Στο παιχνίδι που άνοιξε την αγωνιστική, η ΤΣΣΚΑ φιλοξένησε την Εφές, της οποίας η φετινή αγωνιστική εκτόξευση ωχρυά μπροστά στο φετινό attitude change του φανταστικού δυνάστη των τίτλων, Αταμάν. Ο Τούρκος κόουτς εμφανίζεται φέτος με ένα ύφος που θα πρέπει να μοιάζει πολύ με αυτό που είχε ο Σουλεϊμάν ο Α’, ο Μεγαλοπρεπής, όταν την άνοιξη του 1529 π.Χ, άλωνε τη Βιέννη συνεπικουρούμενος από 120.000 στρατιώτες και (εδώ είναι όλο το πόιντ) 300.000 προσωπικό συνοδείας, και το φανταζόμαστε κάπως όπως το βλέπετε στη φωτογραφία που συνοδεύει το κείμενο. Ο Αταμάν μπορεί να μην πήρε τη Μόσχα, ωστόσο η απώλεια αυτής της μάχης ελάχιστο ρόλο θα παίξει στην τελική έκβαση του «πολέμου» για την ομάδα του. Άλλωστε στην ρωσο-τουρκική μάχη είχε για «συμμαχικό στράτευμα» όχι τίποτα χιλιάδες ακολούθων, παρά μόνο την αδύναμη Νταρουσάφακα, η οποία επίσης έχασε με πικρό μάλλον τρόπο από την Χίμκι.

Στο νότιο τμήμα της ηπείρου, οι έτερες τουρκικές δυνάμεις που έχουν ξεκινήσει εκστρατεία προς τη Χώρα των Βάσκων πέρασαν αλώβητες από την Ποντγκόριτσα, κερδίζοντας εύκολα την Μπουντούτσνοστ, ενώ ακόμα νοτιότερα, οι νεόκοποι ναύτες της Γκραν Κανάρια τορπιλίστηκαν πριν καν προλάβουν να «δέσουν» στο λιμάνι του Πειραιά. Στη μάχη των «αυτονομιστών» οι Καταλανοί, πήραν σημαντικό διπλό στην έδρα των Βάσκων, ρεφάροντας τρόπων τινά την εντός έδρας ήττα της προηγούμενης αγωνιστικής.

Μερικούς αιώνες πριν, περί το 1300 μ.Χ, το Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας αποτελούσε τη μεγαλύτερη χώρα της ευρωπαϊκής ηπείρου, χάρη στους στρατηγικούς χειρισμούς του βασιλιά Μιντάουγκας, ο οποίος κατάφερε να ενώσει τα λιθουανικά εδάφη περίπου έναν αιώνα νωρίτερα. Έκτοτε το βασίλειο αποσυναρμολογήθηκε και μετασχηματίστηκε δεκάδες φορές, άλλες φορές χάνοντας την αίγλη του, άλλες κερδίζοντας ένδοξες μάχες. Αυτην την περίοδο προσπαθεί να ανταποκριθεί στις υψηλές προσδοκίες που δημιούργησε τον 14ο αιώνα πέρσι, και η νίκη απέναντι στη Μακάμπι αποτελούσε αυτοσκοπό. Και μάλιστα ήρθε, καθώς σε ένα twist της ιστορίας οι Μακκαβαίοι δεν ηττήθηκαν από τη Ρωμαϊκή «μηχανή», αλλά από τους Λιθουανούς του Βασιλιά Σαρούνας. Στους Ελληνοϊταλικούς λογαριασμούς, οι Ιταλοί έχουν επιτέλους την γιορτή – αντίπαλο δέος στο «Όχι» της 28ης Οκτωβρίου 1940, με το «Ναι» της 21ης Δεκεμβρίου 2018, οπότε και το τελεσίγραφο που παρέδωσαν στο άλλωτε άπαρτο οχυρό του ΟΑΚΑ, έγινε αποδεκτό από τα αποκαμωμένα στρατεύματα των «πρασίνων», τα οποία δείχνουν ανήμπορα να αντιδράσουν στις ορέξεις των εκάστοτε αντιπάλων τους. Η ήττα του Παναθηναϊκού είναι η μόνη που υπέστη ομάδα αυτήν την αγωνιστική και την πλήγωσε βαθιά. Ε, και στο τελευταίο παιχνίδι της αγωνιστικής η Ρεάλ κέρδισε τη Μπάγερν στο Μόναχο, με έναν τρόπο που δεν είχε ξαναδοκιμάσει φέτος και για τον οποίο γίνεται λόγος ακριβώς παρακάτω.

