Αντίθετα, πέτυχαν διπλές νίκες διάφορα σύνολα της δεύτερης ταχύτητας: Βιλερμπάν, Μπολόνια και ιδιαιτέρως η τρομερή Μπασκόνια, κοιτάζουν το μέλλον τους και αισιοδοξούν, ενώ η Ζαλγκίρις δικαιούται να καμαρώνει με την απόδοση της, και ας μην πέτυχε το δύο στα δύο. Χαμένες των ημερών και οι δύο ελληνικές ομάδες. Ο Παναθηναϊκός ήταν ανταγωνιστικός, αλλά έχασε και τα δύο παιχνίδια στην Ισπανία. Ο Ολυμπιακός δε, γκέλαρε άσχημα στο Αστρομπάλ, σβήνοντας την υπερηχητική επικράτηση της Τρίτης επί της Φενέρ. Θα μπορούσε να είχε πατήσει κορυφή. Πάμε στις κατηγορίες μας, ξεκινώντας από μία πεντάδα πρωταγωνιστών, που περιέχει μόνο γκαρντ.

Η πρώτη πεντάδα

1. Tρίτη χειρότερη άμυνα της Ευρωλίγκα η Βαλένθια, πέμπτη χειρότερη επίθεση εκείνη της Μπάγερν, μία από τις δύο θα έπρεπε να κάνει υπέρβαση για να κερδίσει. Τελικά, την έκανε η ομάδα του Τρινκιέρι, που σκόραρε 97 πόντους, με 44% στα τρίποντα και 16 επιθετικά ριμπάουντ. Πρωταγωνιστής της ήταν ο Κόρεϊ Γουόλντεν, που πέτυχε 18 πόντους σε 17 λεπτά συμμετοχής, με 4/6 τρίποντα και με 5 τελικές πάσεις. Τρία από τα τρίποντά του μάλιστα, ήρθαν στην τέταρτη περίοδο (το ένα μαζί με φάουλ), κάνοντας την ουσιαστική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων στο τέλος. Τόσο η Μπάγερν, όσο και η Βαλένθια πάντως, είχαν μία ικανοποιητική εβδομάδα για τα δεδομένα τους.

2. Κοντά στην οκτάδα περέμεινε η Ζαλγκίρις, που θα μπορούσε κάλλιστα να είχε πετύχει το 2/2, αν ήταν λίγο πιο αποφασιστική στο Βελιγράδι. Την τόλμη που της έλειψε εκεί, την αναπλήρωσε και με το παραπάνω στη μεγάλη νίκη επί της Ρεάλ, που ήρθε με μπροστάρη τον Κίναν Έβανς (εξαιρετικός και απέναντι στον Αστέρα). Ο Έβανς υπερίσχυσε όλων των γκαρντ των Μαδριλένων, με 20 πόντους, 5 ριμπάουντ, 2 ασίστ και μόλις ένα λάθος σε 31 λεπτά συμμετοχής. Eίχε μάλιστα και δύο αποφασιστικά λέι απ στο τελευταίο τρίλεπτο, το ένα στα ίσια απέναντι στον τρομερό Ταβάρες.

3. O Nάντο Ντε Κολό πρώτα διέλυσε την Παρτίζαν (32 πόντοι) και μετά λειτούργησε σαν μαγνήτης για την άμυνα του Ολυμπιακού, με αποτέλεσμα να βγάλουν οι Γάλλοι πολλά ελεύθερα σουτ (βλ. ανάλυση παρακάτω). Στα 35 του, ένας από τους μεγαλύτερους σταρ στην ιστορία της Ευρωλίγκα, παραμένει απόλυτα επιδραστικός, φανερά συνοδεύοντας την διάπλαση του κορμιού του με τις απαιτήσεις της ηλικίας. Στο β' ημίχρονο προχθές στο Ατρομπάλ, σκόραρε όσο ακριβώς έπρεπε, ώστε οι ερυθρόλευκοι να τον φοβηθούν και να τον ντουμπλάρουν στο τέλος εντικτωδώς, θυσιάζοντας την ευκολότερη πάσα στο μπάσκετ, δηλαδή αυτή στον διπλανό παίκτη. Ο X factor του συγκρκιμένου αγώνα, Αμιν Νουά, δεν λάθεψε. By the way, ας φωνάζει όσο θέλει ο Παπανικολάου στον Βεζένκοφ, ο Ντε Κολό τον είχε ήδη περάσει στην τρίπλα.

Amine Noua AT THE BUZZER gives the win to @LDLCASVEL?#7DAYSMagicMoment pic.twitter.com/W41TzGGSL0

— Turkish Airlines EuroLeague (@EuroLeague) December 15, 2022

Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια πάντως στη Βιλερμπάν, που κέρδισε τρία συνεχόμενα πιο-clutch-δε-γίνεται παιχνίδια, τα δύο απέναντι σε θηρία της διοργάνωσης. Αυτή η ομάδα βρίσκεται στο 6-8, δεν υπάρχει περίπτωση να προκριθεί, όμως παλεύει.

4. Συνεχίζοντας, το δίδυμο Τεόντοσιτς-Χάκετ επέδειξε θαυμαστή συνέπεια αυτές τις ημέρες, καθοδηγώντας τη Μπολόνια σε ένα σπάνιο δύο στα δύο και φέρνοντας την σε θέση διεκδίκησης της οκτάδας. Απέναντι στη Μακάμπι ο απολογισμός ήταν ο εξής: Χάκετ 13 πόντοι, 4 ασίστ, Τεόντοσιτς 11 πόντοι, 9 ασίστ, 4 ριμπάουντ. Απέναντι στην Μακάμπι είχαν και οι δύο 15 πόντους, με τον Μίλος να μοιράζει ακόμη έξι τελικές και τον Ιταλό άλλες δυο. Είναι η πρωτη φορά φέτος που ο Σκαριόλο μπόρεσε να βασιστεί αληθινά και εξίσου στους βασικούς χειριστές του για συνεχόμενα παιχνίδια, καθώς πάντα κάποιος αντιμετώπιζε δυσκολίες. Σε απόλυτη αντιστοιχία μαζί τους βρίσκεται άλλωστε ολόκληρη η ομάδα, που αποτελεί μάλλον και το μεγαλύτερο ασανσέρ της Ευρωλίγκα.

5.  Aς κλείσουμε αυτό το ιδιότυπο guard fest της εβδομάδας με τον Τζέιμς Νάναλι, δηλαδή τον άνθρωπο που έβαλε το τελευταίο μεγάλο σουτ στην αναμέτρηση Παρτίζαν - Εφές και έκρινε το αποτέλεσμά της. Φέτος σουτάρει τρίποντα με χαμηλότερα ποσοστά από ό,τι τον είχαμε συνηθίσει, παρόλα αυτά αποτελεί έναν αληθινά "ανιωθο" σκόρερ, που πολλές φορές δεν θα υπολογίσει τι γίνεται γύρω του (αυτό δεν είναι πάντα καλό). Πέρα από το μπουμπούνισμα του τέλους, που έκανε το σκορ 78-74 στα 15'', ο Νάναλι είχε συνολικά 18 πόντους, 4 ριμπάουντ και 7 ασίστ, καθοδηγώντας μία άκρως παραγωγική επίθεση από πλευράς Παρτίζαν, με 54 (!) πόντους στο δεύτερο μέρος. Δύο μέρες πριν, βέβαια, απέναντι στη Βιλερμπάν, εκείνος και ο Πάντερ (ειδικά), δεν είχαν ιδιαίτερη επιρροή στην ήττα με 91-87.

