Από τον Φλεβάρη κι ύστερα, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας βρίσκεται σε μια ασυνήθιστη -για τα δεδομένα της- κατάσταση, καθώς δεν μπορεί να σταυρώσει νίκη. Σε αυτό το διάστημα, έχασε δύο φορές εντός έδρας από την πρωτοπόρο της VTB, Ούνικς, καθώς και μέσα-έξω από την τρίτη Ζενίτ. Πέραν της είδησης του ότι δεν είναι πρώτη, αποκορύφωμα ήταν τα αποκαρδιωτικά αποτελέσματα της με την Πάρμα στο Περμ (84-80) και την Ενισέι στο σπίτι της (65-74).

Η πρώτη σεζόν της Euroleague με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας να μην βρίσκεται σε αυτήν είναι σε εξέλιξη. Ως γνωστόν, οι Μοσχοβίτες, μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αποτέλεσαν γρήγορα παρελθόν από τη διοργάνωση για το φινάλε της περσινής χρονιάς, κατόπιν απόφασης των μετόχων της Λίγκας, ενώ δεν επέστρεψαν ούτε για τη σεζόν 2022-23, με την “τιμωρία” να εξακολουθεί να υφίσταται. Οι επικεφαλής του συλλόγου έχουν καταστήσει σαφές πως κινούνται νομικά, αλλά για μια στιγμή: υπάρχει και μια ομάδα που “μένει πίσω” και έχει υποχρεώσεις που τρέχουν. Αλήθεια, πως κυλά η -πρωτόγνωρη- σεζόν της “Αρκούδας” μακριά από την Euroleague;

To νέο πρόβλημα τραυματισμού του Νίκολα Μιλουτίνοφ ανάγκασε την ΤΣΣΚΑ να κινηθεί στην αγορά για να βρει το αντικαταστάτη του, για όσο διάστημα αυτός θα βρίσκεται εκτός αγωνιστικών υποχρεώσεων. Τα προβλήματα για τον Σέρβο σέντερ δε λένε να σταματήσουν εδώ και δύο χρόνια -θυμίζω ότι έχασε το φάιναλ φορ της Κολωνίας- με αποτέλεσμα ο κόουτς Ιτούδης να χάνει ξανά τη σταθερά του στη ρακέτα και έναν εκ των κορυφαίων σέντερ στην Ευρώπη. Toυλάχιστον αυτή τη φορά η απουσία θα περιοριστεί σε ορισμένες εβδομάδες και ευτυχώς για τον οργανισμό αυτή την περίοδο δεν κρίνονται τίτλοι.

Γεμάτοι σασπένς, αγωνία και ωραίο μπάσκετ οι δύο ημιτελικού του φάιναλ φορ της Ευρωλίγκα, στους οποίους επικράτησαν Εφές και Μπαρτσελόνα, με πολύ διαφορετικούς τρόπους. Η πρώτη απέφυγε την πλήρη ανατροπή της ΤΣΣΚΑ, η δεύτερη πήγε σε όλο το παιχνίδι δίπλα δίπλα με τη Μιλάνο, για να ξεχωρίσει ελάχιστα στο τέλος. Πάμε να δούμε τα σημεία που έκριναν τους νικητές, δια χειρός Pete και Ευάγγελου.

Από όπου και να το πιάσεις, ο ημιτελικός μεταξύ της ΤΣΣΚΑ και της Εφές είναι ο ημιτελικός που θέλουμε να δούμε. Πρόκειται για τις δύο καλύτερες επιθέσεις της φετινής Ευρωλίγκα, για τις δύο ελκυστικότερες διεκδικήτριες του τίτλου στο φάιναλ φορ της Κολονίας, όπως και για τις δύο ομάδες που θα θέλαμε να δούμε στην κορυφή, όσοι/όσες δεν υποστηρίζουμε από τα παιδικά μας χρόνια Μιλάνο ή Μπαρτσελόνα. Είναι καλό να επικρατούν τα σύνολα που παίζουν με συνέπεια ωραίο μπάσκετ, διότι αφήνουν παρακαταθήκη τη συνταγή τους για τους επόμενους.

