1. Η πορεία του Ολυμπιακού.
Μετά την απόλυτη καταστροφική διετία του Ολυμπιακού ή για να ακριβολογούμε δυομισαετία, η φετινή ομάδα βρίθει υγείας, ενώ στα περισσότερα παιχνίδια παρουσιάζει και πολύ ωραίο μπάσκετ. Η τρίτη θέση της βαθμολογίας με ρεκόρ 11-5, ενώ εκκρεμεί μία αγωνιστική για το τέλος του πρώτου γύρου, δείχνει πως οι ερυθρόλευκοι θα λογίζονται ως ομάδα οχτάδας στη συνέχεια και μένει να φανεί αν θα παραμείνουν το ίδιο δυνατοί έως το τέλος και αν θα ξαναβρεθούν μετά από τη σεζόν 2017/18 στα playoffs. H ισορροπία που παρουσιάζει η ομάδα και στις δύο πλευρές του παρκέ είναι το κλειδί για την παρουσία της έως τώρα, όπως φαίνεται από τη στατιστική απεικόνιση, σύμφωνα με το basketball.realgm.com . Δεύτερη επίθεση της διοργάνωσης ανά 100 κατοχές, πίσω μόνο από τη Μπαρτσελόνα και τρίτη άμυνα πίσω από Ούνικς και Ρεάλ. Όλα αυτά χωρίς να πηγαίνει το παιχνίδι σε πολλές κατοχές, τουναντίον μάλιστα. Η περιφερειακή άμυνα με προεξέχοντα τον υπέροχο Thomas Walkup, η παρουσία του Fall στην πίσω ζώνη και ο τρόπος με τον οποίο αμύνονται οι δυο τους, κάνει τις αντίπαλες ομάδες να σουτάρουν κάκιστα, με το χαμηλότατο 43,7% true shooting percentage ( ο συγκεκριμένος δείκτης υπολογίζει την αξία όλων των σουτ στο μπάσκετ, δηλαδή βολές, δίποντα, τρίποντα ). Επιθετικά η τριάδα των Σλούκα, Dorsey, Βεζένκοφ είναι αυτή που κάνει τη διαφορά δημιουργικά και εκτελεστικά, καθώς και οι τρεις σκοράρουν πάνω από δέκα πόντους με ποσοστά άνω του 37% στο τρίποντο. Όσο συνεχίζει ο Ολυμπιακός να κρατάει απόρθητη την έδρα του και να μαζεύει τις νίκες που χρειάζεται εκτός έδρας η πόρτα της οχτάδας είναι ορθάνοιχτη για τον Μπαρτζώκα και ας μην παίρνει πολλά time outs και ας κάνει λίγες αλλαγές.
2. Η έκπληξη που λέγεται Ούνιξ
Αν κάποιος μας έλεγε πως στο τέλος του πρώτου γύρου ότι η πιο σταθερή και καλή Ρωσική ομάδα θα ήταν η Ούνιξ, σίγουρα θα κοροϊδεύαμε. Αμ δε. Η ομάδα από το μακρινό Καζάν φιγουράρει εντός των θέσεων που διεκδικούν με αξιώσεις την πρόκριση στην επόμενη φάση της Ευρωλίγκα και αγωνιστική με αγωνιστική δείχνει καλύτερη, μετά το μέτριο ξεκίνημα,όταν και είχε ρεκόρ 1-4 και φάνταζε πως θα ήταν ο φτωχός συγγενής. Αυτό που φαίνεται ότι θέλουν να κάνουν οι ιθύνοντες των Ταταρστανών, είναι να γίνει η Ουνιξ Ζενίτ στη θέση της Ζενίτ. Να πάρουν δηλαδή εισιτήριο για την επόμενη αγωνιστική σεζόν μέσω της εισόδου τους στην οχτάδα. Η ομάδα του Περάσοβιτς παίζει εξαιρετική άμυνα, πρώτη όπως ανέφερα στην προηγούμενη παράγραφο μαζί με τη Ρεάλ, τρέχει στο ανοιχτό γήπεδο και προσπαθεί να πάρει πόντους μέσω transition πρωτίστως και γρήγορων επιθέσεων δευτερευόντως. Ο Τζον Μπράουν αποτελεί το «πρωτοπαλίκαρο» του Κροάτη προπονητή, τον άνθρωπο που θα μαρκάρει τους πάντες, σε όλες τις θέσεις (πρώτος «κλέφτης» της διοργάνωσης με 2,4 κλεψίματα μέσο όρο), μιας και η άμυνα με αλλαγές είναι κάτι που χρησιμοποιεί η Ούνιξ, με πρόσφατη την εικόνα του “extreme” smallball σχήματος που είχαν παρατάξει στο ματς με τον Ολυμπιακό στη Ρωσία. Οι περιφερειακοί Lorenzo Brown, Isaiah Canaan αλληλοσυμπληρώνονται (27,2 πόντοι μαζί και οι δύο), με τον πρώτο να είναι πιο δημιουργικός και τον δεύτερο πιο «εκτελεστής», ενώ ο Mario Hezonja των 14,3 πόντων στη μέρα του είναι απολαυστικός και δύσκολα ματσάρεται από πολλά forwards. Travel info για το Καζάν (oκ, ποιος θα επισκεφτεί το Καζάν θα μου πείτε αν δεν είναι μέλος ομάδας). Είναι η πρωτεύουσα του Ταταρστάν, ομοσπονδιακό κρατίδιο θα μπορούσαμε να πούμε της Ρωσίας, απέχει πάνω από 800 χιλιόμετρα από τη Μόσχα.
3. Η ΤΣΣΚΑ που δεν αποτελεί φόβητρο
Η ομάδα που μας απογοητεύει μέχρι τώρα, από αυτές που περιμέναμε να πρωταγωνιστούν και να έχουν καλύτερη εικόνα από αυτή που παρουσιάζουν είναι η μεγάλη ομάδα της Ρωσίας, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Για πρώτη φορά ίσως στα χρόνια που ο Δημήτρης Ιτούδης βρίσκεται στον πάγκο, μοιάζουν τόσο τρωτοί και επουδενί δεν είναι το φόβητρο βάση και του ρόστερ που έχουν. Φυσικά μιλάμε για την εικόνα τους έως τη στιγμή που γράφεται το κείμενο και η οποία εικόνα θα είναι τελείως διαφορετική σε λίγο διάστημα-τουλάχιστον αυτό πιστεύω. Οι μνήμες από την εντός έδρας ήττα-συντριβή από την Ούνιξ με 67-88 είναι νωπές, ενώ μόλις δύο μέρες μετά η ΤΣΣΚΑ δυσκολεύτηκε αρκετά να κάμψει την αντίσταση της Άλμπα στο Βερολίνο. Εννοείται πως οι τραυματισμοί σημαντικών παιχτών για αρκετό διάστημα όπως οι Shengelia, Milutinov, Grigonis επηρέασαν την απόδοση και τα πλάνα του προπονητή, ενώ όπως επίσης αναμενόταν ο Kenneth Farried πέρασε και δεν ακούμπησε από τη Μόσχα. Η επίθεση της ομάδας παραμένει σε υψηλό επίπεδο, με τους forwards της ομάδας, Clyburn, Shengelia να έχουν αναλάβει αρκετές αρμοδιότητες, τόσο εκτελεστικές όσο και δημιουργικές με τον πιο cool τύπο στην Ευρωλίγκα, Alexey Shved, να παίζει το πιο ώριμο μπάσκετ της καριέρας του.
Το πρόβλημα όμως των Ρώσων είναι η άμυνα. Tέταρτη χειρότερη βάσει των πόντων ανά 100 κατοχές που δέχονται. Ίσως φταίει ότι στην περιφερειακή γραμμή - πλην Hackett - δεν υπάρχει άλλος παίχτης ικανός στα αμυντικά του καθήκοντα, ενώ η απουσία του Milutinov στερούσε έναν σέντερ-φόβητρο κοντά στο ζωγραφιστό, που θα λειτουργούσε και ως «δικλείδα ασφαλείας». Ίσως απλά χρειάζεται περισσότερος αγωνιστικός χρόνος με πλήρες ρόστερ για να βρουν οι παίκτες τους ρόλους τους.
4. Περισσότερο Victor Wembanyama s’ il vout plais.
O Victor Wembanyama αποτελεί το μεγάλο project της Βιλερμπάν και από τις περιπτώσεις εκείνες τις οποίες αξίζει να παρακολουθήσει ένας θεατής όταν πετύχει αγώνα της γαλλικής ομάδας. Και πως να συμβαίνει αλλιώς άλλωστε, όταν αναμένεται να είναι top pick στο draft του 2023, όταν θα μπορεί να είναι διαθέσιμος για τις ομάδες του ΝΒΑ. Ένας ‘’Porzingis on steroids’’ θα μπορούσαμε να πούμε, αν και ο παραλληλισμός δεν είναι τόσο ακριβής. Εξαιρετικός και στις δύο πλευρές του παρκέ, μπορεί να σουτάρει και να ντριμπλάρει ως guard/forward και να μαρκάρει πολύ καλά στην περιφέρεια, λόγω του εξαιρετικού footwork που έχει για το ύψος του.
Victor Wembanyama next big thing #EuroLeague pic.twitter.com/FS1ZDvhmrs
— Panos Seizis (@Pete_SayEasy) December 2, 2021
Α, ναι το ύψος του. 220 εκατοστά. Ο αναλυτής του ESPN, Mike Schmitz τον χαρακτηρίζει ως την πιο ενδιαφέρουσα -μακροπρόθεσμη- περίπτωση παίχτη στον κόσμο. Με την ομάδα των αδερφών Parker έχει αγωνιστεί σε μόλις έξι ματς στην Ευρωλίγκα, αλλά στα τελευταία τρία από τα τέσσερα των Γάλλων βρέθηκε στο παρκέ πάνω από 14 αγωνιστικά λεπτά. Σίγουρα σωματικά δεν είναι έτοιμος ακόμα να συναγωνιστεί πιο δυνατούς αντιπάλους, αλλά πόσο ακόμα θα τον βλέπουμε στα ευρωπαϊκά γήπεδα; Το περιβάλλον στο οποίο πάντως βρίσκεται μοιάζει ιδανικό για να τον εξελίσσει ακόμα περισσότερο προτού μας χαιρετήσει όπως τόσοι άλλοι νέοι παίχτες.
5. O Παναθηναϊκός ως «φτωχός συγγενής»
Η εικόνα του Παναθηναϊκού δεν είναι αυτή που μας είχε συνηθίσει μία από τις κορυφαίες ομάδες στην ιστορία της διοργάνωσης. Στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας με μόλις τέσσερις νίκες εναντίον των Φενέρ, Εφές, Ζενίτ και Άλμπα (είπαμε, το κείμενο γράφεται πριν το ματς εναντίον του Ολυμπιακού) και αρκετές ήττες με διαφορές πάνω από τους 20 πόντους, όπως αυτές από τη Ρεάλ Μαδρίτης, τον Ερυθρό Αστέρα, την ΤΣΣΚΑ και την Αρμάνι. Η συνέχεια δεν αναμένεται να αλλάξει άρδην, καθώς το ρόστερ της ομάδας μοιάζει ελλιπές, αλλά και πιο «αδύναμο» σε σχέση με τις ομάδες που κυνηγάνε την οκτάδα. Ήδη είχαμε και τις πρώτες αλλαγές, καθώς ο Yogi Ferrell πέρασε και δεν ακούμπησε από την αθηναϊκή ομάδα, ενώ ο Jehyve Floyd θα συνεχίσει την καριέρα του στη Τουρκία και δη στη Φενέρ. Ο κόουτς Πρίφτης έχει φτιάξει μία ομάδα που στηρίζεται περισσότερο στο ατομικό ταλέντο και στο iso παιχνίδι. Διόλου τυχαίο και το ποσοστό των καλαθιών που πετυχαίνουν οι πράσινοι μετά από ασίστ συμπαίχτη, καθώς το 53,5% τους κατατάσσει στην τρίτη θέση από το τέλος στη σχετική λίστα, σύμφωνα πάλι με το basketball.realgm.com. Τουλάχιστον ο Macon έχει βγει λίρα εκατό με το εξαιρετικό επιθετικό πακέτο που διαθέτει, ενώ δημιουργικά βρίσκεται σε καλύτερο επίπεδο του αναμενομένου για έναν scoring guard όπως αυτός. Πρώτος σκόρερ με 15 πόντους μέσο όρο και πρώτος δημιουργός με 3,6 ασίστ για την ομάδα.
6. Το πρόγραμμα της διοργανώτριας αρχής
Ένα από τα προβλήματα που έχει η διοργάνωση είναι αυτό του προγράμματος. Όταν λέω πρόγραμμα, δεν εννοώ το αγωνιστικό των ομάδων με τα εντός και εκτός παιχνίδια που έχουν να δώσουν, αλλά το τηλεοπτικό. Το σημαντικότερο πρόβλημα κατά την άποψή μου είναι πως αρκετοί αγώνες πραγματοποιούνται σχεδόν την ίδια ώρα, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολη η παρακολούθηση τους. Εκτός φυσικά αν κάποιος έχει το Euroleague pass, οπότε «μπορεί» να δει έως τέσσερα ματς ταυτόχρονα. Αν βρεθεί βέβαια άνθρωπος να το κάνει με συνέπεια, χωρίς να του δημιουργηθεί πονοκέφαλος ή να ξέρει τι βλέπει, να μας πει το μυστικό. Πόσο δε μάλλον όταν αρκετά ματς μεγάλου ενδιαφέροντος είναι δύσκολο να τα παρακολουθήσει ένας θεατής από τους δέκτες της οθόνης του. Για παράδειγμα, για την 17η αγωνιστική οι αγώνες που είναι οι πιο «σημαντικοί» λόγω και του ονόματος των ομάδων, το ελληνικό ντέρμπι, όπως και ο αγώνας της Ρεάλ με την ΤΣΣΚΑ, είναι προγραμματισμένοι την ίδια ημέρα με πρακτικά ένα ημίχρονο διαφορά. Γιατί να μην είναι διαχωρισμένοι τετοιοι αγώνες στις δύο ημέρες της αγωνιστικής; Ακόμα, ένα γεγονός που είχε συμβεί-ευτυχώς σε μία μόνο αγωνιστική- ήταν αυτό των δύο μόλις αγώνων τη μία ημέρα και των επτά την επομένη (την 11η είχε συμβεί). Αυτό είναι ανεπίτρεπτο για μία διοργάνωση που θέλει να προωθήσει το brand και να «ανεβάσει» το μπάσκετ και οικονομικά.
7. Jan Vesely-Nando DeColo
H Φενερμπαχτσέ για αρκετό διάστημα ήταν αρκετά κακή, μακριά από τις θέσεις της οκτάδας, σε σημείο που το «κίνημα» κατά του κόουτς Djordjevic εντός και εκτός του ιστότοπού μας να παίρνει διαστάσεις. Κάτι απόλυτα λογικό, καθώς μία ομάδα με τόσους καλούς παίχτες, όπως οι Vesely, DeColo να βρίσκεται με ρεκόρ 3-9 με το πέρας της δωδέκατης αγωνιστικής, ήταν κάτι εντελώς απρόσμενο. Ακολούθησαν στη συνέχεια τέσσερις νίκες εναντίον ομάδων που έχουν παρόμοιους στόχους με τους Τούρκους, όπως η Ζενίτ και η Μακάμπι, με το δίδυμο των παιχταράδων να βγαίνει μπροστά. Ήταν σαν να αποφάσισαν πως θα πρέπει να υπερβάλλουν εαυτό για να σώσουν την κατάσταση, καθώς αν συνέχιζαν τις ήττες, θα ήταν μη αναστρέψιμη. Φυσικά για να αποδίδουμε τα του καίσαρος τω καίσαρι, έπαιξαν ρόλο και ορισμένες αποφάσεις του προπονητή. Παρότι συνεχίζει να χρησιμοποιεί δίδυμο στη frontcourt, τους Vesely, Booker, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την εύρυθμη επιθετική λειτουργία, το σχήμα αυτό τελικά βοήθησε στη μίνι ανάκαμψη της ομάδας. Βέβαια το ότι παίζει λιγότερα λεπτά από τους Henry - Pierre ο καλύτερος επιθετικός της Ευρωλίγκα είναι κάτι που δεν μπορεί να εξηγηθεί με μπασκετικούς όρους. Στο νικηφόρο σερί των Τούρκων ο Vesely έκανε ρεκόρ καριέρας με 32 πόντους εναντίον της Ζενίτ και ο έτερος σταρ-συνοδοιπόρος στο ματς με τη Μακάμπι έκανε αυτό το αριστούργημα που άνετα θα μπορούσε να κοσμεί ένα οποιοδήποτε μουσείο μοντέρνας τέχνης.
Θερμή παράκληση προς τους δύο, συνεχίστε έτσι ότι και αν κάνει ο Djordjevic στον πάγκο.
8. Η απόλυση προπονητών
Τη φετινή αγωνιστική περίοδο μέχρι το τέλος του πρώτου γύρου έχουν απολυθεί τρεις προπονητές. Ο Martin Schiller στις αρχές από τη Ζάλγκιρις, ενώ πρόσφατα πέρασαν από το «λογιστήριο» οι Ivanovic και Mitrovic.
Η φετινή ομάδα της Μπασκόνια διαφέρει παρασάγγας από την αντίστοιχη περσινή, παρότι δεν κατάφερε να προκριθεί στα playoffs. Από τις μεγάλες απογοητεύσεις, με εκλάμψεις μόνο καλών εμφανίσεων, χωρίς να διαφαίνεται καλύτερη εικόνα στο μέλλον. Υπεύθυνος για την εικόνα θεωρήθηκε ο Ivanovic, εξ ου και η απομάκρυνσή του από τον πάγκο στα μέσα του Νοεμβρίου. Αντικαταστάτης του ο Neven Spahija, ο οποίος τα τελευταία χρόνια πέρασε ως βοηθός από δύο ομάδες του ΝΒΑ, τους Hawks το διάστημα 2014/17 και τους Grizzlies το 2019/20. Την περασμένη περίοδο βρισκόταν στην Κίνα και στους Shanghai Sharks. Ένας προπονητής που έχει ξαναβρεθεί στον πάγκο των Βάσκων τη σεζόν 2007/08. Δεν θεωρώ πως μπορεί να θεωρηθεί καλύτερος προπονητής από τον προκάτοχό του, ίσως όμως, δεν μπορούσε να δώσει κάτι παραπάνω ο Dusko Ivanovic.
Η πιο πρόσφατη απόλυση ήταν αυτή του Mitrovic από τον πάγκο της Μονακό. Οι Γάλλοι-Μονεγάσκοι, μετά το καλό τους ξεκίνημα, είχαν μία μεγάλη καθίζηση και βρίσκονται με αρνητικό ρεκόρ στο τέλος του πρώτου γύρου. Ενδεικτικά, μετά τα πρώτα επτά ματς, όταν και είχε γραφτεί η ίδια στήλη, είχαν ρεκόρ 4-3. Στα επόμενα εννέα παιχνίδια είχαν αντίστοιχα ρεκόρ 2-7, επομένως και εδώ θεωρήθηκε πως υπεύθυνος για την εικόνα ήταν ο προπονητής και έπρεπε να αλλάξει. Τη θέση την ανέλαβε ο Obradovic, οποίος ήταν στον πάγκο της Μονακό τη σεζόν 2019/20. Δεν θα πιστέψουμε πάντως τις κακές γλώσσες που γράφουν ότι ο Mike James ήταν ο λόγος της απομάκρυνσης του προπονητή. Το ρόστερ άλλωστε της ομάδας από το «Πριγκιπάτο» έχει ορισμένες αξιόλογες περιπτώσεις παιχτών, αλλά ίσως όχι το βάθος για να σταθεί ως ομάδα διεκδίκησης υψηλότερων θέσεων στη διοργάνωση.
9. Ο Enoch της Μπασκόνια
H Μπασκόνια μπορεί να απογοητεύει με την εικόνα της έως τώρα, όμως, ο Steven Enoch, με το βιβλικό επίθετο, είναι μία περίπτωση που μπορεί να κάνει τον ιδιοκτήτη της ομάδας, Jose Querejeta, να τρίβει τα χέρια του, καθώς μπορεί να είναι ο επόμενος παίχτης που θα πωληθεί. Εξάλλου αν μια ομάδα της Ευρωλίγκα το κάνει αυτό καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη εδώ και χρόνια, είναι η Μπασκόνια. Ο Αμερικανός σέντερ λοιπόν, μετά το μουδιασμένο ξεκίνημα των οκτώ πρώτων αγώνων στους οποίους είχε την πενιχρή συγκομιδή των 6,1 πόντων, 3,3 ριμπάουντ και 52,8% ευστοχία στα δίποντα, παίζοντας κάτι παραπάνω από τα 12 λεπτά ανά παιχνίδι, έχει εκτοξεύσει τα νούμερα του και τον χρόνο συμμετοχής. Στα επόμενα οκτώ ματς έχει 14,9 πόντους μέσο όρο, μαζί με 8,1 ριμπάουντ και 64% ευστοχία στα δίποντα. Η απόκτησή του από τους Βάσκους δεν ήταν τυχαία, καθώς η πρώτη του ομάδα στην Ευρώπη ήταν η ισπανική Ομπραντόριο, οπότε είχαν τη δυνατότητα να τον τσεκάρουν κάθε εβδομάδα. Δυνατός παίχτης, που παίρνει αρκετά καλές θέσεις στο ποστ, κλειδώνοντας τον αντίπαλό του, ενώ δείχνει πως μπορεί να σκοράρει με ορισμένες χουκ κινήσεις. Θα χρειαστεί να αποκτήσει εμπειρία και να δουλέψει παραπάνω για να γίνει και καλύτερος αμυντικός, τόσο στην pick ‘n roll άμυνα, όσο και ως rim protector. Πάντως μοιάζει μια πολύ καλή περίπτωση σέντερ, που δε χρειάζεται να πάρει μπάλες κάτω από τη ρακέτα για να πετύχει καλάθι και αυτό είναι σημαντικό. Highlight έως τώρα οι 23 πόντοι εναντίον του Ερυθρού Αστέρα στη Βιτόρια.
10. Ο Covid χτυπάει την πόρτα της Euroleague
Η διοργάνωση μέχρι στιγμής κυλούσε εξαιρετικά, όσον αφορά τις περιπτώσεις παιχτών και μελών προπονητικών επιτελείων, που έχαναν αγώνες λόγω κρουσμάτων από τον covid και τις μεταλλάξεις του. Ίσως καλύτερα από ό,τι περιμέναμε οι περισσότεροι. Όμως, έχουμε ήδη την πρώτη αναβολή αγώνα, λόγω πολλών κρουσμάτων σε μία ομάδα. Ο αγώνας για τη 17η αγωνιστική μεταξύ της Ζάλγκιρις και της Αρμάνι Μιλάνο αναβάλλεται, λόγω του ότι δεν μπορούν να συμπληρώσουν οι Μιλανέζοι τον απαραίτητο αριθμό παιχτών που απαιτείται για τη διεξαγωγή ενός αγώνα. Αυτός ο αριθμός είναι το οκτώ. Η Ρεάλ έχει ήδη ανακοινώσει (στις 21/12 όταν και γραφόταν το παρών κείμενο) και αυτή με τη σειρά της τους παίχτες της που πάσχουν από covid, μία μόλις βδομάδα μετά το ματς εναντίον της Αρμάνι στο Μιλάνο. Θυμίζω πως ο προπονητής των Μαδριλένων έχει μπει και αυτός σε health protocol. Ακόμα, ο Παναθηναϊκός με τη σειρά του έβγαλε ανακοίνωση για κρούσματα, με αποτέλεσμα τα πρώτα καμπανάκια να έχουν αρχίσει να ηχούν.
Σημείωση: τα στατιστικά είναι από το basketball.realgm και από το σάιτ της Ευρωλίγκα. Τα στατιστικά και οι βαθμολογίες είναι έως και τη 16η αγωνιστική.
