Μανρέσα – Μάλαγα: Εμφύλιος
Δυνατό ζευγάρι που έχει πάντως φαβορί. Αυτό είναι φυσικά η Μανρέσα του 5-1 στην Regular Season (με Καρσίγιακα, Οστρόβ, Χάποελ Ιερουσαλήμ) και του 4-2 στους “16” (με Τοφάς, Νταρουσάφακα, Τρεβίζο) με πολύ σταθερή πορεία γενικώς και στις δύο φάσεις. Η δε Μάλαγα είχε 4-2 στην RS (με Ντιζόν, Λαύριο και Νίζνι), ενώ στους “16” έδωσε μόλις 4 ματς (πέρασε με 2-2), καθώς στον όμιλο της υπήρχε κι η ουκρανική Προμετέι, που αποσύρθηκε από την διοργάνωση λόγω του πολέμου. Συνολικά η Μανρέσα έχει δείξει στη σεζόν πως έχει υψηλότερο ταβάνι, ενώ από την άλλη η Μάλαγα έχει τα σκαμπανεβάσματα της. Εξάλλου, η εικόνα των ομάδων στην ACB τα λέει όλα: η Μανρέσα έχει 17-8 κι είναι 3η, πίσω από Μπαρτσελόνα και Ρεάλ, την ώρα που η Μάλαγα βρίσκεται στην 12η θέση με ρεκόρ 10-14 κι αρκετά σημαντική απόσταση από τα playoffs!
Η σειρά θα έχει έναν ανταγωνισμό, καθώς η παράμετρος του “εμφυλίου” σίγουρα δημιουργεί ιδιαιτερότητες στο ζευγάρι. Από 'κει κα πέρα, η Μανρέσα του κόουτς Πέδρο Μαρτίνεθ διαθέτει πολλούς παίκτες που κάνουν φανταστική σεζόν: το τεσσάρι Λιουκ Μέι (12.7π., 5.1ριμπ., 1.3ασ., 33%), τον άσο Σιλβέν Φρανσίσκο (11.6π., 3.4ασ.), τον σκόρινγκ γκαρντ Τζό Τόμασον (12.6π., 39% τριπ., 3.8ασ.) καθώς και τον Νιγηριανό φόργουορντ Τσίμα Μονέκε (12.4π., 5.2ριμπ., 1.5ασ.) που αναμφίβολα είναι ο “overachiever” του συνόλου. Πριν ενάμιση χρόνο έπαιζε στην Α2 Γαλλίας και φέτος έχει... εκτοξευτεί. Υπάρχει ακόμη κι ο Χουάνπι Βαουλέτ, πρώην παίκτης της ΑΕΚ, νωρίτερα στη σεζόν, καθώς κι ο σταθερός σέντερ Ισμαέλ Μπακό, γνωστός από τα περάσματα του από Βιλερμπάν και Αμβέρσα. Η Μανρέσα είναι μια “καλοκουρδισμένη” μηχανή που παίζει ελκυστικό μπάσκετ εδώ κι αρκετούς μήνες, οδηγώντας τα ματς σε επίπεδα 85 πόντων, ενώ έχει και ικανοποιητικό βάθος για να πάει μακριά στην διοργάνωση. Φέτος έχει κερδίσει σε Βαρκελώνη και Μαδρίτη στο πρωτάθλημα. Ιδίως την Ρεάλ, την κέρδισε αρκετά εύκολα. Τα τελευταία χρόνια, από το 2019 κι έπειτα, βρίσκεται σε σταθερά ανοδική πορεία ως οργανισμός, με αποκορύφωμα φυσικά τη τρέχουσα σεζόν, στην οποία δείχνει πως είναι μεταξύ των φαβορί για να σηκώσει το BCL.
Όσο για τους Ανδαλουσιάνους; Η σεζόν είναι περίεργη. Είναι η πρώτη τους φορά στο BCL. Συν τοις άλλοις, άλλαξαν και προπονητή στις αρχές Φλεβάρη, με τον Ίμπον Ναβάρο να αντικαθιστά τον Κατσικάρη, ενώ η ομάδα έχασε και τον βασικό της σέντερ, Μάικλ Έρικ, με σοβαρό τραυματισμό. Τα αποτελέσματα κι η συνολική εικόνα είναι όλη τη σεζόν μέτρια, ιδίως εντός των τειχών. Παρ' όλα αυτά η Μάλαγα διαθέτει ορισμένες ποιοτικές κι έμπειρες μονάδες. Ο φόργουορντ Αξέλ Μπουτέιγ (11.9π., 1.8ασ., 2.7ριμπ.) κι ο σούτινγκ γκαρντ Ντάριο Μπριθουέλα (11.7π., 49% τριπ., 2.6ασ.) είναι σημεία αναφοράς στο παιχνίδι της, όπως κι ο βετεράνος πάουερ φόργουορντ Τιμ Αμπρομάιτις (8.9π., 44% τριπ., 5.1ριμπ.) με τον πλειμέικερ Χάιμε Φερνάντεθ (10π., 4.5ασ.). Ως αντί-Έρικ αποκτήθηκε πριν από έναν μήνα ο 26χρονος Καμ Όλιβερ (13.5π., 6ριμπ., 2 ματς στο BCL), με την Μάλαγα να καλύπτει ένα μεγάλο κενό κι ενώ λίγο καιρό νωρίτερα είχε πάρει και τον Ντέγιαν Κράβιτς που είναι ελίτ παίκτης για τα δεδομένα του BCL (3 φορές πρωταθλητής της διοργάνωσης). Πρόσφατα αποχώρησε ο Νόρις Κόουλ που υπέγραψε στην Μπουρζ κι από τις ανακατατάξεις γίνεται σαφές πως η σεζόν δεν έχει κυλήσει ομάλα για την Μάλαγα. Ανακατεμένη ομάδα. Το να αποκλείσει, λοιπόν, την πιο καλά “μονταρισμένη” και “στρωμένη”, Μανρέσα, θα συνιστούσε έκπληξη.
Πρόβλεψη: Εύκολα ή δύσκολα, Μανρέσα.
Τενερίφη – Τοφάς: Πολύ καλή για να μείνει εκτός
Κι εδώ υπάρχει φαβορί. Η Τενερίφη είναι σύλλογος με τρομερή παράδοση στην διοργάνωση (2017 την κατέκτησε, 2019 φιναλίστ, 2020 Final 8) όμως πέραν τούτου είναι και μια πολύ γεμάτη ομάδα. Προπονητής της – ποιος άλλος; Ο Τσους Βιντορέτα που δεν χρειάζεται συστάσεις, όντας ένας από τους καλύτερους προπονητές του BCL τα τελευταία χρόνια. Οι Νησιώτες ήταν... διεκπαιρεωτικοί στην πρώτη φάση (4-2 με Λούντβιχσμπουργκ, Προμετέι, Σάσαρι) κι ανέβασαν στροφές στους “16”, σκουπίζοντας την διαδικασία (6-0 με Στρασμπούρ, Ρίτας, Φάλκο). Εκ των κορυφαίων παικτών τους είναι δύο πρώην στελέχη του Ολυμπιακού: ο Γκιόρκι Σερμαντίνι (13π., 6.6ριμπ., 1.3ασ.) στο “5” κι ο Κάιλ Ουίλτζερ (13.1π., 46% τριπ., 3.4ριμπ., 1.2ασ.) στο “4”, ενώ στα φτερά δεσπόζει ο Φινλανδός εκτελεστής Σάσου Σάλιν (11.7π., 44% τριπ., 2.5ριμπ., 1.5ασ.). Η παρουσία του Μαρσελίνιο Χουέρτας (9.7π., 6.9ασ.) στον άσο εγγυάται ασφάλεια στον έλεγχο του παιχνιδιού και μπόλικη δημιουργία, ενώ οι βετεράνοι Ντόρνεκαμπ, Φιτιπάλδο και Σάστρε, αν και σε πτωτική πορεία όλοι τους, είναι τρομερά χρήσιμοι σε δευτερεύοντες ρόλους. Η Τενερίφη, μια από τις κορυφαίες ομάδες της ACB, σουτάρει καλά (38% τριπ.), ενίοτε είναι, πέρα από ουσιαστική, διασκεδαστική, και γενικώς πρόκειται για ένα σύνολο με μοιρασμένο ταλέντο και άφθονη εμπειρία, που φτιάχτηκε για να πάει ως το τέλος της διαδρομής. Bonus, η διαχρονική δυναμική που έχει στην έδρα της. Πολλές ομάδες κατά καιρούς ένιωσαν… κατηφόρα στα Κανάρια Νησιά.
Απέναντι της, θα βρει τη Τοφάς του κόουτς Αχμέτ Τσακί, μια καινούργια ομάδα στο BCL, αφού μόλις πέρσι έπαιξε για πρώτη φορά σε αυτό, μετά από διαδοχικές παρουσίες στο EuroCup. Δεν δυσκολεύτηκε στην RS (4-2 με Στρασμπούρ, Οστάνδη, Κάλεβ) και στους “16” πέρασε με 4-2 σε τριπλή ισοβαθμία (η Νταρουσάφακα έμεινε εκτός, πρώτη η Μανρέσα, ουραγός η Τρεβίζο). Η ομάδα της Προύσας είναι επικίνδυνη και μπορεί να βάλει δύσκολα στη Τενερίφη. Διαθέτει στην περιφέρεια τον πολύ καλό σκόρερ Τάιλερ Ένις (14.7π., 2.3ασ., 36% τριπ.) που το 'χει πολύ στο “ένας με έναν”, ενώ ποιότητα στο “2” και το “3” αντίστοιχα προσφέρουν οι Πάκο Κρουζ (13.6π., 45% τριπ., 3.6ασ.) και Έγλκιν Κουκ (10.6π., 38% τριπ., 4.6ριμπ.). Στους ψηλούς ξεχωρίζουν οι Τζέρεμι Σίμονς (9.1π., 6.3ριμπ.) και ο Κροάτης Τόμισλαβ Ζούμπτσιτς (13π., 4.3ριμπ., 1.3ασ.). Όπως κι οι περισσότερες τουρκικές ομάδες, η Τοφάς δεν βασίζεται ιδιαίτερα στους γηγενείς, καθώς ουσιαστικά μόνον οι Άρσλαν (γκαρντ), Ουγκουρλού (γκαρντ, αρχηγός της ομάδας) και Γιασάρ (σέντερ) χρησιμοποιούνται σε σταθερή βάση. Τον πυρήνα του ρόστερ συμπληρώνει ο περιφερειακός Κέισι Σέφερντ, ο οποίος μετά από μια τρομερή σεζόν στη Νίζνι, δεν έχει βγει σχεδόν καθόλου στη Τοφάς και κινείται φέτος σταθερά στη μετριότητα...
Αναμένουμε λοιπόν ένα ενδιαφέρον ζευγάρι. Η Τοφάς στην έδρα της έχει φέτος 5/6 και στηρίζεται σε αυτόν τον παράγοντα. Η Τενερίφη έχει αποδείξει ότι μπορεί να κερδίσει – ή τουλάχιστον να είναι ανταγωνιστική - οπουδήποτε. Αν κρίνουμε την ποιότητα των δύο μονομάχων, η ισπανική ομάδα δείχνει ένα κλικ καλύτερη, με την εμπειρία να παίζει επίσης καθοριστικό ρόλο. Αν ποντάραμε κάπου τα λεφτά μας, θα ήταν στη Τενερίφη – και – λόγω “consistency” στο BCL. Δεν ξεγράφουμε πάντως τη Τοφάς που δεν έχει φτάσει τυχαία ως τα προημιτελικά.
Πρόβλεψη: Η Τενερίφη είναι ομάδα επιπέδου Φ4.
Χαποέλ Χολόν – Στρασμπούρ: Το πλεονέκτημα έδρας είναι “όπλο”
Δύο εξίσου καλές ομάδες που προσφέρονται για ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον σταύρωμα. Μικρό προβάδισμα στους Ισραηλινούς του 4-2 στην RS (με Νταρουσάφακα, Κλουζ Ναπόκα, Μπρίντιζι) και του ίδιου ρεκόρ στους “16” σε πολύ ανταγωνιστικό όμιλο (με Λούντβιχσμπουργκ, Ντιζόν, Γαλατασαράι). Πριν τον δεύτερο όμιλο, είχαν αποκλείσει στα play-in την Μπεσίκτας με 2-1.
Οι Γάλλοι έχουν “περπατήσει” επίσης αρκετά στη φετινή διοργάνωση, καθώς μετά την κανονική περίοδο (3-3 σε όμιλο με Τοφάς, Οστάνδη, Κάλεβ) έπαιξαν και στα play-in με τον ΠΑΟΚ (κέρδισαν τη σειρά με 2-0), ενώ στους “16” προκρίθηκαν με 3-3 (Τενερίφη, Ρίτας, Φάλκο). Αρκετά μεγάλο το δείγμα της Στρασμπούρ των 7 εκατ. (μεικτού) μπάτζετ στο BCL, η οποία τον... καταστροφικό, για την ίδια, Ιανουάριο έχασε τον Τζάρελ Έντι (πήγε στην Μπούργος), έναν από τους καλύτερους και πιο έμπειρους παίκτες της, καθώς και τον βασικό της σκόρινγκ γκαρντ, Τζον Ρόμπερσον που τραυματίστηκε. Παρ' όλα αυτά διατηρεί μοιρασμένο ταλέντο στο ρόστερ της, με τον Τσέχο διεθνή Γιάρομιρ Μπόχατσικ (9.5π, 39% τριπ, 3.2ριμπ.) και τον Αμερικανό ΝτεΆντρε Λάνσνταουν (10.5π, 2.5ρ, 1.9ασ.) στην περιφέρεια, όπως και τους Ματ Μίτσελ (10.9π., 4.8ριμπ.) και Γιανί Μορέν (8.3π, 3.4ρ) στις θέσεις “4” και “5”. Οι Τζόρνταν Χάουαρντ (16π, 2.3α) και Καμ Τέιλορ (11.8π, 5.2ριμπ, 3.4ασ) αντικατέστησαν τους Ρόμπερσον κι Έντι αντίστοιχα και παρότι δεν ήταν από την αρχή της σεζόν στην ομάδα, δείχνουν να έχουν προσαρμοστεί πλήρως. Ο 35χρονος Φινλανδός κόουτς Λάσι Τουόβι θεωρείται αρκετά ελπιδοφόρος και φέρνει σύγχρονες ιδέες, παρουσιάζοντας μια ομάδα που παίζει ελκυστικό και γρήγορο μπάσκετ, αλλά κατά καιρούς αντιμετωπίζει μεγάλα αμυντικά ζητήματα, τα οποία περιορίζουν το ταβάνι των δυνατοτήτων της. Όλη τη σεζόν η Στρασμπούρ μοιάζει με ερωτηματικό, εξάλλου πρόκειται για ομάδα με αστάθεια όχι μόνο από παιχνίδι σε παιχνίδι, αλλά και κατά την διάρκεια ενός 40λεπτου, ικανή για το καλύτερο και για το χειρότερο συγχρόνως.
Στον αντίποδα, η Χολόν είναι ένα σύνολο με αρκετούς αναγνωρίσιμους παίκτες. Υπάρχει ο Μάικλ Κάιζερ (10.2π, 5.1ριμπ.) στο “5” που είχε περάσει από Άρη και Κύμη, όπως κι ο Άνταμ Σμιθ (13.9π., 2.8ασ., 2.2ριμπ.) στο “2”, άλλοτε παίκτης του ΠΑΟΚ και του Ιωνικού. Στο “3” έχει τον βετεράνο Κρις Τζόνσον (14.9π, 5.9ριμπ, 38% τριπ.), ενώ ιθύνων νους της πεντάδας είναι ο Τζο Ράγκλαντ (11.2π, 7.9ασ.) που εγγυάται άφθονη δημιουργία και πιθανώς να τον θυμάστε από κάποια περάσματα του από Μιλάνο, Ερυθρό Αστέρα και Λόκο Κουμπάν. Στη Χολόν βιώνει τα... μπασκετικά του γεράματα κι ο παλιός αρχηγός της Μακαμπί, Γκάι Πνίνι (4.8π, 2.9ασ, 2.1ρ), με τον 39χρονο σουτέρ να βγάζει πια το ψωμί του ως καθαρό τεσσάρι (στα νιάτα του ήταν πιο ελαφρύς φόργουορντ, “3” προς... “3.5”). Στα τέλη Φλεβάρη απέκτησαν και τον Τάιρους ΜακΓκί (11π, 4.8ρ, 1ασ) για το backcourt, ακόμη μια δοκιμασμένη λύση στο συγκεκριμένο επίπεδο, με θητεία στην ομάδα και τη σεζόν 2020-21. Γενικά ο Γκάι Γκούντες έχει καλό υλικό. Απέκλεισε την Μπεσίκτας στα play-in κι ο πήχης ανέβηκε. Στους “16” η Χολόν επιβεβαίωσε πως πράγματι είναι ομάδα οκτάδας. Από 'δω και πέρα, το ζήτημα και για τις δύο, σχεδόν ισοδύναμες, ομάδες έχει να κάνει και με το κίνητρο. Στα πρωταθλήματα τους, αμφότερες θα είναι στα πλέιοφς και δεν τίθεται ζήτημα μη συμμετοχής τους. Επομένως, μένει να δούμε πόσο θέλουν το Φ4. Στην τελική, δύο ματς είναι και το διακύβευμα δεν είναι μικρό. Το πιθανότερο είναι πως αφού έχουν φτάσει ως εδώ, θα χτυπήσουν δυνατά το στόχο της συμμετοχής στη τετράδα του Μπιλμπάο. Θα 'ναι διασκεδαστικό.
Πρόβλεψη: Το πλεονέκτημα έδρας μπορεί να κρίνει αμφίρροπες σειρές. Χολόν.
Κλουζ Ναπόκα – Λούντβιχσμπουργκ: Όλα ανοιχτά κι από κίνητρο, άλλο τίποτα!
Δεν είναι οι πιο εμπορικές ομάδες της οκτάδας, ούτε είναι μαθημένες σε μεγάλες ευρωπαϊκές πορείες. Αυτές οι συνθήκες προμηνύουν μεγάλες μάχες, καθώς αμφότερες έχουν ισχυρό κίνητρο για διάκριση. Ειδικά οι Ρουμάνοι που αποτελούν την ευχάριστη έκπληξη της διοργάνωσης κι αγωνίζονται σε μια υπέροχη έδρα (BTArena, 10.000 θεατών) με ζεστό κοινό. Η Κλουζ-Ναπόκα ξεκίνησε το μακρύ ταξίδι της από τα προκριματικά του περασμένου Σεπτεμβρίου στο Περιστέρι, αποκλείοντας κατά σειρά τη φινλανδική Σαλόν Βιλπάς (πρωταθλήτρια), την γηπεδούχο ελληνική ομάδα και την ελβετική Φριμπούρ (επίσης πρωταθλήτρια στη χώρα της). Συνέχισε να εντυπωσιάζει στην RS (5-1 με Χολόν, Νταρουσάφακα, Μπρίντιζι) ως πρωτοπόρος σε έναν απαιτητικό όμιλο και στους “16” επιβεβαίωσε πως πράγματι πρόκειται για μια πολύ καλή ομάδα κι όχι για “πυροτέχνημα” (3-1 στον όμιλο με Μάλαγα, Οστάνδη). Άρα λοιπόν το 11-2 της Κλουζ-Ναπόκα σε προκριματικά & τελική φάση συνιστά από μόνο του μια τεράστια επιτυχία. Οτιδήποτε έλθει από 'δω και πέρα για τους πρωταθλητές Ρουμανίας, θα είναι bonus σε μια ούτως ή άλλως εξαιρετική ευρωπαϊκή σεζόν, η οποία διαφημίζει την ομάδα. Ένα σύνολο που καθοδηγείται από τον 37χρονο (!) Ρουμάνο κόουτς Μιχάι Σιλαβασάν, ο οποίος κάθεται στον πάγκο της ομάδας από το 2016.
Η Κλουζ-Ναπόκα έχει στο ρόστερ της έναν από τους καλύτερους παίκτες της διοργάνωσης, τον 33χρονο Αμερικανό combο γκαρντ, Μπράντον Μπράουν (15.3π., 45% τριπ., 5.5ασ., 1.9ασ.), έναν πραγματικό ηγέτη στην περιφέρεια. Είναι κατά κύριο λόγο “made in USA” ομάδα με τον φόργουορντ Ελάιτζα Στιούαρτ (14.4π., 3.5ριμπ.) και τον σέντερ Ντάστιν Χογκ (11.9π., 6.6ριμπ., 2.5ασ.) να τραβούν μπόλικο κουπί. Ο πολιτογραφημένος Ρουμάνος swingman, Πάτρικ Ρίτσαρντ (15.2π., 5.2ασ., 4.8ριμπ., 36% τριπ.) είναι ότι πιο πολυδιάστατο έχει να παρουσιάσει η ομάδα κι ο παίκτης που παίζει περισσότερο από κάθε άλλον (34'). Αν κι οι Αμερικανοί είναι μόλις τέσσερις, το impact τους στο σύνολο είναι τεράστιο. Έχουν επίσης τον Κουβανό σούτινγκ γκαρντ, Καρέλ Γκουζμάν (7.7π., 3.5ριμπ., 1.7ασ.), καθώς και τους πολύπειρους Γιούγκους ψηλούς, Στέφαν Μπίρτσεβιτς (9.7π., 4.2ριμπ., 1.9ασ.) και Άντριγια Στιπάνοβιτς (12.6π., 4.6ριμπ., 2.4ασ.). Οι “δηλωμένοι” γηγενείς παίκτες είναι κάμποσοι (Κούτι-γκαρντ, Γκράσου-φόργουορντ, Κολσεάγκ-φόργουρντ), παρ' όλα αυτά σπανίως εμφανίζονται στα ευρωπαϊκά ματς – κι αν συμβεί αυτό, είναι για λίγα λεπτά. Αυτό είναι και το βασικότερο πρόβλημα της ομάδας: έχει λίγους παίκτες. Το ροτέισον μετά βίας αγγίζει τους 9. Ουσιαστικά μιλάμε για μια βάση που δεν ξεπερνά τους 8. Εντούτοις είναι τόσο καλομονταρισμένη και καλογυμνασμένη ομάδα, με πραγματικά καλούς αθλητές, που το αριθμητικό έλλειμμα δεν τις κοστίζει σχεδόν καθόλου.
Φυσικά δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε το καλό ρόστερ και τη σταθερότητα της Λούντβιχσμπουργκ του Τζον Πάτρικ, ο οποίος είναι στο τιμόνι της από το 2013 και κάθε χρόνο παράγει αξιόλογο έργο. Η γερμανική ομάδα πέρασε τους δύο πρώτους ομίλους με 4-2 (Τενερίφη, Προμετέι, Σάσαρι στην RS, Χολόν, Ντιζόν, Γαλατασαράι στους “16”), έχοντας να επιδείξει ορισμένα εξαιρετικά αποτελέσματα στη σεζόν (83-99 μέσα στη Τενερίφη, 80-69 εντός με τους Ισπανούς, μέσα-έξω νίκες με Γαλατά). Διαθέτει έναν εξαιρετικό άσο, τον Τζόνα Ράντεμπο (13.8π., 5.6ριμπ., 3.1ασ., 45% τριπ.) καθώς και τον δυναμικό swingman Τζάστιν Σίμον (14.7π., 8ριμπ., 1.6ασ.). Ο βετεράνος Τζόρνταν Χαλς (10.7π., 3.2ασ., 3.1ριμπ.) προσφέρει ισορροπία στην περιφέρεια, ενώ στις τάξεις της έχει και δύο πρώην παίκτες του Ολυμπιακού: τον 41χρονο (!) Τρεμέλ Ντάρντεν (9.8π., 3.6ριμπ.) που παίζει σα να είναι 5-6 χρόνια νεότερος, αλλά και τον ψηλό Ίθαν Χαπ (9.3π., 7ριμπ.) που υπέγραψε στην ομάδα τον Ιανουάριο. Σε ένα γενικότερο πλαίσιο, πρόκειται για ένα κλαμπ που έχει χτίσει μέταλλο τα τελευταία χρόνια, καθώς είναι σταθερά 2ο-3ο-4η στην Μπουντεσλίγκα. Φέτος είναι 3η με 19 νίκες σε 27 ματς. Αναμφίβολα από τα καλύτερα γερμανικά πρότζεκτς, χωρίς να ξοδεύουν ένα σκασμό λεφτά. Σοβαρή ομάδα που συχνά-πυκνά κάνεις υπερβάσεις και τρυπά το ταβάνι της. Πολύ πιο έμπειρη σαφώς από την Κλουζ-Ναπόκα και στα ευρωπαϊκά Κύπελλα. Αν υπάρχει μια μεγάλη αντίθεση μεταξύ των δύο ομάδων, αυτή έχει να κάνει με την ένταση των αγώνων τους στα εγχώρια πρωταθλήματα: Η Κλουζ-Ναπόκα κάθε σαββατοκύριακο κάνει περπάτους στην Ρουμανία και δεν είναι βιώνει συχνά τον ανταγωνισμό. Αντίθετα η Λούντβιχσμπουργκ δίνει κάθε βδομάδα σκληρές μάχες στο γερμανικό πρωτάθλημα που ασφαλώς κι είναι κλάσεις ανώτερο του ρουμανικού. Όλα ανοιχτά...
Πρόβλεψη: Τρέχα γύρευε… Κλουζ-Ναπόκα, για το ονόρε του να πάει στο Φ4 μια ομάδα που δεν περίμενε κανείς. Εξάλλου η Λούντβιχσμπουργκ έχει ξαναπαίξει, στην Αθήνα, το 2018.
