ένα σωρό όπλα από την φαρέτρα, τόσο από άποψη τακτικών , όσο και προσώπων. Πρωτότυπα αμυντικά σχέδια και από τους δυο, οι Άξελ Τουπάν και Τζίτζι Ντατόμε σε ειδικές αποστολές εκτός ρόλου και διάφορα άλλα , στα οποία υπόσχομαι να επιστρέψω σύντομα. Τελικά, το παιχνίδι τελείωσε με μία φιλοσοφική νότα, όπως ταιριάζει σε κάθε αληθινό έργο τέχνης.

12'' πριν το τέλος η Ζαλγκίρις είναι μπροστά με ένα πόντο και εξασφαλίζει το αμυντικό ριμπάουντ. Ο Βασίλιε Μίτσιτς σπρώχνει την μπάλα γρήγορα, την δίνει στη γωνία, ο Μιλάκνις ευστοχεί στο τρίποντο της οριστικής νίκης και ο ... Σάρας εκρηγνυται. Πού αραγε είναι το σωστό και πού το λάθος, ποια τα όρια μεταξύ της προπονητικής γραμμής και της πρωτοβουλίας του παίκτη; Αν η Φενέρ είχε κάνει φάουλ και έμπαινε μόλις μία βολή θα ήταν καλύτερα; "Θύμωσα γιατί πίστεψα ότι [το σουτ] δεν είχε λογική. Επρεπε να είχαμε ελέγξει το παιχνίδι. Αλλά εκ του αποτελέσματος, κάθε σουτ που πηγαίνει μέσα είναι ένα καλό σουτ." Καταλαβατε; Aν όχι δεν πειράζει. Η φιλοσοφία είναι για να βάζει νέα ερωτήματα , όχι για να απαντά σε όσα υπάρχουν.

Jar Jar

Ο Μπόγιαν Ντούμπλιεβιτς είχε μόλις 2/6 σουτ και 4 πόντους, αποτυγχάνοντας για μία ακόμη φορά να βοηθήσει επιθετικά την ομάδα του στην φετινή Ευρωλίγκα. Σε κρίσιμα σημεία του παιχνιδιού μάλιστα, ηττήθηκε κατά κράτος από τον βετεράνο Μπιέλιτσα. Ο Μαυροβούνιος ήταν να τον λιμπίζονται οι πάντες το καλοκαίρι, αλλά μέχρι στιγμής μάλλον απογοητεύει. Παιρνει λιγότερες μπάλες και βγαίνει ελάχιστα στην περίμετρο, με τον προπονητή του να μην εκμεταλλεύτεται τις ικανότητες του ως stretch. Για παίκτη τέτοιου ρεπερτορίου, ο μέσος όρος κάτω των 10 πόντων κρίνεται απογοητευτικός.

Jedi Master

Ο Βενσάν Πουαριέ της Μπασκόνια ήταν ο πρωταγωνιστής της μεγάλης νίκης των Βάσκων μέσα στην έδρα της Εφές με 81 - 82. Ο Γάλλος πέτυχε 16 πόντους, μάζεψε 12 ριμπάουντ , μοίρασε 3 ασίστ και μοίρασε 5(!) μπλοκ, παίρνοντας τον τίτλο του MVP της αγωνιστικής. Επιπλέον, έβαλε και τις νικητήριες βολές 3'' πριν το τέλος, για να δώσει στους απρόσεκτους Τούρκους αυτό που σίγουρα άξιζαν: την ήττα. Τρία λεπτά πριν το τέλος οι παίκτες του Περάσοβιτς προηγήθηκαν με 79 - 71 , απλώς για να πιουν όλο τον Βόσπρο στην συνέχεια, αιχμάλωτοι των ηλιθιοτήτων της τριάδας Μακόλουμ - Ντράγκιτς και Σίμον. Ο Ντέρικ Μπράουν  το μόνο που κατάφερε ήταν κάποια αεροπλανικά και κάπως έτσι η πολύ πιο μυαλωμένη Μπασκόνια έφυγε με ανέλπτιστο διπλό. Πίσω στον πρωταγωνιστή μας, ο Πουαριέ έκανε για πρώτη φορά τόσο αισθητή την παρουσία του. Ο Μαρτίνεθ εμπιστεύεται τον ύψους 2,13 σέντερ, συνεπώς θα τον παρακολοθούμε στην συνέχεια.

Η φάση

Υπάρχουν δύο παίκτες της Φενέρ που κάνουν εκπληκτικά πράγματα φέτος. Ο ένας είναι ο Γιαν Βέσελι. Καθώς ο Τόμπσον κινείται σε ρηχά νερά, ο Τσέχος καλείται να κάνει σχεδόν τα πάντα και μέχρι στιγμής το πετυχαίνει, παρά τα μέτρια νούμερα σε ριμπάουντ. Είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της άμυνας της Φενέρ και εκείνος που θα δώσει τα περισσότερα σκριν. Πέρα από αυτά τα βαρετά όμως, είναι επίσης ο πιο θεαματικός ψηλός της Ευρωλίγκα. Αμάν!

Και κάτι ακόμη

Λοιπόν , φτιάχνω κατσικάκι σήμερα. Στην Βαρκελώνη δοκίμασα μερικές κρασάρες , και μιας και είμαι σε ισπανικό mood ακόμη, θα βάλω δίπλα του μία Rioja Crianza 2012, από τον Protos. Η Rioja ειναι η πιο διάσημη περιοχή για το Tempranillo και τα κρασιά της χωρίζονται βασικά σε τέσσερις κατηγορίες. Όπως διαβάζω, όταν λέμε Crianza εννοούμε σύνολο 1+1 χρόνο παραμονή σε μεταχειρισμένο βαρέλι και μπουκάλι αντίστοιχα, και μιλάμε για ένα καθημερινό καλό κρασί, χωρίς μεγάλες δυνατότητες παλαίωσης. Αρα, το 2012 είναι ο,τι πρέπει, θα του αλλάξω τα φώτα. Στην υγεια σας.