Οπως σωστά μαντέψατε, ο Ολυμπιακός θα έρθει τελευταίος στα previews μας, να τσουρουφλιστείτε ρε! Το ακόλουθο κείμενο πιάνει το τελευταίο χρονικά από τα τρία "'άλλα" ζευγάρια που θα γεμίσουν τα βράδια μας με μπάσκετ, με την Μπαρτσελόνα να έχει το πάνω χέρι απέναντι στη Ζαλγκίρις.
Ο Ολυμπιακός, με σταθερότητα σε όλη την χρονιά και πιθανόν με το πιο θελκτικό μπάσκετ στην Ευρώπη, δείγμα της εξαιρετικής δουλειάς του κόουτς Μπαρτζώκα, επιστρέφει σε ένα Final Four μετά το 2017. Η σειρά που ολοκληρώθηκε χτες στο ΣΕΦ ίσως ήταν η σκληρότερη και καλύτερη των τελευταίων δέκα χρόνων στη διοργάνωση, μια πραγματικά καταπληκτική μονομαχία ανάμεσα στις δύο πιο φορμαρισμένες ομάδες της Ευρωλίγκα αυτή τη στιγμή. Κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο με πολύ όμορφο και σύγχρονο μπάσκετ, ένταση και πολύ σπουδαίες προσωπικότητες. Πολλοί πιστεύαμε ότι η σταχτοπούτα Μονακό θα ήταν δυσκολοκατάβλητος αντίπαλος, αλλά κανείς δεν περίμενε ότι θα ζορίσει σε τέτοιο βαθμό τον Ολυμπιακό και θα τον φτάσει στα όρια του. Βέβαια η ομάδα του Ομπράντοβιτς δικαιούται να αισθάνεται από τις αδικημένες της φετινής Euroleague, καθώς είχε ήδη τέσσερις νίκες με τις ρωσικές ομάδες και πιθανόν να βρισκόταν πιο ψηλά στην βαθμολογία.
Οι δύο εκ των τεσσάρων ομάδων του φάιναλ φορ του Βελιγραδίου περιμένουν το πέρας των πέμπτων παιχνιδιών των δύο πρωτοπόρων της κανονικής περιόδου, για να μάθουν τον αντίπαλό τους. Ρεάλ Μαδρίτης και Εφές έχουν κλείσει τα εισιτήρια και θα μάθουν σύντομα ποιος εκ των Μπαρτσελόνα-Μπάγερν και Ολυμπιακός-Μονακό αντίστοιχα θα βρεθεί απέναντί τους την Πέμπτη της 19ης Μαΐου. Στο παρακάτω κείμενο θα ρίξουμε μια ματιά στο τι έχει συμβεί στα παιχνίδια των τριών σειρών-πλην Πειραιωτών αφού για την αρμάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα έχουμε ανάλυση μετά από κάθε αγώνα.
Στο πρώτο match ball για το Βελιγράδι, ο Ολυμπιακός δεν τα κατάφερε, χάνοντας σε ένα πραγματικά πολύ έντονο παιχνίδι με έναν πόντο, με τον Σλούκα να αστοχεί σε buzzer beater. Σκληρή κατάσταση ομολογουμένως, αλλά αυτή είναι η ομορφιά του αθλήματος. Στο game 4 είδαμε ένα από τα πιο όμορφα παιχνίδια στην σειρά των play off, αν όχι το καλύτερο, με την κάθε ομάδα να προσπαθεί να επιβάλλει το στυλ της. Η μεν Μονακό να βασίζεται πολύ σε καταστάσεις transition και παιχνίδια απομόνωσης, όποτε της το επέτρεπαν οι συνθήκες και ο δε Ολυμπιακός σε καλή κυκλοφορία της μπάλας και μεγάλη ένταση στο αμυντικό του μισό.
Όλα τα σωστά πράγματα έκανε ο Ολυμπιακός απέναντι στη Μονακό, στον πρώτο μεταξύ τους αγώνα για τα πλέι οφ στην Ευρωλίγκα. Έχοντας απέναντι του μία επιθετική ομάδα που παίζει γρήγορα, συγκεντρώθηκε πρώτα και κύρια στο δικό του μεγάλο ατού: Την εξοντωτική άμυνα, ιδιαίτερα στην περιφέρεια. Δεν βιάστηκε να τελειώσει φάσεις, παρά το γεγονός ότι βρέθηκε πίσω στο σκορ στην αρχή, απόρροια κάποιων κακών επιλογών των Ντόρσεϊ και Παπανικολάου. Και αργότερα, όταν πήρε κεφάλι, δεν ανέβασε τον ρυθμό για να τελειώσει τη Μονακό, αλλά επιτέθηκε μεθοδικά και σταθερά, διατηρώντας απλώς προβάδισμα ασφαλείας. Το παιχνίδι του ήταν μεστό και στοχευμένο, με ελάχιστο ρίσκο, όπως ακριβώς χρειάζεται σε τέτοιου είδους περιστάσεις.
Ξεκίνημα στα playoffs της Ευρωλίγκας σήμερα, στη χρονιά που χαρακτηρίστηκε από την αποχώρηση των ρωσικών ομάδων μεσούσης της σεζόν. Τρία μέλη του σάιτ αναλαμβάνουν την ανάλυση των ζευγαριών που δεν γράφουν επάνω "Ολυμπιακός", με μια ματιά στον δρόμο των ομάδων ως τώρα, στις δυναμικές του κάθε μονομάχου, αλλά και στα σημεία-κλειδιά που ενδεχομένως θα κρίνουν την κάθε σειρά.
Έξω από τα ονόματα, δεν υπάρχει τίποτε που να προμηνύει ότι Ολυμπιακός και Μονακό θα ξεμπερδέψουν γρήγορα ο ένας με την άλλην. Πρόκειται για τις δύο πιο φορμαρισμένες ομάδες της Ευρωλίγκα, με οκτώ νίκες στους δέκα τελευταίους αγώνες και επιπλέον με διάφορα κοινά χαρακτηριστικά: Πολύ αποτελεσματικές επιθέσεις, διάθεση να φθείρουν τους αντιπάλους με δυναμικό παιχνίδι, ξεκάθαρη και λειτουργική κατανομή ρόλων. Αν έπρεπε ντε και καλά να βγάλουμε μία άτυπη κατάταξη με τα πιο δουλεμένα σύνολα της οκτάδας, εκείνα που έχουν εντονότερη την σφραγίδα της χημείας, θα βρίσκονταν μαζί στην κορυφή, πάνω ακόμη και από την ατρόμητη Μπαρτσελόνα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Όταν αναμετρώνται τέτοιας φύσεως αντίπαλοι σε μία σειρά, το αναμενόμενο είναι πως σε κάθε στροφή της θα βρίσκουν τρόπους να αντιπαρέλθουν τις δυσκολίες, μέχρι την αναπόφευκτη τελική αναμέτρηση.
Έχουν υπάρξει συνολικά 14 σειρές στην σύντομη ιστορία των πλέι-οφ της Ευρωλίγκα, οι οποίες κρίθηκαν σε πέμπτο παιχνίδι. Σε όλες, χωρίς καμία εξαίρεση, κέρδισε ο γηπεδούχος. Το ίδιο έγινε και στις τρεις σειρές των φετινών πλέι-οφ που ήταν ισόπαλες μετά τα τέσσερα πρώτα παιχνίδια. Εφές, Μπαρτσελόνα και Αρμάνι θα βρεθούν στην Κολωνία.
Τα πρώτα παιχνίδια των πλέι οφ της Ευρωλίγκα έβαλαν τρία από τα τέσσερα ζευγάρια σε συγκεκριμένο δρόμο. Τα 2-0 των Μιλάνο, ΤΣΣΚΑ και Εφές ήρθαν με τον ελάχιστο δυνατό κόπο. Ενα super play του Μεσίνα και από εκεί και ύστερα πέντε νίκες σχετικά εύκολες. Η ανετοιμότητα της Φενέρ και η δεδομένη λειψανδρία στα γκαρντ της Ρεάλ προδιαθέτουν για ανάλογη συνέχεια, ειδικά από τη στιγμή που δεν επιτρέπονται φίλαθλοι στους αγώνες, ενώ η Μπάγερν πολύ δύσκολα θα ανατρέψει τις ισορροπίες, καθώς φέτος έχει χάσει και τις τέσσερις αναμετρήσεις απέναντι στον Μεσίνα.
Στο τελευταίο χρονικά παιχνίδι των πλέι οφ της Ευρωλίγκα, Μπαρτσελόνα και Ζενίτ συνθέτουν ένα ζευγάρι με μπόλικη τακτική από τους πάγκους, αλλά ταυτόχρονα και με ένα αδιαφιλονίκητο φαβορί, που δεν είναι άλλο από τους Καταλανούς. Αν μην τι άλλο, έχουμε ξεκάθαρα δύο σύνολα που οι προπονητές τους έχουν αφήσει το στίγμα τους. Ο Σάρας για πρώτη χρονιά στους πάγκους μια μεγάλης ομάδας και με την ταμπέλα του φαβορί και το βάρος του πρέπει, απέναντι στον Πασκουάλ, που στην επάνοδο του στην Ευρωλίγκα οδήγησε τη Ζενίτ στα προημιτελικά της διοργάνωσης. Το βασικό ερώτημα που τίθεται εδώ είναι το κατά πόσο ανταγωνιστικοί θα φανούν οι Ρώσοι απέναντι στο μεγάλο φαβορί για τον τίτλο, καθώς με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, η σειρά φαίνεται να έχει ήδη τελειώσει πριν καν ξεκινήσει. Πάμε όμως να δούμε περισσότερα.