*Θυμίζω ότι το φορμάτ του πρώτου γύρου είναι best of three, κι όποιος πάρει δύο νίκες περνάει στα ημιτελικά. Οι αριθμοί στις παρενθέσεις είναι η κατάταξη των ομάδων στην κανονική περίοδο της ACB.
Το πρώτο ζευγάρι είναι το Μπαρτσελόνα(1) – Βαλένθια(8), ενδεχομένως οι δύο πιο μπερδεμένες ομάδες στην οκτάδα αυτή τη στιγμή. Οι Μπλαουγκράνα έφαγαν μεγάλη φόλα στο F4, αφού στο δεύτερο ημίχρονο με τη Ρεάλ ήταν ανύπαρκτοι, με τον Γιασικεβίτσιους και τον Μίροτιτς να κουβαλούν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης. Στον δε Μίρο, προτάθηκε βαρβάτη μείωση συμβολαίου, που θα μου κάνει πολύ μεγάλη έκπληξη αν δεχτεί, ενώ ο Σάρας είναι πρακτικά με το ένα πόδι εκτός Βαρκελώνης. Μόνο ελαφρύ δεν το λες το κλίμα. Το θέμα είναι πως ούτε κι η Βαλένθια βρίσκεται σε καλύτερη μοίρα, κυρίως λόγω της αγωνιστικής της εικόνας. Με τρεις ήττες στα τελευταία τέσσερα ματς, θα μπορούσε να βρεθεί εκτός οκτάδας αν η Μπαρτσελόνα δεν διέλυε την Μούρθια στο κλείσιμο της κανονικής περιόδου. Πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοση για την ομάδα του Μουμπρού, που είδε και τον πιο πιστό στρατιώτη την, τον Μπόγιαν Ντούμπλιεβιτς να δηλώνει ότι δεν ξέρει αν θα παραμείνει.
Ως τώρα η Μπαρτσελόνα έχει κερδίσει τρεις φορές σε Ευρωλίγκα κι Ισπανία έναντι μίας της Βαλένθια. Περιμένουμε την άμυνα του Γιασικεβίτσιους όπως συνήθως σφιχτή, και την Βαλένθια να ψάχνει γρηγορότερο ρυθμό, μήπως σε καταστάσεις ροντέο κλέψει ματς στην Καταλονία. Άλλωστε με τη Μπάρτσα να είναι σκορποχώρι πρακτικά, η Βαλένθια βλέπει μια ευκαιρία, όχι μόνο για τον επόμενο γύρο, αλλά ενδεχομένως και για τους τελικούς. Καλή φάση.
Πάμε στο Ρεάλ Μαδρίτης(3) – Γκραν Κανάρια(6), μια σύγκρουση πρωταθλητών Ευρώπης. Μια χαρά τα κατάφεραν οι Μαδριλένοι στο Κάουνας. Πρώτα υπέταξαν την αιώνια αντίπαλο στον ημιτελικό, κρατώντας τον Μίροτιτς μόλις στους 3 πόντους, φτιάχνοντας φοβερή ψυχολογία ενόψει τελικού. Κι εκεί εκμεταλλεύτηκαν την απουσία καθαρού μυαλού του Ολυμπιακού στο τέλος, για να φτάσουν τις 11 κατακτήσεις σε αυτό το επίπεδο. Να σας ενημερώσω κιόλας ότι μετά το αναθεματισμένο μπουκέτο του Σέρχιο Γιουλ, η Ρεάλ δεν έχει ξαναχάσει! Και παρά τα όσα πολύ στραβά ακολούθησαν, οφείλουμε μια αναγνώριση στον Τσους Ματέο, γιατί αμφιβάλλω ότι υπήρχε έστω ένας που πίστευε ότι μπορούσε να διαχειριστεί μια τέτοια κατάσταση και να κρατήσει όρθια την ομάδα του. Στον αντίποδα, η Γκραν Κανάρια έκλεισε κάπως μουδιασμένα την κανονική περίοδο. Οι πρωταθλητές του Γιούροκαπ δεν είχαν σοβαρές ελπίδες για την 5η θέση, κι η μηδαμινή απόσταση των Μπάρτσα, Ρεάλ, Μπασκόνια στην κορυφή, δεν τους επέτρεπε να διαλέξουν αντίπαλο. Ενδέχεται επομένως να ήταν τακτική συντήρησης δυνάμεων ενόψει των έτσι κι αλλιώς δυνατών playoffs.
Αμφότερες δεν κουβαλούν κανένα άγχος. Η σεζόν για την Γκραν Κανάρια είναι πετυχημένη ανεξαρτήτως κατάληξης της σειράς, κι η Ρεάλ δικαίως νιώθει ανίκητη αυτή τη στιγμή. Ίσως είναι κλισέ να πούμε ότι ο Ταβάρες είναι το κομβικό σημείο της σειράς, οι Ίνγκλις και Ντιόπ δεν έχουν πολλές ελπίδες απέναντί του. Για αυτό πολλά λεπτά θα δει ο Μπαλτσερόφσκι, που μπορεί να σουτάρει από μακριά μπας και τραβήξει προς τα έξω αυτόν τον τιτάνα των Ευρωπαϊκών γηπέδων. Βέβαια, ακόμα κι όλα τέλεια να πάνε για τον Λάκοβιτς και την ομάδα του, φαβορί παραμένουν οι Μαδριλένοι. Το ζητούμενο για αυτούς δεν είναι αν θα πάρουν τη σειρά, αλλά πόσο αναίμακτα μπορεί να συμβεί αυτό, δεδομένου ότι στον επόμενο γύρο ίσως βρουν απέναντι τους τη Μπασκόνια(2).
Οι Βάσκοι που λέτε, έκλεισαν πολύ δυνατά τη σεζόν στην Ισπανία με ένα επιμέρους 6-2, μετά τον αποκλεισμό από τα playoffs της Ευρωλίγκα. Όμως μία από αυτές τις δύο ήττες ήταν κόντρα στη Μπαρτσελόνα μέσα στη Βιτόρια, στην προτελευταία αγωνιστική, ενώ οι δύο ομάδες ήταν ισόβαθμες. Νίκη εκεί πρακτικά θα είχε εξασφαλίσει την πρωτιά κι ένα πολύ πιο ευνοϊκό μονοπάτι προς τους τελικούς του πρωταθλήματος. Η Μπασκόνια μπαίνει στα playoffs ως η καλύτερη επίθεση της σεζόν, με 123.5 πόντους ανά 100 κατοχές, με έναν μέτριο για τα δεδομένα της ACB ρυθμό στο 73.7. Είναι η ομάδα με το κορυφαίο TS% του πρωταθλήματος, ήτοι 62.4, και ποσοστό ευστοχίας από τη γραμμή του τριπόντου στο 40.7%. Καθώς είχε πολύ πιο βατό πρόγραμμα και πέντε ματς λιγότερα από τις Ρεάλ και Μπαρτσελόνα, σίγουρα είναι πιο φρέσκια, κάτι που ο Πεναρόγια σε βάθος σειρών πρέπει να προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί. Απέναντι της είναι μία από τις αγαπημένες μου ομάδες φέτος, που δυστυχώς ντεφορμαρίστηκε στο χειρότερο δυνατό για αυτήν σημείο, η Μπανταλόνα(7). Ήττα στον ημιτελικό του Γιούροκαπ από τη Γκραν Κανάρια, μόλις μία νίκη στις έξι τελευταίες αγωνιστικές της ACB, κι από εκεί που βρισκόταν στην κουβέντα για τις θέσεις 4-5, κατρακύλησε στο 7.
Θεωρώ δεδομένο ότι η Μπασκόνια θα κυνηγήσει τρελό ρυθμό σε αυτή τη σειρά και εκτελέσεις νωρίς στο 24ρι, γιατί η transition άμυνα της Μπανταλόνα είναι ευάλωτη, με τους Τόμιτς κι Έλενσον στις πεντάδες της. Αυτός είναι κι ο δύσκολος γρίφος για τον Κάρλες Ντουράν και τον επιτελείο του, πώς θα επιβραδύνουν μια ομάδα που κατά διαστήματα μοιάζει ασταμάτητη, καθώς τα αναιμικά ποσοστά ευστοχίας και οι ασίστ της, καθιστούν αδύνατη κάθε σκέψη να τους κοντράρουν στα ίσα. Όμως η Μπανταλόνα είναι από τις κορυφαίες ομάδες φέτος στα ριμπάουντ, κι εκεί πρέπει να στοχεύσει σε πρώτη φάση, για να δώσει αργό τέμπο και να αφαιρέσει από τη Μπασκόνια δεύτερες ευκαιρίες. Ενδιαφέρον ματσάρισμα με ξεκάθαρο φαβορί.
Για κλείσιμο, το πιο αμφίρροπο ζευγάρι του πρώτου γύρου, Τενερίφη(4) – Μάλαγα(5). Οι δύο ομάδες έχουν μπόλικη ιστορία φέτος. Συνολικό σκορ 2-2, αλλά η μία από τις νίκες της Μάλαγα ήταν στον τελικό Κυπέλλου κι ήταν τεράστια. Η Τενερίφη πήρε το πλεονέκτημα έδρας, χάρη στη διαφορά 7 πόντων όταν φιλοξένησε τη Μάλαγα στον πρώτο γύρο, κάτι που δεν ανέτρεψε η ομάδα του Ναβάρο, αν και κέρδισε προ ημερών. Ο Βιντορέτα επιδιώκει εκνευριστικά χαμηλό τέμπο στους αγώνες, όχι τόσο από επιλογή, αλλά κάπως πρέπει να προφυλάξει τους Σερμαντίνι και Χουέρτας από την κόπωση (συνολικά η Τενερίφη έχει μέσο όρο ηλικίας σχεδόν 30). Ταυτόχρονα η Τενερίφη αριστεύει στο σετ παιχνίδι, κι επιτίθεται κυρίως από τον άξονα, ψάχνοντας για τυχόν ελεύθερα σουτ στις γωνίες. Η Μάλαγα έχασε στον ημιτελικό του BCL από τη Βόννη, μια ήττα που σαφώς πόνεσε, καθώς το F4 διοργανώθηκε στην έδρα της. Στην Ισπανία διαπρέπει, κι από τις 19 Μαρτίου έχει χάσει μόλις δυο φορές, από τις Ρεάλ και Μπαρτσελόνα. Το χαμηλό pace της Τενερίφης δεν την επηρεάζει, καθώς αρέσκεται στο 2v2 και στο inside-out παιχνίδι.
Παρά το μειονέκτημα έδρας, θεωρώ την Μάλαγα φαβορί στη σειρά. Έχει πολύ περισσότερες λύσεις στην περιφέρεια, συνολικά μεγαλύτερο κι αποτελεσματικότερο ροτέισον, άμυνα που τσακίζει κόκκαλα κι επίθεση που γοητεύει με την πειθαρχία της. Το μεγάλο πλεονέκτημα του Βιντορέτα είναι η υπεροπλία κοντά στο καλάθι, σε συνδυασμό με τη λειψυδρία της Μάλαγα όπως εχουμε αναλύσει παλιότερα. Μέχρι στιγμής, ο Ιμπόν Ναβάρο κατάφερε να κρύψει αυτή την αδυναμία με άμυνες ζώνης και χαμηλά σχήματα στην επίθεση. Καλείται να το κάνει άλλη μια φορά, εκτός έδρας με φόντο τα ημιτελικά και τον νικητή του Μπαρτσελόνα-Βαλένθια.
