Καλησπέρα σας! Τα τέταρτα παιχνίδια των σειρών των πλέι οφς ολοκληρώθηκαν και το βασικό συμπέρασμα είναι, φυσικά, ένα: ότι οι ομάδες μας θα παρακολουθήσουν το φάιναλ φορ από τα σπίτια τους. Η εικόνα του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού ως προς το πώς τελικά "παραδόθηκαν" μπορεί να ήταν διαφορετική, όμως το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Στην επιστημονική γλώσσα του μπάσκετ η προκύπτουσα συνθήκη αναφέρεται συνοπτικά και ως "καναπές", το πολύ καθισιό στον οποίο φέρνει το λεγόμενο "τσούξιμο", το οποίο λιγότερο η περισσότερο νιώθουμε όλοι οι Παναθηναϊκοί, σε αντίθεση με τους Ολυμπιακούς, οι οποίοι ίσως και να είναι ολίγον περισσότερο ενοχλημένοι από την εικόνα της ομάδας τους, παρά από τον αποκλεισμό. Κακά τα ψέμματα, οι ερυθρόλευκοι ουσιαστικά δεν κατάφεραν ούτε να κοντράρουν τους "διψασμένους" Λιθουανούς. Οι νίκες των Ζαλγκίρις και Ρεάλ, συνοδεύτηκαν και από τη νίκη - πρόκριση της ΤΣΣΚΑ στο φάιναλ φορ στην έδρα της Χίμκι και εκείνη της Φενέρ μέσα στην Βασκονία.

Σκούρα τα πράγματα. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός βρίσκονται στο 1-2, έχοντας να σπάσουν έδρες ομάδων που δείχνουν να βελτιώνονται. Οι πράσινοι μοιάζουν πιο ικανοί, όμως ο Γιουλ πήρε ήδη το παιχνίδι που ήθελε για να ξεσκουριάσει. Οι ερυθρόλευκοι σίγουρα έχουν τις δυνατότητες, όμως οι δυνάμεις και το μυαλό τους φάνηκε να τους εγκαταλείπουν. Την ίδια στιγμή, Χίμκι και Μπασκόνια αντιστάθηκαν σθεναρά στα δύο μεγάλα φαβορί, με το 2-2 να μη μοιάζει απίθανο στις σειρές που δεν μας αφορούν. Ας δούμε τις κατηγορίες ενός "γρήγορου" ριμπάουντ.

Θα μιλήσουμε σήμερα για το τρίτο παιχνίδι της σειράς Ζαλγκίρις - Ολυμπιακός, προκειμένου να δούμε αν μπορεί να σωθεί η παρτίδα στο τέταρτο. Δεν θα μιλήσουμε για τον Σφαιρόπουλο γενικά , ούτε για τον Ολυμπιακό γενικά, διότι όλοι το λένε από την αρχή της χρονιάς ότι ο προπονητής πρέπει να φύγει και η ομάδα να αλλάξει τελείως πορεία. Συνεπώς, αυτά τα ζητήματα είναι λυμένα, πάμε παρακάτω.

Η αυλαία της regular season της EuroLeague έπεσε, με την δράση να μεταφέρεται όπως γίνεται κάθε χρόνο τέτοια εποχή στα playoffs. Στην απόπειρα «αποκρυπτογράφησης» των όσων πήρε το μάτι μας στις 30 αυτές αγωνιστικές, εντοπίσαμε τους καλύτερους σουτέρ του πρωταθλήματος. Αν αναρωτιέστε ποια κριτήρια χρησιμοποιήθηκαν, μάθετε πως λάβαμε κατά νου των συνολικό αριθμό εύστοχων τριπόντων των παικτών, σε συνάρτηση με τα ποσοστά τους και γενικότερα το impact και τη σημασία που είχε η παρουσία τους στην επιθετική λειτουργία των ομάδων τους. Τα προφανή δηλαδή. Ας του δούμε όμως έναν προς έναν, σε τυχαία ταξινόμηση.

