Tα σκηνικά ανάμεσα στις δυο ομάδες αρκετά, με πιο πρόσφατο το χτύπημα του Oubre στον Olynyk. Αν βρισκόμασταν στη δεκαετία του ’90 ,οι αψιμαχίες θα πέρναγαν απαρατήρητες, καθώς δεν θα είχαν τίποτα ξεχωριστό. Θα αποτελούσαν τον κανόνα και όχι την εξαίρεση. Στη σημερινή εποχή όμως, το NBA αντιμετωπίζει από τη μία πλευρά τη μεγαλύτερη εισροή ταλέντου στην ιστορία του και από την άλλη μια άνευ προηγουμένου πόλωση ανάμεσα στους Warriors και τους Cavaliers. Την ώρα που οι δύο αυτές ομάδες σχημάτισαν superteams και ετοιμάζονται για να βρεθούν αντιμέτωπες για τρίτη σερί χρονιά σε τελικούς έχοντας καθαρίσει με sweep ήδη τους πρώτους δύο γύρους, γεννώνται δύο ερωτήματα. Υπάρχει κάποια ομάδα να “σπάσει “ αυτό το δίπολο ; Υπάρχει κάποιος λόγος να παρακολουθώ τα play off πριν τους τελικούς ;

Και ενώ στο πρώτο ερώτημα η απάντηση πιθανότατα είναι αρνητική όσον αφορά τη φετινή χρονιά, αφήνοντας ένα παραθυράκι για την μπασκετική ευφυΐα που ακούει στο όνομα Greg Popovic ,το δεύτερο ερώτημα έχει ήδη απαντηθεί από την αρχή της σειράς των Celtics με τους Wizards. Οι “πράσινοι” ήθελαν για αντίπαλο τους Wizards . Οι “πρωτευουσιάνοι” ήθελαν για αντίπαλους τους Κέλτες. Οι φίλαθλοι του αθλήματος ήθελαν αυτό το ζευγάρι. Και όλοι έμειναν ευχαριστημένοι. Οι αγώνες θυμίζουν δύο αντροπαρέες που τσακώνονται χωρίς κανείς να ξέρει ακριβώς το λόγο. Και σε κάθε γύρο αυτής της κόντρας τα πρωτοπαλίκαρα της κάθε παρέας επιβεβαιώνουν το τίτλο τους. Από τη μία πλευρά ο ύψους 1.75 ηγέτης των Κελτών Isaiah Thomas που με τις φετινές του επιδόσεις έχει κλείσει στόματα και έχει δώσει ελπίδα σε κάθε άνθρωπο ότι μπορεί να φτάσει ψηλά ,πολύ ψηλά. Δίπλα στον βασιλιά των τέταρτων δωδεκαλέπτων βρίσκονται πολλοί μαχητές, αλλά κυρίως τη ιδιοφυΐα που ακούει στο όνομα Brad Stevens. Απέναντί τους βρίσκεται όμως ο John Wall. Ο άσσος των Wizards που λίγο έλειψε να βρεθεί στη φυλακή στα τέλη της εφηβείας του, έχοντας στο πλευρό του το “Πολωνικό σφυρί”, τον Beal και μερικούς ακόμα ρολίστες, έχει πάρει από το χέρι την ομάδα της Washington και την οδηγεί στους τελικούς της περιφέρειας.

Thomas - Wall

Πριν προχωρήσουμε στην ανάλυση των παιχνιδιών της σειράς όπως τα βλέπω εγώ, πρέπει να κάνω ακόμα μια προσπάθεια να πείσω όσους δεν συγκινούνται από την ένταση που υπάρχει ανάμεσα στις δύο ομάδες και τα περιστατικά “τσαμπουκάδων” ανάμεσα στους παίκτες , ότι τη Δευτέρα το βράδυ πρέπει να ξενυχτήσουν μέχρι τις 6 το πρωί για να παρακολουθήσουν το Game 7 .

Ο Isaiah Thomas είναι 1.75. Ο Isaiah Thomas επιλέχθηκε τελευταίος στη διαδικασία του Draft, στο νούμερο 60.Ο Isaiah Thomas έχασε την αδερφή του ηλικίας 22 χρονών σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, μία μέρα πριν αρχίσουν τα play off. Ο Isaiah Thomas έχασε το δόντι του στο πρώτο παιχνίδι της σειράς. Ο Isaiah Thomas έχει 26 πόντους και 6 assist μέσο όρο στους αγώνες απέναντι στους Wizards. Ο Isaiah Thomas στο δεύτερο παιχνίδι της σειράς ανήμερα των γενεθλίων της αδερφής του σκόραρε 53 πόντους.