Το σίριαλ που ξεκίνησε πριν κάποιες ημέρες σχετικά με την παραμονή ή όχι του Mike James στην CSKA, τόσο μέσω τοποθετήσεων του ίδιου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όσο και μέσω της ανακοίνωσης της ρωσικής ομάδας για περιστατικό που συνέβη στα αποδυτήρια, έμοιαζε προορισμένο να λήξει με οριστική ρήξη. Όμως, η τελευταία τοποθέτηση των εμπλεκόμενων έδωσε τις απαντήσεις, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πως οι δυναμικές που δημιουργούνται σε έναν οργανισμό δεν είναι τόσο απλές, όσο τείνουμε να πιστεύουμε ορισμένες φορές. Έτσι, James και CSKA συνεχίζουν κανονικά μαζί στον δρόμο για το φάιναλ φορ της Κολωνίας και τη διεκδίκηση του βαρύτιμου τροπαίου της Euroleague. Το κείμενο που ακολουθεί θα επικεντρωθεί - εν τέλει- στα δρώμενα του Αμερικανού guard στη Μόσχα από το καλοκαίρι του 2020, όταν και υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο.

Μετά τις τέσσερις πρώτες στροφές της Ευρωλίγκα, τα περισσότερα από τα βαριά χαρτιά της διοργάνωσης έχουν ξεκινήσει άσχημα. Η Μακάμπι, η Ρεάλ και η Εφές βρίσκονται στο 1-3, ενώ λίγο πιο πάνω, η ΤΣΣΚΑ δείχνει επίσης να ψάχνεται, σε ένα διόλου πειστικό 2-2. Συμβαίνει κάτι ιδιαίτερο; Όχι απαραίτητα, αν και οι περιπτώσεις είναι μεταξύ τους διαφορετικές. Για παράδειγμα, Ισπανοί και Τούρκοι δύσκολα μπορούν να επικαλεστούν προβλήματα χημείας, κι ας λείπει ο Λάρκιν στους δεύτερους. Αντίθετα, τόσο η Μακάμπι, όσο και η ΤΣΣΚΑ, μάλλον βρίσκονται σε φάση αναγνώρισης των νέων τους ρόστερ, τα οποία δημιουργούν πολύ συγκεκριμένες προκλήσεις. Πάμε να δούμε μερικά βασικά πραγματάκια για τις ομάδες, σε μία προσπάθεια να διελευκάνουμε το μυστήριο της μέτριας εκκίνησής τους (στατιστικά από την Ευρωλίγκα και το Real Gm).

Mε τη σεζόν να έχει λάβει πρακτικά τέλος από την αρχή της πανδημίας, το ενδιαφέρον για το ευρωπαϊκό μπάσκετ περιορίστηκε στην καλοκαιρινή περίοδο και στις μετακινήσεις των παιχτών ενόψει της νέας αγωνιστικής σεζόν. Η ομάδα που μοιάζει να βρίσκεται μπροστά στην άτυπη κούρσα για την πρωταθλήτρια μεταγραφών έως τη στιγμή που γράφεται το κείμενο είναι η ΤΣΣΚΑ, με την απόκτηση δύο εκ των κορυφαίων παιχτών στις θέσεις των «ψηλών», των Τόρνικε Σενγκέλια και Νίκολα Μιλουτίνοφ, κινήσεις που έμοιαζαν αναμενόμενες ήδη από το περσινό καλοκαίρι.

Η άφιξη του Τόκο Σενγκέλια στη Μόσχα αποτελεί μια σπουδαία κίνηση από την ΤΣΣΚΑ, η οποία θα ισχυροποιήσει σημαντικά τη γραμμή κρούσης της ομάδας του Δημήτρη Ιτούδη, ενόψει της περιόδου 20/21. Η μέχρι πρότινος σημαία της πρωταθληματικής Μπασκόνια αλλάζει στέγη, αλλά για να συμβεί αυτό, έπρεπε να ανοίξει... χώρος. Η "αρκούδα" αποδέσμευσε πρόσφατα τον διεθνή φόργουορντ, Αντρέι Βοροντσέβιτς, έναν παίκτη - σταθερά στη σύγχρονη ιστορία της.

Κατά καιρούς ο Κώστας Κουφός αμφισβητείται έντονα, ιδίως από τους Έλληνες φιλάθλους, οι οποίοι τείνουν να εξελιχθούν στους πιο αυστηρούς επικριτές του διεθνούς σέντερ, λες και αποτελεί μέλος της ομάδας τους. Σίγουρα η μη παρουσία του σε προσπάθειες της Εθνικής Ομάδας των τελευταίων ετών δημιούργησε μια αρνητική προκατάληψη προς το πρόσωπο του που έφερνε στο προσκήνιο μια σειρά από κουλές αιτιάσεις (τύπου "ανθέλληνας", "φοβάται μη τραυματιστεί", "φραγκοφονιάς"), αλλά αυτό καμία σχέση δεν έχει με το συλλογικό επίπεδο και τη φετινή του σεζόν στην Μόσχα. Ας δούμε λίγο τι πήγε στραβά.