Η φετινή σεζόν ξεκίνησε έχοντας αρκετά κοινά σε σύγκριση με την αντίστοιχη περσινή για τον δικέφαλο του βορρά. Ήττες στην Ευρώπη, μέτρια εικόνα στο πρωτάθλημα, μια ομάδα να προσπαθεί να "κουμπώσει" τα νέα μέλη της μηχανής της κι εμφανώς να ψάχνεται. Ο ΠΑΟΚ έδωσε τα τρία πρώτα του ματς στο BCL (με Βενέτσια, Χαποέλ Χολόν εκτός και Βοννη εντός) χωρίς να πάρει τίποτα, ενώ στην Ελλάδα στις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές γνώρισε συντριβή από την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ και στην δεύτερη του εξόρμηση στην Αττική ηττήθηκε ξανά - από τον νεοφώτιστο Χολαργό του Άρη Λυκογιάννη. Εν τω μεταξύ, οι μοναδικές του νίκες είχαν επιτευχθεί κόντρα σε πιο αδύναμους αντιπάλους (όπως το Ρέθυμνο στην πρεμιέρα και τον Πανιώνιο στους "16" του κυπέλλου) και μόνον αυτήν απέναντι στον Προμηθέα ήρθε μέσα από μια πραγματικά πολύ "γεμάτη" εμφάνιση.
Ο ΠΑΟΚ δεν παίζει άσχημα, η δυστοκία του σε αρκετές περιπτώσεις ενδεχομένως να οφείλεται στο γεγονός πως η ομάδα απλώς δεν έχει φτάσει στον απαιτούμενο βαθμό ετοιμότητας. Η σεζόν δεν τρέχει καλά καλά ούτε δύο μήνες, επομένως είναι λογικό ως ένα σημείο να αναζητά ακόμη και σήμερα χημεία κι αρμονία στο παιχνίδι του. Πάντως, εσχάτως το... τσιπάκι έδειξε να τείνει προς αλλαγή, αρχής γενομένης από το παιχνίδι με τη Ναντέρ. Ο ΠΑΟΚ πήρε μια οριακή νίκη στην Πυλαία (την οποία χρειαζόταν για πολλούς λόγους), όμως για τουλάχιστον τρία δεκάλεπτα η εικόνα του ήταν αρκετά θετική απέναντι στην έμπειρη γαλλική ομάδα, με τους Θεσσαλονικείς να παίρνουν ουσιαστικά και μια γερή δόση ψυχολογικής τόνωσης, πέραν της βαθμολογικής σημασίας. Επίσης, πρόσφατα τους είδαμε να παρατάσσονται για πρώτη φορά πλήρεις, αφού στα πρώτα ματς πάντα κάποιος έλειπε. Είτε το βασικό δυάρι, Γκος (με τον Παπαντωνίου να παίρνει προσωρινά την θέση του), είτε λίγο αργότερα ο Τζόουνς (απουσία που έφερε πίσω στην Θεσσαλονίκη τον Τέπιτς).
Οι ανακατατάξεις στο backcourt φαίνεται πως σταματούν οριστικά κι αναμένεται η ασπρόμαυρη περιφέρεια να ρολάρει καλύτερα με τον καιρό, καθώς το πράγμα δείχνει να σταθεροποιείται σε μια πιο συγκεκριμένη πεντάδα (Γκος, Χάτσερ, Κόνιαρης, Τέπιτς και Αθηναίου) για τις δύο θέσεις. Ακολούθησε για τον ΠΑΟΚ μια σπουδαία νίκη - πρόκριση κόντρα στην περσινή κυπελλούχο ΑΕΚ, για τους "8" του θεσμού. Όπως παραδοσιακά συμβαίνει, νίκες σε νοκ άουτ παιχνίδια, πόσο μάλιστα όταν εκείνα χαρακτηρίζονται ως ντέρμπι, είναι ικανά να "σπρώξουν" ένα σύνολο ενόψει των επόμενων υποχρεώσεων της. Ο ΠΑΟΚ επί της ουσίας ξεκίνησε με αυτές τις δύο σημαντικές νίκες να "σβήνει" τα άσχημα αποτελέσματα, αφού όχι απλώς κέρδισε, αλλά το έκανε και με καλές εμφανίσεις. Το "καλό" τρίτωσε στη Τσεχία, σε μια μάλλον αναμενόμενη νίκη.
Τα δύσκολα τελικά έγιναν εύκολα στη Τσεχία
Η Οπάβα αιφνιδίασε τον ΠΑΟΚ στο πρώτο μέρος του χθεσινού ματς, καθώς μέχρι τα μέσα περίπου της δεύτερης περιόδου σούταρε όχι απλά καλά, αλλά... εξωπραγματικά. Είδαμε ένα σπάνιο κρεσέντο από τους Τσέχους, που μπήκαν στο παρκέ με καλή ψυχολογία και χτυπούσαν διαρκώς από την περιφέρεια. Στο 11ο λεπτό οι γηπεδούχοι είχαν ήδη 36 πόντους στην επίθεση τους με 9/9 τρίποντα, όμως όσο ο αγώνας προχωρούσε, αφενός η αμυντική ένταση του ΠΑΟΚ ανέβηκε, αφετέρου ήταν αδύνατον οι Τσέχοι να συνεχίσουν να εκτελούν τόσο αποτελεσματικά - στη συνέχεια του αγώνα είχαν 3/26 τρίποντα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την αντεπίθεση της ομάδας του κόουτς Παπαθεοδώρου, η οποία έκλεισε το α' μέρος ιδανικά, έχοντας γυρίσει το παιχνίδι, με το σκορ υπέρ της στο +2. Ας μην κοροϊδεύομαστε, ο ΠΑΟΚ είναι δεδομένα πιο ποιοτική ομάδα από την Οπάβα και αφού κατάφερε να μην παρασυρθεί από την μεγάλη βραδιά της αντιπάλου του στην επίθεση, τότε η νίκη θα ήταν σχεδόν βέβαιη, εάν παρέμενε σοβαρός στην επανάληψη. Με λίγα λεπτά καλού μπάσκετ ανέτρεψε το εις βάρος του αποτέλεσμα, όπερ σήμαινε πως με ένα καλό ημίχρονο, θα κέρδιζε και μάλιστα εύκολα - όπως κι έγινε.
Πράγματι, ο δικέφαλος του βορρά έσφιξε την άμυνα του και ήταν πολύ ουσιαστικός γενικότερα στο δεύτερο ημίχρονο, με το επιμέρους 24-47 να είναι ενδεικτικό της εικόνας του αγώνα. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε χωρίς δυσκολίες, αναδεικνύοντας τέσσερις διψήφιους σκόρερ που του έλυσαν τα χέρια (Αθηναίου, Γκος, Μαργαρίτη και Μορέιρα), ενώ τα ποσοστά του σε τρίποντα (53%) και δίποντα (59%) κυμάνθηκαν σε υψηλά στάνταρ για εκτός έδρας παιχνίδι. Δεν ήταν μόνο η αμυντική βελτίωση ο οποία έφερε τη νίκη, αλλά κι επιθετική συγκομιδή η οποία έφτασε στους 94 πόντους. Αυτή προήλθε κι από την πολύ καλή δημιουργία με 20 ασίστ (για 11 λάθη), με τον Γιάννη Αθηναίου να γράφει 5 τελικές πάσες, πέραν των 17 πόντων του, επιβεβαιώνοντας πως στην καλή του μέρα μπορεί να εξελιχθεί σε μια πολύτιμη λύση, με πολύπλευρη προσφορά. Στα θετικά αξίζει να κρατήσει κανείς και το γεγονός πως οι ασπρόμαυροι στο τέταρτο δεκάλεπτο δεν επαναπάυτηκαν, αντιθέτως διαχειρίστηκαν το ισχύρο προβάδισμα τους μέχρι τέλους. Παρέμειναν σοβαροί και πήραν ένα ροζ φύλλο που θα εκ προιμίου θα χαρακτήριζε κανείς ως "εντός προγράμματος", για μια ομάδα που θέτει ως στόχο την πρόκριση.
Ο Μορέιρα είναι ο ψηλός που έλειπε
Ο ΠΑΟΚ πορεύθηκε πέρσι στην θέση "5" με τον Ουσμάν Κρουμπάλι που θα έλεγε κανείς πως δεν έπιασε τα αναμενόμενα στάνταρ απόδοσης, καθώς και τον Νταρνέλ Τζάκσον (την αλλαγή του Όουεν Κλάσεν που δεν ταίριαξε κι αποχώρησε νωρίς από την ομάδα), έναν έμπειρο παίκτη με επιθετικό ταλέντο, αλλά και μεγάλες αμυντικές αδυναμίες. Κανείς από τους δύο δεν έδωσε την απαιτούμενη σιγουρια, με αποτέλεσμα σε αρκετά ματς ο ΠΑΟΚ να μην παίρνει τις κατάλληλες βοήθειες από την ρακέτα. Φέτος τα πράγματα έχουν αλλάξει, καθώς ο Γιανίκ Μορέιρα τα πηγαίνει πάρα πολύ καλά. Ο Ανγκολέζος σέντερ ξεχωρίζει από νωρίς, είναι ποιοτικός κι αρκετά σταθερός μέχρι στιγμής.
Αν εξαιρέσουμε το παιχνίδι με τη Χολόν, σε όλα τα άλλα ήταν διψήφιος (έχει 10.6 πόντους κατά μέσο όρο με 61% στα δίποντα και 68% στις βολές), ενώ είναι και καλός ριμπάουντερ. Πιθανότατα ο καλύτερος από όσους φόρεσαν τα ασπρόμαυρα, μετά τη σεζόν 2016-17 του Κιθ Κλάντον. Κλέβει μπάλες, μπορεί να αμυνθεί και γενικά είναι μια μονάδα πολύ σημαντική για το φετινό σύνολο. Τόσο με βάση το σχεδιασμό, όσο και στην πράξη. Ως τώρα, είναι η πιο αποδοτική μεταγραφή από όσες έγιναν το καλοκαίρι. Έχει προσαρμοστεί ταχύτατα και αναμένεται να συνεχίσει να αποτελεί "σταθερά".
Απαραίτητη η ανάκαμψη του Χάτσερ
Ο βετεράνος πλει μέικερ καλείται να ανέβει αγωνιστικά, καθώς μέχρι στιγμής είναι ασταθής. Το παιχνίδι του χαρακτηρίζεται από σκαμπανεβάσματα. Ναι μεν έχει καταγράψει κάποιες καλές ατομικές εμφανίσεις στην Ελλάδα, όμως στο Champions League δεν έχει καταφέρει να κάνει την διαφορά, όπως θα περιμέναμε με βάση το παρελθόν του. Τα χρόνια περνάνε κι ο Χάτσερ δεν θα μπορούσε προφανώς να είναι ο ίδιος με εκείνον της σεζόν 2015-16, όταν κι ήταν 31 ετών, όμως η ποιότητα του δεν έχει πάψει να υπάρχει κι ο ΠΑΟΚ δικαιολογείται να περιμένει πολλά περισσότερα στη συνέχεια της χρονιάς.
Στην Οπάβα ο χρόνος συμμετοχής του κόλλησε στα οκτώ λεπτά, ενώ στον προημιτελικό κυπέλλου με την ΑΕΚ πάτησε παρκέ για περίπου ίδιο χρόνο. Είναι εμφανές πως έχει πάει εσχάτως πιο πίσω στο ροτέισον, ελέω και της φόρμας του Αθηναίου. Στα πέντε πρώτα ματς του BCL το ποσοστό του εντός πεδιάς δεν ξεπερνά το 30%, με τα 9/33 σουτ να φανερώνουν την επιθετική του αφλογιστία. Συν τοις άλλοις ούτε στο playmaking έχει καταφέρει να είναι τρομερά αξιόπιστος, με τις 10 ασίστ του να "μαυρίζουν" τα 7 λάθη.
Έρχονται παιχνίδια που θα βοηθήσουν
Πέρσι ο ΠΑΟΚ ήταν μια ομάδα που δεν μπήκε δυναμικά στη σεζόν. Μάλιστα τον πρώτο καιρό υπήρχαν κι αρκετές μουρμούρες αναφορικά με την επιλογή του κόουτς, ο οποίος διαδέχθηκε την πρώτη καρέκλα του πάγκου ύστερα από την αξιοπρεπέστατη οκταετία του Σούλη Μαρκόπουλου. Με το πέρασμα των μηνών, ο ΠΑΟΚ παρουσίασε τρομερή βελτίωση κι εξέλιξη στον τρόπο παιχνιδιού του, ώστε να φτάσει στο peak των δυνατοτήτων του στα ελληνικά playoffs. Στο μεσοδιάστημα, η ομάδα δούλευε, έβαζε ποικιλία στο παιχνίδι της και το ροτέισον - που στην αρχή της χρονιάς άλλαζε διαρκώς ακόμη κι από ματς σε ματς - είχε αποκτήσει σταθερότητα, με τους παίκτες να έχουν πια ξεκάθαρους ρόλους. Έχοντας στο μυαλό μας αυτή την εικόνα, φανταζόμαστε πως κάτι παρόμοιο είναι πιθανό να συμβεί και φέτος. Ο κόουτς Παπαθεοδώρου ακόμη "μοντάρει" το σύνολο, προσπαθώντας να μάθει και να "παντρέψει" το υλικό του συνολικά. Ο ΠΑΟΚ θα συνεχίσει να είναι μια ανταγωνιστική ομάδα που θα κυνηγήσει τους στόχους τους εντός κι εκτός Ελλάδας, πορευόμενη με τα καλά της και τα στραβά της.
Αυτή τη στιγμή στο ρόστερ σαφώς και μπορεί να γίνει μια κουβέντα για τυχόν ανορθογραφίες (κυρίως αναφορικά με την θέση "4" και τον Μαλίκ Πόουπ που ούτε χθες βρήκε χώρο στην δωδεκάδα), όμως δεν παύει να είναι αρκετά νωρίς για κατηγορηματικά συμπεράσματα. Την ερχόμενη αγωνιστική ο ΠΑΟΚ θα υποδεχθεί την Φρίμπουργκ που ήδη μετρά 4 ήττες και δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, άρα θα έχει την ευκαιρία να αυξήσει ακόμη περισσότερο το ρεκόρ του, προτού το πρόγραμμα του "βαρύνει" και πάλι. Η λογική λέει πως δύσκολα θα πέσει θύμα έκπληξης απέναντι στη συγκεκριμένη αντίπαλο, πράγμα που εφόσον συμβεί θα πρόκειται για ένα μεγάλο πισωγύρισμα, πάνω που αρχίζει το πράγμα να στρώνει. Συνήθως κάτι τέτοια ματς κρύβουν κινδύνους που έχουμε το κακό συνήθειο να παραβλέπουμε, όμως ο ΠΑΟΚ είναι μια σοβαρή ομάδα που σε συνδυασμό με την δική του αγωνιστική άνοδο, μας κάνουν να πιστεύουμε πως θα κάνει τρεις τις νίκες του και θα "πατήσει" πιο γερά στην κούρσα για την επόμενη φάση. Παράλληλα, θα έχει την ευκαιρία σε ένα θεωρητικά "διαχειρίσιμο" εντός έδρας παιχνίδι, όπως είναι αυτό με την Κύμη για το πρωτάθλημα, να βρει νέα οφέλη, εκμεταλλευόμενος το διαφαινόμενο φορμάρισμα που διανύει με την είσοδο του Νοεμβρίου.
