Κάτι η αδιαλλαξία στην κόντρα της διεθνούς Ομοσπονδίας με την Ευρωλιγκα, κάτι το γινάτι της πρώτης να αλλάξει δίχως λόγο το καλεντάρι της και να προσθέσει εντελώς άσκοπους αγώνες προκριματικών, κάτι το μπαϊράκι που έχει σηκώσει η Ευρωλίγκα με τις «πλάτες» των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών κλαμπ να τραβάνε τον δικό τους μοναχικό δρόμο, οδήγησαν σε αυτό το έκτρωμα που θα δούμε από τον ερχόμενο χειμώνα. Προκριματικά για το Παγκόσμιο Κύπελλο με δύο αγωνιστικές μέσα στον Νοέμβριο και άλλες δυο τον Φεβρουάριο (του 2018) απουσία των κορυφαίων παικτών των Εθνικών ομάδων!

ΝΒΑ και εθνικές ομάδες

Βλέπετε, το ΝΒΑ ήδη ξεκαθάρισε τη θέση του, πως η συμφωνία που έχει με τη FIBA να μην απαγορεύει (ή αν θέλετε να επιτρέπει, να αφήνει στη διακριτική ευχέρεια κάθε αθλητή) τη συμμετοχή παικτών των ομάδων του σε μεγάλες διοργανώσεις, ισχύει μόνο για τις τελικές φάσεις Ευρωμπάσκετ, Μουντομπάσκετ ή Ολυμπιακών. Ετσι «κομμένοι» οι ΝΒΑερς από τα προκριματικά. Και θέλετε να μάθετε πόσοι είναι για παράδειγμα φέτος οι Ευρωπαίοι που έπαιξαν στο ΝΒΑ αλλά θεωρητικά αποκλείονται από τα προκριματικά; 61 (εξηντα ενας) παίκτες που θεωρητικά πάντα αποτελούν την ελίτ κάθε χώρας.

Ανάμεσα σε αυτούς είναι 8 Ισπανοί, 10 Γάλλοι, 5 Κροάτες και πάει λέγοντας… Για φανταστείτε δηλαδή την Ισπανία στα προκριματικά δίχως τους αδερφούς Γκασόλ, τον Ρούμπιο, τον Τσάτσο Ροντρίγκεζ, τους αδερφούς Ερνανγκόμεζ ή τους Γάλλους δίχως Γκομπερ, Φουρνιέ, Λοβέρν, Μπατούμ, δίχως καν να προσθέτουμε τους Πάρκερ και Ντιαό που έχουν σταματήσει από την Εθνική. Θα έχουμε να κάνουμε με εντελώς διαφορετικές ομάδες,  όπως για παράδειγμα την Εθνική μας δίχως τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, έναν από τους 5-6 καλύτερους παίκτες του ΝΒΑ αυτή τη στιγμή. Ή τη Λετονία δίχως τον Πορζίγκινς και τον Μπερτάνς, την Τσεχία δίχως Σατοράνσκι, την Κροατία δίχως Μπογκντάνοβιτς, Σάριτς, Εζόνια, τη Σερβία χωρίς Γιόκιτς, Μπιέλιτσα και πάει λέγοντας…

Δεν μπαίνουμε, δε, καν στη διαδικασία να προσθέσουμε παίκτες που ενδέχεται (αν και για κάποιους είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα το πράξουν) να πάνε του χρόνου στο ΝΒΑ, όπως για παράδειγμα οι Σέρβοι Τεόντοσιτς (ΤΣΣΚΑ) και Μπογκντάνοβιτς (Φενέρμπαχτσε) ή ο Κροάτης Ζίζιτς της Νταρουσάφακα…

Οι Ευρωπαίοι NBAers

Ο "παράγοντας" Ευρωλίγκα

Το πρόβλημα των Εθνικών ομάδων όμως δεν σταματάει στους ΝΒΑερς. Ίσα ίσα γιγαντώνεται όταν μπουν στην εξίσωση οι ομάδες της Ευρωλίγκα και του EuroCup, που αναμένεται επίσης να μην επιτρέψουν στους παίκτες τους να παίζουν στις Εθνικες ομάδες και στα προκριματικά του χειμώνα, αφού θα έχουν ματς για την Ευρωλίγκα. Επισήμως κάτι τέτοιο δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί, αλλά θεωρείται δεδομένο ότι θα γίνει, αφού μετά την αλλαγή του συστήματος της Ευρωλίγκα και τις 30 αγωνιστικές κανονικής περιόδου δεν υπάρχει χρόνος για αλλαγή στο καλεντάρι της Ευρωλίγκα.

Κάποια στιγμή έπεσε στο τραπέζι το εξής σενάριο. Οι 5 εβδομάδες με διπλή αγωνιστική στην Ευρωλίγκα να γίνουν 7, προκειμένου να «χωρέσει» διακοπή στο πρόγραμμα της διοργάνωσης μέσα στον Νοέμβριο και τον Φεβρουάριο, ώστε να παίξουν οι παίκτες στις Εθνικές ομάδες. Αυτό σημαίνει ότι θα προστεθούν στους διεθνείς τέσσερις επιπλέον αγώνες (αυτές των Εθνικών ομάδων) συν τις μετακινήσεις από τα επιπλέον ταξίδια που θα προκύψουν. «Εξαιρετική ιδέα», είμαστε σίγουροι ότι θα πουν οι διεθνείς, που θα υποχρεωθούν σε έξτρα επιβάρυνση αγώνων και μετακινήσεων στο ήδη εξαντλητικό πρόγραμμα της Ευρωλίγκα, που αν προστεθούν οι δύο επιπλέον εβδομάδες με διπλή αγωνιστική θα γίνει ακόμη πιο εξαντλητικό. Απλά απάνθρωπο.

Που καταλήγουμε; Στο ότι ακόμη και αν στο… ακραίο σενάριο η Ευρωλίγκα δεχθεί να αλλάξει το καλεντάρι της (κάτι στο οποίο δίνουμε 1% πιθανότητες να συμβεί) οι παίκτες των ομάδων της διοργάνωσης, που είναι και διεθνείς και συνήθως αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της Εθνικής τους ομάδας, δεν θα έχουν το κουράγιο να παίξουν και φυσικά τη διάθεση να καταπονήσουν το σώμα τους. Περίπτωση η Ευρωλίγκα να ξεκινήσει νωρίτερα από τα μέσα Οκτωβρίου επίσης δεν υπάρχει, αφού μέχρι τα μέσα Σεπτέμβρη το καλεντάρι έχει Ευρωμπάσκετ και οι διεθνείς θα πρέπει να κάνουν και έστω μία υποτυπώδη προετοιμασία με τους συλλόγους τους, άρα μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

Εκτός από τα παραπάνω

Ας κάνουμε λοιπόν μία υπόθεση εργασίας. Ότι εκτός από τους ΝΒΑερς στα προκριματικά του Παγκοσμιου Κυπέλλου και στις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές (επί συνόλου 6) που θα διεξαχθούν Νοέμβριο (2) και Φεβρουάριο του 2018 (2) δεν συμμετάσχουν ούτε οι παίκτες των ομάδων της Ευρωλίγκα και του EuroCup, διοργανώσεων της Ευρωλίγκα δηλαδή.

Πήραμε τα ρόστερ, τις 12αδες των επτά κατά τεκμήριο δυνατότερων και παραδοσιακότερων Εθνικών ομάδων της Ευρώπης από τις τελευταίες τους «υποχρεώσεις». Ελλάδα και Τουρκία από τα Προολυμπιακά τουρνουά, Γαλλία, Σερβία, Κροατία, Λιθουανία και Ισπανία από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο, πέρυσι το καλοκαίρι. Θέλετε να μάθετε πόσοι από τους 7 Χ 12 = 84 παίκτες που απάρτιζαν τα ρόστερ των ομάδων αυτών θα μπορούσαν θεωρητικά να παίξουν (και αν δεν αλλάξουν ομάδα κάποιοι από αυτούς) στα προκριματικά του Παγκοσμιου Κυπέλλου; Μολις 11 από τους 84! Ποσοστό μόλις 13%...

Δείτε τον πίνακα λίγο παρακάτω και θα καταλάβετε…

Από την Ελλάδα μοναδικός διαθέσιμος θα είναι ο Θανάσης Αντετοκούνμπο που παίζει στην Ανδόρα, από τη Σερβία που έπαιξε τελικό στους Ολυμπιακούς μόνον ο Μπίρτσεβιτς και από την Ισπανία… κανείς από τους 12 που πήραν το χάλκινο στο Ρίο! Πραγματικά συγκλονιστικό…  

Οι διαθέσιμοι διεθνείς με βάση τα ρόστερ των ομάδων σε προολυμπιακό τουρνουά και Ολυμπιακούς αγώνες

Παίκτες

Για όλα όσα συμβαίνουν με την αλλαγή στο καλεντάρι της FIBA και την αύξηση των υποχρεώσεων, οι μόνοι που δεν έχουν ερωτηθεί είναι οι καθ’ ύλην αρμόδιοι. Δηλαδή οι παίκτες. Οι οποίοι αντιμετωπίζονται πλέον ξεκάθαρα ως «αντικείμενα», ενώ και αυτοί από την πλευρά τους δεν αντιδρούν στο κάθε χρόνο και πιο εξουθενωτικό πρόγραμμα αγώνων που έχουν.

Ας κάνουμε λοιπόν μία υπόθεση εργασίας. Ότι η Ευρωλίγκα συμφωνεί να αλλάξει το καλεντάρι της, ώστε να χωρέσουν τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπελλου. Και ας πάρουμε για παράδειγμα τον έναν παίκτη της δικής μας Εθνικής ομάδας που έχει και υποχρεώσεις στην Ευρωλίγκα και θα δώσει το παρόν και στο Ευρωμπάσκετ. Τον Κώστα Σλούκα της Φενέρμπαχτσε. Πάρτε κομπιουτεράκι και αρχίστε την πρόσθεση για το πόσους αγώνες θα δώσει από τον Αυγουστο του 2017 εως τις αρχες Ιουλίου (2/7) του 2018 που θα διεξαχθεί ο τελευταίος αγώνας για την Α Φάση των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Το αποτέλεσμα αν μη τι άλλο τρομάζει! Μίνιμουμ 84 αγώνες, μάξιμουμ… 115 αγώνες σε ένα διάστημα 333 ημερών, δηλαδή θα παίζει έναν αγώνα στην καλύτερη (δηλαδή αν η Εθνική αποκλειστεί στην 1η φάση του Ευρωμπάσκετ, η Φενέρ δεν προκριθεί στα πλέι-οφ της Ευρωλίγκα ούτε σε αυτά του τουρκικού πρωταθλήματος…) κάθε 3,9 μέρες και στη χειρότερη αν δηλαδή φτάσει μέχρι το τέλος του δρόμου σε κάθε διοργάνωση (διόλου απίθανο…) κάθε… 2,9 μέρες! Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια…