Απρίλιος του 1987. Κάτι λιγότερο από δύο μήνες πριν το έπος της Εθνικής Ομάδας στο Πανευρωπαϊκό του ΣΕΦ και την έκρηξη του κοινωνικού φαινομαίνου «μπάσκετ» στην Ελλάδα. Σε εκείνη τη χρονική στιγμή λοιπόν, την προ 37 ετών ανοιξιάτικη περίοδο, η Α1 προετοιμάζεται για μια καινοτομία: την διεξαγωγή του πρώτου τελικού όλων των εποχών στην ιστορία της λίγκας.

(Photo Credits: INTIME SPORTS / VLACHOS DIMITRIS)

Το απόγευμα του Σαββάτου (6/1) ο Πανιώνιος υπέταξε με 66-63 τη Μεγαρίδα στον τελικό του Final 4 του UNICEF Trophy στα Άνω Λιόσια και κατέκτησε για δεύτερη διαδοχική σεζόν το λεγόμενο "κύπελλο των μικρότερων κατηγοριών". Φυσικά το πραγματικά σημαντικό της υπόθεσης είναι πως οι Κυανέρυθροι "σφράγισαν" τη συμμετοχή τους στο Final 8 του Κυπέλλου Ελλάδας. Ένας εκ των πρωταγωνιστών της ομάδας, ο Μπέρικ Ζανλουί, περιγράφει στο Basketball Guru πως έζησε την πρώτη "κούπα" της καριέρας του.

Έχουν περάσει ήδη κάμποσες εβδομάδες απ’ όταν η ιστορία με τον κορωνοϊό διέκοψε, μεταξύ όλων των καθημερινών συνηθειών και απολαύσεών μας, το μπάσκετ. Δεν ξέρω αν για εσάς τα ρετρό αφιερώματα, η επανάληψη αγώνων και τα παιχνίδια 2k μεταξύ παικτών κράτησαν τη «φλόγα» ζωντανή, αλλά το δικό μου ενδιαφέρον έχει φθίνει απελπιστικά και δεν βρίσκω τίποτα γοητευτικό στις λογιστικού περιεχομένου συζητήσεις για τη διαμόρφωση της «νέας εποχής» στα οικονομικά των ομάδων.

Οι «δουλειές» οι καλές γίνονται πάντα στα μουλωχτά. Εκεί που δεν το περιμένει κανείς. Υπάρχουν και άλλες όμως που στήνονται (με την καλή έννοια) πρόχειρα, δεν προλαβαίνεις να τις οργανώσεις όπως θέλεις αλλά στην τελική, «δεν βαριέσαι ρε αδερφέ, θα ασχοληθεί κανείς ή θα μας κάνει «ντα»; Οπότε, προχωράς στο παρασύνθημα και με κάθε τρόπο παίρνεις τελικά αυτό που θέλεις. Και για τους υπεύθυνους-ανεύθυνους είναι απλά μία ακόμη Τρίτη. Το πολύ πολύ να βγάλουν καμιά ανακοίνωση (και μαζί την ουρά τους απ’ έξω), να «καταγγείλουν» και όλα καλά. Άλλωστε όπως έχει πει και η Ντένη Μαρκορά στους «Δύο Ξένους», «η μνήμη του Έλληνα διαρκεί όσο το δελτίο ειδήσεων των οκτώ και τριάντα».

(Φωτογραφία από άρθρο του fwsonline.)

Ο μήνας που ξεκινά είναι πολύ σημαντικός για τον Πανιώνιο που αναζητά ισορροπία στο ρόστερ του και σημεία αναφοράς στο παιχνίδι του. Παράλληλα, ο Νίκος Οικονόμου κι οι αθλητές του ψάχνουν και νίκες που θα αποτελέσουν ενέσεις αυτοπεποίθησης και ηρεμίας, αλλά θα τους βοηθήσουν πάνω απ' όλα και στον βαθμολογικό τομέα. Το διάστημα από τις 8 Δεκεμβρίου (εντός έδρας παιχνίδι με τον Κολοσσό) μέχρι τις 5 Ιανουαρίου (εντός έδρας παιχνίδι με τον Προμηθέα, ενώ μεσολαβεί ακόμη ένα με τον ΠΑΟΚ) θα είναι κρίσιμο, υπό την έννοια πως ο Πανιώνιος έχει να δώσει δυνατά τεστ αναφορικά με το αν μπορεί να σώσει φέτος πιο εύκολα την παρτίδα, σε σχέση με πέρσι, όπου η παραμονή του πέρασε από σαράντα κύματα. Ακολουθεί μια σύντομη περίληψη του πρώτου διμήνου της σεζόν, συνοδευόμενη από το τι (πρέπει να) περιμένουμε από την ομάδα της Νέας Σμύρνης από εδώ και στο εξής.

Το 17ο κεφάλαιο του φετινού βιβλίου της Basket League γράφτηκε κι έκλεισε οριστικά το τριήμερο που μας πέρασε: Αρχής γενομένης από το Σάββατο, όπου ο ΠΑΟΚ σε ένα από τα lowest-scoring παιχνίδια της χρονιάς, έκαμψε την αντίσταση των Τρικάλων, ενώ η ΑΕΚ γιόρτασε την πρόσφατη κατάκτηση του κυπέλλου με καλή εμφάνιση και νίκη επί του Κολοσσού. Το Λαύριο επιβίωσε στο οριακό ντέρμπι με το Ρέθυμνο, τη στιγμή που η Κύμη ανέβηκε στην 8η θέση μετά το μεγάλο διπλό στην Λάρισα. Ο Πανιώνιος ελπίζει ακόμη κι εξακολουθεί να «ξεκλειδώνει» τα παιχνίδια στην έδρα του με τέταρτη νίκη στα 5 τελευταία εντός. Η αγωνιστική ολοκληρώθηκε με τους αιώνιους να μη συναντούν ιδιαίτερα προβλήματα, σκοράροντας αρκετά κι έχοντας νέους διακριθέντες. Για περισσότερα, προχωρήστε παρακάτω.

Με αφορμή την πιθανή επάνοδο του Πανιωνίου στην Α1, επιχειρώ σημερα να κάνω μία λίστα/αφιέρωμα με ξεκάθαρα υποκειμενικά κριτήρια και σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω οτι είναι πλήρης ή αλάνθαστη. Εξάλλου λείπουν μεγάλες σελίδες της μπασκετικής ιστορίας της ομάδας, αλλά εδώ ασχολούμαι με τους παίχτες που πρόλαβα και είδα να παίζουν στην εποχή τους. Η ‘αντικειμενική’ αξία ίσως να υποδήλωνε μία διαφορετική σειρά, αλλά κάτι το ταλέντο ή η προσφορά στην ομάδα ή η υπόλοιπη καριέρα ή τα βιώματα που έχω από κάθε μπασκετμπολίστα, τους έδωσε μία θέση στην λίστα. Ακολουθεί το δεύτερο μέρος της λίστας, με τους παίκτες που καταλαμβάνουν τις θέσεις 24 - 1. Το πρώτο θα το βρείτε εδώ. Καλή απόλαυση.

Με αφορμή την πιθανή επάνοδο του Πανιωνίου στην Α1, επιχειρώ σημερα να κάνω μία λίστα/αφιέρωμα με ξεκάθαρα υποκειμενικά κριτήρια και σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω οτι είναι πλήρης ή αλάνθαστη. Εξάλλου λείπουν μεγάλες σελίδες της μπασκετικής ιστορίας της ομάδας, αλλά εδώ ασχολούμαι με τους παίχτες που πρόλαβα και είδα να παίζουν στην εποχή τους. Η ‘αντικειμενική’ αξία ίσως να υποδήλωνε μία διαφορετική σειρά, αλλά κάτι το ταλέντο ή η προσφορά στην ομάδα ή η υπόλοιπη καριέρα ή τα βιώματα που έχω από κάθε μπασκετμπολίστα, τους έδωσε μία θέση στην λίστα. Ακολουθεί το πρώτο μέρος της λίστας, με τους παίκτες που καταλαμβάνουν τις θέσεις 50 - 25. Καλή απόλαυση.