Ο άνθρωπος που πληρωνόταν για να χάνει...
Η αλήθεια είναι ότι το πληθωρικό παρουσιαστικό του θηριώδους προπονητή της Νιγηρίας Άλεξ Νουόρα (αρχική φωτό) δεν προδιαθέτει ότι κάποτε έπαιζε μπάσκετ. Κι όμως έπαιζε και πληρωνόταν για να χάνει! Μόλις είχε τελειώσει από το κολέγιο Daemen College στις ΗΠΑ (όπου μάλιστα παραμένει μέχρι σήμερα πρώτος σκόρερ και ριμπάουντερ στην ιστορία του με περισσότερους από 1.500 πόντους και 1.000 ριμπάουντ καριέρας...) και αποφάσιζε να ξεκινήσει επαγγελματική καριέρα εκεί γύρω στα μισά της δεκαετίας του ‘90. Η Ευρώπη δεν ήταν μέσα στις προοπτικές του, στις ΗΠΑ δεν έβρισκε καλά χρήματα και τελικά ενέδωσε στην μοναδική σοβαρή πρόταση που του έγινε. Να γίνει μέλος των International All Stars, διαδόχων των Washington Generals, της... θρυλικής ομάδας αντιπάλου των Harlem Globetrotters1, οι οποίοι έπαιζαν στα ματς με μοναδικό σκοπό να... γελοιοποιούνται και φυσικά να χάνουν τα ματς. Γύρισε τον κόσμο στους μήνες που έκανε την τουρνέ με τους «Χάρλεμ» και μετά από τόσες ήττες και πειράγματα ως παίκτης το έριξε στην προπονητική. «Σε ένα ματς δεν ήξερα ότι θα μου κάνουν πλάκα τραβώντας μου κάτω το σορτσάκι ενώ εκτελούσα βολές. Ευτυχώς φορούσα ειδικό κολάν προσαγωγών», θυμάται.
Αυτός που θα «γκρεμίσει» το ρεκόρ του Αντετοκούνμπο
Όταν σε λένε Αμπουντουσαλάμου Αμπουντουρεξίτι και φιλοδοξείς να παίξεις στο ΝΒΑ, σε πρώτη φάση έχεις σπάσει το ρεκόρ του Giannis Antetokounmpo ως ο παίκτης με το μεγαλύτερο ονοματεπώνυμο στην ιστορία (ναι, έχει τρία γράμματα περισσότερα από του δικού μας... damned)! Να το δούμε και αυτό και τι στον κόσμο.
Μη το γελάτε πάντως. Αυτός ο άγνωστος μέχρι πρότινος Κινέζος από μία ιδιαίτερη φυλή της χώρας, δεν αποκλείεται να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Άλλωστε υπάρχουν και άλλα πράγματα που τον συνδέουν με τον Giannis, όπως το ότι μικρός του άρεσε το ποδόσφαιρο2 και δεν είχε κατά νου να ασχοληθεί με το μπάσκετ, που... προέκυψε λόγω ψύχους. Βλέπετε γεννήθηκε στην πόλη Αλτάι, στα σύνορα μεταξύ Καζακστάν, Μογγολίας και Ρωσίας (νότια του Νοβοσιμπίρσκ), όπου η θερμοκρασία ειδικά τον χειμώνα σπανίως ανεβαίνει πάνω από τους -20. Την πορτοκαλί μπάλα την έπιασε σε ηλικία 13 ετών στο σχολείο της περιοχής του και έκτοτε η εξέλιξή του ήταν εντυπωσιακή, αφού έφτασε μέχρι το Summer League του ΝΒΑ, φορώντας μάλιστα τη φανέλα των πρωταθλητών (τότε, το 2018) Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς. Τότε ήταν που οι διοργανωτές του Summer League είχαν προκαλέσει όποιον φίλαθλο μπορέσει να προφέρει το όνομά του θα κέρδιζε 10.000 δολάρια. Τα οποία παραμένουν στο ταμείο...
Ο ίδιος απαντάει συνήθως και όταν τον φωνάζουν «Μιτσούι». Ήταν ο αγαπημένος του ήρωας κινουμένων σχεδίων όταν ήταν μικρός. «Είμαι ένας Μιτσούι. Αυτός που δεν τα παρατάει ποτέ» είχε δηλώσει βάζοντας τον εαυτό του στη θέση του φανταστικού σούπερ-ήρωα.
