Σάββατο, 10 Φεβρουαρίου 2024 11:40

Το μακρινό ριμπάουντ, Day 26: Μαθήματα Χορού

Aπό :

Μια από τις καλύτερες αγωνιστικές της σεζόν μας επιφύλασσε αυτή η εβδομάδα, και τι δεν είδαμε. Ένα πιθανώς αξεπέραστο στατιστικό, ένα μεγάλο σουτ στο Βελιγράδι, τη Μονακό να φορτσάρει για τετράδα, και τους αιωνίους να παίρνουν σημαντικά αποτελέσματα, με το επερχόμενο ματς στο ΣΕΦ να χαρακτηρίζεται ήδη ως ιστορικό.

Για αρχή πάμε στην πεντάδα της αγωνιστικής.

Η πρωτη πεντάδα

1. Τι να πεις και τι να σχολιάσεις για την statline του Μίλερ-Μακιντάιρ κόντρα στη Βιλερμπάν. Ο Αμερικανός κυριολεκτικά τα έκανε όλα, σημειώνοντας ένα ιστορικό τρίπλ ντάμπλ με 20 ασίστ, σπάζοντας μάλιστα το σχετικό ρεκόρ που κρατούσαν οι Καμπάτσο και Στέφαν Γιόβιτς. Φυσικά ένα τέτοιο στατιστικό δε γράφεται μόνο του, οι συμπαίκτες του έκαναν εξαιρετική δουλειά στο να εξαργυρώσουν τα ελεύθερα σουτ που τους πρόσφερε ο μαέστρος τους, εξού και το 14/31 τρίποντα. Ο Μίλερ-Μακιντάιρ είναι άλλο ένα λαβράκι του Κεχερέτα, σίγουρα θα απασχολήσει ομάδες το καλοκαίρι, αν και βγάζει τόση υγεία στη χώρα των Βάσκων, που ειλικρινά ελπίζω να μείνει εκεί.

2. Σα να συνήλθε κάπως η Εφές με την έλευση του Τόμισλαβ Μιγιάτοβιτς, που μετρά δύο συνεχόμενες νίκες, αμφότερες κομβικές για τη μάχη των πλέι ιν. Κόντρα στη Μακάμπι ο Λάρκιν ήταν ξανά ο κορυφαίος της ομάδας του, γράφοντας 22/4/6 και αγωνιζόμενος σχεδόν όλο το ματς. Ο Αμερικανός μπήκε πολύ ζεστός με 13 πόντους στην εναρκτήρια περίοδο και ξαναδήλωσε παρών στο κλείσιμο, στην τελευταία προσπάθεια της Μακάμπι να κυνηγήσει το αποτέλεσμα. Ο Μιγιάτοβιτς σαφώς ψάχνεται ακόμα με το ροτέισον, αλλά φαίνεται διατεθειμένος να δώσει ευκαιρίες σε όλους, προκειμένου να βρει λύσεις. Ας κόψει καμιά κατοχή από τον Κλάιμπερν όμως, κούρασε.

3. Ανάμεσα στον Λόιντ και τον Τζέιμς πάω με τον δεύτερο, γιατί αν κι ο πρώτος κουβάλησε για τρία δεκάλεπτα ήταν ο προσεχώς κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία της Ευρωλίγκα που το καθάρισε. Σε ένα κρισιμότατης σημασίας αγώνα, η Μονακό ήλεγχε την κατάσταση στο πρώτο ημίχρονο, πριν το ματς γυρίσει τούμπα στις αρχές του δεύτερου από τον Μάρκο Μπελινέλι. Ο Τζέιμς, αν και σχετικά περιορισμένος από τον Κορντινιέ, πήρε τις κρίσιμες κατοχές στο τελευταίο πεντάλεπτο, συμπεριλαμβανομένης μιας τριποντάρας για το 76-77. Τα δύσκολα πέρασαν για τη Μονακό, που με εξαίρεση την επίσκεψη στη Βαρκελώνη μπορεί να κλείσει τη σεζόν μόνο με νίκες. Κοινώς τετράδα.