Η πρώτη πεντάδα

1.. Η Ρεάλ Μαδρίτης δεν έχει απολύτως κανένα πρόβλημα να ολοκληρώσει με απόλύτη φυσικότητα έναν αγώνα με περισσότερα εκτελεσμένα τρίποντα από δίποντα, χωρίς αυτό να φανεί ως λύση ανάγκης. Συνέβη για πρώτη φορά φέτος απέναντι στη Μπάγερν στο Μόναχο, όπου οι Ισπανοί είχαν 22/34 σουτ τριών πόντων, επίδοση που τους έφερε στην πρώτη θέση μεταξύ των ομάδων με τα περισσότερα εύστοχα τρίποντα στη διοργάνωση (156), η οποία μάλιστα συνοδεύεται από το υψηλό 40,4% . Πρώτη σε ποσοστά ευστοχίας η Φενέρ με το εξωφρενικό 45,2%, η οποία μάλιστα είναι δεύτερη από το τέλος στο σύνολο εκτελεσμένων τριπόντων με 275, πίσω μόνο από τη Ζαλγκίρις, η οποία παρότι σουτάρει με ποσοστά που αγγίζουν το 40%, έχει μόλις 213 προσπάθειες ως τώρα. Οι άλλες δύο πιο εύστοχες ομάδες από τη Ρεάλ πίσω από τα 6.75 είναι η Εφές με 45% σε 320 προσπάθειες, και η ΤΣΣΚΑ με 42.1% σε 319. Για του λόγου το αληθές, ακολουθεί το shot chart των Μαδριλένων.

2. Αντρέι Ζούμπκοβ. Μπορεί να ήταν το πιο αντιεμπορικό από τα δύο παιχνίδια της Μόσχας αυτήν την αγωνιστική, ωστόσο κάτι πρέπει να βάλουμε και από αυτό στην σημερινή ανασκόπηση. Εκτός αν κατούρησε σε κανένα πηγάδι και δεν το ξέρουμε. Τα δύο λάθη του Ντι Μποστ που παραλίγο να κοστίσουν τη νίκη στη Χίμκι απέναντι στη Νταρουσάφακα μας απαγορεύουν να του δώσουμε θέση στην πεντάδα και μας υπαγορεύουν να την προσφέρουμε στον Αντρέι Ζούμπκοβ, ο οποίος και τίμιος είναι και τον κόουτς Μπι είχε προπονητή σε όλες τις ομάδες της καριέρας του. Οκ, έχει παίξει μόνο σε δύο (Λοκομοτίβ Κουμπάν, Χίμκι). Ο Ρώσος φόργουορντ έκανε ένα παιχνίδι από αυτά που όλο και κάποιος γραφικός Ρώσος αθλητικογράφος θα χαρακτηρίσει «ματς-δήλωση προς τον προπονητή», που ως τώρα του δίνει μόνο 13’ συμμετοχής ανά αγώνα στη διοργάνωση. Με τους μέσους όρους του στους 3,1π, 2,2ριμπ, 0,7ασ, ο Ζούμπκοβ πέτυχε στο συγκεκριμένο ματς περισσότεροους πόντους από όσους είχε βάλει συνολικά ως τώρα όλη τη σεζόν (13) και έκανε ίσως την καλύτερη εμφάνιση που θα κάνει ποτέ στην καριέρα του στη διοργάνωση, τελειώνοντας το παιχνίδι με τη Μακάμπι με 15π, 4/4διπ, 2/3τρ, 1/3τρ, 8ριμπ, 2ασ, 1κλ, 1λάθος και 23 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης σε 34:54 στο παρκέ, οι οποίες είναι επίσης περισσότερες από όσες συγκέντρωσε συνολικά στα υπόλοιπα 8 παιχνίδια που έχει αγωνιστεί φέτος (17). Εντάξει, αν όχι τώρα, πότε;

