Σκότι Γουίλμπεκιν

Ο νυν σταρ και παίχτης «βαρόμετρο» για την ομάδα του λαού, Μακάμπι Τελ Αβίβ, έχει περάσει για ένα φεγγάρι και από την ΑΕΚ, η οποία αποτέλεσε τον πρώτο ευρωπαϊκό σταθμό της καριέρας του. Τη σεζόν 2014/15, έχοντας ολοκληρώσει την τετραετή παρουσία του στο κολεγιακό πρωτάθλημα με τη φανέλα των Φλόριντα Γκέιτορς, και αφού πετάχτηκε έως την μακρινή Αυστραλία για το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με τoυς πασίγνωστους Κάιρνς Τάιπανς, επιλέχτηκε από τον τότε προπονητή/GM Ντράγκαν Σάκοτα ως μία έξτρα λύση στην περιφερειακή γραμμή, σε μια περίοδο που η Ένωση άλλαζε τους ξένους παίχτες σαν τα πουκάμισα. Αγωνίστηκε σε εννιά ματς, καταγράφοντας 9π/3.9ας και 37% στο τρίποντο, καταθέτοντας έτσι τα πρώτα του δείγματα στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Ένας γκαρντ με εξαιρετική έφεση στο σκοράρισμα, ο οποίος προσπάθησε να κυνηγήσει -ανεπιτυχώς- το όνειρο του ΝΒΑ το καλοκαίρι εκείνης της σεζόν. Η συνέχεια της καριέρας του, λίγο πολύ γνωστή. Τριετής παρουσία στην Νταρουσάφακα -υπό τις οδηγίες και του Ντέιβιντ Μπλατ τα δύο τελευταία χρόνια- και μεταγραφή στην Μακάμπι φέτος το καλοκαίρι.

Βλάντιμιρ Μίτσοφ

Λίγοι ίσως θυμάστε πως πριν δέκα χρόνια ο νυν παίχτης της Αρμάνι Μιλάνο αγωνίστηκε στην Ελλάδα με τη φανέλα του Πανιωνίου υπό τις οδηγίες του Αλεξάνταρ Τριφούνοβιτς. Το οξύμωρο στην περίπτωση του Μίτσοφ είναι πως ο Πανιώνιος είχε αγωνιστεί στην Ευρωλίγκα εκείνη τη σεζόν ( 2008/09 ), όμως ο Σέρβος φόργουορντ αποκτήθηκε τον Μάρτιο, αφότου είχαν ολοκληρωθεί οι αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας στην διοργάνωση, όπως μου υπενθύμισε ο φίλος Γιάννης Ψαράκης. Περαστικός από την ομάδα της Νέας Σμύρνης, αγωνίστηκε για πρώτη φορά εκτός της πατρίδας του και σε έξι μόλις αγώνες. Ο απολογισμός του ήταν 9π/4ρ με 70% τρίποντα. Φυσικά δεν ήταν τότε το πρώτο όνομα, low profile τύπος σύμφωνα με τον Γιάννη, αλλά με μεγάλες βλέψεις για την καριέρα του, πράγμα που φάνηκε και στην συνέχεια. Κάχα Λαμποράλ (τότε), Καντού, ΤΣΣΚΑ, Γαλατασαράι και τώρα Αρμάνι, οι ομάδες με τις οποίες αγωνίστηκε στην Ευρωλίγκα, όντας ένας εκ των καλύτερων σουτέρ τριών πόντων, με ποσοστό καριέρας στο 43%.

Μάικλ Έρικ

Ο σέντερ της Νταρουσάφακα, θα μπορούσαμε να πούμε πως πέρασε και δεν ακούμπησε από την Ελλάδα, παρόλο που πρόλαβε να αγωνιστεί σε δύο ελληνικούς συλλόγους. Με τη φανέλα του Πανελευσινιακού τη σεζόν 2014/15 αγωνίστηκε για ένα(!) ολόκληρο ματς. Υπέγραψε συμβόλαιο με την ομάδα της Ελευσίνας, σκόραρε 19 πόντους στον αγώνα εναντίον του Κόροιβου Αμαλιάδας και …αποχώρησε για την Ιταλική Μπρίντιτζι, η οποία και πλήρωσε το buy out. Την επόμενη χρονιά τον απέκτησε η ΑΕΚ για να την ενισχύσει στα playoffs του Ελληνικού πρωταθλήματος (αυτό που γράψαμε πιο πάνω περί ξένων και πουκαμίσων). Αγωνίστηκε σε ένα ματς κανονικής διάρκειας και οχτώ των playoffs με ισχνή συμμετοχή και προσφορά ( 2.4π/2.6ρ σε περίπου οχτώ λεπτά ανά παιχνίδι ). Άγουρος και «νέος» στο ευρωπαϊκό μπάσκετ δεν ευδοκίμησε στη χώρα μας. Η πορεία του όμως, έδειξε πως αν οι ομάδες μας είχαν την απαραίτητη υπομονή, θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια αξιόπιστη μονάδα για την Ένωση, κάτι που φάνηκε από την μετέπειτα πορεία του σε Μπιλμπάο και Νταρουσάφακα. Κλασικός πικ εν ρολ ψηλός, με αρκετά καλά τελειώματα , ικανός αμυντικός και ριμπάουντερ, ενώ μέχρι στιγμής δείχνει να έχει δουλέψει το κομμάτι στο οποίο είχε πρόβλημα, αυτό των ελεύθερων βολών.

Κέισι Πράδερ-Τόνι Κρόκερ (Χίμκι)

Το δίδυμο της Χίμκι έχει αγωνιστεί στο παρελθόν στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Ο Κρόκερ τη σεζόν 2013/14 με την ομάδα της Νέας Κηφισιάς και ο Κέισι Πράδερ πέρυσι με τη φανέλα του Προμηθέα Πατρών με πολύ καλά νούμερα και οι δύο. Ο Κρόκερ είχε τελειώσει τη χρονιά με 16.4π/5ρ και 35% στο τρίποντο. Πολύ καλός σκόρερ και σουτέρ τριών πόντων (πάνω από 44% τα τελευταία χρόνια), έχει εμπειρία από τα ευρωπαϊκά γήπεδα και το κίνητρο για σταθεί στο υψηλότερο επίπεδο στα 31 του χρόνια. Ο δε Πράδερ, από την Μελβούρνη στην αρχή της περσινής σεζόν, στην Ελληνική Basket League για δώδεκα ματς και στην Ευρωλίγκα υπό τις οδηγίες του Γιώργου Μπαρτζώκα. Στον Προμηθέα είχε 11.8π/2ρ/1κλ με το πτωχό όμως 30.6% στο τρίποντο. Ένας ακόμα καλός σκόρερ στο ρόστερ των Ρώσων, με την αστάθεια στο μακρινό σουτ να αποτελεί ένα μειονέκτημα. Παίχτης που έχει την ικανότητα, την αθλητικότητα και το μέγεθος για να παίζει τόσο ως γκαρντ και ως φόργουορντ, αλλά για την ώρα δεν έχει αγωνιστεί στα πρώτα ματς λόγω τραυματισμού. Και οι δύο περιπτώσεις παιχτών ταιριάζουν στο πλάνο του Κόουτς Μπι για μια ομάδα που θα αποτελείται από ικανούς σκόρερ, σουτέρ τριών πόντων που θα δημιουργούν καλό spacing , ενώ αμυντικά εχουν την ικανότητα να αλλάζουν στην άμυνα σε κάθε μαρκάρισμα, σε έναν τρόπον τινά… ευρωπαϊκό Μoreyball. Άσχετα αν αυτό καταλήγει σε… Shvedball.

Το διαφορετικό επίπεδο, οι υψηλότερες απαιτήσεις και οι στόχοι των αιωνίων να πρωταγωνιστούν κάθε χρόνο στην Ευρωλίγκα ίσως δεν επέτρεψαν την εσωτερική μετακίνηση των παραπάνω. Πως θα αποδεχόντουσαν το νέο ρόλο τους, όταν θα είχαν μικρότερη συμμετοχή, την αλλαγή του τρόπου παιχνιδιού, τις κατοχές που θα καλούνται να διαχειρίζονται κατά τη διάρκεια ενός αγώνα; Φυσικά να μην ξεχάσουμε και τον παράγοντα του κόσμου και το πώς θα αντιμετωπιζε τέτοιες περιπτώσεις, πράγμα βέβαια παράξενο και ακατανόητο. Γενικά, μοιάζει δύσκολο οι αιώνιοι να επιλέξουν παίχτη από το εγχώριο πρωτάθλημα, αποφεύγοντας έτσι να πάρουν ένα ρίσκο που αν δεν βγει, ίσως χαλάσει το πλάνο και φέρει… μουρμούρες. Σε μία εποχή που παρατηρούμε μεγάλες ανισορροπίες μεταξύ των μπάτζετ των Ευρωπαϊκών συλλόγων, ίσως θα ήταν μια σωστή κίνηση να στραφούν στο καλό σκάουτινγκ, ώστε να μην χρειάζεται να ανακαλύπτουν άλλοι για αυτούς… τους επόμενους Γουίλμπεκιν και Μίτσοφ. Τουλάχιστον, το κάνουν σε καλύτερο βαθμό οι μικρότερες ομάδες.

Ας το αφήσουμε εδώ πάντως, καθώς στο δεύτερο μέρος θα κοιτάξουμε άλλες πέντε περιπτώσεις.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

¹ εδώ μπορείτε να βρείτε το κείμενο του Γιάννη Ψαράκη για τη σύνδεση του συγκεκριμένου ατζέντη με τις δύο ομάδες. https://basketballguru.gr/articles/item/858-akakie-oi-metagrafes-na-einai-misko

Τα στατιστικά είναι από το σάιτ της Ευρωλίγκα, του ΕΣΑΚΕ και το basketball.realgm