Τετάρτη, 11 Μαρτίου 2020 11:10

Η "διπλή" σεζόν του Παπανικολάου

Από :

Είναι πλέον ηλίου φαεινότερο πως η σεζόν του - φορμαρισμένου εσχάτως - Κώστα Παπανικολάου διχοτομείται σε δύο μέρη: την προ και μετά Γιώργου Μπαρτζώκα εποχή. Έπειτα από μια δεκάδα αγώνων με τον έμπειρο τεχνικό στην άκρη του πάγκου, μπορούμε να διακρίνουμε την αγωνιστική άνοδο του Παπ, ο οποίος έχει αναβαθμισμένο ρόλο κι αυξημένες αρμοδιότητες. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό;

Αρχικά, προτού ξεκινήσουμε, παραθέτουμε μια απεικόνιση των πεπραγμένων του στο πρώτο κομμάτι της περιόδου υπό την καθοδήγηση του Κεστούτις Κεμζούρα (και για ένα παιχνίδι του Μπλατ) συγκριτικά με το δεύτερο, το τωρινό, μετά την επιστροφή του Γιώργου Μπαρτζώκα. Στην πλειοψηφία των κατηγοριών της στατιστικής παρουσιάζει σημαντική άνοδο. Ακόμη και χωρίς τους αριθμούς, αρκεί και μόνο η ανεβασμένη διάθεση του εντός παρκέ, ουτως ώστε να αντιληφθεί κανείς πως ο παίκτης είναι πλέον πιο... ζεστός, πιο «μέσα» στην ομάδα.

Περισσότερα λεπτά, εκτός κάδρου ο Πολ

Ο έμπειρος φόργουορντ, πρώτα πρώτα, προσεγγίζει όσον αφορά το χρόνο συμμετοχής του τα 25-30 λεπτά πιο συχνά, σε αντίθεση με το προηγούμενο κομμάτι της σεζόν, όπου επί της ουσίας είχε μεγαλύτερο ανταγωνισμό στο "3" από τον Μπράντον Πολ. Μοιραζόταν την θέση με τον Αμερικανό, αλλά πλέον είναι ξεκάθαρα εκείνος η βασική επιλογή. Ο "Παπ" έπαιξε 35+ σε τρεις περιπτώσεις (Βιλερμπάν, ΤΣΣΚΑ, Μακάμπι) και δήλωσε "παρών" όταν το ροτέισον είχε στενέψει επικίνδυνα, έχοντας σταθερή εικόνα. Βλέπουμε πως με βάση την απόδοση του τελευταία, μάλλον άξια κερδίζει εκ νέου φανέλα βασικού. Πέραν όμως της αγωνιστικής βελτίωσης, εκείνο που δεν έλειψε ποτέ από τον παίκτη είναι η προσωπικότητα - κάτι που έχει μεγάλη ανάγκη ο Ολυμπιακός, μετά τον τραυματισμό του Βασίλη Σπανούλη. Ο διεθνής παίκτης πάντα αποτελούσε μια αξιόπιστη μονάδα για την ομάδα του και στην παρούσα φάση δείχνει πως βρίσκεται στην καλύτερη φόρμα των τελευταίων ετών.

Ο Πολ, από την άλλη, με τον Μπαρτζώκα παίζει σχεδόν 17 λεπτά (από 20.7) κι έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα στο ερυθρόλευκο ροτέισον, ενώ το προηγούμενο διάστημα ήταν ο πιο αποδοτικός ξένος (10π-42% τρίποντο, πλέον 5.9π-25%) της ομάδας και κύριος επιθετικός πόλος. Ήταν πιο χρήσιμος στο πλάνο του κόουτς Κεμζούρα. Εάν εξαιρέσουμε το ματς με την ΤΣΣΚΑ όπου ο Ολυμπιακός είχε λίγους παίκτες στην διάθεση του κι ο Πολ χρειάστηκε να παίξει αρκετά ως γκαρντ, σε όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια, ο 29χρονος swingman χρησιμοποιήθηκε βαριά βαριά στο 35% του 40λεπτου. Σίγουρα ο άλλοτε παίκτης των Σπερς πληρώνει την αστάθεια του, καθώς και το γεγονός πως είναι αδύναμος δημιουργικά αλλά κι ως χειριστής. Φαίνεται πως δεν αποτελεί απόλυτα ταιριαστό fit στα "θέλω" του Γιώργου Μπαρτζώκα. Ο ανεβασμένος Παπανικολάου αλλά και το γεγονός πως οι θέσεις του backcourt γέμισαν μετά τις τελευταίες προσθήκες, μετατρέπουν σε ρολίστα έναν παίκτη που για αρκετό καιρό είχε πιο πρωταγωνιστικό ρόλο στον Πειραιά.

Κερδίζει σε δημιουργία, χάνει σε εκτέλεση

Είναι φυσιολογικό πως παίζοντας παραπάνω, ο Παπανικολάου θα είχε και συχνότερη επαφή με την μπάλα. Ο Μπαρτζώκας θέλει αυτη να ακουμπά στο τριάρι του. Υποθέτουμε πως ελλείψει ενός πραγματικά ικανού δημιουργού από το φετινό ρόστερ, ο προπονητής του Ολυμπιακού θα ήθελε να πάρει πράγματα στην δημιουργία από άλλες θέσεις της πεντάδας. Η αδυναμία των Μπόλντγουϊν - Κόνιαρη στο συγκεκριμένο τομέα, οδηγούσε συχνά το τελευταίο διάστημα την μπάλα στα χέρια του Παπανικολάου. Η μια ασίστ ανά 20.4' έχει μετατραπεί σε 2.3 ανά 27' και αν η ταυτόχρονη αύξηση των τελικών πασών σε συνάρτηση με το χρόνο αναιρεί κάπως την άνοδο των πρώτων, βλέπουμε μια νέα τάση. Είχε 3 ασίστ με Έφες, Ζενίτ και ΤΣΣΚΑ, 6 με την Βιλερμπάν· διόλου άσχημες επιδόσεις για έναν σμολ φόργουορντ, μαζεμένες μάλιστα σε διάστημα ενός μήνα. Ο "Παπ" επουδενί έγινε... Σπανούλης δημιουργικά μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, όμως βοηθά πλέον πιο ενεργά στην παραγωγή φάσεων της ομάδας του, παρά τις όποιες δυσκολίες (φυσιολογικά) αντιμετωπίζει - σπάνια θα επιφορτιζόταν τόσο έντονα με κάτι παρόμοιο στο πρόσφατο παρελθόν (ακόμη και με Μπλατ).

Πάντα όμως το κέρμα έχει δύο όψεις, επομένως ας δούμε και την άλλη: Ο Παπανικολάου, έχοντας περισσότερο πια την μπάλα, ανεβάζει τον αριθμό προσπαθειών του από το πάτωμα, από τις 5.25 (που είχε επί ημερών Κεμζούρα) σε 7.4. Τα σουτ του εντός πεδιάς είναι ελεγχόμενα αυξημένα, σε βαθμό τόσο - όσο. Δεν υπερβάλλει ως τώρα, αντιθέτως παίρνει πραγματικά αυτά που του αναλογούν, με βάση το πόσο παίζει. Έχει μειωθεί όμως το efficiency του παίκτη, αφού ναι μεν σκοράρει περισσότερο (οι 6.9 πόντοι έχουν γίνει 9.1), από την άλλη δε τα ποσοστά του είναι πεσμένα. Το 44% στα τρίποντα, στις πρώτες του 16 συμμετοχές, βρίσκεται πια στο 34%, έπειτα από 10 ματς. Οκ, θα έλεγε κάποιος ότι και το 34% "τρώγεται", δεν παύει ωστόσο να είναι κάτω από το ποσοστό καριέρας (38%) του παίκτη στην Ευρωλίγκα. Το ίδιο ισχύει και με τα δίποντα (72%-47%), τα οποία βέβαια είχαν μειωθεί δραματικά στο παιχνίδι του με τον Λιθουανό προπονητή (μόλις 2.25 εκτελεσμένα).

Τα καλύτερα του ματς ήταν με Μπαρτζώκα

Είναι επίσης αξιοσημείωτο πως οι καλύτερες φετινές εμφανίσεις του Παπανικολάου συνέβησαν με τον Coach B στο τιμόνι, δηλαδή από τον Γενάρη κι έπειτα. Νωρίτερα, είχε καταγράψει μερικές ακόμη, όμως όχι αντίστοιχου επιπέδου. Η πρώτη χρονικά ήταν στην Αγία Πετρούπολη στις 23/1. Μπορεί ο Ολυμπιακός να ηττήθηκε εκείνο το απόγευμα από τους Ρώσους, όμως είδε το τριάρι του να γράφει 20/5/3/2 με 26 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης. Ήταν η πιο μεστή μέρα του Παπανικολάου στην "δουλειά" για φέτος, μια εμφάνιση των παλιών ημερών του παίκτη, μέχρι να ακολουθήσει η επόμενη - και σαφώς σημαντικότερη - λίγες μέρες αργότερα.

Στις 6/2 οι αποδεκατισμένοι ερυθρόλευκοι υποδέχθηκαν στο Φάληρο τη ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Δημήτρη Ιτούδη και την κέρδισαν σχετικά εύκολα, προς έκπληξη πολλών, με τον Παπανικολάου να παίζει σε σχεδόν ολόκληρη την αναμέτρηση. 37+ λεπτά δράσης για να φτάσει σε ατομική συγκομιδή 19 πόντων, 7 ριμπάουντ, 3 ασίστ, 5 κλεψιμάτων και 3 (!) μπλοκ. Με άλλα λόγια, ο παίκτης επανήλθε στις υψηλές πτήσεις, όταν εξελίχθηκε σε...

Κάτι παραπάνω από ένα αμυντικό εργαλείο

Πού θελουμε να καταλήξουμε εν τέλει; Φαίνεται πως ο Μπαρτζώκας δεν ποντάρει μόνο στις αμυντικές ικανότητες του Παπανικολάου. Αυτές υπήρχαν και υπάρχουν, ο 30χρονος είναι το δίχως άλλο μια καλή λύση για την άμυνα, ιδίως τα βράδια όπου βγάζει άφθονη ενέργεια.

Θέλει να... απελευθερώσει τον παίκτη, προκειμένου να πάρει περισσότερα. Ο "Παπ" ανέκαθεν είχε all around χαρακτηριστικά κι αυτά προσπαθεί να επαναφέρει στην επιφάνεια ο κόουτς. Επιθυμεί να δει περισσότερη συνεισφορά σε σκορ, ασίστ, ριμπάουντ, κλεψίματα, μπλοκ. Πώς θα γίνει αυτό; Με περισσότερα λεπτά, κάτι που ήδη συμβαίνει, και καλύτερο ρυθμό στην επίθεση. Είναι ντε φάκτο πως ένας παρορμητικός αθλητής όπως ο Παπανικολάου, "φτιάχνεται" ψυχολογικά μέσα από τα επιθετικά του plays. Έτσι μπορεί να γίνεται πολυτιμότερος για το σύνολο και πιο πολυδιάστατος. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα με το "ξέσπασμα" του στο πρόσφατο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο ΣΕΦ, όπου πέτυχε σημαντικούς πόντους κι έκανε εξαιρετικό finish στην αναμέτρηση, όταν ανέβηκε η αυτοπεποίθηση του.

Εν κατακλείδι, όλοι λίγο - πολύ έβλεπαν μια κάμψη στην καριέρα του Παπανικολάου, η οποία συμπτωματικά (;) συνέπεσε με την πτώση ολοκλήρου του Ολυμπιακού, από τη σεζόν 2017-18 και μετά. Οι τελευταίες μέρες των Πειραιωτών είναι εκείνες όπου παίζουν το πιο ορθό - νορμάλ μπάσκετ της (κακής) διετίας τους και μέσα σε αυτές παρατηρούμε έναν Παπανικολάου σε ανοδική τροχιά. Μένει να δούμε εάν ο φόργουορντ που έχει συνδέσει τις καλύτερες μέρες της καριέρας του με τον Ολυμπιακό, συνεχίσει έτσι έως το τέλος της σεζόν. Εφόσον καταφέρει ο Μπαρτζώκας να "κερδίσει" και πάλι τον συγκεκριμένο παίκτη, παίρνοντας τα μέγιστα από αυτόν σε διάρκεια χρόνου, θα πρόκειται για ένα άκρως αισιόδοξο μήνυμα ενόψει της επόμενης ημέρας.

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely