Όλοι γνωρίσαμε τον Νάιτζελ Ουίλιαμς-Γκος ως έναν ανερχόμενο πλειμέικερ, πίσω στη σεζόν 2018-19, όταν ο Ντέιβιντ Μπλατ εισηγήθηκε την απόκτηση του και θέλησε να του δώσει την "μπαγκέτα" του Ολυμπιακού. Ο νεαρός ήταν τότε ένας παίκτης που μόλις είχε πετάξει από πάνω του την ταμπέλα του rookie, προερχόμενος από την Παρτίζαν, και παρότι δεν είχε ιδιαίτερη επαγγελματική εμπειρία, είχε δείξει αρκετά καλά στοιχεία στην παρθενική του περιπέτεια στο Βελιγράδι. Ο οργανισμός των ερυθρολεύκων, με πρώτο του υποστηρικτή τον Ισραηλινό κόουτς, πίστεψαν αρκετά στον Γκος, ο οποίος πραγματοποίησε 30 ματς στην Ευρωλίγκα με χρόνο δράσης κοντά στα 27 λεπτά κατά μέσο όρο (9.2π, 37% τριπ, 4.2α, 2ρ). Η συνολική παρουσία του ήταν... κομσί κομσά, με τον Γκος να έχει κάποιες καλές στιγμές (σπουδαίες εμφανίσεις κόντρα σε Ρεάλ, Μπασκόνια στο ΣΕΦ), άλλες όχι τόσο και γενικά δεν "γέμισε" σε απόλυτο βαθμό τα βαριά παπούτσια της νευραλγικής θέσης "1".
Ίσως χρειαζόταν περισσότερο χρόνο, ίσως δεν ήταν απολύτως έτοιμος να επιφορτιστεί αμέσως με τόσες πολλές αρμοδιότητες, χωρίς να διαθέτει γνώση της πάντα απαιτητικής Ευρωλίγκα. Ενδεχομένως σε μια δεύτερη σεζόν του στον Πειραιά, έχοντας προσαρμοστεί πλήρως, να τα πήγαινε καλύτερα, όμως αυτό δεν το μάθαμε ποτέ. Το λέμε, πάντως, με βάση τα όσα μας διδάσκουν τα πρόσφατα παραδείγματα παικτών που έφυγαν ως αποτυχημένοι από τον Ολυμπιακό (Μπάλντγουιν, Πάντερ), όμως πλέον αποδίδουν παραπάνω από καλά σε άλλες ομάδες της διοργάνωσης. Όπως και να 'χει, ο συνήθως ασταθής Ουίλιαμς-Γκος άφησε μια ανάμεικτη γεύση στο ερυθρόλευκο κοινό, σε μια ούτως ή άλλως περίεργη σεζόν για το κλαμπ, όπου πολλά πράγματα δεν είχαν πάει ακριβώς... βάσει σχεδίου. Ο παίκτης είχε τριετες συμβόλαιο με την ελληνική ομάδα, όμως δεν το εξάντλησε, μιας και άνοιξε μπροστά του μια νέα πόρτα - αυτή του NBA.
Η σεζόν του στο NBA και το "σωσίβιο" της G League
Το καλοκαίρι του 2019, οι Τζαζ απέκτησαν από τον Ολυμπιακό τον τότε 25χρονο, αφού καλύφθηκε παράλληλα το σχετικό buy-out που υπήρχε στο συμβόλαιο του (περί του $1m). Σε μια win-win κατάσταση για τις δύο πλευρές, οι Πειραιώτες έβαλαν ένα σημαντικό ποσό στα ταμεία τους (για έναν παίκτη που είχε διχάσει με τις εμφανίσεις του) κι ο ταλαντούχος περιφερειακός πήρε την ελευθέρας του από ένα κλαμπ της Ευρωλίγκα, για να κάνει το "βήμα παραπάνω" στην καριέρα του, όμως εν τέλει δεν στέριωσε στην κορυφαία λίγκα του πλανήτη. Αυτό δε σημαίνει βέβαια πως είναι κακός παίκτης, αφού ούτε ο πρώτος είναι, αλλά φυσικά ούτε κι ο τελευταίος που δεν "πιάνει" στον "μαγικό κόσμο". Με την ομάδα της Γιούτα εμφανίστηκε συνολικά σε 11 παιχνίδια του NBA, με τις παρουσίες του να είναι κατά βάση ολιγόλεπτες και ακολούθως η συγκομιδή του, φυσιολογικά, φτωχή (1.4π, 0.6α, 5 λεπτά). Οι πραγματικές ευκαιρίες που είχε δεν ήταν πολλές, καθώς πέρασε ένα μέρος της σεζόν στην αναπτυξιακή λίγκα και με την θυγατρική ομάδα των Τζαζ - εκεί όπου ήταν σαφώς πιο παραγωγικός.
Οι Salt Lake City Stars τον φιλοξένησαν σε 17 αγώνες, σε μια προσπάθεια να παραμείνει ο παίκτης ενεργός και να μην "καεί" στην άκρη του πάγκου του κόουτς Κουίν Σνάιντερ. Ο Γκος παίζοντας περίπου 30 λεπτά ανά ματς στην G League, έγραψε συμπαθητικά νούμερα (15.3π, 35% τριπ, 5.5α, 3.9ρ, 1.5κλ) και έσωσε κάπως τη σεζόν του από το να θεωρήθει ως εντελώς άδεια και "χαμένη". Βέβαια, το να επέστρεφε για μια δεύτερη σεζόν στο NBA δε φάνταζε ως ιδιαίτερα πιθανό σενάριο και ρεαλιστικά μιλώντας, μόνο από... σπόντα θα μπορούσε να "τρυπώσει" σε κάποιο από τα φετινά ρόστερ. Πράγματι λοιπόν, όπως είδαμε, ο Γκος, αφού κόπηκε αναμενόμενα από τους Τζαζ στις 15 του περασμένου Δεκέμβρη, δεν βρήκε κάποια ομάδα στο διάστημα των προηγούμενων εβδομάδων. Η επιστροφή του στην γηραιά ήπειρο έμοιαζε με μονόδρομο, σε εδάφη δηλαδή που αφενός του είναι γνώριμα έπειτα από δύο γεμάτες σεζόν (με Ολυμπιακό 53 ματς τη σεζόν 18-19 και με Παρτίζαν άλλα 43 την αμέσως προηγούμενη) κι αφετέρου θα του εξασφάλιζαν ένα πληρέστερο πακέτο (επίπεδο ανταγωνιστικότητας, οικονομικές απολαβές) συγκριτικά με το να υπέγραφε σε ομάδα της χαλαρής G League. Το "αμερικανικό όνειρο" δεν του βγήκε καθόλου, επομένως η Ευρώπη ήταν έτοιμη να τον υποδεχθεί ξανά.
Στη μηχανή της Λόκο
Ο άσσος από το Όρεγκον υπέγραψε προ ημερών μέχρι το τέλος της τρέχουσας σεζόν στην Λοκομοτίβ Κουμπάν, μια παραδοσιακή ρωσική δύναμη των τελευταίων ετών, η οποία αυτή τη στιγμή έχει κλείσει θέση στο Top16 του EuroCup (σε όμιλο με Παρτίζαν, Τρέντο και Μπουλόν) έπειτα από άνετη πρόκριση από την RS (αποτελεσματική με ρεκόρ 8-2, έχασε μόνο από την Βίρτους). Ταυτόχρονα, βρίσκεται στην 4η θέση της κατάταξης στην VTB League με 7 νίκες σε 12 αγώνες, πίσω από Ζενίτ, ΤΣΣΚΑ και Ούνιξ. Πρόκειται για μια ομάδα που αν κι έχει χάσει την επαφή της με την Ευρωλίγκα (τελευταία συμμετοχή τη σεζόν 15-16), είναι πάντα φιλόδοξη στο EuroCup (2013 κατάκτηση, 2018 τελικοί, 2017 ημιτελικοί) και κυνηγά την διάκριση, κάτι που λογικά θα συμβεί και φέτος - αν κι όπως έχουμε ξαναπεί, υπάρχει το μεγάλο φαβορί που λέγεται Βίρτους. Δεν ξέρουμε πόσο μακριά θα φτάσει εν τέλει ή αν θα σημειώσει κάποια έκπληξη στην VTB (π.χ. συμμετοχή στους τελικούς), πάντως το βέβαιο είναι πως έχει δυνατό ρόστερ με ποιοτικές μονάδες και έναν πολύ έμπειρο προπονητή, τον Εβγκένι Πασούτιν.
Οι Αμερικανοί ξεχωρίζουν στο σύνολο (Κρόφορντ, Κάμινγκς, Χέρβεϊ, μέχρι πρότινος κι ο Άλαν Ουίλιαμς που τραυματίστηκε σοβαρά) έχοντας καλή συμπαράσταση από το έμπειρο λιθουανικό δίδυμο των Κουζμίνσκας - Καλνιέτις. Κάποιοι ρολίστες (Ιλνίτσκι, Λιντς, Μάρτιουκ και Μοτοβίλοφ) συμπληρώνουν το μιξ και πάνω κάτω έχετε τώρα μια πρώτη εικόνα για το ρόστερ των Ρώσων. Τι ακριβώς θα κάνει ο Γκος μπαίνοντας σε αυτή τη μηχανή; Πρώτα πρώτα, θα δώσει ακόμη μεγαλύτερο βάθος στο backcourt, αυξάνοντας τις λύσεις αριθμητικά και κυρίως ποιοτικά. Οι Κάμινγκς και Κρόφορντ παίζουν σταθερά πολύ και δίνουν μπόλικο σκορ, όμως δεν υπήρχαν πολλές επιλογές πίσω τους. Ο Καλνιέτις όσο συνεπής κι αν είναι δημιουργικά, δεν παύει να είναι 36 ετών, ενώ ο Μοτοβίλοφ είναι περισσότερο βοηθητικό γκαρντ, με το χρόνο συμμετοχής του στο EuroCup να μην ξεπερνά τα 10 λεπτά. O NWG μπορεί να προσφέρει τόσο στο σκοράρισμα, όσο και στην οργάνωση και αναμένουμε πως δε θα δυσκολευθεί να εξασφαλίσει σημαντικό αριθμό λεπτών στο ροτέισον. Αν προσαρμοστεί σχετικά γρήγορα στα δεδομένα της νέας του ομάδας, οπωσδήποτε περιμένουμε να αναβαθμίσει όλη την περιφερειακή γραμμή.
Επίσης, όπως έχουμε δει και σε προηγούμενες θητείες του, ο Γκος είναι ένας παίκτης που αποδίδει με βάση τον ρυθμό, του είναι απαραίτητος, ιδίως όταν μιλάμε για το εκτελεστικό κομμάτι. Πέρσι στη Γιούτα δεν μπορούσε να τον έχει, τον βρήκε εν μέρει μόνο στην G League. Σίγουρα ο Πασούτιν με την διαχείριση του πρέπει να τον βοηθήσει σε αυτόν τον τομέα, προκειμένου ο παίκτης να νιώσει ζεστός και να ανακτήσει αυτοπεποίθηση. Υπάρχει ταλέντο στην περιφέρεια από τους ξένους, ακόμη περισσότερο μετά την προσθήκη του Γκος, και πρέπει να μοιραστεί σωστά. Όπως και να 'χει, ο νέος παίκτης της Λόκο θα επιχειρήσει την επανεκκίνηση στην καριέρα του σε ένα επίπεδο που δεν θα του πέσει... βαρύ και θα τον βοηθήσει στο να επανέλθει ομαλά σε υψηλότερα στάνταρ. Η Λόκο είναι ένας σύλλογος που έχει αναγεννήσει πολλές καριέρες τα τελευταία χρόνια (Ράντολφ, Ντιλέινι, Κλαβέρ, Καλάθη, Μπρόεκχοφ) κι έχει επαναφέρει στην Ευρωλίγκα αρκετούς παίκτες που φάνηκε να είναι σε πτώση (Ο'Μπράιαντ, Ρότσεστι, Τζάνινγκ). Έχει την τάση δηλαδή ως ομάδα να βγάζει στον αφρό το ταλέντο που διαθέτει.
Μπορεί να επιστρέψει (του χρόνου) στην Ευρωλίγκα;
Η Λόκο είναι ένα πολύ καλό τεστ για τον Γκος. Πρέπει να δούμε πως θα πάει στο Κουμπάν, από πολλές διαφορετικές παραμέτρους. Μπορεί δηλαδή να λειτουργήσει καλά (να είναι ωφέλιμος παίκτης για την ομάδα του), αλλά όχι να ξεχωρίσει ατομικά σε βαθμό τέτοιο ωστέ να πει κανείς πως αξίζει να επιστρέψει στο κορυφαίο επίπεδο. Είναι δεδομένα καλός παίκτης και θα θέλαμε να δούμε αν η επιλογή του NBA του κόστισε ή τον βοήθησε, αναφορικά με την προσωπική του βελτίωση. Έχει γυρίσει αγωνιστικά καλύτερος από την Αμερική, χειρότερος ή είναι στο ίδιο επίπεδο; Επιπλέον, τι έχει αλλάξει στο πνευματικό κομμάτι; Πόσο πιο ώριμος έχει γίνει ο 27χρονος πλέον Γκος, σε σχέση με τον άγουρο πλειμέικερ που θυμόμαστε προ τριετίας στον Ολυμπιακό; Αυτά είναι ερωτήματα που ψάχνουν απαντήσεις. Θα απαντηθούν μέσα σε ένα εξάμηνο; Κάποια ίσως ναι, κάποια άλλα μπορεί και όχι.
Σε κάθε περίπτωση, ο ύψους 1.88μ. άσσος μπορεί να μην επέστρεψε τώρα στην Ευρωλίγκα, παρότι το όνομα του είχε συνδεθεί με κάποιες ομάδες της, όμως δεν αποκλείεται να συμβεί αυτό αργότερα. Φερειπείν το καλοκαίρι, όπου πιο πολλές ομάδες θα ψάχνουν κι η αγορά θα κινείται περισσότερο. Είναι κάτι που μπορεί να το "κερδίσει", έχει τις ικανότητες για να το κάνει. Αυτό που μετράει στην παρούσα φάση είναι να μπει και πάλι ο παίκτης σε... ροή, να γίνει ξανά ενεργός και να "ξεσκουριάσει". Εκ προοιμίου πάντως, είναι σίγουρα απ' τις πιο ενδιαφέρουσες επιστροφές που είδαμε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ τους τελευταίους μήνες.