X factor

Υπάρχει ένας παίκτης στη Μπασκόνια, που κατά καιρούς καλείται να κάνει τα πάντα. Να παίξει στη θέση 4, να γίνει σέντερ, να βγάλει άμυνες με τσαμπουκά, να σκοράρει από το τρίποντο. Ο Ματ Κοστέλο, ένα από τα δύο πολυεργαλεία των Βάσκων, μαζί με τον Τάντας Σεντεκέρσκις, κάλυψε εξίσου τον κακό Γκεντράιτις και τον φορτωμένο με φάουλ Χομς, κάνοντας τη διαφορά μεταξύ των παικτών ρόλου της ομάδας του και της Φενέρ. Μπήκε στα τέλη της πρώτης περιόδου αντί του Χομς (2 φάουλ), σκόραρε άμεσα 8 πόντους, βοηθώντας της Μπασκόνια να ξεμακρύνει και μετά δεν ξαναφάνηκε επιθετικά, παρά καθάριζε κάθε διεκδικούμενη μπάλα γύρω από τη στεφάνη, σταματώντας εναλλάξ τους Χέιζ και Πιερ. Ολοκλήρωσε την εντατική δουλειά του με 10 πόντους, 9 ριμπάουντ και έναν χαρούμενο προπονητή. Ξαφνικά, με όλα όσα έγιναν αυτή την εβδομάδα, η Μπασκόνια κοιτάζει την τετράδα και την Φενέρ δεν την φοβάται κανείς.

Το avatar

Παρά το γεγονός ότι η Παρτίζαν πέτυχε μία μεγάλη νίκη αυτή την εβδομάδα, στην ενότητα αυτή θέλω να αναφέρω έναν παίκτη της, που έχει απογοητεύσει. Ο Γιαμ Μαντάρ, αν συνεχίσει έτσι, ο Ομπράντοβιτς θα τον πετάξει έξω από κανένα παράθυρο. Μόλις πέντε λεπτά συμμετοχής στο καταραμένο Αστρομπάλ την Τρίτη, λόγω τριών φάουλ, ένα αληθινά τραγικό πρώτο ημίχρονο την Παρασκευή απέναντι στην Εφές των θηρίων, με 0/3 σουτ σε 8.25 λεπτά συμμετοχής. Δεν ξαναμπήκε...

Οι δυνατότητες του Μαντάρ είναι για πολύ παραπάνω, αλλά η απειρία, σε συνδυασμό με τον υπέρμετρο ενθουσιασμό, τον οδηγούν σε λάθος αποφάσεις και σε απώλεια της αίσθησης του ρυθμού. Ο Ζοτς φανερά προτιμά τον Έξουμ πλέον, ενώ κανονικά η συμμετοχή τους θα έπρεπε να είναι μοιρασμένη, διότι ο ένας κατέχει στοιχεία που λείπουν από τον άλλον. Τζίφος. Ο νεαρός Ισραηλινός δεν ανταποκρίνεται και αποτέλεσε τον χειρότερο παίκτη μίας περίεργης εβδομάδας για την Παρτίζαν, που θα μπορούσε εξίσου άνετα να την είχε βρει με 2-0 ή με 0-2.

Η τακτική

1. Άκρως ενδιαφέρουσα η προσέγγιση της Άλμπα Βερολίνου απέναντι στη Μονακό. Άμυνα Box and One σε όλο σχεδόν το παιχνίδι, με έναν παίκτη κολλημένο στον Τζέιμς και άλλους τέσσερις να παίζουν ζώνη. Ο στόχος του Γκονζάλες ήταν να βγει εκτός ρυθμού ο σταρ των Μονεγάσκων, υπολογίζοντας πως η ομάδα του θα μπορούσε να "ισοφαρίσει" το σκορ των υπολοίπων, ακόμη και αν τους έδινε ελεύθερα σουτ. Πράγματι, η Άλμπα κράτησε τον Τζέιμς μόλις στους 8 πόντους. Όμως αυτό δεν τον εμπόδισε να μοιράσει 7 ασίστ και επίσης δεν εμπόδισε συνολικά την παραγωγικότητα των παικτών του Ομπράντοβιτς. Ίσως μάλιστα να το παράκανε ο Γκονζάλες, καθώς διατήρησε τη συγκεκριμένη άμυνα μέχρι και το τελαυταίο play του αγώνα, στο οποίο η μπάλα κατέληξε στον Οκόμπο, για το game winner. Ας δούμε τη φάση.

2. Σπάνια βλέπουμε στις συνθέσεις της Αρμάνι Μιλάνο να συνυπάρχουν ο Χάινς με τον Ντέιβις. Συνέβη στο Βελιγράδι για κάποια λεπτά και ήταν ιντριγκαδόρικο, ειδικά όταν ο Χάινς έβγαινε σε switch στην περίμετρο και ο Ντέιβις παρέμενε να φυλάει τη ρακέτα. Δεδομένης της τραγικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται εσχάτως ο Μέλι (μην κοιτάτε νούμερα), το δίδυμο αυτό ίσως να προσφέρει αντίδοτο στα σερί των αντιπάλων, που μεταξύ μας είχαν μαζευτεί σωρός. Δεν είναι ότι Χάινς και Ντέιβις έκριναν μαζί την αναμέτρηση. Όμως η Μιλάνο της αχαρακτήριστης επίθεσης, χρειάζεται διαρκώς αμυντική ένταση, μήπως βρει κάποιο ευκολότερο σουτ στον αιφνιδιασμό. Έχει μάλιστα ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε και τις αλλαγές ρόλων του συγκεκριμένου διδύμου. Στην επίθεση ο Χάινς αποτελεί το πεντάρι, στην άμυνα όμως αποφασίζουν τα μαρκαρίσματα κατά το δοκούν, ανάλογα ποιος θα βρεθεί απέναντι τους στο παρκέ. Μιας και είμαστε εδώ, πάμε να δούμε...

Tο play

Που λέτε, στη σάλα Αλεξάνταρ Νίκολιτς, είχε στηθεί ένα γνώριμο σκηνικό. Η Μιλάνο ήλεγχε το ματς, όπως απέναντι στον Παναθηναϊκό ή στη Μακάμπι δύο μέρες πριν, αλλά έχασε το έδαφος κάτω από τα πόδια της όταν οι αντίπαλοι ανέβασαν στροφές στην άμυνα. Το 51-66 έγινε σε λίγα λεπτά 64-66 και πάνω που φαινόταν ότι θα έχουμε μία από τα ίδια, εμφανίστηκε ο Μπίλι Μπάρον.

.@Billy_Baron calls it a game? pic.twitter.com/7MnvHAuJec

— Turkish Airlines EuroLeague (@EuroLeague) December 15, 2022

Καιρός ήταν. Αντί να τρυπάνε το παρκέ με τρίπλες οι Χολ, Μήτρου Λονγκ και ο ανεκδιήγητος Καμπαρό, έγινε επιτέλους κάτι μακριά από τη μπάλα, εκτός του κάθετου άξονα. Η τόλμη υπερίσχυσε του ορθολογισμού για μία και μόνο φορά, ενισχύοντας τη θέση του Μεσίνα στον πάγκο περισσότερο από τις μεσοβδόμαδες δηλώσεις του προέδρου του κλαμπ. Υπάρχει φως στο τούνελ; Ναι, υπάρχει. Υπάρχει έξοδος; Μπαααα.

Το σουτ

Μέσα από ένα σπάνιο κρεσέντο και στις δύο πλευρές του γηπέδου, η Μπασκόνια (του Ματ του Κοστέλο, μην ξεχνιόμαστε) κατάφερε να ανατρέψει πλήρως τις ισορροπίες απέναντι στην Εφές στο Σίναν Ερντέμ την Τρίτη, κερδίζοντας την τρίτη περίοδο με επιμέρους σκορ 28-12 και μπροστάρηδες τους πλάγιους παίκτες της. Η Εφές βρεθηκε 8 πόντους πίσω για πλάκα, όμως αντέδρασε, πέρασε για λίγο μπροστά και το παιχνίδι έφτασε να κριθεί σε μία κατοχή. Ιδού ποια ήταν αυτή η κατοχή. Η Μπασκόνια είναι μπροστά με +2, ο Μαρίνκοβιτς τρώει τάπα, ο Γκιεντράιτις μαζεύει τη μπάλα, αλλά ο χρόνος τελειώνει και όλα δείχνουν πως η Εφές θα έχει την τελευταία επίθεση, για να πάρει το ματς. Τι να κάνει λοιπόν και ο Λιθουανός, σου λέει θα γίνω πελαργός.

Άντε τώρα να συνέλθεις μετά από αυτό.

Το κουίζ της ημέρας

Ποια ομάδα έχει την καλύτερη άμυνα της Ευρωλίγκα; Aπάντηση στο τέλος του άρθρου, ας περάσουμε στα δικά μας. 

Ο Ολυμπιακός

Η άμυνα του δεύτερου δεκαλέπτου από τον Ολυμπιακό, ήταν για σεμινάριο. Εκμεταλλευόμενος το βάθος του rotation, ο Μπαρτζώκας έριξε για πρώτη φορά τον Μακίσικ στον Ντε Κολό στα μέσα της περιόδου, παίζοντας τον Γάλλο shadow (σκιά, κυνήγι πάνω από το σκριν) στα πικ μεταξύ 1-5 και αλλάζοντας σε εκείνα μεταξύ 1-4, με τον εξαιρετικό αμυντικά Πίτερς να κλείνει κάθε διάδρομο του αντίπαλου σταρ. Η Βιλερμπάν μπλόκαρε ακόμη περισσότερο και βρέθηκε στο -16 μέχρι την ανάπαυλα, έχοντας περάσει ήδη από το -20. Η διαφορά διατηρήθηκε στα ίδια και μεγαλύτερα επίπεδα μέχρι το 24' και τότε ξαφνικά, στο +21, ο Ολυμπιακός σαν να σταμάτησε πια να μαρκάρει. Με τη βασική του σύνθεση στο παρκέ και με μόνη αλλαγή τον Σλούκα, που επιστρατεύτηκε άρον άρον για να αντικαταστήσει τον κακό Γουόκαπ, οι ερυθρόλευκοι έδωσαν στη Βιλερμπάν κάθε πιθανή και απίθανη επιλογή, θυσιάζοντας μάλιστα το πιο επιθυμητό σουτ στο μπάσκετ, μετά το λέι απ: Το τρίποντο από τις γωνίες! Δείτε εδώ κατάσταση...

Είτε μιλάμε για τα flare screens του Τάιους, είτε για τα drive n kick (και κατόπι έξτρα πάσα) των γκαρντ, οι παίκτες του Μπαρτζώκα ήταν δύο και τρία βήματα πίσω στις αντιδράσεις τους και ένα χιλιόμετρο πίσω στις αποφάσεις. Ακόμη και όταν άλλαξε η τακτική και η pack line μετατράπηκε σε άμυνα αλλαγών, το σκηνικό παρέμεινε ίδιο. Όλοι ήταν ένα κλικ πιο αργοί, με αποτέλεσμα οι Γάλλοι να αρχίσουν πλέον να πατάνε ρακέτα, κάτι που δεν είχαν καταφέρει ως τότε. Το οξύμωρο της υπόθεσης; Ο Μπαρτζώκας δεν δοκίμασε ποτέ ξανά τους Μακίσικ και Πίτερς, που είχαν αλληλεπιδράσει περίφημα νωρίτερα, ενώ δεν επανέφερε ποτέ τον θετικότατο Κανααν. Ο Βεζένκοφ, που δυσκολεύτηκε πολύ στο δεύτερο μισό, κουράστηκε, ο Σλούκας και ο Φαλ δεν άντεχαν να κυνηγήσουν και επιδόθηκαν σε αστοχίες, παρόλα αυτά η σύνθεση παρέμεινε σχεδόν απαράλλαχτη, με εξαίρεση κάποια θετικά λεπτά του Μπολομπόι. Θα μου πείτε βέβαια, πως ο Πίτερς π.χ., όταν έπαιξε, είχε 0/4, αλλά η όλη εικόνα του ματς έδινε την αίσθηση πως η κατάρρευση ήρθε μέσα από την έλλειψη ενέργειας και άμυνας.

Δύο ημέρες νωρίτερα, απέναντι στην (πολύ) λειψή Φενέρ, στους Πειραιώτες πήγαν όλα πρίμα. Ξεδίπλωσαν όλο τους το ρεπερτόριο, έτρεξαν, πάσαραν, σκόραραν, κανονικός οδοστρωτήρας. Η εμφάνιση ήταν χαρακτηριστική των δυνατοτήτων και της πολύ καλής δουλειάς που έχει γίνει γενικότερα, όμως το βίντεο θα πρέπει να πάρει φωτιά, προκειμένου όλοι να επισκεφτούν τα ματς που στράβωσαν. Η αίσθηση που μένει είναι πως οι ήττες από Βαλένθια, Βιλερμπάν και Μακάμπι ήρθαν από έναν συνδυασμό χαλάρωσης, επιπολαιότητας και κούρασης, εμπόδια που κανονικά ξεπερνιούνται κυρίως μέσα από το ανακάτεμα των προσώπων και λιγότερο μέσα από την διαφοροποίηση της τακτικής.

Ο Παναθηναϊκός

Βαλένθια και Μπαρτσελόνα προσγείωσαν τον Παναθηναϊκό, του οποίου οι δύο ήττες ήρθαν κυρίως επειδή δεν βρήκε σκορ στα κρίσιμα. Την Τρίτη η Βαλένθια αντεπιτέθηκε με άνεση στην παράταση, όταν σε όλες (μα όλες) τις κατοχές σημάδεψε τον Παπαγιάννη. Η αμυντική απόδοση του βασικού ψηλού του Παναθηναϊκού άγγιξε τα άδυτα της αβύσσου, στερώντας από τον Μπέικον το περιθώριο λάθους στην άλλη πλευρά του γηπέδου. Βέβαια, δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Ο Μπέικον ξεκίνησε κρύος, μετά ζεστάθηκε και τα έβαζε όλα, αλλά στην οικονομία της crunch time και της παράτασης, η παροιμιώδης εξάρτηση της πράσινης επίθεσης από τα χέρια του έβγαλε αρνητικό ισοζύγιο. Αντίστοιχα, όταν αποκόπηκε από τα plays του τριφυλλιού στο τέλος της αναμέτρησης με τη Μπαρτσελόνα, δεν βρέθηκαν σουτ υπό καλές προϋποθέσεις και από κανέναν.

Είναι κρίμα, διότι υπήρχαν τα χρονικά περιθώρια για καλύτερο σχεδιασμό γύρω του, κάτι που δεν φαίνεται να έχει επιχειρηθεί. Αντιθέτως, ο Παναθηναϊκός όλο και περισσότερο παραιτείται από κάθε εναλλακτική, αδικώντας μονάδες όπως ο έξυπνος Πονίτκα, ο δυναμικός Παπαγιάννης και ο σταθερότατος Νέιτ Γουόλτερς. Η επιστροφή του Γκριγκόνις, όταν με το καλό συμβεί, οφείλει να στρέψει την προσοχή όλων στο πώς θα βρεθούν καλύτερες προϋποθέσεις για σκορ, καθώς δεν γίνεται να τελειώνουν παιχνίδια και ο Μπέικον να είναι πρώτος σκόρερ με 5/19 σουτ. Πώς να το κάνουμε, δεν είναι σωστό ρε παιδί μου.

Έχει βέβαια να κρατήσει πράγματα από το τετραήμερο ο Παναθηναϊκός. Η άμυνα του ήταν ξανά εξαιρετική με τους Καταλανούς, στους οποίους οι Λι, Πονίτκα και Μαντζούκας έβγαλαν το λάδι. Επίσης, η θετικότατη συμμετοχή του νεαρού, κατέδειξε ξεκάθαρα τις ανορθογραφίες που έχουν συμβεί εις βάρος του στο rotation. Όσο να πεις συνιστά και ένα μήνυμα προς τον Γουίλιαμς η παρουσία του, πως δεν έχει καπαρωμένη τη θέση βρέξει-χιονίσει.

Απάντηση στο κουίζ της ημέρας

Την καλύτερη άμυνα στη διοργάνωση έχει η ... Αρμάνι Μιλάνο! Και είναι τελευταία. Αυτό δεν πρέπει να έχει ξαναγίνει ποτέ. Καλό Σαββατοκύριακο.