Ο Ντάνιελ Τάις είναι ένας από αυτούς τους παίκτες που κάνουν πολλούς που παρακολουθούν το άθλημα της καλαθόσφαιρας, να τον εκτιμούν για λόγους που σχεδόν άπτονται της μεταφυσικής. Το ότι δεν είναι τρομερός σε τίποτα, συχνά μας κάνει να αναρωτιόμαστε τι είναι αυτό που μας κάνει να τον θεωρούμε αν όχι πολύτιμο, σίγουρα χρήσιμο. Ας προσπαθήσουμε να δώσουμε μερικές πιθανές εξηγήσεις στον παραπάνω προβληματισμό, με τον συνήθη τρόπο της συνδιαμόρφωσης μέσω κειμένου-σχολίων και να συζητήσουμε τις εντυπώσεις που έχει αφήσει έως τώρα στο NBA, τις οποίες θεωρώ συμπαθητικότατες. Εσείς;
Πέντε λεπτά και δεκαπέντε δευτερόλεπτα. Τόσο χρειάστηκε για να κοπάσουν τα όνειρα των Celtics και να ανατραπούν τα σχέδιά τους για τη φετινή σεζόν, μετά τον σοκαριστικό τραυματισμό του Gordon Hayward στο εναρκτήριο ματς του πρωταθλήματος. Μετά την περσινή παρθενική all-star χρονιά του, ήταν δεδομένο πως ο πρώην σταρ των Jazz θα είχε ξεχωριστό ρόλο στα σχέδια του Brad Stevens, του προπονητή του απ’ τα κολλεγιακά χρόνια στο Butler. Μετά το αρχικό σοκ, που ήταν παραπάνω από εμφανές στις αντιδράσεις των παικτών ειδικά στο πρώτο ημίχρονο της πρεμιέρας στο Cleveland, η ομάδα της Βοστώνης έδειξε να αντιδρά και πλέον καλείται να ανασυνταχθεί και να προσαρμόσει τα σχέδιά με βάση τα νέα δεδομένα. Οι Celtics στα πρώτα πέντε -έξι παιχνίδια εμφάνισαν κάμποσα ενθαρρυντικά σημάδια και παρά το τεράστιο πισωγύρισμα έχουν τους λόγους τους να παραμένουν αισιόδοξοι.
Danny Ainge trusts the process
Λ: Τι λες για το Νο1 ρε Μπιλ; Φουλτζ εύκολα;
Μπ: Ε ναι ρε Λεο, τι άλλο; Οι Σίξερς τι βλέπεις να κάνουν στο 3;
Λ: Χμμ, έχει ζουμί η υπόθεση. Μ’ αρέσει πολύ ο Φοξ σαν επιλογή.
Μπ: Ναι όντως, αν και βλέπω τον Τζάκσον πιο πιθανό.
Λ: Σίγουρα παίζει. Δεν ρωτάς και τον Ηλία να σου πει μια γνώμη;
Μπ: Καλή ιδέα.
«Dogfight», «Barfight», «Πάνελ μεσημεριανής εκπομπής με καλεσμένο τον Άδωνι Γεωργιάδη». Όλοι οι παραπάνω χαρακτηρισμοί μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να περιγράψουμε σύντομα τη σειρά ανάμεσα στους Wizards και τους Celtics. Πρoχθες ο Wall έστειλε με τρίποντο τη σειρά στο 11ο και τελευταίο της παιχνίδι. Και όχι ,η σειρά δεν πήγε σε game 7. Γιατί φέτος οι δύο ομάδες έχουν αναμετρηθεί 10 φορές και κάθε παιχνίδι είχε ένταση Play Off. ’Eχουν μοιραστεί τις νίκες και θα αγωνιστούν στην ιστορική έδρα των Celtics με έπαθλο μια πρόκριση γοήτρου αρχικά και κατά δεύτερον την ευκαιρία να δοκιμάσουν τη τύχη τους απέναντι στον Βασιλιά.
Η σειρά μεταξύ των Celtics και των Bulls βρίσκεται στο 2-2 και έχει κυλήσει εντελώς διαφορετικά απ’ ότι θα περίμενε κανείς με κάμποσα αλλόκοτα, αν μη τι άλλο, συμβάντα μέχρι στιγμής. Το πιο προφανές είναι πως στα πρώτα τέσσερα παιχνίδια η γηπεδούχος ομάδα δεν έχει κερδίσει καμία φορά. Η ιστορία της σειράς επομένως θα μπορούσε να χωριστεί σε δύο ξεχωριστά μέρη α) στα ματς στη Βοστώνη και β) στα ματς στο United Center.
Πριν λίγες μέρες δημοσιεύσαμε ένα κείμενο σχετικά με το λαμπρό μέλλον των Boston Celtics. Ο καλός φίλος Νίκος Ραδικόπουλος από το αδερφό σάιτ Theballhog είχε κάποιες ενστάσεις και τις δημοσίευσε στο γκρουπ που έχουν στήσει τα παιδιά, όπου το κύριο θέμα είναι το ΝΒΑ και το Fantasy Game. Όπως θα δείτε η τοποθέτηση του Νίκου, είναι πολύ καλά επιχειρηματολογημένη, και μου έδωσε την αφορμή να εμβαθύνω περισσότερο κάποια από τα σημεία που στο αρχικό κείμενο δεν είχαν ξεκαθαριστεί. Παρακάτω μπορείτε να δείτε τόσο την τοποθέτηση του Νίκου όσο και την απάντησή μου. Για όποιον του αρέσει το ΝΒΑ και θέλει να συμμετάσχει περισσότερο στην παρέα του γκρουπ που έχουν στήσει οι φίλοι του Theballhog, μπορεί να κάνει like τη σελίδα του γκρουπ στο Facebook και να συμμετάσχει ενεργά στην ιντερνετική παρέα που έχουμε στήσει (πιο κλισέ δεν γινόταν).
Το ΝΒΑ έχει μπει πλέον για τα καλά στην τελευταία ευθεία πριν τα Play Off και την τελευταία φορά που τα είχαμε πει, ήταν όταν αναλύσαμε τις ανταλλαγές που έγιναν τις τελευταίες μέρες της μεταγραφικής περιόδου, σε μια κουβέντα μας με τον Βασίλη. Ένα κομμάτι της συζήτησης που δεν το αναδημοσιεύσαμε, αφορούσε το μέλλον των αγαπημένων του Celtics, μια από τις ομάδες που θεωρώ ότι θα μας απασχολήσουν πολύ έντονα τα επόμενα χρόνια. Παρά την αδράνειά τους την τελευταία μέρα των ανταλλαγών και παρότι οι φήμες φούντωναν ότι ένας από τους Jimmy Butler και Paul George θα κατέληγε στη Βοστόνη, θεωρώ ότι οι Κέλτες βρίσκονται στο καλύτερο σημείο από ποτέ ώστε να χτίσουν μια πολύ καλή ομάδα για τα επόμενα χρόνια που θα μπορέσει να διεκδικήσει το πρωτάθλημα με αξιώσεις.
Σχεδόν σε κάθε "τελευταίο" παιχνίδι του Κόμπε Μπράιαντ γινόταν ένας χαμός, είχε προνοήσει πολύ καλά για εκείνο ο ίδιος, οι Λέικερς (που τον έβαζαν να παίζει ασταμάτητα) και το απαράμιλλο αμερικάνικο μάρκετινγκ. Η τελευταια χρονιά του Κόμπε ήταν μια περιοδεία, με περίπου 29 συν έναν επίσημους αποχαιρετισμούς και άλλα τόσα τιμητικά βίντεο. Μέχρι και στην Βοστώνη είχαν φροντίσει να ετοιμάσουν κάτι για το αντίο ενός εκ των κορυφαίων όλων των εποχών. Η ανακοίνωση της επικείμενης αποχώρησης από την αρχή της σεζόν έπιασε τους επικοινωνιακούς της σκοπούς, και για μία ολόκληρη σεζόν ο σταρ του L.A. ήταν ασταμάτητα στο επίκεντρο, με τα φώτα των προβολέων στημένα επάνω του. Πολύ πιο αθόρυβα, φέτος αποσύρεται ένας κάποιος Πολ Πιρς.
Το πρώτο θέμα των βοστονέζικων media αυτόν τον καιρό είναι η πορεία των New England Patriots προς το Super Bowl και ο επικειμενος τελικός της περιφέρειας με τους Pittsburgh Steelers, κάτι το απολύτως φυσιολογικό. Στο Basketball Guru δεν θα ασχοληθούμε με τους Patriots (αν και θα μπορούσαμε είναι η αλήθεια), αλλά με μια άλλη ομάδα της Μασαχουσέτης και την εξαιρετική πορεία της το τελευταίο διάστημα.
Οι Boston Celtics είναι χωρίς αμφιβολία μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ομάδες να παρακολουθήσει κανείς, όχι μόνο λόγω των αγωνιστικών περπαγμένων εντός παρκέ, αλλά και λόγω του συνολικού project που τρέχουν τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά τον “αποχωρισμό” από τους δικούς τους Big-3. Έτσι, με τη σεζόν στο NBA να είναι σε πλήρη εξέλιξη, είναι ήδη μια καλή ευκαιρία (αν και τα μόλις έξι παιχνίδια είναι πολύ μικρό δείγμα για ασφαλή συμπεράσματα) να αναφέρουμε κάποια πρώτα στοιχεία που έχει δείξει η ομάδα της Βοστώνης αλλά και μερικά απ’ αυτά που περιμένουμε στη συνέχεια.