4. Βότσαλα στον ωκεανό πετούσε ο Νικόλα Μίροτιτς κόντρα στη Ρεάλ, με 6/7 τρίποντα κι 23 πόντους σε 26 λεπτά. Ο Μίρο λειτούργησε με πάμπολλους τρόπους στα σχήματα του Μεσίνα, είτε ως βασικός σκρίνερ σε παιχνίδι δύο εναντίον δύο, είτε μακριά από τη μπάλα σε pins και staggers. Οι παίκτες της Ρεάλ αντιδρούσαν, αλλά στην πορεία έχαναν τον Μίρο, που κινήθηκε σεμιναριακά στην περιφέρεια κι έκανε τη ζωή του Γιαμπουσέλε πατίνι. Ο Μεσίνα δίνει σαφώς περισσότερο χώρο στον Μίροτιτς εν συγκρίσει με το φθινόπωρο, και κυρίως φαίνεται να έχει ξεκολλήσει από εκείνα τα γελοία σχήματα που έπαιζε 3ρι.

5. Πάρτι έστησαν οι ψηλοί της Μπαρτσελόνα κόντρα στην Άλμπα, προεξέχοντος του Μπίλι Ερνανγκόμεθ. Σε μόλις 19 λεπτά έφτασε τους 18 πόντους, σχεδόν άχαστος από το ζωγραφιστό, ενώ κέρδισε κι ένα κάρο φάουλ. Ο Μπίλι συνεχίζει να μην είναι ο closer του Γκριμάου στα δύσκολα, αλλά βρίσκεται σε ένα αρκετά έως πολύ καλό φεγγάρι από τα μέσα Γενάρη. Δείχνει αρκετά πιο ορεξάτος κι ευέλικτος στο παρκέ κι αν συνεχίσει έτσι ως τον Απρίλη, θα απασχολήσει άρδην τους αντίπαλους προπονητές.

Χ Factor

Στη Βαλένθια ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να ξεφύγει στο πρώτο ημίχρονο, αλλά επέβαλε το ρυθμό του στο τρίτο δεκάλεπτο δια χειρός Κάνααν. Αν και άστοχος από τα 6,75, ο “Ησαϊας” τα έκανε όλα σωστά σε αυτό το διάστημα, όταν και κλήθηκε να διαχειριστεί επιθέσεις του Ολυμπιακού στο τέλος του χρονομέτρου. Με ψυχραιμία χτύπησε τα close out (κυρίως του Ίνγκλις), μετά από συνεργασίες με Φαλ και Πίτερς, ενώ η διαρκής απειλή του ανάγκασε τη Βαλένθια να ανοιχτεί περισσότερο. Στο παιχνίδι μπήκε έτσι κι ο ΜακΚίσικ, ενώ ο Κάνααν τελείωσε τον αγώνα με 16 πόντους. Περισσότερα για τον Ολυμπιακό σε λίγο.

Το avatar

Κύριε Άνταμ Χάνγκα, ωραία η περιήγηση σας στο παρκέ την Παρασκευή το βράδυ. 10 λεπτά αγωνίστηκε ο φόργουορντ του Ερυθρού, 0 πόντοι, αλλά 3 ασίστ για τα προσχήματα. Η παραγωγικότητα του αγώνα ξέφυγε από νωρίς κι ο Χάνγκα δεν μπόρεσε να ακολουθήσει το ρυθμό ούτε να βρει κάποιο εύκολο σκορ για να ζεσταθεί και μοιραία παραγκωνίστηκε. Η Ζαλγκίρις έφυγε με το διπλό από το Βελιγράδι, σημειώνει κάποια πρόοδο επί Τρινκιέρι, αλλά με το πρόγραμμα που έχει μάλλον ως εδώ ήταν.

Η φάση

Εκεί που λέγαμε ότι μάλλον το ψιλοκαθάρισε ο Ντοζίερ με τα καλάθια και την ασίστ στον Καμίνσκι, η Παρτιζάν αποδείχθηκε για ακόμη μία φορά ελαφρόψυχη φέτος. Παρόλα αυτά, για να κερδίσει το ματς η Μπάγερν έπρεπε να δούμε ένα από τα ομορφότερα σουτ της σεζόν.

Με την ομάδα του να θέλει απεγνωσμένα σκορ ο Σιλβάν Φρανσίσκο στόχευσε τον Καμίνσκι στην τελευταία κατοχή κι όχι τυχαία προφανώς. Τον χόρεψε δύο και τρεις φορές, μέχρι να βρει τον χώρο που ήθελε για να εκτελέσει και να σωπάσει το κοινό της Stark Arena, με έναν από τους "φιλάθλους" να πετάει αντικείμενο προς τον πάγκο της Παρτίζαν. Πάντως φοβερή σεζόν για τον τέως παίκτη του Περιστερίου, που στα χέρια του Λάσο ανθίζει κι εξελίσσεται σε έναν από τους κορυφαίους 6ους παίκτες της σεζόν. Συνολικά η Μπάγερν βγάζει μια σοβαρότητα πλέον κι ίσως του χρόνου να είναι πιο ψηλά. Περισσότερος χορός σε λίγο.

Η τακτική

Με 1:51 για το τέλος του πρώτου δεκαλέπτου και τους βασικούς να μην έχουν κάνει ένα πράγμα σωστό ο Εργκίν Αταμάν πετάει στο παρκέ τους Καλαϊτζάκη και Χουάντσο, μαζί με τους Γκράντ και Βιλντόσα. Η αποστολή ήταν σαφής: “Σταματήστε τους ώστε να ξαναμπούμε στο ματς”, όπερ και εγένετο.

Εκεί που η άμυνα του Παναθηναϊκού ήταν νωθρή, ξαφνικά άρχισαν να υψώνονται χέρια, πάσες να αλλοιώνονται, διάδρομοι να αποκόπτονται. Ο Χουάντσο έπιασε τον Παπαγιάννη και τον Χέιζ-Ντέιβις, ο Καλαϊτζάκης κυρίως τον Καλάθη, αλλά και τον Γκούντουριτς, κι αυτόματα η Φενέρ έχασε τους βασικούς πόλους γύρω από τους οποίους γυρίζει το παιχνίδι της.

 

Το πλάνο δούλεψε σε δύο φάσεις. Η πρώτη ήταν με τον Καλαϊτζάκη ή τον Βιλντόσα να κυνηγά τον χειριστή και στις τέσσερις γραμμές του παρκέ κόβοντας του κάθε εύκολη εισαγωγική πάσα ή δυνατότητα για μια γρήγορη πρώτη δράση. Η δεύτερη ήταν όταν τη μπάλα είχε κυρίως ο Καλάθης, με τους γκαρντ να πηγαίνουν under σχεδόν σε όλα τα πρώτα σκριν που πήρε, αλλά με τον αμυνόμενο ψηλό να “εμφανίζεται” στο re-pick μαζί με τον γκαρντ. Το ρίσκο ήταν στο ρολάρισμα, αλλά με τόσο μειωμένο οπτικό πεδίο η μπάλα σπάνια πέρασε εκεί, κι όταν συνέβη αυτό υπήρχε ένας Χουάντσο να κλειδώσει τον roll man. Μόλις 9 πόντοι για την Φενέρ στο δεύτερο δεκάλεπτο, συνολικά η άμυνα του Παναθηναϊκού παίρνει άριστα σε αυτή τη φάση της σεζόν. Aς πούμε μερικά ακόμη πράγματα για τους πράσινους.

Ο Παναθηναϊκός

Τα πρώτα λεπτά του αγώνα με τη Φενέρ προμήνυαν μια εικόνα παρόμοια με αυτή των αναμετρήσεων με Μακάμπι, Ζαλγκίρις, Άρη. Δηλαδή μια ομάδα υπερδουλεμένη, προβλέψιμη, χωρίς έμπνευση. Αυτό άλλαξε στη δεύτερη περίοδο όπως αναλύσαμε ήδη κι ήταν αρκετό για να ανέβει το επίπεδο ενέργειας του ρόστερ και της κερκίδας.

Για να ολοκληρωθεί η δουλειά, χρειάστηκε βέβαια ένα επιθετικό κρεσέντο του Κέντρικ Ναν, που στο δεύτερο ημίχρονο διέλυσε κάθε αμυντικό πλάνο του Σάρας (όχι ότι υπήρχε κάτι συγκεκριμένο). 19 πόντοι για τον γκαρντ του Παναθηναϊκού, που δεν θα ήταν λάθος να τον χαρακτηρίσουμε streaky πλέον. Με τον Σλούκα ξανά απών (εμάς βρήκες ρε Κωστάκη;) ο Ναν επωμίστηκε σχεδόν όλο το βάρος επιθετικά, με τον Λεσόρ να συμπληρώνει τα κενά όταν χρειάστηκε. Βέβαια ο Ναν πρόσφερε 23 πόντους με 25 σουτ, δεν τον λες κι αποδοτικό.

Συνολικά ο Παναθηναϊκός ζορίζεται να βρει σκορ σε αυτή τη φάση της σεζόν, αλλά όσο κρατάει τους αντιπάλους του χαμηλά, αυτό δεν θα φαίνεται τόσο. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι μοιάζει πλήρως εξαρτημένος από τις διαθέσεις του Ναν, μιας που Γκριγκόνις και Μήτογλου κάνουν μια καθόλα φυσιολογική κοιλιά.

Αν έπαιρνε και τη διαφορά στο τέλος θα ήταν ιδανικό, αλλά η σημαντικότητα της νίκης αυτής παραμένει ύψιστη. Ο Παναθηναϊκός έφτασε στη διακοπή σχεδόν αλώβητος βαθμολογικά, κράτησε πίσω του έναν βασικό ως τώρα αντίπαλο για το πλεονέκτημα και πλέον κυκλώνει το ματς στις 14 Μαρτίου στο ΣΕΦ, που ίσως να κρίνει τα πάντα. Let’s dance, που τραγούδησε κι ο Bowie.

Α, μιας που το θυμήθηκα. Σαουτάουτ στον Βιλντόσα για την βοήθεια όταν ξέφυγε η Φενέρ, αλλά κυρίως επειδή έκανε τον Παπαγιάννη να χορέψει κλασικό μπαλέτο και μας έδωσε έμπνευση για τη φωτό εξωφύλλου.

Ο Ολυμπιακός

Το διπλό στη Βαλένθια κρίνεται ως σημαντικότατο, γιατί πέρα από την συνεχή βαθμολογική και ψυχολογική ανάταση του Ολυμπιακού, ένας (στα χαρτιά) σημαντικός αντίπαλος του πέφτει αρκετά πιο κάτω και μάλλον βγαίνει από το πλάνο.

Πέρα από τον Κάνααν που σχολιάστηκε, ο κόουτς Β έχει να ευχαριστεί για το διπλό τους δύο νεότερους χρονολογικά παίκτες του, ήτοι τον Ράιτ και τον Πετρούσεφ. Είναι δύο “καλοκαιρινές” σε σημασία μεταγραφές, που εν τέλει έγιναν μεσούσης της σεζόν, αλλά προσφέρουν στον Ολυμπιακό αυτά που δεν είχε ως τώρα. Επιθετικό ρυθμό, ευελιξία στα σχήματα, αθλητικότητα, γρήγορα χέρια κυρίως σε άμυνα αλλά και σε επίθεση. Το pace της ομάδας ανεβαίνει σταδιακά, οι τρύπες στην άμυνα κλείνουν κι οι γκαρντ βρίσκουν περισσότερους χώρους για να δράσουν.

Ο δε Ράιτ δείχνει τρομερή προσαρμοστικότητα, δεδομένου του βιογραφικού και των παραστάσεων του. Αν και είναι ελαφρώς πιο αργός στο να δώσει κάποια σκριν ή να δει μια πάσα στην αδύναμη πλευρά, έχει μπει για τα καλά στο πνεύμα της ομάδας κι είναι θέμα χρόνου να ανεβάσει κι άλλο την απόδοση του. Μην ξεχνάμε ότι καλά καλά δεν ξέρει τα μικρά ονόματα των συμπαικτών του.

Το 8-2 στα τελευταία δέκα ματς έχει βάλει τον Ολυμπιακό για τα καλά στην κουβέντα της τετράδας, τη στιγμή που η ομάδα βρίσκει τα πατήματα της κι ο κόουτς προσαρμόζεται στο υλικό που έχει. Κι αν σκεφτούμε ότι έχει Παναθηναϊκό, Μπολόνια, Φενέρ εντός έδρας, δεν θα ήταν λάθος να πούμε ότι έχει όλα τα χαρτιά στα χέρια του.

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely