Σάββατο, 09 Μαρτίου 2024 11:12

Το μακρινό ριμπάουντ, Day 28: Μουσικές καρέκλες

Aπό :

Η 28η αγωνιστική της Ευρωλίγκα θα μπορούσε να ήταν μια αδιάφορη αγωνιστική, όμως το δεύτερο συνεχόμενο διπλό στη Μαδρίτη, αυτή τη φορά από την Φενέρμπαχτσε, έβαλε φωτιά στη μάχη του πλεονεκτήματος, ενώ ο Μάικ Τζέιμς έσπασε ένα πολύ σημαντικό ρεκόρ. Πολύ σημαντική νίκη και για τον ελλιπή Ολυμπιακό κόντρα στην Μπολόνια, ενώ στη μάχη της δεκάδας η Αρμάνι κέρδισε στο όριο την Παρτιζάν κι η Εφές διέλυσε την Μπάγερν.

Παναθηναϊκός και Μπαρτσελόνα έμειναν σε τροχιά πλεονεκτήματος με δύο πιο δύσκολες νίκες απ’ό,τι μαρτυρά η τελική διαφορά, ενώ Μακάμπι και Μπασκόνια έκαναν εύκολες νίκες και μάλλον θα είναι "αδιάφορες" (για εμάς) μέχρι το τέλος της σεζόν, προετοιμαζόμενες για τα play-in. Ας δούμε όμως τι έγινε, ξεκινώντας από τις κατηγορίες.

Η πρώτη πεντάδα

1. Η Μπάγερν ξεκίνησε φουριόζα το ματς στην Κωνσταντινούπολη και έφτασε να προηγείται 12-21, πριν της κόψει τα φτερά ο Σέιν Λάρκιν. Με ένα γερό τρίλεπτο πριν την λήξη της πρώτης περιόδου εξαφάνισε τη διαφορά, αλλά δεν έμελλε να σταματήσει εκεί. Η πραγματική παράσταση δόθηκε στην τρίτη περίοδο, όπου ο Λάρκιν σημείωσε 14 πόντους κάνοντας ό,τι ήθελε την άμυνα της Μπάγερν. Συνολικά έγραψε 28 με μόλις 12 σουτ και 33 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης. Ο Αμερικανός είχε έναν πολύ αποδοτικό Φλεβάρη, ξεκίνησε εξίσου δυναμικά το Μάρτιο και θα είναι ο βασικότερος λόγος αν η Εφές καταφέρει να παίξει στα play-in. Πολύ δύσκολο, αλλά περισσοτερα για αυτούς σε λίγο.

2. Η νίκη της Μονακό επί του Ερυθρού Αστέρα δεν ήταν από μόνη της είδηση. Η ομάδα του πριγκιπάτου είναι η πιο φορμαρισμένη αυτή τη στιγμή στην Ευρωλίγκα και δύσκολα θα μείνει ακόμη κι εκτός της πρώτης δυαδας, δεδομένου του προγράμματος, ενώ αυτή του Αστέρα έχει σιγά-σιγά αποχαιρετήσει τις όποιες ελπίδες πρόκρισης και κατεβαίνει ήδη σε ματς-αγγαρείες. Η είδηση από τον αγώνα όμως, ήταν η άνοδος του Μάικ Τζέιμς στην κορυφή της λίστας των κορυφαίων σκόρερ στην ιστορία της Ευρωλίγκα. Ο μαγικός αριθμός αυτήν την εβδομάδα είναι το 4,464. Εφόσον ο Αμερικανός παραμείνει στην Ευρωλίγκα, θα γίνει ο πρώτος που θα ξεπεράσει τους πέντε χιλιάδες πόντους. Φυσικά αυτά τα νούμερα ισχύουν από το 2001 και μετά, αφού η Ευρωλίγκα δεν τα πάει και τόσο καλά με την ιστορία και το υπόλοιπο ευρωπαϊκό μπάσκετ.