3. Γουίλ Κλάιμπερν. Ο Αμερικανος γκαρντ/φόργουορντ αποτελεί έναν παίχτη που γινόταν συχνά όνομα στα χείλη των φιλάθλων του Ολυμπιακού το καλοκαίρι που μας πέρασε. ‘’Αχ, έναν Κλάιμπερν γίνεται να βρει ο Μπλατ;’’. Τι έκανε στο ματς εναντίον της Εφές; Μια κλασική all around εμφάνιση. Ίσως ο καλύτερος παίχτης στη θέση του στην διοργάνωση. Αμύνεται καλά, σουτάρει, κινείται χωρίς τη μπάλα, μπορεί να δημιουργήσει και να τρέξει plays. Η συγκομιδή του στο ματς της Μόσχας, 24 πόντοι και 11 ριμπάουντ, εκ των οποίων τα εφτά ήταν επιθετικά. Ηustler που λέμε στο χωριό ή σκληρός καργιόλης. Στο ίδιο ματς η Ρωσική ομάδα ανανέωσε 21 φορές τις επιθέσεις της, δείγμα του πόσο αποφασισμένη και σκληρή ήταν μετά την «αναιμική» εμφάνιση στην Πόλη στον αγώνα με τη Φενέρ, όπου φάνηκε ανέτοιμη στο δυναμικό παιχνίδι των Τούρκων. Μιας και εδώ μιλάμε για την ΤΣΣΚΑ, προσέξτε λίγο την άνοδο του Ντάνιελ Χάκετ στα τελευταία 3 παιχνίδια. Ο Ντάνι δεν είχε πιάσει διψήφιο νούμερο σε πόντους ή PIR σε κανένα ματς φέτος, ενώ σε αυτά ήταν διψήφιος και στους δύο δείκτες. Περνάει under the radar, όμως ορίζει την έννοια «παίκτης – ομάδας» και στα τελευταία παιχνίδια δείχνει να αναλαμβάνει περισσότερες πρωτοβουλίες με μεγάλη επιτυχία.

4. Aρτούρας Γκουντάιτις. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο ΠΑΟ με τους ψηλούς των αντίπαλων ομάδων το γνωρίζουμε από την αρχή της σεζόν. Οπότε, δεν προκάλεσε καθόλου έκπληξη η παρουσία του Λιθουανού σέντερ στο ματς του ΟΑΚΑ. 20 πόντοι με ένα χαμένο δίποντο και μία χαμένη βολή, οχτώ ριμπάουντ, έξι κερδισμένα φάουλ ο απολογισμός του και 28 βαθμοί στο σύστημα αξιολόγησης. Έμοιαζε ασταμάτητος όταν δεν έκανε τις ποικιλίες του ο Τζέιμς. Αποδεικνύεται πως η Αρμάνι έχει βρει ένα εξαιρετικό δίδυμο ψηλών, χωρίς κανείς εκ των δύο να είναι στο πρότυπο των «mobile» σέντερ, που θα μαρκάρουν άνετα και κοντύτερους παίχτες.

