- Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: μετά τα back to back MVPs του Giannis, ποιον θεωρείτε τον επικρατέστερο για να κατακτήσει το τρόπαιο του πολυτιμότερου;
Γιάννης Χάτσιος: Ουδείς έχει κάνει το three-peat από τον Larry Bird το 1986, σε μια εποχή που τα “στόματα” ήταν πολύ λιγότερα - βασικά παιζόταν μεταξύ αυτού, του Magic και του Moses Malone στις αρχές της δεκαετίας και του Jordan έπειτα. Ο LeBron James πήρε τέσσερα σε πέντε χρόνια, με το ενδιάμεσο του Rose να είναι ακριβώς η απόδειξη του voter’s fatigue. Κάπως έτσι, δεν νομίζω ότι ο Giannis θα επιβραβευθεί με τον τίτλο του MVP ό,τι κι αν κάνει στη regular season, Davis και LeBron κανιβαλίζουν ο ένας τον άλλο και ο Curry δεν νομίζω να φορτσάρει σε αυτό το βαθμό στη regular. Καιρός για νέο νικητή. Dallas και Portland είναι υποψήφιοι για τετράδα φέτος, κι όποιος το καταφέρει πιστεύω θα βγάλει MVP. Damian Lillard από μένα.
Νίκος Ραδικόπουλος: Κι εγώ θεωρώ πως τρίτο ο Giannis δεν μπορει να το πάρει. Όχι μόνο λόγω “voter’s fatigue” που αναφέρει ο Χάτσιος παραπάνω, αλλά και γιατί πλέον, όπως καιρό τώρα και με τον Harden, τα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει αφορούν τα playoffs και όχι τη regular. Ό,τι και να κάνει συνεπώς φέτος, θα υπάρχει διαρκώς και ένα “ναι, αλλά να σε δούμε στα playoffs μεγάλα, αυτά τα είδαμε και δεν πήγαν κάπου”. Σε αντίθεση με τον Χάτσιο ωστόσο, εγώ θεωρώ πως ο Davis φέτος θα βρει χώρο με τον LeBron να ξεκουράζεται πολύ παραπάνω από ό,τι μας έχει συνηθίσει, αφήνοντας χώρο στον AD να είναι το πρώτο βιολί και να διεκδικήσει με τη σειρά του αμφότερα τα MVP και Defensive Player of the Year, όπως ο Antetokounmpo πέρσι (και ο Hakeem παλαιότερα). Αν δεν μπει σε mode συντήρησης του ευπαθούς κορμιού του, θα πω Davis. Αν μπει, τότε, συγγνώμη, αλλά το φαβορί είναι μόνο ένα στα μάτια μου: η Αγνή Σλοβένικη Καύλα.
Gus Χρυσοχού: Μπαίνοντας στο roundtable στην ερώτηση περί MVP, είχα στο μυαλό μου να απαντήσω τον Damian Lillard. Είδα τον Χάτσιο να παίρνει θέση υπέρ του Dame, συνεπώς θα ακολουθήσω άλλον δρόμο, ώστε να μεγαλώσει η συζήτηση. Γι’αυτό εκτιμώ πως ο Kawhi Leonard θα είναι εκείνος που θα κάνει το ένα βήμα παραπάνω για να διεκδικήσει το βραβείο αυτό. Μέχρι στιγμής δεν μας έχει δώσει δείγματα “πείνας” προς τη διάκριση του MVP, ωστόσο μετά την περσινή κατραπακιά από τους Nuggets στα playoffs, στο μυαλό μου έχει κάτι να αποδείξει. Ας μην ξεχνάμε, επιπλέον, πως το βραβείο του MVP είναι το μόνο που λείπει από τη συλλογή του και θεωρώ πως η φετινή σεζόν είναι μια μεγάλη ευκαιρία για εκείνον ώστε να το κυνηγήσει. Προφανώς το load management θα παίξει σημαντικό ρόλο φέτος, αλλά σε μια περίεργη χρονιά που απλώνεται μπροστά μας, ελέω covid-19, αυτό ισχύει για όλους. Ένα “ρομπότ”, ωστόσο, πάντα έχει περισσότερες πιθανότητες να νικήσει μια πανδημία και να διακριθεί ως MVP.
Δημήτρης Βούρδας: Έλα ντε. Η φετινή σεζόν είναι περίεργη με τον covid-19 στην καθημερινότητα μας και δύσκολα θα βρεθεί κάποιος που θα είναι εξασφαλισμένα άνοσος από τον ιό. Προσωπικά πιστεύω ότι οι Lakers θα κάψουν μεγάλο μέρος της κανονικής περιόδου, οι Clippers το ίδιο και δυσκολεύομαι να δω κάποια ομάδα της Ανατολής να έχει κάποιον από τους σούπερσταρ τους να είναι σταθερά καλοί σε όλη τη σεζόν. Οπότε θα στραφώ στη δεύτερη βαθμίδα της Δύσης. Ο Donovan Mitchell δεν είναι τόσο καλός για MVP, ο Nikola Jokic δεν θα πάρει αρκετές ψήφους, όσο καλά και να παίξει. Ο James Harden, που είναι εδώ και χρόνια στη συζήτηση για το βραβείο, έχει ήδη καταστρέψει την φετινή του σεζόν με τα παραπτώματά του και το αίτημα για trade. Οπότε θα πάμε στα βασικά. Εάν οι Mavericks κάνουν καλή σεζόν τότε: i) θα έχει παίξει πολύ καλά ο Doncic και ii) θα πάρει το MVP. Εάν όχι, θα το πάω με το συναίσθημα και θα πω κι εγώ Lillard. Εκτός κι αν δούμε κάτι τρομερό από τον Zion. Που δεν θα δούμε. Μάλλον. Ίσως.
Δημήτρης Χρυσικός: Θα ήθελα να απαντήσω Lillard, η καρδιά ανήκει εκεί, αλλά ας πετύχουν οι Blazers την τετράδα, ας είναι δυνατοί για μία καλή postseason και ας μην πάρει ο Dame το MVP, δεν έχει και τόση σημασία. Βλέπω τον Giannis να διεκδικεί στα ίσια το MVP three-peat, περιμένω να τους οδηγεί σε ακόμη καλύτερη σεζόν, αλλά νομίζω πως θα πάω με τον LeBron. Ναι, θα κάνει συντήρηση, ναι θα πάει πιο χαλαρά και ναι, οι Lakers μπορούν να σβήσουν πλήρως τη regular και να ανάψουν τη μηχανή μετά. Μόνο που, στο μυαλό μου, ακόμη και ο σβηστός LeBron είναι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο. Και έχει να πάρει τίτλο MVP από το 2013, λες και κοιτάμε όλοι από την αντίθετη κατεύθυνση όλα αυτά τα χρόνια. Ας δοθεί και ένα ως ‘’τίτλος τιμής’’, δεν είναι ότι ξαφνικά άλλωστε θα κατέβει στους 15 πόντους ή κάτι τέτοιο, πάλι στους πρώτους θα είναι.
Pete Seizis: Η λογική λέει πως οι Lakers θα προφυλάξουν όσο το δυνατόν περισσότερο τους δύο superstars τους, τους οποίους και θα έβαζα ως πρώτη επιλογή στην ερώτηση αυτή. Επομένως, θα πάω με το συναίσθημα και θα απαντήσω Luka Doncic. Ο Σλοβένος παικταράς βαδίζει ολοταχώς στο να θεωρηθεί top-5 παίχτης στη λίγκα και να καθιερωθεί εκ των βασικών υποψηφίων για το συγκεκριμένο βραβείο στο ΝΒΑ, όχι μόνο για φέτος αλλά και για τα επόμενα χρόνια. Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια θα είναι να παραμείνει υγιής ο K. Porzingis ώστε να μπορέσουν να πλασαριστούν στις πάνω θέσεις της Δύσης.
- Ακόμα και αν δεν είναι ο MVP της σεζόν, ποιος θα είναι για εσάς ο παίκτης που θα κερδίσει την προσοχή σας και τα ξενύχτια σας παραπάνω;
Γιάννης Χάτσιος: Με τον κίνδυνο να μην παίξουν λεπτό, ή αν παίξουν να είναι για λύπηση, πραγματικά θέλω να ξαναδώ στο παρκέ τον John Wall και τον DeMarcus Cousins. Αν φύγει κι από τη μέση ο James Harden, ακόμα καλύτερα.
Νίκος Ραδικόπουλος: Φοβάμαι πως δεν έχω καμία εξεζητημένη απάντηση να δώσω εδώ: Season 3, “η Ανάληψη στους -μπασκετικούς- Ουρανούς” της Αγνής Σλοβένικης Καύλας.
Gus Χρυσοχού: Αναμένω με πολύ ενδιαφέρον το πώς θα “κολλήσει” στο σύστημα των Warriors ο Kelly Oubre Jr. Ο 25χρονος forward όχι μόνο θα έχει μηδέν χρόνο για να προσαρμοστεί, αλλά πλέον θα πρέπει να καλύψει και το τεράστιο κενό που άφησε ο Klay Thompson. Αν καταφέρει να κάνει το step-up τότε θα έχουμε μπροστά μας μια ξεχωριστή περίπτωση παίκτη, όχι τόσο από πλευράς μπασκετικών ικανοτήτων που είναι δεδομένες, αλλά πνευματικών.
Δημήτρης Βούρδας: Με ενδιαφέρουν πολύ οι Wizards, καθώς έχουν πλαισιώσει τους Bradley Beal και Russell Westbrook με παίκτες που σουτάρουν πολύ και καλά. Ένας εξ αυτών είναι ο Davis Bertans, ο οποίος υπέγραψε κι ένα ίσως υπερβολικό συμβόλαιο το καλοκαίρι. Πόσο υπερβολικό; Ε θα μάθουμε.
Δημήτρης Χρυσικός: Είναι ξανά ο Kevin Durant στα παρκέ της λίγκας; Eίναι. Οπότε, αφού η σεζόν ξεκινά τέλη Δεκέμβρη, βάζω το φούτερ Nets που υπάρχει στην ντουλάπα και παρακολουθώ τον τύπο με το #7 καρφωμένος. Από -πολύ-πολύ- κοντά ο Steph Curry, γιατί στην τελική ποιος δεν θέλει να περνά όμορφα τα βράδια του;
Pete Seizis: Κανονικά και εδώ θα έλεγα Doncic, αλλά είναι τόσο δεδομένο που δεν χρήζει αναφοράς. Θα πω τους παίχτες που έλειψαν περισσότερο σε όλους μας την περασμένη σεζόν και αυτοί είναι οι ίδιοι με αυτούς που ανέφερε μόλις ο Δημήτρης, οι Steph Curry και Kevin Durant. Δεν νοείται ΝΒΑ χωρίς τα τρίποντα του Curry ενώ για την περίπτωση του δεύτερου ενδιαφέρον θα έχει και το πόσο θα αντέξει τα τερτίπια του flat earther Κyrie Irving
- Να μείνουμε λίγο ακόμα στα των θετικών εντυπώσεων, ποιος θεωρείτε πως θα κάνει φέτος το “άλμα” και θα είναι ο Most Improved της χρονιάς;
Γιάννης Χάτσιος: Η πρώτη μου σκέψη είναι ο Shai Gilgeous-Alexander, ο οποίος θα έχει φέτος την ευκαιρία να είναι το αδιαμφισβήτητο “Α και Ω” των Thunder. Τα νούμερά του θα είναι η υποψηφιότητά του, ωστόσο ανατρέχοντας στα τελευταία χρόνια του βραβείου, συνήθως πηγαίνει σε παίκτη από καλή ομάδα. Με αυτό το σκεπτικό, και δεδομένης της απόδοσής του μετά την επανεκκίνηση στο Orlando, o Jamal Murray είναι έτοιμος να αλλάξει επίπεδο - αθόρυβα δεν έχει περάσει ποτέ τους 20 πόντους ανά αγώνα, ούτε τις πέντε assists. Λογικά θα τα πετύχει και τα δύο, και αυτό θα είναι αρκετό για την προσοχή όσων ψηφίζουν.
Gus Χρυσοχού: Αν τα προ τριών μηνών playoffs ήταν μόνο η αρχή, τότε ανυπομονώ να δω τη συνέχεια του Tyler Herro. Ο νεαρός shooting guard των Heat δείχνει να είναι φτιαγμένος για τη Λίγκα αυτή και δεν τον επηρεάζει καθόλου η πίεση που του δημιουργείται -ίσα-ίσα μάλλον την αποδέχεται και βγαίνει καλύτερος από αυτή. Στο μυαλό μου είναι μια πολύ δυνατή περίπτωση για το βραβείο αυτό, καθώς εκτιμώ πως θα έχει όλες τις συνθήκες υπέρ του για να ανεβάσει την απόδοσή του.
Δημήτρης Βούρδας: Πιστεύω θα είναι κάποιος από τις ομάδες που δεν συμμετείχαν στα περσινά playoffs. Έχω επίσης την αίσθηση ότι θα δούμε όμορφα πράγματα από τους Bulls. Οπότε θα ψηφίσω τον Wendell Carter Jr. που πρέπει επιτέλους να παίξει σύμφωνα με τις προσδοκίες που υπάρχουν για αυτόν.
Νίκος Ραδικόπουλος: Θα ήθελα να είναι ένας από τους δύο stars των Sixers που, με την παρουσία Morey και Rivers, θα πιάσει -επιτέλους!- τo superstar potential του, είναι ενός LeBronικού υβριδίου ο Simmons, είτε ενός Olajuownικού τύπου 2-way center o Embiid. Δεν είμαι ωστόσο τόσο σίγουρος πως θα συμβεί φέτος αυτό. Και καθώς σε δευτεροετείς δεν δίνεται το βραβείο, λέω να πάω με την επιλογή του επόμενου εργαστηριακού κομψοτεχνήματος των Raptors, τον O.G. Anunoby. Ήδη ένας εξαιρετικός αμυντικός (γεγονός που συχνά περνάει απαρατήρητο), έδειξε από το Bubble πως είναι έτοιμος να κάνει το επόμενο βήμα και επιθετικά. Θαρρώ θα τα καταφέρει.
Δημήτρης Χρυσικός: Ο DeAndre Ayton θα φανεί πολύ καλύτερος με την παρουσία του CP3 στο ρόστερ των Suns. Ούτως ή άλλως είναι ικανός να γράφει νούμερα, λογικά θα ανεβάσει ακόμη περισσότερο τους δείκτες του, αν δε οι Suns αγγίξουν την postseason με εκείνον ως ‘’ίσο μεταξύ ίσων’’ με τους Paul και Booker, δεν θα ήταν παράλογο να του δώσουν το βραβείο, παρ’ ότι πρόκειται για παλαιότερο #1 pick, που ούτως ή άλλως δεν έπαιζε άσχημα μέχρι αυτό το σημείο.
Pete Seizis: Ήμουν ανάμεσα σε Obi Wan Kenoby (OG Anunoby) και Jamal Murray, αλλά σκεπτόμενος τις εμφανίσεις του δεύτερου στη φούσκα του Ορλάντο θα πάω με αυτόν. Ο Murray έκανε τρομερές εμφανίσεις στα playoffs αποτελώντας τον καλύτερο-ίσως- παίχτη των Nuggets λίγους μήνες πριν. Τα στατιστικά του πρέπει να ανέβουν και άλλο-ο Γιάννης ανέφερε πιο πάνω ότι δεν είχε καμία χρονιά στην καριέρα του μέσους όρους πάνω από 20 πόντους/5 assists- καθώς οι προσδοκίες έχουν αυξηθεί ενώ από τη φετινή χρονιά μπαίνει στο πρώτο από το πενταετές συμβόλαιο αξίας $158 εκατ. Τhis is the way που θα έλεγε και ο Mandalorian, Din Djarin.
- Από την draft class ποιος είναι ο παίκτης που θεωρείτε πως θα ξεχωρίσει παραπάνω, κερδίζοντας το βραβείο του rookie of the year; Θα είναι αυτός ο καλύτερος της draft class και σε βάθος χρόνου;
Γιάννης Χάτσιος: Αν και σε απόλυτους αριθμούς ο LaMelo Ball δύσκολα δεν θα είναι στην κορυφή, πιστεύω πως θα δυσκολευτεί πολύ για αρχή στην οικονομία του παιχνιδιού και την άμυνα. Ο Tyrese Haliburton είναι ένας φοβερά διορατικός πασέρ και εξαιρετικός από το κολεγιακό τρίποντο. Σύμφωνα με τα reports ήθελε να πέσει στο draft και να βρεθεί στο Sacramento, και αλληλοσυμπληρώνονται ιδανικά με τον Fox. Αν αυτό μεταφραστεί και στα στατιστικά του, έχει κάθε λόγο να είναι ο rookie of the year, και γιατί όχι, ο καλύτερος παίκτης αυτού του draft.
Νίκος Ραδικόπουλος: Εχμ… Γιατί όχι ο Bol Bol;! H γραμμή των ψηλών των Nuggets ψιλοάδειασε και του αφήνει χώρο, η ομάδα δείχνει να τον πιστεύει και του έδωσε κανονικό NBA συμβόλαιο, έδειξε καλά πραγματάκια στο Bubble (που δεν μετράει εκεί ότι έπαιξε, γιατί η ψηφοφορία για τον rookie της προηγούμενης χρονιάς είχε κλείσει τον Μάρτη), έχει το πλεονέκτημα “Ben Simmons” της ήδη μιας χρονιάς (μην και μιάμισης) σε οργανισμό NBA, την στιγμή που οι υπόλοιποι rookies θα έχουν σκάρτο μήνα πριν την έναρξη της σεζόν για να ενταχθούν. Οπότε, γιατί όχι;!
Gus Χρυσοχού: Ο τελευταίος καθαρόαιμος forward (είτε small είτε power) που κέρδισε το βραβείο του rookie, ήταν ο Kevin Durant το 2008. Από τότε το έχουν κατακτήσει τρία υβρίδια guard/forward (Tyreke Evans, Andrew Wiggins, Ben Simmons) και ένας center (Karl-Anthony Towns), ενώ όλοι οι υπόλοιποι ήταν guards. Προσωπικά δεν θα πάω με το φαβορί, τον LaMelo Ball, αλλά με τον Obi Toppin της Νέας Υόρκης. Έχει ποικίλους τρόπους να σκοράρει, θα βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό στα rebounds και έχει καλά δείγματα ως αμυντικός. Αν βάλουμε στην όλη εξίσωση το δεδομένο πως ο Tom Thibodeau θα του “λιώσει το κορμί”, όσον αφορά τα λεπτά συμμετοχής, τότε συνειδητοποιούμε πως έχουμε μπροστά μας μια ιδανική υποψηφιότητα.
Δημήτρης Βούρδας: Ό,τι είπε ο Gus για τον Obi Toppin και θα προσθέσω επίσης πως θα έχει πάνω του όλα τα φώτα των μέσων καθώς θα αγωνίζεται στους Knicks. Save us, you’re our only hope κι έτσι. Στο μακροπρόθεσμο έχω ήδη εκφράσει τον θαυμασμό μου για το Tyrese Haliburton και πιστεύω ότι θα δούμε και σπουδαία πράγματα από το νο.1 του draft, τον Anthony Edwards
Δημήτρης Χρυσικός: Ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν πως ο Obi Toppin έχει αρκετά έτοιμο παιχνίδι, ώστε να μεταφραστεί σε νούμερα και να διεκδικήσει το βραβείο του rookie της χρονιάς. Δεν είναι ωστόσο επουδενί ο καλύτερος παίκτης της φουρνιάς, ενώ η παρουσία του Randle μπορεί εν τέλει να του κόψει χώρο και χρόνο. Θα πάω με τον LaMelo Ball, με τον οποίον έχω μία σχέση αγάπης/μίσους, σε σχέση με το πως παίζει, και για rookie της χρονιάς και για πιο ταλαντούχο παίκτη της φουρνιάς, δίπλα-δίπλα με τον Anthony Edwards και τα ασύλληπτα σωματικά του χαρίσματα.
Pete Seizis: Θα πάω με την επιλογή των Golden State Warriors στο #2 του ντραφτ, τον James Wiseman. Ο αθλητικότατος ψηλός των Dubs θα έχει εξαρχής σημαντικό ρόλο -εικάζω- στο ροτέισον του Steve Kerr έχοντας μάλλον τα περισσότερα λεπτά εκεί σε σχέση με Looney και Chriss. Θα μπει να αγωνιστεί σε μία έτοιμη ομάδα, με έμπειρους παίκτες, μπολιασμένους στον πρωταθλητισμό και μπορεί να αποτελέσει έναν εξαιρετικό αμυντικό στην πίσω γραμμή άμυνας. Εν αντιθέσει με τους υπόλοιπους νέους της λίγκας θα είναι αυτός με τις λιγότερες απαιτήσεις «στις πλάτες» του χωρίς να αποτελεί τον franchise rookie
- Η άμυνα ξέρουμε πως είναι πάντα ομαδική, αλλά αφού υπάρχει και για αυτήν ατομικό βραβείο, ποιος είναι ο παίκτης που πιστεύετε θα έχει τη σημαντικότερη συνεισφορά στο αμυντικό πλάνο της ομάδας του;
Γιάννης Χάτσιος: Χωρίς να αποτελεί πρόβλεψη για το σχετικό βραβείο, πιστεύω πως ο Chris Paul θα είναι καταλυτικός για την άμυνα των Suns. Δεν είναι μονάχα η καλή προσωπική του άμυνα, αλλά η ικανότητά του να αφήνει το στίγμα του στους υπόλοιπους, και στους Suns θα βρει έναν εξαιρετικό αμυντικό στο πρόσωπο του Mikal Bridges και έναν με σημαντικό potential, τον Ayton. Οι Suns βελτιώθηκαν αμυντικά πέρσι, κι αν φέτος καταφέρουν να ανέβουν στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος σε defensive rating, αυτό θα ξεκινά από τον CP3.
Νίκος Ραδικόπουλος: Οι Lakers είναι πρωταθλητές χάρη κυρίως στην άμυνά τους, όπου εκεί ογκόλιθος ήταν ο Antony Davis. Με τον κορμό της ομάδας να έχει παραμείνει, τη φιλοσοφία (προπονητικό team) επίσης, δεν βλέπω πως φέτος δεν θα επιβραβευθεί ο Davis για την αγωνιστική μεταμόρφωση των Lakers σε αυτό το αγωνιστικό κομμάτι.
Gus Χρυσοχού: Δεν μπορώ να μην πάω με τον Bam Adebayo στην συγκεκριμένη περίπτωση. Η αμυντική λειτουργία των Heat γυρίζει γύρω από τον 23χρονο, ο οποίος χρόνο με τον χρόνο δείχνει να ενστερνίζεται όλο και περισσότερο τον συγκεκριμένο ρόλο. Τα τελευταία χρόνια το Miami βρίσκεται σχεδόν μόνιμα στο top-10 του defensive rating της Λίγκας (με εξαίρεση πέρυσι που ήταν 11ο) και ο Adebayo έχει σαφή συμμετοχή στο αποτέλεσμα αυτό. Ήρθε η ώρα, η συμμετοχή αυτή να μεταφραστεί και στο ανάλογο βραβείο.
Δημήτρης Βούρδας: Επειδή συνήθως αυτό το βραβείο πάει σε παίκτες πολύ καλών ομάδων κι έχει κι επιβραβευτική ισχύ, νομίζω πως θα πάει στην καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος. Εκτός από τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, νομίζω στη συζήτηση θα είναι και πάλι ο Anthony Davis, όντας σε δύο από τις τοπ άμυνες του πρωταθλήματος. Μου φαίνεται δύσκολο να μπει και κάποιος τρίτος ανάμεσα στα δύο θηρία και η φυγή ενός πολύ καλού αμυντικού όπως ο Bledsoe από το Milwaukee πιστεύω ότι θα ρίξει τα νούμερα του Greek Freak και θα γείρει -και κατ’ εμέ- την πλάστιγγα υπέρ του AD.
Δημήτρης Χρυσικός: Bam Adebayo και εγώ. Οι Heat θα συνεχίσουν να κυνηγούν μανιωδώς μία καλή παρουσία σε όλο το μήκος της σεζόν, η άμυνά τους -στα χαρτιά τουλάχιστον- μοιάζει πιο ασφυκτική από ποτέ και ο Bam, όπως τονίζει και ο Gus παραπάνω, είναι το σημείο αναφοράς σε αυτή.
Pete Seizis: Ο Anthony Davis δικαιώθηκε για την μετά κόπων και βασάνων μετακίνησή του στους Lakers κατακτώντας το πρωτάθλημα. Τι μένει τώρα πέρα από το back2back τίτλο; Να κατακτήσει και το βραβείο του καλύτερου αμυντικού που του στέρησε πέρυσι (δικαίως) ο Giannis. Ο καλύτερος αμυντικός της τρίτης καλύτερης αμυντικής ομάδας πέρυσι (106,1 πόντοι/100 κατοχές δέχονταν), όντας πρώτος στα rebounds για τους πρωταθλητές, στις τάπες και στα κλεψίματα
- Δεν γίνεται να μην ρωτήσω όμως και το ακόλουθο: ποια η επίπτωση του covid στη σεζόν που ξεκινά και πόσο το λάβατε υπόψην σας στις ανωτέρω απαντήσεις σας;
Γιάννης Χάτσιος: Η αλήθεια είναι πως είναι ένας παράγοντας που επηρεάζει οριζόντια όλες τις ομάδες, ιδίως εκτός καθεστώτος bubble. Αφήνοντας χάριν συντομίας εκτός τα σημαντικότερα εξωαγωνιστικά ερωτηματικά, σε μια σεζόν με λιγότερα παιχνίδια, η απώλεια 10 παιχνιδιών λόγω covid από έναν star μπορεί να είναι καθοριστική για τους στόχους οποιασδήποτε ομάδας. Το πιο καίριο όμως είναι το μετά. Κατά πρώτον, είναι τα πρωτόκολλα αρκετά για να διασφαλίσουν την ασφαλή επιστροφή ενός παίκτη που νόσησε και κατά δεύτερον, ποια είναι η επίπτωσή του σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο στην αγωνιστική κατάσταση του αθλητή εν μέσω ενός αδυσώπητου προγράμματος;
Νίκος Ραδικόπουλος: Συμφωνώ με τον Γιάννη και έγραψα πρόσφατα σχετικά: μου κάνει εντύπωση το πως το NBA μπήκε στη γραμμή των αποτυχημένων μοντέλων των άλλων λιγκών τόσο γρήγορα και τόσο άκομψα, αποκλειστικά στον βωμό των εσόδων. Η πιεσμένη σεζόν, η επαφή με όλον τον κύκλο οικογένειας και φίλων που δεν μπορούν να ελεγχθούν, αν όχι σε επίπεδο superstars, σε επίπεδο ρολιστών που δεν μπορεί να αποφευχθεί, η επαφή με τόσο κόσμο σε αεροδρόμια, εγκαταστάσεις προπονήσεων, γήπεδα, ξενοδοχεία, νομοτελειακά θα επιφέρουν κρούσματα. Με τη βαρύτητα κάθε αγώνα να αυξάνεται από 1/82 σε 1/72, δύο κρούσματα covid σε πρώτα βιολιά μιας ομάδας μπορεί να σημαίνουν ως και αποκλεισμό από τα playoffs. Οπότε ναι, η επίπτωση θα είναι δεδομένα από σημαντική ως καθοριστική. Ωστόσο, περισσότερο ονειροπολώντας και προσπαθώντας να αφήσω τον ιό έστω έξω κάπως από το αγαπημένο μου χόμπι, δεν τον έλαβα υπόψιν μου στις ανωτέρω απαντήσεις μου.
Gus Χρυσοχού: Γενικώς με κάλυψαν οι προαναφερθέντες. Προσωπικά δεν έλαβα την κατάσταση της πανδημίας υπόψη. Προφανώς και θα επηρεάσει, ειδικά από την στιγμή που - όπως ανέφεραν οι Γιάννης και Νίκος - το NBA μπαίνει σε καθεστώς ταξιδιών και όχι ενός ελεγχόμενου περιβάλλοντος, αλλά οι εκτιμήσεις - προβλέψεις δε μπορούν να μπουν σε ένα μέτρο τύπου “τι θα γίνει αν…;”. Ειδάλλως οι απαντήσεις μας θα συμπεριλάμβαναν κάθε πιθανό και απίθανο υποψήφιο.
Δημήτρης Βούρδας: Γενικά θα είναι πολύ δύσκολο από την στιγμή που η λίγκα αποφάσισε να στείλει στον κάδο των απορριμάτων τα πιθανά bubbles και να ξεκινήσει τις μετακινήσεις, το να μην έχουμε θέματα με τον ιό που επίσης κυκλοφορεί σε όλον τον κόσμο και ειδικά στις ΗΠΑ, είναι αδύνατον. Τα πρωτόκολλα είναι ελαφρώς πιο αυστηρά σε σχέση με τα άλλα πρωταθλήματα, οι ομάδες ευνοούνται από τα μικρότερα ρόστερ, όμως ταυτόχρονα κάθε απουσία γίνεται πιο σημαντική, ειδικά με τους λιγότερους αγώνες. Νομίζω ότι θα δούμε καλύτερη εικόνα όσο περνάει η σεζόν και τίποτα δεν με κάνει να πιστεύω πως ας πούμε θα σταματήσουν οι αγώνες. Από εκεί και πέρα, τα θέματα είναι περισσότερο ηθικά, παρά λειτουργικά και το ΝΒΑ στο όχι και τόσο μεγάλο βάθος του παραμένει μία λίγκα που συνεχίζει να στρέφεται γύρω από το κέρδος.
Δημήτρης Χρυσικός: Σχεδόν καθόλου. Δηλαδή θα ονειροπολεί ο Ραδικόπουλος και εγώ θα κάνω τον ορθολογιστή; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα! Mε την ελπίδα να μην επηρεαστούν τόσο πολύ από τον ιό πορείες και τελικές κατατάξεις λοιπόν οι απαντήσεις μου, ελπίδα η οποία ξύνει τα όρια του παραλογισμού και του φανταστικού βέβαια.
Pete Seizis: Η αλήθεια είναι πως όχι, ούτε εγώ δεν έλαβα καθόλου στα υπόψιν τις επιπτώσεις που θα έχει ο covid-19 στο νέο πρωτάθλημα, διότι είναι κάτι που δεν μπορούμε να προβλέψουμε. Πόσο δε μάλλον όταν οι αγώνες δεν θα γίνονται σε αυστηρά bubble πλαίσια.