Ο John Wall επιλέχθηκε το 2010 στη πρώτη θέση του Draft από τους Wizards, την ομάδα που μέχρι σήμερα έχει το μεγαλύτερο σερί μετά τους Clippers, για χρόνια χωρίς παρουσία σε τελικούς περιφέρειας. Η επίδοση του άψογη κάθε χρόνο, όμως η μπασκετικά μικρή αγορά της Washington δεν του επέτρεψε να μπει στη κουβέντα των καλύτερων άσσων της λίγκας, μάλλον άδικα. Όλα αυτά μέχρι να αρχίσουν τα φετινά play off. Ο Wall αποφάσισε πως ήρθε η ώρα να πάρει τη κατάσταση στα χέρια του και πράγματι αυτό έκανε. Με 28 πόντους, 3,5 ριμπάουντ , 10 ασίστ και 2 κλεψίματα απέκλεισε τους Atlanta Hawcks και απέναντι στους Boston Celtics κάνει μια επίδειξη υψηλής τεχνικής. Και μπορεί ο μάγος της πρωτεύουσας να περιμέναμε ότι έχει την αντίληψη και τη τεχνική κατάρτιση για να τα βάλει με 5 αντιπάλους και να βγάλει τη μαγική ασίστ στον Gortat στο 4ο παιχνίδι, όμως κανείς δεν γνώριζε ότι ο Wall είναι και cluch. Έξι φορές δοκίμασε να πάρει νικητήριο τρίποντο στη καριέρα του. Και τις εξι αστόχησε. Με λίγα δεύτερα για τη λήξη του έκτου παιχνιδιού η ομάδα του βρίσκεται με 2 πόντους πίσω , η μπάλα καταλήγει στα χέρια του και ο Gortat δίνει screen στον σουτέρ και εκτελεστή της ομάδας Beal, ο οποίος βγαίνει για να πάρει τη μπάλα, αλλά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Εκ νέου screen βγαλμένο από το πινακάκι του coach Brooks για τον Beal. Όμως ο Wall ξέρει ότι εκείνος είναι ο ηγέτης , ξέρει ότι δεν πρέπει να ακούσει την εντολή του προπονητή του καθώς μέσα του κυριαρχεί το winner mentality ,το mamba mentality. Θα σουτάρει ξέροντας ότι η προϊστορία δεν δικαιώνει την επιλογή του και θα σηκώσει τη πρωτεύουσα στο πόδι . “He ain’t gonna go home tonight”.

Game 1 : Let the games begin… Celtics 123 – 111 Wizards

Γενικά αξίζει να αναφερω μια αντίθεση. Στο roster των Κελτών επικρατεί μια αρμονία καθώς πίσω από τα πρώτα βιολιά που είναι ο Horford και ο Thomas υπάρχουν πολλοί ρολίστες διαθέσιμοι στα χέρια του Stevens. Μέσα σε αυτούς ξεχωρίζουν ο Smart , ο Bradley (μέλος πέρυσι της καλύτερης αμυντικής πεντάδας του πρωταθλήματος) καθώς και ο 3&D Crowder. Από την άλλη οι Wizards είναι η ομάδα που χρησιμοποιεί για περισσότερο χρόνο τη βασική της πενταδα στη λίγκα. Αυτό συμβαίνει κυρίως γιατί, παρά τη προσθήκη του Μπογκντάνοβιτς, το βάθος του πάγκου των Wizards είναι πολύ μικρό και αναγκάζει τους starters να τραβάνε όλο το κουπί. Αποτέλεσμα αυτής της ανισορροπίας στο roster των “πρωτευουσιάνων” αποτελεί το ξέσπασμα στην αρχή του πρώτου δωδεκαλέπτου της σειράς, γεγονός που επαναλήφθηκε στη συνέχεια των αγώνων και άλλες φορές. Μη θέλοντας να κάνω μια λεπτομερή ανασκόπιση του παιχνιδιού, θα σταθώ σε δύο σημεία που κατά πολύ έκριναν το παιχνίδι.

Αρχικά η εμφάνιση του Horford, που με 21 πόντους (με 10/13 σουτ) , 9 ριμπάουντ , 10 assist πραγματοποίησε μία βραδιά που σίγουρα ονειρεύονταν στην Βοστώνη όταν τον υπέγραφαν. Σε μια γενικότερα πληθωρική post season ο Horford στο πρώτο παιχνίδι της σειράς εκμεταλλεύτηκε το match up του απέναντι σε έναν σέντερ “παλαιάς κοπής”, που μακριά από τη ρακέτα μοιάζει ακίνδυνος λόγο των αργών ποδιών που διαθέτει . Σημείο κλειδί πιθανότατα αποτελεσε ο τραυματισμός του Morris , ενός ψηλού που διαθέτει την απαραίτητη σκληράδα, αλλά και αθλητικότητα, για να αντιμετωπίσει το πολυδιάστατο παιχνίδι του σέντερ της Βοστώνης. Απέναντι του ο Πολωνός σέντερ των Wizards είχε μία μεστή εμφάνιση με 16/13/4 με 8 επιθετικά ριμπάουντ. Το συγκεκριμένο match up λοιπόν αποτελεί μια σύγκρουση δύο διαφορετικών φιλοσοφιών όσον αφορά στα χαρακτηριστικά του σέντερ. Ο Gortat σε πείσμα των καιρών παραμένει ένας ψηλός – “δεινόσαυρος”, που αποτελεί πυλώνα της επίθεσης των Wizards, η οποια βασίζεται κυρίως στην έμπνευση του Wall και στα κοψίματα των forward της ομάδας.

Το δεύτερο στοιχείο που αξίζει να σχολιάσουμε όσον αφορά το πρώτο παιχνίδι είναι η αντιμετώπιση των P&R κυρίως πάνω στον Thomas από τον Gortat. Παρατηρώντας κανείς απλά και μόνο το box score του παιχνιδιού παρατηρεί ότι παρά τα θετικότατα στατιστικά του Πολωνού σέντερ με 39 λεπτά χρόνο συμμετοχής βρίσκεται στο -15 στο +/- ,ενώ για παράδειγμα ο Wall με 39 λεπτά συμμετοχής αντίστοιχα ήταν στο -5 ,ο Porter στο +3 σε 41 λεπτά και ο Beal -7 στα 40 λεπτά που αγωνίστηκε. Θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει ότι αυτό αποτελεί ένα τυχαίο γεγονός φέρνοντας ως αντιπαράδειγμα τη statlineτου “Πολωνικού σφυριού”. Βλέποντας κάποιος ειδικότερα το 2ο ημίχρονο είναι εύκολο να κατανοήσει τη καταστροφική σχεδόν συνεισφορά του Gortat όταν βρισκόταν απέναντι στον εκρηκτικό ηγέτη της Βοστώνης . Ο coach των Wizards επέλεξε τις “αλλαγές” ως τρόπο αντιμετώπισης των P&R με τη διαφορά ότι δόθηκε η εντολή στον σέντερ της ομάδας να μη βγαίνει δυναμικά μετά το screen και να περιμένει μέσα στη ρακέτα τον Thomas ο οποίος είτε με drive είτε με kick out πάσες δημιούργησε εύκολα καλάθια για τους συμπαίκτες του. Η Washington όπως προείπαμε αποτελεί όλη τη χρονιά μια κακή ομάδα στις περιστροφές και η τακτική του Stevens ξεγύμνωσε όλες τις αδυναμίες του αντίπαλου του.

MVP: Al Horford. Παρά το εξαιρετικό παιχνίδι του Thomas και την απίστευτη ευστοχία του Crowder θεωρώ ότι ο Horford είναι αυτός που με την εμφάνιση του ξεκλείδωσε την άμυνα των Wizards και έφερε την πρώτη νίκη στην ομάδα του.

Game 2 : Μονομαχία στο Ελ Πάσο. Celtics 129 – 119 Wizards

Ο τραυματισμός του Morris στο πρώτο παιχνίδι μείωσε σε τεράστιο βαθμό τις επιλογές του 51χρονου Scott Brooks, που είδε τα χαρτιά που μπορεί να παίξει να μειώνονται κατά πολύ. Βλέποντας λοιπόν τον Morris να ξεκινάει βασικός στο παιχνίδι και να αγωνίζεται για 26 λεπτά, προσφέροντας 16 πόντους και 6 ριμπάουντ, οι φίλαθλοι των Wizards ένιωσαν σίγουρα μια τεράστια ανακούφιση. Όμως η παρουσία του σκληροτράχηλου forward δεν κατάφερε να προσφέρει τη νίκη στην ομάδα του καθώς ο Isaiah Thomas είχε αντίθετη γνώμη.

Το παιχνίδι αποτέλεσε ένα μοναδικό σόου ανάμεσα στους δύο ηγέτες των ομάδων, μια πραγματική μονομαχία με τελικό νικητή τον ύψους 1.75 guard των Κελτών, ο οποίος ανήμερα των γενεθλίων της αδικοχαμένης του αδερφής σκόραρε 53 πόντους αφιερώνοντάς της τη νίκη. Οι statlines των δύο σταρ είναι εντυπωσιακές .Από τη μία πλευρά ο Wall σκόραρε 40 πόντους με 16/32 σουτ , προσθέτοντας και 13 assist. Από τη πλευρά των Celtics, ο king of the fourth quarter ειχε 53 πόντους και 18/33 προσπάθειες, 4 ριμπάουντ , 4 assist και 3 κλεψίματα.

Οι δύο ομάδες έμειναν κοντά στο σκορ σε όλο το παιχνίδι και ο αγώνας κρίθηκε στη παράταση .Οι “πρωτευουσιάνοι”, παρότι έριξαν τα ποσοστά τριπόντων της Βοστώνης σε γήινα επίπεδα ( 36 %) δεν κατάφεραν να πάρουν το διπλό που θα τους έδινε το πάνω χέρι στη σειρά.  Στο δεύτερο παιχνίδι μπήκαν αποφασισμένοι και με συγκέντρωση στην άμυνα, όμως ο coach Brooks δεν κατάφερε και πάλι να βρει λύση στο pick n roll με τον Thomas ως χειριστή της μπάλας, κι ας ηταν μερος της εξίσωσης ο Morris. Όπως είναι πλέον σύνηθες στο NBA, οι Wizards αντιμετωπίζουν κάθε screen με μια αλλαγή, η οποία αφήνει συνήθως εκτεθειμένο τον ψηλό τους απέναντι στον εκρηκτικό Thomas . Ο guard λοιπόν των Κελτών, εκτός του τεράστιου πλεονεκτήματος που έχει από άποψη ταχύτητας , δέχεται ως δώρο και 2-3 μέτρα χώρο από τους ψηλούς των Wizards για να εκτελέσει με απόλυτη άνεση. Το miss match λοιπόν του Thomas απέναντι στον Morris και τον Gortat φάνηκε να κρίνει το παιχνίδι και να προσφέρει τη δεύτερη νίκη στην Βοστώνη.

X-factor του παιχνιδιού αποδείχθηκε ο Terry Rozier, ο οποίος γέμισε τη στατιστική του με 12 πόντους, 6 ριμπάουντ και 4 assist, καθώς και πολλή ενέργεια, η οποία δεν απεικονίζεται στη στατιστική, αλλά προσέφερε +25 στην +/- βαθμολογία του στα 25 λεπτά που αγωνίστηκε. Από την απέναντι πλευρά τα πράγματα ήταν αρκετά απογοητευτικά καθώς η ομάδα της πρωτεύουσας βρήκε συνολικά 22 πόντους από τον πάγκο με τον Bogdanovic να αποτελεί ίσως την μεγαλύτερη απογοήτευση με 0 πόντους σε 8 λεπτά συμμετοχής.  Highlight της κόντρας των δύο ομάδων αποτελεί ξεκάθαρα η λαβή tae kwo do του Morris πάνω στον Horford σε μια διεκδίκηση ριμπάουντ η οποία προσγείωσε τον δεύτερο στο έδαφος, παίρνοντας μια μορφή εκδίκησης για το τραυματισμό στο πρώτο παιχνίδι.

MVP: Isaiah Thomas. Τα λόγια είναι περιττά.

Game 3 : Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Wizards 116 – 89 Celtics

Η σειρά γύρισε στη πρωτεύουσα με τους Κέλτες να βρίσκονται στο 2-0, με τον Brad Stevens να έχει δημιουργήσει ερωτήματα στα οποία ο αντίπαλος coach δεν έχει καταφέρει να βρει λύσεις.  “If you do nothing differently, don't expect anything to change” είχα διαβάσει κάποια στιγμή. Κάτι τέτοιο πιθανότατα συλλογίστηκε και ο Scot Brooks και στο τρίτο παιχνίδι της σειράς αποφάσισε να αλλάξει αρκετά πράγματα. Έχοντας δεχθεί κατά μέσο όρο 43 πόντους από τον Τhomas η ομάδα της πρωτεύουσας αποφάσισε πως δεν πρόκειται να χάσει τη σειρά αποκλειστικά από έναν παίκτη και μπήκε στον αγώνα με τη λογική πως από εδώ και πέρα όλη η προσοχή της άμυνας θα στραφεί στον γκαρντ των Κελτών και θα ρισκάρει να χάσει το παιχνίδι από την υπόλοιπη ομάδα της Βοστώνης. Και η τακτική αυτή απέδωσε τα μέγιστα, με τον Τhomas να μένει στους 13 πόντους με 3/8 σουτ.

Διαβάζοντας κανείς το boxscore θα μπορούσε να πει ότι ο αγώνας κύλησε χωρίς συγκινήσεις . Αλλά κάτι τέτοιο είναι λάθος. 26 φάουλ σε κάθε ομάδα και 8 τεχνικές ποινές συνολικά αποδόθηκαν στο παιχνίδι .
Με 9 λεπτά να απομένουν για τη λήξη της δεύτερης περιόδου και τη διαφορά στους 21 πόντους, ο Olynyk έδωσε ένα σκληρό screen πάνω στον Oumbre, το οποίο καταλογίστηκε ως επιθετικό . Ο forward των Wizards πετάχτηκε και όρμησε με δύναμη πάνω στον Καναδό σέντερ, πετώντας τον στο έδαφος και κερδίζοντας μία αποβολή από το παιχνίδι , την τιμωρία του για τον επόμενο αγώνα και την αγάπη του κόσμου της ομάδας . Η κίνηση του Oumbre εκτός από το να προσθέσει ακόμα ένα επεισόδιο στη κόντρα των δύο ομάδων, αποτέλεσε και την αφορμή για την ομάδα των Wizards να συσπειρωθεί και να βρει λύσεις από όλους τους παίκτες. 

Τακτικά, ο coach Brooks δοκίμασε και βρήκε την συνταγή, ώστε να τιμωρήσει την υψομετρική διαφορά του Thomas απέναντι σε κάθε παίκτη της βασικής πεντάδας των Wizards. Αρχικά ο Thomas ανέλαβε το μαρκάρισμα του Wall . Συνεχόμενα δυνατά screen του Gortat όμως πάνω στον guard των Celtics,  τα οποία ήταν αδύνατο να διασπάσει οδήγησαν τον προπονητή των Κελτών να στείλει τον ηγέτη της ομάδας πάνω στον Beal. Σχεδόν αμέσως η εντολή από τον πάγκο των γηπεδούχων ήταν η μπάλα να μεταφερθεί στον Wall και να γίνουν συνεχόμενα και πάλι δυναμικά screen μακριά από τη μπάλα στον Beal. Το αποτέλεσμα ήταν για άλλη μια φορά ο Thomas  να προσφέρει εύκολα ελεύθερα σουτ στον shouting guard της Ουάσινγκτον. Ο Stevens για άλλη μια φορά προσπάθησε να κρύψει τον αστέρα του στέλνοντάς τον πάνω στον Porter. Και εκείνος τιμώρησε με δύο εύκολα τελειώματα από post up την επιλογή του τεχνικού των πράσινων. Το ρίσκο απέδωσε και οι Wizards πήραν τη νίκη με μια μεστή εμφάνιση σχεδόν από κάθε παίκτη, με εξαίρεση τον Beal.

MVP: Bojan Bogdanovic.

Game 4 : The Empire strikes back. Wizards 121 – 102 Celtics

Οι δύο ομάδες μπήκαν με πάθος στο τεταρτο παιχνίδι και ο Thomas θέλησε να δείξει σε όλους όσους τον αμφισβήτησαν ότι βιάστηκαν να μιλήσουν . Ξεκινώντας λοιπόν με 5/5 τρίποντα την ώρα που στην αντίπερα όχθη ο John Wall ξεκινούσε 0/9 σουτ εντός πεδιάς ,έστειλε ένα μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση .Το παιχνίδι θύμησε ενα σκληρό ντέρμπυ για άλλη μία φορά και οι δύο ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια με το σκορ στο 48-48 . Ομως μια τρομακτική τρίτη περίοδος από την ομάδα των Wizards τελείωσε το παιχνίδι πολύ νωρίτερα απο ο,τι αναμενόταν. Ηταν μάλιστα τόσο καλή στη διάρκεια της, που ανάγκασε τον coach Brooks να τους πει σε ενα time out “είσαστε πολύ καλοί, δεν πίστευα ότι μπορείτε να είστε τόσο καλοί”. Τι οδήγησε τους Wizards να κάνουν ένα από τα πιο κυρίαρχα 12λεπτα που θα μπορούσαμε να φανταστούμε σε ένα ματς που φάνταζε κλειστό;

Παρατηρώντας κανείς το παιχνίδι καταλαβαίνει ότι οι Wizards αποτελούν μια ομάδα που επηρεάζεται ιδιαίτερα από τα συναισθήματα της .Έχει στη θέση του απόλυτου οργανωτή ίσως τον πιο γρήγορο με τη μπάλα στα χέρια παίκτη της λίγκας, που όταν βρίσκει ρυθμό μπορεί να τρέξει αχαλίνωτα. Στο σερί του 26-0 οι 19 πόντοι προήλθαν από λάθη των Celtics . Η ομάδα τoυς κατέρρευσε και αυτό μας υπενθυμίζει ότι παρά το μεγάλο βάθος του roster, από την ομάδα απουσιάζει η εμπειρία .Ο Thomas δεν έχει παίξει game 7 στη καριέρα του ,ο Stevens βρίσκεται για 2η season στο πάγκο ομάδας και το ροστερ δεν διαθέτει βετεράνους . Ο ενθουσιασμός λοιπόν και η ενέργεια που βγάζουν οι Κέλτες στο παρκέ τους στερεί πείρα που έχει ως αποτέλεσμα τα σερί των Wizards.

Παρά όλα αυτα, Thomas κατάφερε να ξεπεράσει τον κακό του εαυτό από το τρίτο παιχνίδι δείχνοντας ότι ο Brooks δεν έχει βρει ακόμα την απόλυτη φόρμουλα αντιμετώπισης του. Από την άλλη πλευρά το golden boy της προπονητικής που ακούει στο όνομα Brad Stevens δεν κατάφερε να βρει λύσεις για να ανακόψει το σερί, παρά τα time outs, και η σειρά οδηγήθηκε στο 2-2.

Highlightτης βραδιάς και πιθανότατα ολόκληρης της σειράς αποτέλεσε η μαγική assist του Wall στον Gortat μετά από μια καλό εκτελεσμένη spin move. Wall και Beal προσέφεραν 56 πόντους μαζί ,που σε συνδυασμό με τις 12 ασίστ και τα 5 κλεψίματα του πρώτου, καθώς και την υψηλή ευστοχία με 11/16 του δεύτερου, τους έβαλαν και πάλι στην κουβέντα για το καλύτερο δίδυμο γκαρντ πίσω μόνο από Curry- Thompson.

MVP: John Wall. Πραγματοποιώντας ακόμα μια μεγάλη εμφάνιση, ο guard των “πρωτευουσιάνων” παρά το πολύ κακό του ξεκίνημα σκόραρε 27 πόντους , προσέφερε 12 assist καθώς και το highlight της βραδιάς και 5 κλεψίματα με μελανό σημείο τα 7 λάθη.

Game 5 : Υπάρχει ζωή μετά τον Thomas. Celtics 123 – 101 Wizards

Oι Wizards κατάφεραν να ισοφαρίσουν τη σειρά στην έδρα τους ακολουθώντας ένα μόνο αμυντικό πλάνο, ενώ στην επίθεση παρέμειναν η ομάδα που εξαρτάται απόλυτα από τις ορέξεις του αρχηγού και ηγέτη της. Το αμυντικό πλάνο μετά τα δύο απίστευτα πρώτα παιχνίδια του Thomas ήταν απλό στη θεωρία . Ασταμάτητα δυναμικά hedge out στην αντιμετώπιση των pick n roll του Thomas ,του οποίου το ασφυκτικό μαρκάρισμα είχε αναλάβει ο Beal, με συνεχόμενες βοήθειες από όλη την ομάδα και ρίσκο να χάσουν το παιχνίδι από την υπόλοιπη ομάδα των Κελτών. Και στο πέμπτο παιχνίδι της σειράς συνέβη ακριβώς αυτό. Η ομάδα από την πρωτεύουσα κατάφερε να περιορίσει για άλλη μια φορά τον Thomas, αλλά έχασε το παιχνίδι γιατί οι Celtics ήταν απλά καλύτεροι σαν σύνολο σε κάθε τομέα του παιχνιδιού, βρίσκοντας απρόσμενο πρωταγωνιστή τον Bradley, που θύμισε Leonard, καθώς πέρα από την αναμενόμενη τρομερή άμυνα πάνω στον Wall, πρόσθεσε 29 πόντους με 4/7 τρίποντα ,12/19 σουτ εντός πεδιάς και 6 ριμπάουντ.

Χαρακτηριστικό του παιχνιδιού αποτελεί το γεγονός ότι υπήρξε σημείο του πρώτου δωδεκαλεπτου που οι πόντοι από αιφνιδιασμό ήταν 15-0 υπέρ των Κελτών .Ο Brad Stevens δεν υπήρχε περίπτωση να καθίσει με σταυρωμένα τα χέρια μετά τις δύο απανωτές ήττες. Ο άσσος που τράβηξε από το μανίκι του για το πεμπτο παιχνίδι ήταν το 1-5 pick n roll, στο οποίο ο άσσος αναλαμβάνει να στήσει το pick και ο ψηλός αναλαμβάνει το ρόλο του ball handler. Το συγκεκριμένο είδος αποδείχθηκε εξαιρετικά αποτελεσματικό, εκμεταλλευόμενο την ικανότητα του Horford με τη μπάλα στα χέρια , ο οποίος ξεκίνησε μέσω αυτής της διαδικασίας με 5/5 σουτ εντός πεδιάς και ολοκλήρωσε το παιχνίδι με 8/9 σουτ και 3 /4 τρίποντα. Step up έκανε και ο Smart ο οποίος τελείωσε το παιχνίδι με 9 πόντους , 11 ριμπάουντ και 6 assist στην με διαφορά καλύτερη του εμφάνιση στη σειρά.