3. Άλλη μια παραστασάρα από τον Κόντι Μίλερ-Μακιντάιρ στην νίκη της Μπασκόνια επί της Άλμπα. Ο διεθνής με την εθνική Βουλγαρίας έδωσε από νωρίς ρυθμό στην ομάδα του Ιβάνοβιτς, βρίσκοντας τους συμπαίκτες του και βάζοντας τους στο παιχνίδι. Αν και σχεδόν πάντα ξεκινάει τις επιθέσεις με γνώμονα την πάσα, ο Μίλερ-Μακιντάιρ δεν ζορίζεται καθόλου όταν πρέπει να εκτελέσει. Όπως ακριβώς συνέβη στη δεύτερη περίοδο, όταν ο Γκονζάλες προσπάθησε να τον καθυστερήσει με deny, αλλά είδε τον γκαρντ της Μπασκόνια να σκοράρει με κάθε τρόπο, διατηρώντας το προβάδισμα για την ομάδα του. Βασικά μόνο ένα σουτ έχασε στο ματς ο τύπος, κι αυτό δεν το έχασε ακριβώς, απλά τον τάπωσε ο Κουμάτζε. Πάντως μιας και μιλάμε για 14/4/10 και 3 κλεψίματα, δε θα μου έκανε εντύπωση αν τον αποκαλούσαν Mr. Statline

4. Μια άκρως μπασκετική παράσταση έστησε και η Φενέρ στη Μαδρίτη, όπου έγινε η πρώτη ομάδα που κέρδισε μέσα-έξω τη Ρεάλ και έβαλε φωτιά στη μάχη του πλεονεκτήματος. Μπροστάρηδες στην σούπερ εμφάνιση της τουρκικής ομάδας του Σάρας ήταν δύο παίκτες που τα είχαν σπάσει με αυτόν στην προηγούμενη κοινή τους θητεία στη Βαρκελώνη. Ο Νικ Καλάθης τελείωσε με 12/6/6 κι ενορχήστρωσε τέλεια το παιχνίδι, ενώ ο Νάιτζελ Χέιζ-Ντέιβις ήταν η αιχμή του δόρατος στην επίθεση με 17 πόντους κι έξι επιθετικά ριμπάουντ (από τα συνολικά δώδεκα), όπως και ο πολιορκητικός κριός στην άμυνα, βοηθώντας στην εξαφάνιση των Γιαμπουσέλε, Ντεκ από το παρκέ.

5. Ίσως ο κορυφαίος σέντερ της φετινής Ευρωλίγκα, συνέχισε να κρατάει πρακτικά μοναχός του την frontline της Μπαρτσελόνα και κατ’επέκταση την καταλανική ομάδα στην δεύτερη θέση της βαθμολογίας. Ο Γιαν Βέσελι ήταν αλάνθαστος με 21 πόντους, ευστοχώντας σε δέκα σουτ από κάθε πλευρά της ρακέτας. Από κοντά, από μακριά, μετά από ποστ, σε πικ εν ρολ, τα πάντα. Η Βαλένθια δεν είχε απάντηση σε κανένα σημείο και η διαρκής προσπάθεια να καλύψει τον Τσέχο στο δεύτερο μέρος κι ειδικά στο τέλος, άνοιξε τους διαδρόμους για να κλείσουν το ματς οι υπόλοιποι.

X-Factor

Στα τριάντα πέντε πρώτα λεπτά του αγώνα ο Σαμπάζ Νέιπιερ δεν είχε κάνει απολύτως τίποτα εκτός από το να εκνευρίσει κατά σειρά τον Μεσίνα, τον Μίροτιτς, τον Μέλι και τον σπίκερ που μετέδιδε τον αγώνα. Σε μια φάση-κλειδί μετά το προσπερασμα της Παρτιζάν σε εκείνο το σημείο, ο Νέιπιερ έκανε μια ασύγκριτη κουτουράδα, ακροβατώντας για 23 δευτερόλεπτα προτού πασάρει, εκτός χρόνου, στον έκρυθμο Μίροτιτς. Ο Μεσίνα κάλεσε timeout, αλλά προς έκπληξη όλων, κυρίως του σπίκερ, ο Νέιπιερ επέστρεψε στο παρκέ. Κι όχι μόνο επέστρεψε, αλλά πήρε όλες τις επιθέσεις. Και τις έβαλε. Δύο τρίποντα, ένα κερδισμένο φάουλ συνολικά και οι οκτώ τελευταίοι πόντοι της Αρμάνι, που με τη νίκη της επί της Παρτιζάν έμεινε κάτι παραπάνω από ζωντανή στη μάχη των play-in. Για το ανοσιούργημα του Λεντέι στο τέλος, ενώ υπάρχει ελεύθερος συμπαίκτης, ο σπίκερ είχε ήδη χάσει τα λόγια του. Ας δούμε τις δύο φάσεις που έκριναν το αποτέλεσμα.

 

Το avatar

Δύο λεπτά πριν το τέλος της τρίτης περιόδου, ο Τιμοτέ Λουβαβού-Καμπαρό πήρε μια όμορφη πάσα του Ντε Κολό κι ευστόχησε σε τρίποντο για να μειώσει στους 4. Ήταν μάλλον το κύκνειο άσμα της γαλλικής ομάδας που δεν επέστρεψε ξανά στο ματς με τον Παναθηναϊκό, ενώ ο προαναφερθείς συνέχισε την σταθερά κακή του πορεία. Πρόλαβε σε 16 λεπτά να χάσει τις άλλες τρεις προσπάθειες για σουτ (τα δύο ελεύθερα κάτω από το καλάθι) και να κάνει τέσσερα λάθη, το ένα πιο κωμικό από το προηγούμενο. Πολύ κοντά στον Καμπαρό και ο Τζάστιν Άντερσον που πέραν της έκθεσης του από τον Καλινιτς, σουταρε οκτώ τρίποντα, τα περισσότερα αν όχι όλα, ελεύθερος και δεν έβαλε ούτε ένα.

Η τακτική

Που λέτε, το ματς με τη Μπάγερν ήταν κρίσιμο για την Εφές όσον αφορά τη μάχη των play-in. Αν και στο ημίχρονο είχε ισορροπήσει το πολύ καλό ξεκίνημα της Μπάγερν, ο Μιγιάτοβιτς έψαχνε το κάτι παραπάνω για να εξασφαλίσει τη νίκη. Και το βρήκε με την εξής πεντάδα: Τόμσον, Λάρκιν, Κλάιμπερν, Οσμάνι και Οτούρου. Ο κόουτς της Εφές αποφάσισε να στρετσάρει την άμυνα της Μπάγερν όσο περισσότερο γινόταν και να επιτεθεί σε δύο άξονες με τους καλύτερους χειριστές του.

Πρώτον, έβαλε τον Κάρσεν Έντουαρτς να αμυνθεί σε απανωτά spain pick n roll. Παρδαλό θεό είδε ο γκαρντ του Λάσο, που είναι ζήτημα αν ανταποκρίθηκε μία φορά σε τέτοια κατάσταση. Οι Τόμσον και Λάρκιν έκαναν μπαλάκι τον χαμένο Έντουαρτς και η Εφές ξεκίνησε να ανεβάζει το σκορ και το τέμπο. Δεύτερος στόχος επίθεσης ήταν ο Ντέβιν Μπούκερ, κυρίως ως δευτερεύουσα δράση. Δηλαδή αν ο Μπούκερ εμφανιζόταν στην περιφέρεια για να μαρκάρει Λάρκιν, Τόμσον ή Κλάιμπερν μετά τις αλλαγές, το σύστημα γινόταν αυτομάτως "ζαλίστε τον μέχρι τελικής πτώσης". Η διαφορά με το πρώτο ημίχρονο είναι πως ο Κλάιμπερν σταμάτησε να κυνηγάει τα ποσταρίσματα στα οποία μπορούσε να κρυφτεί ο Μπούκερ και αποφάσισε να παίξει με πρόσωπο, ξεκινώντας από την περιφέρεια. Για 5:30 αγωνιστικά λεπτά αυτό το πλάνο εκτελέστηκε στην εντέλεια κι η Εφές ξέφυγε με διαφορά 16 πόντων, με τη Μπάγερν να πετάει λευκή πετσέτα λίγο αργότερα.

Εδώ τελειώνουν τα καλά νέα για την Τουρκική ομάδα. Γιατί αν και έχει τρεις νίκες στα τελευταία τέσσερα ματς και ομολογουμένως τη βάζει τη μπάλα στο καλάθι, δεν έχει κανέναν έλεγχο του τι μέλλει γενέσθαι στα play-in. Διότι με τις Μπάγερν, Παρτιζάν, Μιλάνο και Βαλένθια η Εφές κερδίζει στην ισοβαθμία μόνο τους Γερμανούς και στα εναπομείναντα ματς δεν αντιμετωπίζει κανέναν εκ των υπολοίπων. Το πρόγραμμα της έχει τρία εντός δυνατοτήτων ματς (Βιλερμπάν, Άλμπα, Ερυθρός) και τρία δύσκολα (Ολυμπιακό εντός, Μπασκόνια εκτός, Φενέρ εκτός). Αν δείτε το πρόγραμμα των τεσσάρων ομάδων που αναφέρθηκαν όμως είναι εξίσου κακό, μη σας πω και χειρότερο. Πατείς με πατώ σε θα γίνει κι εκεί.

Ανάλυση αγωνιστικών

Πέρα από την Εφές, που ας είμαστε ειλικρινείς δεν θα ενδιαφέρει και πάρα πολλούς εάν θα περάσει αυτή η το Μιλάνο στο τέλος, το ενδιαφέρον στρέφεται περισσότερο στην μάχη του πλεονεκτήματος, όπου επίσης θα γίνει χαμός και θα κριθεί σε κάθε μία από τις επόμενες έξι αγωνιστικές. Πέρα από τη Ρεάλ που μάλλον έχει κλείσει την πρώτη θέση, παρά τις δυσκολίες που έχει βρει εσχάτως, Μπαρτσελόνα, Παναθηναϊκός, Μονακό, Ολυμπιακός και Φενέρμπαχτσε θα διεκδικήσουν τις τρεις υπόλοιπες θέσεις της τετράδας.

Από την κουβέντα ίσως θα φύγει η Μονακό, η οποία έχει ξεκάθαρα το πιο,εχμ, βατό πρόγραμμα, καθώς τα δύο εκτός έδρας είναι σε Βερολίνο και Βιλερμπάν, ενώ τα τέσσερα εντός έδρας παιχνίδια είναι με ομάδες που αυτή τη στιγμή είναι εκτός της δεκάδας (Μιλάνο, Βαλένθια, Ζαλγκίρις και Μπάγερν). Ακόμη και το 6/6 δεν είναι απίθανο, κάτι που μαθηματικά αρκεί για να την φέρει στο πλεονέκτημα.

Αρκετά βατό, μέχρι και την προτελευταία αγωνιστική είναι το πρόγραμμα της Φενέρ, η οποία παίζει τέσσερα από τα πέντε επόμενα παιχνίδια της εντός έδρας προτού κατηφορίσει στο ΣΕΦ για ένα ματς που φαίνεται ήδη αρκετά κρίσιμο. Αρκετά σημαντικό και το ματς με την Μπαρτσελόνα σε δύο εβδομάδες.

Οι Καταλανοί με τη σειρά τους έχουν μάλλον το πιο δύσκολο πρόγραμμα από τις πέντε ομάδες, καθώς θα δώσουν δύο εκτός έδρας σε μια διπλή αγωνιστική φωτιά με Φενέρ και Παναθηναϊκό, ενώ θα έχουν κι ύπουλα εντός έδρας παιχνίδια με Μακάμπι και Παρτιζάν, οι οποίες θα καίγονται για αποτελέσματα.

Οι αιώνιοι είναι σε χειρότερη βαθμολογική μοίρα σε σχέση με την προηγούμενη εβδομάδα, παρότι κέρδισαν αμφότεροι, απλά γιατί η Φενέρ κέρδισε και στη Μαδρίτη. Αυτό καθώς την επόμενη εβδομάδα παίζουν μεταξύ τους, ενώ ακολουθούν τρία επικίνδυνα εκτός έδρας παιχνίδια (Αστέρας, Μπολόνια, Μπάγερν ο ΠΑΟ, Εφές, Παρτιζάν, Αστέρας ο ΟΣΦΠ). Εξισου σημαντικά θα είναι τα εντός έδρας παιχνίδια με Μπαρτσελόνα και Φενέρ αντιστοιχα, ενώ και οι δύο έχουν από ένα ματς με τους ουραγούς της κατάταξης.

Αρκετά σημαντικό είναι το κατά πόσον οι αντίπαλοι τους, θα έχουν βαθμολογικό κίνητρο για τα επιμέρους παιχνίδια, ενώ το ντέρμπι της επόμενης εβδομάδας ίσως αποδειχθεί πάρα πολύ σημαντικό για πιθανές ισοβαθμίες.

Ο Παναθηναϊκός

Ως αγγαρεία αντιμετώπισαν οι Πράσινοι το ματς με τη Βιλερμπάν και δεν ανέβασαν τα επίπεδα απόδοσης τους ως και τα τέλη της τρίτης περιόδου. Τους κατηγορεί κανείς για αυτό; Όχι, κι εγώ σβηστά θα ήθελα να το πάρω αυτό το ματς. Παρόλα αυτά η Βιλερμπάν διάβασε την οκνηρία των παικτών του Αταμάν και χτύπησε πολλές φορές στον πρωτεύοντα και δευτερεύοντα αιφνιδιασμό. Η πορεία προς το W ξεκίνησε από την μεγαλύτερη φετινή σταθερά του Παναθηναϊκού, που δεν είναι άλλη από την άμυνα. Όταν έκλεισαν οι εισαγωγικές πάσες της Βιλερμπάν ή τα γκαρντ της ωθήθηκαν σε πολύ δύσκολα iso με τον Γκραντ, ο Παναθηναϊκός βρήκε ρυθμό και το απαραίτητο σκορ. Γεγονός είναι πάντως ότι ο Αταμάν έκαψε περισσότερο από ό,τι θα ήθελε τους βασικούς του.

