Αλήθειες
Δεν μπορούσε να διεκδικήσει κάτι περισσότερο από ένα καλό πλασάρισμα: Μπαίνοντας στη φετινή Ευρωλίγκα, όλοι γνώριζαν πως η ASVEL δεν έχει την δυναμική βάση ρόστερ, προπονητή, έδρας και μπάτζετ για κάτι "μεγάλο". Μπορεί να μπήκε στην λίγκα με τον αέρα της πρωταθλήτριας Γαλλίας και με την αύρα ενός κλαμπ που καθοδηγείται διοικητικά από τον Τόνι Πάρκερ, όμως αυτά είναι εντελώς σχετικά. Ναι, είναι φιλόδοξο σωματείο και κουβαλά πίσω του ιστορία, όμως ρεαλιστικά μιλώντας, απέχει πολλά χιλιόμετρα από το να θεωρηθεί play-off contender. Μπορεί σε κάποια φάση της σεζόν, στον πρώτο γύρο, να βρέθηκε ψηλά στην βαθμολογία, έχοντας κάνει ορισμένες εντυπωσιακές νίκες (με "αιωνίους", ΤΣΣΚΑ, Μιλάνο, Χίμκι) στο Αστρομπάλ, ωστόσο η προσγείωση δεν άργησε να έρθει. Το όνειρο δεν κράτησε για πολύ, επαναφέροντας στην πραγματικότητα την γαλλική ομάδα. Η διακοπή την βρίσκει στην 15η θέση, κάτι που μάλλον δεν είναι καθόλου παράλογο.
Ο Μαλεντόν έχει το "special something": Ο 19χρονος πλειμέικερ της γαλλικής ομάδας ήταν στο μεγαλύτερο μέρος της σεζόν ενεργό κομμάτι του ροτέισον, παίζοντας για 18 λεπτά κατά Μ.Ο. σε 22 εμφανίσεις του. Τον είδαμε αρκετά ούτως ώστε να μπορούμε κι εμείς να καταλάβουμε αυτό που εδώ και χρόνια ανέφεραν οι σκάουτερς, πως πρόκειται δηλαδή για έναν εξαιρετικά ταλαντούχο άσσο. Ο νεαρός παίκτης πιθανότατα θα μεταπηδήσει αργά ή γρήγορα στο NBA και διαφαίνεται πως έχει την προοπτική για να κάνει σημαντική καριέρα. Με την Βιλερμπάν έγραψε 7.4 πόντους με 37% στα τρίποντα, 3.1 ασίστ και 1.8 ριμπάουντ. Παρά την απειρία του, υπήρχα αρκετά ματς όπου διακρίθηκε, είτε ως σκόρερ, είτε ως δημιουργός, όπως φερειπείν στο ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό (19π). Σε κάθε περίπτωση, ο Μαλεντόν ακόμη μαθαίνει και πλάθεται ως μονάδα, έχει πολλή δρόμο να διανύσει, παρ' όλα αυτά τα καλά στοιχεία που συνοδεύουν το παιχνίδι του, δεν κρύβονται.
Ο Τζεκίρι είναι έτοιμος για μεταγραφή σε μεγαλύτερο κλαμπ: Ο μέχρι πριν από μερικούς μήνες άγνωστος στο ευρύ κοινό σέντερ, συστήθηκε φέτος στο κοινό της Ευρωλίγκα, παρουσιάζοντας άκρως συμπαθητική εικόνα. Ως επί το πλείστον βασικό στέλεχος (27 συμμετοχές, 24 λεπτά μέσο όρο) και με έξι double-double στο ενεργητικό του. Έφτασε σε απολογισμό 8.7 πόντων (52% διπ, 66% βολές), 7.5 ριμπάουντ, 1.3 ασίστ και 12.8 ranking, πραγματοποιώντας γεμάτη rookie χρονιά. Ο 25χρονος ψηλός, με ύψος 2.12μ., είναι σε παραγωγική ηλικία και σίγουρα μπορεί να εδραιωθεί στην λίγκα. Έχει θεματάκια ακόμη και το "πακέτο" του σηκώνει βελτιώσεις, αλλά σε γενικές γραμμές οι οιωνοί είναι καλοί αναφορικά με το μέλλον του. Μάζεψε χρήσιμες εμπειρίες, έκανε step up σε μεγάλες νίκες της ομάδας και κατάφερε να μπει στο... μάτι αρκετών συλλόγων, με την σταθερά καλή του απόδοση.
Ψέμματα
Το 8-9 ρεκόρ του πρώτου γύρου ήταν συμπτωματικό: Προφανώς είναι κάτι που δεν ισχύει. Η Βιλερμπάν δεν έκανε 2-3 νίκες κατά τύχη, αλλά 8. Αναμφίβολα ήταν περισσότερες από όσες θα περίμενε η πλειοψηφία του κόσμου. Υπήρχαν παιχνίδια κατά τα οποία η ομάδα απέδιδε καλά, έπαιζε με στόχευση και υπηρετούσε το πλάνο της. Ακόμη και σε παιχνίδια που έχασε, ήταν μαχητική. Συν το γεγονός πως στα πρώτα παιχνίδια εκμεταλλεύθηκε το ότι οι αντίπαλοι ίσως να μην την υπολόγιζαν και τόσο, με αποτέλεσμα να την... πατήσουν. Μπορεί στον δεύτερο γύρο η εικόνα να αντιστράφηκε, με τις ήττες να κυριαρχούν και σε αρκετές περιπτώσεις η ομάδα να δείχνει σημάδια κατάρρευσης, ωστόσο αυτό δεν αναιρεί πως κατά τους πρώτους μήνες η εικόνα της ήταν αντιστρόφως ανάλογη. Μετά τα δύο εναρκτήρια ματς, όπου η Βιλερμπάν κέρδισε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, προς έκπληξη πολλών, είχε στείλει το μήνυμα πως δεν θα πρόκειται για έναν εύκολο αντίπαλο. Και πράγματι, για αρκετό καιρό, η Βιλερμπάν ήταν μια δυσκολοκατάβλητη ομάδα.
Το "κάστρο" Αστρομπάλ: Στον πρώτο γύρο η Βιλερμπάν βασίστηκε στην έδρα της, κερδίζοντας παιχνίδια ως το απόλυτο underdog. Αντίθετα, στον δεύτερο, πληγώθηκε στο "σπίτι" της. Οι δύο οδυνηρές ήττες από Ερυθρό Αστέρα και Ζάλγκιρις, δηλαδή όχι "αχτύπητες" ομάδες, από την λεγόμενη μεσαία κλίμακα, σε διάστημα 20 ημερών, ουσιαστικά ήρθαν για να βάλουν ταφόπλακα σε οποιοδήποτε όνειρο μπορούσε να κάνει το σύνολο του Μίτροβιτς, μετά το πέρας των πρώτων 17 αγωνιστικών. Αν είχε πάρει αυτά τα δύο ροζ φύλλα, η πρωταθλήτρια Γαλλίας θα βρισκόταν στο γκρουπ των 5 ομάδων (ΟΣΦΠ, Μπασκόνια, Ζάλγκιρις, Βαλένθια, Αρμάνι) όπου βρίσκονται κοντά στην 8η θέση κι υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαν αν "τρυπώσουν" στην post-season. Τελικά, αυτές οι ήττες κόστισαν, δεν μπορούσαν να αναπληρωθούν, το κάστρο έπεσε κι η Βιλερμπάν έχασε αρκετό έδαφος, σε συνάρτηση με τις υπόλοιπες (φυσιολογικές) ήττες που έκανε.
Ο ηγέτης Έντβιν Τζάκσον: Στο preview της περιόδου, είχαμε αναφέρει πως ο Γάλλος σκόρερ ήταν η ποιοτικότερη και πιο "δυνατή" μεταγραφή της ομάδας. Όχι μόνο λόγω της δεδομένης προϋπηρεσίας του στην λίγκα, αλλά κι επειδή επρόκειτο για ένα ατόφιο "προϊον" του συλλόγου. Ο 31χρονος γκαρντ δεν κατάφερε να ηγηθεί και γενικότερα να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις, έχοντας να επιδείξει μόνο χαμηλές πτήσεις. Έπαιξε σε 17 ματς προσφέροντας μόλις 5.8 πόντους και τραγικά ποσοστά (40% διπ, 10% τριπ) από το πάτωμα. Παρά τις προσδοκίες, η ASVEL προσπάθησε να απεμπλακεί από τον διεθνή παίκτη, δανείζοντας τον στην Εστουδιάντες, λίγες εβδομάδες νωρίτερα. Είναι απορίας άξιο πως ένας παίκτης με ποσοστό καριέρας πλησίον του 40% πίσω από το τόξο, είχε μόλις 5/51 τρίποντα φέτος. Μια φτωχή σεζόν, που σίγουρα θα θέλει να ξεχάσει ο άλλοτε παίκτης της Μπαρτσελόνα...
Αξίζει τελικά η Βιλερμπάν μια "μόνιμη" θέση στην Ευρωλίγκα;
Η απάντηση είναι "ναι". Για τρεις βασικούς λόγους:
- Η Βιλερμπάν εκπροσωπεί μια τεράστια σχολή, την γαλλική. Είχαμε αρκετές σεζόν να δούμε εκπρόσωπο από τη συγκεκριμένη χώρα στην Ευρωλίγκα, με την Γαλλία επί της ουσίας να έχει βγει, υπό μια έννoια, από τον μπασκετικό χάρτη. Η επιστροφή αυτή ήταν σημαντική για τον σύλλογο και δίκαιη για την διαχρονικότητα του γαλλικού μπάσκετ.
- Με τα μέσα που διέθετε, όχι πάρα πολλά συγκριτικά με άλλες ομάδες, κατάφερε να είναι ανταγωνιστική σε αρκετά παιχνίδια. Παρά το μικρό μπάτζετ και με ένα ρόστερ δίχως ιδιαίτερη εμπειρία, έκανε "κηδείες" κι έδωσε μια ξεχωριστή νότα στο πρωτάθλημα. Δεν εξελίχθηκε σε σάκο του μποξ, αντιθέτως το πάλεψε όσο μπορούσε για αρκετούς μήνες.
- Τέλος, το κοινό της αγκάλιασε την προσπάθεια και πάντα γέμιζε το γήπεδο. Η Βιλερμπάν έκοψε συνολικά 74.562 εισιτήρια σε 14 εντός έδρας παιχνίδια, δηλαδή κατά μέσο όρο είχε 5.325 θεατές στο Αστρομπάλ, το οποίο έχει χωρητικότητα 5.556. Πληρότητα που έφτασε στο 95%, με τους φίλους της να τη στηρίζουν έμπρακτα και να δείχνουν ενδιαφέρον.
