Δευτέρα, 26 Σεπτεμβρίου 2016 14:22

Η Αρμάνι Μιλάνο

Από :

Η μόνιμη κάτοικος της ευρωλίγκα Αρμάνι Μιλάνο από ένα σημείο και έπειτα ρόλαρε καλύτερα την περυσινή χρονιά. Οι προσθήκες των Καλνιέτις και Σάντερς βοήθησαν πολύ τον Ρέπεσα, ο οποίος τους κράτησε με μεγάλη χαρά στη φετινή βερσιόν. Ο Κροάτης προπονητής έχει εμπειρία στο να διαχειρίζεται ρόστερ μεσαίου βεληνεκούς, και να τα μετατρέπει σε ομάδες ανεκτές στο μάτι και σχετικά ανεκτικές στον ανταγωνισμό και το ξύλο. Μέχρι εκεί όμως. Η πάλαι ποτέ κραταιά ομάδα είναι αμφίβολο αν φέτος θα καταφέρει να κάνει το βήμα παραπάνω, με την χρονιά της αναλαμπής των Λάνγκφορντ - Χάκετ να δείχνει πως έχει μπει οριστικά στο παρελθόν. Η φετινή βερσιόν φιλοδοξεί σε κάτι λίγο πιο λειτουργικό , το ίδιο -μη- αθλητικό και σίγουρα περισσότερο σταθερό από την αρχή. Αυτά και μόνο θα αρκέσουν ώστε να κάνουν την διοργάνωση να γίνει ανταγωνιστικότερη και την Μιλάνο να αποκλειστεί πανηγυρικά από τα πλέι οφ.

Υπέρ

  • Από το περυσινό ρόστερ έμειναν οι παίκτες που έπρεπε. Ο Τζαμέλ Μακλίν δεν θα έχει φέτος να περάσει το περυσινό επίπονο διάστημα προσαρμογής και θα είναι έτοιμος να προσφέρει από την αρχή, κάτι που ισχύει φυσικά και για τους δύο αποκτηθέντες μεσούσης της σεζόν 15/16. Η Αρμάνι ξεκινάει για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια με μία δεδομένη χημεία, η οποία στην αρχή μπορεί να της δώσει κάποιες αναπάντεχες νίκες.
  • Επίσης, οι προσθήκες των Χίκμαν και Ντράγκιτς κάνουν την περιφέρεια θεωρητικά ανώτερη από πέρυσι, και σίγουρα πιο "euroleague-friendly". Τσαρλς Τζένκινς δεν υπάρχει, ευτυχώς για όλους. Συνολικά το βάθος στα γκαρντ είναι απείρως μεγαλύτερο, και με περισσότερη αμυντική σταθερότητα. Το ίδιο ισχύει και στη θέση του σέντερ, όπου τουλάχιστον φέτος θα υπάρχουν δυο ετοιμοπόλεμοι παίκτες (Ραντούλιτσα, Μακλίν), με τα ντεφό του ο καθένας, ενώ οι μεταγραφές του ποιοτικού Πασκόλο και του combo forward Αμπάς δείχνουν σωστή μελέτη της ιταλικής αγοράς και γνώση των ζητουμένων. Ο δεύτερος θα προσθέσει κάτι έξτρα στο αθλητικό πακέτο.
  • Τέλος, ο τρελο-Τζεντίλε δείχνει καλύτερος και με περισσότερη επαφή με την πραγματικότητα, πράγμα που πιστώνεται στον προπονητή του.

Κατά

  • Ολα τα παραπάνω είναι καλά, αλλά και πάλι το ρόστερ δείχνει περιορισμένων ικανοτήτων. Η Μιλάνο θα πασχίσει πολύ να φτιάξει μια αγωνιστική ταυτότητα με στίγμα, καθώς κάποιοι παίκτες έχουν μάλλον πάρει φθίνουσα πορεία στην καριέρα τους (Χίκμαν, Ραντούλιτσα) ή έχουν μείνει στάσιμοι (Ντράγκιτς, Καλνιέτις, Σίμον). Αν ο Ρέπεσα καταφέρει κάτι πολύ καλό, θα το χρωστάει σε επιτυχημένες ασκήσεις χημείας.
  • Φυσικά, με τον Ραντούλιτσα στη θέση του σέντερ θα υπάρχει μονίμως αμυντική τρύπα, πολύ μεγαλύτερη από όση θα άφηνε ένας Τόμιτς ή ένας Μπουρούσης. Ο ΠΑΟ κατάφερε να την καλύψει μόνο όταν άφησε τον Σερβο στον πάγκο, αλλά εδώ αυτή η πολυτέλεια δεν υπάρχει, δεδομένης και της ένδειας σε αθλητικούς ψηλούς πλην Μακλίν. Τρεις από τους τέσσερις παίκτες που καλύπτουν τις θέσεις τέσσερα και πέντε έχουν δεδομένα αμυντικά μειονεκτήματα. Είναι πολύ πιθανό ο Σάντερς να κατεβαίνει πολύ χαμηλά και να τρέχουν μαζί με τον Αμπάς για όλους τους άλλους.
  • Γενικώς, το όλο πράγμα δείχνει ως μία συλλογή χρυσών μετριοτήτων, με έναν ηγέτη και δυο τρεις παίκτες που κατά καιρούς θα μπορούσαν να αποσχολήσουν ισχυρότερα σύνολα ως ρολίστες.

Καλύτερη μεταγραφή

Δύσκολο να πει κανείς. Η πρόκληση για μια εύκολη απάντηση είναι εδώ (Χίκμαν), το ίδιο και για μία μοντέρνα (ο Αμπάς κάνει πολλές δουλειές). Όμως θα προτιμήσω τον Νταβίντε Πασκόλο, ο οποίος θα βρει σίγουρα κάμποσα λεπτά συμμετοχής. Πέρυσι εντυπωσίασε με την Τρέντο έχοντας λίγο πάνω από 40% στα τρίποντα, σκοράροντας πολύ (15 στο Eurocup) και κινούμενος σχετικά ελεύθερα στον χώρο. Αυτό το προνόμιο στο Μιλάνο το απολαμβάνει ο Τζεντίλε, εντούτοις ο Πασκόλο θα είναι όπλο για τον προπονητή στην δύσκολη προσπάθεια που θα έχει να καταβάλει για να ανοίξει τις αποστάσεις. Προσέξτε τον, είναι 26 χρονών και βελτιώνεται συνεχώς.

Στο τέλος MVP θα είναι...

Ο Αλεσάντρο Τζεντίλε. Χωρίς συζήτηση είναι ο,τι πιο ποιοτικό έχει στα χέρια του ο Ρέπεσα. Δεδομένης μάλιστα και της περιορισμένης ικανότητας των Ντράγκιτς - Τσιντσιαρίνι - Καλνιέτις να είναι με πολλούς τρόπους απειλητικοί μέσα από το πικ εν ρολ, ο Τζεντίλε θα πάρει επάνω του και την οργάνωση επιθέσεων. Αυτό που του χρειάζεται για να λάμψει αληθινά, είναι βελτίωση στον τομέα λήψης αποφάσεων. Αυτή δείχνει ήδη να έχει έρθει, και ας ελπίσουμε πως μέσα στη χρονιά ο ιδιόρρυθμος γκαρντ-φόργουρντ δεν θα μας απογοητεύσει.

Θα αναδειχθεί...

Ο Tζαμέλ Μακλίν. Η περυσινή χρονιά τον βρήκε βελτιωμένο από ένα σημείο και ύστερα. Φετος, έτσι όπως είναι σχεδιασμένη η φροντ λάιν, ο Αμερικάνος θα είναι περίπου αναντικατάστατος. Προσωπικά τον προτιμούσα στον ρόλο που είχε στην Αλμπα και όχι τόσο ως κατά συνθήκην σέντερ, αλλά μάλλον ήρθε η ώρα να τα κάνει όλα. Εχει μία τρομερή ικανότητα στο να κερδίζει φάουλ και να τοποθετείται σωστά στις επαφές, και είναι συνεπέστατος στην άμυνα. Αν μπορούσε να σουτάρει και λίγο με πρόσωπο θα ήταν περιζήτητος. Γενικά πάντως, η Μιλάνο του προσφέρει πεδίο δόξας λαμπρό.

Μία καλή πεντάδα.

 

Πολύ πρώιμη πρόβλεψη

Το χάλι που είδαμε πέρυσι θα είναι δύσκολο να εμφανιστεί ξανά. Εξίσου δύσκολη θα είναι η πρόκριση στα πλέι οφ.

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Η Μπαρτσελόνα Η Ρεάλ Μαδρίτης »

 

 PODCASTS

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely