Μπορεί ακόμη να είναι Δεκέμβρης, όμως στην ομάδα του Πανιωνίου έχουν σημειωθεί ήδη αρκετές αλλαγές από την αρχή της σεζόν, σε παίκτες αλλά και προπονητές. Είναι δεδομένο πως υπό τέτοιες συνθήκες μια ομάδα δεν μπορεί να λειτουργήσει ομαλά, κάτι που μεταφράστηκε με αρνητικά αποτελέσματα στο γήπεδο. Μετά τις τελευταίες -χρονικά- ανακατατάξεις (αποδέσμευση Γουντ, αποχώρηση Φραγκιά και άφιξη Οικονόμου), ζητούμενο πλέον είναι να βρεθεί μια σταθερότητα. Ο Πανιώνιος θα πάρει τον γκαρντ που χρειάζεται η περιφερειακή του γραμμή, όμως κάπου εκεί θα πρέπει να μπει ένα στοπ, για ένα διάστημα τουλάχιστον, έτσι ώστε να δουλέψει ο κόουτς Νίκος Οικονόμου με ένα συγκεκριμένο υλικό, υπό καθεστώς... κανονικότητας. Οι κυανέρυθροι έχουν πέντε ήττες σε επτά αγώνες, έχοντας βγάλει από το πρόγραμμα τους όμως τα παιχνίδια με τους αιωνίους, και πλέον καλούνται να αρχίσουν να μαζεύουν σιγά-σιγά τα ροζ φύλλα για την εξασφάλιση της παραμονής τους. Αυτό σίγουρα δεν θα είναι εύκολο να συμβεί, εφόσον δεν υπάρχει σταθερός κορμός στο σύνολο εντός παρκέ, αλλά και τον πάγκο. Για αυτό τονίζουμε πως τα "φύγε εσύ, έλα εσύ" πρέπει να μειωθούν στο ελάχιστο.
Πάντως, τα πράγματα δείχνουν πια να βαδίζουν προς μια πιο συμπαθητική κατεύθυνση, όσον αφορά την κατάρτιση της δωδεκάδας που κατεβάζει τελευταία ο Πανιώνιος στα παιχνίδια του. Στο ξεκίνημα της χρονιάς (αγωνιστικές 1 έως 4) βλέπαμε ένα ρόστερ με ξεκάθαρες ελλείψεις, ποιοτικές και ποσοτικές, αρκετούς πιτσιρικάδες (Καμαριανός, Ρουμελιώτης, Καμπερίδης, Νίκος Χουγκάζ) που δεν έχουν εικόνες από Basket League να πρέπει να δώσουν λύσεις και να καλύψουν λεπτά στο ροτέισον. Στην πραγματικότητα δεν μπορούσαν, με τον 21χρονο Νίκο Δίπλαρο (captain της ομάδας από φέτος) να είναι ουσιαστικά ό,τι πιο έμπειρο υπάρχει. Στους ξένους οι ρόλοι δεν έμοιαζαν να είναι τόσο σαφείς, συν το γεγονός πως η προσαρμογή των περισσοτέρων δεν ήταν γρήγορη. Αυτό το ιδιαίτερο και προβληματικό μίγμα - που φτιάχτηκε σε μικρό χρονικό διάστημα - είχε ως αποτέλεσμα ορισμένες "βαριές" ήττες χωρίς μεγάλη αντίσταση για τον Πανιώνιο (σε Λήμνο και Λαύριο), αλλά κι εκείνη της πρεμιέρας από την Κύμη, που εν τέλει αποδεικνύεται ιδιαίτερα κακή στην οικονομία της σεζόν, αφού πλέον η ομάδα της Χαλκίδας δεν δείχνει να έχει την περσινή της δυναμική, έχοντας το χειρότερο ρεκόρ (1-6) στην κατηγορία μαζί με το Ρέθυμνο.
Μετά την πέμπτη αγωνιστική βλέπουμε έναν πιο "γεμάτο" και ενισχυμένο Πανιώνιο, αφου έγιναν οι σημαντικές (κι αναγκαίες) προσθήκες των Ντόρσεϊ, Παπαντωνίου, αλλά και την καλύτερη διασαφήνιση ρόλων στην ομάδα. Μπορεί τα αποτελέσματα του Πανιωνίου (1 νίκη, 2 ήττες) μετά το πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου να μην δικαιολογούν την άνοδο του, αλλά δεν πρέπει να παραβλέψουμε πως σε αυτές τις αγωνιστικές έπαιξε σε ΟΑΚΑ και ΣΕΦ, κάνοντας λογικότατες κι αναμενόμενες ήττες (όντας ωστόσο αξιόμαχος κατά διαστήματα, έστω και μικρά). Κέρδισε με άνεση το Ρέθυμνο, σε ένα ματς που είχε έντονο το στοιχείο του "πρέπει". Απέναντι σε μια ομάδα με παρόμοιο στόχο, ο Πανιώνιος έβγαλε δυναμική στην έδρα του, η οποία πέρσι του φάνηκε ιδιαιτέρως χρήσιμη και θα πρέπει να επικαλεστεί και φέτος την πολύτιμη βοήθεια της. Η θέση "5" δείχνει να κλειδώνει με τον πολύπειρο Ντόρσεϊ, του οποίου η ποιότητα είναι αδιαπραγμάτευτη, που όσο περνά ο καιρός και βρίσκει ρυθμό θα γίνεται όλο και πιο κομβικός για το σύνολο, και τον Τζίμι Τέιλορ που φαίνεται να είναι μια καλή επιλογή - για τα δεδομένα της Α1 - για back up center.
Από εκεί και πέρα, ήδη ο Παπαντωνίου έχει πάρει επ' ώμου πολλές αρμοδιότητες στον άσσο, σε σκορ και δημιουργία, περιμένοντας παράλληλα το στήριγμα του, μετά τη φυγή του Γουντ. Ο Πανιώνιος έπραξε σωστά αποκτώντας τον 28χρονο πλειμέικερ, καθώς πέρσι έδειξε στον Γυμναστικό (ομάδα που σώθηκε σχετικά εύκολα) πως στις ομάδες αυτού του βεληνεκούς μπορεί να αποτελέσει βασικότατο κι αξιόπιστο γρανάζι. Ο Μπέρι που παίζει κυρίως στα φτερά έχει ποιότητα και είναι η νούμερο ένα επιθετική απειλή του Πανιωνίου, σημειώνοντας μέχρι στιγμής 16,14 πόντους με 52,17% στα δίποντα, 34,38% στα τρίποντα και 80% από την γραμμή των προσωπικών. Πρόκειται για μονάδα που κάνει την διαφορά στο σκοράρισμα και είναι ένας καλός παίκτης γενικά (παλαιότερα σε ένα σύντομο πέρασμα του από τον Κολοσσό Ρόδου είχε αφήσει θετικά δείγματα γραφής) που έχει ξεχωρίσει από τα πρώτα κιόλας παιχνίδια. Ο Δίπλαρος παρουσιάζει μια κάποια βελτίωση σε σχέση με πέρσι, όμως έδειξε πως δεν ήταν έτοιμος να πάρει εξ' ολοκλήρου μια ομάδα στις πλάτες του. Πλέον, θα κουβαλάει λιγότερο φορτίο κι αυτό θα τον βοηθήσει να αποφορτιστεί κάπως και σε πνευματικό επίπεδο, μεταξύ άλλων.
Οι έτεροι ξένοι της ομάδας που καλύπτουν τις θέσεις των φόργουορντ, Νταρνέλ Χάρις και Σίνγκλερ, είχαν μέχρι τώρα κυρίως εκλάμψεις κι αρκετά ups and downs, αλλά είναι παίκτες που φαίνεται πως μπορούν να προσφέρουν. Ο πρώτος ειδικά, με την έφεση του στο περιφερειακό σουτ (37.5% σε 40 προσπάθειες) κι ο δεύτερος με τον πολυδιάστατο τρόπο παιχνιδιού του. Γενικώς ο χρόνος δείχνει να κυλά υπέρ του Πανιωνίου που θα έχει την ευκαιρία να δουλέψει στο διάστημα της διακοπής, προσαρμόζοντας τα ακόμη καλύτερα τα νέα του κομμάτια. Παράλληλα, το όνομα του Γκάρι Τάλτον που φέρεται να είναι το φαβορί για την μεταγραφή του backcourt, είναι γνωστό στην κατηγορία τα τελευταία χρόνια από παλαιότερες θητείες του σε Ρέθυμνο και Τρίκαλα. Εάν ο Πανιώνιος προχωρήσει σε αυτήν την κίνηση, θα βάλει στο ρόστερ του άλλον έναν έμπειρο παίκτη με ανεπτυγμένο know-how από την καθημερινότητα της Basket League.
Η χρονιά δεν θα είναι εύκολη για την ομάδα της Νέας Σμύρνης σε καμία περίπτωση, όμως η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί αισθητά από εδώ και στο εξής. Ουσιαστικά εκείνη τώρα ξεκινάει για τους κυανέρυθρους, που πρόσφατα πάτησαν το κουμπί του restart και μένει να δούμε τι αποτελέσματα θα φέρει αυτό. Σε κάθε περίπτωση, οι οιωνοί δείχνουν να είναι πιο θετικοί συγκριτικά με τους αντίστοιχους που υπήρχαν τον Οκτώβριο. Θεωρήστε βέβαιο πως θα επιστρέψουμε για τον Πανιώνιο με update του σημερινού κειμένου μέσα στη σεζόν, όταν το δείγμα θα είναι μεγαλύτερο και θα μπορεί να κριθεί επί της ουσίας.