To παιχνίδι ήταν fun-to-watch, ανοικτό από νωρίς, με σασπένς και υψηλή συγκομιδή πόντων. Οι ομάδες δεν είχαν ιδιαίτερες αποκλίσεις στο σκορ, η ροή ήταν πολύ συγκεκριμένη, με κανέναν απ' τους δύο διεκδικητές του ροζ φύλλου να μην μπορεί να επιβάλλει την κυριαρχία του. Η κάθε ομάδα είχε τα καλά της διαστήματα κι όσο κυλούσε ο χρόνος ήταν φανερό πως η μοίρα του ματς θα κρινόταν στα... σημεία. Η ΑΕΚ δεν μπόρεσε να κεφαλαιοποιήσει το γεγονός πως δεν είχε πρόβλημα στη σύνδεση της με το αντίπαλο καλάθι (προηγήθηκε με 19-7 στο ξεκίνημα, όμως δεν υπήρξε διάρκεια) και γι' αυτό υπάρχει εξήγηση.
Η άμυνα "τρυπήθηκε" εύκολα
Η Χολόν δεν ήταν μια ομάδα του... πεταματού, έχοντας στη σύνθεση της αρκετούς ποιοτικούς ξένους, κι όπως αναμενόταν, εφόσον η ΑΕΚ της παραχωρούσε το δικαίωμα, θα ασκούσε μπόλικη πίεση. Το σύνολο του Στέφανου Δέδα πάτησε πάνω στις κιτρινόμαυρες αδυναμίες και σημείωσε 96 πόντους, κάτι που οφείλεται εν πολλοίς στο σπουδαίο 50% που κατέγραψε από απόσταση. Η περιφερειακή άμυνα της Ένωσης ήταν εύθραυστη, δεν λειτούργησε κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα παίκτες ικανοί στο σουτ, όπως ο Σι Τζέι Χάρις, ο Γκάι Πνίνι κι ο Κρις Τζόνσον, να βρίσκουν τις προσπάθειες που συνήθως ψάχνουν και εν τέλει να ευστοχούν. 14 τρίποντα πέτυχαν οι Ισραηλίτες, αν μη τι άλλο αξιοσημείωτος αριθμός για εκτός έδρας ματς. Αυτά τους κρατούσαν για τα καλά ζεστούς κι ανταγωνιστικούς στο παιχνίδι, από αυτά έπαιρναν "ζωή" και ψυχολογία, βγάζοντας κυριολεκτικά το... λάδι της ΑΕΚ. Δεν υπήρχε δεκάλεπτο όπου η Χολόν έμεινε κάτω από τους 20 πόντους, με αποκορύφωμα το 2ο όπου έβαλε 31! Ήταν το ίδιο χρονικά σημείο, με την "κατάρρευση" της ΑΕΚ απέναντι στην Μπούργος στον τελικό του F8.
Παράλληλα, η ελληνική ομάδα επέτρεψε 18 πόντους στη Χολόν προερχόμενους από τα λάθη της (έκανε 12, δύο περισσότερα από την αντίπαλο της), ενώ μεγάλη ζημιά έκανε το μικρό αριθμητικά second unit του Δέδα, το οποίο πέτυχε σχεδόν το 40% των συνολικών πόντων της ομάδας (δηλαδή η τριάδα Πνίνι, Μάιλς, Μπουρντιγιόν). Γενικά είχαμε θέσει και σε pre-season κείμενο τα ερωτήματα και τις ανησυχίες μας, αναφορικά με το αν θα είναι αποδοτική και στιβαρή αμυντικά η ομάδα του Παπαθεοδώρου, τόσο ως προς τις δυνατότητες του backcourt, αλλά και συνολικά. Από το πρώτο της κιόλας ευρωπαϊκό ματς για τη νέα σεζόν, φάνηκε πως υπάρχουν προβλήματα που δεν θα είναι εύκολο να επιλυθούν με την υπάρχουσα στελέχωση. Αν και τα πρώτα δείγματα (Σούπερ Καπ, F8 BCL) δεν είναι ενθαρρυντικά, θα δούμε στα επόμενα ματς (covid επιτρέποντος, η περσινή κυπελλούχος θα αντιμετωπίσει προσεχώς Τσμόκι Μινσκ και Σολέ στην έδρα της) αν μπορεί κάτι να βελτιωθεί, παρ' όλα αυτά η λογική υπαγορεύει πως συχνά πυκνά η ΑΕΚ θα πρέπει να υπερβάλλει εαυτό - όπως συνέβη χθες που έβαλε 100αρα - στην επιθετική της παραγωγικότητα, προκειμένου να είναι σε θέση να καλύπτει τους (πολλούς) πόντους που δέχεται.
Την έσωσε η κλάση του Λάνγκφορντ
Ο Κιθ Λάνγκφορντ ήταν ασυζητητί ο άνθρωπος του αγώνα και μαζί με τη συνεισφορά κάποιων αφανών ηρώων (που επισκίασε όταν... οργίασε στο τελευταίο τρίλεπτο), καθάρισαν την... μπουγάδα για τους κιτρινόμαυρους. Ο βετεράνος έβαλε 30 πόντους (είχε και 3 ασίστ, 3 ριμπάουντ, 24PIR) με έξοχα ποσοστά (12/18 εντός πεδιάς, 67%), όμως αυτοί οι αριθμοί δεν θα είχαν κανένα αντίκρισμα αν δεν έβαζε στο φινάλε τρία μεγάλα τρίποντα προσωπικότητας και κλάσης. Στην crunch time, σε σημεία όπου η Χολόν αντιδρούσε και προσπαθούσε να κλέψει τη νίκη, "πριονίζοντας" την διαφορά στις μικρότερες των τιμών (1-2 πόντους), ο 37χρονος σταρ είχε τις λύσεις με step back "βόμβες". Κατά σειρά, έκανε στα 2:42' πριν το τελικό μπάζερ το 92-88, στα 1:40' το 95-90, ενώ έδωσε και στα 25 δεύτερα τη... χαριστική βολή (98-94). Ο Λάνγκφορντ το πήρε πάνω του και "λύγισε" με την εμπειρία του μια δυσκολοκατάβλητη αντίπαλο. Ξεκάθαρα η ΑΕΚ οφείλει αυτό το πρώτο της ροζ φύλλο στον Αμερικανό σκόρερ, ο οποίος όσα χρόνια κι αν πέρασουν, δε χάνει ευκαιρία να επιβεβαιώσει τη σπουδαιότητα του.
Το ροτέισον της ΑΕΚ ήταν πιο σφιχτό του αναμενομένου, με τον Μασιούλις παροπλισμένο στη συντριπτική πλειοψηφία των λεπτών του ματς και τον Κατσίβελη να γράφει απλά μια τυπική συμμετοχή. Ο κόουτς Παπαθεοδώρου πόνταρε σε 9 παίκτες, με τους Μορέιρα στην ρακέτα και Γκίκα στην περιφέρεια να αποτελούν τα ισχυρότερα στηρίγματα του Λάνγκφορντ στο χθεσινό 40λεπτο. Ο Ανγκολέζος σέντερ έκανε άλλη μια πολύ καλή εμφάνιση, κυριαρχώντας στις θέσεις των ψηλών με νταμπλ-νταμπλ 18 πόντων (7/8διπ) και 10 ριμπάουντ. Έχει ξεκινήσει καλά τη σεζόν και δείχνει πως είναι ένα "κομμάτι" του παζλ που έλειπε από την περσινή ΑΕΚ. Αποτελεί ξεκάθαρη αναβάθμιση στη front line, τελειώνοντας φάσεις με αποτελεσματικότητα και αποτελώντας παράλληλα αξιόπιστη επιλογή για το μάζεμα των "σκουπιδιών". Κουμπώνει καλά στις αδυναμίες του Σλότερ και φαίνεται η ΑΕΚ να συνθέτει ένα δίδυμο ψηλών που αλληλοσυμπληρώνεται.
Από την άλλη πλευρά, ο Γκίκας έκανε ένα από τα πιο μεστά παιχνίδια του από τότε που έγινε κάτοικος ΟΑΚΑ, ολοκληρώνοντας την αναμέτρηση με 15 πόντους (4/6 σουτ, 6/7 βολές), 9 ασίστ, 3 ριμπάουντ και 22 μονάδες αξιολόγησης. Έβαλε κι αυτός το πολύτιμο λιθαράκι του, όντας "οικονομικός" στις προσπάθειες του, βάζοντας παράλληλα αρκετές δημιουργικές πινελιές. Ο διεθνής πλειμέικερ έκανε μια εμφάνιση βγαλμένη από τις πιο παραγωγικές του μέρες στον Προμηθέα και γενικώς υπάρχει η πεποίθηση πως σε αυτή του την δεύτερη σεζόν στην ΑΕΚ, μπορεί να είναι καλύτερος. Έχοντας πλέον και το πολύτιμο mentorship του Νίκου Ζήση, ο Γκίκας - που είναι ούτως ή άλλως ένα αξιόπιστο back-up στην θέση "1" - μπορεί να εδραιώσει τον εαυτό του στην "Βασίλισσα" για αρκετά χρόνια.
Υπήρξε αντίδραση όταν οι συνθήκες το απαίτησαν
Ένα από τα πλέον θετικά στοιχεία που έβγαλε χθες η ΑΕΚ, ήταν η αντίδραση της σε ένα σημείο όπου τα πράγματα έδειχναν πραγματικά ζόρικα. Στην έναρξη της τελικής περιόδου, η Χολόν που πατούσε καλύτερα σε εκείνο το σημείο, πήγε να ξεφύγει με τρίποντο του Τζόνσον. Το +4, τηρουμένου του μοτίβου της αναμέτρησης, έδινε ένα ψυχολογικό αβαντάζ στους φιλοξενούμενους. Η ΑΕΚ... αφυπνίστηκε άμεσα και μέσα σε ένα τρίλεπτο μετέτρεψε το 75-79 σε 86-79 με σερί 11-0. Ο Σλότερ έκανε πολύ δουλειά σ' αυτό το καθοριστικό διάστημα στο hustling κι όχι μόνο (2 ασίστ, 1 τάπα, 1 κλέψιμο, 1 επιθετικό ριμπάουντ, 1 κερδισμένο φάουλ), βοηθώντας την ομάδα του να ανακτήσει κατοχές και να "σφίξει" αμυντικά.
Φυσικά, περιμέναμε πως η Χολόν - που ήδη μας είχε δείξει πόσο επικίνδυνη είναι - θα έκανε το "comeback" της, ωστόσο ήταν καθοριστικό το γεγονός πως σε εκείνο το σημείο η ΑΕΚ δεν πτοήθηκε από την αρνητική τροπή που έδειχνε να παίρνει το ματς. Έμεινε ψύχραιμη, αντέδρασε, το διαχειρίστηκε σωστά και πήρε ξανά τα κεκτημένα της συνάντησης. Από την ΑΕΚ δεν λείπει η προσωπικότητα κι η εμπειρία και σε στιγμές όπου αυτά τα στοιχεία μπορούν να διαδραματίσουν καταστάσεις, υπάρχουν πάντα διαθέσιμα αυτά τα όπλα, από μονάδες όπως ο Λάνγκφορντ, ο Σλότερ, ο Λοτζέσκι.
Από εδώ και στο εξής
Η ΑΕΚ είναι σε γενικές γραμμές μια φύση επιθετική ομάδα. Όχι μόνο επειδή έχει στις τάξεις της ως ηγέτη τον Κιθ Λάνγκφορντ, αλλά διότι υπάρχουν κι άλλοι - πολλοί - ταλαντούχοι παίκτες επιθετικά (ακόμη και μετά τη φυγή του Ράις, αυτό δεν αλλάζει). Το recruiting υποδεικνύει μια ομάδα των 85, δυνητικά ακόμη κι 90 πόντων. Το ζήτημα είναι να βρεθεί μια ισορροπία, καθώς δεν μπορεί να είναι συνθήκη το να βάζει κάθε φορά η ΑΕΚ 90-100 πόντους. Θα υπάρξουν σαφώς και παιχνίδια όπου κάτι/κάποιος θα "βραχυκυκλώσει" κι η ομάδα θα κληθεί να νικήσει χωρίς απαραίτητα να έχει γράψει 73% στα δίποντα και 38% στα τρίποντα, όπως χθες φερειπείν.
Τουτέστιν, θα επισημάνουμε για άλλη μια φορά το αμυντικό ζήτημα. Προφανώς, δεν προσδοκούμε... θαύματα όταν αυτή η στάνη αυτό το γάλα βγάζει, ωστόσο μια βελτίωση στο μέτρο του δυνατού νομίζουμε πως θα μπορούσε να υπάρξει. Η ΑΕΚ πρέπει και μπορεί να ανέβει. Το ματς που ακολουθεί στο ΟΑΚΑ με την Μινσκ είναι χαμηλότερου βαθμού δυσκολίας συγκριτικά με το χθεσινό και σε αυτό η ΑΕΚ θα έχει την ευκαιρία να ρολάρει καλύτερα, τόσο σε αγωνιστικό, όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο. Για την ώρα, είναι σημαντικό πως χθες έμεινε όρθια και δεν μέτρησε κάποια απώλεια - βαθμολογική, αλλά κι από πλευράς απογοήτευσης που θα σκορπούσε ενδεχόμενη ήττα.
