Τι γίνεται σε αυτό το Ευρωμπάσκετ

Η αλήθεια είναι ότι οι εκπλήξεις αποτελούν ιδίωμα των νοκ άουτ αγώνων. Μια βραδιά καλύτερη του συνηθισμένου από τη μια ομάδα, σε συνδυασμό με ένα ματς που η άλλη ομάδα θα κάνει λάθη και θα σουτάρει τούβλα, αρκεί. Όπως επίσης κι ότι σε τέτοιους αγώνες, η πίεση ευνοεί τις ομάδες που έχουν σταθερό κορμό ετών και συγκεκριμένους ρόλους που αυτοί εξυπηρετούν.

Για παράδειγμα, η Ισπανία μπορεί να μην έχει τον σούπερσταρ (Γκασόλ, Ναβάρο ή ακόμη και Ρούμπιο), έχει όμως πολύ καλές μονάδες (Γουίλι Ερνανγκόμεθ, Λορέντζο Μπράουν), που συμπληρώνονται από ρολίστες που εξυπηρετούν ακριβώς το παιχνίδι τους. Είτε είναι γερόλυκοι των παρκέ, όπως ο σπουδαίος Ρούντι Φερνάντεθ, είτε είναι καινούργια, αλλά ψημένα, πρόσωπα, όπως ο Πραντίγια κι ο παίκτης-κλειδι Χάιμε Μπριθουέλα. Η απόκλιση ποιότητας αυτών των παικτών σε σχέση με τους ρολίστες άλλων ομάδων μπορεί να είναι μεγάλη, αλλά σίγουρα ο Μπριθουέλα μπορεί να ανταποκριθεί καλύτερα στον ρόλο του 8ου-9ου παίκτη, σε σχέση με τον κάθε Γκιεντράιτις ή τον κάθε Παπαπέτρου, που έχουν αναλάβει τον ίδιο ρόλο, όντας εδώ και καιρό πρώτες επιλογές στις ομάδες τους.

Επίσης, σε ένα τουρνουά όπου οι ομάδες της τετράδας θα παίξουν εννέα αγώνες, η προπονητική επιρροή μεταφράζεται απλώς σε κάποια τρικ μέσα στα ματς, ειδικά στο κομμάτι της άμυνας. Οι παίκτες είναι πολύ πιο ελεύθεροι να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους μέσα στο παρκέ, ειδικά σε σχέση με τα όσα βλέπουμε στα ευρωπαϊκά παρκέ κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Η ταχύτητα του παιχνιδιού είναι πολύ υψηλή στην συντριπτική πλειοψηφία των αγώνων και δεν είναι τυχαίο ότι τόσα νοκ άουτ  έχουν κριθεί πάνω από τους 90 πόντους. Σίγουρα η παρουσία παικτών από το ΝΒΑ έχει βοηθήσει στην άνοδο του θεάματος, όμως έχουμε φτάσει στην τετράδα και στα ρόστερ των τεσσάρων ομάδων υπάρχουν συνολικά 8 ΝΒΑers, εκ των οποίων μόλις οι δυο έχουν συμβόλαιο και για την μεθεπόμενη σεζόν (Βάγκνερ, Γκομπέρ), ενώ δύο εξ αυτών δεν έχουν καν ομάδα (Σρέντερ, Λουβαβού-Καμπαρο). Αυτό που ίσως έκανε καλύτερα το Ευρωμπάσκετ είναι να δείξει ότι στις θεωρητικά χαμηλότερου επιπέδου διοργανώσεις του ευρωπαϊκού μπάσκετ, το ταλέντο είναι υπεραρκετό κι ότι στην Ευρωλίγκα μάλλον η προπονητική επιρροή είναι πολύ μεγαλύτερη από το ιδανικό, πάντα από πλευράς θεάματος.

Εξολοθρεύοντας τον Ντόνσιτς

Η εμφάνιση των Πολωνών για τα πρώτα 17 λεπτά του προημιτελικού με την Σλοβενία ήταν ίσως η πιο τέλεια του φετινού Ευρωμπάσκετ. Τα κορμιά τους έδειραν αλύπητα τον σταρ των Μάβερικς, τον έβγαλαν από το κλίμα του αγώνα και χτύπησαν απανωτά στον αιφνιδιασμό. Εάν δεν ήταν ο Βλάτκο Τσάντσαρ, η διαφορά θα ήταν πολύ πάνω από τους 19 που έκλεισε το ημίχρονο και σίγουρα σε πολύ πιο απαγορευτικά επίπεδα για να υπάρξουν σκέψεις ανατροπής. Όμως, οι Σλοβένοι είναι από αυτές τις ομάδες που έχουν ομοιογένεια. Δύο καλές επιλογές κι άλλα δύο εύστοχα σουτ του Ντόνσιτς στο ξεκίνημα του δευτέρου μέρους, ξύπνησαν σχεδόν όλη την ομάδα, η οποία έκανε ένα εντυπωσιακό ντεμαράζ με βασικούς πρωταγωνιστές τους Ντράγκιτς, Μπλάζιτς και Πρέπελιτς, για να περάσει μπροστά με τέσσερις.

Όμως σε εκείνο το σημείο η Πολωνία, που για ένα ολόκληρο δεκάλεπτο έριχνε τούβλα, έδρεψε τους καρπούς του πρώτου μέρους και απλώς επέστρεψε στο πρώτο πλάνο. Επίθεση στον Ντόντσιτς. Ο Σλοβένος σούπερ σταρ ήταν σε πολύ κακή μέρα στην επίθεση, έκανε τρία απανωτά λάθη κι έγινε τελικά στόχος και στην άμυνα. Η εικόνα του ήταν άσχημη γενικώς, με συνεχόμενα παράπονα στους διαιτητές, από το ξεκίνημα του αγώνα, τα οποία μάλλον έδειχναν τον αποπροσανατολισμό. Τα δύο τελευταία του φάουλ, σε σχεδόν συνεχόμενες φάσεις, ήταν χαρακτηριστικό παράδειγμα της κακής του ημέρας. 

Από την άλλη, η Πολωνία είχε σε καλή μέρα τους βασικούς πυλώνες της (Σλότερ, Σοκολόφσκι), αλλά κυρίως ευτύχησε να δει τον Ματέους Πονίτκα να κάνει την εμφάνιση της καριέρας του, μάλλον στο καλύτερο σημείο που θα μπορούσε. Ο φυσικός ηγέτης της πολωνικής ομάδας έκανε τα πάντα στο παρκέ, τελειώνοντας με το τέταρτο τριπλ νταμπλ της ιστορίας σε αγώνα Ευρωμπάσκετ και μόλις το δεύτερο σε αγώνα νοκ άουτ. 26 πόντοι, 16 ριμπάουντ, 10 ασίστ κι ίσως το σημαντικότερο καλάθι του αγώνα, ένα τρίποντο που έστειλε τη διαφορά στους 7. Ξαναδείτε το και θυμηθείτε ότι ο Πονίτκα πέρσι σούταρε με 29%.

Α, οι Γάλλοι

Η πρόκριση της Γαλλίας δεν ήταν έκπληξη απέναντι στην Ιταλία. Έκπληξη είναι ότι οι Γάλλοι θα βρεθούν σε μια τετράδα, με τους αντιπάλους τους να έχουν συνολικά 0/4 βολές στο φινάλε των δύο νοκ άουτ που έχουν παίξει μέχρι στιγμης. Εάν έμπαινε απλώς μια από αυτές, τότε κατά πάσα πιθανότητα η γαλλική ομάδα θα είχε επιστρέψει ήδη στο Παρίσι. Η Ιταλία έπαιξε σπουδαίο μπάσκετ και στους δύο αγώνες απέναντι σε κατά τεκμήριο δύο φαβορί του φετινού Ευρωμπάσκετ, απέκλεισε το ένα, όμως δεν μπόρεσε να κερδίσει τους Γάλλους, οι οποίοι φαίνεται ότι έχουν κάποιο συμβόλαιο με τους θεούς του μπάσκετ και τους έχουν βάλει ξανά στην τετράδα. Μόλις μια φορά σε 10 σερί μεγάλες διοργανώσεις έχουν μείνει εκτός της ζώνης των μεταλλίων οι παίκτες του Βενσάν Κολέ. Εμείς ψιλοβαρεθήκαμε κιόλας, αλλά τι να γίνει.

Οι τεχνικές ποινές

Η κουβέντα για τη διαιτησία στο Ευρωμπάσκετ έφτασε σε νέα επίπεδα κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης. Πολλαπλά παράπονα, τα περισσότερα δικαιολογημένα, τα οποία γιγαντώθηκαν στα νοκ-άουτ. Κι αν για τα αντιαθλητικά δεν έχουμε να πούμε πολλά, με εξαίρεση αυτό που δόθηκε στον Μπραζντέικις κι έκρινε το Ισπανία-Λιθουανία, περισσότερο κακό κάνουν πλέον οι τεχνικές ποινές.

Πάμε να δούμε ένα τοπ-3 με τις χειρότερες τεχνικές ποινές:

Στο νο.3, λίγα λεπτά πριν το τέλος και με το ματς απέναντι στην Ισπανία να είναι στον πόντο, ο Φουρκάν Κορκμάζ πατάει την τελική γραμμή, δύο μέτρα από τον παίκτη που κάνει την επαναφορά. Και δέχεται τεχνική ποινή.

Στο νο.2 ο Τζιανμάρκο Ποτζέκο παίρνει δεύτερη τεχνική ποινή, αποβάλλεται, φιλάει τους παίκτες του, χαιρετάει και το επιτελείο τον αντιπάλων, μιλάει με τον πρόεδρο της αντίπαλης ομοσπονδίας και βάζει τα κλάματα αποχωρώντας από το παρκέ.

Στο νο.1 ο Γκομπέρ ισοπεδώνει τον Μάρκο Σπίσου με σκριν λίγο έξω από το τρίποντο. Ο διαιτητής είναι μπροστά στη φάση και χρεώνει τον Ιταλό με θέατρο. Διότι εάν ένα σκριν δεν είναι κινητό αλλά απλά δυνατό, τότε ξεκάθαρα ο αντίπαλος δεν έχει δικαίωμα να πέσει κάτω. Τέλος πάντων, από τη φάση οι Γάλλοι πέτυχαν τρεις πόντους κι επέστρεψαν από το -5 χωρίς να κάνουν κάτι ιδιαίτερο. 

10 πράγματα που μου άρεσαν στο φετινό Ευρωμπάσκετ

Μία μικρή λίστα, καθώς έχουμε φτάσει στο τέλος σχεδόν. Με τυχαία σειρά:

• Ο Μάρκο Σπίσου
• Αυτά που κάνει με την μπάλα ο Φρανζ Βάγκνερ
• Το μουστάκι του Αντρέας Ομπστ
• Ο Εμανουέλ Λεκόμτ 
• Ο Ισούφ Σάνον
• Ολόκληρο το Γερμανία-Λιθουανία στους ομίλους
• Ο προπονητής της εθνικής Φινλανδίας
• Τα 5 λεπτά που οι Ιταλοί ισοπέδωσαν τους Σέρβους
• Το πώς ο Ντάνιελ Τάις σταμάτησε (ξανά) τον Γιάννη
• Η επιστροφή του Γουίλι Ερνανγκόμεζ ως κανονικός μπασκετμπολίστας