Το χρονικό της απόκτησης
Μετά την πώληση του Σαντ-Ρος από την ΑΕΚ στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η Ένωση έψαχνε απεγνωσμένα έναν αθλητικό παίκτη για να καλύψει το κενό που άφησε ο Κουβανός. Στην ουσία η ΑΕΚ είχε συμφωνήσει με τον Ντιάντρε Κέιν και βρισκόταν σε ανταλλαγή συμβολαίων, ώστε να τον ανακοινώσει την επόμενη του αγώνα που έπαιζε με την Μπάνβιτ στο ΟΑΚΑ. Για άλλη μια φορά η κακοτυχία χτύπησε την πόρτα της ομάδας όμως και στο συγκεκριμένο ματς ο Νίκος Γκίκας έσπασε το δάκτυλο του, με τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για απουσία δυο μηνών. Έτσι η στόχευση του προπονητικού τιμ άλλαξε, αφού η ΑΕΚ είχε μείνει χωρίς γκαρντ και με αστραπιαίες κινήσεις ήρθε σε επαφή με τον Νίκο Ζήση και εξέτασε την δυνατότητα να σπάσει το συμβόλαιο του με την Μπανταλόνα, για να έρθει άμεσα στην ΑΕΚ.
Ο ίδιος ο παίκτης πίεσε την ισπανική ομάδα που σεβάστηκε την επιθυμία του και τον άφησε ελεύθερο να έρθει πίσω στην Ελλάδα. Από αυτό το παζλ συγκυριών κατέστη εφικτό αυτό που είχε προσπαθήσει άλλες τρεις φορές ο πρόεδρος της ΑΕΚ στο παρελθόν αλλά χωρίς επιτυχία.
Ζήσης όλων των φιλάθλων
Η απόκτηση του από την ΑΕΚ προφανώς προκάλεσε ενθουσιασμό στους οπαδούς της, αλλά και χαρά σε πολλούς Έλληνες φιλάθλους, ανεξαιρέτως ομάδας. Κάπου εκεί συνειδητοποίησα ότι ο Ζήσης πρέπει πιθανότατα να είναι o πιο συμπαθητικός εν ενεργεία παίκτης στο Ελληνικό μπάσκετ. Η δεκαπενταετής καριέρα του στο εξωτερικό και η απουσία του από την τοξικότητα του Ελληνικού μπασκετικού περιβάλλοντος, τον έχουν αφήσει στα μάτια των φιλάθλων ως κάτι άφθαρτο ακόμα, ως ένα παίκτη που δεν έχει ταυτιστεί με καμία από τις δυο ομάδες του διπόλου στην Ελλάδα. Οι περισσότεροι έχουν εικόνες του από τα αμέτρητα καλοκαίρια με την Εθνική ομάδα, που ήταν πάντα εκεί μέχρι που σταμάτησε, και από τα πολλά παιχνίδια Ευρωλίγκας που βρέθηκε αντίπαλος με τις ελληνικές ομάδες. Αξίζει να σημειώσουμε ότι σε αυτό το μακροχρόνιο Eurotrip ο Ζήσης έπαιξε σε κορυφαίες ομάδες όπως η Μπενετόν Τρεβίζο, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η Σιένα, η Μπιλμπάο, η Ούνιξ, η Φενέρ, η Μπάμπεργκ, η Μπανταλόνα, πριν επιστρέψει στην ομάδα που τον ανέδειξε, κερδίζοντας σε κάθε χώρα τουλάχιστον ένα τίτλο (σύνολο 25).
Ένας σταρ-ρολίστας
Για όσους θυμούνται, ο Νίκος Ζήσης στα πρώτα του χρόνια επαγγελματικής καριέρας ήταν ένας πολλά υποσχόμενος σκόρερ, με κύριο χαρακτηριστικό του το σουτ μέσης απόστασης. Στην Εθνική του 2005 που κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο Βελιγράδι ήταν ο πρώτος σκόρερ, όταν ο μετέπειτα κουμπάρος του δεν είχε εξελιχθεί ακόμα. Με τον καιρό και ειδικά μετά το περίφημο χτύπημα του Βαρεζάο, σαν να σταμάτησε να εξελίσσεται επιθετικά και ο ρόλος του άλλαξε. Μετετράπη σε έναν ρολίστα πολυτελείας, στον παίκτη που κάθε προπονητής θα ήθελε να έχει δίπλα από τον σταρ της ομάδας του, ώστε να φέρνει ισορροπία. Ακόμα και σε εκείνη την φοβερή Εθνική με Σπανούλη-Διαμαντίδη-Παπαλουκά, ο Ζήσης ήταν αυτός που λειτουργούσε σαν καταλύτης, ώστε να βγαίνουν τα σχήματα στην περιφέρεια, γνωρίζοντας πάντα ότι ήταν ένα βήμα πιο πίσω από την τριάδα.
Το midrange σουτ του το διατήρησε σε όλα τα χρόνια της καριέρας του, ένας από τους λίγους παίκτες που το έχουν ακόμα, ενώ εξέλιξε και την ικανότητα του στο πικ εν ρολ ως βασικός δημιουργός των ομάδων του. Πλέον τα χρόνια έχουν περάσει, ο Ζήσης έχει χάσει αρκετά μεγάλο κομμάτι της αθλητικότητας του, όμως είναι τόσες οι εμπειρίες και οι παραστάσεις που έχει από μεγάλους αγώνες που μπορούν να καλύψουν αυτήν την έλλειψη. Μέσα από τα διαγράμματα του Παναγιώτη που δείχνουν τον όγκο των σουτ ανάλογα με την απόσταση από το καλάθι, μπορούμε να δούμε ότι ακόμα και μέχρι πριν δυο χρόνια στην Μπάμπεργκ (περίοδος 2017-18) το βασικό του όπλο στο σκοράρισμα ερχόταν από drive μέχρι το καλάθι, τρίποντο και σουτ μέσης απόστασης.
Γνωρίζοντας πλέον το σώμα του και τις αντοχές του, για να μπορεί να είναι πιο αποτελεσματικός μείωσε αρκετά το σουτ από τα 4 μέτρα και εκτελεί κυρίως με τρίποντα και lay up.
Πολλαπλά τα κέρδη της ΑΕΚ - πώς κόλλησε ήδη στην ομάδα
Σίγουρα στην ΑΕΚ ο Ζήσης ήρθε και κόλλησε τέλεια στην ομάδα, σε σημείο που κανείς δεν το περίμενε σε τέτοιο βαθμό. Ήδη στα τέσσερα παιχνίδια που έχει δώσει, δείχνει σαν να ήταν παίκτης της ομάδας από το καλοκαίρι, όντας ο απόλυτος ηγέτης εν τη απουσία του Λάνγκφορντ, με 13,5 πόντους και 5,5 ασίστ μ.ό. Η εξαιρετική του κατάσταση έχει καλύψει αυτήν τη στιγμή τις απουσίες στα γκαρντ, ενώ η δημιουργία του έχει βελτιώσει και την front line της ΑΕΚ που δεν είχε εύκολο σκοράρισμα. Όταν θα επιστρέψει και ο Κιθ Λάνγκφορντ θα αναλάβει και πάλι τον ρόλο που ξέρει καλύτερα, δηλαδή του ισορροπιστή στην περιφέρεια μεταξύ του σκόρερ της ομάδας και των άλλων παικτών.
Ο κόουτς Παπαθεοδώρου τον χρησιμοποιεί κυρίως στον άσσο, για να κουμαντάρει την ομάδα και να παίρνει τις κατάλληλες αποφάσεις στα κρίσιμα σημεία. Παράλληλα με αυτό όμως, λύνει και ένα άλλο πρόβλημα που είχε η ΑΕΚ από την αρχή της σεζόν που ήταν το μέγεθος στα γκαρντ. Ο Γκίκας και ο Τολιόπουλος που παίζουν στον άσσο είναι σχετικά κοντοί, οπότε με την ταυτόχρονη παρουσία του Ζήση (1,96) και του Γιάνκοβιτς (2,02) στην πεντάδα, μπορεί πλέον ο κόουτς της ΑΕΚ να δοκιμάσει και αλλαγές στα σκριν, κάτι που δεν έκανε ποτέ το προηγούμενο διάστημα. Η καλή κατάσταση του επιθετικά και η ικανότητα του να παίζει και στο 2, ειδικά τώρα που λείπει ο Λάνγκφορντ, επιτρέπει και ένα σχήμα με τον Μάριο Τσάλμερς στο 1 και τον Ζήση στον ρόλο του εκτελεστή-δημιουργού, γεμίζοντας τα παπούτσια του μεγάλου άτυχου αρχισκόρερ της ΑΕΚ. Το μόνο που μένει να δούμε είναι πώς θα «κολλήσει» σε ένα σχήμα μαζί με τον Λάνγκφορντ και τι κέρδη θα έχει η ΑΕΚ αμυντικά και επιθετικά.
Πέρα από το αγωνιστικό όμως, τα κέρδη της ΑΕΚ δεν σταματάνε εδώ. Μετά από πολύ καιρό αναγκάστηκαν όλα τα μέσα να ασχοληθούν με την ομάδα και να αφιερώσουν χρόνο στην φετινή της προσπάθεια, ενώ κάθε επίδοση του Ζήση γίνεται θέμα. Επικοινωνιακά η ΑΕΚ δεν μπορούσε να κάνει καλύτερη κίνηση για να ξεπεράσει ο κόσμος την απώλεια του απίθανου Σαντ-Ρος, αλλά και για να τραβήξει τον ενδιαφέρον των φιλάθλων της ώστε να έρθουν στο γήπεδο. Ο Ζήσης ήταν πάντα το μαράζι των ΑΕΚτζήδων, που κάθε καλοκαίρι τα τελευταία χρόνια που υπάρχει η διοίκηση Αγγελόπουλου πίστευαν ότι θα γυρνούσε, αλλά όλο κάτι γινόταν και χαλούσε η συμφωνία όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος. Πλέον είναι εδώ και ετοιμάζεται να οδηγήσει την ΑΕΚ στην κατάκτηση του Κυπέλλου αλλά και στα playoff του Τσάμπιονς Λιγκ. Ποιος θα φανταζόταν καλύτερη επιστροφή στην ΑΕΚ, αν την Κυριακή το Κύπελλο Ελλάδας γίνει ο 26ος τίτλος που κατακτάει στην τεράστια καριέρα του.
ΥΓ. Η παρακάτω φάση είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική στην καριέρα του. Με την μύτη ανοιγμένη, αφού έχει πέσει κάτω, σηκώνεται και ταυτόχρονα σουτάρει τρίποντο δίνοντας την νίκη στην ΑΕΚ απέναντι στην Εφές το 2005, στην τελευταία του χρονιά στην ομάδα μέχρι την φετινή.
