Τελικά , τι προπονητής είναι ο Λάσο; Αρχικά, και για να δώσω τέλος στην αγωνία, να σημειώσω ότι είμαι από εκείνους που θαυμάζουν τα επιτεύγματα του, κοιτώντας πολύ προσεκτικά στο τακτικό και ψυχολογικό κομμάτι της δουλειάς του.

Ας ξεκινήσουμε με μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν. Ο Λάσο αγωνίστηκε 19 ολόκληρα χρόνια στα παρκέ της ACB. Το όνομα του φιγουράρει στην κορυφή της λίστας των ασίστ και των κλεψιμάτων, με μεγάλη διαφορά από το δεύτερο. Αν και αρκετά κοντός για αθλητής με ύψος μόλις 1.78, υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους γκαρντ του Ισπανικού πρωταθλήματος, με τον ίδιο να είναι μεγάλος θαυμαστής του Τζον Στόκτον. Τα χρόνια πέρασαν και η καριέρα του έκλεισε το καλοκαίρι του 2003 στην Ισπανική Βαλιαδολίδ, με την προπονητική του καριέρα να ξεκινά αμέσως.

Πρώτος σταθμός αποτέλεσε η άσημη Καστεγιόν, με το μεγάλο βήμα να έρχεται την επόμενη χρόνια με την Βαλένθια και το ντεμπούτο ως head-coach στην ACB το 2004-2005. Η ομάδα μπορεί να μην τα κατάφερε να εισέλθει στα play off, αλλά η πορεία της ήταν κάτι παραπάνω από αξιόλογη στο Copa Del Rey και στο Eurocup, όπου έφτασε στα ημιτελικά, χάνοντας στις δύο διοργανώσεις από τις μετέπειτα πρωταθλήτριες Μάλαγα και Λιέτουβος Ρίτας αντίστοιχα.  H κρούση της Ρεάλ παρόλα αυτά ήρθε κάμποσο αργότερα, και συγκεκριμένα το 2011, μετά την αιφνίδια παραίτηση του Μεσίνα μετά από μια ήττα από τη Σιένα. Στο μεσοδιάστημα , ο Λάσο έργάστηκε για ένα χρόνο στην Καντάμπρια και για τέσσερα στην Σαν Σεμπαστιάν, την οποία και ανέβασε κατηγορία το 2008.

Οταν πήγε στην Ρεάλ, ο κόσμος αντιμετώπισε με έντονη κριτική και αμφισβήτηση την επιλογή της διοίκησης. Ο ίδιος στις δηλώσεις του ξεκαθάριζε πως ''ο προπονητής που έρχεται στη Ρεάλ αναλαμβάνει προκλήσεις και ευθύνες, ωστόσο έχει εκπληρώσει ήδη ένα όνειρο, αφού αυτή η ομάδα σημαίνει πάρα πολλά. Η συμφωνία μου με τη Ρεάλ ήταν το πρώτο όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Σκοπεύω να απολαύσω κάθε ημέρα στη Μαδρίτη και έχω ξεκάθαρες ιδέες για το μέλλον. Δεν σκοπεύω να αλλάξω τη φιλοσοφία μου, ασχέτως με το αν η ομάδα κερδίζει η χάνει''.

Ο Πάμπλο Λάσο θεωρείται ένας προπονητής με ενδιαφέρουσες επιθετικές επιλογές. Bασίζεται στο επιθετικό ταλέντο των παιχτών, δίνοντας τους ελευθερία στο παρκέ , θέλει γρήγορη κίνηση της μπάλας με καλό spacing και δίνει βάση στην transition offence, χαρακτηριστικό των Ισπανών coach. Παράλληλα όμως, τα τελευταία χρόνια έχει δώσει βάρος και στο αμυντικό κομμάτι προσδίδοντας στην Ρεάλ σκληράδα και δύναμη, αποκτώντας αθλητές με αυτά τα χαρακτηριστικά. Στα κιτάπια του θα δει κανείς πολύπλοκα plays (όπως αυτά για διαρκή κίνηση και εκτέλεση Κάρολ ή κάποια που ξεκινάν από post up ψηλών) αλλά και απλά plays με κύριο άξονα τη δημιουργία του Γιουλ, με την ταυτόχρονη μετατόπιση των υπολοίπων στα κενά (η βάση του spacing). Ενα χαρακτηριστικό των προπονήσεων του είναι η χαμηλή διάρκεια τους αλλά με υψηλή ένταση. Συνηθίζει να δίνει βάση στο τακτικό κομμάτι , με τον ίδιο να μην ασχολείται ιδιαίτερα με ζητήματα εκγύμνασης και ζεστάματος.

Γενικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η φιλοσοφία του δεν μεταλλάσσεται από αντίπαλο σε αντίπαλο, αλλά αντιθέτως παραμένει αναλλοίωτη. Από την άλλη μεριά, αυτά που του καταλογίζουν οι περισσότεροι είναι η απουσία plan b όταν το ματς στραβώνει , όπως και η ‘’ανασφάλεια’’ που δείχνει ως χαρακτήρας με την κριτική που του ασκείται. Σε κάθε περίπτωση, είναι γεγονός πως έχει διαχειριστεί όλα αυτά τα χρόνια διάφορα ρόστερ με πολλούς σταρ, και στην διαχείριση αυτή τα έχει πάει καλά. Ωστόσο τα αρνητικά αποτελέσματα των πρόσφατων χρόνων στην Ευρωλίγκα, του έχουν προσδώσει πολλές φορές τον ρόλο του εξιλαστηριου θύματος. Του αξίζει άραγε τόσο αυστηρή κρτική; Ισως ναι , ίσως όχι, πάντως είναι δύσκολο να αμφισβητήσει κανείς οποιαδήποτε από τις τρεις παρακάτω προτάσεις.

1. Ο Λάσο αποτελεί έναν εκ των κορυφαίων τεχνικών στην πρόσφατη ιστορία της Ευρωλίγκα.

Από την στιγμή που ανέλαβε τα ηνία ενός τεράστιου συλλόγου όπως η Ρεάλ, οι Μαδριλένοι έχουν φτάσει σε τέσσερα final four, έχοντας δύο χαμένους τελικούς από Ολυμπιακό και Μακάμπι, μια τέταρτη θέση και την κατάκτηση του τροπαίου στην έδρα τους το 2015. Τα επιτεύγματα αυτά, σε συνδυασμό με τρία πρωταθλήματα, πέντε κύπελλα, τρία σουπερκόπα και ένα διηπειρωτικό, τον καθιστούν ένα κορυφαίο τεχνικό στο υψηλότερο επίπεδο. Στην χώρα μας προφανώς ο Λάσο δεν θα θεωρούνταν 100% επιτυχημένος, καθώς οι απώλειες εγχώριων τίτλων και τελικών Ευρωλίγκα θα τον έκαναν εύκολο στόχο. Στον υπόλοιπο κόσμο, ή τελος πάντων οπου μετράει η διάρκεια, το γεγονός ότι έμεινε στο πάγκο για τόσο μεγάλο χρονικά διάστημα είναι ένα ακόμη ‘’συν’’ στο παλμαρέ του. Οι εχθροί του τον χαρακτηρίζουν loser εξαιτίας της μιας μόνο κατάκτησης ευρωλίγκα. Ας ψάξουμε όμως μερικά ονόματα που έχουν περισσότερους τίτλους από εκείνον τα τελευταία δέκα χρόνια. Ο μοναδικός που θα συναντήσουμε είναι ο Ομπράντοβιτς. Η επίτευξη του τίτλου είναι μια τεράστια επιτυχία, η απώλεια του, ωστόσο, δεν συνιστά αποτυχία.

2. Ο Λάσο παίζει ένα από τα ομορφότερα μπάσκετ στην Ευρώπη.

Είναι αλήθεια ότι το εντυπωσιακότερο στυλ παιχνιδιού τα τελευταία χρόνια είναι εκείνο της Ρεάλ. Είναι η ομάδα που μπορεί σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να σε διαλύσει και να κάνει μεγάλα σερί. Είτε σε κάποιους αρέσει, είτε όχι, η ομάδα του παίζει το πιο όμορφο μπάσκετ στην Ευρώπη. Το άθλημα είναι ΚΑΙ θέαμα, με το run n’gun παιχνίδι του Λάσο να μας γεμίζει πολλές φορές τα μπασκετικά βράδια.

3. Ο Λάσο έχει βγάλει/εξελίξει πολλούς παίχτες στην Ρεάλ.

Μπορεί όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεται στο πάγκο της Ρεάλ να είχε την τύχη να διαχειρίζεται μεγάλα μπάτζετ, ωστόσο είναι ένας προπονητής που δεν φοβάται να ρισκάρει με τις επιλογές του. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι χάρη σε αυτόν και την απόφαση του να μην αγοράσει αντικαταστάτη του Σέρχιο Ροντρίγκεθ, έχουμε την τύχη να απολαμβάνουμε τον Λούκα Ντόντσιτς, που προώθησε από τη β’ ομάδα. Επιπλέον του χρεώνεται η άνοδος του Νίκολα Μίροτιτς, η επιλογή του μακροβιότερου ξένου τα τελευταία χρόνια, του Τζέισι Κάρολ, όπως επίσης και η εκτόξευση του Γιουλ. Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι ο Σερχι Ροντρίγκεθ, μετά την φυγή του Μεσίνα είχε δηλώσει: ''Νιώθω περισσότερο άνετα με τον Λάσο απ' ότι με τον Μεσίνα, καθώς ταιριάζει περισσότερο στο στυλ μου. Νιώθω πιο άνετα στον τρόπο που παίζω και πλέον διασκεδάζω στα παιχνίδια'' . O αγαπημένος τεχνικός του αρχηγού των Μαδριλένων είχε επίσης σε ανυποπτο χρόνο το 2014 : "Δεν καταλαβαίνω γιατί αμφισβητείται ο Λάσο; Είναι ο ίδιος άνθρωπος με εκείνον που μας οδήγησε στο στιλ του παιχνιδιού που έχουμε και αποθέωσε όλη η Ευρώπη. Πέρυσι κάναμε κάποια πράγματα πολύ καλά και θεωρώ ότι αυτό το project πρέπει να συνεχιστεί. Δεν χρειάζεται να τρελαθούμε". Την επόμενη χρονιά μάλιστα η Ρεάλ κατέκτησε τα πάντα, σε μία ανεπανάληπτη χρονιά για το σύλλογο.

Αναζητώντας μερικές ενδιαφέρουσες πτυχές ακόμη, να πούμε ότι ο Λάσο αποτελεί επίσης μια ιδιάζουσα περίπτωση από πλευράς ιδιοσυγκρασίας. Οι συνεντεύξεις που δίνει είναι ελάχιστες, μένει μακριά από τα φλας της δημοσιότητας. Σπανια θα τον δεις μπροστά από μια κάμερα να μιλάει στους δημοσιογράφους, ενώ συχνά έχει και την πλάκα του. Ποιος θα ξεχάσει την κουβέντα του με τον Σφαιρόπουλο την παραμονή του εναρκτήριου αγώνα πέρυσι στη Μαδρίτη, όταν είπε την ατάκα : "Εσείς ξέρετε, πηγαίνετε το ματς στο τέλος και δώστε τη μπάλα στο Σπανούλη για το νικητήριο σουτ!!" 

Ο κάθε άνθρωπος έχει την άποψη του, με τις συγκρίσεις να γίνονται ανάλογα με τα γούστα και ενδιαφέροντα του καθενός. Το ίδιο συμβαίνει και με τους προπονητές. Ο,τι και να καταλογίσει κανείς στον Λάσο, γεγονός παραμένει πως έχει διατηρήσει τη Ρεάλ στο υψηλότερο επίπεδο για πολλά χρόνια και κάθε σεζόν μας παρουσιάζει μια από τις πιο θεαματικές ομάδες. Πάμπλο Λάσο, είμαι ένας από τους θαυμαστές σου.

Υ.Γ) Είναι από τους πρώτους που θυμάμαι να εφάρμοσε με ιδιαίτερη επιτυχία μια άμυνα ζώνης 3-2, με τον παίχτη στην μπροστά ζώνη να είναι ο ψηλός αθλητικός της ομάδας, για να χαλάσει ισορροπία-κυκλοφορία με τα άκρα του (Μάρκους Σλότερ το 13). Η εξέλιξη της άμυνας ήταν να αλλάζει ο ψηλός σε περιπτώσεις που η ζώνη μετατρέπεται σε man to man, για να μη δημιουργείται ανισορροπία στο κοντά στο καλάθι.