Απαραίτητη σημείωση προτού ξεκινήσει η γύρα στα γήπεδα της Ευρώπης. Οι αγώνες των ευρωπαϊκών παραθύρων έγιναν με τις ομάδες να καλούνται να παίξουν διπλούς αγώνες μεταξύ τους, λόγω προγράμματος των ομίλων. Υπάρχουν οκτώ όμιλοι των τεσσάρων ομάδων, από τους οποίους οι τρεις πρώτοι προκρίνονται στη δεύτερη φάση.
Η Εθνική
Οι συγκυρίες και τα τερτιπια του προγράμματος έφεραν ένα πολύ ενδιαφέρον ζευγάρωμα στους δύο αγώνες του Φεβρουαρίου, καθώς η ομάδα της Ελλάδας κλήθηκε να παίξει με αυτή της Τουρκίας, σε ένα διπλό ραντεβού που ήταν με διαφορά το πιο ενδιαφέρον των πέντε ημερών δράσης.
Η Ελλάδα κατάφερε να κάνει ένα πολύ σημαντικό 2/2, που την έφερε σε θέση οδηγού στον δεύτερο όμιλο, καθώς έσβησε την ήττα από τη Μεγάλη Βρετανία στην πρεμιέρα και βρέθηκε στην κορυφή της κατάταξης. Με ρεκόρ 3-1, η εθνική πρακτικά και μαθηματικά κλείδωσε την πρόκριση στην επόμενη φάση, όπου την περιμένουν τρεις από τις Σερβία, Λετονία και Βέλγιο, κι όπως γίνεται κατανοητό κάθε νίκη μετράει, καθώς όλα τα αποτελέσματα της τωρινής φάσης μεταφέρονται στην επόμενη.
Πολύ σημαντικό ρόλο στην διπλή νίκη της εθνικής έπαιξε το δίδυμο ψηλών Παπαγιάννη-Αγραβάνη, οι οποίοι κυριάρχησαν και στα δύο παιχνίδια. Ο σέντερ του Παναθηναϊκού έκρυψε τα καλάθια στην Αθήνα, ενώ στην Τουρκία πραγματοποίησε μια πλήρη εμφάνιση, δείχνοντας για ακόμη μια φορά πως στις διοργανώσεις της FIBA το μέγεθος παίζει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο, ειδικά απέναντι στην Τουρκία που είχε σημαντικό θέμα στην άμυνα μέσα στη ρακέτα. Σε μια σπάνια στιγμή, ο Παπαγιάννης αγωνίστηκε στους δύο αγώνες της Εθνικής, ενδιάμεσα έδωσε το παρόν στο ΟΑΚΑ για να συμπληρώσει την αποστολή του Παναθηναϊκού στον αγώνα με τον Ερυθρό Αστέρα, ενώ λίγες ώρες μετά την επιστροφή του από την Τουρκία και ούτε μια ημέρα μετά το πέρας του αγώνα, έπαιξε απέναντι στη Ζαλγκίρις. Φυσικά η κατάσταση είναι μακριά από την ιδανική και σε κάθε περίπτωση, ο επιπρόσθετος φόρτος που αναγκάστηκε (η και θέλησε) να υποβληθεί ο παίκτης είναι υπερβολικός. Τέλος πάντων, ας πούμε ότι η κατάσταση είναι τέτοια που δεν χωρούν περισσότερες ερμηνείες από την βλακώδη κόντρα μεταξύ FIBA και Ευρωλίγκας.
Από την πλευρά του ο Αγραβάνης ήταν σπουδαίος και στα δύο ματς, όντας με διαφορά ο πρώτος σκόρερ και δείχνοντας να έχει την απόλυτη εμπιστοσύνη του προπονητικού επιτελείου για να αναλάβει κάθε είδους επιθετική πρωτοβουλία. Μπορεί στο πρώτο ματς να υπερέβαλλε με τις επιλογές του, επιτρέποντας στην Τουρκία να πλησιάσει στο παιχνίδι, στο παιχνίδι της Κωνσταντινούπολης όμως ο φόργουορντ του Προμηθέα συνδύασε μεγάλα σουτ με κομβικές άμυνες, όντας με διαφορά ο πολυτιμότερος παίκτης των δύο αναμετρήσεων.
Με εξαίρεση τον αρνητικό Λαρεντζάκη, πολύτιμη βοήθεια έδωσαν κι οι παίκτες του Ολυμπιακού, που πήραν την άδεια της ομάδας τους και για πρώτη φορά έπαιξαν σε αναμετρήσεις σε παράθυρα εντός της σεζόν. Ο Σλούκας, παρά την ασφυκτική πίεση που δέχθηκε ήταν πολύ ουσιαστικός, ειδικά στο ματς της Κωνσταντινούπολης που έδωσε οκτώ ασίστ για μόλις ένα λάθος, ενω καθοριστικός ήταν ο Κώστας Παπανικολάου, που έβαλε τις κρίσιμες βολές στο θρίλερ της Αθήνας.
Τέλος, ιδιαίτερα ευχάριστη ήταν η παρουσια και των συνηθισμένων παικτών στα παράθυρα της FIBA, δηλαδή αυτών που δεν αγωνίζονται σε ομάδες της Ευρωλίγκας, καθώς σχεδόν όλοι προσέφεραν σημαντικά στην εθνική. Ξεχώρισε ο εκπληκτικός Δημήτρης Μωραΐτης του Περιστερίου, ο οποίος κατάφερε στο μέτρο του δυνατού να περιορίσει τον Λάρκιν, ενώ έβαλε και σπουδαία σουτ. Γενικώς, η προπονητική τακτική απέδωσε καρπούς, ειδικά στο δεύτερο παιχνίδι, όπου η εθνική είχε τον έλεγχο του ρυθμού για το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα.
Και κάτι πιο διαφορετικό για το φινάλε. Είδαμε δύο αναμετρήσεις ανάμεσα σε χώρες που θεωρητικά έχουν ισχυρή γεωπολιτική αντιπαράθεση και μάλιστα εν καιρώ τεράστιου αναβρασμού, εξαιτίας της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Σε αμφότερα τα δύο παιχνίδια κι ενώ έχουν προηγηθεί μήνες προκλητικών τοποθετήσεων κι από τις δύο κυβερνήσεις, με μπόλικη προπαγάνδα και αρκετά θερμά επεισοδια, η ατμόσφαιρα που επικράτησε ήταν καθαρά αθλητική, χωρίς την παραμικρή ακρότητα και με απόλυτο σεβασμό στον αντίπαλο. Παρά την δυσκολία και τα κλειστά φινάλε, κανείς και τίποτα δεν ξέφυγαν, σε μια αντικειμενικά δύσκολη περίοδο, δείχνοντας πως ο αθλητισμός είναι ο καλύτερος τρόπος για την ένωση φιλειρηνικών και ταυτόχρονα αντιπολεμικών ιδεών. Αυτά εντός παρκέ, διότι μετά το πέρας της αναμέτρησης παρουσιάστηκαν επιμέρους φωνές που εν μέσω της τραγωδίας σε μια γειτονική χώρα, μιλούσαν για κατάκτηση της πόλης, για σύνθλιψη και εκτέλεση του αντιπάλου κι άλλα τέτοια που αγγίζουν το όριο του προσβλητικού.
Οι συνήθεις ύποπτοι
Εκτός από την εθνική της Ελλάδας, την πρόκριση στην επόμενη φάση κλείδωσαν και αρκετές ομάδες ακόμη. Σερβία, Λετονία, Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία και Λιθουανία θα συνεχίσουν την προσπάθειά τους να προκριθούν στο παγκόσμιο κύπελλο που θα γίνει στις Φιλιππίνες το μεθεπόμενο καλοκαίρι.
Η προσπάθεια της Ισπανίας μάλιστα είχε ιδιαιτεροτητες, καθώς έγινε σε ένα παιχνίδι με αντίπαλο την πολύπαθη Ουκρανία, τα μέλη της οποίας έμαθαν επί Ισπανικού εδάφους την εισβολή στη χώρα τους και ούτε 48 ώρες αργότερα κλήθηκαν να αγωνιστούν απέναντι στην πρωτοπόρο ομάδα του ομίλου τους. Η άτυπη ρεβάνς που ήταν προγραμματισμένη για την περασμένη Κυριακή είχε ήδη αναβληθεί εν μέσω των αναταραχών.
Εκτός φυσικά της αναμέτρησης της Ουκρανίας, δεν πραγματοποιήθηκαν οι τρεις από τους τέσσερις αγώνες τόσο της Ρωσίας, όσο και της Λευκορωσίας, απέναντι σε Ολλανδία και Μεγάλη Βρετανία αντίστοιχα.
Οι εκπλήξεις
Η διαδικασία των παραθύρων αποτελεί και μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τις λεγόμενες ομάδες μικρότερης δυναμικής να κάνουν το μπαμ και να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω από την απλή συμμετοχή στη δεύτερη φάση.
Κι αν η Φινλανδία έχει αποδείξει τη δυναμική της τα τελευταία χρόνια κι η πρόκριση της δεν ήταν τυχαία, δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο και για την Γεωργία, η οποία με πολύ σημαντικές ελλείψεις, κατάφερε να πάρει δύο νίκες απέναντι στην Βόρεια Μακεδονία και να εξασφαλίσει την παρουσία της στην επόμενη φάση, με σημαντικό μάλιστα πλεονέκτημα απέναντι στις επερχόμενες αντιπάλους της.
Αντίθετα υπάρχουν και σημαντικές δυνάμεις του ευρωπαϊκού μπάσκετ που κινδυνεύουν άμεσα. Όχι τυχαία μια από αυτές είναι και πάλι η Κροατία, η οποία υπέστη ήττα σοκ εντός έδρας από τη Σουηδία, προτού απαντήσει με τη δική της νίκη στη Στοκχόλμη. Η Κροατία βρίσκεται στο 1-3 και το πράγμα δυσκολεύει ακόμη περισσότερο εάν αναλογιστεί κανείς ότι η επόμενη αναμέτρηση είναι το καλοκαίρι απέναντι στην θεωρητικά πλήρη Σλοβενία (με Ντονσιτς, Ντραγκιτς κλπ.) και μάλιστα στην Λιουμπλιάνα. Με ήττα οι Κροάτες αποχαιρετούν πρακτικά οριστικά την πρόκριση στο παγκόσμιο για δεύτερη συνεχή φορά μέσω των προκριματικών.
Σε δεινή θέση βρίσκεται κι η Ιταλία, η οποία ηττήθηκε από την Ισλανδία σε ένα επικό ματς που κρίθηκε στη δεύτερη παράταση σε μια ραψωδία του Τρίγβι Χλίνασον, ο οποίος τελείωσε τον αγώνα με 34 πόντους και 21(!) ριμπάουντ, ισοπεδώνοντας μόνος του την ιταλική φροντλαιν. Αμφότερες οι ομάδες είναι στο 2-2 και με Γεωργία και Ισπανία να περιμένουν στη δεύτερη φάση, οι ελπίδες τους για πρόκριση, ειδικά της Ιταλίας που θα κατέβει κι αυτή πλήρης στα καλοκαιρινά παράθυρα, είναι μάλλον ένας πιθανός αποκλεισμός της Ρωσίας.
