Στην δικη μου οπτική γωνία, ο Τζένκινς μοιάζει με τον Πάτρικ Μπέβερλι, στον Ολυμπιακό του Παναγιώτη Γιαννάκη, δέκα χρόνια πριν. Δεν πρόκειται φυσικά για σύγκριση της ποιότητας των δύο παικτών, αλλά για μια παρομοίωση των ρόλων τους. Άλλο ο (τότε) άγουρος πιτσιρίκος Μπέβερλι κι άλλο ο βετεράνος Τζένκινς. Προφανώς ο δεύτερος δεν έρχεται στον νέο Ολυμπιακό για να γίνει πρωταγωνιστής ή «αιχμή του δόρατος», αλλά για να έχει πιο "supporting" ρόλο στην περιφέρεια, κάτι που μεταφράζεται πρακτικά και σε ίσα ή λιγότερα με/από 18-19 λεπτά ανά ματς. Ένα κατ’ εξοχήν αμυντικό εργαλείο, ρολίστας πολυτελείας, όπου η χρησιμοποίηση του θα εναλλάσσεται ανάλογα με την ροή και τις ανάγκες της αναμέτρησης.
Ας δούμε πιο αναλυτικά ορισμένα «συν» και «πλην» για τον καινούργιο παίκτη του Ολυμπιακού, ο οποίος φέρει χαρακτηριστικά κι ένα «πακέτο» που δεν υπήρχε πέρσι στο ρόστερ, στις θέσεις των γκαρντ.
Συν
+ Είναι ένας "κλασικός" παίκτης EuroLeague. Έχοντας 160 συμμετοχές στο βιογραφικό του, στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση, ο Τζένκινς αποτελεί μια δοκιμασμένη λύση στο συγκεκριμένο επίπεδο. Όλοι ξέρουν πάνω - κάτω τι μπορεί να προσφέρει σε μια ομάδα και τι όχι. Έχει παίξει 7 σεζόν στην λίγκα και το πιο σημαντικό είναι πως οι ομάδες του, τον εμπιστεύονταν ξανά. Δηλαδή, στον Ερυθρό Αστέρα είχε τρεις θητείες, ενώ στη Χίμκι έμεινε για δυο συναπτά χρόνια. Μόνο στο Μιλάνο δε στέριωσε, σε μια εποχή όμως όπου οι Λομβαρδοί κάθε χρόνο ξήλωναν ολόκληρο το ρόστερ τους, αλλάζοντας τα στελέχη του σαν τα πουκάμισα. Ο έμπειρος γκαρντ είναι από τους πλέον σταθερούς Αμερικανούς της Ευρωλίγκα τα τελευταία χρόνια, βρίσκοντας συμβόλαια με ευκολία. Ο Ολυμπιακός αποκτά έναν έμπειρο περιφερειακό που δε θα χρειαστεί μεγάλο χρόνο προσαρμογής, αφού για άλλη μια σεζόν επιστρέφει σε μια λίγκα που την ξέρει πια απ' έξω κι ανακατωτά.
+ Έχει συνεργαστεί με τον Γιώργο Μπαρτζώκα. Ακόμη ένα δυνατό αβαντάζ του Τζένκινς, είναι η παλαιότερη συνεργασία του με τον νυν τεχνικό του Ολυμπιακού στη Χίμκι, όπου μαζί πήγαν ως τα playoffs. Ο 31χρονος ήταν ουσιαστικά ο "defensive stopper" της ομάδας, σε μια περιφέρεια όπου κυριαρχούσε επιθετικά ο Άλεξ Σβεντ. Ένα χρήσιμο γρανάζι για τη μηχανή του Coach B στη Μόσχα, το οποίο ανέβαζε την αμυντική ένταση της ομάδας, ενώ σούταρε και με σταθερά πάνω από 40% από απόσταση. Ο Ελληνας κόουτς γνωρίζεται καλά με τον Τζένκινς και το γεγονός πως τον προτιμά σε ακόμη μια ομάδα του, σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Άλλωστε, ο ύψους 1.91μ γκαρντ είναι αυτό που συχνά αποκαλούμε "παίκτης προπονητή", με την έννοια πως τακτικά είναι συνεπής, σπάνια κάνει λάθη ή άσκοπες ενέργειες και γενικώς είναι χρήσιμος για ολόκληρο το σύνολο. Ο Μπαρτζώκας πάντα έβαζε στις ομάδες του μονάδες τέτοιου στυλ. Επομένως, δεν μας προκαλεί έκπληξη αυτή η μεταγραφική επιλογή από τον έμπειρο προπονητή.
