Η Barcelona έκλεισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον πρώτο γύρο της EuroLeague, αποχαιρετώντας με δύο πολύτιμες εντός έδρας νίκες το 2016. Αρχικά έκανε το εύκολο (Olimpia Milano) και λίγες ημέρες αργότερα δεν στραβοπάτησε ούτε στο δύσκολο (Darussafaka) για να... καλύψει κάπως το χαμένο έδαφος, αφού είχαν προηγηθεί τρεις συνεχόμενες ήττες, μακριά από το "Palau Blaugrana". Ο Σάσα Βεζένκοφ ήταν πολύ θετικός και καθοριστικός στις δύο αυτές επικρατήσεις κόντρα στους Ιταλούς (13π, 4ρ, 3α) και τους Τούρκους (12π, 4ρ, 1α), επιβεβαιώνοντας πως φέτος έχει... "ξεψαρώσει", αγωνιστικά έχει ανέβει επίπεδο κι αποτελεί πια ένα πραγματικά πολύ χρήσιμο εργαλείο για την μηχανή υψηλού κυβισμού που κουμαντάρει πλέον ο κόουτς Μπαρτζώκας. Ακόμη και στη βαριά , πρόσφατη ήττα από την Μπάμπεργκ, κατάφερε να είναι στους διακριθέντες, με όπλο του την σταθερότητα.

Υποψήφιος δανεικός το καλοκαίρι, key player τον χειμώνα

Η αλήθεια είναι πως πέρσι ο Xavi Pascual δεν είχε τον Βεζένκοφ στις άμεσες επιλογές του, καθώς προτιμούσε να μην τον ρίχνει στο παρκέ σε κρίσιμα ματς, προσφέροντας του κατά βάση ορισμένες ολιγόλεπτες συμμετοχές. Ο Ισπανός τεχνικός χειρίστηκε με τρόπο μάλλον συντηρητικό την περίπτωση του άλλοτε ηγέτη του Άρη, πηγαίνοντας βήμα-βήμα όσον αφορά την αξιοποίηση του, αφού έβλεπε πως είναι ακόμη άγουρος κι όχι απόλυτα έτοιμος για να σταθεί στο κορυφαίο επίπεδο της γηραιάς ηπείρου. Η πρώτη αναγνωριστική σεζόν του Σάσα στην Καταλονία ολοκληρώθηκε με τον ίδιο να καταγράφει συνολικά 22 ευρωπαϊκές εμφανίσεις με 2.7 πόντους και 1.2 ριμπάουντ ανά σχεδόν 9 λεπτά συμμετοχής. Το καλοκαίρι δε, υπήρξε η σκέψη να παραχωρηθεί με την μορφή δανεισμού, προκειμένου να πάει σε κάποιο club που θα παίζει περισσότερο και θα ένιωθε ξανά σημαντικός, αφού είχε ήδη αποκτηθεί ο Claver από την Lokomotiv Kuban κι ο Doellman θα παρέμενε για άλλο ένα έτος κάτοικος Βαρκελώνης.

Εν τέλει, ο Βεζένκοφ όχι απλά δεν αποχώρησε, αλλά βρίσκεται πια και σε πλεονεκτική θέση, καθώς δουλεύει μαζί με τον Γιώργο Μπαρτζώκα που τον πιστεύει πολύ και τον στηρίζει εμπράκτως. Ο Βούλγαρος διεθνής αγωνίζεται πια 18 λεπτά κατά μέσο όρο στην Ευρωλίγκα και αποτελεί μια υπερπολύτιμη μονάδα για το ροτέισον των "Blaugrana". Ερχόμενος από τον πάγκο, δίνει 7 πόντους με μεγάλη αξιοπιστία στο περιφερειακό σουτ - 15/31 τρίποντα, δηλαδή 48,4% - είναι σχεδόν άχαστος από την γραμμή των βολών με 13 εύστοχες σε 14 απόπειρες (92%), ενώ προσφέρει επιπλέον 3.8 ριμπάουντ και 1.1 τελικές πάσες με 10.5 μονάδες στο ranking. Η αφορμή για να αφιερωθεί ένα κείμενο στον Βεζένκοφ δόθηκε ουσιαστικά μέσω των δύο πρόσφατων εμφανίσεων του, αλλά στην πραγματικότητα εκείνος είχε μια πολύ σταθερή και μεστή παρουσία σε ολόκληρο τον Α' γύρο της διοργάνωσης, καθώς και σε άλλες σημαντικές φετινές νίκες της Barcelona, όπως με Παναθηναϊκό, Zalgiris και Maccabi, βοήθησε τα μέγιστα και το όνομα του τοποθετήθηκε στην λίστα των διακριθέντων.

Η καθιέρωση δεν ήταν (τόσο) εύκολη υπόθεση

Γενικώς, το ότι ο 21χρονος παίκτης διαθέτει μπόλικο ταλέντο και τεράστια προοπτική - ικανή να τον στείλει, αργά ή γρήγορα, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού Ωκεανού - είναι κάτι που το γνωρίζουμε εδώ και τουλάχιστον τέσσερα χρόνια, όμως είναι ιδιαιτέρως ευχάριστο να τον βλέπεις να αποδίδει, βαδίζοντας 100% αφοσιωμένος στο άθλημα, χωρίς... τουπέ και ύφος, με χαμηλά το κεφάλι, και να δικαιώνει σταδιακά ένα μέρος των μεγάλων προσδοκιών.

Το σημείο κλειδί της υπόθεσης είναι πως για την Barcelona, η οποία αντιμετώπισε ένα σωρό σοβαρά προβλήματα τραυματιστμών όλο αυτό το διάστημα, πιθανώς περισσότερα από κάθε άλλο σύνολο στην Ευρωλίγκα, η κατάσταση έκανε την ροή των πραγμάτων να τρέξει ως εξής: εκείνος αφενός ήταν λίγο-πολύ αναγκασμένος να αναβαθμιστεί λόγω των εξαιρετικά περιορισμένων λύσεων στο ροτέισον, αφετέρου κατάφερε να το πετύχει και να καθιερωθεί επειδή... άρπαζε κυριολεκτικά τις ευκαιρίες από τα μαλλιά, δείγμα της σωστής νοοτροπίας που τον διακατέχει - περίμενε υπομονετικά να έρθει η... στιγμή του - και ενδεικτικό της δουλειάς που "έριξε" σε ατομικό επίπεδο όλους αυτούς τους μήνες. Το πίστεψε, το προσπάθησε και δικαιώνεται.

Βλέπετε, δεν πτοήθηκε ακόμη κι όταν ο Γιώργος Μπαρτζώκας επέλεξε να υπογράψει τον Jonathan Holmes - με συμβόλαιο διάρκειας δύο μηνών - για να καλύψει το κενό του τραυματία Claver, στις αρχές του Νοεμβρίου. Στην περίπτωση που εξετάζουμε, ο ανταγωνισμός λειτούργησε άκρως θετικά. Η προσθήκη του forward από το Texas δεν... έκοψε τελικώς, όπως αρκετοί "ψιθύριζαν", τον δρόμο στον Βεζένκοφ, ούτε και "φαγώθηκε" η θέση του, παρά το traffic που παρατηρήθηκε στο "4". Αντίθετα, παρέμεινε προσηλωμένος.

Ίδιο (αγωνιστικό) στυλ, με μικρές παραλλαγές

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας σαφώς και γνωρίζει πως έχει στα χέρια του έναν από τους καλύτερους σουτέρ θέσεως όσον αφορά το "4" και κοιτά να αξιοποιεί το συγκεκριμένο στοιχείο. Αυτό πρακτικά συμβαίνει, το να δημιουργήσει δηλαδή η ομάδα σουτ για τον Βεζένκοφ όταν εκείνος βρεθεί ελεύθερος, ακροβολισμένος στην περίμετρο, συνήθως σε μια από τις δύο γωνίες, αλλά πάντα με μέτρο και οικονομία - παίρνει σχεδόν 1.9 προσπάθειες ανά αγώνα. Στον Άρη βέβαια είχαμε συνηθίσει να τον βλέπουμε να εκτελεί jumpers κι ύστερα από pick and pop καταστάσεις ή κινούμενος πίσω από τα screens, αυτές όμως είναι συνθήκες που πλέον στην Μπαρτσελόνα παρατηρούνται με σαφώς μικρότερη συχνότητα, αλλά αυτό έχει φυσικά την λογική εξήγηση του, αφού στους Θεσσαλονικείς ο Σάσα ήταν το "άλφα και το ωμέγα" στην επίθεση. Τώρα είναι ένας παίκτης ρόλου κι όχι ο βασικός πόλος.

Το υπόλοιπο κομμάτι της επιθετικής του δραστηριότητας παρουσιάζεται στο ζωγραφιστό, εκεί που απ' την στιγμή που θα γίνει αποδέκτης της μπάλας, επιδιώκει να αξιοποιήσει την ποικιλία του στην εκτέλεση, αναλογικά πάντα και με το ποιος βρίσκεται πάνω του. Αν και το inside game της Barcelona βασίζεται κυρίως στις ορέξεις του Ante Tomic, ο Βεζένκοφ αποτελεί μια καλή εναλλακτική, μιας και μπορεί να τελειώσει επιτυχώς φάσεις κοντά στο καλάθι. Ο αριθμός των λαθών του είναι κολλημένος στα χαμηλά (0.7/18'), ένας δείκτης που δηλώνει κάτα κάποιον τρόπο την πολύ καλή αντίληψη που έχει ο γεννημένος στην Λευκωσία παίκτης για το παιχνίδι γενικότερα, αλλά και το ότι είναι ιδιαίτερα μετρημένος στις επιλογές του εντός παρκέ, δίχως να παίρνει μεγάλα ρίσκα.

Ανέκαθεν το γεγονός πως δεν πηδά ψηλά, δεν είναι ταχύς και γενικώς "χάνει" σε αθλητικά προσόντα αποτελούσαν ένα σημαντικό μείον για τον ίδιο, όμως πλέον είναι σε φάση που δεν επηρεάζεται από τα παραπάνω σε βαθμό που να γίνεται επιζήμιος για την ομάδα. Σε μια EuroLeague που έχει... γεμίσει από αθλητικούς power forwards (κι όχι μόνο), ο Βεζένκοφ τα πηγαίνει (τουλάχιστον) καλά, σε μια σεζόν που θυμίζει μαραθώνιο, πρεσβεύοντας ένα "παλιομοδίτικο" στυλ. Η Barcelona διανύει μια περίεργη χρονιά για τα δεδομένα της (ο Leon T. την είχε χαρακτηρίσει μεταβατική και συμφωνώ απόλυτα μαζί του), όμως εάν συνεχίσει να δουλεύει και να στηρίζει το "project Βεζένκοφ", τότε μόνο κερδισμένη θα βγει.

Υστερόγραφο: Σύμφωνα με έναν ωραίο και ενδιαφέρον πίνακα που δημοσίευσε το @overbasket στο Twitter, ο Βεζένκοφ είναι ο δεύτερος καλύτερος U21 παίκτης στην τρέχουσα EuroLeague, έχοντας από πάνω του μόνο το φαινόμενο Luka Doncic.

https://twitter.com/OverBasket/status/814960637667373056

Αφήνει πίσω του, μεταξύ άλλων, τους συνομήλικους του - άπαντες έχουν γεννηθεί το 1995 - Osman της Efes, Guduric του Ερυθρού Αστέρα, αλλά και τον Diop της Baskonia.