Η πρώτη πεντάδα

1. 81%. Είναι το ποσοστό που είχε στα δίποντα ο ΠΑΟ , στο πρώτο ημίχρονο της εύκολης επικράτησης του επί του Αστέρα. 17/21. Οι πράσινοι στόχευσαν στη ρακέτα και ο λόγος που το νούμερο είναι τόσο μεγάλο είναι πως έβγαλαν προσπάθειες μέσα από καλές επιθέσεις , και επιπλέον αιφνιδιασμούς που προέκυψαν απο σωστές άμυνες (5 κλεψίματα σε αυτό το διάστημα). Ο Πασκουάλ περνάει τη φιλοσοφία του σιγά σιγά, σεβόμενος απόλυτα το ρόστερ που έχει απέναντι του, και διαχωρίζοντας προς το παρόν ξεκάθαρα την πρώτη από τη δεύτερη πεντάδα. Γκιστ και Σίγκλετον είναι ένα δίδυμο που μάλλον αρέσει στον νέο τεχνικό του τριφυλλιού. Επίσης του αρέσει να τρέχει ο Καλάθης, και του δίνει το ελεύθερο να πηγαίνει και σε coast to coast. Το παιχνίδι δεν ήταν βέβαια ανταγωνιστικό για να πάμε σε πιο γκράντε τσιτάτα.

2. Ο Μπράις Κότον είναι πιθανώς το κλειδί που έψαχνε ο Περάσοβιτς για να ξεκλειδώσει την επιθετική λειτουργία της ομάδας του, χωρίς να χάνει παράλληλα σε αμυντική ένταση. Ο κονρτόσωμος Αμερικάνος είναι ο,τι πλησιέστερο σε Νταριους Ανταμς έχει ο Κροάτης προπονητής στα χέρια του, και σίγουρα μια ποιοτικότερη απειλή μετά το σκριν σε σχέση με τον πολυποικιλιακό (για να μην φευγουμε και από το κρασάκι) , αλλά μονοκόμματο Γκρέιντζερ. Το βασικό δίδυμο των γκαρντ της Εφές δεν είχε μέχρι στιγμής προσφέρει τα αναμένομενα , και έτσι ο Κότον είχε την ευκαιρία του στην έδρα της ασταθούς Ντραουσάφακα. Τα στατιστικά του δεν ήταν εντυωσιακά (12 πόντοι) , αλλά πέτυχε ένα πολύ κρίσιμο καλάθι και, κυρίως, έδωσε έναν άλλο τρόπο σκέψης στο παιχνίδι.

3. Αντρέα Τρινκιέρι. Η Μπάμπεργκ έχασε από Μπαρτσελόνα και Παναθηναϊκό στις λεπτομέρειες, από το τριφύλλι μάλιστα απρόσμενα. Ο τρομερός Αντρέα έχει κάνει ίσως την πιο αξιόλογη προπονητική δουλειά , από την άποψη ότι διαθέτει υποδεέστερο υλικό από πολλούς συναδελφους του. Παρόλα αυτά, η γερμανική ομάδα έρχεται αντιμέτωπη με κάποια χαρακτηριστικά της, τα οποία δεν συμβαδίζουν με τους καιρούς. Εκτελεί γρήγορα στο μισό γήπεδο, αλλά της λείπουν οι παίκτες ατομικής πρωτοβουλίας. Επίσης, αιφνιδιασμοί δεν βγαίνουν ούτε για δείγμα. Δεν είναι φυσικά απαραίτητο ότι όλοι πρέπει να παίζουν το ίδιο, ίσα ίσα το αντίθετο. Ομως η φυγή του Ουαναμέικερ ίσως έχει φέρει το σύνολο μισό βήμα πίσω. Ο Ντάριους Μίλερ είναι ένας πολύ καλός ρολίστας, αλλά πλέον παίρνει στα χέρια του πολύ παραπάνω κατοχές από όσες του αναλογούν. Τι θα σκαρφιστεί άραγε ο πολύ καλός κόουτς προκειμένου να επαναφέρει την προοπτική της "εκπληξης" που συνόδευε την ομάδα του;

4. Πολλοί οι υποψήφιοι MVP στη μεγάλη νίκη του Ολυμπιακού στη Βασκονία. Διαλέγουμε τον Ιωάννη Παπαπέτρου διότι έδωσε στην ομάδα αυτό που της έλειπε, δηλαδή την άμυνα. Ο Παπαπέτρου χρησιμοποιήθηκε από τον Σφαιρόπουλο σε ρόλο αμυντικού μπαλαντέρ, και τα πήγε περίφημα. Πρώτα έβγαλε εκτός παιχνιδιού τον Τιλί, ύστερα μάρκαρε κοντούς στις αλλαγές, κέρδισε σώμα με σώμα μονομαχίες (5 ριμπάουντ, 2 μπλοκ), και κατέληξε επάνω στον αντίπαλο σέντερ για τις τελευταίες επιθέσεις του παιχνιδιού. Ο Σφαιρόπουλος βρήκε σε αυτόν και τον Μπιρτς την απάντηση στον φρενήρη ρυθμό των Βάσκων. Ο Ιωάννης είναι το τεσσάρι πίσω από τον Πρίντεζη, δικαιωματικά. Σε μία πολύ κακή βραδιά (και ειδικά αμυντικά) του Αη Γιώργη, ο Αη Γιάννης τον κάλυψε πλήρως.

5. Ο Οθέλο Χάντερ και ο Αντονι Ράντολφ βρίσκουν τα πατήματα τους, ανεβαίνουν όλο και περισσότερο στην ιεραρχία του rotation της Ρεάλ, και μαθαίνουν να συνεργάζονται. Το αποτέλεσμα είναι σε στιγμές απολαυστικό. Ο Πρώην παίκτης του Ολυμπιακού βρίσκεται σε δαιμονιώδη κατάσταση, και δίνει στους Μαδριλένους ο,τι τους έλειπε, όχι μόνο πέρυσι, αλλά εδώ και κάμποσα χρόνια. Δίκαια είναι αυτή τη στιγμή ο closer στη θέση του σέντερ, όπως εξίσου δίκαια ο Ράντολφ κερίδει την μάχη των λεπτών σε μία υπερφορτωμένη γραμμή φόργουορντ. Ο Λάσο έχει βάλει στην μπάντα τον Τόμπκινς, ο οποίος μοιάζει ολοένα και πιο περιττός. Οι φίλοι του Ολυμπιακού που ακόμη θέλουν τεσσάρι μπορούν να αρχίσουν εκστρατεία στο τουίτερ με hashtag #ksipnateaggelopouloi #tompkins_sto_limani.

To ματς της αγωνιστικής.

Και της σεζόν μέχρι στιγμής. Μπασκόνια και Ολυμπιακός μονομάχησαν σε μία punch after punch αναμέτρηση, στην οποία κέρδισε τελικά αυτός που είχε περισσότερο βάθος στον πάγκο. Καθώς ο Σενγκέλια άρχισε να υποφέρει κάτω από τα σκιά του Μπιρτς και ο Λάρκιν να κουράζεται, οι ερυθρόλευκοι είδαν τους Γκριν και Παπαπέτρου να παραλαμβάνουν τη σκυτάλη από τους Σπανούλη και Μάντζαρη και να οδηγούν την ομάδα τους σε μία πολύτιμη νίκη.

Οι ρηξικέλευθες αλλαγές του Γιάννη Σφαιρόπουλου έγιναν για ακόμη μια φορά φανερές. Ο Σπανούλης κατεβάζει τη μπαλα, χαλινάρι δεν μπαίνει σε Γκριν και Χάκετ, και στην άμυνα δεν υπάρχει κανένας δισταγμός να "πειραχτούν" μαρκαρίσματα και τακτικές. Όταν ο Παπαπέτρου πήγε στον Φόιγκτμαν, ενώ ταυτόχρονα ο Μπιρτς έπεφτε πάνω στον Σενγκέλια, και ο πλέον δύσπιστος πρέπει να διαπίστωσε πως ο κόουτς του Ολυμπιακού έχει αλλάξει δέρμα. Και είναι προς τιμήν του, άσχετα με τα αποτελέσματα. Η θυσία του Σπανούλη επάνω στον Χάνγκα πάντως δεν έπιασε, καθώς ο Ούγγρος δεν είναι Χαραλαμπόπουλος. Τα cuts του από τη base line και οι κινήσεις του μακριά από τη μπάλα ήταν η αληθινή βενζίνη στην ταχεία του Αλόνσο, την στιγμή που η σπίθα ήρθε από τον Λάρκιν.

Σπίθες, βενζίνες.... Η Μπασκόνια είναι μία πυραυλοκίνητη ομάδα , της οποίας οι λειτουργίες θα επηρεαστούν σίγουρα από τις προσθήκες Μπαρνιάνι και Μπάντινγκερ. Εκεί ο φέρελπις προπονητής της θα πρέπει να δείξει οτι μπορεί να συνδυάσει την ενέργεια και την παράδοση με το πιο παιχνίδι κατανομής. Δεν θα είναι εύκολο, αλλά αν το πετύχει , τότε η νίκη αυτή των ερυθρόλευκων θα μετρήσει διπλά και τριπλά. Οι Βάσκοι, παρά την ήττα τους, έκαναν μέσα σε δυο μέρες δύο απόλυτα γοητευτικές εμφανίσεις. Ο Ολυμπιακός από την άλλη, δείχνει να διακατέχεται από απόλυτα ομαδικό πνεύμα.

Και κάτι ακόμη.

Ο Μίλος Τεόντοσιτς βγάζει την πάσα της χρονιάς.

Mείνετε κοντά στον Μίλος φέτος, θα δούμε κι άλλα τέτοια.

Κατά τα λοιπά, να πούμε "κουράγιο" στον Γιώργο Μπαρτζώκα. Εχει έρθει σε νέα ομάδα, έχει φέρει νέους παίκτες, θέλει να την στρώσει, και σε κάθε παιχνίδι χάνει από έναν παίκτη. Χθες πάντως έδειξε πως Κοπόνεν και Ράις θα εναλλάσονται, και πως θα παίζουν μαζί απλώς τα αναγκαία λεπτά. Βέβαια, και αυτό είναι ένα βιαστικό συμπέρασμα, ακόμη η Μπάρτσα δεν έχει αγωνιστεί ούτε 70% πλήρης. Όσο να ναι όμως το πικ εν ρολ δίδυμο Ράις - Τόμιτς δεν είναι εύκολο να γίνει αποτελεσματικό.