Το ενδιαφέρον στοιχείο με τον Γκιουλέρ είναι πως έχει περάσει από όλες τις μεγάλες τούρκικες ομάδες. Έχει αγωνιστεί δύο σεζόν με τη Μπεσίκτας (με ενδιάμεσο σταθμό την Νταρουσάφακα και αμερικάνικο κολλέγιο), πέντε με την Εφές και τρεις με τη Γαλατασαράι, στην οποία έκανε το step-up στην καριέρα του. Η άνοδός του είναι θεαματική, κάτι που θα δούμε στον παρακάτω πίνακα μέσα από τη στατιστική απεικόνιση της πορείας του στην κορυφαία μπασκετική διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης ( μέσω του basketball-reference.com ) τα τελευταία χρόνια με τη φανέλα της Γαλατά¹.

 Η εξέλιξή του καθώς και ο αντίκτυπος που έχει στο παιχνίδι της Γαλατά είναι πασιφανής. Χρόνο με το χρόνο βελτιωθηκε σε κάθε στατιστική κατηγορία, ανέβασε το χρόνο συμμετοχής του και προσέφερε σε αρκετούς τομείς του παιχνιδιού (ακόμα και σε όσους δεν φαίνονται μέσω στατιστικής ), με αποτέλεσμα να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο στην περσινή τρελό-ομάδα του Αταμάν, ένα σύνολο που ξεκίνησε με μεγάλες προσδοκίες αλλά απέτυχε παταγωδώς.

Τι μπορεί να προσφέρει όμως στην πρωταθλήτρια Ευρώπης, Φενέρ.

Ας ξεκινήσουμε από το βασικότερο. Βρίσκεται σε ένα περιβάλλον το οποίο έχει αρχές και πλάνο, όχι στην τοξική κατάσταση της πρώην ομάδας του, όπου οι ξένοι πηγαινοέρχονταν, ο προπονητής εφευγε πριν την έναρξη του αγώνα για τα αποδυτήρια λόγω αποδοκιμασιών και ξαναρχόταν μετά από λίγο. Με τον κόουτς Ομπράντοβιτς θα μπορέσει να εξελίξει και άλλο το παιχνίδι του, αφού είναι παίχτης που τον χαρακτηρίζει η σκληρή δουλειά και, γιατί όχι, να διεκδικήσει μία Ευρωλίγκα ( έχει κερδίσει το Eurocup με τη Γαλατά ). Η ίδια η Φενέρ αυξάνει επιτέλους τον αριθμό των γηγενών παιχτών, με τον Γκιουλέρ να αποτελεί έναν πρωτοκλασάτο πια, Τούρκο παίχτη, ο οποίος έχοντας αγωνιστεί στις μεγάλες ομάδες της γείτονας χώρας, έχει αποκτήσει τις απαραίτητες εμπειρίες και παραστάσεις για να σταθεί στο υψηλότερο επίπεδο.

Απο εκεί και πέρα, ταιριάζει σε αρκετά σχήματα με το υπάρχον backcourt της Φενέρ, αφού μπορεί να παίξει και να συμπληρώσει τόσο τον Σλούκα, όσο και τον Ντίξον. Είναι σαφώς καλύτερος αμυντικός και από τους δύο, πιο αθλητικός και ψηλός, και μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στα αντίπαλα γκαρντ με το μέγεθός του σε άμυνα και επίθεση. Επιθετικά είναι ένας εξαιρετικός δημιουργός που «τρέχει» το pick ‘n roll άριστα, ενώ έχει στο ρεπερτόριό του και το drive and kick παιχνίδι – κάτι το οποίο χαρακτηρίζει άλλωστε και το παιχνίδι της Φενέρ με προεξέχοντα τον Σλούκα. Δε θα διστάσει να φτάσει ως το καλάθι και να τελειώσει ο ίδιος τις φάσεις εάν του δοθεί ο απαραίτητος χώρος, εκμεταλλευόμενος τη στιγμιαία αδράνεια του αμυνομένου. Ας δουμε στιγμιότυπα από το πικ εν ρολ παιχνίδι του την προηγούμενη σεζόν².

Με την προσθήκη του Γκιουλέρ, η Φενέρ κερδίζει έναν ακόμη δημιουργό στην περιφέρεια, αφού ο Ντίξον δεν θεωρείται ικανός στο διάβασμα του παιχνιδιού, ενώ ο σούπερ σταρ της ομάδας Μπογκντάνοβιτς όπως διαφαίνεται θα καταλήξει στο μαγικό κόσμο του ΝΒΑ και στην «αγκαλιά» του συμπατριώτη του, Βλαντε Ντίβατς. Διαβάζει πολύ καλά το παιχνίδι, κάτι που φαίνεται και από την αναλογία ασίστ/λαθών (2.43), με το μεγάλο του όμως μειονέκτημα να είναι το σουτ. Μπορεί την χρονιά που πέρασε να ανέβασε το ποσοστό στα σουτ τριών πόντων, δείγμα της δουλειάς που έχει κάνει, δεν παύει όμως να είναι ένας παίχτης στον οποίο αρκετές φορές οι αντίπαλοι προπονητές θα επιλέξουν να του «δώσουν» το σουτ. Ενδεικτικά είναι τα ποσοστά στις κατηγορίες του Efg% και True Shooting % όπου έχει 48 και 49.5% αντίστοιχα (σύμφωνα με τα προηγμένα στατιστικά του Α.Χριστοφόρου από το badbasket.gr ). Επομένως , φαντάζει δύσκολο να δούμε του χρόνου για αρκετή ώρα μια πεντάδα στην οποία θα συνυπάρχει με Κάλινιτς και τους δίδυμους πύργους, Ούντο, Βέσελι, καθώς θα υπάρξει πρόβλημα με το σουτ και επομένως το σωστό spacing.

Αμυντικά μπορεί να προσφέρει πολλά και σε ποικίλα σχήματα στη Φενέρ, αφού από την αρχή της ευρωπαϊκής καριέρας του ( καθώς έχει περάσει και από αμερικάνικο κολλέγιο όπως προείπαμε ) θεωρούνταν ένας καλός, σκληροτράχηλος αμυντικός στην πίεση πάνω στη μπάλα και στον αντίπαλο δημιουργό. Τον βοηθάει η σωματοδομή του και τα μακριά του χέρια, κάτι που σε συνδυασμό με την παρουσία των Ούντο, Βέσελι, θα δίνει την δυνατότητα στην ομάδα του Ομπράντοβιτς να «κρύβει» κυριολεκτικά τον χώρο και την επαφή του επιτιθέμενου με το καλάθι. Επίσης, θα μπορούν να παίζουν ασφαλέστερα μια άμυνα με αλλαγές, αφού η παρουσία του Γκιουλέρ στην πίσω ζώνη άμυνας είναι σαφώς καλύτερη από τους Σλούκα, Ντίξον.

Eπίλογος

Θεωρώ πως η μεταγραφή του πρώην αρχηγού της Γαλατά στη μισητή αντίπαλο ήταν από τις πιο έξυπνες και value for money ( μην ξεχνάμε και τι μαθαίνουμε στο χωριό ) κινήσεις στο μεταγραφικό παζάρι. Ο Γκιουλέρ δεν θα αντιμετωπίσει πρόβλημα στην ένταξή του στον οργανισμό της Ντογκούς Φενερμπαχτσέ (ή όπως θα λέγεται) και στο playbook του Ομπράντοβιτς. Θα τον δούμε αρκετές φορές να λειτουργεί είτε ως κύριος οργανωτής, είτε ως δεύτερος guard/δημιουργός στην diamond offence της Φενέρ. Επίσης, αποτελεί τρανό παράδειγμα πως η ηλικία δεν πρέπει να είναι κριτήριο αρκετές φορές, όσο η εικόνα του παίχτη εντός των τεσσάρων γραμμών. Αν μη τι άλλο, ο Σινάν Γκιουλέρ, στην ηλικία των τριάντα τριών δείχνει να απολαμβάνει το μπάσκετ και να βρίσκεται στο απόγειο της καριέρας του.

ΥΓ) Δεν κρύβω πως αρκετές φορές τη φετινή χρονιά, παρακολουθώντας κάποια παιχνίδια της Γαλατά, δε σκέφτηκα πως ο Γκιουλέρ αποτελούσε τον ιδανικότερο αντικαταστάτη του Χάκετ. Κάτι που το ξανά σκεφτόμουν τη στιγμή που έγραφα το κείμενο.

Σημειώσεις

1. Τη σεζόν 2015/16 αγωνίστηκε στο Eurocup.
2.  Εναντίον του Ολυμπιακού έκανε ρεκόρ καριέρας στις ασίστ με 12, διαλύοντας κυριολεκτικά την pick ‘n roll άμυνα των ερυθρόλευκων.