Η πρώτη πεντάδα
1. Ο Κώστας Σλούκας είναι ο κύριος υπεύθυνος της επιστροφής της Φενέρ στις νίκες, σε ένα παιχνίδι που κάλλιστα θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την τέταρτη σερί ήττα της ομάδας του Ζοτς. Ο Σλούκας ενορχήστρωσε μερικές τρομερές συνεργασίες με τον Γιαν Βέσελι, βάζοντας ο ίδιος 21 πόντους με μόλις ένα άστοχο σουτ. Σε 22 λεπτά συμμετοχής υπέπεσε μόλις σε ένα λάθος, μοίρασε 4 ασίστ και έδωσε έναν λίγο πιο γρήγορο ρυθμό στην ομάδα του όταν το χρειαζόταν.
2. Τρομερός για μία ακόμη φορά ο αρχηγός του Ολυμπιακού μέσα στο ΟΑΚΑ - Νίκος Γκάλης - Δημήτρης Χατζηγεωργίου (όπως θα έπρεπε να λέγεται). Ξεκίνησε μοιράζοντας ασίστ για τον Μπιρτς, συνέχισε σκοράροντας τρίποντα, και στο δεύτερο ημίχρονο περιορίστηκε στα απαραίτητα. Αυτά ήταν τέσσερις κρίσιμοι πόντοι και η ασίστ της νίκης στον Γιώργο Πρίντεζη, μία πάσα που βγήκε ανάμεσα από τρεις παίκτες. Ο Σπανούλης κατάφερε να ανταπεξέλθει με διάρκεια απέναντι σε τρεις διαφορετικές αμυντικές τακτικές (switch, double team που τον οδηγούσε στο πλάι, flat με τον Μπουρούση) , και απέναντι στην κάθε μία έκανε το σωστό, χωρίς να εκβιάσει ούτε μισή προσπάθεια και χωρίς να προσπαθήσει να γίνει ήρωας. 22 πόντοι , 8 ασίστ και μόλις 2 λάθη.
3. 26.25 είναι τα τρίποντα που σουτάρει ανά παιχνίδι ο Παναθηναϊκός, κάνοντας το μάλιστα με το καλό ποσοστό του 38%. Χθες οι πράσινοι σούταραν 23 με 47% ευστοχία. Περισσότερα τρίποντα επιχειρεί στη διοργάνωση μόνο η Ρεάλ, και εκείνη οριακά. Ο Πασκουάλ ξέρει ακριβώς τι ρόστερ έχει στα χέρια του, εμκεταλλεύεται όσο περισσότερο μπορεί το άνοιγμα των αποστάσεων που προσφέρουν οι Μπουρούσης - Σίγκλετον , όπως και τα χαρακτηριστικά των Φελντέιν - Νίκολς - Ρίβερς. Η αυτοματοποιημένη επίθεση της Μπαρτσελόνα δεν μπορεί να εφαρμοστεί στο πλαίσιο αυτής της σύνθεσης, παρόλα αυτά κάποια στοιχεία της είναι εδώ και δίνουν καλά σουτ. Είναι το δεύτερο συνεχόμενο ντέρμπι που , παρότι το αποτελέσμα δεν ήταν επιθυμητό, οι πράσινοι σούταραν καλα. Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν εντοπίζονται στην πικ εν ρολ άμυνα. Η στελέχωση και η προπονητική τακτική δεν βοηθούν στο να μην γίνεται στόχος ο Μπουρούσης.
4. Τι δουλειά έχει στην πεντάδα της αγωνιστικής ένας παίκτης που έπαιξε μόλις 13 λεπτά και δεν έπαιξε καλά; Η Μπασκόνια θύμισε την πυραυλοκίνητη ομάδα προηγούμενων αγωνιστικών όταν έβγαλε από το παρκέ τον Ιταλό και πήγε με το σχήμα - τούρμπο , που χρησιμοποιούσε αναγκαστικά εν τη απουσία του. Αυτό το σχήμα είχε κερδίσει και τη Ρεάλ στη Μαδριτη, εκεί όπου έλειπε και ο Μπομπουά. Οι Βάσκοι δεν έχουν ακόμη μάθει να διατηρούν υψηλά τον δείκτη ενέργειας με τον Ιταλό μέσα και δεν έχουν συντονιστεί μαζί του. Ο Αλόνσο θέλει να εξελίξει το μοντέλο Περάσοβιτς με περισσότερη δημιουργια στο μισό γήπεδο, χωρίς να έχει βρει τον τρόπο να διατηρεί ταυτόχρονα τη σκληράδα. Αντί να ψάχνεται, πάρκαρε τον Μπαρνιάνι στον πάγκο και ανέτρεψε ένα παιχνίδι που ο Τρινκιέρι ήλπιζε πως θα έπαιρνε. Μπροστάρηδες στην ανατροπή ο τρομερός Χάνγκα και ο παίκτης - έκπληξη Φόιγκτμαν. Οι παίκτες του συμπαθέστατου Αντρέα μπλόκαραν εκ νέου στο τέλος ενός αγώνα, αφήνοντας τον με την απορία.
5. Καταφρονεμένος από τον προπονητή του εδώ και καιρό, ο Τιμπόρ Πλάις (22 π., 8 ριμπ., 3 μπλοκ) μπήκε στο Αμπντί Ιπεκτσι και τα έκανε λίμπα, διαλύοντας κάθε αμυντικό σχέδιο του Μπλατ, ο οποίος προφανώς και δεν υπολόγιζε να τον βρει απέναντι του. Θα το έλεγε κανείς και ο "μεγάλο κόλπο του Αταμάν με τον Πλάις", και δεν θα είχε άδικο. Βέβαια δεν είναι και τρομερό κόλπο να έχεις έναν ανάλογο παίκτη να κουνάει μονίμως πετσέτα. Η Γαλατά έχει βάθος, το έχουμε ξαναπεί, και ευτυχώς άρχισε πλέον να κάνει ζημιές και σε άλλους.
Το ματς της αγωνιστικής
Ο Ολυμπιακός μπήκε στο παρκέ του "Νίκος Γκάλης" (ή Δημήτρης Χατζηγεωργίου όπως θα έπρεπε να λέγεται) δείχνοντας πιο "περυσινός" από ποτέ άλλοτε την φετινή χρονιά. Εκανε το πικ εν ρολ με τον Σπανούλη σημαία, και πορεύτηκε με αυτό από την αρχή μέχρι το τέλος. Ακόμη και όταν ο V-Span δεν ήταν στο παρκέ, ο Ντάνιελ Χάκετ προσπάθησε - και πέτυχε - να ενορχηστρώσει επιθέσεις επάνω στο ίδιο μοτίβο. Η στόχευση του Γιάννη Σφαιρόπουλου ήταν σωστή και βασίστηκε επάνω στις απουσίες και στις παρουσίες του αντιπάλου. Ο προπονητής των ερυθρόλευκων ήξερε πως δεν υπήρχε Γκιστ, και πως ο Καλάθης θα εμπλεκόταν στην αναχαίτιση του όποιου οργανωτή. Ετσι αποφάσισε αφ'ενός να κουράζει ασταμάτητα τον πιο καταπονημένο πράσινο γκαρντ, και αφ'ετέρου να εκμεταλλευτεί τις στιγμές στις οποίες ο Μπουρούσης θα αμυνόταν σε τέτοιου είδους σχηματισμούς. Σε όλη τη διάρκεια του ντέρμπι, ο Ολυμπιακός δεν έπαψε να χτυπά από τον κεντρικό άξονα , κάτι που τελικά τον οδήγησε μεταξύ άλλων και σε υψηλότατα ποσοστά στο τρίποντο. Για ένα ακόμη παιχνίδι, οι ερυθρόλευκοι σούταραν πολύ καλά πίσω από τη γραμμή, λίγο κάτω από το 50%, και ας χρησιμοποιήσαν στρατηγικές τις οποίες πολλοί φίλοι τους έχουν στο παρελθόν κριτικάρει.
Όμως είπαμε, το πώς παίζει ο αντίπαλος έχει σημασία. Ο ΠΑΟ επιχείρησε στο δεύτερο ημίχρονο να κάνει κάποιες θυσίες στην άμυνα στη ρακέτα, προκειμένου να σταματήσει τον οίστρο του Σπανούλη. Και εν πολλοίς τα κατάφερε, καθώς ο αντίπαλος του δεν εκμεταλλεύτηκε όσο θα μπορούσε τα πολλά μις ματς που προέκυπταν κοντά στο καλάθι. Οι καλύψεις του τριφυλλιού ήταν σε αυτά σχεδόν ιδανικές, με τους παίκτες να δίνουν βοήθειες ακριβώς τις κατάλληλες στιγμές. Ο Ολυμπιακός σκόραρε λιγότερο, και έτσι οι πράσινοι μπήκαν για τα καλά στον αγώνα, χτυπώντας οι ίδιοι σωστότερα τις αντίστοιχες (εύκολες πολλές φορες) αλλαγές των ερυθρόλευκων. Το γεγονός ότι ο Καλάθης πήγε πραγματικά καλά στο ένας εναντίον ενός, έδωσε ευκαιρίες και χώρους και στους υπόλοιπους, με πρώτο φυσικά τον σχεδόν καθοριστικό Ρίβερς, ο οποίος έφτασε τον Παναθηναϊκό με ένα τρίποντο και μία ασίστ στο 76 - 72.
Από εκεί και πέρα πήρε τη μπαγκέτα ο Σπανούλης και ο ... Πασκουάλ. Ο προπονητής του ΠΑΟ για κάποιο λόγο απέσυρε από το γήπεδο τον απειλητικό Παππά, προτίμησε τον Φελντέιν για την άμυνα, αλλά έκανε την ομάδα του εκ νέου προβλέψιμη στην επίθεση. Στην αντίπερα όχθη, ο Σφαιρόπουλος επιχείρησε να πάρει το διπλό με την πιο επιθετική του πεντάδα. Και Σπανούλης, και Γκριν και Λοτζέσκι. Μαζί με τους τρεις εμφανίστηκαν στην τελευταία επίθεση ο Κώστας Παπανικολάου με τον Γιώργο Πρίντεζη, και κάπως έτσι ο αρχηγός βρήκε τους χώρους που ήθελε. Αξίζει να παρατηρήσει κανείς πού βρισκόταν ο Γκριν στην φάση που έκρινε τελικά το παιχνίδι. Ήταν ελεύθερος στο τρίποντο. Για να φτάσουμε εκεί βέβαια, ο Σφαιρόπουλος έπρεπε να τζογάρει ένα φάουλ επάνω στον Καλάθη και να βγει τελικά δικαιωμένος από τις 1/2 βολές του Νικ.
Οι δύο πρωταγωνιστές των ομάδων βρέθηκαν στο τέλος στα δύο αντίθετα σημεία της μπασκετικής διελκυστίνδας. Ο μεν Καλάθης αποτέλεσε στόχο για τον αντίπαλο προπονητή, ο δε Σπανούλης ένα είδος σκιάχτρου. Κανείς δεν σκέφτηκε φυσικά να του κάνει φάουλ στην κρίσιμη επίθεση, ενώ τρεις παίκτες του τριφυλλιού συνέκλιναν στη ρακέτα προκειμένου να σταματήσουν το drive. Η πάσα ήταν ιδανική για τον ιδανικό συμπαίκτη, όπως πολύ σωστό ήταν και το σκριν από τον Παπανικολάου, προκειμένου ο αρχηγός του Ολυμπιακού να βρεθεί αντιμέτωπος με τον πιο αργό Φώτση.
Γενικά, σε ένα ντέρμπι που πήγε εν πολλοίς στο ένας εναντίον ενός (15-13 οι ασίστ υπέρ του ΠΑΟ) , κανείς εκ των δύο αντιπάλων δεν πρέπει να είναι δυσαρεστημένος. Οι Πειραιώτες είναι στο 5-3 σε ένα πολύ δύσκολο πρωτάθλημα, ρεκόρ το οποίο αν τους το έδιναν στην αρχή, έχω την αίσθηση πως θα το έπαιρναν. Οι πράσινοι από την άλλη, έχουν αλλάξει προπονητή, έχουν δύο βασικές μονάδες εκτός, και όμως είναι ανταγωνιστικοί απέναντι σε κάθε αντίπαλο. Οι πιθανότητες να "στρώσουν" ειναι περισσότερες από εκείνες να εκτροχιαστούν. Η βασική πρόκληση και για τους δύο είναι να βελτιώνονται και να σταθεροποιούν την απόδοση τους. Παραπάνω ανάλυση δεν χρειάζεται την δεδομένη χρονική στιγμή.
Ο απροσδόκητος ήρωας
Ο Μελίχ Μαχμούτογλου ήρθε από το πουθενά, αγωνίστηκε περισσότερο από κάθε άλλη φορά φέτος (17 λεπτά) και πέτυχε 10 πόντους που άλλαξαν τη ροή του παιχνιδιού ανάμεσα σε Φενέρ και Εφές. Ο Ομπράντοβιτς δεν μπορεί να βρει δικαιολογία για την κακή απόδοση της ομάδας του στην απουσία του Μπογκντάνοβιτς. Αυτό είναι ένα πανεύκολο επιχείρημα, με ελάχιστη βάση. Η εμπιστοσύνη στους πιο αδύναμους κρίκους είναι κλειδί για την φετινή Φενέρ, καθώς τα δύσκολα παιχνίδια διαδέχονται το ένα το άλλο. Τραυματισμοί έχουν όλοι, τι να πει δηλαδή και ο Μπαρτζώκας.
Για το τέλος... η φάση της σεζόν.
O τρομερός Αντονι Ράντολφ σηκώνεται και σταματά στο ύψος της στεφάνης το tomahawk κάρφωμα του Τζόι Ντόρσει, ο οποίος χτυπιέται μετά σαν παιδάκι. Βάζει το δεύτερο κάρφωμα, αλλά με μισή καρδιά. Η φροντ λάιν της Ρεάλ είναι έτοιμη να κατασπαράξει κόσμο και κοσμάκη, και από ο,τι μαθαίνω ο Λεό θα κάνει σύντομα ένα κομμάτι για αυτήν.