5. Γιαν Βέσελι. Ως γνωστόν τα παιδιά δε γνωρίζουν από πολιτική ορθότητα, με αποτέλεσμα η καλοσύνη ή κακία τους να έχουν έναν πηγαίο χαρακτήρα. Το πάρκο στο οποίο βγάζω βόλτα στον σκύλο μου συνορεύει με τα σχολεία της περιοχής μου, με αποτέλεσμα όλα τα παιδιά να το διασχίζουν μετά το σχόλασμα. Το τι εξωφρενικές κακίες ακούω να ανταλλάζουν τα πιτσιρίκια μεταξύ τους, δε λέγεται. Κακίες που στον ηθικό κώδικα ενός ενήλικου έχουν φαινομενικά τον σκοπό να προσβάλλουν την ίδια την ύπαρξη του αποδέκτη και έχουν πάντα έναν κοινό παρονομαστή: Αυτός που τις ακούει δεν είναι «popular». Το πρωί της Παρασκευής λοιπόν, μια παρέα παιδιών συζητούσαν αν θα πάνε στο πάρτι ενός συμμαθητή τους, ο οποίος ήταν προφανές από την κουβέντα ότι δεν θα ήταν ακριβώς υποψήφιος για το βραβείο του πιο δημοφιλούς μαθητή της τάξης του. Long story short, η κατάληξη της κουβέντας ήταν κάπως έτσι: «δε γαμιέται, πάμε να φάμε μπόμπες και να πιουμε κόκα κόλα». Λοιπόν, αυτό ακριβώς ήταν το ματς της Ποντγκόριτσα ανάμεσα στη Μπουντούτσνοστ και τη Φενέρ, για τον Γιαν Βέσελι. Ένα πάρτι, στο οποίο πήγε απλά για να φάει όλες τις μπόμπες και να πιει τα αναψυκτικά. Και δεν άφησε ούτε ψίχουλο, τελειώνοντας το ματς με 19π, 9/12διπ, 1/1β, 9ριμπ, 1ασ, 3κλ, 1λάθος και 29PIR. Και όλα αυτά σε κάτι λιγότερο από 23’ συμμετοχής.

MVP.

Βασίλης Σπανούλης. Άγιος Βασίλης έρχεται και δεν (αυτό ποτέ δεν το κατάλαβα ) μας καταδέχεται, από, από την…. Όχι, ο Άγιος Βασίλης των ερυθρολεύκων δεν έρχεται από την Καισαρεία, αλλά είναι εδώ και δείχνει πως ο χρόνος δεν τον αγγίζει και παραμένει σε καλή κατάσταση παρά τα 36 του χρόνια. Βρέθηκε αντιμέτωπος με το μοναδικό γηραιότερο παίχτη από αυτόν- Όλιβερ - και έκανε το καλύτερο επιθετικά παιχνίδι του έως τώρα στην διοργάνωση. 21 πόντοι, με δύο χαμένα σουτ, οκτώ ασίστ και «τραβώντας» 31 στο σύστημα αξιολόγησης. Μήπως τελικά είναι Σάιμποργκ; Για τον Σπανούλη θα πούμε δυο λογάκια και παρακάτω.

Χ-Factor

Κέβιν Πάνγκος. Ο Καναδοσλοβένος γκαρντ της Μπαρτσελόνα ήταν ο λόγος χάρη στον οποίο έφυγε νικήτρια η Καταλανική ομάδα από τη χώρα των Βάσκων. Είχε προηγηθεί ένα καταστροφικό τρίτο δεκάλεπτο για την ομάδα του, στο οποίο είχαν σκοράρει επτά μόλις πόντους και ο αγώνας έδειχνε να φεύγει από τον έλεγχό τους. Όμως, μπαίνοντας στην τελική ευθεία ο Πάνγκος βγήκε «μπροστά». Πέτυχε 13 από τους 16 του συνολικά πόντους σε αυτό το διάστημα. Το 57-54 υπέρ των Βάσκων έγινε 61-66 για τη Μπαρτσελόνα, με 9 πόντους του πρώην παίχτη της Ζάλγκιρις και ένα τρίποντο του Οριόλα. Τιμώρησε τόσο τους προσωπικούς του αντιπάλους όσο και την επιλογή του Περάσοβιτς να αλλάζουν οι παίχτες πάνω του με ποικίλους τρόπους. Λέι απς, φλόουτερς, σουτ από μέση και μακρινή απόσταση. Ο μάγος με τα δώρα για τον Πέσιτς και τους συμπαίχτες του.

To avatar

Τζέισον Γκρέιντζερ. Ο πόιντ γκαρντ της Μπασκόνια δεν είναι και στα καλύτερά του ως τώρα φέτος, γεγονός που στοιχίζει στους Βάσκους. Δυσκολεύεται να βρει ρυθμό και δεν έχει κατορθώσει μέχρι στιγμής να κάνει «κολλητά» καλά παιχνίδια, με εξαίρεση τα πρώτα δύο της σεζόν απέναντι σε Ζαλγκίρις και Ολυμπιακο. O καλός Γκρέιντζερ ήταν μια πραγματικότητα στα καλά διαστήματα της Μπασκόνια πέρσι, όμως φέτος δυσκολεύεται να πείσει με ξεκάθαρο τρόπο ότι οι Βιλντόζα και Χουέρτας (θα έπρεπε να) είναι οι ρεζέρβες του. Χαμηλό καριέρας ως τώρα φέτος σε πόντους (7.1), 2FG% (33,3), ελεύθερες βολές (64,3) και κάτι παραπάνω από δύο λεπτά αγωνιστικού χρόνου λιγότερα από πέρσι (19,16 έναντι 21,39). Απέναντι στη Μπαρτσελόνα είχε 2π, 1/4διπ, 0/1τρ, 2ριμπ, -4PIR σε 15:19 συμμετοχής.

Περί Ολυμπιακού ο λόγος (Pete Seizis)

Το ματς της Πέμπτης με τη Γκραν Κανάρια δεν προσφέρεται για ιδιαίτερη ανάλυση. Αυτό που χρίζει ιδιαίτερης σημασίας είναι η δημιουργία των ερυθρόλευκων, μιας και έκαναν ρεκόρ τόσο στην ιστορία τους στην Ευρωλίγκα με 29 ασίστ όσο και season high για ομάδα φέτος στη διοργάνωση . Πλουραλισμός στο σκοράρισμα με τους έντεκα παίχτες που αγωνίστηκαν να σκοράρουν και εξαιρετική κυκλοφορία στην επίθεση, κάτι που φαίνεται και από το γεγονός πως μόνο οι Τίμα και Λεντέι δεν μοίρασαν τελική πάσα. Δημιουργία μέσα από τη ρακέτα είτε σε παιχνίδια συνεργασίας των δύο ψηλών (5 ασίστ ο Μιλουτίνοφ) , είτε προς τα έξω για ελεύθερα σουτ, πάσες σε παίχτες που έκοβαν στην ρακέτα και κινoύνταν χωρίς τη μπάλα, ένας εν γένει «δημιουργικός οργασμός» για την ομάδα του Ντέιβιντ Μπλατ. Ο έτερος Πάνος της ομάδας, aka @lostgps , μας προσφέρει στο πιάτο την παρακάτω απεικόνιση.

Εδώ θα ήθελα να προσθέσω και ένα σχόλιο για τον Βασίλη Σπανούλη, ο οποίος φέτος παρουσιάζει μια ειδοποιό διαφορά σε σχέση με το πώς αξιοποιείτο τα προηγούμενα χρόνια. Μπορεί ο χρόνος συμμετοχής του να έχει πέσει κατά δύο μόλις λεπτά σε σχέση με πέρυσι (24’ φέτος), όμως, παραμένει αυτός ο κύριος εκφραστής αρκετών επιθέσεων με τον δείκτη του %usage να είναι σχεδόν παρεμφερής (σύμφωνα με τα στατιστικά από το realgm.com). Αυτό που βλέπουμε με τον Μπλατ, είναι έναν Σπανούλη να μην καταναλώσει ενέργεια με το να τρέχει μακριά από τα σκριν, να δημιουργεί, να εκτελεί και να τα κάνει όλα αυτός. Θα ξοδέψει περισσότερο χρόνο ξεκινώντας τα plays της ομάδας από την περιφέρεια και δεν θα ξεκινάει από τη baseline, προσπαθώντας πρώτα να ξεμαρκαριστεί. Στα τελευταία δε παιχνίδια, βλέπουμε τον Μπλατ να τον αφήνει στον πάγκο στην έναρξη των αγώνων σαν να…παρατηρεί, να διαβάζει πρώτα το παιχνίδι και ύστερα να μπαίνει. Φυσικά η σύνθεση του ρόστερ είναι πιο λειτουργική για τον ίδιο. Έχει παίχτες που κόβουν σωστά, που ανοίγουν τους χώρους του γηπέδου και φυσικά τον Νάιτζελ τον Γουίλιαμς τον Γκός στο πλάι του. Δεν χρειάζεται πια να σκοράρει μόνο αυτός, ούτε να παίρνει τραβηγμένες προσπάθειες και συνήθως εκτελεί υπό κατάλληλες για αυτόν προϋποθέσεις. Αυτή τη στιγμή δείχνει πως μπορεί να παίζει πιο ποιοτικά λεπτά και να προσφέρει ακόμα περισσότερο στην ομάδα. Γιατί κακά τα ψέματα, παρόλο που προσπαθεί ο Μπλατ, ακόμα ο Ολυμπιακός δεν έχει «απογαλακτιστεί» από το παιχνίδι του φύσει και θέσει ηγέτη του.

«Κόβω» τον Πάνο, για τον Παναθηναϊκό δεν βρίσκουμε νόημα να ξαναπούμε τα ίδια, καθώς δεν είδαμε το παραμικρό διαφορετικό στοιχείο απ’ όσα έχουμε δει και ξαναδεί ως τώρα, οπότε επιφυλασσόμαστε να μιλήσουμε για τους πράσινους μια και καλή, όταν θα έχουν ένα νέο πρόσωπο στον πάγκο τους, και εμείς μια νέα μαλακία να πούμε. Δε νομίζω πάντως ότι προκάλεσε ιδιαίτερη έκπληξη σε κανέναν η εντός έδρας ήττα της ομάδας (και) από την Αρμάνι, καθώς είναι πασιφανές ότι η ομάδα «νοσεί».

Υ.Ο.L.O.

Ο τρόπος με τον οποίο πήγε να χάσει το ματς της Μόσχας η Χίμκι. Ενώ προηγούνταν με 83-78 ένα λεπτό πριν το τέλος, βρέθηκε να χάνει με 83-84 επτά δευτερόλεπτα πριν τη λήξη. Εν τέλει χρειάστηκαν οι δύο βολές του Τζόρνταν Μίκι (ή Μίκεϊ) ένα δευτερόλεπτο πριν σφυρίξει η κόρνα της γραμματείας για να κερδίσει 85-84 και να γλιτώσει το κόουτς Μπι από ένα εγκεφαλικό. Απολαύστε τον Ντι Μποστ να ντύνεται καλικάντζαρος για τους Ρώσους, σκαρώνοντας το ένα λάθος μετά το άλλο στο παρακάτω βίντεο από το κανάλι του Eurohoops. Ακολουθεί ο Γιάννης με στατιστικά και επανερχόμαστε για φινάλε.

Με τη γλώσσα των αριθμών (Γιάννης Ψαράκης)

Βασίλης Σπανούλης (κυρίως) και Νικ Καλάθης ήταν οι πρωταγωνιστές της 14ης αγωνιστικής για τις δικές μας ομάδες, αφού κατέγραψαν σημαντικές επιδόσεις και ρεκόρ.
Ο αρχηγός του Ολυμπιακού γιόρτασε το 215ο παιχνίδι του με την ερυθρόλευκη φανέλα σε ευρωπαϊκό αγώνα, με τον τίτλο του MVP της αγωνιστικής. Ο Σπανούλης ξεπέρασε στη δεύτερη θέση της λίστας των ερυθρόλευκων με τα περισσότερα ματς σε ευρωπαϊκούς αγώνες τον Μίλαν Τόμιτς (214), αλλά απέχει πολύ από τον πρώτο Γιώργο Πρίντεζη (242). Παράλληλα, ο Σπανούλης έγινε ο τρίτος γηραιότερος MVP αγωνιστικής στην ιστορία της διοργάνωσης! Γηραιότερος όλων ήταν πριν 14 χρόνια ο Άρβιντας Σαμπόνις ο οποίος σε ηλικία 39 ετών 2 μηνών και 14 ημερών είχε αναδειχθεί MVP της πρώτης αγωνιστικής του Τοπ-16 της σεζόν 2003-04. Όσο για τον δεύτερο; Είναι ο Δομινικανός φόργουορντ της Γκραν Κανάρια Εουλίς Μπαέζ, MVP της 7ης αγωνιστικής τη φετινή σεζόν σε ηλικία 3,5 μήνες μεγαλύτερη του Σπανούλη.