Τα περί της καριέρας του στο μπάσκετ θα τα βρείτε σκόρπια στο διαδίκτυο, όπως για παράδειγμα ότι ήταν πρώτος σκόρερ της Εθνικής ομάδας της χώρας του στα προκριματικά του Παγκοσμίου (όπου η Κίνα αν και διοργανώτρια πήρε μέρος για να έχει αγώνες στα πόδια των παικτών της). Σημειώστε δε, ότι πριν λίγες μέρες έγινε ο πρώτος Κινέζος μπασκετμπολίστας με αποκλειστικό συμβόλαιο με την εταιρεία αθλητικών ειδών Converse! Αυτό που κάνει ιδιαίτερο τον Αμπου-Αμπου είναι η καταγωγή του. Είναι Ουϊγούρος, δηλαδή απόγονος τουρκογενούς φυλής που ζει στην Ανατολική και κεντρική Ασία. Στις μέρες μας οι Ουϊγούρι ζουν κυρίως στην επαρχία της Σιντσιάνγκ (που αναφέρεται συνήθως ως ανατολικό Τουρκιστάν), ενώ ερευνητές υποστηρίζουν ότι το DNA τους προέρχεται από μίξη Καυκάσιων και Ανατολικών Ασιατών.
Ο γιος του Mr54 πόντοι
Κατ’ αρχήν να «αποκαταστήσουμε» ένα ιστορικό... ψέμα ακόμη και της Wikipedia. Το 1990 στον αγώνα κατάταξης ανάμεσα στην 15η Κορέα και την 16η ομάδα της Αιγύπτου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Αργεντινής (117-115 το σκορ στο πιο χορταστικό ματς στην ιστορία της διοργάνωσης) ο περιβόητος Γιάε Χουρ δεν είχε βάλει 62 πόντους, όπως «θέλουν» κάποιοι καταγραφείς, αλλά 543. Έναν περισσότερο από τον Νίκο Γκάλη τέσσερα χρόνια πριν εναντίον του Παναμά στη Σαραγόσα. Πάμε παρακάτω...
Τι δουλειά έχει ο Χουρ με το φετινό Παγκόσμιο; Αν είχε αντέξει λίγο ακόμη στον πάγκο της Εθνικής ομάδας της Κορέας θα ήταν τώρα προπονητής της. Θα ήταν μάλιστα προπονητής του ίδιου του του γιου, προνόμιο που στη φετινή διοργάνωση έχουν δύο άλλοι προπονητές. Ο Νουόρα της Νιγηρίας και ο Σακέτι της Ιταλίας!
Όσοι λοιπόν ρίξατε μια ματιά στο ρόστερ της Κορέας ίσως προσέξατε το όνομα. Χουν Χέο Χουρ, υιός του θρυλικού Γιάε, ο οποίος Γιάε θυμίζουμε ήταν αυτός που είπε τον όρκο των αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988 στην πατρίδα του, στην πρωτεύουσα Σεούλ και φυσικά θεωρείται μέχρι σήμερα ο κορυφαίος μπασκετμπολιστας όλων των εποχών για τη χώρα.
Ο υιός Χέο Χουν Χουρ, είναι ο δευτερότοκος που συνεχίζει την παράδοση των... Χουρέων στην Εθνική ομάδα της χώρας αφου είχε προηγηθεί ο Χέο Ουνγκ Χουρ, ο οποίος μάλιστα θεωρείται καλύτερος σουτερ, με τον πατέρα Γιάε να υποστηρίζει ότι ο «μικρός» Χέο Χουν είναι πιο συνετός στην επίθεση4 και δεν σουτάρει τρελά, όπως έκανε ο ίδιος τριανταβάλε χρόνια πριν.
«Μα ποιος είσαι, η Δομή είσαι;»
Την παραπάνω ατάκα οι κάτω των 30 χλωμό να την έχετε ακούσει, έστω και από σπόντα, οπότε επειδή δεν υπάρχει χρόνος για να σας την εξηγήσω ρωτήστε τους γονείς σας. Ή ρωτήστε τον Γενγκ Γκουιάο, τον προπονητή της Εθνικής ομάδας των Φιλιππίνων, ο οποίος αν δεν ήταν προπονητής θα ήταν σχολιαστής αγώνων μπάσκετ. Αν δεν ήταν σχολιαστής αγώνων μπάσκετ θα μπορούσε να ήταν κομισάριος του πρωταθλήματος. Και αν δεν ήταν κομισάριος του πρωταθλήματος θα μπορούσε να είναι πολιτικός. Γιατί πολύ απλά είναι όλα τα παραπάνω μαζί!
Οι Φιλιππινέζοι -η λατρεία των οποίων για το μπάσκετ δεν συγκρίνεται με κανενός άλλου λαού στον κόσμο- συνηθίζουν να βάζουν στο τιμόνι της εθνικής τους ομάδας πολυσχιδείς προσωπικότητες. Όπως πριν τέσσερα χρόνια, όταν τους αντιμετωπίσαμε στο Παγκόσμιο στη Μαδρίτη προπονητής ήταν ο θρυλικός Τσοτ Ρέγες. Προπονητής, ιδιοκτήτης τηλεοπτικού σταθμού, πρώην σχολιαστής αγώνων και πρώην υπεύθυνος μάρκετινγκ και πωλήσεων σε άλλο τηλεοπτικό σταθμό της χώρας. Βέβαια ο Γκουάιο το τερμάτισε...
