Το ότι ο Οκτάβιους Έλις ήταν ένας ψηλός με καλά στοιχεία στο παιχνίδι του το γνωρίζαμε εδώ και περίπου δυόμιση χρόνια, όταν ο Αμερικανός έκανε το ένα εντυπωσιακό ματς μετά το άλλο, ως παίκτης του Προμηθέα. Είτε στην Basket League, είτε στην Ευρώπη (στο BCL ή πιο πρόσφατα στο EuroCup), ο 27χρονος σέντερ παρουσίαζε συνέπεια στην πρόοδο κι έμοιαζε να έχει φτάσει σε ένα σημείο αγωνιστικά, που του επέτρεπε να κοιτάξει ψηλότερα στην καριέρα του. Η μεταγραφή ήρθε έστω κι αργότερα του αναμενομένου, με τον Ολυμπιακό να βρίσκει στο πρόσωπο του μια λύση που είχε μεγάλη ανάγκη. Αρκούν όσα έκανε στον Πειραιά επί ενάμιση μήνα, να τον διατηρήσουν στο ρόστερ της επόμενης ημέρας;

Είναι πλέον ηλίου φαεινότερο πως η σεζόν του - φορμαρισμένου εσχάτως - Κώστα Παπανικολάου διχοτομείται σε δύο μέρη: την προ και μετά Γιώργου Μπαρτζώκα εποχή. Έπειτα από μια δεκάδα αγώνων με τον έμπειρο τεχνικό στην άκρη του πάγκου, μπορούμε να διακρίνουμε την αγωνιστική άνοδο του Παπ, ο οποίος έχει αναβαθμισμένο ρόλο κι αυξημένες αρμοδιότητες. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό;

Το δεύτερο ντέρμπι ανάμεσα στους δύο αιωνίους είναι και τυπικά παρελθόν με τους ερυθρόλευκους να βγαίνουν κερδισμένοι σε αυτή τη μονομαχία. Μπορεί το ματς να μην διεκδικεί δάφνες ποιότητας, αλλά ήταν τρομερά ενδιαφέρον από την αρχή με τους αντιπάλους να συμβαδίζουν στο σκορ και καμία να μην καταφέρνει να ξεφύγει. Το τελικό αποτέλεσμα βρήκε τους ερυθρόλευκους να χαμογελάνε και να ατενίζουν με μεγαλύτερη αισιοδοξία τη συνέχεια της διοργάνωσης και τους πράσινους να αφήνουν γρήγορα το παιχνίδι πίσω, γιατί ακολουθεί η κρίσιμη αναμέτρηση στο ΟΑΚΑ με την ΤΣΣΚΑ, που μπορεί να κρίνει πολλά για τη συνέχεια.

Μετά την ανακοίνωση του τραυματισμού του αρχηγού Βασίλη Σπανούλη, ο Ολυμπιακός έδειξε γρήγορα αντανακλαστικά και έκλεισε τον Αμερικάνο wing Σακίλ Μακίσικ, ο οποίος έμεινε ελεύθερος από τη Μπεσίκτας, λόγω οικονομικών οφειλών στο πρόσωπο του. Η ανάγκη για απόκτηση παίχτη στην περιφέρεια ήταν επιτακτική και οι πρόσφατοι τραυματισμοί επέσπευσαν τη διαδικασία κάλυψης των κενών, προκειμένου η προπόνηση να γίνεται με την ένταση που θέλει ο κόουτς Μπαρτζώκας. Στο πρόσφατο παιχνίδι με τη ΤΣΣΚΑ, ο Ολυμπιακός στην περιφέρεια παρέταξε τους Κόνιαρη, Μπάλντγουιν, Πολ και τον ταλαντούχο νέο Νικολαΐδη και σε αυτούς έρχεται να προστεθεί πλέον ο Σακίλ Μακίσικ, για τον οποίο ευθύς αμέσως θα μιλήσουμε αναλυτικότερα.

Σε ο,τι αφορά το χθεσινό παιχνίδι στο ΣΕΦ, αξίζει περισσότερο να σταθούμε στην άμυνα του Ολυμπιακού στο τρίτο δεκάλεπτο, καθώς ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη από την εικόνα-θάλασσας του Κάουνας. Δύο μέρες μετά, οι ερυθρόλευκοι έριξαν στα σκοινιά τους Ρώσους, παρουσιάζοντας υψηλά επίπεδα ενέργειας, hustle plays, ένταση και πάθος στις δύο μεριές του παρκέ.

Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση λέει μια παροιμία και νομίζω ότι αντιπροσωπεύει πλήρως την εικόνα που δείχνει ο Ολυμπιακός στο παρκέ. Τα σκαμπανεβάσματα κάθε εβδομάδα αποτελούν τη μόνη σταθερά και η ήττα με κάτω τα χέρια από τη Ζάλγκιρις ήταν πιθανώς το κύκνειο άσμα στην προσπάθεια της οκτάδας για φέτος, αν και μεταξύ μας ουσιαστικά δεν υπήρχαν αυτές οι δυνατότητες μετά από τόσες αλλαγές σε τεχνικό επιτελείο και ρόστερ. Ετσι κι αλλιώς ο ίδιος ο οργανισμός μέσα από τις ενέργειες του ήδη κατευθύνεται προς τη δημιουργία μιας νέας ομάδας για τη νέα χρονιά.

Η αλήθεια είναι ότι μοιάζει κάπως περίεργο να ασχολείται κανείς αναλυτικά με τη φετινή σεζόν του Ολυμπιακού, υπό την έννοια πως μάλλον ο,τι ήταν να γίνει έγινε, τουλάχιστον σε ο,τι αφορά την επίτευξη των στόχων. Με την πρόσληψη του Γιώργου Μπαρτζώκα, ο οργανισμός ομολόγησε την έναρξη των εργασιών οικοδόμησης μίας νέας ομάδας και από εδώ και πέρα ο,τι βλέπουμε σχετίζεται περισσότερο με την αναγνώριση των αναγκών, παρά με την βελτίωση του υπάρχοντος εγχειρήματος. Οκ, φυσικά δεν μπαίνει κανένας για να χάσει μέσα στο γήπεδο και η όποια προσπάθεια για την οκτάδα θα συνεχιστεί, όμως οι ρεαλιστικές προσδοκίες αφορούν την επόμενη σεζόν. Αυτό που βλέπουμε τώρα είναι ένα σύνολο που ψάχνεται για το πώς θα γίνει καλύτερο αργότερα, πολύ αργότερα.

Η πρώτη εβδομάδα του κόουτς Μπαρτζώκα στον πάγκο των ερυθρολεύκων ολοκληρώθηκε και τα σκαμπανεβάσματα των ερυθρόλευκων παραμένουν. Ο Ολυμπιακός οφείλει να σταθεροποιήσει την απόδοση του όσο το δυνατόν περισσότερο, αν θέλει να διατηρήσει τις λίγες ελπίδες πρόκρισης για την οκτάδα. Παρότι είμαι από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές της επιλογής του κόουτς Μπαρτζώκα, κατανοώ ότι δεν είναι μάγος για να αλλάξει τα πράγματα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Το δείγμα δυο παιχνιδιών που έχουμε είναι ελάχιστο, αλλά θα εστιάσουμε σε μικρές λεπτομέρειες που προσπαθεί να εισάγει ο νέος τεχνικός των Πειραιωτών.

Αν υποθέσουμε πως κάπου υπάρχει ένα μπαούλο, όπου ασφυκτιούν στριμωγμένες όλες οι μαλακίες που έχουν κατά καιρούς ειπωθεί γύρω από το μπάσκετ, τότε με το άνοιγμα του μία από τις πρώτες που θα ελευθερωθεί θα είναι πιθανότατα η εξής: "O Μπαρτζώκας πήρε την Ευρωλίγκα με την ομάδα του Ίβκοβιτς". O πιο εμφατικός τίτλος της πρόσφατης ιστορίας της διοργάνωσης είχε την υπογραφή του νέου (και παλιού) κόουτς ζωγραφισμένη παντού στο παρκέ της Ο2 του Λονδίνου, για τον απλούστατο λόγο πως εκείνος ήταν ο προπονητής του Ολυμπιακού τότε. Ήταν εκείνος που μπαινόβγαινε κάθε μέρα στα αποδυτήρια, εκείνος που έπρεπε να κρατήσει τις ισορροπίες εντός τους, να αναθέσει τους ρόλους στο παρκέ, να αντικαταστήσει τους τραυματίες και τους περίεργους (Ντόρσεϊ), να προετοιμάσει το πλάνο ενόψει του επόμενου αντιπάλου και φυσικά ενόψει του φάιναλ φορ.

Θα μπορούσε κάποιος/κάποια να πει πως βλέπει μπάσκετ στην εποχή του Σπανούλη. Δεν ξεκινά απαραίτητα από ένα χρονικό σημείο, αλλά αν θα έπρεπε ντε και καλά να βάλουμε ένα στίγμα εκκίνησης, αυτό θα ήταν ... δύο. Πρώτα (χρονικά) η κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου με την εθινική στην Πολωνία το 2009 και δύο χρόνια αργότερα η αποψίλωση του ρόστερ του Ολυμπιακού και η σπορά της νέας ομάδας γύρω από εκείνον.