Να σημειωθεί, δε, ότι ο Σπανούλης αναδείχθηκε MVP αγωνιστικής για 8η φορά στην καριέρα του και έπιασε στην τρίτη θέση της σχετικής λίστας Γιάννη Μπουρούση και Λούκα Ντόντσιτς, με τους Νάντο Ντε Κολό (13) και Μιρσάντ Τουρκτσάν (10) να φιγουράρουν στις δύο πρώτες θέσεις.

Ο Καλάθης από την άλλη, πέραν του ήταν σαν να έπαιζε (ξανά) ένας εναντίον όλων στην ήττα του Παναθηναϊκού από την Αρμάνι Μιλάνο, κατέγραψε το τρίτο παιχνίδι καριέρας στη διοργάνωση με +20 πόντους και +10 ασίστ. Μόνο ο Μίλος Τεόντοσιτς έχει να επιδείξει τέσσερα παρόμοια ματς, αλλά σε χρονική απόσταση τριών ετών το πρώτο από το τέταρτο (όλα με τη φανέλα της ΤΣΣΚΑ Μόσχας από το 2014 έως το 2017), ενώ ο Νικ τα πέτυχε από τις 16 Νοέμβρη πέρυσι εναντίον της Εφές, μέχρι την Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2019, δηλαδή κάτι σαν 480 μέρες. Σημειώστε ότι πέρα από Μίλος και Νικ κανείς άλλος παίκτης στην ιστορία της διοργάνωσης δεν έχει πάνω από ένα ματς με +20 πόντους και +10 ασίστ.

Μιας και πιάσαμε τους Έλληνες γκαρντ, για… σβήσιμο ένα ρεκόρ από τον Κώστα Σλούκα. Ο γκαρντ της Φενέρ έδωσε μία ασίστ στο ματς με την Μπούντουτσνοστ και έφτασε στις 445 τελικές πάσες με τη φανέλα της τουρκικής ομάδας ισοφαρίζοντας την επίδοση του Εμίρ Πρέλτζιτς κάτι που σημαίνει ότι στην επόμενη ασίστ που θα δώσει την άλλη εβδομάδα θα γίνει ο κορυφαίος πασέρ της Φενέρ στην ιστορία της στην Ευρωλίγκα!

Η ακατανόητη στιγμή της αγωνιστικής

Να μην τα ξαναλέμε, η Euroleague έχει αποδείξει το devotion της σε αρκετά ζητήματα, ωστόσο ένα από αυτά δε μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι είναι η συνεπής τήρηση των χρόνων ενός αγώνα. Εγώ μπορώ να τους καταλάβω, καθώς είμαι απο τους ανθρώπους που με τον χρόνο είναι κάπως «φλου», αλλά δυστυχώς δεν είναι όλοι έτσι κι έχουμε γκρίνιες. Κάντε κλικ στο παρακάτω βίντεο και κάντε μαζί μας ακόμα ένα ταξίδι στον χρόνο, αυτή τη φορά για 11 δευτερόλεπτα, όπου όλοι μαζί θα συντονιστούμε με τον σπίκερ στον χωροχρόνο του «δε μπορώ να καταλάβω», όχι γιατί ειρωνευόμαστε, αλλά γιατί όντως δε μπορούμε.

Τα φιλιά μας, να έχετε ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο!