Υπέρ

Πολλές λύσεις, σε όλες τις θέσεις. Το φετινό ρόστερ του ΠΑΟΚ είναι το πληρέστερο των τελευταίων ετών, από αριθμητικής άποψης. Υπάρχουν πέντε κλασσικοί περιφερειακοί (Hatcher, Goss, Williams, Αθηναίου, Κόνιαρης), τρεις παίκτες για τα φτερά (Jones, Ζάρας, Σχίζας), δύο κατ' εξοχήν τεσσάρια (Χρυσικόπουλος, Pope), τρεις centers (Garrett, Moreira, Καρράς) κι ένας ενδιάμεσος ψηλός (Μαργαρίτης). Προσθέστε στους παραπάνω και τον Απόλλωνα Τσόχλα, ο οποίος είναι στα πιτς λόγω τραυματισμού, αλλά αναμένεται να επιστρέψει κατά την διάρκεια της σεζόν και κάπως έτσι δημιουργείται ένα γεμάτο ρόστερ 15 αθλητών, 8 Ελλήνων κι 7 ξένων. Υλικό για όλα τα γούστα, με μέσο όρο ηλικίας τα 28.1 έτη, και δυνατότητα τόσο για την δημιουργία κάμποσων σχημάτων, όσο και για την εύκολη κάλυψη παικτών που θ' απουσιάζουν. Να τονίσουμε πως τόσο πέρσι, όσο και πρόπερσι, ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε τη σεζόν με 14 παίκτες, συμπεριλαμβανομένων όμως και των νεαρών του, που κατείχαν κυρίως βοηθητικούς ρόλους.

Κράτησε τον ηγέτη του. Ο Phil Goss έκανε πέρσι σε πολλές περιπτώσεις την διαφορά για την ομάδα του, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Μπορεί να είναι 35 ετών, όμως έχει αφθονή ποιότητα και δε δυσκολεύτηκε να την ξεδιπλώσει στην ελληνική λίγκα, γράφοντας σπουδαία νούμερα (14π, 2.9α, 1.6ρ, 41% τριπ.) και βοηθώντας τα μέγιστα τον ΠΑΟΚ στον δρόμο για την κατάκτηση της τρίτης θέσης. Η παραμονή του ήταν κομβική για τον ασπρόμαυρο σχεδιασμό. Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου είδε έναν από τους καλύτερους του παίκτες, με σπουδαία εμπειρία και προσωπικότητα, να συνεχίζει στην ομάδα και το γεγονός αυτό του έλυσε τα χέρια. Δε χρειάστηκε να αναζητήσει στην αγορά νέο σημείο αναφοράς για την περιφέρεια και το σκοράρισμα γενικότερα, παρά μόνο να του βρει τα απαιτούμενα στηρίγματα, ώστε να μην είναι η μοναδική περιφερειακή απειλή.

Παίκτες που παίζουν χρόνια μαζί. Η χημεία είναι πολύ σημαντικός παράγοντας για τις ομάδες κι ο ΠΑΟΚ την έχει ήδη σε θετικό βαθμό, αφού η σεζόν 2018-19 θα είναι η τρίτη διαδοχική όπου συνυπάρχουν αξιόλογοι γηγενείς όπως είναι οι Μαργαρίτης, Χρυσικόπουλος, Κόνιαρης και Τσόχλας. Επίσης σημαντική είναι κι η παραμονή του Θοδωρή Ζάρα που πέρσι βοήθησε πολύ τον ΠΑΟΚ, στα καλά διαστήματα της ομάδας, στον β' γύρο του πρωταθλήματος. Πέντε Έλληνες που ξέρουν καλά την λίγκα και τις απαιτήσεις του κλαμπ, οι οποίοι μπορεί να μην είναι πρωταγωνιστές, όμως η παρουσία τους είναι άκρως κομβική για τη γενικότερη δομή (και) του φετινού ρόστερ.

Κατά

Οι ηλικίες των βασικών guard. Οι Hatcher και Goss, 34 και 35 ετών αντίστοιχα, όσο ποιοτικοί κι αν είναι, δε παύουν να βρίσκονται στην δύση της καριέρας τους. Η ταυτόχρονη παρουσία τους στο ασπρόμαυρο backcourt παρουσιάζει μηδαμινή προοπτική για το μέλλον. Ωστόσο το αγωνιστικό πρόβλημα θα είναι σαφώς μεγαλύτερο, εάν ο ΠΑΟΚ δεν προσέξει τους χρόνους τους. Ναι μεν η παρουσία των Αθηναίου (30) και Κόνιαρη (21) εξισορροπεί κάπως την κατάσταση, μειώνοντας τον μέσο όρο ηλικίας, όμως τα πρώτα βιολιά της περιφέρειας θα πρέπει να λάβουν σωστή διαχείριση από το τεχνικό τιμ, προκειμένου να παραμείνουν ακμαίοι και "φρέσκοι" στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν. Ο κόουτς Παπαθεοδώρου κι οι συνεργάτες του καλούνται να τους συντηρήσουν σωστά, ώστε να μη ταλαιπωρηθούν άσκοπα κατά την διάρκεια της χρονιάς.

Το ρίσκο στην θέση "4". Ο ΠΑΟΚ εμπιστεύθηκε τον Malik Pope, ένα 22χρονο κολλεγιόπεδο από το San Diego State, για να αποτελέσει τον παρτενέρ του Λίνου Χρυσικόπουλου κι ενίοτε του Βαγγέλη Μαργαρίτη. Παίκτης με αξιοσημείωτο μέγεθος (2.08μ), αλλά χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία, αφού αυτό είναι το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Τελευταία φορά που οι Θεσσαλονικείς πόνταραν σε παρόμοια περίπτωση παίκτη για τη συγκεκριμένη θέση, ήταν τη σεζόν 2016-17, με τον Brandon Taylor. Έναν παίκτη που δεν προσαρμόστηκε ποτέ στην ομάδα κι αποχώρησε προτού καν φύγει ο χειμώνας. Δεν θα προδικάσουμε αρνητικά την μεταγραφή από τώρα, αλλά σίγουρα ένα ερωτηματικό μπορεί να τοποθετηθεί δίπλα από το όνομα του Pope. Ας περιμένουμε.

Καλύτερη μεταγραφή

Η off season βρήκε τον ΠΑΟΚ να χάνει πέντε περσινούς παίκτες (Lucky Jones, Krubally, Petteway, Κατσίβελη, Χαραλαμπόπουλο), ωστόσο κανένα από τα κενά που άφησαν δε θεωρήθηκε δυσαναπλήρωτο. Γέμισε ξανά το ρόστερ του, αποκτώντας δύο νεαρούς Αμερικανούς (Malik Pope, Jordin Williams), αλλά και ακόμη δύο έμπειρους γηγενείς από την ελληνική αγορά (Αθηναίου, Σχίζα). Επίσης απέκτησε τον Yanick Moreira για τη θέση του βασικού center, καθώς και τον Jamal Jones στο "3", βάζοντας στη μηχανή του δύο μονάδες με καλές παρουσίες κι εμπειρίες από την Ευρώπη. Έφερε πίσω στην Ελλάδα τον παλιό παίκτη της Κηφισιάς και του Κοροίβου, Darrius Garrett, προκειμένου να δώσει βάθος στη front line, αλλά και τον ηγετικό William Hatcher, έναν παίκτη που λατρεύεται στην Θεσσαλονίκη, έχοντας αξιοπρόσεκτη προϋπηρεσία στην ομάδα.

Μπορεί να βρίσκεται στα 34 του χρόνια, όμως ο Hatcher παραμένει ένας πολύ ποιοτικός άσσος, ο οποίος στις δύο προηγούμενες θητείες του με τον ΠΑΟΚ, διέπρεψε - τη σεζόν 2015-16 είχε 13.4π, 3.8α, 2.5ρ σε Α1 και EuroCup. Ουσιαστικά πρόκειται για μια πολύ σημαντική επιστροφή, ενός παίκτη που για πολλές βραδιές υπήρξε ο go-to guy του δικεφάλου, τόσο τη σεζόν 2012-13 όσο και πριν από μια διετία. Συνεργάστηκε άψογα με τον Σούλη Μαρκόπουλο και πλέον θα πρέπει να συμβαδίσει και με τα "θέλω" του Ηλία Παπαθεοδώρου. Πέρσι έπαιξε στην Ιταλία για λογαριασμό της Ντινάμο Σάσαρι, ενώ λίγο καιρό νωρίτερα βρέθηκε στην Παρτίζαν. Είναι βέβαιο πως αν ο Hatcher καταφέρει να "κουμπώσει" στο πλευρό του Goss, η ασπρόμαυρη περιφέρεια θα ανεβεί επίπεδο. Από τα pre-season παιχνίδια του δικεφάλου κιόλας δείχνει σε καλή κατάσταση, αφοσοιωμένος στο playmaking, μοιράζοντας πρόσφατα 12 ασίστ κόντρα στην Μπουγιουκσεχίρ.

Αξίζει πάντως να σταθούμε και στον Yanick Moreira, έναν center με ύψος 2.11μ. από την VTB League και την Parma. Έχει περάσει από Γαλλία (Ροάν) και Ισπανία (Μούρθια), μεταξύ άλλων, ενώ το 2017 πανηγύρισε τίτλο στην G League με τη θυγατρική ομάδα των Toronto Raptors. Παίκτης που είναι διεθνής με την Ανγκόλα από πολύ μικρή ηλικία και μετρά αρκετές διακρίσεις σε επίπεδο εθνικών ομάδων στην αφρικανική ήπειρο. Το βιογραφικό του είναι καλό, προέρχεται μάλιστα κι από σεζόν με συμπαθητικές εμφανίσεις (9.1π, 6.1ρ, 1.1α, 79% στις βολές, 22 συμμετοχές), ενώ βρίσκεται και σε εξαιρετική ηλικία. Μια κίνηση που ενδέχεται να μας απασχολήσει θετικά.

Το ερωτηματικό: ο ψηλός που λείπει (;)

Προ ημερών ο ΠΑΟΚ απέκτησε τον Darius Garrett, ένα επιπλέον κορμί που χρειαζόταν ούτως ή άλλως για να γεμίσει τη front line του. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν οι Moreira και Καρράς, καθώς κι ο Μαργαρίτης που μπορεί να μην είναι πεντάρι, όμως πολλάκις έχει δείξει πως μπορεί να ανταποκριθεί στη θέση, για συγκεκριμένα λεπτά. Ωστόσο, με τα δεδομένα αυτά το ερώτημα για το αν ο ΠΑΟΚ χρειάζεται παίκτη, δεν είναι παράλογο. Ο Καρράς είναι 20 ετών και πέρσι δεν έδειξε έτοιμος. Ο Μαργαρίτης δεν είναι κλασσικός σέντερ και ας μη ξεχνάμε πως βαδίζει στα 37. Άρα λοιπόν, οι γκαραντί λύσεις του ΠΑΟΚ είναι δύο: Garrett και Moreira. Τι θα συμβεί αν χτυπήσει κάποιος από τους δύο; Θεωρητικά, το κενό μπορεί να καλυφθεί. Για ένα, ίσως δύο ματς. Από 'κει και πέρα, δε φαίνεται να υπάρχει αυτό που αποκαλούμε συχνά "σταθερός τρίτος ψηλός" στο ροτέισον.

Ο κόουτς Παπαθεοδώρου ενδεχομένως να έχει αποφασίσει πως ήρθε η ώρα να εμπιστευθεί για αυτόν τον ρόλο τον νεαρό Καρρά. Ίσως έχει στο μυαλό του και τον Pope, υπό τον έννοια πως ο Αμερικανός forward είναι αρκετά ψηλός και θα μπορούσε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ να μετακινηθεί πιο κοντά στο καλάθι. Για την ώρα, ο ΠΑΟΚ προχωρά ως έχει στους ψηλούς και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα διαμορφωθούν οι ανάγκες του, μετά τους πρώτους μήνες της σεζόν. Μπορεί να είναι ήδη καλυμένος, μπορεί και όχι. Το βέβαιο είναι πως σε βάθος χρόνου, και με δύο διοργανώσεις στην πλάτη, θα καταλήξουμε σε ένα πιο ασφαλές συμπέρασμα αναφορικά με το αν υπάρχει όντως κάποια "τρύπα" στο σχεδιασμό ή όχι. Τα πράγματα άλλωστε δεν είναι τόσο απλά πλέον, αφού ο ΠΑΟΚ έχει ήδη κλείσει τις θέσεις ξένων του, εδώ και περίπου 15 μέρες.

Στόχοι και προσδοκίες

Ο ΠΑΟΚ πέρσι είχε μια πολύ καλή σεζόν, σε γενικές γραμμές. Μπορεί να άργησε να δέσει ως ομάδα, όμως βγήκε 4ος στην κανονική διάρκεια, κάνοντας ρεκόρ τριετίας στις νίκες (17) και 3ος στη τελική κατάταξη, κερδίζοντας με άνεση τη σειρά των μικρών τελικών κόντρα στον Προμηθέα. Δεν πρέπει να παραβλέψουμε πως νωρίτερα στα playoffs είχε "σκουπίσει" την κυπελλούχο και κάτοχο του Champions League, ΑΕΚ. Έκλεισε ιδανικά τη χρονιά και θα μπορούσε να πάρει ακόμη καλύτερο βαθμό, εάν στην Ευρώπη ήταν λίγο πιο προσεκτικός απέναντι στην Karsiyaka, χάνοντας μια πρόκριση ουσιαστικά στις λεπτομέρειες. Ο Ηλίας Παπαθεοδώρου έφερε άλλον αέρα στην ομάδα, μετά την πολυετή παρουσία του κόουτς Μαρκόπουλου και κατά την παρθενική του σεζόν παρουσίασε ένα άκρως συμπαθητικό σύνολο και δικαίως συνεχίζει στο τιμόνι. Ο ΠΑΟΚ ήταν "δεμένος", με πολλές σπουδαίες αμυντικές βραδιές, έπαιζε ορθολογικά, χωρίς υπερβολές στο παιχνίδι του. Ήταν μια ομάδα που όταν ρόλαρε και βρέθηκε μεταξύ της, έφερε κι αποτελέσματα.

Πλέον, ο ΠΑΟΚ καλείται να συνεχίσει με την ίδια ανοδική τάση, βαδίζοντας πάνω κάτω στο γνωστό του μοτίβο. Λαμβάνοντας ως δεδομένο πως ομάδες αυτού του βεληνεκούς δε διαθέτουν παρά ελάχιστες πιθανότητες για να διεκδικήσουν τίτλους με αξιώσεις, οι ασπρόμαυροι θα πρέπει να συνεχίσουν ταπεινά τα βήματα προόδου. Ο ΠΑΟΚ μπορεί να τα πάει καλά στο Basketball Champions League, προχωρώντας στις νοκ άουτ φάσεις της διοργάνωσης. Το έκανε και πέρσι κι έδειξε πως έχει την δυναμική για να είναι ανταγωνιστικός. Ίσως έφτασε η σεζόν για μια πραγματική ευρωπαϊκή επιτυχία, που δεν θα περιοριστεί σε μεμονωμένες νίκες ή μια πρόκριση από όμιλο. Όσο για τα εγχώρια, όντας μια από της κατά τεκμήριο πιο ισχυρές ομάδες της λίγκας, η είσοδος στην πρώτη τετράδα είναι ένας ρεαλιστικός στόχος. Το περσινό 13/16 στο παλατάκι (81%) αποτέλεσε έναν από τους βασικούς λόγους για την επιτυχία, με την δύναμη της έδρας να αξιοποιείται σε τεράστιο βαθμό. Εάν και φέτος συμβεί κάτι παρόμοιο από πλευράς αποτελεσμάτων, τότε πιθανότατα στην Πυλαία να έχουν μια ήσυχη σεζόν, χωρίς γκρίνιες και μουρμούρα.

Aντί επιλόγου, ένα σχόλιο

Ο ΠΑΟΚ μπαίνει στη σεζόν με ένα μεγάλο αβαντάζ, έναντι των βασικών ανταγωνιστών του: έχει "χαμηλά τη μπάλα" και ο πήχης του δεν έχει ανέβει απότομα. Η ΑΕΚ, για παράδειγμα, κουβαλά ως προίκα δύο σπουδαίες επιτυχίες από πέρσι και θα πρέπει να αποδείξει πως η σεζόν της δεν ήταν φωτοβολίδα. Παράλληλα, έκανε μεταγραφές σε πάγκο και παρκέ που μπορούν να δικαιολογήσουν μια - καλώς εννοούμενη - έπαρση. Ο Προμηθέας έχει μεγάλο μπάτζετ κι η Ευρώπη τον ενθουσιάζει, πράγμα που θα κάνει τρομερά δύσκολη την διαχείριση της σεζόν για μια τόσο άπειρη ομάδα. Ακόμη κι ο Άρης που πέρσι δεν ήταν ανταγωνιστικός, φέτος είναι "υποχρεωμένος" να σταθεί στο ύψος του και να επιστρέψει στα υψηλά στρώματα που ανήκει. Σε όλους συναντάμε "πρέπει".

Αντιθέτως, η κατάσταση δείχνει κάπως πιο "κοντρολαρισμένη" στον ΠΑΟΚ, τουλάχιστον στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Εδώ και πολλά χρόνια η συγκεκριμένη ομάδα έχει παρουσιάσει μεγάλη συνέπεια ως προς το αγωνιστικό της προφίλ. Δηλαδή, ακόμη και σε κακές του σεζόν, ο ΠΑΟΚ κατάφερνε να είναι αξιόλογος. Αυτή η κληρονομιά που απολαμβάνει πλέον ο δικέφαλος από τα χρόνια του Σούλη Μαρκόπουλου, τον καθιστά αισιόδοξο μεν, συγκρατημένα δε κι αυτό είναι ένα στοιχείο που θα πρέπει να το έχουμε σοβαρά υπόψη. Ποτέ δεν πέταξε στα σύννεφα, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα στο σήμερα να είναι πολύ ικανός ως οργανισμός να διαχειριστεί μια επιτυχία ή αποτυχία.