+ Είναι πραγματικά ικανός αμυντικός. Ο Ολυμπιακός χρειαζόταν χρόνια τώρα έναν πραγματικά δυνατό αμυντικό - ογκόλιθο στο backcourt, καθώς πολύ συχνά είχε προβλήματα στην περιφερειακή του άμυνα. Δεν ήταν λίγες οι φορές όπου οι αντίπαλοι σκόρερ έκαναν πάρτι. Ο Κόνιαρης προσπαθούσε πέρσι φιλότιμα να κάνει την βρώμικη δουλειά, όμως ξεκάθαρα δεν πρόκειται για ίδιου επιπέδου αμυντικό με τον Τζένκινς, τόσο από πλευράς ικανότητας, όσο κι αναφορικά με την εμπειρία του. Ο νεοφερμένος παίκτης βγάζει τρομερή ενέργεια και γίνεται... βδέλλα στον αντίπαλο. Είναι έξυπνος, ξέρει πως να κινηθεί και να μαρκάρει σωστά. Σωματικά, μπορεί να του λείπουν μερικοί πόντοι ύψους, όμως καλύπτει αυτό το έλλειμα με την δύναμη του. Γερό σκαρί με πνευμονία. Θα κυνηγήσει και θα προσπαθήσει να δυσκολέψει την βραδιά του αντιπάλου. Προτεραιότητα του είναι η άμυνα και ελάχιστες είναι οι φορές όπου δεν θα τα πάει καλά στον συγκεκριμένο τομέα. Πρόκειται αναμφίβολα για μια "γκαραντί" λύση για τα μετόπισθεν.
+ Προσφέρει ευελιξία σχημάτων στην περιφέρεια. Ο Τζένκινς θα μπορούσε να κουμπώσει τόσο δίπλα στον Σπανούλη (με τον αρχηγό του Ολυμπιακού ως 2αρι), όσο και δίπλα στον Σλούκα (εφόσον αποκτηθεί) ή τέλος πάντων έναν τέτοιου τύπου πλέιμεικερ, που θα έχει και σκορ. Παράλληλα, μπορεί να εξυπηρετήσει και πιο κοντά σχήματα με τρεις γκαρντ, ανάλογα με τις συνθήκες του εκάστοτε αγώνα. Γενικώς, ο πρώην παίκτης του Ερυθρού Αστέρα είναι μια μονάδα που μπορεί να αξιοποιηθεί με πολλούς τρόπους από τον Μπαρτζώκα. Θα λέγαμε πως είναι ένας περιφερειακός μπαλαντέρ που θα μπορούσε να είναι καλό στήριγμα στο πλευρό εκείνου που θα τραβά το μεγάλο κουπί σε σκορ και δημιουργία. Το βέβαιο είναι πως ο Τζένκινς θα αποφορτίσει τους βασικούς γκαρντ από κάποιες έξτρα αρμοδιότητες που πιθανώς να τους φόρτωναν με περισσότερη κούραση κατά την διάρκεια ενός ματς.
+ Bonus: Ελάχιστοι τραυματισμοί. Όλα αυτά τα χρόνια που παίζει στην Ευρώπη, ο Τζένκινς δεν αντιμετώπισε ποτέ ουσιαστικά προβλήματα τραυματισμών. Δεν μιλάμε για κάποια μικρό ενόχληση προφανώς, αλλά για κάτι σοβαρότερο, που θα τον έκανε να χάσει σειρά αγώνων. Είναι καλοσυντηρημένος και γυμνασμένος αθλητής που φαίνεται να προσέχει τον εαυτό του. Κάθε χρόνο έχει γεμάτες σεζόν με πολλές συμμετοχές. Με τη Χίμκι τη σεζόν 18/19 έπαιξε σε 65 αγώνες σε VTB και Ευρωλίγκα, ενώ την αμέσως προηγούμενη χρονιά πήρε μέρος σε 63 ματς. Αντίστοιχα, τη σεζόν 16/17 με τον Αστέρα, κατέγραψε 80 συμμετοχές (!) σε πρωτάθλημα Σερβίας, Αδριατική και Ευρωλίγκα. Όσο για τη σεζόν που επλήγη από την πανδημία, πρόλαβε να εμφανιστεί σε 41 αναμετρήσεις, μέχρι τον Μάρτιο. Είναι πολύ σημαντικό για έναν προπονητή να ξέρει πως πάντα θα έχει διαθέσιμο έναν παίκτη, οποτε τον χρειαστεί. Ο Τζένκινς θα είναι είδηση αν χάσει ματς κι αυτό είναι μεγάλο του προσόν, μπαίνοντας σε έναν Ολυμπιακό που διαχρονικά έβλεπε παίκτες του να τραυματίζονται με ανησυχητική συχνότητα.
Πλην
- Το μακρινό σουτ. Σίγουρα βλέποντας κανείς το περσινό 2/27 του Τζένκινς στα τρίποντα, ανησυχεί. Δεν μιλάμε απλά για ένα άσχημο ποσοστό, αλλά για ένα οικτρό ποσοστό. Ρίξτε μια ματιά και στο shot chart του παίκτη, για να έχετε πιο πλήρη άποψη.
Σημασία έχει πως η περσινή σεζόν αποτελεί εξαίρεση στη καριέρα του, αφού σε όλες τις προηγούμενες παρουσίες του στην Ευρωλίγκα είχε πολύ πιο συμπαθητικές επιδόσεις - χωρίς να είναι σουτέρ. Ωστόσο, ακριβώς επειδή μιλάμε για την τελευταία χρονικά επίδοση του, δημιουργείται ένα μεγάλο ερωτηματικό ενοψει της επερχομενης σεζόν. Θα βρει ο Τζένκινς ξανά το... χέρι του ή θα παραμείνει ακίνδυνος κι άσφαιρος πίσω απο τα 6.75μ; Αυτό είναι ένα ζήτημα που θα κληθεί να επιλύσει ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Έχουμε δει κατά το παρελθόν πως εφόσον ο Τζένκινς βρει προσπάθειες υπό καλές προϋποθέσεις, θα ευστοχήσει. Αρα λοιπόν, είναι και λίγο γενικότερο θέμα της ομάδας και του πώς αυτή θα λειτουργήσει. Το πρόβλημα αυτό, αν συνεχίσει να υπάρχει και δεν "κλειδωθεί" στο... Βελιγράδι, θα λυθεί οριστικά εάν ο Ολυμπιακός βάλει καλό σουτέρ στο 2-3, κρατήσει τον Βεζένκοφ και δει τον Παπανικολάου να εκτελεί με 40%+.
- Παίκτης χωρίς επιθετική επιρροή. Επεκτείνοντας το προηγούμενο "πλην", ο Τζένκινς είναι ένας χρήσιμος ρολίστας χωρίς ιδιαίτερο impact στην επίθεση κι αυτό είναι ντε φάκτο, για έναν παίκτη που τον έχουμε δει κατ' επανάληψη στο κορυφαίο επίπεδο. Ανέκαθεν ήταν μέτριος σκόρερ και δημιουργός. Ποτέ δεν κατάφερε να διακριθεί σε αυτούς τους τομείς. Ψάχνοντας το βιογραφικό του και τις σεζόν του στην Ευρωλίγκα, φυσικά και θα βρει κάποιος κάμποσα διψήφια ματς ή περιπτώσεις όπου μοίρασε κι αρκετες ασίστ. Ωστόσο αυτά είναι... εκλάμψεις στο παιχνίδι του κι όχι μια σταθερή συνθήκη. Άλλα είναι τα προσόντα του παίκτη, όπως αναλύσαμε και παραπάνω. Αν ο Ολυμπιακός καταφέρει να παίρνει κατά μέσο όρο 5-6 πόντους από τον Τζένκινς, θα είναι μια χαρά. Αυτό, θα συμβεί πιθανότατα αν βρει μια στοιχειώδη ευστοχία στα τρίποντα - κάτι που δεν είχε πέρσι στον Αστέρα με αποτέλεσμα να "κολλήσει" στους 3.4 πόντους ανά 19 λεπτά.
Low cost, low risk
Εν κατακλείδι, ο Ολυμπιακός αποκτά έναν από τους καλύτερούς αμυντικούς κοντούς της Ευρωλίγκα των τελευταίων ετών, που πιέζει πολύ πάνω στην μπάλα και βγάζει επιτυχώς εδώ και χρόνια το ψωμί του με αυτόν τον τρόπο, σε τιμή ευκαιρίας. Το κασέ του Τζένκινς έπεσε σε επίπεδα (μετά από μια μέτρια προς κακή σεζόν, συν το γεγονός πως έχει πάει 31 ετών) όπου αξίζει να πάρεις αυτό το ρίσκο. Το οποίο ρίσκο, δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο, εδώ που τα λέμε, μιας και πρόκειται για έναν γνωστό παίκτη - ως προς τις δυνατότητες του και την αδιάκοπη προϋπηρεσία του. Ο Τζένκινς δεν είναι Μπάλντγουϊν ή Γκος που πρέπει να περιμένεις για να τους δεις, ούτε και Ρόμπερτς ή Μπάικς, παίκτες δηλαδή που είχαν χάσει την επαφή τους με την Ευρωλίγκα.
Είναι μια επιλογή που συνδυάζει ασφάλεια και χαμηλό κόστος σε εξαιρετική αναλογία. Από εκεί και περα, το αν και κατά πόσο θα "βγει" στον Ολυμπιακό ο Τζένκινς, εξυπακούεται πως είναι άμεσα συνυφασμένο με την υπόλοιπη στελέχωση του backcourt, αλλά και ολόκληρης της ομάδας γενικότερα. Ο Αμερικανός είναι περισσότερο παίκτης συνόλου, αφού από μόνος του δεν μπορεί να καθορίσει τις ισορροπίες, και αναμφίβολα το πόσο χρήσιμος θα αποδειχθεί, θα εξαρτηθεί κι από άλλους αγωνιστικούς παράγοντες. Για την ώρα, το μόνο που μπορούμε να πούμε, είναι πως πρόκειται για μια μεταγραφή όπου τα θετικά της στοιχεία υπερτερούν, δημιουργώντας καλή προδιάθεση.
