Ο Κολοσσός πανηγύρισε άλλη μια νίκη στο εφετινό πρωτάθλημα και πλέον έχει στρογγυλοκαθίσει στην τρίτη θέση τις βαθμολογίας, με 10 νίκες σε 15 παιχνίδια. Οι Ροδίτες επικράτησαν πιο δύσκολα απ' ό,τι δείχνει το τελικό 77-64 του Άρη και αν και δεν έκαναν την καλύτερη τους εμφάνιση, έδειξαν συνέπεια για άλλη μια αγωνιστική, βάζοντας πλέον τρία ροζ φύλλα στη σειρά (Λάρισα εντός 93-75, Απόλλωνα εκτός 76-80 και πλέον Άρη). Οι Γαλάζιοι έχουν μπροστά τους μόνο τους αιώνιους στην κατάταξη κι αν μη τι άλλο αποτελούν την ευχάριστη έκπληξη της σεζόν στην ελληνική πραγματικότητα.
Το ματς του περασμένου Σαββάτου κόντρα στους Θεσσαλονικείς δεν προσφέρεται για κάποια σούπερ ανάλυση, αφενός διότι οι ομάδες επέστρεψαν στα παρκέ έπειτα από διακοπή τριών εβδομάδων και τους έλειπε εμφανώς ο ρυθμός, αφετέρου διότι ο Άρης χωρίς Κέλι και Ουίλιαμς (συν τους μακροχρόνια απόντες Σχίζα, Σιδηροηλία) ήταν αποψιλωμένος ποιοτικά και ποσοτικά. Παρ' όλα αυτά ο Κολοσσός, αν και δεν έβγαλε μάτια με την απόδοση του, έφτασε στη νίκη με καλή άμυνα στο τελευταίο δεκάλεπτο, ενώ είδε τον Σον Μίλερ να κάνει συνολικά σπουδαίο ματς με 17 πόντους, 11 ριμπάουντ & 3 ασίστ. Ο Άρης ήταν αξιοπρεπής για ώρα αλλά κακός, χωρίς καθαρό μυαλό και με σημάδια κούρασης στο κλείσιμο του αγώνα, γεγονός που μια σοβαρή ομάδα όπως ο Κολοσσός δεν θα το άφηνε ανεκμετάλλευτο, εξού κι η σημαντική διαφορά στο τελικό σκορ.
Έχουν, πάντως, γενικότερα μπόλικο ενδιαφέρον οι Ροδίτες φέτος, οι οποίοι στο συγκεκριμένο παιχνίδι παρατάχθηκαν χωρίς έναν από τους καλύτερους παίκτες τους, τον Κιμ Τιλί (9.4π., 33% τριπ., 6.2ριμπ., 25'38''). Ο άλλοτε παίκτης του Ολυμπιακού και της Μπασκόνια έχει σημαντικές παραστάσεις από το κορυφαίο επίπεδο και στα 34 του βάζει ξανά την καριέρα του σε παραγωγική ροή, έστω και σε ένα χαμηλότερο επίπεδο απ' αυτό που είχε συνηθίσει. Παρά την απουσία του βασικού του big, ο Κολοσσός κατάφερε να καλύψει επιτυχώς το κενό του, αφού στο ρόστερ του υπάρχουν αρκετοί παίκτες που αποδεδειγμένα είναι ικανοί να κάνουν το βήμα προς τα εμπρός, όταν αυτό κριθεί απαραίτητο.
Ένας από αυτούς είναι ο MVP απέναντι στον Άρη, Σον Μίλερ, ο οποίος είναι 28 ετών και έπειτα από μια δεκάδα αγώνων στην Α1 μετρά 11.3 πόντους, 5.9 ριμπάουντ & 1.2 ασίστ. Ο ψηλός των Ροδιτών έπαιζε σε μικρού βεληνεκούς ομάδες (Τραπάνι στην Α2 Ιταλίας, Ολιβεϊρένσε στην Πορτογαλία, Μέξικο & G League) ωστόσο φέτος δείχνει αρκετά efficient στο επιθετικό σκέλος (69% διπ., 73% βολ.) κι αναμφίβολα εξελίσσεται σε έναν από τους πιο σταθερούς ψηλούς του ελληνικού πρωταθλήματος. Φυσικά, υπάρχει κι ο Κένι Ουίλιαμς, ο οποίος μπορεί να τα... έσπασε με τον Άρη με 2/13 τρίποντα, όμως σε γενικότερο πλαίσιο είναι ίσως στους Top3 σουτέρ της Λίγκας, με 45 εύστοχα τρίποντα (40%) σε 15 αγώνες. Ο 26χρονος swingman γράφει 13.3 πόντους αλλά και 2.1 ασίστ, 3.1 ριμπάουντ, 1.3 κλεψίματα, όντας συνολικά ένα πολύτιμο εργαλείο στην φαρέτρα του Ηλία Καντζούρη. Ο γκαρντ-φόργουορντ από την Βιρτζίνια είναι πρώην G Leaguer κι η μοναδική του εμπειρία στην Ευρώπη ήταν ένα σύντομο πέρασμα από το Ισραήλ και τη Χερτσλίγια. Ουσιαστικά μιλάμε για πρωτοεμφανιζόμενο, με το πρώτο του δείγμα να είναι άκρως θετικό.
Εμβαθύνοντας ακόμη περισσότερο στο ρόστερ των Δωδεκανήσιων, συναντάμε τον επίσης αρκετά κακό κόντρα στον Άρη αλλά εξαιρετικό στο υπόλοιπο του πρωταθλήματος, Τζόρνταν Φλόιντ. Ο εκρηκτικός Αμερικανός γκαρντ δεν είναι σταθερός, έχει αρκετές μεταπτώσεις, όμως ξεκλείδωσε μπόλικα φετινά ματς του Κολοσσού, όπως με το Περιστέρι, τον Ιωνικό και την Λάρισα. Στη σούμα των 12 αγώνων του καταγράφει 13.3 πόντους με 43% στο τρίποντο, 2 ασίστ και 2 ριμπάουντ, αποτελώντας τον scoring guard της ομάδας. Ο 25χρονος έπαιζε στην Ορλαντίνα, Α2 Ιταλίας, όπου υπήρξε σπουδαίος σκόρερ. Πράγματι, ο Φλόιντ επιβεβαιώνει τις θετικές συστάσεις που τον ακολουθούσαν και στην Ελλάδα. Σκεφτείτε δε πως τα παραπάνω νούμερα προέρχονται από χρόνο δράσης που προσεγγίζει τα 19'45''. Δηλαδή, εφόσον ο Φλόιντ είχε μεγαλύτερη συμμετοχή (πλησίον των 30', φερειπείν) ως προς τα λεπτά που περνά στο παρκέ, ενδεχομένως να μιλούσαμε για τον αρχισκόρερ της Α1. Το κακό του Φλόιντ είναι πως συχνά δεν βάζει... φρένο στις προσπάθειες του, αλλά it is what is, αφού μιλάμε για έναν καθαρό instant scorer.
Ο ισορροπιστής του συνόλου ακούει στο όνομα Στέφαν Ποτ. Ουσιαστικά μιλάμε για τον αντί-Λόσον, αφού ο Αμερικανός σούπερσταρ αποτέλεσε ένα... φιάσκο για τους Ροδίτες. Ο Ποτ είναι Κροάτης, 28 ετών και ως προς την λάμψη του ονόματος του δεν θυμίζει σε τίποτα τον Λόσον, όμως η συνεισφορά του στον Κολοσσό είναι πολύ μεγάλη. Ψηλός γκαρντ (1.96μ.) που μοιράζει 5.3 ασίστ και πετυχαίνει 8.5 πόντους με 34% στο τρίποντο ανά 22 λεπτά σε 15 ματς. Καθόλου άσχημα, από τη στιγμή που μαζεύει και 4 ριμπάουντ, ενώ 8 φορές φέτος είχε 5+ ασίστ με season-high τις 13 (!) στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ στο Παλατάκι. Ο Ποτ είναι πολύ έμπειρος (Παρτίζαν, Ιγκόκεα, πρωταθλητής στην Ρουμανία το 2015 με την Πλοϊέστι) και... κανονικός πλειμέικερ. Γενικώς ο Καντζούρης έχει ήσυχο το κεφάλι του με τους Ποτ και Ξανθόπουλο στον άσο, δύο παίκτες που δουλεύουν πάνω απ' όλα για το σύνολο, δεν υπερβάλλουν και προσφέρουν ασφάλεια στα... απλά πράγματα.
Ένας άλλος Βαλκάνιος κλείνει την εξάδα ξένων του Κολοσσού: ο Στέφαν Μομίροφ, ένας 22χρονος Σέρβος πλάγιος γκαρντ με ύψος 1.98μ. που επίσης κάνει πολλές δουλειές. Ο νεαρός περιφερειακός δεν είναι φτιαγμένος για να κάνει την διαφορά, αλλά με 7.3 πόντους, 33% τρίποντο, 3.5 ριμπάουντ, 1.3 κλεψίματα & 1.1 ασίστ ανά 26'55'', δεν νομίζω πως στην Ρόδο μπορούν να έχουν παράπονο. Εξάλλου, μιλάμε για ένα project. Πέρσι έπαιζε στην Mega Soccerbet του Μίσκο Ραζνάτοβιτς και παλαιότερα στην FMP, δηλαδή σε σερβικούς οργανισμούς που λειτουργούν σε πιο... αναπτυξιακό μοντέλο. Είναι διεθνής με τις μικρές Εθνικές Ομάδες των Αετών και «χρυσός» στο Ευρωμπάσκετ Κ18 του 2017. Ο Άρης είδε τον Μομίροφ να του κάνει 4/4 τρίποντα και 14 πόντους συνολικά αρκετά αθόρυβα και να επιστρέφει στις καλές εμφανίσεις μετά από καιρό, η αλήθεια είναι.
Από 'κει και πέρα, καθοριστικοί είναι οι Βαγγέλης Μαργαρίτης (7.2π., 4.3ριμπ., 1.4ασ., 19'09'') και Βασίλης Ξανθόπουλος (3.8π., 4.7ασ., 2.3ριμπ., 20'06'') οι οποίοι παρότι είναι 39 και 37 ετών αντίστοιχα, παραμένουν λύσεις πολυτελείας για ομάδες αυτής της εμβέλειας, όσον αφορά τους γηγενείς. Οι Διαμαντής Σλαφτσάκης, Μανώλης Χατζηδάκης και Σωτήρης Μπιλλής έρχονται από τις πιο πίσω θέσεις του πάγκου για να αυξήσουν το μέγεθος του ρόστερ, με τον Κολοσσό να διαθέτει τόσο το βάθος, όσο και την ποιότητα, όπως αποδεικνύεται με την εικόνα του στο γήπεδο. Σίγουρα πολύ μεγάλο credit αξίζει στον Ηλία Καντζούρη για το γεγονός πως «έδεσε» εξαιρετικά το συγκεκριμένο σύνολο παικτών, με τους ρόλους στην ομάδα να είναι ευδιάκριτοι, αλλά και για το ότι εκείνος κι οι συνεργάτες του εντόπισαν κι απέκτησαν πραγματικά καλούς ξένους παίκτες από το εξωτερικό. Ο κόουτς είναι αρκετά φιλόδοξος, καθώς έπειτα από κοντά στα 20 χρόνια ως βοηθός (σε ΑΕΚ, Άρη, Μπάμπεργκ, Ούνικς, Ζάλγκιρις, μεταξύ άλλων), έχει την ευκαιρία του να παρουσιάσει ένα έργο που θα φέρει την δική του σφραγίδα.
Στο διά ταύτα, ο Κολοσσός θα είναι στα playoffs - κι όπως όλα δείχνουν θα τερματίσει και αρκετά ψηλά στην Regular Season - κι είναι μια ελληνική ομάδα που αξίζει τη συμμετοχή σε κάποια ευρωπαϊκή διοργάνωση. Η φετινή ομάδα είναι η καλύτερη των τελευταίων ετών, αποδίδοντας συνήθως καλό και σωστό μπάσκετ, αλλά ακόμη κι όταν δεν συμβαίνει αυτό, όπως στο πρόσφατο ματς με τον Άρη, έχει βρει τον τρόπο να παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει. Είναι χαρακτηριστικό πως, εάν εξαιρέσουμε την ήττα στην πρεμιέρα από την Λάρισα που ήλθε στην παράταση, ο Κολοσσός έχασε μόνο από Ολυμπιακό-Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ & Προμηθέα εκτός έδρας. Στην Ρόδο έχει 7/8, έχοντας καθαρίσει τους πάντες πλην του Ολυμπιακού! Εξάλλου, μιλάμε για την 3η καλύτερη άμυνα της Λίγκας με 73.6 πόντους παθητικό, η οποία είναι ίσως το πιο σημαντικό «χαρτί» για την εκπληκτική του πορεία.
Κλείνοντας, εκτιμώ πως ο Κολοσσός δεν θα... ξεφουσκώσει ως το τέλος της χρονιάς, αντίθετα υπάρχει η προοπτική να παίξει ακόμη πιο απελευθερωμένα, άρα και πιο ελκυστικά. Το πρόγραμμα του ζορίζει από 'δω και πέρα, άρα φυσιολογικά θα έρθουν και ήττες, αλλά η ουσία είναι πως η ομάδα πορεύεται όλους τους μήνες με ορθή μπασκετική λογική, χωρίς να «χαλάει» η χημεία από προσθαφαιρέσεις παικτών στο ρόστερ. Κι αυτό το στοιχείο προφανώς και θα την αποζημιώσει στο τέλος της ημέρας, όταν άλλες ομάδες ψάχνουν απ' την αρχή της χρονιάς αλλά δυσκολεύονται να βρουν την κατάλληλη... μαγιά. Το εντυπωσιακό, άλλωστε, με τον Κολοσσό, είναι πως δεν δείχνει να έχει την παραμικρή ανάγκη μεταγραφικής ενίσχυσης, καθώς το υλικό του είναι... στρωμένο. Κάτι που δεν συναντάμε συχνά στην Λίγκα, αφού σχεδόν πάντα κάτι δεν θα λειτουργεί σε μια ομάδα...