Προέρχεται από φαμίλια με μεγάλο πολιτικό παρελθόν στη χώρα. Ο πατέρας του Μπρεν ήταν κυβερνήτης της επαρχίας Παμπάνγκα και δεν θα μπορούσε να αποφύγει το μικρόβιο. Έλα όμως που του άρεσε και το μπάσκετ... Αρχικά λοιπόν, πίσω στο 1997 εργάσθηκε ως σχολιαστής αγώνων στην κρατική τηλεόραση της χώρας και γρήγορα έχτισε έναν μύθο γύρω από το όνομά του με τις γεμάτες χιούμορ και πειράγματα για παίκτες και προπονητές μεταδόσεις του. Η μεγάλη δημοτικότητα τον έβαλε για τα καλά στο άθλημα και αμέσως ορίσθηκε Κομισάριος της επαγγελματικής λίγκας της χώρας. Θεωρήθηκε πετυχημένος, αν και η πρώτη του κίνηση ήταν να δώσει τα τηλεοπτικά δικαιώματα του πρωταθλήματος στο κανάλι στο οποίο εργαζόταν ως σχολιαστής. Μάλλον δεν είχε ακούσει για τη γυναίκα του Καίσαρα κλπ κλπ...
Η ενασχόληση με την πολιτική δεν άργησε να προκύψει. Το 2001 εκλέχθηκε μέλος του κυβερνίου της επαρχίας Παμπάνγκα (η περιοχή καταγωγής του), το 2004 έγινε αναπληρωτής κυβερνήτης και ένα χρόνο μετά Κυβερνήτης χάρη στα... μέσα του πατέρα του, που έφτασαν μέχρι την κυβέρνηση, για να «ρίξει» τον προηγούμενο, με τον οποίο ο Γενγκ ήταν αρχικά σύμμαχος. Μύλος.
Το 2013 ήταν υποψήφιος για βουλευτής στο Κονγκρέσο μέσω της επαρχίας Παμπάνγκα (και φυσικά τα κατάφερε) αλλά το 2016 δεν επανεκλέχθηκε και το... γύρισε ξανά στο μπάσκετ, με το οποίο είχε πρωτοασχοληθεί ως Ομοσπονδιακός προπονητής τη διετία 2008-2010.
Tζάκσον και Μπέκαμ
Ο προπονητής της Νέας Ζηλανδίας Πολ Χενάρε ήταν ένας κάτι παραπάνω από αξιόλογος πλέι-μέικερ στα χρόνια της καριέρας του ως παίκτης. Πέρασε και από διάφορα πρωταθλήματα μακριά από τη Νέα Ζηλανδία, όπως της Σερβίας και της Τουρκίας. Όμως από το 2008 και μετά έγινε και από τους αγαπημένους του κοινού και ένας από τους θρύλους του μπάσκετ (και όχι μόνο) της χώρας. Αιτία ήταν ένα πολύ άσχημο έως τραγικό συμβάν που «έκοψε» τη ζωή του στα δύο. Παραμονές αγώνα πρωταθλήματος με τους Νιου Ζίλαντ Μπρέικερς καλείται εσπευσμένα στο σπίτι του, αφού τα νέα δεν είναι καθόλου καλά. Κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, ο τότε 5χρονος γιός του Τζάκσον, ενώ έπαιζε στην αυλή του σπιτιού της φαμίλιας είδε το πόδι του να καταπλακώνεται από τη μηχανή που κουρεύει το γκαζον. Αποτέλεσμα; Να χάσει το μισό του δεξί πόδι και να μείνει ανάπηρος για την υπόλοιπη ζωή του.
Όλος ο μπασκετικός, και όχι μόνο, κόσμος στάθηκε στο πλευρό του Χενάρε, η ζωή του οποίου άλλαξε από εκείνη τη μέρα, όταν και κατάλαβε ότι το μπάσκετ απλά συμπληρώνει όλα όσα είχε να κάνει στεκόμενος δίπλα στον μικρό Τζάκσον. Ο γιος του απέκτησε άμεσα προσθετικό μέλος και έμαθε να ζει με αυτό, ενώ σχεδόν ένα χρόνο μετά το φριχτό ατύχημα ο πατέρας του του έκανε ένα φοβερό δώρο. Γνωρίζοντας την αγάπη του μικρού για το ποδόσφαιρο κανόνισε μία συνάντηση... ζωής, με τον ήρωα του μικρού Τζάκσον, Ντέιβιντ Μπέκαμ! Ο «Μπεκς» έτυχε να βρεθεί με την τότε ομάδα του Λος Άντζελες Γκάλαξι στο Πενρόουζ της Νέας Ζηλανδίας για προετοιμασία και δεν χάλασε το χατήρι του Πολ. Συνάντησε τον Τζάκσον, φωτογραφήθηκε μαζί του5 και τον έκανε να περάσει ορισμένες στιγμές που θα θυμάται για πάντα.
Σημειώσεις - πηγές
(1) https://buffalonews.com/1996/
