Η Βόννη δεν είναι το μεγαθήριο που θα τρομάξει την ΑΕΚ, ούτε είναι τόσο ισχυρή ούτως ώστε να της κόψει τον δρόμο της πρόκρισης, όμως δεν είναι σε καμία περίπτωση αμελητέα ποσότητα. Στη φάση των ομίλων προκρίθηκε ως τρίτη με απολογισμό 8 νίκες και 6 ήττες έχοντας μια σε γενικές γραμμές θετική εικόνα. Δεν της έλειψε βέβαια η αστάθεια και κάποιες απρόσμενες απώλειες, αλλά εν τέλει αυτό που μέτρησε είναι πως πήρε αυτό που ήθελε. Μάλιστα, στα αξιοσημείωτα της πορείας της συγκαταλέγονται οι δυο σπουδαίες νίκες επί της πρωτοπόρου Σαραγόσα. Το ισπανικό σύνολο ήταν το ποιοτικότερο του ομίλου και σίγουρα αυτό το ζευγάρι ροζ φύλλων που μάζεψαν οι Γερμανοί λέει πολλά αναφορικά με το πόσο επικίνδυνος αντίπαλος μπορεί να αποδειχθούν.
Κατά τα λοιπά, η Βόννη κατέγραψε το εντυπωσιακό 6/7 στο σπίτι της. Οφείλει μεγάλο μερίδιο της πρόκρισης στην "Telekom Dome" και το μοναδικό της "λάθος" εντός έδρας ήταν απέναντι στον ΠΑΟΚ. Στις αρχές Δεκέμβρη οι Θεσσαλονικείς είχαν αποδράσει (83-85) από εκεί, ενώ αξίζει να αναφέρουμε πως ο Δικέφαλος του Βορρά είχε κερδίσει και στην αυλαία του ομίλου στο Παλατάκι, σε ένα ματς άνευ σημασίας πάντως. Το γεγονός πως ο ΠΑΟΚ των χιλίων προβλημάτων έκαμψε δύο φορές την αντίσταση της Βόννης, δείχνει τον δρόμο στην ΑΕΚ. Θα είναι μια απολύτως διαχειρίσιμη σειρά αγώνων, η οποία ξεκάθαρα βρίσκεται στο χέρι της Ένωσης. Εφόσον λοιπόν βρεθεί στην πρέπουσα αγωνιστική κατάσταση, δύσκολα θα μείνει εκτός συνέχειας.
Η Βόννη, μια ομάδα των περίπου 82 πόντων ανά ματς στο BCL, νιώθει πιο οικεία όταν το σκορ έχει ανοδικές τάσεις, ενώ αντιθέτως, όταν η παραγωγή πόντων της περιορίζεται, δεν βρίσκει εύκολα τον τρόπο να "ξεκολλήσει". Η ΑΕΚ του Παπαθεοδώρου, μια ομάδα που δίνει έμφαση στον αμυντικό τομέα και η άμυνα της συχνά αποτελεί κλειδί προκειμένου να παίρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα, μπορεί να την βγάλει εντελώς έξω από τα νερά της.
Τρεις παίκτες που χρειάζονται προσοχή
Benjamin Simmons: Ένας αρκετά efficient φόργουορντ, ο οποίος συνεισφέρει πολλά στο επιθετικό παιχνίδι. Στα 20 λεπτά που παίζει κατά μέσο όρο δίνει σχεδόν 11 πόντους με καλά ποσοστά - 61% στα δίποντα και 42% στα τρίποντα. Τα σουτ από την περίμετρο είναι το μεγάλο του όπλο, καθώς παίρνει σχεδόν πάντα τουλάχιστον 5 με 6 τέτοια. Έχει δείξει πως είναι ικανός να ξεκλειδώσει κλειστές άμυνες, επομένως η ΑΕΚ καλό θα ήταν να του απαγορεύσει την εύρεση ρυθμού από την περιφέρεια.
Martin Breunig: Ο 28χρονος σέντερ κάνει καλή σεζόν κι είναι ιδιαίτερα ενεργός στο παιχνίδι της ομάδας, τόσο βάζοντας την μπάλα στο καλάθι (11.5 πόντοι με 65% στα δίποντα), όσο και προσφέροντας σταθερά πράγματα σε ριμπάουντ (5.3 ανά 21.7') και δημιουργία (1.9 τελικές πάσες). Ένας αρκετά πλήρης ψηλός για το συγκεκριμένο αγωνιστικό επίπεδο, που ξεχώρισε σε πολλά ματς της πρώτης φάσης κι ουσιαστικά ήταν εκ των κύριων οδηγών για την πρόκριση. Το να τροφοδοτηθεί όσο το δυνατόν λιγότερο, θα ήταν ευχής έργον για τους κιτρινόμαυρους και τη front line τους.
Branden Frazier: Αν και έχει αρκετά σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του, ο Αμερικανός κόμπο γκαρντ δεν περνά εύκολα απαρατήρητος. Με 10 πόντους, 4.4 ασίστ και 2 ασίστ ανά 22 λεπτά, αποτέλεσε σημαντική λύση στην περιφέρεια σε όλη την διαδρομή ως τώρα. Είναι αξιόλογη μονάδα και προσπαθεί, βασιζόμενος στα ηγετικά του χαρακτηριστικά, να βγαίνει μπροστά. Η ΑΕΚ θα πρέπει να κάνει τουλάχιστον ένα από τα δύο: είτε να μειώσει τις δημιουργικές πινελιές που βάζει συστηματικά στο παιχνίδι της Βόννης, είτε να τον οδηγήσει σε επιθέσεις και εκτελεσμένα σουτ υπό δύσκολες προϋποθέσεις.
Κάπου εδώ, πρέπει να αναφέρουμε πως προ μηνός επέστρεψε στην γερμανική ομάδα ο Eugune Lawrence (μετά το πέρασμα του από τον Ιωνικό). Είναι ένας γνώριμος παίκτης που είχε βρει απέναντι της η ΑΕΚ στη σειρά κόντρα στην Νίμπουρκ, το 2018. Ο 34χρονος πλειμέικερ ξέρει καλά τα κατατόπια, αφού είχε αγωνιστεί εκεί το διάστημα 2014-2016. Με το "καλημέρα", μπήκε στη μηχανή κι ήδη έχει αρχίσει να δίνει το κάτι παραπάνω ως πόιντ γκαρντ. Πρόλαβε να παίξει στα τέσσερα τελευταία ματς του ομίλου, μοιράζοντας μάλιστα 29 ασίστ. Ο παίκτης αυξάνει την εμπειρία και το βάθος του backcourt, αλλά πέραν τούτου, δίχως να χρειάζεται χρόνο προσαρμογής, ήδη κούμπωσε και προσφέρει.
Ισορροπημένη και με υψηλό συντελεστή δημιουργίας
Πέραν των προαναφερθέντων παικτών, θα λέγαμε πως η Βόννη δεν είναι μια ομάδα όπου υπάρχουν απλά 1-2 πρωταγωνιστές. Γενικώς είναι ένα σύνολο με ισορροπία που στηρίζεται στην ομαδικότητα. Υπάρχουν δηλαδή κι άλλοι παίκτες που κάνουν step up στα παιχνίδια (ο PF Σούμποτιτς, ο άσσος ΝτιΛέο, ο βετεράνος φόργουορντ Μπαρτόλο). Είναι χαρακτηριστικό πως στη φάση των ομίλων είχε μια δεκάδα παικτών με Μ.Ο. πόντων μεγαλύτερο των 7. Η επιθετική πίτα μοιράζεται, υπάρχουν προσπάθειες κι ευκαιρίες για όλους. Το ίδιο ισχύει περίπου και με τα λεπτά του ροτέισον, καθώς δεν υπάρχει παίκτης στο ρόστερ της Βόννης που να πιάνει 24-25 λεπτά σε... μόνιμη βάση.
Ταυτόχρονα, το συγκρότημα που καθοδηγείται πλέον από τον κόουτς Βόιγκτ, ήταν 7ο στις ασίστ στην πρώτη φάση, με 20.6 στο 40λεπτο. Όχι κι άσχημα, με τα λάθη της να ανέρχονται στα 14.6. Για να καταλάβετε την διαφορά, η ΑΕΚ στην εν λόγω κατηγορία, ήταν 23η. Η Βόννη θα ψάξει την καλή κυκλοφορία της μπάλας και τις σωστές επιλογές. Όταν το κάνει επιτυχώς, θα γράψει και νούμερα και κατ' επέκταση πόντους. Είπαμε άλλωστε πως αρέσκεται στο να δίνει έμφαση στην επιθετική της λειτουργία.
Η Bundesliga είναι μια άλλη ιστορία
Η πορεία της Βόννης εντός των τειχών είναι τραγική, με την ομάδα να βολοδέρνει στις τελευταίες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα. Έχει μεγάλη απόσταση από την οκτάδα και γενικώς δεν μπορεί να ορθοποδήσει, με το ένα στραβό αποτέλεσμα να διαδέχεται το άλλο. Πληρώνει ως έναν βαθμό και την ατυχία, καθώς σε τουλάχιστον πεντε περιπτώσεις έχασε οριακά ματς, τα οποία κρίθηκαν σε λιγότερους από πεντε πόντους διαφοράς. Η κατάσταση αυτή είναι ασυνήθιστη για την ομάδα, υπό την έννοια πως την τελευταία δεκαετία οκτώ σεζόν βρέθηκε στα playoffs και μόλις δύο βρέθηκε σε θέση κάτω από την 10η. Μας είχε συνηθίσει δηλαδή σε πολύ πιο υψηλές πτήσεις. Όπως και να 'χει, τα πράγματα δεν εξελίσσονται καθόλου καλά, γι' αυτό άλλωστε είχαμε κι άλλη σκυτάλης στον πάγκο - ο Τόμας Πεχ που είχε αρχίσει τη σεζόν αποχώρησε, ο Γουίλ Βόιγκτ (ομοσπονδιακός κόουτς της Ανγκόλα) ανέλαβε πριν από λίγο καιρό.
Η ουσία είναι πως ό,τι συμβαίνει στην λίγκα, είναι ανεξάρτητο από το BCL. Έχουμε δει στο παρελθόν την ΑΕΚ να κατακτά την διοργάνωση, όμως στα ελληνικά playoffs να αποκλείεται από την πρώτη κιόλας φάση! Αντιστοίχως, η περσινή πρωταθλήτρια, Βίρτους Μπολόνια, δεν είχε μπει καν στα ιταλικά playoffs, μένοντας στην 11η θέση. Θέλετε κι ένα φετινό παράδειγμα; Ο ΠΑΟΚ, ο οποίος επίσης βρίσκεται σε επικίνδυνη θέση στην Α1, αλλά ευρωπαϊκά ήταν συχνά αξιοπρεπής και πέτυχε πέντε νίκες. Με απλά λόγια, το ότι η Βόννη χάνει διαρκώς στο πρωτάθλημα της (ρεκόρ 4-14), δεν έχει να λέει κάτι αναφορικά με την εν γένει πορεία της στο Champions League. Προφανώς, ο τρόπος αντιμετώπισης των ματς από διοργάνωση σε διοργάνωση διαφέρει.
Πόσο επηρεάζει τη σειρά η αλλαγή του τρόπου διεξαγωγής της;
Μέχρι πέρσι, η αντίστοιχη σειρά θα κρινόταν στο συνολικό σκορ δύο ξεχωριστών αγώνων. Η ομάδα που θα είχε υπέρ της την διαφορά, θα περνούσε. Όπως ήταν το ΑΕΚ-Γιουβέντους του 2017, το αλησμόνητο ΑΕΚ-Νίμπουρκ του 2018, αλλά και το περσινό ΑΕΚ-ΠΑΟΚ, στην ίδια "στροφή" της διοργάνωσης. Δεν μετρούσαν οι νίκες αυτές καθ' αυτές, αλλά οι πόντοι. Φέτος το σκηνικό έχει αλλάξει, καθώς έχουμε να κάνουμε με μια "καθαρή" best of three σειρά. Η ομάδα που θα φτάσει πρώτη στις δύο νίκες, προκρίνεται ανεξαρτήτως σκορ.
Η νέα αυτή συνθήκη πιθανότατα ευνοεί την ΑΕΚ, αφού αυτή είναι η ομάδα που έχει το "πλεονέκτημα" της έδρας στην κατοχή της. Εάν φτάσουμε σε τρίτο παιχνίδι, αυτό θα γίνει στο ΟΑΚΑ. Η ομάδα του Παπαθεοδώρου έχει αυτό το "μαξιλαράκι", σε περίπτωση ήττας επί γερμανικού εδάφους. Σίγουρα στόχος θα πρέπει να είναι το sweep (είναι μέσα στις δυνατότητες της ΑΕΚ κάτι τέτοιο, παρότι όπως είπαμε η Βόννη είναι αποτελεσματική εντός), αλλά ακόμη κι αν αυτό δεν έρθει, η σειρά θα κριθεί στην Αθήνα. Άρα λοιπόν η υπάρξη του αβαντάζ έδρας δίνει επιπλέον boost στην ελληνική ομάδα για να έχει ακόμη καλύτερες πιθανότητες να βρεθεί στα προημιτελικά.
Μοιρασμένη η παράδοση
Είθισται πριν από μια σειρά να ρίχνουμε μια ματιά, έστω κι από... περιέργεια, στο τι κάνει μια ομάδα απέναντι σε ομάδες από την τάδε χώρα. Ακόμη κι αν αυτός ο παράγοντας δεν επηρεάζει αυτά που θα συμβούν, έχει πάντα το δικό του ενδιαφέρον. Η ΑΕΚ από καταβολής Champions League έχει δώσει μέσα σε τέσσερις σεζόν συνολικά 10 παιχνίδια απέναντι σε γερμανικές ομάδες. Αυτές ήταν κατά σειρά οι Λούντβιχσμπουργκ (2016-17), Μπαϊρόιτ (2017-18), Μπάμπεργκ (2018-19) και Ράστα Φέχτα (φέτος). Ο απολογισμός της σε αυτούς τους αγώνες ήταν 5 νίκες - 5 ήττες. Απέναντι σε όλους τους αντιπάλους, τα αποτελέσματα ήταν μοιρασμένα. Πάντα νίκες στο ΟΑΚΑ, πάντα ήττες στην Γερμανία.
Εκτός από τη τρέχουσα σεζόν, όπου ηττήθηκε στο Μαρούσι από την Ράστα Φέχτα, αλλά ρέφαρε στη Σαξονία. Η ματιά στην παράδοση δεν μας κάνει... σοφότερους, απλώς μας δείχνει πως η ΑΕΚ ήταν συνήθως ικανή στο να διαφυλάσει την έδρα της, ενώ αντιθέτως μακριά από αυτήν δεν τα κατάφερνε. Το μοτίβο ήταν ίδιο και στα περσινά playoffs με την Μπάμπεργκ, εκεί όπου η ομάδα της Βαμβέργης προκρίθηκε χάρη στην διαφορά πόντων. Βέβαια, ο βαθμός δυσκολίας εκείνης της σειράς, σε σχέση με τη φετινή, δεν έχει απολύτως καμία σχέση. Η ΑΕΚ είναι το φαβορί με την Βόννη και μένει να το δείξει στο παρκέ.
