Παρακολουθώντας την τελευταία αγωνιστική της κανονικής περιόδου της Α1, μετρούσα τους παίκτες των ομάδων που βρίσκονταν από την αρχή της σεζόν στα ρόστερ τους. Αναμενόμενα μου γεννήθηκε η διάθεση να αναζητήσω πόσοι παίκτες του φετινού πρωταθλήματος άρχισαν και τελείωσαν τη σεζόν, παίζοντας παράλληλα σε όλα τα παιχνίδια της Regular Season. Δεν περίμενα ότι θα είναι πολλοί - και πράγματι δεν είναι. Για την ακρίβεια, στο ξεκίνημα της χρονιάς, υπήρχαν διαθέσιμοι 172 παίκτες στα ρόστερ των 12 ομάδων.
Στην πορεία της σεζόν και δη στο τελείωμα της, η σούμα κατέγραψε 221 διαφορετικούς παίκτες, αφού στους αρχικούς προστέθηκαν οι mid season προσθετικές κινήσεις των ομάδων, οι αντικαταστάτες όσων έφυγαν, καθώς και νεαρά παιδιά που προωθήθηκαν. Ωστόσο, παρότι η κάθε μια ομάδα φέρεται να χρησιμοποίησε κατά μέσο όρο 18,4 αθλητές στην διάρκεια της σεζόν, εκείνοι που δεν έχασαν παιχνίδι αντιστοιχούν σε μόλις 1,3 παίκτες ανά ομάδα!
Για την ιστορία, ποιοι ήταν οι 15... ηρωικοί που έμειναν συνεπείς από το άλφα ως το ωμέγα της χρονιάς; Νετζήπογλου, Κουζέλογλου, Τσιακμάς, Φρίντρικσον, Καμ Ρέινολντς, Ρένφρο, Ντάνγκουμπιτς, Ράγκλαντ, Ελάιτζα Μήτρου-Λονγκ, Χρηστίδης, Μπιουκάναν, Όσμπορν, Γκιουζέλης, Καλίντ Μουρ και Θόρντον. Σας φαίνονται λίγοι; Είναι, πράγματι.
Όμως η εξήγηση για το φαινόμενο αυτό μπορεί να έχει πολλές ερμηνείες και σίγουρα χρειάζεται συνδυασμός παραγόντων. Πρώτον, φέτος αυξήθηκαν τα ματς (από 22 πέρσι, 27 φέτος), άρα κι οι μαθηματικές πιθανότητες κάποιος να χάσει έστω ένα. Δεύτερον, η σεζόν ήταν "βαριά" και απαιτητική για την πλειοψηφία των ομάδων της λίγκας (Άρης, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Προμηθέας, Περιστέρι, Παναθηναϊκός, Ολυμπιακός), καθώς είχαν να σηκώσουν και το ευρωπαϊκό "καρπούζι". Πολλές φορές οι ομάδες δεν παρουσίαζαν την ίδια ενέργεια το παιχνίδι του σαββατιάτικου αγώνα πρωταθλήματος, αφού μεσοβδόμαδα είχαν ευρωπαϊκό, και στο πλαίσιο αυτό, μετρούσαν συχνά απουσίες για λόγους ξεκούρασης ή τραυματισμού.
Αλλά οι τραυματισμοί και το ροτέισον (κυρίως στους "αιώνιους") είναι πάντα μέσα στο πρόγραμμα. Οπότε πρέπει να προσμετρήσουμε έναν έξτρα παράγοντα, ακόμη πιο καίριο, αυτόν δηλαδή των καλοκαιρινών λαθών/αστοχιών σχεδιασμού που διορθώθηκαν μετά τους πρώτους μήνες της χρονιάς. Σχεδόν όλες οι ομάδες μπήκαν σε διαδικασία αλλαγών. Άλλες κάνοντας μόλις 1-2, άλλες πολύ περισσότερες. Άρα, αυτοί που έφυγαν και δε συνέχισαν στην λίγκα, προφανώς τέθηκαν άμεσα νοκ - άουτ από τη συζήτηση, όπως κι οι αντικαταστάτες τους που όταν ήρθαν είχαν ήδη χάσει τα προηγούμενα παιχνίδια.
Η κατάσταση στο Top-6
Ας τα πάρουμε, όμως, με βαθμολογική σειρά. Ο πρωτοπόρος Παναθηναϊκός των 26 νικών σε 27 παιχνίδια, τελείωσε την Regular Season με τον Εργκίν Αταμάν να χρησιμοποιεί συνολικά 16 παίκτες. Εξ αυτών, κανένας δεν κατέγραψε το απόλυτο σε συμμετοχές, με τους Παναγιώτη Καλαϊτζάκη και Μάριους Γκρινόνις να το πλησιάζουν έχοντας 26/27. Από την άλλη, για τον Ολυμπιακό του Γιώργου Μπαρτζώκα, 2ο με 24-3 ρεκόρ, πάτησαν παρκέ 19 αθλητές, ούτε κι εδώ όμως υπήρξε κάποιος που να μη χάσει ούτε ένα ματς. Ο Άλεκ Πίτερς είχε 26/27 κι οι αμέσως επόμενοι βρέθηκαν πολύ πιο πίσω με 24/27, Κώστας Παπανικολάου και Αϊζέα Κάνααν. Πάντως, για τους δύο "αιώνιους", φαντάζει λογική η παραπάνω συνθήκη, μιας και συνηθίζουν να κάνουν ροτέισον στην Basket League, δίνοντας κατά διαστήματα... ρεπό στους παίκτες τους για τα εγχώρια ματς.
Πάμε τώρα στις υπόλοιπες τέσσερις ομάδες που συνθέτουν το Top-6 της Regular Season, εδώ όπου τα στοιχεία προκαλούν ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Το Περιστέρι ήταν η ομάδα που παρουσίασε τον υψηλότερο βαθμό ομοιογένειας ως προς το ρόστερ που "κατέβαζε" στα παιχνίδια του. Μόλις 15 οι παίκτες που χρησιμοποίησε ο Βασίλης Σπανούλης, με μια ολόκληρη τετράδα να "πιάνει" το σχεδόν άπιαστο για τα δεδομένα της λίγκας, 27/27. Αυτοί ήταν οι Νέιτ Ρένφρο, Τζο Ράγκλαντ, Νεμάνια Ντάνγκουμπιτς και Ελάιτζα Μήτρου Λονγκ. Εξαιρετική συνέπεια κι από Κασελάκη, Ουίλιαμς και Χουγκάζ με 26/27. Το Περιστέρι ούτε ανακάτεψε το υλικό του με αλλαγές στην διάρκεια της χρονιάς, ούτε είχε μακροχρόνιους τραυματισμούς παικτών, επομένως εδώ συναντάμε και δύο από τα βασικά συστατικά της φετινής εξαιρετικής του πορείας σε Ελλάδα κι Ευρώπη, η οποία αποτυπώνεται στα πολλά κοινά παιχνίδια των βασικών στελεχών του συνόλου.
Ο τέταρτος Προμηθέας, μια ομάδα που επίσης συνδύασε τετράδα στην Ελλάδα με πορεία στην Ευρώπη, έδωσε φανέλα σε 17 αθλητές, όμως μόλις ένας έπαιξε σε όλα τα ματς κι αυτός ήταν ο Κάμερον Ρέινολντς. Σε ο,τι αφορά τους επόμενους, αυτοί ήταν οι Χέιλ, Κάουαν και Κόφεϊ με 25/27, αν και στην προκειμένη περίπτωση το πιο εντυπωσιακό στοιχείο έχει να κάνει με τον μεγάλο αριθμό αγώνων που αποκόμισαν οι νεαροί Έλληνες του συνόλου. Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου έκανε παίκτη κορμού τον 20χρονο Νάσο Μπαζίνα (24/27, 12.3' κατά μ.ο.), πήρε πράγματα κι από τον 19χρονο Νίκο Πλώτα (19/27, 7.1'), ενώ ανέδειξε και τον 22χρονο Αντώνη Καραγιαννίδη (20/27, 10') που πέρσι έπαιζε στην Α2 και τον Εύοσμο.
Στη Θεσσαλονίκη τώρα, όπου ο πέμπτος Άρης, ναι μεν δεν είχε διάθεση μεγάλων αλλαγών, όμως τραυματισμοί και αστοχίες (Καρ) τον ανάγκασαν να ανακατέψει τη τράπουλα. Ως εκ τούτου ο Γιάννης Καστρίτης χρησιμοποίησε συνολικά 18 παίκτες, όμως κανένας δεν έγραψε 27άρι. Πολύ κοντά σ' αυτό το νούμερο έφτασε ο Βασίλης Τολιόπουλος κι ο Ρόνι Χάρελ (26/27), με τους Διαμαντή Σλαφτσάκη και Λευτέρη Μποχωρίδη (24/27) να μένουν πιο πίσω. Στην πραγματικότητα πάντως, ίσως οι 18 παίκτες να δημιουργούν μια πλασματική εικόνα, καθώς αυτό το νούμερο προκύπτει συμπεριλαμβανομένων των μικρών Καζαμία και Τσαχτσίρα που έπαιξαν μόνο κάποια δευτερόλεπτα. Επί της ουσίας ο Άρης ήταν η ομάδα που κινήθηκε πιο κοντά στα στάνταρ του Περιστερίου, όντας πάντως πολύ πιο άτυχος από πλευράς τραυματισμών.
Κλείνουμε το Top-6 με τον Κολοσσό του Κούρο Σεγούρα, μια ομάδα που εξέπληξε ευχάριστα φέτος με τις νίκες και την ανταγωντική της εικόνα, κι ένας από τους λόγους ήταν πως κατάφερε να κρατήσει τους καλοκαιρινούς παίκτες της για μήνες μαζί. Μπορεί ούτε εδώ να είχαμε κάποιον με το απόλυτο συμμετοχών, όμως ο Ισπανός κράτησε το κοντέρ των συμμετέχοντων σε νορμάλ επίπεδο (16 παίκτες), με τον Λούκα Μπραϊκοβιτς να είναι σχεδόν αλάνθαστος με 26/27 και τον Νίκο Καμαριανό να έπεται με 25/27.
"Ανοίχτηκαν" οι ομάδες του playout
Περνάμε στο δεύτερο και τελευταίο stage της λίγκας, όπου κατά σειρά θα εξετάσουμε ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Μαρούσι, Καρδίτσα, Λαύριο, καθώς και τον Απόλλωνα Πατρών που υποβιβάστηκε. Στο συγκεκριμένο επίπεδο σαφέστατα οι ομάδες ένιωσαν την ανάγκη ενίσχυσης μέσα στη σεζόν, οι πρώτες βαθμολογικά μπας και προλάβουν την εξάδα, οι δεύτερες δε για να σώσουν την κατηγορία. Γι' αυτό κι έκαναν περισσότερες μεταγραφές μεσούσης της χρονιάς κι ο αριθμός των παικτών που χρησιμοποίησαν είναι αρκετά αυξημένος.
Η ΑΕΚ, για παράδειγμα, τερμάτισε εύκολα 7η εν τέλει, και μπήκε στα Playoffs, έχοντας δώσει φανέλα σε 21 παίκτες (μαζί με τους δύο πιτσιρικάδες, Μαραθωνίτη και Νικολάου). Είχε παρ' όλα αυτά δύο αθλητές με το απόλυτο, τον Όμηρο Νετζήπογλου και τον Γιάννη Κουζέλογλου που με 27/27 άφησαν πίσω τους τους Καράμπελα, Ραντλ και Μακρέι που είχαν 26/27. Η παραπάνω πεντάδα ήταν η συνεπέστερη της Ένωσης σε μια κατά τα λοιπά προβληματική σεζόν, ιδίως στο δεύτερο μισό της. Εξού κι οι μπόλικες ανακατατάξεις στο ρόστερ.
Ελαφρώς καλύτερα τα πράγματα για τον ΠΑΟΚ, που πήρε την 8η θέση κι επίσης έκλεισε θέση στην post season. Ο Δικέφαλος χρησιμοποίησε, είτε επί Τακιανού, είτε επί Νεραντζάκη, συνολικά 19 παίκτες, με τους Έλβαρ Φρίντρικσον και Νίκο Τσιακμά να μη χάνουν ματς. Πολύ κοντά τους κι ο Βαγγέλης Μαργαρίτης, που παρά τα 42 του χρόνια, ήταν υγιής κι έφτασε στο 26/27, με τον Μιχάλη Τσαϊρέλη, στα 36 του, να παραμένει κι εκείνος φιτ με 25/27. Το πρόβλημα με τον ΠΑΟΚ βέβαια δεν ήταν τόσο οι τραυματισμοί φέτος, αλλά το γεγονός πως άλλαξαν -πλην Μακνίς και Φρίντρικσον- όλοι οι ξένοι - ακόμη κι οι αντικαταστάτες μερικών! Ενδεικτικά, ο Κέβιν Πόρτερ ήταν ο 12ος ξένος που αγωνίζεται φέτος με τα ασπρόμαυρα!
Στο τελευταίο κλιμάκιο, έχουμε το Μαρούσι των 21 παίκτων, εκ των οποίων κανένας δεν έπαιξε σε όλα τα ματς. Οι Τζούστον και Νικολαϊδης ξεχώρισαν με 26/27, σε μια καλή σεζόν για τον σύλλογο, όπου έμεινε εύκολα στην κατηγορία, μετά την επιστροφή της στην λίγκα ύστερα από 13 χρόνια. Καρδίτσα και Λαύριο είχαν αρκετά κοινά τόσο ως προς την αγωνιστική τους δυναμική, όσο φυσικά και σχετικά με τους παίκτες που χρησιμοποίησαν. Αμφότερες οι ομάδες έριξαν στο παρκέ από 19 παίκτες η κάθε μια, με δύο να φτάνουν στο 27άρι: Μουρ και Θόρντον για το Λαύριο, Χρηστίδης και Μπιουκάναν για την Καρδίτσα. Ενώ τέλος, ο Απόλλωνας που απογοήτευσε με 4-23 και μοιραία οδηγήθηκε στην Elite League της περιόδου 2024-25, παρατάχθηκε με 21 διαφορετικούς παίκτες, όμως μόλις δύο έκαναν 27/27, ο Όσμπορν κι ο Γκιουζέλης.
Αντί επιλόγου, ένα συμπέρασμα (;)
Προσωπικά δε με "ξενίζει" αυτό το 15/221, ούτε θεωρώ πως μπορούμε μέσα από αυτό το στατιστικό στοιχείο να εξάγουμε συμπεράσαματα για το επίπεδο της λίγκας. Οι τραυματισμοί είναι μια κατάσταση που συνηθέστερα δεν μπορείς να ελέγξεις. Ούτε και το γεγονός πως, όσοι παίζουν Ευρώπη, δείχνουν να δίνουν λίγο μεγαλύτερο βάρος σ' αυτά τα παιχνίδια. Είναι δικαίωμα και "υποχρέωση" των ομάδων να κάνουν σωστή διαχείριση του υλικούς τους, προκειμένου να διασφαλίζουν την ακεραιότητα των παικτών τους κι ειδικότερα εκείνων που κουβαλούν μεγαλύτερη επιβάρυνση.
Επιπλέον, οι συχνές αλλαγές ξένων (φέτος είδαμε και "τράμπες" Ελλήνων) είναι αφενός σημείο των καιρών κι απόδειξη του πόσο έχει μεγαλώσει η παγκόσμια δεξαμενή (είδαμε π.χ. την Καρδίτσα να αποκτά τον Νεοζηλανδό Μενέγκα από το πρωτάθλημα Αυστραλίας ή τον ΠΑΟΚ τον Σέσιλ Γουίλιαμς από το Μέξικο), αφετέρου δεν είναι καταδικαστέο μια ομάδα να παραδέχεται τυχόν λάθη του καλοκαιριού και να προσπαθεί να τα διορθώσει αργότερα. Ίσα ίσα που η βελτίωση πρέπει να είναι το ζητούμενο, αν βλέπουν πως κάτι δεν... τραβάει.
Τέλος, δεν πρέπει να παραβλέπουμε πως παίκτες που διακρίνονται, μπορεί να λάβουν μια καλύτερη οικονομικά πρόταση από το εξωτερικό, μετά από 5-6 αγώνες. Οι περισσότερες ομάδες της λίγκας δεν έχουν την δυνατότητα να ματσάρουν τέτοιες προτάσεις, ούτε κι η λάμψη του πρωταθλήματος είναι τέτοια που να αρκεί από μόνη της να αποτελεί κίνητρο για να κρατήσει έναν αθλητή στις τάξεις της. Συνεπώς, υπάρχει λογική πίσω από το 15/221 με τα σύγχρονα δεδομένα. Σε άλλες εποχές, ναι, σίγουρα δεν θα το συναντούσαμε...