Το παιχνίδι θύμησε αρκετά το 3ο της σειράς. Οι βασικοί των δύο ομάδων ξεκουράστηκαν περισσότερο από άλλες φορές και οι δύο ομάδες αποδέχθηκαν την έκβαση του παιχνιδιού γρήγορα. Η ομάδα των Κελτών μπορεί να βρήκε λύσεις και να πήρε το παιχνίδι ,δεν κατάφερε όμως να ξεκλειδώσει την άμυνα πάνω στον Thomas, ο οποίος έμεινε για άλλο ένα παιχνίδι σε ρηχά νεά.

MVP: Avery Bradley. Πραγματοποιώντας πιθανότατα την εμφάνιση της καριέρας του μέχρι τώρα ,το μέλος της καλύτερης αμυντικής πεντάδας για τη προηγούμενη σεζόν έλαμψε με 29 πόντους αναγκάζοντας τον Wall στην πιο γήινη εμφάνιση του στη σειρά.

6th Game: “I ain't going home”. Wizards 92 – 91 Celtics

Mέχρι εδώ τα παιχνίδια ήταν σκληρά αλλά ως επί το πλείστον με μεγάλες διαφορές. Οι Celtics εμφανίστηκαν στο παιχνίδι φορώντας μαύρα όλοι.Ο συμβολισμός ξεκάθαρος ,οι παίκτες είναι ντυμένοι κατάλληλα για τη κηδεία που θα ακολουθήσει.

Το ματς είχε “do or die” χαρακτήρα για την ομάδα της Ουάσινγκτον και οι παίκτες της φάνηκαν να το γνωρίζουν απόλυτα . Η ομάδα του Stevens ήξερε πως έπρεπε να βελτιωθεί στην άμυνα σε post up καταστάσεις .Εκ των πραγμάτων είχε μειονέκτημα σε θέμα μεγέθους, κάτι που μέχρι τότε ανάγκαζε τον coach τους να στέλνει συνεχόμενες βοήθειες για να αντιμετωπίσει το post των Wizards, δημιουργώντας καταστάσεις ανισορροπίας ,τις οποίες παίκτες όπως ο Wall και ο Porter μπορούσαν να “διαβάσουν” και να τιμωρήσουν αντίστοιχα. Στο εκτο όμως παιχνίδι Smart ,Thomas και Bradley κατάφεραν με καλή προσωπική άμυνα να ωθήσουν σε κακές προσπάθειες τους παίκτες των Wizards χωρίς να δεχθούν βοήθειες. Ο Horford ήταν εξαιρετικά εύστοχος για ακόμα μια φορά και αποτελεσε ουσιαστικά τη μόνη απάντηση στη δυναμική hedge out αντιμετώπιση.Ο Gortat που αποτελεί τον μόνο αξιόπιστο center για τους πρωτευουσιάνους αντιμετώπισε από πολύ νωρίς πρόβλημα με τα φάουλ και έμεινε στους 4 πόντους σε όλο το παιχνίδι. Οι Wizards χρειάστηκαν μια μεστή εμφάνιση από τον Mahimi,  ο οποίος προσέφερε ότι καλύτερο μπορούσε σε 15 λεπτά ώστε να μην υπάρξει διασυρμός κάτω από τη ρακέτα της ομάδας του.

Στα τελευταία 7 λεπτά του παιχνιδιού οι ομάδες άφησαν στην άκρη τις οδηγίες των προπονητών και με προσωπικές εμπνεύσεις πάλεψαν μέχρι τέλους . 1.13’ πριν τη λήξη του παιχνιδιού οι Κέλτες βρεθηκαν μπροστά με 5 πόντους (87-82), με τον Beal να έχει 0/8 τρίποντα. Ένα δυνατό screen από τον Gortat, ένα σουτ με αυτοπεποίθηση από τον διόσκουρο του Wall και το σκορ εγινε 87-85.Στην αμέσως επόμενη επίθεση ο Thomas αστόχσηε μπροστά στον Wall, με τους Wizards να ισοφαρίζουν . O Bradley σκοραρε εκ νέου μόνο για να έρθει η απάντηση από τον Beal, ο οποίος είχε πλέον πάρει την ομάδα στην πλάτη του. Παρά την εξαιρετική άμυνα των Wizards, ο Horford καταφέρνει να σκοράρει και να δώσει προβάδισμα δύο πόντων στην ομάδα του.

Στο time out που ακολουθεί ο κόουτς Brooks έπρεπε να πάρει μία πολύ δύσκολη απόφαση. Θα πάρει το τελευταίο σουτ ο ηγέτης, αλλά όχι clutch, Wall ή ο καλύτερος σκόρερ της ομάδας και τρομερός όλο το βράδυ Beal; Η μπίλια θα καθίσει στον δεύτερο. Δυναμικό screen του Gortat πάνω στον Beal ο οποίος ελευθερώνεται αλλά δεν γίνεται να πάρει τη μπάλα .Ο Wall θα πεταχτεί και θα υποδεχτεί την πάσα επαναφοράς, ενώ ο Gortat δίνει νέο screen που απελευθερώνει τελείως τον Beal στις 45 μοίρες. Ο Wall όμως δεν κοιτάζει τη πάσα ,είναι αποφασισμένος να δείξει σε όλους ποιός είναι ο σερίφης της πόλης, το αφεντικό στη σειρά και ο καλύτερος άσσος της Ανατολής. “I ain't going home” φωνάζει ξανά και ξανά και η σειρά οδηγείται σε Game 7.

Η κηδεία των Wizards δεν ολοκληρώθηκε, καθώς η ομάδα βρήκε παλμό ελάχιστα δεύτερα πριν φύγει από τη ζωή.

MVP: Bradley Beal. Ο Wall μπορεί να έβαλε το νικητήριο σουτ όμως ο Beal κράτησε όρθια την ομάδα του σε όλο το παιχνίδι. 33 πόντοι με μόλις 2/2 βολές , 15/26 σουτ 5 assist (συμπεριλαμβανομένης της assist για το κρισιμότατο τρίποντο του Morris στο τέλος του παιχνιδιού) και μόλις ένα λάθος.

Προς το game 7

Οι δύο ομάδες φτάνουν στη τελευταία τους αναμέτρηση για φέτος .Στη Βοστώνη τα ξημερώματα της Τρίτης θα γραφτεί η τελευταία σελίδα μίας τρομερής μονομαχίας .Ο John Wall θα κληθεί να αντιμετωπίσει για τελευταία φορά φέτος τον βασιλιά των τεταρτων δωδεκαλεπτων και τρομερό φέτος Isiah Thomas. Το “πολωνικό σφυρί” θα δώσει για τελευταία φορά μάχη με όλη την frontline των Κελτών. Ο Bradley Beal θα μονομαχήσει με τον Avery Bradley για τον τίτλο του καλύτερου sidekick . Ο Oumbre θα ακούσει τα υβριστικά συνθήματα που αναμένεται και ο Stevens θα βγάλει τους τελευταίους άσσους από το μανίκι του .Ο Satoransky θα παρακολουθήσει ακόμα έναν αγώνα από τη θέση του VIP.

Ένας φίλος μου πρόσφατα με ρώτησε “Και γιατί να κάτσω να ασχοληθώ με τα παιχνίδια αυτά, αφού οι Cavaliers θα πάνε τελικό πάλι” .

Αν δεν συγκινεί κάποιον η μονομαχία που παρακολουθούμε ,αν δεν του προκαλεί θαυμασμό η μονομαχία του Wall με τον Thomas ,αν θεωρεί καθημερινό το γεγονός ότι μετά από κάθε time out των Celtics ,οι Κέλτες θα σκοράρουν κάθε μα κάθε φορά “τρέχοντας” το play που έχει σκεφτεί ο εγκέφαλος του Stevens, αν δεν νιώθει χαρά κάθε φορά που τα αίματα ανάβουν ,τότε θα του πρότεινα να σκεφτεί το εξής. Η ομάδα της Βοστώνης κατέκτησε τη πρώτη θέση στη Regular Season και το καλοκαίρι πιθανότατα θα εντάξει στο roster της έναν από τους Buttler , Hayward ή George . Επίσης θα έχει ένα από τα πρώτα τρια pick στο φετινό απίστευτα γεμάτο ταλέντο Draft.

Από την άλλη μεριά, οι Wizards έχοντας μια βασική πεντάδα που μπορεί να αποτελέσει contender, αρκεί να προσθέσει ποιότητα στο πάγκο της για να κάνει το επόμενο βήμα και να εκθρονίσει τους Cavaliers. Είναι πολύ πιθανο λοιπόν οι δύο ομάδες που θα συγκρουστούν τη Δευτέρα το βράδυ να αποτελούν σε σύντομο διάστημα διεκδικήτριες του τίτλου .Ένα ζευγάρι διεκδικητών με μια κόντρα ανάμεσα τους που έχουμε χρόνια να δούμε . Και πιστέψτε με ,φέτος βλέπουμε απλά το πρώτο κεφάλαιο αυτής της κόντρας.