Καλησπέρα! Με τα δεύτερα παιχνίδια ολοκληρωμένα, η σύνθεση του φαιναλ φορ είναι ήδη κατά το ήμισυ γνωστή, κακά τα ψέμματα αγαπητοί. Φενέρμπαχτσέ και ΤΣΣΚΑ Μόσχας θα είναι στο φάιναλ φορ, όπως λίγο πολύ ξέραμε από τον Οκτώβρη. Αν θέλουμε βέβαια να δημιουργήσουμε κλίμα αγωνίας, μπορούμε κάλλιστα να προσποιηθούμε ότι τα πάντα είναι ανοιχτά και ότι στο κάτω κάτω βρε παιδάκι μου, "ποτέ δεν ξέρεις". Πάντως η Φενέρ και η ΤΣΣΚΑ προφύλαξαν την έδρα τους και έχουν τρία "ματς μπολ" για να πάνε στο Βελιγράδι. Στα δικά μας, ο Παναθηναϊκός έχασε το δεύτερο παιχνίδι του ΟΑΚΑ και για ακόμα μία φορά προσγειώθηκε στην πραγματικότητα σκληρά και ανώμαλα. Τίποτα δε λειτούργησε σωστά για τους πράσινους, που κρατάνε μόνο την καλή εικόνα των Ντένμον και Πέιν. Ο Ολυμπιακός αντίθετα πήρε μία νίκη εκ των ων ουκ άνευ απέναντι στη Ζαλγκίρις, μένοντας "ζωντανός" στο κυνήγι της πρόκρισης, το οποίο πλέον περνάει από το Κάουνας, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τον Παναθηναϊκό, η πτήση του οποίου για Βελιγράδι θα πρέπει υποχρεωτικά να έχει ως ενδιάμεσο σταθμό τη Μαδρίτη.

H Ζαλγκίρις ήταν η φυσικά η μεγάλη κερδισμένη της πρώτης αγωνιστικής των πλέι όφ, καθώς επέστρεψε εκ νέου από καλή διαφορά του αντιπάλου και κατάφερε στην παράταση να αλώσει το εκνευρισμένο ΣΕΦ. Το παιχνίδι είχε τόση αγωνία, που μέχρι και ο διπλανός μου ενέδωσε και συναίνεσε στο να καπνίσω το τελευταίο μου μάλμπορο δίπλα του, μήπως και αλλάξει το γούρι. Συνήθως βγαίνω έξω, αλλάξαν οι εποχές. Βέβαια ο Σπανούλης παρέμεινε Σπανούλης, από κάθε άποψη. Η εμφατική νίκη του Παναθηναϊκού επί της Ρεάλ ήταν το δεύτερο μεγάλο αποτέλεσμα, με την επικράτηση της Φενέρ να έρχεται εξίσου προβλέψιμα με εκείνη της ΤΣΣΚΑ επί της Χίμκι. Μεθοδικά κέρδισε η πρώτη, με την κλασική αρωγή της διαιτησίας η δεύτερη. Πάμε να δούμε τις κατηγορίες του πρώτου "μακρινού ριμπάουντ" των πλέι οφ.

Κάτι τέτοιες περιπτώσεις είναι που σε κάνουν να αναρωτιέσαι κατά πόσο είχε δίκιο ο Καβάφης για την αξία του ταξιδιού και του προορισμού. Σημασία τι έχει τελικά; Το ταξίδι; Ο προορισμός; Στη συγκεκριμένη περίπτωση η απάντηση αλλάζει. Ο προορισμός, το Βελιγράδι, είναι τρεις νίκες μακριά από τις οκτώ ομάδες των προημιτελικών. Στο τέλος της ημέρας - πλην ελαχίστων περιπτώσεων - κανείς δε θα θυμάται το ταξίδι, όσο την αποτυχία να φτάσουν οι ομάδες στον προορισμό. Στο τελευταίο μας preview θα ασχοληθούμε με τις αναμετρήσεις των πρωταθλητών Ευρώπης με τους Βάσκους της Μπασκόνια και την προσδοκία αυτών να φτάσουν στη δικιά τους Ιθάκη. Μια αναμέτρηση που έχει μεγάλο φαβορί αλλά και ένα δυνατό αουτσάιντερ κατά την ταπεινή μου άποψη. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.

Καλησπέρα σας, πως είστε; Ελπίζω καλά. Αρκετοί από εσάς θα έχετε ακούσει τις καμπάνες να χτυπούν από το πρωί σε ρυθμούς πλέι οφς Ευρωλίγκα και καθότι εμείς δεν έχουμε κάποια καμπάνα να χτυπήσουμε, θα αρκεστούμε σε μία μέτριας ποιότητας ανάλυση του ζευγαριού Παναθηναϊκός - Ρεάλ Μαδρίτης, την οποία και συνεπώς, λόγω της μετριότητάς της, θα σας προσφέρουμε σε προνομιακή τιμή. Το πλεονέκτημα έδρας "έκατσε" στο ΟΑΚΑ μετά από μία "καραμπόλα" αποτελεσμάτων την τελευταία αγωνιστική, η οποία δεν ήρθε μόνο από την βοήθεια της Αθηνάς, αλλά και από το χεράκι του Παναθηναϊκού, ο οποίος συμμορφώθηκε απόλυτα με τις επιταγές του αρχαίου ρητού, το οποίο προσωπικά προτιμώ να αποδίδω στον Αίσωπο, αλλά εσείς μπορείτε, αν προτιμάτε, να το αποδώσετε στον Ευριπίδη.

Η μεγάλη στιγμή των play off της Euroleague έφτασε, με την αρχή να κάνει το μοναδικό ζευγάρι από τα τέσσερα, στο οποίο τίθενται αντιμέτωπες ομάδες από την ίδια χώρα και πόλη. Στην ανασκόπηση που θα κάνουμε το ντέρμπι της Ρωσίας έχει ξεκάθαρα ένα φαβορί και ένα αουτσάιντερ. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας θέλει να επιστρέψει στην κορυφή της Ευρώπης μετά την εύκολη κατάκτηση της πρώτης θέσης στην κανονική περίοδο, όπου έπαιξε ομολογουμένως το καλύτερο μπάσκετ σε διάρκεια, εναντίον της Χίμκι, που πέτυχε τον πρώτο στόχο που είχαν θέσει ο κόουτς Μπαρτζώκας με τους διοικούντες,  με το πλασάρισμα όμως να μην είναι χαρακτηρίζεται ευνοϊκό για πρόκριση στο final four. Ας δούμε πρώτα μια στατιστική απεικόνιση των πεπραγμένων των ομάδων σε μερικές κατηγορίες.

Ωραίες οι δυο εβδομαδες διακοπών, καλώς ξαναβρισκόμαστε.

Ο Ολυμπιακός βρίσκεται τρεις νίκες μακριά από ένα ακόμη φάιναλ φορ και θεωρητικά θα τα καταφέρει. Η Ζαλγκίρις στέκεται απέναντι του με αυτοπεποίθηση και έλλειψη άγχους, καθώς η φετινή της πορεία ξεπέρασε ήδη τις προσδοκίες, όμως τα πνευματικά αυτά πλεονεκτήματα συνήθως τα ισοσκελίζει το καλύτερο μπάσκετ , η εμπειρία, η γνώση και το ταλέντο. Οι ερυθρόλευκοι υπερτερούν εκ των προτέρων στα τρία από τα τέσσερα και μένει απλώς να παίξουν καλύτερα για να βρεθούν στο Βελιγράδι, εκεί όπου μπορεί κάλλιστα να βρεθεί και ο Παναθηναϊκός και να γίνουν ωραίοι τσαμπουκάδες και λοιπές ομορφιές. Πίσω στο παρόν, για να αντιστραφεί το σενάριο (από την Πειραιωτικη σκοπιά πάντα) , ο Σάρας θα πρέπει να κερδίσει τρεις φορές κατά κράτος στην μάχη της ομαδικότητας. Ενδεχόμενη πρόκριση της Ζαλγκίρις θα αποτελεί πρώτα από όλα ένα δικό του προπονητικό επίτευγμα έναντι του αντιπάλου κόουτς. Δεν νομίζω πως θα συμβεί, παρόλα αυτά το παρελθόν (βλ. Σιένα) καλεί για την δέουσα προσοχή.