Στάθηκαν στο ύψος τους
1. Ο Λίνος Χρυσικόπουλος - ένας παίκτης που στο ξεκίνημα της καριέρας του αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες - έλαμψε σε κάμποσα φετινά ματς του ΠΑΟΚ σε Ελλάδα κι Ευρώπη, στην πιο γεμάτη κι ώριμη σεζόν της καριέρας του. Βελτιωμένος, πιο σταθερός και με περισσότερες ηγετικές αποφάσεις στο παιχνίδι του. Ένα από τα λίγα πραγματικά κέρδη της χρονιάς, το οποίο ωστόσο οι ασπρόμαυροι δύσκολα θα το διατηρήσουν στο ρόστερ τους. Αφενός γιατί υπάρχουν τα γνωστά οικονομικά προβλήματα που ταλανίζουν την ΚΑΕ, αφετέρου γιατί ο 27χρονος φόργουορντ δείχνει πιο έτοιμος από ποτέ για το μεγάλο βήμα. Παραγωγικός στο Champions League (10,7 πόντοι, 2,9 ριμπάουντ, 1,3 ασίστ), καλός και στην εγχώρια λίγκα (9,1 πόντοι, 3,1 ριμπάουντ, 1,4 ασίστ), ο πολυσχιδής ψηλός μοιάζει έτοιμος για καλή μεταγραφή. Δεν ξέρουμε που, αν θα είναι δηλαδή στην Ελλάδα ή σε κάποια χώρα του εξωτερικού, όμως σε κάθε περίπτωση, ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του μπάσκετ της χώρας έχει ανακάμψει πλήρως, έστω κι αν άργησε. Περιμένουμε ανάλογη συνέχεια, με την ανοδική πορεία να μην τον εγκαταλείπει.
2. Ήταν άτυχος, αλλά όσο προλάβαμε να τον δούμε, άφησε θετικές εντυπώσεις. Ο λόγος για τον Τζαμάλ Τζόουνς - έναν παίκτη τον οποίο ο ΠΑΟΚ είχε αποκτήσει από την δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας - που βρίσκεται στα πιτς από τις αρχές Μαρτίου, χάνοντας ολόκληρη την post season. Ο 26χρονος Αμερικανός απέδειξε ότι είναι ένας πολύ ικανός κι επικίνδυνος σουτέρ, με το ποσοστό του από απόσταση να ξεπερνά το 47% σε 13 παιχνίδια της Basket League. Σε αυτά, έγραψε 7,7 πόντους, 3,2 ριμπάουντ και 0,8 ασίστ. Από την άλλη, στην Ευρώπη είχε 6,5 πόντους με 38% στα τρίποντα. Καλώς ή κακώς, η απουσία του κόστισε σημαντικά στον ΠΑΟΚ που έχασε επί της ουσίας έναν ποιοτικό instant scorer. Ο Τζόουνς αποτέλεσε για μεγάλο διάστημα στήριγμα για το παιχνίδι των Χάτσερ και Γκος, λειτουργώντας ουσιαστικά ως ο τρίτος επιθετικός πόλος της περιφερειακής γραμμής. Ίσως αυτή η θέση είναι καταραμένη για τον δικέφαλο, αφού παρόμοιο - άδοξο - φινάλε είχε κι ο Τζόρνταν Σάιμπερτ, πριν από μια διετία. Όπως και να 'χει, ο Τζόουνς είναι καλός παίκτης, ασχέτως αν η χρονιά και για τον ίδιο ατομικά εξελίχθηκε άσχημα.
3. Η φετινή ήταν η δεύτερη θητεία του Μιλένκο Τέπιτς στον ΠΑΟΚ, μετά από εκείνη της σεζόν 2015-16 με τον Σούλη Μαρκόπουλο. Ο 32χρονος περιφερειακός ήρθε λίγο μετά την έναρξη της περιόδου στην Θεσσαλονίκη, όταν ο κόουτς Παπαθεοδώρου ανακάτευε το backcourt, καθώς τραυματισμοί το είχαν πλήξει. Ο Σέρβος πλειμέικερ έμεινε μέχρι τέλους στη συμπρωτεύουσα και βοήθησε τους ασπρόμαυρους σε μια από τις πιο δύσκολες και περίεργες χρονιές εδώ και πολλά χρόνια. Δεν έβγαλε ματιά με την απόδοση του, όμως ήταν σταθερός, συνεπής στις αρμοδιότητες του και προσπαθούσε σε κάθε ματς να προσφέρει. Όταν τα κουκιά ήταν πια μετρημένα, ο Τέπιτς "χτύπαγε" 35αρια σε λεπτά συμμετοχής, δίνοντας ό,τι μπορούσε, με τίμιο τρόπο, στα γνωστά του στάνταρ. Ο Παπαθεοδώρου πήρε 7,3 πόντους, 4,2 ριμπάουντ και 1,9 ασίστ από τον έμπειρο γκαρντ στο πρωτάθλημα (24 παιχνίδια) κι 6,4 πόντους, 3,4 ριμπάουντ, 1 τελική πάσα στο BCL. Θετικό πρόσημο για έναν παίκτη του 5-6 με άριστα το 10, που πάντα όμως ξέρεις ότι θα εμφανιστεί στο γήπεδο με την κατάλληλη νοοτροπία για το καλό του συνόλου.
Δεν κατάφεραν να προσφέρουν
1. Ο Μαλίκ Πόουπ είχε αποκτηθεί ως back up τεσσάρι (και κατά συνθήκη σέντερ) το περασμένο καλοκαίρι, προερχόμενος από το πανεπιστήμιο του San Diego State, όμως δεν δικαίωσε την επιλογή του. Άγουρος κι ανέτοιμος για αυτό το επίπεδο, δεν "κόλλησε" κι αποχαιρέτισε την ομάδα στη μέση της σεζόν και πιο συγκεκριμένα στις αρχές του Ιανουαρίου. Ήταν rookie κι η έλλειψη πρότερης επαγγελματικής εμπειρίας έκανε μπαμ στον λιγοστό χρόνο που περνούσε στο παρκέ. Σε μια συνηθισμένη κίνηση από νεαρούς Αμερικανούς που τρώνε την κρυάδα στην γηραιά ήπειρο, επέστρεψε στη χώρα του για να παίξει στην G League και τη θυγατρική ομάδα των Charlotte Hornets. Το πέρασμα του από τον ΠΑΟΚ έχει ήδη ξεχαστεί. Ο απολογισμός του; Επτά - κατά βάση - ολιγόλεπτες κι αναιμικές εμφανίσεις σε Basket League και BCL για τον 23χρονο φόργουορντ.
2. Για το ότι συμπεριλαμβάνεται σε αυτή τη θέση, δε φταίει απολυτα ο ίδιος. Ο Απόλλων Τσόχλας, ο οποίος βαδίζει στα 36 του χρόνια, βρίσκεται στην δύση της καριέρας του και είχε την ατυχία να βιώσει τους τελευταίους μήνες ρήξη χιαστού. Έκανε μεγάλο αγώνα για να επανέλθει ακμαίος στην δράση, όμως δεν θα ήταν εύκολο να κερδίσει σταθερά λεπτά στο ασπρόμαυρο ροτέισον. Για πολλούς μήνες βρισκόταν στην άκρη του πάγκου, "γράφοντας" λεπτά στο κοντέρ του με το σταγονόμετρο, εκτός από το κλείσιμο της σεζόν όπου κλήθηκε να προσφέρει τις υπηρεσίες του, καθώς το ρόστερ είχε κοντύνει αρκετά. Λίγο ο σοβαρός τραυματισμός του, λίγο η προχωρημένη μπασκετικά ηλικία, λίγο το γεγονός πως οι λύσεις που υπήρχαν μπροστά του στον άσσο απέδιδαν καλύτερα, ο "Harden" του ΠΑΟΚ δεν είναι πια ο παίκτης που ήταν επί ημερών Σούλη Μαρκόπουλου, με αποτέλεσμα να καταγράψει την πιο "άδεια", σε λεπτά συμμετοχής και στατιστικά γενικότερα, σεζόν του στην εξαετία του στην βόρεια Ελλάδα.
3. Η πορεία του Σταύρου Σχίζα την τελευταία διετία ήταν ανοδική, με τον 30χρονο φόργουορντ να βελτιώνει αρκετά πολλές πτυχές του παιχνιδιού του σε Κύμη και Κολοσσό. Ο ΠΑΟΚ τον πήρε για να τονώσει το ελληνικό στοιχείο στο ρόστερ του, με έναν αθλητικό παίκτη που τα τελευταία χρόνια είχε γίνει θαμώνας στην Basket League, μετά την κολεγιακή του εμπειρία. Εν τέλει, ο Σχίζας περιορίστηκε σε βοηθητικό ρόλο και δεν κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόουτς Παπαθεοδώρου. Ερχόταν από τον πάγκο, έκανε συνολικά 21 εμφανίσεις στο πρωτάθλημα, όμως στις 13 εξ' αυτών ο χρόνος συμμετοχής του ήταν μονοψήφιος. Δε χώρα αμφιβολία πως δίχως περιφερειακή απειλή ο έμπειρος γκαρντ - φόργουορντ δεν θα μπορούσε να είναι κάτι παραπάνω πάρα παίκτης ρόλου σε ομάδα αυτού του βεληνεκούς, αλλά η αλήθεια είναι πως περιμέναμε κάτι παραπάνω από τον απόφοιτο του Ρότσεστερ.