Δεν έχει νόημα να αναλύσουμε εκ των προτέρων το ματς στο ΣΕΦ, αλλά όλοι καταλαβαίνουν (ελπίζω τουλάχιστον) ότι είναι το πιο σημαντικό ματς των τελευταίων χρόνων για τον Παναθηναϊκό. Η νίκη βαθμολογικά τον κάνει φαβορί για το πολύ κομβικό φέτος πλεονέκτημα έδρας, ενώ βάζει σε κάποιους μπελάδες τον Ολυμπιακό, εξίσου μεγάλο θα είναι και το ψυχολογικό/πνευματικό κέρδος όμως. Γιατί ενδεχόμενη ήττα θα είναι η τέταρτη φέτος σε ματς που μετράει κόντρα στον Ολυμπιακό - ας μη γελιόμαστε τα ματς της Α1 δεν κρίνουν και πολλά στην πορεία της χρονιάς.

Ο Ολυμπιακός

Τρία πράγματα συνέβαλαν στο +9 της Μπολόνια στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου. Πρώτον, η πλην Κάνααν αδυναμία των γκαρντ του Ολυμπιακού να παράξουν οτιδήποτε. Γουόκαπ απόντος, ο βασικός Λούντζης δεν βρήκε τρόπο να εμπλακεί στην επίθεση κι ο Μήτρου-Λονγκ άργησε να πάρει τη μπάλα στα χέρια ώστε να βρει ρυθμό. Ταυτόχρονα η Μπολόνια χτύπησε σε δύο μέτωπα. Το ένα ήταν να παίξει ο Σενγκέλια όσο περισσότερο γίνεται με πλάτη, ειδικά πάνω στον ανύπαρκτο Πίτερς - σκεφτείτε ότι σε κάποια φάση αναγκάστηκε ο Παπανικολάου να παίξει μερικές άμυνες, αλλά είχε υψομετρικό μειονέκτημα. Το άλλο ήταν handoffs sets μετά από σκριν ψηλά. Η άμυνα επικεντρωνόταν στο πρώτο σκριν, ενώ η βασική δράση της επίθεσης ερχόταν μετά το handoff, που συνήθως συνοδευόταν από κόψιμο του Σενγκέλια ή σουτ του Μπελινέλι πίσω από τα σκριν.

Τι άλλαξε στην τρίτη περίοδο και είδαμε τον Ολυμπιακό να εξαφανίζει τη Μπολόνια; Αρχικά τα ηνία της επίθεσης πήρε ο Γουίλιαμς-Γκος. Ο Αμερικανός πήρε όλες τις σωστές αποφάσεις, είτε περνώντας τη μπάλα στον Φαλ, είτε σπρώχνοντας την επίθεση νωρίς στο 24ρι, πριν οργανωθεί καλά καλά η Μπολόνια. Τον είδαμε επίσης να κολλάει πάνω στον Μπελινέλι σχεδόν αδιαφορώντας για περιστροφές κι αλληλοκαλύψεις, αποκόπτοντας τον Ιταλό, που πήρε τραβηγμένα σουτ και έσβησε. Την δουλειά τελείωσε η είσοδος του Πετρούσεφ όταν ο Μπάνκι επανέφερε τον Σενγκέλια. Οι άμυνες που έπαιξε ο νεαρός Σέρβος και πάνω στο Γεωργιανό, αλλά και ως βοήθεια στο μαρκάρισμα του Ζίζιτς ήταν αφοπλιστικές, μιλάμε δεν έχασε φάση.

Ο Ολυμπιακός δεν άφησε το πόδι από το γκάζι ως το τέλος και πήρε μια πολύ σημαντική νίκη δεδομένης της απουσίας του Γουόκαπ. Το ηθικό ενόψει ντέρμπι είναι στα ύψη, και πώς να μην είναι άλλωστε, όταν ακόμα και στο κακό βράδυ του μπορεί με δέκα λεπτά σεμιναριακού μπάσκετ να διαλύσει κάθε αντίπαλο.

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely